Φιλίες: πολλοί ή λίγοι και καλοί;

[ioannis2]

....Και το ερωτημα μου λοιπόν είναι το εξης: εσείς τι κάνετε; κρατατε μια ουδετερη σταση και απλά φυλασσεστε να μην δινεστε ευκολα σε ανθρωπους που εχετε αμφιβολια για τη φιλία τους ή ξεκοβετε όταν βλέπετε ότι ο αλλος σας εχει γραμμενο στην πραγματικοτητα;

Το να μη δινόμαστε εύκολα σε ανθρωπους το κανουμε κανόνα στη ζωη μας αφου πρωτα την εχουμε ηδη πατησει, δλδ απο το παθημα που εγινε μαθημα, απο καποιους που μας σαγηνεψαν με το ανοικτό και το ευχαριστο του χαρακτηρα τους ότι κοντα τους θα βρισκαμε μια ωραια παρεα και καλή επικοινωνία.
Αυτο που μας πληγωνει ειναι για ανθρωπους οι οποίοι είναι όντως αξιολογοι, ατομα εμπιστοσυνης, ατομα που θα σταθουν διπλα μας και που αυτα μας τα εχουν αποδειξει και με τα οποια, σας ωριμοι πλεον απ τα οσα ειδαμε στη ζωης τα ξεχωρισαμε αναμεσα σε πολλους και θα θελαμε να τους εχουμε πραγματικους φιλους. Απογοητευση λογω της πληρους αδιαφοριας απο μερους τους. Δεν μας αναζητανε ποτε αν δεν τους αναζητησουμε εμεις και διερωτασε, μα ειναι δυνατο να μην διαθετουν καποτε εστω λιγα λεπτα για ενα τηλεφωνημα.
Φιλε κρατα γερα με τους λιγους τους μετρημενους που τους ξεχωρισες αναμεσα στους πολλους. Να σαι αψογος μαζι τους και να δειχνεις πραγματικο ενδιαφερον γι αυτους. Αν ειναι αληθινοι φιλοι το καταλαβαινεις απο το ενδιαφερον που δειχνουν για σενα με δικη τους πρωτοβουλια, απ την ειλικρινεια κι αν πραγματικα χαιρονται ή λυπουνται μαζι σου. Η εσχατη λυση αμα ολοι μας εγκαταλειπουν ειναι τα ψυχικα αποθεματα, το να κατορθωνουμε να προχωραμε στη ζωη έστω και μονοι.
Θα συμφωνησω και με αλλο μελος σπου λεει βρες γκομενα. Μια ωραια σχεση καλυπτει ολα αυτα τα κενα που νιωθεις και σου ανεβαζει τη ψυχικη διαθεση.
Κατατασσε τον καθενα εκει που του αξιζει όπως σου προτεινει αλλο μελος, πχ τους Χ και Ψ τους έχω για την παρεα, τα εξω που μαζι τους θα βγω κλπ, ο Α ειναι ο αληθινος φιλος στον οποιο εχω εμπιστοσυνη, τον Κ και τον Ν τους ξερω για τις εξυπηρετησεις τους, τον Λ που λογω συγκυριων τον εχω ολη μερα στα ποδια μου και δεν με εμπνεει τον αντιμετωπιζω και του τα λεω στα ισα κλπ.

[somebody89]

Γιάννη σε ευχαριστώ πολύ για την εκτενή απάντηση σου! Αυτό ακριβώς είναι το θέμα ότι σε πληγώνει όταν βλέπεις άτομα που έχεις ξεχωρίσει και λες θα ναι διπλα σου σιγουρα για πάντα, να σε εγκαταλειπουν και να νιωθεις στο τελος οτι εδωσες πολύ περισσότερα και τι πήρες...; Ουτε την εκτιμηση τους στην τελική. Οσο για την κοπελα που λετε, κοιτα σιγουρα μια κοπελα ειναι και φιλη και κολλητη και αδερφη κλπ κλπ αλλά προσωπικά επειδή και τους ανθρωπους που θα ειναι φιλοι μου τους εχω πολύ ψήλα και θεωρω πολυ σημαντικο πραγμα την φιλια, ακομα και σχεση να εχω, θα με απασχολει αυτο το θεμα. Στην τελικη καθε σχεση ξεκιναει με 'θα μαι παντα διπλα σου' και απο τους δυο και τελειωνουν καποτε και συχνα οσο χειροτερα γινεται...
Συμφωνω παντως πολύ σε αυτο με τα 'ψυχικα αποθεματα' που αναφερεις... Νομιζω οτι οσο και να σε πληγωνει η μοναξια, ως ενα μεγαλο βαθμο σε βοηθαει και σου μαθαινει να μπορεις να στεκεσαι και μονος σου, οσο και να μη σ αρεσει αυτο. Γιατι καλο ειναι να μην στηριζομαστε παντα στους γυρω μας, γιατι αν καποια στιγμη μας εγκαταλειψουν ή χωρισουν καλως ή κακως η δρομοι μας, τοτε τι θα κανουμε;