είμαι σε πολυ οριακό στάδιο

[So_Sad]

Καλησπέρα so sad,το ότι υπάρχει προβλημα,δυστυχώς χρόνια το ξέρω αλλά κανείς δεν υπήρχε να με στηρίξει και γινότανε όλο και πιο μεγάλο με αποτέλεσμα να ζω μια ανούσια ζωη,χωρίς ενδιαφέροντα χωρίς όνειρα και όταν πάψει κάποιος να κάνει όνειρα,το καμπανάκι χτυπάει πολυ δυνατά!σε ευχαριστω για τις συμβουλές σου,το έχω πει πάλι,οι γιατροί και ειδικα οι δημόσιοι δεν νοιάζονται!μονο κάποιος που έχει προβλημα περίπου σαν το δικό σου θα σε καταλάβει.Σιγουρα θέλω να βγω απ"αυτόν τον εφιάλτη,το κουράγιο όμως δεν ξέρω αν το έχω πια,είμαι σε οριακό στάδιο,όπως λέω και στην πρώτη νου ανακοίνωση....

Καλημέρα σου Αλιανδρα. Πρέπει να θυμώσεις λίγο με αυτό που σου συμβαίνει και πηγαίνοντας κόντρα, να βρεις κουράγιο να ορθοποδήσεις. Σε νιώθω μέχρι ένα σημείο, γνώμη μου είναι να πεισμώσεις πάλι και λίγο λίγο να ανασκουμπωθείς και να βγεις ξανά στη ζωή! Βρες μια δουλειά, αν δεν είναι εφικτό, βρες κάποιο χόμπι, ασχολήσου με τον εθελοντισμό, πάντως ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ! Μην αφήνεις τη ζωή να περνάει, είναι πολύ κρίμα. Όσο για αυτό που είπες ότι "παθαίνουν αυτοί που αξίζουν", έχω να σου πω πως λογικό είναι αυτό! Οι ευαίσθητοι "παθαίνουν"! Αυτό όμως αντί να σε ρίξει πρέπει να σε θυμώσει και να το βάλεις στόχο να γίνεις η γυναίκα που πάντα ήθελες. Με όνειρα, με δυναμισμό, με όλα αυτά που θεωρείς ότι σου ταιριάζουν! Ξέρω φαντάζει δύσκολο, αλλά δες γύρω σου...πολλοί το τόλμησαν και μπόρεσαν...έτσι κι εσύ ΜΠΟΡΕΙΣ!!!