ειμαι κακος ανθρωπος?Ζηλευω!

[μυσπ]

Καλησπερα κ παλι!Αποφασισα να μοιραστω το προβλημα μου μαζι σας,ειμαι 27 ετων κ το αγορι μου 26 κ σε λιγο καιρο προκεται να παει στρατο κ μετα θελουμε να κανουμε την δικη μας οικογενεια,Απλα το προβλημα μου ειναι οτι θελω παρα πολυ ενα παιδι παροτι προστοπαρων δεν μπορει να γινει κ ισως γινει σε 1 η 2 χρονια κ αποτελεσμα ειναι να ζηλευω οποια γυναικα στο περιβαλλον μου κ μη εχει παιδι κ παροτι δεν πειραζω κανεναν καθομαι το σκεφτομαι κ χαλιεμαι,Ζηλευω ιδιαιτερα οσες φιλες μου εχουνε παιδι κ αναρωτιεμαι πως εγω το παθαινω που λατρευω τις φιλες μου κ καταληγω να λυπαμαι τον εαυτο μου που δεν εχει ακομα,Τις προαλλες εκανε παιδι μια γνωστη μου κ το εμαθα της ευχηθηκα κ εγινα περισσοτερο χαλια,αναρωτιεμαι αν ειμαι κακος ανθρωπος που παροτι λεω τα καλυτερα λογια σε αυτες τις κοπελες μεσα μου νιωθω ετσι,Λατρευω τα παιδια κ εγω κ το αγορι μου κ το γεγονος οτι δεν εχουμε ακομα ειναι οσο περναει ο καιρος περισσοτερο οδηνυρο,Νιωθω ενα κενο μεσα μου για αυτο το λογο κ παροτι δεν στερουμαι κατι κ εχω τα παντα απο αγαθα πληθος δεν γεμιζει με τιποτα,Φοβαμαι μηπως οταν ολοκληρωσει τον στρατο το αγορι μου δεν βρει αμεσα δουλεια κ καθυστερησουμε πολυ να αποκτησουμε παιδι,Επισης το αγορι μου γνωριζει πως θελω παιδι αλλα δεν του λεω ποσο υποφερω κ ζηλευω τις αλλες επειδη θα τον αγχωσω περισσοτερο πανω που θα παει στρατο κ δεν θελω,Η μητερα μου επισης δεν με καταλαβαινει κ επιμενει οτι ειναι προτεραιοτητα να ζησω την ζωη μου να εργαστω να ταξιδεψω κ τετοια,Οσο περναει ο καιρος νιωθω κ περισσοτερο κενο

[Lena01]

Μου θυμίζεις μια φίλη μου, τα ίδια ακριβώς έλεγε...

Γενικά ζηλεύεις? ζήλευες παλιότερα?

[μυσπ]

Κοιτα γενικοτερα δεν ζηλευω πολυ συχνα ουτε κ πολυ ευκολα κ ποτε δεν εχω φερθει ασκημα σε καποιον που ζηλευω παντα με τον καλυτερο τροπο φερομαι αλλα μεσα μου βραζω,σπανια να ζηλεψω κ παντα για λιγα πραγματα ομως το θεμα για το παιδι με ξεπερναει ειναι κατι που θελω παρα πολυ κ δεν μπορω να βλεπω αλλες με παιδια κ να ειμαι καλα,απλα θελω να μαθω την γνωμη σας επειδη το κραταω πολυ καιρο μεσα μου

[deleted-member141015]

Δεν είσαι κακός άνθρωπος, ίσως απλά ερμηνεύεις την απόκτηση παιδιού σαν 'ολοκλήρωση' και νιώθεις ελλιπής χωρίς αυτό.
Πάντως το μόνο βέβαιο είναι πως αν έχεις σαν όνειρο και στόχο την απόκτηση παιδιών, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα τα καταφέρεις.
Η μητέρα σου ίσως έχει διαφορετική άποψη, ίσως όμως και να διακρίνει ότι δεν έχεις ακόμα ολοκληρωθεί σαν άτομο και προτείνει να ασχοληθείς περισσότερο με τον εαυτό σου.
Νομίζω πάντως μυσπ ότι μπορείς πράγματι να αξιοποιησεις το χρόνο που θα είναι στρατό το αγόρι σου για να ανακαλύψεις και να αναπτύξεις τον εαυτό σου.
Γιατί ένας άνθρωπος που θέλει παιδιά με όλη του την ψυχή, αλλά δεν νιώθει 'κενό' χωρίς αυτά, γίνεται καλύτερος γονιός πιστεύω...

[Lena01]

Συμφωνώ με τη Μαρίνα!
Θα το πω πιο άκομψα... νιώθεις ένα κενό και πιστεύεις ότι το παιδί θα το υπερκαλύψει. Την πίστη σου αυτή την ενισχύουν όσα βλέπεις από φίλες και γνωστές. Εκτός αν υπάρχει οργανικός λόγος που σε πιέζει να τεκνοποιήσεις άμεσα, οπότε το θέμα αλλάζει τελείως...Αλλά αν δεν υπάρχει τέτοιος λόγος, εστίασε σε σένα, τώρα μάλιστα που το αγόρι σου πάει στρατό, είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να χαρείς τον τελευταίο χρόνο της ανύπαντρης ζωής σου. Η μαμά σου έχει δίκιο, η ζωή σου ανήκει σε σένα και οι εμπειρίες που θα αποκομίσεις εργαζόμενη, ταξιδεύοντας, κλπ, θα σε κάνουν πιο δυνατή. Αλλιώς χωρίς θετικές εμπειρίες μπορεί να καταλήξεις να κρεμαστείς πάνω στο παιδί και μέσω αυτού να θέλεις να ζήσεις τη ζωή που δεν έζησες.

[Θεοφανία]

...συμφωνώ με τις από πάνω. Το παιδί δεν είναι λύση στα προβλήματα, αλλά μια τεράστια ευθύνη που αν δεν είμαστε έτοιμοι προσθέτει ακόμη περισσότερα :)

[kerasi]

Καλα ασε να παει στρατο να δοκιμαστειτε γτ θα εισαστε εξ αποστασεως για μηνες και ελα μετα το 9μηνο να δουμε πως θα εισαστε γτ με τη θητεια ξεπδανε πολλα προβληματα....

[μυσπ]

Καλα ευχαριστω παρα πολυ ολους οσοι απαντησανε,αγαπητο κερασι δεν υπαρχει προβλημα με την αποσταση επειδη ηδη ειμαστε σε αποσταση επομενως δεν ειναι αυτο το θεμα μας,αγαπητη Λενα ουτε θεμα οργανικο υφισταται,στην πραγματικοτητα ειναι κατι που θελω ολη μου την ζωη κ γαμος κ παιδι γνωριζα βεβαια οταν ημουν εφηβεια οτι παραειμαι μικρη για αυτο κ βλεποντας ομως τωρα αλλες συνομιληκες να το πραγματοποιουν νιωθω χαλια κ πραγματικα δεν γνωριζω πως αντιμετωπιζεται αυτη η κατασταση

[Lena01]

Μυσπ μου, πίστεψε με, πολλές ονειρευόμαστε γάμο και οικογένεια... τουλάχιστον εσύ έχεις βρει έναν άντρα πρόθυμο να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα!
Φιλικά θα σου πρότεινα να αλλάξεις focus...μην ασχολείσαι με τις φίλες, γνωστές, γειτόνισσες που έκαναν παιδί ή έχουν οικογένεια κλπ. Γιατί όσο εσύ κολλάς, τόσο αυτή η σκέψη θα σε τρώει σα σκουριά... Αφού δεν υπάρχει οργανικός λόγος που να σε πιέζει άμεσα, τότε έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου.

[Sherlock]

μην τοξινωνεις τον εαυτο σου γιατι θα σου γυρισει...
ζησε το τωρα.ασε τον ανθρωπο σου να γυρισει με το καλο απο το στρατιωτικο του κ θα ερθει κ η δικη σας ωρα για να γινετε γονεις..

[μυσπ]

Καλα ευχαριστω φιλε μου απλα δεν γνωριζω τι να κανω δεν μπορω να ηρεμησω γιαυτο θελω ορισμενες γνωμες να παρω απο εσας εδωπερα

[Lena01]

Mυσπ, ξεκίνα μια δραστηριότητα που θα σε βοηθήσει μελλοντικά πχ ραπτική, πλέξιμο, υπάρχουν άπειρα σαιτς με οδηγίες, σχέδια.
Αν έχεις μπαλκόνι, φτιάξε μια μικρή γωνιά με ΄γλάστρες και λουλούδια, λένε ότι είναι το καλύτερο αγχολυτικό. Αν έχεις κήπο, ακόμη καλύτερα.
Ασχολήσου με μαγειρική, ζαχαροπλαστική, κανένα κέντημα...
Πάρε και κανένα βιβλίο αυτοβοήθειας για άγχος κλπ.
Στο νετ θα βρεις τα πάντα εφόσον ψάξεις.

[μυσπ]

Καλα ευχαριστω πολυ γενικα ασχολουμαι μεσα σπιτι κανω οικιακα αλλα κ μαγειρεμα που προτεινεις οντως βοηθαει που κανει πολυ κακο να σκεφτομαι τις αλλες τις σκεφτομαι με ζηλια κ λυπαμαι τον εαυτο μου

[Lena01]

Μυσπ, για αυτό έγραψα μερικές δραστηριότητες για να ασχολείσαι και να μην σκέφτεσαι...
Χρειάζεσαι να αναπεύσεις λίγο καθαρό αέρα, ασφυκτιάς! μεταφορικά το λέω.
Για πρώτο βήμα ξεκόλλα από τις άλλες και κοίτα τον εαυτό σου!

[stella1993]

Θελω να σου πω πως δεν εισαι η μονη. Φιλη μου η οποια ηθελε πολυ ενα παιδακι με τον αντρα της και τα 3 χρονια γαμου δεν ειχαν αποκτησει επειτα απο προσπαθεις, εβγαζε μια ξινιλα/πικρια ακομη και οταν βγαιναμε εξω για ποτο.Ειχαν κλειστει πολυ στο καβουκι τους , και εκεινοι και ο αντρας της, σε σημειο που οταν μαθαμε οτι μια αλλη φιλη μας εμεινε εγκυος χωρις ιδιαιτερη προσπαθεια την στραβοκοιτουσε καθε φορα. Ε εμεινε εγκυος και ησυχασαμε ολοι απο τοτε. Ισως ειναι κατι που το θελεις πολυ, σε γεμιζει η ιδεα ενος παιδιου αλλα δεν ειναι ευκολο πραγμα. Πρεπει να ειναι συνηδητη αποφαση και απο τους δυο σας. Ποσο καιρο ειστε μαζι? Ο συντροφος σου τι λεει γι'αυτο?