είμαι στενοχωρημένη!

[ΓΑΤΑ]

Λίγοι άνθρωποι αλλάζουν συμπεριφορά και βγάζουν άλλο χαρακτήρα. Συνήθως εμείς δεν έχουμε καταλάβει ποιός είναι ο άλλος. Έχουμε λάθος εικόνα, και παραπλανούμαστε. Πολλοί λένε ψέματα ή δεν εκφράζουν αυτά που σκέφτονται. Έτσι τους νομίζουμε διαφορετικούς από αυτό που είναι. Δυστυχώς έτσι γίνεται συνήθως, και λέω δυστυχώς γιατί και εγώ ανήκω σε αυτούς που παραπλανήθηκαν.

Δεν ξέρω γιατί πρέπει να νιώθω ΄΄ένοχη΄΄ που δεν μπορώ να καταλάβω ότι ένας άνθρωπος δεν εκφράζει αυτό που σκέφτεται και κρύβει αυτό που πραγματικά είναι. Η ευαισθησία δε νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι στα ελαττώματα ενός ανθρώπου. Ίσως θα έπρεπε να το διαχειρίζομαι πιο καλά για να μην πληγώνομαι. Αλλά από την άλλη δε θέλω να αλλάξω επειδή κάποιοι δε μπορούν να το σεβαστούν και αρπάζουν την ευκαιρία για να με πατήσουν.......

[fevgatos67]

Είναι τόσο πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα λέγονται ποιο πάνω και δυστυχώς τόσο λίγος ο χρόνος μου, πως να πω τόσα πολλά μέσα σε μερικές λέξεις
Είναι τόσο πολύ λυτρωτικές όλες οι σκέψεις που διαβάζω από την μια και από την άλλη αναρωτιέμαι αν υπάρχουν στην πραγματικότητα άνθρωποι που σκέπτονται με αυτόν τον τρόπο, χαριτολογώντας κάποιες στιγμές λέω στον εαυτό μου κάτι ανάλογο όταν κοιτώ τον ουρανό και αναρωτιέμαι τόσοι δισεκατομμύρια πλανήτες και κατοικείτε μόνο ένας ? και εδώ που ζώ δεν υπάρχει έστω ένας να με καταλαβαίνει ? Κάποτε με έπιανε το παράπονο και σκέψεις σαν και αυτές με οδηγούσαν στα ίδια αδιέξοδα, στο ποιος φταίει, εγω οι οι άλλοι, όλα τα αναπάντητα γιατί και πάει λέγοντας , μέχρι που πήρα την απόφαση αυτό να το αλλάξω , δεν τα έχω καταφέρει και ας κοντεύω τα ηντα ε και ? κάλιο αργά παρά ποτέ άσε που μαθαίνω και κάτι καινούργιο κάθε φορά
Κακές συνήθειες πάντως οδηγούν αναπόφευκτα σε συγκεκριμένα αποτελέσματα, το να είσαι ευαίσθητος-η δεν είναι κακό ούτε πιστεύω πως είναι λάθος όσοι δεν με καταλαβαίνουν η εκμεταλλεύονται , κάτι άλλο φταίει
Πάει αυτή η δόλια η καρδιά στην λογική και τις λέει ,,,,, είμαι ένα παιδί που θέλει να τρέχει να παίζει να γελάει , ξεχνάω εύκολα και όταν πέσω και χτυπήσω κλαίω και πονώ αφόρητα μέχρι να δώ κάτι ενδιαφέρων που θα μου αποσπάσει την προσοχή, σε κάτι νέο η κάτι που θα θρέψει την υποψία για το κυνήγι του θησαυρού
Αφού σκέφτεται η λογική κατασκευάζει φράχτες μέχρι τοίχους για να μην μπαίνει ο οιοσδήποτε, φτιάχνει από μαλακά υλικά τους χώρους που παίζει η καρδιά, βάζει κανόνες κλπ κλπ μέχρι δεν ξέρω και εγώ τι άλλο σκαρφίζεται για να προστατέψει αυτό το μαλακιασμένο την καρδιά που δεν βάζει κώλο σε μια μεριά και σαν μην έφτανε αυτό όταν σκοντάφτει από απροσεξία και μάλιστα από μόνη της ξανα βάζει τα κλάματα τα παράπονα χώρια ότι στέλνει στον αγύριστο την λογική που έβαλε το μαξιλάρι στο πάνω μέρος του κρεβατιού
Σαν να ξεφεύγω ε ? μαζέψτε με βρε παιδιά έχω ξεφύγει ( και ύστερα λέω γιατι με λένε με αυτό το όνομα )
Με δυο λόγια απλοποίησε την ζωή
Ποιος-α είσαι στην πραγματικότητα ?
Μετά είσαι αυτός – η που είσαι και ψάχνεις συγκεκριμένους ανθρώπους για να τους βρείς θα πρέπει να έχεις υπόψη η να είσαι υποψιασμένη πως δεν είναι αυτό που λένε ακόμα και το γεγονός πως δεν εκφράζεις σωστά τα μηνύματα που εκπέμπεις , να είσαι ειλικρινής και ντόμπρος άνθρωπος και να μην γίνεσαι αυτό που θέλουν οι άλλοι
Όταν θα ξέρεις ποιος-α είσαι και γιατί, να κάνεις πράξη την σκέψη , και όταν θα αρχίζουν να σε αποδέχονται για αυτό που είσαι τότε τι μένει ?
Να ζείς
Και για να αποδείξω του λόγου μου το αληθές σήμερα βρίσκομαι εκεί που λέω ---απλοποίησε την ζωή ---- χαχαχ σαν να έχω δρόμο ε ?
Και τώρα που λέω δρόμο σαν να έχω δουλειά σήμερα ε ?
Τα λέμε ρεμάλια τον νού σας (για τους απ πε πανω το λέω)