δεν μπορω να σηκωσω κεφαλι...

[anarmodios]

οπως ειπε κ ο hapydays πιο πανω μπορειτε να δειτε ολοκρηρο το post μου πατωντας απαντηση με παραθεση.

[deleted-member141015]

Αναρμόδιε, θα μπορέσεις να είσαι κοντά στο παιδί σου ευκολότερα, αν καταφέρεις να έχεις μια πολιτισμένη συνεννοήση με την μητέρα του παιδιού.
Αυτή τη στιγμή όμως η κατάσταση που υπάρχει κάνει πολύ κακό και στον καθένα σας ξεχωριστά και στη σχέση σας και στο παιδί.
Νομίζω ότι σε αυτή τη φάση δεν έχει νόημα να κάνετε συμβουλευτική σαν ζευγάρι, αλλά θα ήταν πιο ωφέλιμο να κρατήσετε αποστάσεις και να κοιτάξει ο καθένας σας να ηρεμήσει και να ανασυγκροτηθεί.
Ζήτα βοήθεια και κάνε συστηματικά ατομική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία, γιατί έχεις πελαγώσει και πιέζεσαι από παντού. Τα φάρμακα από μόνα τους δεν θα σε βοηθήσουν να οργανώσεις ξανά τη ζωή σου και τις σκέψεις σου και να πάρεις αποφάσεις.

[anarmodios]

μετα απο 2 μηνες σχεδον με την θεραπεια με zoloft δεν εχω δει σχεδον κανενα αποτελεσμα κ ισα ισα βουλιαζω ολο κ πιο βαθια.πηρα το γιατρο κ μου ειπε να αυξησω στο maximum τη δοση δηλ. 100 το πρωι κ 100 το βραδυ κ αν δεν δουμε βελτιωση απο αυτο,αλλαζουμε φαρμακα.κοινως γινομαι πειραματοζωο.απλα αναρωτιεμαι ρε παιδια οτι φαρμακο κ να δοκιμασεις αν εχεις τοσο σοβαρο προβλημα στη ζωη σου και δν εχεις τη στηριξη του κατα 7 χρονια συντροφου σου,αλλα σε αντιμετωπιζει με πληρη αδιαφορια,σε τι μπορει να βοηθησει το οποιοδηποτε φαρμακο?δεν μπορω να διαχειριστω την ολη κατασταση,εκει που βρισκω το κουραγιο να χωρισω,παλι την επομενη στιγμη γινομαι αδυναμος κ καταληγο παλι ρακος.δεν μπορω να φανταστω οτι το παιδι μου θα μεγαλωνει μακρια μου,οπως δν μπορω κ την προδοσια που βιωνω απο τη συζυγο μου σε μια τοσο δυσκολη στιγμη στη ζωη μου.ειμαι ακομη εκτος σπιτιου οσο καιρο δηλ.εχει ξεκινησει η θεραπεια.πλεον πια δν μπορω ουτε να δουλεψω,σκεφτομαι συνεχεια αυτα τα πραγματα,εχω αρχισει να πινω κ καθημερινα αλκοολ κ οι σκεψεις αυτοκαταστροφης ειναι εδω δυνατοτερες απο ποτε...

[anarmodios]

κανεις ρε παιδια?

[Lena01]

Αναρμόδιε,
ομολογουμένως δυσκολεύτηκα να διαβάσω το θέμα σου και να το καταλάβω, αν το κατάλαβα...
Θεωρώ ότι πρέπει να απευθυνθείς σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας, που να σε βοηθήσει να διαχειριστείς την κατάσταση μέσω της συζήτησης και όχι αποκλειστικά και μόνο με φάρμακα. Τα φάρμακα βοηθάνε οργανικά, μην περιμένεις να αλλάξεις τρόπο σκέψης και ζωής και όλα αυτόματα και μαγικά να διορθωθούν επειδή αύξησες τη δόση.
Βάλε τα προβλήματα σε μια σειρά και δες τί μπορείς να κάνεις και τί μπορεί να γίνει...

[anarmodios]

ειμαι στη χειροτερη ψυχολογικη κατασταση που θα μπορουσα.2 μηνες και περιμενω ποτε θα φιλοτιμηθει η γυναικα μου να κανουμε μια κουβεντα για το μελλον της οικογενειας μας,ετσι ωστε αυτη ι ιστορια να παρει ενα τελος ειτε θετικο ειτε αρνητικο.ολο κατι της τυχαινει,ολο αποφευγει.ο γιατρος στην προ 10ημερου επισκεψη μου μου ειπε οτι αυτο πρεπει να τελειωνει,γιατι αυτος ειναι κ ο λογος που δεν εχει αποδωσει η θεραπεια μου.μου ειπε να κοψουμε τα φαρμακα κ υστερα απο δικη μου πιεση τελικως δεχτηκε να συνεχισω την αγωγη,με την προυποθεση να τελειωσω αυτην την κατασταση που συντηρειται τοσο καιρο κ με κραταει δεσμιο της.ετσι ενω προχθες ειχα κανονισει με τη γυναικα μου να βρεθουμε,παλι της προεκυψε κατι κ το ακυρωσαμε.οχι μονο δεν με βοηθαει να νιωσω καποια ασφαλεια κ να με κανει να νιωσω λιγο καλυτερα, αλλα το αντιθετο.εχει φερει κ τη μανα της που εχει κανει πολλα οπως ανφερω στο αρχικο ποστ κ κυλαει τη ζωη κανονικα οσο εγςσυνεχως βυθιζομαι. και μου λεει κιολας οτι με αγαπαει.μετα απο αυτη την ακυρωση εχασα την ψυχραιμια μου κ πηγα απο το σπιτι μας οποθ τσακωθηκα τοσο με τη γυναικα μου, αλλα πολυ περισοτερο με την μανα της.εχασα τον ελεγχο κ της μιλησα πολυ ασχημα οπως βεβαια κ αυτη.ενιωσα οτι μετα απ"αυτο τελειωσανε ολα κ ετσι ειναι,η μανα της της παροτρυνε συνεχως για δικηγορο κ πως με ανεχεται κ οτι πεσανε σε παλιοσογο κτλ. γυρισα στους δικους μου κ κατερευσα ολοκρηρωτικα. οτι ειχα χτισει στη ζωη μου κατερευσε. το παιδακι μου θα το χασω οριστικα κ δεν αντεχω ουτε αυτο να χασω αλλα κ την γυναικα μου την οποια ακομα αγαπω.ηπια πολλες μπυρες,πηρα κ καμια 10 λεξοτανιλ κ προσπαθησα να δωσω ενα τελος αλλα δεν εγινε τιποτα.με πηγανε στο νοσοκομειο, μου κανανε πλυση στομαχου κ τελος.αποτυχια. δεν ξερω που θα βρω δυναμη να συνεχισω τη ζωη μου,πεον πια δν μπορω να κανω τιποτα.ουτε να βγω εξω,ουτε καν να δουλεψω. λειπω απο τη δουλεια 2 βδομαδες κ δεν νομιζω να μπορεσω να ξαναπαω.αν μπορει κ ξερει καποιος να μου απαντησει, επειδη δν βρισκω το γιατρο μου το πρωι δν πηρα τα ζολοφτ κ τα λεξοτανιλ το βραδυ μπορω να συνεχισω κανονικα?

[anarmodios]

ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια σας.