περι πενθους δυσκολες ερωτησεις......

[psychangel]

Παρόλο που ... :

Originally posted by interappted
σημερα νιωθω σκατα απαισια
το κενο κ η απωλεια με εχουν περιτργυρισει
κομματια ειμαι
ενα εδω ενα εκει κ ενα παραπερα πολλα πουθενα
...

είδες τελικά που κάπου στο βάθος (Σ-Ο-Υ) υπάρχει ένα ... ΦΩΤΑΚΙ ??? :

Originally posted by interappted
.... αφου η γη ειναι στρογγυλη αν υποθεσουμε ....αν ριξεις κατι καλο θα κανει τον κυκλο της γης κ παλι θα επιστρεψει σε εσενα..... αλλα παντα περιμενω τα οσα καλα κανω να επιστρεψουν καποια στιγμη σε εμενα ..... κι .... οσα εμποδια κ να βρουν καθως κανουν αυτον κυκλο της γης .... οσο κ αν αργησουν εξακολουθω να τα περιμενω...

καλή σκέψη αυτή για ν΄αρχίσεις τη χρονιά ε?

Όλα να σου πάνε καλά - μεσα απ΄την καρδιά μου

[anwnimi]

Originally posted by psychangel
Ας μη κολλάμε μωρέ στα .. ορόσημα !
\"τέλος μέρας - βδομάδας - χρόνου ...\" κλπ

Ας περισώσουμε την κάθε στιγμούλα μας ...
το μόνο λάφυρο είναι οι .. \"στιγμούλες μας στο χρόνο\"
Αυτές μονάχα, και οι ανάσες μας που τις αρχίζουν και τις τελειώνουν είναι που έχουν σημασία ...
Όλα τα άλλα είναι μονάχα .. τελετές , έθιμα , επαναλήψεις και συνήθειες πολλές φορές χαρούμενες μόνο
κατ΄ επίφαση χωρίς νόημα και μόνο για λίγους ...

Πάλεψε για τις ... στιγμούλες σου και εξασφάλισε μια ανάσα για την κάθε μιά για να σε πάει παρακάτω ... μέχρι το φως στο τούνελ ...

Ένα από τα πιο τρυφερά και σοφά πράγματα που έχω διαβάσει phychangel!
Και το δικό σου παράδειγμα με τη μπάλα μ\'άρεσε πολύ Ίντερ ...

Σου εύχομαι από καρδιάς η ζωή να σου φέρει από εδώ και μπρος ότι σου πήρε...Φιλάκια στο μικρό σου και σε σένα...

[interappted]

ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου
κι εγω ευχομαι το κουραγιο που παιρνω να επιστρεψει σε εσας με το πιο γλυκο μου χαμογελο γιατι στιγμες που δεν πιστευω σε περιθωρια αλλα εχω αναγκη να τα δω μου τα δειχνεται
ειμαι συγκινημενη
ευχαριστω

[anwnimi]

Κι εγώ σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου γιατί συμμετέχετε σε αυτή εδώ τη συζήτηση, την \"περι πενθους δυσκολες ερωτησεις...\" όπως πολύ εύστοχα την ονόμασες Ίντερ...

Πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις μιας και οι περισσότεροι άνθρωποι από την \"πραγματική\" ζωή μας δεν αντέχουν τέτοια θέματα...Δεν τους κατηγορώ γιατί κι εγώ κάποτε ήμουν μια κατηγορία τους... Αλλάζουν θέμα σε χρόνο dt μόλις ακουστεί η λέξη θάνατος, πένθος... Λες και θα μολυνθεί η ζωή τους αν καθίσουν να σκεφτούν ή να συζητήσουν μαζί σου αυτά τα θέματα...Ή έστω απλά να σε ακούσουν...(Υπάρχουν φίλοι μου που δεν ήρθαν να με δουν ούτε μια φορά από το φόβο τους μην μολυνθούν...)

Εγώ πιστεύω ότι οι πραγματικά ώριμοι άνθρωποι που ρουφάνε τη ζωή μέχρι και την τελευταία της σταγόνα είναι αυτοί που έχουν πλήρη συναίσθηση της θνητότητας της δικής τους και των γύρω τους και βρίσκουν το κουράγιο να μιλάνε τόσο για τη γλύκα της ζωής όσο και για την πίκρα του θανάτου...
Μακάρι μια μέρα να γίνω ένας από αυτούς...

[interappted]

εχεις τοσο δικιο anwnimi λες κ ειναι χολερα λες κ κολλιεται ..λες κ δεν χωραει στη ζωη ο θανατος,προκαταληψεις σαν να κουβαλας ενα αρνητικο επιπεδο που μπορει κ μεταφερεται σε οποιον σε συναντησει κ συ να υποχρεωουσαι να μην το συζητηας πολυ μην χτυπησουν ξυλο η μη φτυσουν τον κορφο τους ετσι ημουνα κι εγω πριν
κι εγω αλλαζα παλια κουβεντα
\"μια πιθαμη απο μας ας ειναι....αλλα τελικα ειδα πως δεν απεχει απο κανεναν
σημερα πηγα πανω για κακη μου τυχη κ παλι εναν διαδρομο παρακατω γινοτανε κηδεια δεν ακουστηκε κανενας οδυρμος η κλαμα αλλα εμενα μου φερε στην μνημη μου πραγματα απο τη δικια μας κηδεια που τα ειχε εντελως ξεχασει η μνημη μου μου ηρθανε στιγμες..κοιταξα πανω στον ουρανο..ηταν λευκος προφανως επειδη γυρω απο τη θεσσαλονικη χιονιζει αναρωτηθηκα αλλη μια φορα τι να υπαρχει εκει αραγε..λεω πως ξερω..μα απο την αλλη λεω οτι οχι εναν καρπο(κ ξερω αρκετα καλα τι συμβολιζει -το δικαιωμα κυριαρχιας του Θεου)αλλα κι ολοκληρο το δεντρο να ετρωγε το δημιουργημα του αυτη η τιμωρια..ειναι εξω απο τον ανθρωπο ξενο επιπονο μυστηριο
σε οτι κατασταση κ να ειναι ο νεκρος εμεις που μενουμε απο πισω..κοιταμε τι??χωμα γιατι η τιμωρια λεει:\"απο το χωμα προηρθες κ σε αυτο θα επιστρεψεις\"κ παει ταξιδια το μυαλο μου
ψαχνω ματαια να βρω το πως το γιατι το τι??κ το μυαλο μου δεν μπορει
σταματαει
κοντευουν 2 χρονια κ το μονο που ειπα σημερα στο μνημα ειναι οτι θα περασουν τα χρονια οπως περασαν κι αυτα τα δυο
θυμηθηκα τον πρωην μου ψυχιατρο αυτον που με πηγαν κατευθειαν μετα τα τριημερα
μου ειπε οτι οπως λενε κ οι Κατσιμιχαιοι:ειναι την απουσια σου πως παω να συνηθισω\"
μπορω να πω πως εμαθα σχεδον να ζω στην απουσια του
αλλο το οτι μου λειπει κι αλλο οτι εμαθα να ζω χωρις αυτον κ κυριως να ανταπεξερχομαι με το παιδι
ειναι λιγες οι φορες που θα θελα την γνωμη του στο μεγαλωμα του παιδιου
αλλα
αν ελειπε καπου
αν ειχε φυγει...αν αν θα ηταν αλλιως η κατασταση του ειναι που με ποναει
κομματιαστηκε η ψυχη μου
θαφτηκε ενα μεγαλο μερος του μαζι του
ενιωσα θυμο για αυτον μιας κ μεχρις ενος σημειου ηταν επιλογη του να λειπει απο τη ζωη
ενιωσα τυψεις για τισ δυσκολες στιγμες τα ασχημα μου λογια
αλλα τελικα καταλαβα οτ αυτο που με ποναει δεν ειναι τοσο η απουσια του απο τη ζωη μου
ειναι η απουσια του απο τη ζωη
κι ομως καλουμαι κ θα προσπαθησω να εκτελεσω το καθηκον μου οχι να το δεχτω οχι να το καταπιω αλλα να ζησω με αυτο το κακο

[keeper34]

geia kai xronia pollaaaaaaaaaaaaaaa.

ma ti eise esy telika?
yena?
koutavi?
ti apola?
niose th zwh kai oxi to synesthima.
palepse gia to shmera kai oxi gia panta...
gia to paidisou kai oxi gia ton kosmo.
gia thn psyxisou kai oxi gia to synolo....
to allosou miso xathike....
min katastrefeis to allo miso pou einai o giosoy.
thelei na tou dixeis ta panta san pateras kai mana taytoxronos.
ki esy mporeis....
exeis perasei twsa....
mhn afiseis thn pligh na ginei epidimeia....
eise dynath kai to xereis...
xereis th kanei mia mana gia to paidiths..
ola ta provlimata...psyhologika kai mh...
einai ptesmata mprosta sto aggeloudisou...
xereis esy...............

xronia pollaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

filika giwrgos

[psychangel]

Λοιπόν ..
Θα πω μερικές σκέψεις , έτσι όπως περίπου τις έκανα κι εγώ όταν χρειάστηκε να αντιμετωπίσω το σκληρό \"μετά\" ενός θανάτου ...
Ένιωσα ότι έπρεπε να σκεφτώ έτσι για να μπορέσω ν΄ αφήσω τόπο και χρόνο μέσα μου να πάρει αυτός που έφυγε τη \"σωστή\" θέση στη μνήμη μου , στα συναισθήματά μου στην καθημερινότητα μου , στο \"σκληρό\" μετά ... το \"ΧΩΡΙΣ\" ...

Originally posted by interappted
..... σε οτι κατασταση κ να ειναι ο νεκρος εμεις που μενουμε απο πισω..κοιταμε τι??χωμα γιατι η τιμωρια λεει:\"απο το χωμα προηρθες κ σε αυτο θα επιστρεψεις\"κ παει ταξιδια το μυαλο μου
ψαχνω ματαια να βρω το πως το γιατι το τι??κ το μυαλο μου δεν μπορει
σταματαει

Originally posted by interappted
.... η κατασταση του ειναι που με ποναει

όπως το λες και μόνη σου : \".. στο χώμα θα επιστρέψεις\"
εκεί στο μνήμα δεν είναι ο \"άνθρωπος\" εκείνος έτσι όπως τουλάχιστον τον ήξερες, τον έζησες, τον ένιωσες και σε ένοιωσε και κείνος .. Με σάρκα και οστά και δύναμη ζωής και σκέψη και αντίληψη και ενέργεια ...
Εκεί είναι πια ... \"τα εξ΄ ων συνετέθη\". Τα στοιχεία της χημείας , ο άνθρακας , το ασβέστιο, ο σίδηρος , το νάτριο , το κάλιο ... όλα όσα αποτελούσαν το σώμα του και αποτελούν και το χώμα (και όλη τη γνωστή ύλη που φτιάχτηκε ο κόσμος μας) γιατί όπως είπες κι εσύ \"... από το χώμα προήρθες ... \"
Ο άνθρωπός σου είναι \"παρουσία\" ΜΕΣΑ σου ...
Στο μυαλό σου και στα αισθήματα που σου υποκινούν οι μνήμες των αισθήσεων που χάραξε μέσα σου η παρουσία του εν ζωή και τώρα πια οι συνειρμοί τα ανακαλούν και τα αναπαράγουν και τα ξαναζείς πάλι και πάλι και έχεις την εντύπωση πως είναι εδώ και του θυμώνεις , μετανιώνεις , πέφτεις , σηκώνεσαι και πάλι τον έχεις μπροστά σου ...

Originally posted by interappted
μπορω να πω πως εμαθα σχεδον να ζω στην απουσια του
αλλο το οτι μου λειπει κι αλλο οτι εμαθα να ζω χωρις αυτον

Πίστεψέ με, είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσεις να μάθεις να ζεις ΜΕ-ΤΗΝ-ΑΠΟΥΣΙΑ του
Γιατί έχει διαφορά, αν με καταλαβαίνεις, να λες ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ του και ... \"κάπου\" μέσα σ΄ όλο αυτό το ΤΕΡΑΑΑΣΤΙΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΠΙΑ Μ΄ ΟΤΙ ΧΑΘΗΚΕ υπάρχω κι ΕΓΩ ...
από το να λες : ΕΙΜΑΙ εγώ, ΣΥΝΕΧΙΖΩ τη ζωή μου , ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ , ΕΛΠΙΖΩ να την κάνω καλύτερη, θα ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑ ν΄ αξιωθώ με μια υγιή σχέση, ΚΑΝΩ ,ότι μπορώ με νύχια και με δόντια ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΡΩΤΑ γιατί αγαπώ τον ΕΑΥΤΟ μου επειδή είμαι υπεύθυνη και αγαπώ το μικρό και πρέπει για ΧΑΡΗ του να φροντίσω τον ΕΑΥΤΟ μου για να ΜΗ ΜΕ ΛΥΠΑΤΑΙ και να παίρνει ΔΥΝΑΜΗ από μένα και νάναι ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ για ΜΕΝΑ και ΟΛΑ αυτά ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ μου μέσα στην οποία λειτουργώ ΧΩΡΙΣ να ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝ εκείνος . Όλες αυτές οι ΖΩΤΙΚΕΣ μου λειτουργίες (γιατί ΕΓΩ είμαι εν ΖΩΗ) γίνονται εν ΑΠΟΥΣΙΑ του ... και έτσι θα ΓΙΝΟΝΤΑΙ πάντα από δώ και πέρα για όσο θα είμαι ΕΓΩ ΕΝ ΖΩΗ .

Originally posted by interappted
κομματιαστηκε η ψυχη μου θαφτηκε ενα μεγαλο μερος του μαζι του ενιωσα θυμο για αυτον μιας κ μεχρις ενος σημειου ηταν επιλογη του να λειπει απο τη ζωηενιωσα τυψεις για τισ δυσκολες στιγμες τα ασχημα μου λογια

μη λες ΚΟΜΜΑΤΙΑΣΤΗΚΕ η ψυχή σου .. Μπορεί να τσαλακώθηκε, να πληγώθηκε, να απελπίστηκε, να πόνεσε, να θύμωσε, να πανικοβλήθηκε, να αποδυναμώθηκε .... με μεγάλη ένταση γι αυτό κι έπιασες πάτο άλλωστε αλλά ... είναι ολόκληρη και το παλεύει να ξετσαλακωθεί , να γειάνει να ξαναγίνει \"στρογγυλή\" ...
και όχι ΔΕ ΘΑΦΤΗΚΕ τίποτα ΔΙΚΟ σου στο χώμα, μα αυτός που πήγε στο χώμα τώρα ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ, είναι οι ΜΝΗΜΕΣ σου, έγινε πια ΚΟΜΜΑΤΙ της δικής ΣΟΥ ζωής που έζησες και δέθηκες με την παρουσία του και που θα υπάρχει όσο έχει δύναμη το μυαλό σου να επεξεργάζεται και να ανακαλεί αυτές τις μνήμες καλές ή κακές , αγαπημένες ή οργισμένες ...
Και οι τύψεις .. !
Αλλάζει τίποτα πια ? τι νόημα έχουν οι τύψεις ?
άλλωστε όταν έκανες αυτό για το οποίο τώρα μετανιώνεις , πόσο σίγουρη είσαι ότι τότε που το έκανες είχες τη δύναμη ή ότι ΔΕΝ ήταν πάνω από τη δύναμη σου να ενεργήσεις διαφορετικά ...?
Πόσο σίγουρη είσαι ότι το -όποιο- φταίξιμο καταλογίζεις τώρα εσύ στον εαυτό σου ήταν 100% δική σου υπαιτιότητα κι όχι οι περιστάσεις μιας δύσκολης ζωής που σε εξώθησαν να φερθείς έτσι από ένστικτο ... \"ψυχικής\" επιβίωσης και αυτοάμυνα ... ?

Ιντερ καλή μου ,
η ζωή είναι ΕΔΩ, μπροστά είναι το μέλλον ΣΟΥ και το ΜΕΛΛΟΝ του μικρού ..
Θα πορευτείτε ΜΑΖΙ, δίπλα δίπλα , θα τον στηρίξεις και θα σε στηρίξει ...
Φτιάξε όσο καλύτερα μπορείς τη ζωή σου, άνθησε , στάσου στα πόδια σου και σίγουρα αυτό θα είναι και για το μικρό σου ότι καλύτερο μπορείς να του προσφέρεις ..

[interappted]

Originally posted by keeper34
geia kai xronia pollaaaaaaaaaaaaaaa.

ma ti eise esy telika?
yena?
koutavi?
ti apola?
niose th zwh kai oxi to synesthima.
palepse gia to shmera kai oxi gia panta...
gia to paidisou kai oxi gia ton kosmo.
gia thn psyxisou kai oxi gia to synolo....
to allosou miso xathike....
min katastrefeis to allo miso pou einai o giosoy.
thelei na tou dixeis ta panta san pateras kai mana taytoxronos.
ki esy mporeis....
exeis perasei twsa....
mhn afiseis thn pligh na ginei epidimeia....
eise dynath kai to xereis...
xereis th kanei mia mana gia to paidiths..
ola ta provlimata...psyhologika kai mh...
einai ptesmata mprosta sto aggeloudisou...
xereis esy...............

xronia pollaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

filika giwrgos

σωστος απλα σπαω ενιοτε

[interappted]

psychangel για αλλη μια φορα ευχαριστω πολυ
εισαι πολυ ευστοχη
επειδη εχθες καταμιζεριασα σημερα θελω να μοιραστω κατι που διαβασα κ μου κανε κλικ
ισως θεωρηθει ασχετο αλλα εμενα μου ειπε αρκετα για τη στιγμες που αμφισβητω την πιστη μου σε εμενα
\"την Κιβωτο την φτιαξαν ερασιτεχνες ενω τον Τιτανικο επαγγελματιες\"
ξεροντας την καταληξη κι απο τα δυο πλεουμενα
ναι καμια φορα ακομα κ σαν ερασιτεχνης της ζωης μπορεις να πετυχεις πολλα

συγνωμη για τισ αδυναμες στιγμες μου κ την αναγκη μου να τις μοιραστω

[anwnimi]

Ίντερ, τουλάχιστον εδώ δε χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη αν θες να κλάψεις, να γελάσεις, να εκφραστείς! Γι\'αυτό άλλωστε το αγαπάμε αυτό το μέρος! Εδώ η χολέρα είναι δύσκολο να κολλήσει...ηλεκτρονικά!

Psychangel, μ\'αρέσει η δυναμικότητά σου, ξεχειλίζει ζωή, ωριμότητα, δύναμη! Μπράβο σου παιδί μου, είπες τόσα ωραία πράγματα στην Ίντερ που εγώ έπρεπε να κάψω \"ασφάλειες\" για να τα διαννοηθώ τουλάχιστον...
Σ\'ευχαριστώ κι εγώ για όσα πολύτιμα έγραψες και θα προσπαθήσω έχω στο νου μου κάθε μέρα που ξυπνάω...

Αυτό που αρχίζω δειλά δειλά να καταλαβαίνω, για μένα προσωπικά, δεν ξέρω Ίντερ μου αν ισχύει και για σένα, είναι κάτι που στην αρχή το θεώρησα εξωφρενικά τρελό όταν μου πρωτομπήκε στο μυαλό:
Μήπως μερικές φορές κάποιος φεύγει για κάποιο λόγο που αφορά εμάς;
Μήπως το \"σενάριο\" της ζωής μας με μια απώλεια θέλει να μας μάθει κάτι;
Μήπως κάποιοι από μας ήμασταν τόσο αλλού, σε πράγματα ανούσια που τα θεωρούσαμε τότε σημαντικά (πολλή δουλειά, λάθος σχέσεις και φιλίες, υλικά αγαθά) και αυτή η απώλεια ήθελε να μας ταρακουνήσει;
Μήπως ο αβάστατος πόνος που μας προκάλεσε μας κάνει έστω και ένα λιθαράκι πιο σοφούς και πιο συνειδητοποιημένους;
Μήπως ο θάνατος ήρθε για να μας ταρακουνήσει τόσο και να μας πει \"ΞΥΠΝΑ! ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΑΛΛΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ή ΓΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ Ή ΖΗΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΕΓΩ - ΖΗΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ!\"

Προσωπικά για μένα η απάντηση στις παραπάνω ερωτήσεις σε άλλες είναι ναι και σε άλλες ίσως. Όχι σε καμία. Όχι πως έχω πάρει το δρόμο για να τα υλοποιήσω όλα αυτά. Προσπαθώ, ίσως πολλές φορές κάνω ότι προσπαθώ, να τον βρω...

Ο Καζαντζάκης έγραψε:
\"Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα, το λέμε Ζωή...\"

Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να κάνουμε το φωτεινό διάστημα φωτεινότερο και όχι σκοτεινότερο...Η δυσκολότερη μάχη μας...

[interappted]

παντα συνφωνω με τον Καζαντζακη!
για μενα η στενη μου γνωριμια με το θανατο ηταν κ μια πιο στενη γνωριμια κ με την τιμωρια!
αλλωστε η τιμωρια δεν ειναι η θνησιμοτητα αλλα το οτι ξερουμε οτι ειμαστε θνητοι
με αυτο ειχα παντα συμβιβαστει
αλλα μονο με τον δικο μου θανατο
μιλησα με την πεθερα μου σημερα κ δεν ξερω απο που πηγαζει αυτο το κουραγιο της
μου ειπε οτι αυτη ειναι η καταληξη καθε ζωντανου οργανισμου
αλλος προλαβαινει κ κανει τον κυκλο του κ αλλος οχι
ολοι θα \"φυγουμε\"μια μερα καποιοι αργα κ καποιοι γρηγορα
τα σκεφτηκα ολα
ποσο πολυ κ ποσο λιγο απεχουμε απο τα ζωα?
ζουμε κανοντας εναν κυκλο ολα τα οντα
με την μοναδικη διαφορα οτι εμεις το ξερουμε
κι ομως παλι δεν μου καθεται καλα
ο ανθρωπος αντιδραει σαν να μην ειναι κ ο θανατος μερος της ζωης
σαν να ειναι αφυσικο
να μην μας\" κολλαει\"
ο νους δεν το χωραει δεν το επεξεργαζεται σωστα
αλλα κ κατι αλλο που ειπε η πεθερα μου με ηρεμισε
μπορει εκει κ να ειναι καλυτερα απο οτι ειμαστε εμεις..
κ να ειναι εγωιστικο που τον ζηταμε πισω για να σταματησει ο πονος μας
ποιος ξερει?\"κοιμητηρια\"ελπιζω οτι οντως αναπαυονται , ξεκουραζονται κι ισως καποτε σε αλλο χωροχρονο ξανασυναντηθουμε ..
μου λειπει
αλλα εγω ζω οπως πολυ σωστα ειπωθηκε
κ τι θα κανω με αυτο το \"φαινομενο \"της ζωης?
αυτο ειναι στο χερι του καθενα αν τη στειχιωσει κ απλα επιβιωνει η αν μετα απο εναν μεγαλο συναισθηματικο κυκλο κανει κ τον κυκλο της ζωης
βλεπω το γιο μου να μεγαλωνει
εκλεισε στις 16 Νοεμβριου τα 5..τον κοιταω
θυμαμαι τοτε ηταν 3
μας αρεσει η οχι η ζωη-η φυση δεν σταματαει συνεχιζεται κ μεις ως μερη της αυτο ωφειλουμε να κανουμε

[eirineta]

Inter μου, σήμερα πρώτη φορά κάθισα και διάβασα όλο αυτό και το άλλο thread που άνοιξες.
Δεν νιώθω ικανή να σου πω οτιδήποτε.
Ούτε στο ελάχιστο δεν μπορώ να σου πω πόση θλίψη ένιωσα.
Γι\' αυτά που έχεις περάσει εσύ και ο γιός σου και που εγώ ούτε στο ελάχιστο μπορώ να νιώσω.
Αλλά και μαζί χαρά...ναι, χαρά για τη δύναμη που φαίνεται να έχεις σαν άνθρωπος...
για τη δύναμη που δείχνεις κάθε μέρα ζώντας (και όχι απλά επιβιώνοντας) για σένα και για το παιδί σου...
Πραγματικά, τα λόγια μου φαίνονται πολύ λίγα μπροστά σ\' αυτά που ένιωσα καθώς σε διάβαζα...
Δεν ξέρω αν ένιωσες ποτέ ανατρίχιασμα διαβάζοντας κάποιον. Αυτό το ανατρίχιασμα νιώθω με σένα...

Κι αφού δεν μπορώ να εκφράσω αυτό που νιώθω με δικά μου λόγια θα σου το πω με τα λόγια κάποιου άλλου...

\"Ποιος ξέρει, δε θ\' αγαπιόμασταν τόσο, ίσως,
αν από τόσο μακρυά δε βλέπονταν οι ψυχές μας.
Τόσο κοντά δε θα \'μασταν, ίσως, ποιος ξέρει,
η μοίρα αν δε μας είχε χωρίσει.\"

Αυτά είχε γράψει ο Ναζίμ Χικμέτ για το θανατο ενός πολύ αγαπημένου του προσώπου και κατά τη γνώμη μου είναι μεγάλη σοφία. Γιατί μόνο εσύ ξέρεις πόσο έχει δυναμώσει η αγάπη σου γι\' αυτόν...μετά...

Και η συνέχεια της σοφής σκέψης του είναι η εξής...

\"Μα τι ευτυχία φανταστική είναι να εννοής
να καταλαβαίνεις ό,τι έρχεται, ό,τι φεύγει\"

Στο ξαναλέω, δεν μπορώ με λόγια να σου εκφράσω αυτό που νιώθω. Αλλά πιστεύω στον άνθρωπο και στη δύναμη που κρύβει μέσα του. Και πιστεύω και σε σένα.

΄Σου εύχομαι να έχεις ένα ήρεμο βράδυ...

[interappted]

να΄σαι καλα eirineta!κ μονο ενιωσα οτι με ενιωσες
κι εγω οπως θα διαβασες πολυ συχνα το μονο που εμπιστευομαι ειναι η ιδια η φυση
το ενστικτο της μανας κ το ενστικτο της επιβιωσης
η σκεψη καμια φορα μπορει να αντιφασκει αλλα το ενστικτο ειναι εμφυτο
δεν ξερω γιατι εχω βοηθηθει τοσο σκεπτομενη τη φυση
αλλα σκεφτομαι πως ολα τα οντα ακομα κ το πιο \"κακο\"οδηγουμενα απο το ενστικτο της μητροτητας καταφερνουν να μεγαλωσουν τα μικρα τους προστατευοντας τα απο τους κινδυνους
κ στις πιο αντιξοες συνθηκες το ενστικτο της επιβιωσης τα κανει ανθεκτικα κ παντα η φυση βρισκει τον τροπο της να συνεχισει ....ολα ειναι ενας κυκλος μια αλυσιδα κ η προσπαθεια μου να νιωσω οτι κ εγω οπως ολοι ειμαστε μεσα σε αυτον τον κυκλο σε αυτη την αλυσιδα μπορω κ εντασσομαι κ συνεχιζω
οποτε σπαω πολυ συχνα (ισως κ αυτο απο ενστικτο)κοιταω τον ουρανο
σκεφτομαι τι ειμαστε απο κει πανω,,κατοικοι του πλανητη γη
δεν ξερω αν χαζεψα η αν οχι αλλα ειναι κατι που με βοηθαει

[eirineta]

Αυτό δεν είναι και το ζητούμενο?
Να βρεις τρόπους, σκέψεις ου σε βοηθούν και σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα...
Πώς γίνεται να χάζεψες Inter μου?
Τέτοιες σκέψεις δεν κάνουν οι χαζοί...
Δεν έχεις αφεθεί στον κόσμο, τον παλεύεις...
Και γι\' αυτό θα ανταμειφθείς...
Κι έτσι είναι, η Φύση τόσες χιλιάδες χρόνια υπάρχει με τον ίδιο τρόπο...
Οι άνθρωποι είμαστε που εναλλασσόμαστε...
Καλημέρες!!

[interappted]

ακριβως!οσο κ να πας κοντρα στα ενστικτα σου δεν...
κι αν προσπαθησε παλι δεν..
ειναι το πιο δυνατο ζωο του πλανητη