Γιατί αγαπάμε πριν να μας αγαπήσουν;

[Φιλομαθής]

Δεν ξέρω αν είναι σωστό που χρησιμοποίησα το ρήμα "αγαπώ", αλλά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Έρωτα; Για τα δικά μου πρότυπα η έννοια του έρωτα είναι κάπως αλλιώς απ'ό,τι συνηθίζεται. Γι'αυτό το λέω αγάπη, ή κάτι σαν αγάπη. Έχω μπει τις τελευταίες μέρες στη διαδικασία να αναρωτιέμαι γιατί μου συμβαίνει συνεχώς αυτό. Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε πολλούς από εσάς. Πότε έρχεται κεραυνοβόλο σε εμάς, και πότε σε κάποιον άλλο που με τον τρόπο του θα μας κάνει να τον δούμε "αλλιώς". Αυτό που βλέπω μετά από έναν μικρό απολογισμό όμως, είναι ότι συνεχώς ερωτεύομαι χωρίς να ξέρω εάν υπάρχει ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά. Μετά ελπίζω, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι μαγικό και θα νιώσει και ο άλλος το ίδιο. Και αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ποτέ δεν έρχεται εκείνη η πολυπόθητη ημέρα που θα συμβεί το θαύμα... Και η απογοήτευση δεν τελειώνει... Κάποτε μια φίλη μου πολύ μεγαλύτερη και με πείρα στη ζωή μου είχε πει μια σοφή κουβέντα: "Πρώτα θα σε αγαπήσουν και μετά θα αγαπήσεις κι εσύ", όμως ποτέ δεν το έκανα, γιατί πολύ απλά δεν μπόρεσα.
Ακόμη σκέφτομαι εκείνον... Δεν μπορώ να κοιτάξω αλλού, δεν ξέρω πού θα βγάλει, πότε θα το πάρω απόφαση και θα σταματήσω να τον σκέφτομαι.
Να είστε όλοι καλά. Καλό μήνα και καλό χειμώνα να έχουμε!

Από την μια ο φόβος της μοναξιάς , και από την άλλη η λανθασμένη αντίληψη πως έχοντας δίπλα μας το άτομο το οποίο διαθέτει κάποια συγκεκριμένα για εμάς χαρακτηριστικά , και θα μας δώσει την πολυπόθητη ευτυχία ,
μας ωθούν να προσδίδουμε θετικά χαρακτηριστικά και να αξιολογούμε ανακριβώς έναν άνθρωπο για ταίρι μας , και σε κάποιες περιπτώσεις να νιώθουμε και ερωτευμένοι ! Στην πλειονότητα αυτών τον περιπτώσεων η πραγματικότητα δίνει την γνωστή απογοήτευση !
Για να μπορέσουμε να αγαπηθούμε σκεφτήκαμε πρώτα ,οι ίδιοι αν έχουμε καταφέρει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας ; Όταν θα το καταφέρουμε αυτό τότε θα πάψουμε να νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη να μας αγαπήσουν οι άλλοι , και έτσι ισορροπημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας , θα πετύχουμε ποιο σίγουρα τον στόχο μας !

[Φιλομαθής]

Δεν ξέρω αν είναι σωστό που χρησιμοποίησα το ρήμα "αγαπώ", αλλά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Έρωτα; Για τα δικά μου πρότυπα η έννοια του έρωτα είναι κάπως αλλιώς απ'ό,τι συνηθίζεται. Γι'αυτό το λέω αγάπη, ή κάτι σαν αγάπη. Έχω μπει τις τελευταίες μέρες στη διαδικασία να αναρωτιέμαι γιατί μου συμβαίνει συνεχώς αυτό. Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε πολλούς από εσάς. Πότε έρχεται κεραυνοβόλο σε εμάς, και πότε σε κάποιον άλλο που με τον τρόπο του θα μας κάνει να τον δούμε "αλλιώς". Αυτό που βλέπω μετά από έναν μικρό απολογισμό όμως, είναι ότι συνεχώς ερωτεύομαι χωρίς να ξέρω εάν υπάρχει ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά. Μετά ελπίζω, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι μαγικό και θα νιώσει και ο άλλος το ίδιο. Και αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ποτέ δεν έρχεται εκείνη η πολυπόθητη ημέρα που θα συμβεί το θαύμα... Και η απογοήτευση δεν τελειώνει... Κάποτε μια φίλη μου πολύ μεγαλύτερη και με πείρα στη ζωή μου είχε πει μια σοφή κουβέντα: "Πρώτα θα σε αγαπήσουν και μετά θα αγαπήσεις κι εσύ", όμως ποτέ δεν το έκανα, γιατί πολύ απλά δεν μπόρεσα.
Ακόμη σκέφτομαι εκείνον... Δεν μπορώ να κοιτάξω αλλού, δεν ξέρω πού θα βγάλει, πότε θα το πάρω απόφαση και θα σταματήσω να τον σκέφτομαι.
Να είστε όλοι καλά. Καλό μήνα και καλό χειμώνα να έχουμε!

Από την μια ο φόβος της μοναξιάς , και από την άλλη η λανθασμένη αντίληψη πως έχοντας δίπλα μας το άτομο το οποίο διαθέτει κάποια συγκεκριμένα για εμάς χαρακτηριστικά , και θα μας δώσει την πολυπόθητη ευτυχία ,
μας ωθούν να προσδίδουμε θετικά χαρακτηριστικά και να αξιολογούμε ανακριβώς έναν άνθρωπο για ταίρι μας , και σε κάποιες περιπτώσεις να νιώθουμε και ερωτευμένοι ! Στην πλειονότητα αυτών τον περιπτώσεων η πραγματικότητα δίνει την γνωστή απογοήτευση !
Για να μπορέσουμε να αγαπηθούμε σκεφτήκαμε πρώτα ,οι ίδιοι αν έχουμε καταφέρει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας ; Όταν θα το καταφέρουμε αυτό τότε θα πάψουμε να νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη να μας αγαπήσουν οι άλλοι , και έτσι ισορροπημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας , θα πετύχουμε ποιο σίγουρα τον στόχο μας !

[Macgyver]

Φιλομαθης
Για να μπορέσουμε να αγαπηθούμε σκεφτήκαμε πρώτα ,οι ίδιοι αν έχουμε καταφέρει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας ; Όταν θα το καταφέρουμε αυτό τότε θα πάψουμε να νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη να μας αγαπήσουν οι άλλοι , και έτσι ισορροπημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας , θα πετύχουμε ποιο σίγουρα τον στόχο μας ![/QUOTE]

Πολυ σωστος !!!

[kerasi]

Θεματοθετρια η απαντηση στο ερωτημα σου ειναι πολυ απλη. Για να νιωσεις ενα συναισθημα οπως αγαπη ή ερωτα, δεν ειναι προαπαιτουμενο να το νιωθει και ο αλλος. Εγω ας πουμε βλεπω τη μονικα μπελουτσι και την ερωτευομαι. Τωρα τι νιωθει αυτη δε συνεισφερει στη δικη μου ελξη. Αλλο ειναι το προβλημα σου, οτι εχεις φαει κολημα με τον wannabe παπα και δε βλεπεις τη μυτη σου. Τελικα τι εγινε? Το πηρε το πετραχηλι? Τα βαλε τα ρασα? Αντε παρτο αλλιως και συ, γτ το πολυ το κυριε ελεησον το βαριεται κι ο παπας...

Υ.Γ. μηπως σε λενε Θεοφανια???

[Θεοφανία]

...αλκμήνη, ψάξε μέσα σου γιατί υποβάλλεις τον εαυτό σου στο μαρτύριο του ανεκπλήρωτου.
Μονο εσύ μπορείς να το ερμηνεύσεις αυτό.

[giorgos panou]

Βρε Αλκμηνη ¨), εχεις αναρωτηθει αν ο αλλος εχει παρει χαμπαρι το αν εισαι κι ποσο πολυ εισαι ερωτευμενη για αυτον? δεν εχουμε ολοι οι ανδρες την τοσο οξη αισθηση να ξερουμε τι νιωθει μια κοπελα για εμας!!, κι μηλαω κι για τον εαυτο μου! εχουν υπαρξει φασεις που δεν ηξερα, δεν καταλαβαινα το τι ενιωθε καποια κοπελα για μενα, αποτελεσμα να εχουμε συναντηθει μετα απο χρονια, αυτη να εχει οικογενεια, κι πανω στον χαβαλε να λεει στο τραπεζι μπροστα σε ολους οτι να ξερετε, στο λυκειο ειμουν τρελα ερωτευμενη με τον γιοργο πανου,τον γουσταρα πολυ! κι να μενω καγκελο, γτ. απλα ενιωθα κι εγω ακριβως το ιδιο, αλλα δεν το χα καταλαβει , κι επειδη την γουσταρε παρα πολυ ενας φιλος ,σαν βλακας εκανα ακρι, κι πωτες δεν την κοιταξα ,δεν προσπαθησα να κανω κατι. Αυτο εχει συμβει σχεδον σε ολους μας - ετσι νομιζω -, ολοι εχουμε τυχη να μας θελει καποια κοπελα αλλα λογο ηλικιας, λογο του οτι ειναι κοπελα κι συνηθως δεν κανετε την πρωτη κινηση - δεν το κατηγωρω,αλλα εστω ενα σημαδι!, εστω κατι που να μας κανει να "χαμπαριασουμε" οτι μας θελετε - ετσι λοιπον εχουν χαθει πολλοι ερωτες!! μεγαλες σχεσεις δεν εχουν γινει γτ. και οι δυο δεν εκαναν την πρωτη κινηση.
Ετσι λοιπον θα σου ελεγα - δεν ξερω βεβαια αν εχεις κανει καποια κινηση εσυπρος τον ερωτασου - αλλα καλο θα ηταν να τον ξηπνησεις! κι μετα αμα δεν θελει να εχεις τουλαχιστον καθαρη συνηδηση.

[Remedy]

απ οτι εχω παρατηρησει, δυο περιπτωσεις ανθρωπων κολλανε σε μια ερωτικη επιθυμια που ειναι μονομερης.

η μια ειναι, υπερμετρα εγωιστες ανθρωποι που θεωρουν οτι πρεπει να περασει το δικο τους πασει θυσια γιατι ετσι... και κανουν οτι δεν υπαρχει καν μπροστα τους η ελλειψη ανταποκρισης απο την αλλη πλευρα και την προσπερνανε θεωρωντας οτι μπορουν να την αλλαξουν γιατι ετσι..
μεταφραζουν σαν προβλημα του αλλου την αδιαφορια του, εχουν ωραιοποιημενη εικονα του εαυτου τους και των προσοντων τους και δεν κατανοουν και δεν δεχονται την απορριψη. βρισκουν ασχετες δικαιολογιες γι αυτην (οτι φοβαται, οτι κρυωνει, οτι δεν ειναι ετοιμος ) και δεν βλεπουν το πιο απλο και αληθινο, οτι ο αλλος οταν δειχνει η λεει οτι δεν θελει, απλα δεν γουσταρει και τπτ μεταφυσικο η φοβικο δεν κρυβεται απο πισω....
με λιγο προβληματικο ψυχικο υποβαθρο, αυτοι ειναι που μπορει να καταληξουν stalkers, να κυνηγουν ανθρωπους που τους διωχνουν με το ετσι θελω απλα γιατι δεν θελουν να το δεχτουν και γιατι θεωρουν οτι τους επιτρεπεται να ενοχλουν, να εμφανιζονται μπροστα τους απροσκλητοι, να τους παρακολουθουν, και να επανερχονται στο αιτημα τους να σχετιστουν μαζι τους ωσαν να μην εχει ειπωθει ποτε τπτ....(call me: ασφαλιστικα μετρα ASAP)

η αλλη περιπτωση, ειναι ανθρωποι με μειωμενη αυτοεκτιμηση. που δεν στρεφονται τυχαια σε ανθρωπους που δεν ανταποκρινονται, αλλα γιατι κατα βαθος πιστευουν οτι δεν τους αξιζει μια σχεση αμοιβαια, πολλες φορες μπορει να μην εχουν και εμπειριες και να εγκλωβιζονται σε τετοιες επιθυμιες για να μην ζησουν μια πραγματικη σχεση με καποιον που πραγματικα τους επιθυμει.

εχω την εντυπωση οτι εσενα αλκμηνη μου σου συμβαινει το δευτερο.
δεν υπαρχει κανεις που να τον γουσταρουν ΟΛΟΙ, ακομα κι αν ειναι ο καλυτερος και ομορφοτερος στον πλανητη.
απλα, οι ανθρωποι που δεν εχουν τετοια θεματα σαν τα παραπανω, δεν κοντοστεκονται ουτε λεπτο να ασχοληθουν με ανθρωπους που απομακρυνονται η δεν ανταποκρινονται.
δεν ειμαστε ερμαια μιας απλης ελξης αν αυτο πιστευεις. μια επιθυμια μπορουμε να την απωθησουμε πριν μας γινει εμμονη.
για καποιον λογο, αντι να κανεις αυτο, καλλιεργεις επιθυμιες για ανθρωπους που δεν δειχνουν ανταποκριση.
προσπαθησε να το αποβαλεις.
ασε στον αλλο την πρωτοβουλια αν δεν εχεις εμπιστοσυνη στον εαυτο σου οτι θα κρινεις σωστα ποιος σε θελει.
η, ακομα κι αν παρεις καποιες πρωτοβουλιες, απομακρυνσου αμεσως αν δεν βρεις ανταποκριση, μην καθεσαι να ασχολεισαι.
απαγορευσε το στον εαυτο σου ΤΟ ΝΑ ΞΑΝΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ και η επιθυμια να εισαι σιγουρη οτι θα ακολουθησει αργα η γρηγορα.

[Deleted20082014]

Macgyver κανένας λόγος παρεξήγησης, πάει πέρασε! :)

ΚΕΝΟ, πόσο λογικά σκέφτεσαι. Μόνο που αυτή τη στιγμή, το τελευταίο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να σκεφτώ λογικά. Πώς μπορώ να το κάνω, έχοντας την απογοήτευση να ξεχειλίζει από παντού. Κολλάω στις σκέψεις, αυτό ακριβώς!! Σ'ευχαριστώ για τις συμβουλές σου! :)

somebody89, καλώς όρισες στο φορουμ! Ελπίζω να βρεις αυτό που αναζητάς. Ούτε το ένα είναι φυσιολογικό, αλλά ούτε και το άλλο. Το φυσιολογικό είναι να έχει κανείς αξιοπρέπεια, να ξέρει τι αξίζει και όχι λόγω των ανασφαλειών του να οδηγείται σε τέτοιες επιλογές. Ωμό αυτό που λες, αλλά και η αλήθεια. Πολύς κόσμος εκεί έξω είναι έτσι, αλλά όχι και όλοι! Ευτυχώς ακόμη υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!

Ιωάννη, δεν μπορώ να πω ότι είχα αξιόλογες προτάσεις. Τουλάχιστον δεν ήταν αυτό που ζητούσα εγώ. Δεν ξέρω τι είδαν σε μένα και με προσέγγισαν όσοι το έχουν κάνει μέχρι τώρα. Αλλά ξέρεις γιατί πιστεύω ότι το έκαναν; Γιατί μάλλον γράφω στο μέτωπο "εδώ καλό κορόιδο για εκμετάλλευση", ναι το παραδέχομαι, έτσι σκέφτομαι.

Αλέξανδρε, πολύ καλά κάνεις!!! Όπως το λες... τυραννία...

Φιλομαθή, πιστεύω ειδικά στην τελευταία σου πρόταση τα είπες όλα! Πώς είναι δυνατόν, ένας άνθρωπος ανασφαλής, χωρίς αγάπη για τον εαυτό του, να αποζητά μια σχέση; Προβληματικά άτομα, κάνουν και προβληματικές σχέσεις, έτσι δεν είναι; Όσο για τα υπόλοιπα, η πραγματικότητα όντως μας προσγειώνει, και μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε την άποψη που έχουμε για κάποιον. Είναι αλήθεια πως πρέπει να γνωρίσουμε καλά κάποιον για να προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο που θα ήταν το να τον ερωτευτούμε. Αλλά έλα που πέφτω στην παγίδα του "ονείρου"!

Κεράσι, δεν χειροτονήθηκε ακόμη, όχι. Δεν με λένε Θεοφανία.

Θεοφανία, προσπαθώ να το ερμηνεύσω εδώ και μήνες! Θα την πάρω την απάντηση όμως κάποια στιγμή..

Γιώργο Πάνου, σου συνέβη τέτοιο πράγμα; Όντως το έχω ακούσει κι εγώ πολλές φορές αυτό που λες. Αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω τρόπο να τον "ξυπνήσω" όπως λες. Δεν μπορώ να του επιτεθώ, να κάνω σαν ξελιγωμένη. Δεν ξέρω πώς θα το πάρει κιόλας, φοβάμαι μην με παρεξηγήσει, γιατί η όλη κατάσταση είναι λεπτή και θα πρέπει να είμαστε διακριτικοί. Τυχαίνει να του μιλάω φιλικά, δείχνω ένα απλό ενδιαφέρον χωρίς να ξεκαθαρίζω τι θέλω ακριβώς. Πιστεύω πως αν ήθελε, θα έκανε κι εκείνος κάποια κίνηση.

Remedy, όπως πάντα ο λόγος σου περιεκτικός και ουσιώδης! :) Αυτή η πρώτη κατηγορία που λες καταντάει και λίγο τρομακτική για τον μη ενδιαφερόμενο. Ναι, ναι, το δεύτερο ισχύει για μένα. Δεν μου αξίζει σχέση αμοιβαία, το πιστεύω!!! Αλλά στο παρελθόν ίσχυε και η πρώτη κατηγορία μπορώ να πω!! Μάλλον ξεκίνησα από το πρώτο και λόγω πληγωμένου εγωισμού κατέληξα στο δεύτερο...; Κάποια στοιχεία της πρώτης κατηγορίας με περιγράφουν. Όπως αυτό που λες για τις δικαιολογίες! Αρνούμουν να δεχτώ ότι ο άλλος δεν ήθελε, παρά πίστευα ότι κάτι άλλο τον εμπόδισε. Δεν νομίζω όμως να είχα ωραιοποιήσει την εικόνα του εαυτού μου, καθώς ποτέ δεν είχα ούτε καν αυτοεκτίμηση, πόσο μάλλον να φτάσω και στα άκρα!

[otherside]

Μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα μιας και εγώ είχα-έχω και θα έχω το ίδιο θέμα με σένα...δεν ξέρω ούτε έχω καταφέρει να πραγματοποιήσω το σοφό ρητό της φίλης σου..απλά πολλές φορές σκέφτομαι πως ίσως τελικά πρέπει να γίνω πιο εγωίσρια..για να την γλιτώσω...αλλά ούτε αυτό το καταφέρνω...
για να ξεφύγω λοιπόν απο κάτι τέτοιο γύρισα το ενδιαφέρον μου για αλλού..έκανα μια σχέση όχι άσχημη αλλά όχι και όπως θα με ήθελα σε αυτή...κατάφερα μετά απο πάρα πολύ καιρό να το ξεπεράσω και να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι με εκείνον και την κοπέλα του... ίσως και σένα να σε βοηθούσε κάτι αντίστοιχο...ο χρόνος είναι γιάτρος και αργός θάνατος απλά εμείς επιλέγουμε πως θέλουμε να τον υπηρετούμε.... αργά και με πόνο θα φτάσεις παραπέρα και θα έρθει ώρα που θα πείς γιατί καθόμουν και έκλαιγα...

[Remedy]

....
......

Κεράσι, δεν χειροτονήθηκε ακόμη, όχι. Δεν με λένε Θεοφανία.

Θεοφανία, προσπαθώ να το ερμηνεύσω εδώ και μήνες! Θα την πάρω την απάντηση όμως κάποια στιγμή..

Γιώργο Πάνου, σου συνέβη τέτοιο πράγμα; Όντως το έχω ακούσει κι εγώ πολλές φορές αυτό που λες. Αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω τρόπο να τον "ξυπνήσω" όπως λες. Δεν μπορώ να του επιτεθώ, να κάνω σαν ξελιγωμένη. Δεν ξέρω πώς θα το πάρει κιόλας, φοβάμαι μην με παρεξηγήσει, γιατί η όλη κατάσταση είναι λεπτή και θα πρέπει να είμαστε διακριτικοί. Τυχαίνει να του μιλάω φιλικά, δείχνω ένα απλό ενδιαφέρον χωρίς να ξεκαθαρίζω τι θέλω ακριβώς. Πιστεύω πως αν ήθελε, θα έκανε κι εκείνος κάποια κίνηση.

Remedy, όπως πάντα ο λόγος σου περιεκτικός και ουσιώδης! :) Αυτή η πρώτη κατηγορία που λες καταντάει και λίγο τρομακτική για τον μη ενδιαφερόμενο. Ναι, ναι, το δεύτερο ισχύει για μένα. Δεν μου αξίζει σχέση αμοιβαία, το πιστεύω!!! Αλλά στο παρελθόν ίσχυε και η πρώτη κατηγορία μπορώ να πω!! Μάλλον ξεκίνησα από το πρώτο και λόγω πληγωμένου εγωισμού κατέληξα στο δεύτερο...; Κάποια στοιχεία της πρώτης κατηγορίας με περιγράφουν. Όπως αυτό που λες για τις δικαιολογίες! Αρνούμουν να δεχτώ ότι ο άλλος δεν ήθελε, παρά πίστευα ότι κάτι άλλο τον εμπόδισε. Δεν νομίζω όμως να είχα ωραιοποιήσει την εικόνα του εαυτού μου, καθώς ποτέ δεν είχα ούτε καν αυτοεκτίμηση, πόσο μάλλον να φτάσω και στα άκρα!

κατανταει πολυ απωθητικη, σιγουρα, ναι.
τρομακτικη ειναι για οποιον δεν ξερει να αντιμετωπισει τετοια ατομα και υπομενουν τις ανεπιθυμητες επανεμφανισεις τους και απλα ξαναλενε, οχι.
ειναι απλο να απαλλαγει κανεις ΑΜΕΣΑ, αρκει να ειναι σταθερος στην αρνηση του και να ξερει οτι μπορει να καταφυγει στις αρχες αν επιμεινει .

Αφου καταφερες να ξεπερασεις τετοια αδιεξοδη λογικη οτι υπαρχει κατι παραπανω απο την ΜΗ επιθυμια που εμποδιζει τους ανδρες να σχετιστουν με μια γυναικα, σημαινει οτι εχεις κανει προοδο, κατα τη γνωμη μου.

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ οτι σου δεν σου αξιζει μια αμοιβαια σχεση, δεν ειναι αληθεια ομως.
σιγουρα υπαρχουν ανδρες που σου ταιριαζουν και τους αρεσεις, απλα ασχολουμενη τοσο καιρο με ατομα που δεν ανταποκρινονται, μεγαλωνεις την ηττοπαθεια σου και πιστευεις πως δεν αξιζεις και δεν αρεσεις σε κανεναν.
δεν εχει ενδιαφερθει ποτε για εσενα καποιος ανδρας? μηπως οταν συνεβη κατι τετοιο, δεν σου αρεσε εσενα????

[deleted-member30-03]

λολζ, υπαρχει αντρας που ετρεξε στις αρχες να καταγγειλει οτι τον κυνηγαει γυναικα ? ορισμενες φορες αυτο το φορουμ καταντα πολυ σουρεαλ. :rolleyes:

[Deleted20082014]

λολζ, υπαρχει αντρας που ετρεξε στις αρχες να καταγγειλει οτι τον κυνηγαει γυναικα ? ορισμενες φορες αυτο το φορουμ καταντα πολυ σουρεαλ. :rolleyes:

Σου φαίνεται παράξενο, ε; Εμένα καθόλου! Η ζωή καταντά σουρεάλ, όχι το φορουμ! :Ρ
Μήπως μιλάει για γυναίκα όμως;

[deleted-member30-03]

σταθερος εγραψε και νομιζα μιλατε για αντρες. τωρα αν το ειπε γενικα για ανθρωπους δε το ξερω.

[Deleted20082014]

Είπε "κανείς", άρα μήπως μιλάει γενικά. Θα μας πει όταν μπει :)

[Deleted20082014]

κατανταει πολυ απωθητικη, σιγουρα, ναι.
τρομακτικη ειναι για οποιον δεν ξερει να αντιμετωπισει τετοια ατομα και υπομενουν τις ανεπιθυμητες επανεμφανισεις τους και απλα ξαναλενε, οχι.
ειναι απλο να απαλλαγει κανεις ΑΜΕΣΑ, αρκει να ειναι σταθερος στην αρνηση του και να ξερει οτι μπορει να καταφυγει στις αρχες αν επιμεινει .

Αφου καταφερες να ξεπερασεις τετοια αδιεξοδη λογικη οτι υπαρχει κατι παραπανω απο την ΜΗ επιθυμια που εμποδιζει τους ανδρες να σχετιστουν με μια γυναικα, σημαινει οτι εχεις κανει προοδο, κατα τη γνωμη μου.

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ οτι σου δεν σου αξιζει μια αμοιβαια σχεση, δεν ειναι αληθεια ομως.
σιγουρα υπαρχουν ανδρες που σου ταιριαζουν και τους αρεσεις, απλα ασχολουμενη τοσο καιρο με ατομα που δεν ανταποκρινονται, μεγαλωνεις την ηττοπαθεια σου και πιστευεις πως δεν αξιζεις και δεν αρεσεις σε κανεναν.
δεν εχει ενδιαφερθει ποτε για εσενα καποιος ανδρας? μηπως οταν συνεβη κατι τετοιο, δεν σου αρεσε εσενα????

Δεν ξέρω, έτσι όπως το περιέγραψες και το φαντάστηκα, μου φάνηκε τρομακτικό!
Τουλάχιστον έκανα και μια πρόοδο, να μην έχω παράπονο! :Ρ
Μπα, όχι, δεν υπάρχει κανείς που να έχει ενδιαφερθεί για μένα και να ταιριάζω κιόλας, στο λέω και στο υπογράφω αν θες! Όσοι ενδιαφέρονταν, δεν ήταν αυτό που ήθελα εγώ. Είχε υπάρξει αμοιβαίο ενδιαφέρον με κάποιον, αλλά στην πορεία φάνηκε ότι το έκανε από ανάγκη, επειδή ήθελε με κάποιον τρόπο να ξεπεράσει την πρώην του. Οπότε μάλλον δεν ενδιαφέρθηκε, αλλά κοίταξε μέσω εμού να κουκουλώσει όπως όπως τις ανασφάλειές του, αντί να τις αντιμετωπίσει.