Βουτια απο ψηλα σε τσιμεντενια θαλασσα - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 5 FirstFirst 12345 LastLast
Results 31 to 45 of 64
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Location
    Αθηνα
    Posts
    798
    Δεν νιώθω μεγάλος...το αντίθετο θα έλεγα! και αυτό είναι ένα απο τα προβλήματα συμβιβασμού...
    Τι σχέδιο έχεις για να έχουμε καλό 'ρώτημα...?
    Τρέλα και αυθορμητισμός όσο και να υπάρχουν λιλιουμ απο προσωπική πείρα θα σου πω οτι πάντα πρέπει να βρίσκονται σε ένα πλαίσιο! Δε πα να ξεκαρδίζεσαι και να χοροπιδάς σα το κατσίκι 24/7 ...? αν το κάνεις μόνος σου, θα σε κάνει να νιώθεις καλά? Δε νομίζω...
    Όπως είπα πάντως για σένα δεν πιστεύω πως είναι αργά οπότε θα την βρεις την λύση.

  2. #32
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2011
    Location
    In this old house where every door is open
    Posts
    2,572
    Αυτοι που δεν ειναι εκ φυσεως τρελοι και αυθορμητοι, δεν κινδυνευουν να ξεπερασουν τα ορια μη φοβασαι!!

    Το σχεδιο ειναι BIG. Ασε μην το ματιασω!!!!!

  3. #33
    Banned
    Join Date
    Sep 2011
    Posts
    614
    Quote Originally Posted by Tomhet View Post
    Η κατάσταση ΣΟΥ είναι σίγουρα αναστρέψιμη! η κατάσταση ΤΗΣ είναι επίσης σίγουρα αναστρέψιμη!
    Η κατάσταση ΜΟΥ οχι... :P
    Ο λόγος για αυτό...meh...μίζερος θα σου ακουστεί αλλά πιστεύω πως είναι πραγματικότητα.
    Σίγουρα ξεκινάμε απο την ηλικία...δεν είμαι 15, δεν ειμαι 20 δεν ειμαι 25...μετά πάμε στο ότι δεν περιμένω κάποια αναποφευκτη αλλαγή περιβάλλοντος στην ζωή μου όπως αυτές που ανέφερα πχ σε ένα διπλανό thread...πχ δεν είμαι 22 όπως ήταν το παιδί στο thread να έχω μπροστά μου αλλαγές όπως το να πάω στρατό, να συνεχίσω τις σπουδές μου, να βρω δουλειά κλπκλπ. Όλα αυτά σε βάζουν θέλωντας και μη σε ένα καινούριο περιβάλλον κάθε φορά. Παίρνεις νέα δεδομένα, κάνεις νέες γνωριμίες ξαναφιλτράρεις τα πράγματα που ήξερες μέχρι τότε και ζεις υπο νέες συνθήκες. Είναι αυτό που λένε ορισμένοι "κάνε υπομονή ...τα πράγματα αλλάζουν".
    Μην έχοντας κάτι τέτοιο εν όψη θα μπορούσες πχ να έχεις το αντίθετο....σταθερότητα.
    Έχω σαν παράδειγμα πχ αρκετούς στην ηλικία μου (ή και σε μικρότερη) που είναι παντρεμένοι, (σίγουρα για όλους τους λάθος λόγους κατ'εμε), συμβιβασμένους με την ιδέα της αλληλοστήριξης λες και ζούμε σε καιρούς πολέμου, κλεισμένους στο σπιτάκι τους με τα σιδερωμένα ρουχαλάκια τους με το αυτοκινητάκι τους κλπκλπ.
    Εγώ σε καμία περίπτωση δεν είμαι αυτό που λένε marriage material. Ούτε εμφανισιακά, ούτε στο μυαλό, ούτε σε τίποτα.
    Οπότε άκυρο και εδώ.
    Τι άλλο μένει?
    Παλεύω οπότε να συμβιβαστώ με την ιδέα του ασυμβίβαστου γιατί δεν μπορώ να τοποθετήσω τον εαυτό μου ούτε στους μεν ουτε στους δε.

    Ποιο είναι το σημείο οπότε το οποίο εγώ τουλάχιστον έχω περάσει? Έχοντας αποκόψει τον εαυτό μου απο το περιβάλλον των δύο αυτών καταστάσεων (για τον οποιονδήποτε λόγο), δεν βλέπω πως θα μπορούσα να ξεβαλτώσω. Δεν έχω δηλαδή προοπτική ούτε γάμου, ούτε αλλαγής περιβάλλοντος κλπ. Και σίγουρα η παρούσα κατάσταση δεν επιφυλάσει εκπλήξεις...
    Δεν έχω φίλους γνωστούς κλπκλπ την παρούσα φάση στην ζωή μου (όπως είπα, για τον οποιονδήποτε λόγο) και δεν υπάρχουν οι συνθήκες για να αλλάξει αυτό. Είναι ένα πράγμα το να περιμένεις να αλλάξει κάτι και άλλο πράγμα το να περιμένεις να δημιουργηθούν οι συνθήκες για αυτό.
    Σα να λες "περιμένω να μεγαλώσει το δέντρο" χωρίς να έχεις φυτέψει καν τους σπόρους!
    Θεωρώ λοιπόν πως προσωπικά έχω αποκοπεί απο οποιονδήποτε δεσμό που θα μου επέτρεπε να ζήσω την ζωή σε "φυσιολογικά" πλαίσια ή τουλάχιστον όπως βλέπω να την ζουν άλλοι. Γιατί? για όλους τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω. Πιστευω πως αν αποκοπείς απο όλα αυά ταυτόχρονα...τότε είναι αδύνατο να επανέλθεις.
    Άσε μας καλέ που η δική σου κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη και η δική μας είναι! Όλα μπορούν να αλλάξουν, αρκεί να έχουμε την διάθεση να ενεργοποιηθούμε και να μην απογοητευόμαστε εύκολα. Ποιος έχει διάθεση όμως;;; Ορίστε, η λιλιουμ έκανε ένα βήμα. Εγώ από την άλλη δεν έχω καθόλου όρεξη να αλλάξω κάτι, να προσπαθήσω, γιατί έχω προσπαθήσει αρκετές φορές, αλλά απέτυχα παταγωδώς. Ακόμη και να υπάρχουν οι συνθήκες για μένα, όπως λες, όσα περιβάλλοντα και να αλλάξω, ξέρω πως ο μονόχνωτος χαρακτήρας μου θα τους απωθήσει όλους.
    Θέλεις να πεις πως δεν υπάρχει τρόπος και για σένα να ενταχθείς σε ένα νέο σύνολο; Πώς δεν γίνεται; Εκτός της δουλειάς σου, δεν μπορείς να ασχοληθείς και με άλλα πράγματα κι εκεί να γνωρίσεις ανθρώπους; Όμως θέλεις να το κάνεις; Αυτό είναι το θέμα.
    Το μυαλό και οι ιδέες αλλάζουν, ποτέ μην λες ποτέ. Ακόμη και τώρα παλεύεις για να συμβιβαστείς, λες. Άρα δεν σου είναι εύκολο. Άρα ούτε και αυτή η κατάσταση σου ταιριάζει. Το σημαντικό είναι να ζεις την ζωή όπως θέλεις εσύ να τη ζήσεις και όχι όπως θεωρείται "φυσιολογικό". Αρκεί να θέλεις να ζήσεις! Αν θέλεις προσπαθείς, βρίσκεις τρόπους!

  4. #34
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Location
    Αθηνα
    Posts
    798
    Δεν θελω να κάνω θεματοπειρατεία και να μετατραπεί το παρόν θέμα σε συζήτηση για εμένα αλλά....
    Αλκμήνη όπως και να το κάνουμε σε βλέπω μικρή σε ηλικία και σε ένα περιβάλλον που περιορίζεται μόνο απο εσένα. Από όσο ξέρω είσαι σε μια σχολή στην οποία αν το καλοσκεφτείς έχεις καθημερινά πρόσβαση σε δεκάδες κόσμο ο οποίος μάλιστα μεταβάλεται κιόλας. Όπως το βλέπω είναι στο χέρι σου το να "ζήσεις όπως θες" όπως είπες.
    Σκέψου το αυτό και βάλε τον εαυτό σου πχ σε μια μεγαλύτερη ηλικία....στα 50 πχ... θα έχεις το ίδιο περιβάλλον? τις ίδιες δυνατότητες? Σίγουρα όχι γιατί πολύ απλά βάση πιθανοτήτων θα έχεις ενα πολύ πολύ συγκεκριμένο περιβάλλον μη μεταβαλόμενο, συγκεκριμένες συνήθειες (οχι με την κακή έννοια αλλά αν μέχρι πχ τα 50 σου δεν έχεις ...δεν ξέρω....φάει ποτέ σουβλάκι οπότε δεν ξέρεις αν σου αρέσει και το θεωρείς στόχο σαν "κατι διαφορετικό για το αυριο" το να φας σουβλάκι....τοτε δεν ξερω τι κάνεις μέχρι τότε :P).
    Οπότε όσο μεγαλώνεις οι δυνατότες μικραίνουν πρώτα γιατί το περιβάλλον είναι τέτοιο είτε το θες είτε όχι και σε δεύτερη φάση μαθαίνεις και εσύ τι σου αρεσει και αυτό απο μόνο του είναι ένας περιορισμός.

    Η λίλιουμ δεν ξέρουμε αν έκανε βήμα, τι βήμα έκανε κλπκλπ. Δυστυχώς ή ευτυχώς θεωρώ πως έχω δυο άκρα σε πολλά θέματα και επι του παρόντος θα πω οτι ειμαι τοσο ονειροπόλος όσο και ρεαλιστής. Σχετικά πρόσφατα γνώρισα κάποιοα που πχ θεώρησε οτι το "άλμα" που θα κάνει για να ξεφύγει ειναι το να αδυνατήσει για να ειναι πλέον ποθητή. Ωραία τα πλάνα αλλά δεν δουλεύουν έτσι. Το άφησα το θέμα αλλά όντας ρεαλιστής όπως είπα ξέρω οτι δεν είναι δυνατόν κάποιος απο υπέρβαρος να γίνει φυσιολογικός μόνο με δίαιτα και γυμναστική. Απο καθαρά τεχνική άποψη ειναι ΑΔΥΝΑΤΟ. Γιατί θα ξεσκιστεί στην γυμναστική με πείσμα για να κάψει όλο το λίπος που έχει πάνω της σαν βάρος και μετά θα μείνει με περιπανίσιο δέρμα για 3 ανθρώπους το οποίο μπορεί να χάσει μονο με πλαστική. Κάτι το οποίο δεν υπολόγισε....Θα νιώθει καλά με τον εαυτό της τότε? ήταν όμως η ελπίδα της....ας είναι...

    Αντίστοιχα λοιπόν μπορεί και το πλάνο της λιλιουμ να ειναι κάτι τέτοιο...και να αποτύχει γιατί δεν το έχει σκεφτεί καλά.
    Και εγώ που και που βάζω μικρούς στόχους αλλά ξέρω πως είναι ακριβώς αυτό...μικροί στόχοι...τίποτα απο αυτά δεν είναι σανίδα σωτηρίας.

    Όσο για μένα, όχι δεν έχω την δυνατότητα να κάνω αυτό που ονομάζεις "ένταξη σε νέο σύνολο". Σε τι είδους σύνολο δηλαδή?
    Όταν λες "εκτος της δουλειάς" ειναι σαν να βγάζεις απ'εξω μια μερίδα ανθρώπων χωρις να λες τον λόγο. Ουσιαστικά όμως ο λόγος είναι ο ίδιος σε όλες τις περιπτώσεις. Ό,τι έχω να με χωρίζει με τα άτομα στην δουλειά μου, έχω να με χωρίζει και με οποιονδήποτε άλλο....αυτό είναι το μόνο που μπορώ να σκεφτώ.
    Είχα όρεξη και έχω ακόμα περιστασιακά αλλά τι να την κάνεις την όρεξη? να χαίρεσαι μόνος σου? να θες να βγεις έξω να πας μια εκδρομή ? Το λιβανίζω ρε συ εδώ και 4 σαββατοκύριακα για να πάω κάπου που εχω βάλει στο μάτι και πάντα το ακυρώνω γιατί σκεφτομαι το προφανές...οτι θα πάω μονος μου. Να πάω να κάνω τι? να δω την φύση? μονος μου? και τι θα κερδίσω απο αυτό? εμπειρίες? μονος μου? ποιος ο λόγος?
    Στην περίπτωση σου βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον όπου όλοι "ψαχνονται" ...ψάχνουν για ενδιαφέροντα, ψαχνουν να ασχοληθούν, ψαχνουν να γνωρισουν πραγματα. Στην περίπτωση μου δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
    Το ηλικιακό μου περιβάλλον είναι στείρο. Θεωρώ πως κάποιοι ψάχνουν για ασφάλεια (δεν ειμαι ασφαλιστική εταιρεία), κάποιοι ψάχνουν λεφτά (δεν ειμαι τράπεζα), άλλοι ψάχνουν σεξ (δεν ειμαι τραπεζα σπερματος και στο κατω κατω υπαρχουν πιο ελκυστικες λύσεις), κάποιοι θεωρουν πως το εγω τους ειναι πιο σημαντικό απο κάποιου άλλου (δεν ειμαι fanboy τους και παραλληλα δεν μπορω την βλακια).
    Αυτό ειναι το ηλικιακό περιβάλλον μου. Δεν θεωρώ πως θα το ζήσεις έτσι όμως γιατί θα ξεφύγεις όπως είπα πριν φτάσεις εκεί.

    Θεωρώ πως πρέπει να τα έχεις όλα στην ζωή σου Αλκμήνη. Αν σου λείπει έστω και ένα, τότε είναι θέμα τύχης το αν θα είσαι "εκείνος" ο άνθρωπος που αυτό το ενα πράγμα του ειναι τοσο πολύ σημαντικό ώστε να σε κάνει δυστυχισμένο. Κατ'επέκταση ούτε εγώ μπορώ να ζήσω αυριο η μεθάυριο όπως γράφεις...με την ελπίδα πως ίσως αυριο κάτι αλλάξει. Μου λείπουν πολλά πράγματα και ένα πράγμα που μου λείπει ειναι το "τώρα"....το οτι έχω ελλείψεις ΤΩΡΑ.

    Ντρέπομαι που η πραγματικότητα μας ειναι τέτοια ώστε υπάρχει μια μονο συνθήκη που θα άλλαζε τα πάντα στον κόσμο ενος ανθρώπου.

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Location
    ΒέρνηΕλβετίας
    Posts
    317
    γατα πόσο δίκιο έχεις για τα ζωάκια,είναι τεράστια χαρά και παρηγοριά για ανθρώπους ειδικά όπως η λίλι με πολύ σοβαρό πρόβλημα προσωπικότητας.
    είναι φανερό λίλι πως θέλεις να σου δώσουν προσοχή.Επιβεβαίωση χρειάζεσαι από πρόσωπα.
    Κάνε μια σχέση άμεσα και δωστα όλα!
    Quote Originally Posted by ΓΑΤΑ View Post
    οσο για το σκυλακι, ηταν λιγο σαρκαστικο αυτο, δεν νομιζω οτι τα κατοικιδια ειναι φαρμακα για την μοναξια του ανθρωπου.

    Η τελευταια προταση μου αρεσε, ηταν συμπυκνωμενα αισιοδοξη! Ευχαριστω!
    κι όμως ένα ζωάκι είναι μια παρηγοριά. ζω μόνη μου αφού τα παιδιά μου σπουδάζουν. και δεν έχω σύντροφο. έχω τρία γατάκια. το ένα μάλιστα είναι με ειδικές ανάγκες. είναι μια παρηγοριά στην καθημερινότητά μου. μια συντροφιά. έχω κάποιον να με περιμένει να γυρίσω στο σπίτι. με περιμένουν πίσω από την πόρτα. μου γλείφουν τα χέρια για να μου δείξουν την ευχαρίστησή τους. τρίβονται στα πόδια μου για να πάρουν ένα χάδι.κλαίνε όταν ετοιμάζομαι να φύγω. μπορεί να μη μιλάνε, μιλάνε όμως με το δικό τους τρόπο. δεν είναι αχάριστα, δε λένε ψέματα, δεν κοροΪδεύουν, δε θυμώνουν. ένα φαγάκι και ένα χάδι τους αρκεί για να τα κάνεις ευτυχισμένα. και στο ανταποδίδουν. σε κάνουν να νιώθεις ότι κάποιος σε έχει ανάγκη. σου δίνει ένα νόημα να σηκωθείς από το κρεβάτι, να κάνεις ένα βήμα. μήπως να το ξανασκεφτόσουν;[/QUOTE]

  6. #36
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2011
    Location
    In this old house where every door is open
    Posts
    2,572
    με πολυ σοβαρο προβλημα προσωπικοτητας να παρω ενα ζωακι και να κανω μια σχεση αμεσα??????? κατεγραφη!

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Location
    ΒέρνηΕλβετίας
    Posts
    317
    χαχαχαχακάνε μια σχέση με άνθρωπο και πες του να σου κάνει δώρο ένα σκυλάκι!

  8. #38
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    25,331
    ρε συ, πανισχυρο μεντιουμ, λιλι-ουμ,
    με σοκαρε ο τιτλος σου ....

    αν καταλαβα καλα οτι διαβασα, εισαι σε καλυτερη διαθεση τωρα

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2011
    Location
    In this old house where every door is open
    Posts
    2,572
    εκανα γκελ στον πατο Ρεμ

  10. #40
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    25,331
    Quote Originally Posted by λιλιουμ View Post
    εκανα γκελ στον πατο Ρεμ
    ιιχιχιχιχιχιχιχι!!!
    μηπως ηταν καουτσουκενια η θαλασσα, τοτε!

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Location
    Αθηνα
    Posts
    798
    Τόσο εύκολο ήταν δηλαδή? μέσα σε 4-5 μέρες? με depon πέρασε?

  12. #42
    Banned
    Join Date
    Sep 2011
    Posts
    614
    Tomhet, ούτε κι εγώ θέλω να το κάνω, αλλά μιας και ανοίχθηκε η κουβέντα, σου απαντώ. Δεν είμαι και 18 χρονών, ούτε 20. Το ότι πηγαίνω σε μια σχολή δεν σημαίνει τίποτα, καθώς όλοι είναι μικρότεροι από μένα και έχουν άλλους στόχους, άλλον τρόπο σκέψης. Μέχρι τώρα δεν γνώρισα έναν άνθρωπο κοντά στα δικά μου πρότυπα, κάποιον που να εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Το να ζήσω όπως θέλω... Δεν ξέρω ακόμη ακριβώς πώς θέλω να ζήσω, το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να συναναστρέφομαι με ανθρώπους αληθινούς. Και αυτούς δεν θα τους βρω σε μια σχολή, διότι όλοι ψάχνουν τρόπο για να εντυπωσιάσουν. Έχω περάσει από αυτήν την ηλικία και μάλιστα ποτέ δεν ήμουν έτσι, πόσο μάλλον τώρα που έχω ξεφύγει αρκετά.
    Σωστό αυτό που λες για την υπέρβαρη κοπέλα, δεν το είχα σκεφτεί! :Ρ
    Με την ίδια λογική, κανενός από εμάς οι στόχοι δεν είναι πραγματοποιήσιμοι. Κι εγώ προσπάθησα να γίνω κοινωνική, να μιλάω, να βγαίνω με κόσμο, αλλά δεν κατάφερα τίποτα το ουσιαστικό. Μονόχνωτη παρέμεινα και θα παραμείνω. Γιατί αν είσαι κάπως, ακόμη και αν κάποια στιγμή ξεπεράσεις τα όριά σου, θα γυρίσεις πάλι στα ίδια.
    Σύνολο ανθρώπων εννοώ. Να ασχοληθείς με κάτι άλλο εκτός της δουλειάς σου, να αποκτήσεις κάποιο χόμπι που να προυποθέτει ομαδική συνεργασία.
    Λέγοντας "εκτός της δουλειάς" ναι, βγάζω απ'εξω μια μερίδα ανθρώπων γιατί μας είπες ότι οι επιλογές σου είναι περιορισμένες και εκεί.
    Μα δεν σου είπα να ζήσεις με την ελπίδα του αύριο. Σου είπα να κάνεις κάτι για να αλλάξεις το παρόν. Όπως φαίνεται όμως είσαι αρκετά απογοητευμένος και δεν έχεις την διάθεση να το κάνεις.
    "Ντρέπομαι που η πραγματικότητα μας ειναι τέτοια ώστε υπάρχει μια μονο συνθήκη που θα άλλαζε τα πάντα στον κόσμο ενος ανθρώπου", η οποία είναι;;

  13. #43
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Location
    Αθηνα
    Posts
    798
    Η συνέχεια με pm καθως μάλλον θα κάνουμε διάλογο μεταξύ δύο και όχι συζήτηση καθώς γενικά δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλο το θέμα.

  14. #44
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2011
    Location
    In this old house where every door is open
    Posts
    2,572
    η κυκλοθυμια κανει κυκλους, για αυτο την λενε ετσι, και οχι δυστυχως δε φευγει με ενα ντεπον. Με 5 κουτια ντεπον ισως

  15. #45
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2013
    Location
    Athens
    Posts
    23
    Σε καλημεριζω, αν δεις τι έγραψα για εμένα θα δεις πολλα κοινά.δοκιμασα πολλα και γιατρο και φάρμακα και αλλα,ενας άνθρωπος να με καταλάβει,έχοντας περάσει και αυτός απο τέτοια που θα αλληλοστηριζομαστε θα ήταν η λύση,δεν τον βρήκα ποτε! Και γι•αυτο είπα να μπω στο forum που υπάρχουν ατομα με προβληματα,κάποιοι μου μίλησαν καλα,υπάρχουν όμως,ευτυχώς πολυ λίγοι,που μην έχοντας προφανώς τι να κάνουν,λένε ότι τους κάτεβει,έτσι για να πουν κατι και ισως εχουν πιο μεγαλο θεμα απο εμας και σε ατομα που έχουν παραγόμενη ψυχολογία,μπορεί να φέρει άσχημα αποτελέσματα,εγω υπό φέρω χρόνια απο κάτι που συμφωνω,αν δεν ξέρω τι ειναι και πως γιγαντωθηκε,πως θα το λυσω?το μόνο που μπορω να πω ειναι μακάρι να συμβει κάτι που θα μας ταρακουνησει,αλλοιώς εγω κουραστικά να πιστεύω ότι κάποιος αν υστεροβουλία θα κάνει κάτι,,,,αν είχα ένα bazer και μου λέγανε πατά το και φεύγεις για πάντα απο την γη,θα το έκανα χωρίς να ρωτήσω τίποτα!καταλαβες λοιπόν σε τι κατάσταση ειμαι??

Page 3 of 5 FirstFirst 12345 LastLast

Similar Threads

  1. Η θάλασσα μέσα μου
    By mirtw in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 26
    Last Post: 09-06-2011, 23:04
  2. φοβος ταξιδιου με θαλασσα
    By elirene in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 10
    Last Post: 21-04-2011, 14:53
  3. Από τα ψηλά στα χαμηλά.
    By Χάιντι in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 12
    Last Post: 14-10-2010, 11:58
  4. μπάνιο στη θάλασσα;
    By mstrouf in forum Με καφέ και συμπάθεια....
    Replies: 118
    Last Post: 01-08-2008, 15:29
  5. ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
    By Jorgis in forum Κρίση πανικού, Διαταραχή Πανικού, Αγοραφοβία
    Replies: 1
    Last Post: 31-08-2005, 11:36

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •