Αυτο ειναι απο οτι φενετε το ''προβλημα'' μου.Πως το σταματαω;

[Μητσάκος]

Πριν ξεκινησω να πω συγγνωμη 1ον που σας εχω ζαλισει με ολα αυτα τα ποστς που κανω και 2ον για τα πολλα που θα γραψω απλα δεν εχω που αλλου να τα πω καθως ειμαι κλειστος τυπος και δεν μαρεσει να μιλαω για αυτο το ''προβλημα'' σε φιλους και κοντινους ανθρωπους..

Λοιπον μετα λοιπον απο καιρο αποφασισα αντι να πανικοβαλλομαι να γραψω κατω σε χαρτι τι με απασχολει ακριβως και με πιανουν ολα αυτα,χωρις βεβαια να χρησιμοποιω ορους και λοιπα.Θα τα γραψω ολα αυτα εδω και μετα (οσοι εχετε ορεξη να το διαβασετε)να σχολιασετε ή να στειλετε Π.Μ. για να μου πειτε τι πιστευετε οτι ''εχω'' ή απλα πως να το αντιμετωπισω και γενικα την γνωμη σας(ξαναλεω οσοι θελετε και εχετε ορεξη).

Λοιπον ξεκιναω :

''Ποιο ειναι το προβλημα μου;

Το ΜΟΝΟ προβλημα που εχω ειναι η πολυ σκεψη (overthinking) και πιο συγκεκριμενα το γεγονος που σχεδον καθε σκεψη που κανω,πολλες φορες την αναλυω μεχρι αηδιας και φτιαχνω εικονες-σκηνες στο κεφαλι μου οι οποιες μερικες φορες με εππηρεαζουν και μερικες φορες οχι.Οταν με εππηρεαζουν ομως συνηθως ξεκιναει με μια μικρη ροη αγχους ή θλιψης ή αηδιας ή νευρων που σκεφτομαι τετοια πραγματα,μετα σαν αντιδραση τιναζομαι (ή κανω σπαστικες κινησεις) λεγοντας παντα την φραση ''κοψε τις μ*****ες τωρα'' μετα αυτο γινεται πιο εντονο επειδη λεω στον εαυτο μου να μην το σκεφτεται και εγω το σκεφτομαι πιο εντονα..και μετα συνεχιζει τσεκαροντας το αν ισχυει..δηλαδη κανω οτι κανω στην εικονα που σκεφτομαι (οχι τιποτα παρατραβηγμενο,συνηθως να κοιταω κατι επιμονα και να λεω απο μεσα μου την σκεψη για να δω αμα με εππηρεασει ή να λεω κατι απο μεσα μου το οποιο αμα το πω θα γινει κατι κακο κλπ.)και γινεται ακομα πιο εντονο..και μετα απο αυτο ερχεται ο φοβος που προκαλει ενα δυσαρεστο συναισθημα και μετα την θλιψη-απογοητευση για αυτο που κανω στον εαυτο μου.Βεβαια αυτη η σκεψη μετα απο ενα μικρο χρονικο διαστημα ξεχνιεται αλλα προσπαθω και εγω εκλογικευοντας την σκεψη αυτη..π.χ. ''και να το σκεφτεσαι δεν σημαινει οτι θα γινει ή και να το πεις δεν ειναι αναγκαστικο να το παθεις κλπ..Μετα αφου την εκλογικευσω την σκεψη λεω ''ειδες μια σκεψη ηταν που δεν την αφηνες να φυγει''.Μετα ομως πολλες φορες σκεφτομαι''τοτε πιο πριν-χθες-πριν λιγο καιρο γιατι μου προκαλουσε αγχος και ολα αυτα τα ασχημα αισθηματα;'',κανοντας με παλι να με αγχωνω και ή να φοβαμαι μην με ξαναπιασει και μερικες φορες με τεσταρω να δω αμα με απασχολει ακομα σκεφτοντας παλι οπως τοτε..(κατι το οποιο πολλες φορες με ξαναπανικοβαλλει-φοβιζει ή αλλες φορες προσπαθω να ασχοληθω με αλλα πραγματα μεχρι να σταματησω να το σκεφτομαι ετσι).Επισης αυτο το παθαινω αμα κανω πραγματα οπως τα κανα τοτε που ειχα εντονα αυτες τις ασχημες σκεψεις ή αμα τυχει κανενα deja-vu που θα μου θυμισει τοτε που χα αυτη την σκεψη.Εχω καταντησει να φοβαμαι τον ιδιο μου τον εαυτο ετσι οπως σκεφτετε και γενικα εχω γινει παρα πολυ φοβιτσιαρης και αδυναμος.Ειναι φορες που δεν με απασχολουν οι σκεψεις και νιωθω δυνατος οτι δεν εχω κανενα προβλημα και λοιπα και ειναι καποιες φορες που με πιανει το overthinking που οδηγει σε ασχημες επαναλαμβανομενες σκεψεις που με κανει να νιωθω αδυναμο,να με κανει να φοβαμαι μηπως δεν φυγει αυτη η σκεψη και με βασανιζει με αυτα τα ασχημα αισθηματα.(Π.χ. σημερα,οταν εγραψα για την βαλεριανα στο σαιτ αυτο κλπ.)..Η μονη κοινη γνωμη που εχω οποτε ειμαι και στις καλες μου και στις μαυρες μου..ειναι το να επισκεφτω εναν ψυχιατρο για να μου πει τι να κανω με αυτο το πραγμα..''

Οσοι θελετε αφηστε ενα σχολιο με προτασεις για το πως να το αντιμετωπισω ή κατι σχετικο..ευχαριστω

[ti einai touto pali]

Να υποθεσω οτι οι σκεψεις που κανεις ειναι κακες/αρνητικες αλλιως αν ηταν θετικες ποιος ο λογος να θελεις να τις διωξεις.
Απο την δικια μου "πειρα" οι κακες σκεψεις (οι οποιες σε επηραζουν ψυχικα και σωματικα) ειναι απορροια καποιων θεματων που σε βασανιζουν μονιμα τα οποια δεν μπορεις/δεν εχεις καταφερει να τα λυσεις.
Ποια ειναι αυτα τα θεματα μονο εσυ τα γνωριζεις η ακομα μπορει να ειναι "καλυμενα" και να μην μπορεις να τα αναγνωρισεις αμμεσα.
Ειναι μια ηλιθια κατασταση "αυτοβασανισμου" την εχω ζησει για χρονια ιδιαιτερα αν υπαρχουν και ψυχοσωματικοι πονοι οι σκεψεις χειροτερευουν...
Η μονη απαντηση ειναι να βρεις και να δωσεις λυσεις στα θεματα που σε βασανιζουν.
Βοηθεια και τροπους να βγεις απο αυτη την κατασταση μπορει να σου δωσει καποιος ψυχολογος/ψυχιατρος που κανει και ψυχοθεραπεια. Υπαρχουν διαφοροι τροποι και τεχνικες αλλα για τον καθενα απο εμας ποιος ή ποιοι τροποι θα του ταιριαξουν ειναι ατομικο του ζητημα.

[SpyroKo]

Μου θύμισες κάτι που κάναμε παλιά μετάξι μας.. Μπορεί να το έχεις προλάβει. "Προσπάθησε να μην σκέφτεσαι πιγκουίνους -Τι σκέφτεσαι?
-ΠΙΓΚΟΥΊΝΟΥΣ!"
Αν αυτό είναι το πρόβλημα τότε πιστεύω ότι θα σε βοηθήσει κάτι που έχω ήδη γράψει στο ποστ μου. Θα το πω και εδώ δεν πιστεύω να πειράζει.
Κάτσε κάθε μέρα για 30 λεπτά περίπου και το μόνο που θα κανείς είναι να φτιάξεις μια ωραία ατμόσφαιρα και να σκέφτεσαι μόνο εικόνες. Τίποτα άλλο. Με αυτόν τον τρόπο θα μάθεις το μυαλό σου να αλλάζει σκέψεις υποσεινηδητα! Είχα και εγώ το ίδιο πρόβλημα και σκέφτηκα αυτόν τον τρόπο και εξεπλάγην όταν είδα αποτελέσματα. Φυσικά θα χρειαστεί να το κανείς για λίγες βδομάδες μην περιμένεις άμεσα αποτελέσματα αλλά δοκίμασε το. Ξόδεψε 30 λεπτά από την μέρα σου κάνοντας αυτό. Συνήθως όταν ξυπνάς το πρωί είναι πολύ ωραίο η 1 ώρα πριν κοιμηθείς. Δεν χάνεις τίποτα...

[μυσπ]

Εγω πηγαινω σε ειδικο κ λογο καταθλιψης με πιανει το ιδιο προβλημα,Η ειδικος μου ειπε οτι πολυ καλη λυση ειναι μια μορφης δραστηριοτητα κ να επικεντρωνεσαι σ αυτην παραδειγμα εγω ασχολουμαι πολυ με οικιακα κανω απο ολα καθημερινα περναει η ωρα κ σκεφτομαι λιγοτερο,Επισης η γυμναστικη ειναι πολυ καλη λυση κ εκανα παλαιοτερα,Παραλληλα πρεπει να βγαινεις μην καθεσαι ολο σπιτι κ να αλλαζεις περιβαλλον ετσι κ δεν εχεις παρεα βγαινε με συγγενικα σου προσωπα

[Μητσάκος]

Ευχαριστω για τις απαντησεις σας!!

@ti einai touto pali ειναι φορες που θελω απιστευτα πολυ να επισκεφτω ψυχιατρο (συνηθως οταν εχω εντονο απροσδιοριστο αγχος)..και αλλες φορες που λεω ''ας επισκεφτω εναν καλου κακου αλλα δεν μου ειναι τοσο απαραιτητος''..Οπως και να χει θελω να επισκεφτω καποιον..Σκεφτομουν για το κεντρο ψυχικης υγειας της περιοχης μου καθως δεν εχω καθολου λεφτα.

@SpyroKo οχι ακριβως αυτο αλλα ναι καπως ετσι ειναι :Ρ..Αυτο που λες δεν μπορω να το κανω γιατι 1ον οταν δεν τα σκεφτομαι αυτα δεν ασχολουμαι καν με αυτο το ''προβλημα'',αρα οπως καταλαβαινεις δεν καθομαι να το κανω αυτο..αλλα μεσα στην ημερα ακουγωντας μουσικη σκεφτομαι διαφορα ωραια πραγματα αν αυτο μετραει..και 2ον οταν τα σκεφτομαι περνανε ενα σορο σκεψεις(κυριως ασχημες)οι οποιες και μου ριχνουν την ψυχολογια αλλα και μου προκαλουν περισσοτερο αγχος και το μονο που σκεφτομαι ειναι το ποτε θα μου περασει,το γιατι με ξαναπιασε αφου δεν ειναι τιποτα(συνηθως τα γραφω σε χαρτι και τα εκλογικευω) και ενα σορο παρομοιες σκεψεις και σπανια σκεφτομαι κατι αλλο εκτος και αν βρω κατι που θα μου αποσπασει για αρκετη ωρα την προσοχη.

@μυσπ παρολο που ειναι διαφορετικες οι καταστασεις,οταν λεω με πιανει αυτο το πραγμα ειναι σταδιακα (συνηθως για να με πιασει πρεπει να σκεφτω κατι ασχημο ή να γινει κατι αγχωτικο-ασχημο,το οποιο μπορει να μου κολλησει ή να μου προκαλεσει φοβο)..αλλα οταν με πιανει, στην αρχη τα εκλογικευω ειτε κανοντας συζητηση με τον εαυτο μου ειτε γραφωντας τα σε χαρτι..αυτο που λες το κανω,αλλα αμα ερθει η σκεψη και ειναι εντονη και μου κολλησει ,την επαναφερω συνεχως ειτε σαν τεσταρισμα να δω αμα μου περασε ειτε απο φοβο..

[feggari]

Καλημέρα Μητσάκο! Κοίτα,αφου γραφεις εδώ και περιμένεις προτάσεις,καλό θα ήταν να μην προδικάζεις καταστάσεις και να δοκιμάσεις κάποια απο αυτά για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει το μαγικό ραβδί δυστυχως που φτιαχνει τα πραγματα μόνα του.Θέλει συνεχή προσπάθεια απο τον εαυτό μας. ξανα και ξανα και ξανα μέχρι να καταφέρουμε ενα επιθυμητο ανεκτό σημείο. Για μένα όταν σε πιάνουν αυτές οι σκέψεις κάνε κατι άλλο.Παίξε παιχνίδια στον η/υ, σκούπισε,ακου τραγούδια,πάρε τηλέφωνο ένα φίλο και μιλήστε για ποδοσφαιρο και γυναίκες,ΚΑΝΕ κατι αλλο όμως.Προσπάθησε το μόνος σου. Αν δεις οτι δεν τα καταφέρνεις τοτε επισκέψου κάποιον ειδικό. Θα ανακαλύψεις πράγματα για σένα που δεν φαντάζεσαι καν. Θα βρείς και τη πραγματική ρίζα του θεματός σου.

[Μητσάκος]

Καλημέρα Μητσάκο! Κοίτα,αφου γραφεις εδώ και περιμένεις προτάσεις,καλό θα ήταν να μην προδικάζεις καταστάσεις και να δοκιμάσεις κάποια απο αυτά για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει το μαγικό ραβδί δυστυχως που φτιαχνει τα πραγματα μόνα του.Θέλει συνεχή προσπάθεια απο τον εαυτό μας. ξανα και ξανα και ξανα μέχρι να καταφέρουμε ενα επιθυμητο ανεκτό σημείο. Για μένα όταν σε πιάνουν αυτές οι σκέψεις κάνε κατι άλλο.Παίξε παιχνίδια στον η/υ, σκούπισε,ακου τραγούδια,πάρε τηλέφωνο ένα φίλο και μιλήστε για ποδοσφαιρο και γυναίκες,ΚΑΝΕ κατι αλλο όμως.Προσπάθησε το μόνος σου. Αν δεις οτι δεν τα καταφέρνεις τοτε επισκέψου κάποιον ειδικό. Θα ανακαλύψεις πράγματα για σένα που δεν φαντάζεσαι καν. Θα βρείς και τη πραγματική ρίζα του θεματός σου.

Ευχαριστω για την απαντηση σου!..Αυτο κανω αλλα το θεμα ξερεις τι ειναι?..Οτι οτι και αν κανω αυτο θα ξαναρθει και αυτο επειδη το προκαλω εγω..μην με ρωτησεις γιατι επειδη πραγματικα δεν ξερω.λογο φοβιας/ανυσηχιας μην με ξαναπιασουν καποια στιγμη?Μηπως επειδη ειμαι μαζοχα και θελω να με τεσταρω συνεχως?Μηπως ειμαι ψυχαναγκαστικος και το κανω?Δεν ξερω ακριβως,αλλα συνεχως τα επαναφερω και αυτο γινεται κυριως αμα δω-ακουσω-κανω κατι που μου το θυμιζει..Τα χω εκλογικευσει σε χαρτι,εχω πει ''παρα το δεν εχεις τιποτα'' αλλα αυτα εκει..ξαναρχοντε,βασικα οχι..δεν ξαναρχοντε..τα ξαναπροκαλω να ξαναρθουν (και προφανως με πιανει η φοβια και περναω εντονο αγχος)!Ειδικο θελω να επισκεφτω (ψυχιατρο) αλλα δεν εχω ουτε λεφτα και αμα το πω στους δικους μου θα αρνηθουν.Και δεν ξερω φοβαμαι να επισκεφτω και ειδικο γιατι ειναι πολυ αγχωδης η ολη διαδικασια και δεν θελω να μπλεξω με χαπια(γιατι απο οτι ξερω ψυχιατροι μονο φαρμακα προτινου).Δεν ξερω τι να κανω με αυτο το θεμα :Ρ

[SpyroKo]

Μητσάκο, ξέρεις ποιο είναι το πιο δύσκολο σημείο για να το ξεπεράσεις? Όταν είσαι στην διαδικασία του να το ξεπεράσεις. Εγώ όταν πλέον ξεκίναγα να νιώθω ηρεμία και ένιωθα μέσα μου ελεύθερος χωρίς αυτό το βάρος στο στήθος μου , χωρίς αυτές της ταχυκαρδίες να σου πω την αλήθεια είχα φρικάρει. Λίγο πολύ είχα συνηθίσει να ζω με όλα αυτά και όταν πλέον αυτά άρχιζαν να φεύγουν ένιωθα πως κάτι δεν πάει καλά ενώ όλα πήγαιναν ρολόι. Έλεγα μέσα μου λες να είναι απλά μια ηρεμία πριν την καταιγίδα? Δηλαδή οκ τα συμπτώματα έφυγαν αλλά μήπως επιστρέψουνε δυνατότερα? έβλεπα πως δεν επέστρεφαν και δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μέχρι που προσπάθησα να επαναφέρω μια κρίση πανικού για να δω ότι είμαι μια χαρά! Θα πει κάποιος πως είμαι μαζόχα και ψυχαναγκάζω τον εαυτό μου όπως κανείς και εσύ αλλά δεν είναι έτσι. Είναι και αυτό μέσα στο πρόγραμμα είτε το θες είτε όχι. Φυσικά δεν τα κατάφερα ποτέ να φέρω κρίση πανικού διότι κατάλαβα ότι είχα πλήρη έλεγχο των συναισθημάτων μου, των σκέψεων, και του άγχους μου. Από τότε κατάλαβα πως οι κόποι μου να διώξω αυτό το πράγμα είχαν πραγματικά αποδώσει. Βοήθησα έναν φίλο μου εδώ που μένω από πολύ βαριά κατάθλιψη και όταν ήταν στην διαδικασία να το ξεπεράσει μου έλεγε ακριβώς τα ίδια.. Δηλαδή του "έλειπε"
αυτό το συναίσθημα που είχε μάθει να ζει εδώ και 4 χρόνια όσο χάλια και αν είναι! Το ίδιο παθαίνουν και οι γυναίκες που τους χτυπάνε οι άντρες τους και αυτές δεν λένε να ξεκολησουν.. Το θέμα όμως είναι να μην πέφτεις σε αυτή την παγίδα που ονομάζουμε συνήθεια.. Γιατί πίστεψε με όλο αυτό είναι λίγο πολύ μια συνήθεια... Έχω πιάσει τον εαυτό μου να ΜΗΝ ΘΈΛΩ να ξεφύγω και να αναρωτιέμαι γιατί!! Είναι μόνο μια παγίδα του μυαλού.. Μην με ρωτήσεις γιατί γίνεται.. δεν ξέρω.. έχω κάτσει να το αναλύσω και απλά με κάνει χειρότερα.. Απλά τελικά δεν θέλει ανάλυση.. θέλει απλά να το αφήσεις... να το ξεχάσεις.. να μην ασχολείσαι όσο και αν σε τσιγκλάει..

[TerribleLie]

Επειδή έχω και γω το ίδιο πρόβλημα θα σου πώ πώς προσπαθώ να το αντιμετωπίσω. Καταρχήν δεν είμαστε μόνο το κεφάλι μας. Και αρκετοί άνθρωποι εκλωβίζονται στο κεφάλι τους και σκέφτονται παραπάνω. Συνήθως τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν επαφή με το σώμα τους. Δεν εκφράζονται καθόλου μέσα απο αυτό. Άρα σαν πρώτη δουλεία, προσπάθησα να βάλω κίνηση και γυμναστική στην ζωή μου. Ώστε να υπάρχει μια σχετική ισορροπία μιας που σώμα και μυαλό συνδέονται περισσότερο απο όσο νομίζουμε.

Δεύτερο πράγμα ήταν ο διαλογισμός. Βέβαια κάτι τέτοια τα κοροίδευα. Μέχρι που κατάλαβα την χρησιμότητα του διαλογισμού. Στον διαλογισμό οι σκέψεις δεν έχουν καμία αξία. Είναι απλά σκέψεις που έρχονται και φεύγουν. Ουσιαστικά κάθεσαι κάπου άνετα και προσέχεις την αναπνοή σου. Το μυαλό σου, θα σου πετάει συνεχώς σκέψεις γιατί αυτό ξέρει να κάνει. Εσύ τις αφήνεις να σβήσουν σιγά σιγά και φέρνεις την προσοχή σου πάλι στην αναπνοή. Με τον καιρό μαθαίνεις να αγνοείς τις σκέψεις σου. Τις βλέπεις πλέον με άλλο μάτι και δεν σε απορροφάνε ώστε να τους δίνεις παραπάνω σημασία.

[TerribleLie]

Και το σημαντικότερο ξέχασα να σου πω. Δέξου το! Απλά δέξου οτι λόγο άγχους θα έχεις αρνητικές σκέψεις. Ουτε να τις διώχνεις ωφελεί, ούτε να σε τρομάζουν, ουτε να τις ακολουθείς. Άστες να μένουν και αυτές για κάποιο διάστημα. Είναι δύσκολο να τις δεχτείς αλλά ειλικρινά είναι η μόνη λύση.

Εγώ συνηθως λέω "α! τώρα σκέφτομαι εντελώς αρνητικά. Αλλά έχω διαταραχή άγχους. Είναι λογικό αυτή την περίοδο να σκέφτομαι και έτσι." Πολλές φορές οι σκέψεις εξαφανίζονται. Άλλες την πατάω τις πιστεύω και τις ακολουθώ μέχρι τέλος. Και το τέλος είναι να με αγχώσουν και να με κάνουν να φοβάμαι. Αλλά είναι μια πρακτική όπως κ ο διαλογισμός. Θέλει καιρό για να μάθεις.

[Μητσάκος]

Και το σημαντικότερο ξέχασα να σου πω. Δέξου το! Απλά δέξου οτι λόγο άγχους θα έχεις αρνητικές σκέψεις. Ουτε να τις διώχνεις ωφελεί, ούτε να σε τρομάζουν, ουτε να τις ακολουθείς. Άστες να μένουν και αυτές για κάποιο διάστημα. Είναι δύσκολο να τις δεχτείς αλλά ειλικρινά είναι η μόνη λύση.

Εγώ συνηθως λέω "α! τώρα σκέφτομαι εντελώς αρνητικά. Αλλά έχω διαταραχή άγχους. Είναι λογικό αυτή την περίοδο να σκέφτομαι και έτσι." Πολλές φορές οι σκέψεις εξαφανίζονται. Άλλες την πατάω τις πιστεύω και τις ακολουθώ μέχρι τέλος. Και το τέλος είναι να με αγχώσουν και να με κάνουν να φοβάμαι. Αλλά είναι μια πρακτική όπως κ ο διαλογισμός. Θέλει καιρό για να μάθεις.

Συμφωνω με αυτα που ειπες εκτος απο αυτο το τελευταιο που εβαλα σε παραθεση οπου διαφωνω απολυτα!Τι να δεχτεις?Το περιεχομενο της σκεψης?Δηλαδη αμα σκεφτεσαι κατι τελειως απαισιοδοξο το δεχεσαι?Αμα σκεφτεσαι κατι παραλογο παλι το δεχεσαι?Αυτο το μονο που θα καταφερει ειναι κυριολεκτικα να σε διελυσει και να χειροτερεψει την κατασταση!Για μενα η εκλογικευση ειναι κατι που μπορει να βοηθησει.

[mpliki]

νταξει παιδια,ο καθενας εχει τα κουμπια του και βοηθιεται απο διαφορετικες τεχνικες...αλλα φανταζομαι δεν εννοουσε να δεχτεις την ουσια των σκεψεων σου,αλλα να δεχτεις τις ιδιες σκεψεις σαν κατι που συμβαινει,χωρις να αντιδρας,χωρις να εμβαθυνεις,αλλα να τις αφησεις να περασουν απο διπλα σου... και ο δικος σου τροπος εκλογικευσης μου φαινεται ενας ενδιαφερων τροπος να το αντιμετωπισεις (αν και εγω προσωπικα θα τρελαινομουνα περισσοτερο,οσο το αναλυω,τοσο περισσοτερες σκεψεις εισβαλλουν και μετα δε μπορω να τις συμμαζεψω) αλλα και ο αλλος τροπος,του διαλογισμου ειναι ενδιαφερων και ξερω οτι οντως δουλευει,γινεται τροπος ζωης,αλλα ουτε αυτο με βοηθησε. ειναι μεχρι να βρεις τι σε βοηθαει.

[Μητσάκος]

νταξει παιδια,ο καθενας εχει τα κουμπια του και βοηθιεται απο διαφορετικες τεχνικες...αλλα φανταζομαι δεν εννοουσε να δεχτεις την ουσια των σκεψεων σου,αλλα να δεχτεις τις ιδιες σκεψεις σαν κατι που συμβαινει,χωρις να αντιδρας,χωρις να εμβαθυνεις,αλλα να τις αφησεις να περασουν απο διπλα σου... και ο δικος σου τροπος εκλογικευσης μου φαινεται ενας ενδιαφερων τροπος να το αντιμετωπισεις (αν και εγω προσωπικα θα τρελαινομουνα περισσοτερο,οσο το αναλυω,τοσο περισσοτερες σκεψεις εισβαλλουν και μετα δε μπορω να τις συμμαζεψω) αλλα και ο αλλος τροπος,του διαλογισμου ειναι ενδιαφερων και ξερω οτι οντως δουλευει,γινεται τροπος ζωης,αλλα ουτε αυτο με βοηθησε. ειναι μεχρι να βρεις τι σε βοηθαει.

Οταν λεω εκλογικευση δεν λεω αυτο ακριβως,εννοω να εκλογικευεις γενικα τις σκεψεις σου χωρις να την υπεραναλυεις δημιουργοντας αλλες σκεψεις ..π.χ.να γραφεις σε χαρτι..τι σκεφτομαι?(τουτο).Εχει καποια βαση ή εγινε κατι και το σκεφτομαι?μπορει αυτο που σκεφτομαι να γινει στην πραγματικοτητα?μηπως το σκεφτομαι εντονα επειδη εχω αγχος/υπερβολικη ανυσηχια/θλιψη(κοινο συναισθημα δηλαδη οταν πρωτοηρθε η σκεψη)?Μηπως αυτη σκεψη επιμενει επειδη φτιαχνω στο μυαλο μου διαφορα σεναρια σχετικα με αυτο και τα κανει χειροτερα ή επειδη ανυσηχω ή ανυπομονω για το ποτε θα φυγει(κατι με το οποιο δεν το αφηνω να φυγει ευκολα)? και αλλες τετοιες παρομοιες ερωτησεις που μπορουν να με βοηθησουν και μετα απλα κανω πραγματα για να ξεχαστω.Αναλυση ουτε εγω κανω γιατι οντως σε τρελαινει και σου φερνει πολλα εντονα αρνητικα συναισθηματα.

[αλεξανδρος_77]

Πριν ξεκινησω να πω συγγνωμη 1ον που σας εχω ζαλισει με ολα αυτα τα ποστς που κανω και 2ον για τα πολλα που θα γραψω απλα δεν εχω που αλλου να τα πω καθως ειμαι κλειστος τυπος και δεν μαρεσει να μιλαω για αυτο το ''προβλημα'' σε φιλους και κοντινους ανθρωπους..

Λοιπον μετα λοιπον απο καιρο αποφασισα αντι να πανικοβαλλομαι να γραψω κατω σε χαρτι τι με απασχολει ακριβως και με πιανουν ολα αυτα,χωρις βεβαια να χρησιμοποιω ορους και λοιπα.Θα τα γραψω ολα αυτα εδω και μετα (οσοι εχετε ορεξη να το διαβασετε)να σχολιασετε ή να στειλετε Π.Μ. για να μου πειτε τι πιστευετε οτι ''εχω'' ή απλα πως να το αντιμετωπισω και γενικα την γνωμη σας(ξαναλεω οσοι θελετε και εχετε ορεξη).

Λοιπον ξεκιναω :

''Ποιο ειναι το προβλημα μου;

Το ΜΟΝΟ προβλημα που εχω ειναι η πολυ σκεψη (overthinking) και πιο συγκεκριμενα το γεγονος που σχεδον καθε σκεψη που κανω,πολλες φορες την αναλυω μεχρι αηδιας και φτιαχνω εικονες-σκηνες στο κεφαλι μου οι οποιες μερικες φορες με εππηρεαζουν και μερικες φορες οχι.Οταν με εππηρεαζουν ομως συνηθως ξεκιναει με μια μικρη ροη αγχους ή θλιψης ή αηδιας ή νευρων που σκεφτομαι τετοια πραγματα,μετα σαν αντιδραση τιναζομαι (ή κανω σπαστικες κινησεις) λεγοντας παντα την φραση ''κοψε τις μ*****ες τωρα'' μετα αυτο γινεται πιο εντονο επειδη λεω στον εαυτο μου να μην το σκεφτεται και εγω το σκεφτομαι πιο εντονα..και μετα συνεχιζει τσεκαροντας το αν ισχυει..δηλαδη κανω οτι κανω στην εικονα που σκεφτομαι (οχι τιποτα παρατραβηγμενο,συνηθως να κοιταω κατι επιμονα και να λεω απο μεσα μου την σκεψη για να δω αμα με εππηρεασει ή να λεω κατι απο μεσα μου το οποιο αμα το πω θα γινει κατι κακο κλπ.)και γινεται ακομα πιο εντονο..και μετα απο αυτο ερχεται ο φοβος που προκαλει ενα δυσαρεστο συναισθημα και μετα την θλιψη-απογοητευση για αυτο που κανω στον εαυτο μου.Βεβαια αυτη η σκεψη μετα απο ενα μικρο χρονικο διαστημα ξεχνιεται αλλα προσπαθω και εγω εκλογικευοντας την σκεψη αυτη..π.χ. ''και να το σκεφτεσαι δεν σημαινει οτι θα γινει ή και να το πεις δεν ειναι αναγκαστικο να το παθεις κλπ..Μετα αφου την εκλογικευσω την σκεψη λεω ''ειδες μια σκεψη ηταν που δεν την αφηνες να φυγει''.Μετα ομως πολλες φορες σκεφτομαι''τοτε πιο πριν-χθες-πριν λιγο καιρο γιατι μου προκαλουσε αγχος και ολα αυτα τα ασχημα αισθηματα;'',κανοντας με παλι να με αγχωνω και ή να φοβαμαι μην με ξαναπιασει και μερικες φορες με τεσταρω να δω αμα με απασχολει ακομα σκεφτοντας παλι οπως τοτε..(κατι το οποιο πολλες φορες με ξαναπανικοβαλλει-φοβιζει ή αλλες φορες προσπαθω να ασχοληθω με αλλα πραγματα μεχρι να σταματησω να το σκεφτομαι ετσι).Επισης αυτο το παθαινω αμα κανω πραγματα οπως τα κανα τοτε που ειχα εντονα αυτες τις ασχημες σκεψεις ή αμα τυχει κανενα deja-vu που θα μου θυμισει τοτε που χα αυτη την σκεψη.Εχω καταντησει να φοβαμαι τον ιδιο μου τον εαυτο ετσι οπως σκεφτετε και γενικα εχω γινει παρα πολυ φοβιτσιαρης και αδυναμος.Ειναι φορες που δεν με απασχολουν οι σκεψεις και νιωθω δυνατος οτι δεν εχω κανενα προβλημα και λοιπα και ειναι καποιες φορες που με πιανει το overthinking που οδηγει σε ασχημες επαναλαμβανομενες σκεψεις που με κανει να νιωθω αδυναμο,να με κανει να φοβαμαι μηπως δεν φυγει αυτη η σκεψη και με βασανιζει με αυτα τα ασχημα αισθηματα.(Π.χ. σημερα,οταν εγραψα για την βαλεριανα στο σαιτ αυτο κλπ.)..Η μονη κοινη γνωμη που εχω οποτε ειμαι και στις καλες μου και στις μαυρες μου..ειναι το να επισκεφτω εναν ψυχιατρο για να μου πει τι να κανω με αυτο το πραγμα..''

Οσοι θελετε αφηστε ενα σχολιο με προτασεις για το πως να το αντιμετωπισω ή κατι σχετικο..ευχαριστω

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BA%CE%BF%CF%85 κ καληνυχτα νυσταξα

[Μητσάκος]

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BA%CE%BF%CF%85 κ καληνυχτα νυσταξα

Ωραιο το ποστ σου και μπραβο σου που τα καταφερες..Ερωτηση ομως..Με το να τα γραφεις ολα αυτα σε χαρτι δεν ενιωθες αγχομενος πιεσμενος..γενικα δεν χειροτερευε την κατασταση?