Στους πόσους μήνες έχουμε πλήρη ίαση ?

[ταλαίπωρος]

Εδώ και δύο μήνες έκοψα μόνος μου τα φάρμακα τα οποία προ έτους είχα σημαντικά μειώσει χωρίς ιατρική συμβουλή καθώς παρατηρούσα εδώ και χρόνια την ασθένεια να μειούται μέχρι να φτάνει και σε ολοκληρωτική απουσία καταναγκαστικών συμπτωμάτων πλέον υπάρχει μόνο άγχος το οποίο δεν προξενεί σοβαρά προβλήματα.Έντονο μεν κατά καιρούς αλλά χωρίς να υπάρχουν καταναγκασμοί επίσης και ευκόλως διαχειρίσμο πλέον.
Παρατηρώ με προσοχή τα συμπτώματα αν και χωρίς ιατρική παρακολούθηση.Θα ήθελα να μου απαντήσετε οι ειδικοί αν ξέρετε σε ποια περίοδο απουσίας συμπτωμάτων αυτά δεν επανέρχονται ξανά ? Δηλαδή η πλήρης ίαση σε πόση περίοδο τυπικά υπάρχει αν υπάρχει.Κατά τα εγχειρίδια της ψυχιατρικής που έχω δεν βλέπω κάτι σχετικό θεωρείται χρόνιος ασθένεια .Κι όμως τον τελευταίο καιρό έχω μια σοβαρότατη βελτίωση αν και χωρίς φάρμακα μετά από 10ετή φαρμεκευτική ενίσχυση και επίσης διαβάζω σε ιατρικές εργασίες στο εξωτερικό αρκετές περιπτώσεις πλήρης ιάσεως ! Πράγμα το οποίο αν μη τι άλλο με εκπλήσσει θετικώς.Φυσικά πρέπει μάλλον να συμβουλευτώ γιατρό αλλά αυτός δεν μου έδωσε τέτοια εντολή και σαφώς θα διαφωνήσει.Νομίζω ότι η 10ετής θεραπεία επανέφερε τη βιοχημεία του εγκεφάλου σε ικανοποιητικά επίπεδα.Ποτέ κατά το παρελθόν δεν υπήρξε τόσο μεγάλη περίοδος απουσίας καταναγκαστικών συμπτωμάτων.Αυτό είναι και το ενδιαφέρον.

[αλεξανδρος_77]

ταλαιπωρε εγω ξερεις τι σκεφτομαι? καλο θα ηταν να μη βλεπεις τον εαυτο σου σαν ασθενη για παραδειγμα ξερεις ποσοι σημερα εχουν καταθλιψη? παρα πολοι κ μεσα σε αυτους ειμαι κ εγω ξεκολα απο αυτο το σκεπτικο με την ιαση κλπ απασχολησου με κατι βρες ενα χομπυ για να μη το σκεφτεσαι κανε κατι.

[betelgeuse]

Ταλαιπωρε δεν εχω ιδεα . . .
Εχω μειωσει τους ψυχαναγκασμους σε τρομερο σημειο , αλλα το αγχος και οι ιδεοληψιες ειναι παντα εδω....
Οσο επαιρνα φλουοξετινη δεν ειχα κανενα ψυχαναγκασμο , ουτε τελετουργικα ουτε καν ευχαριστους ψυχαναγκασμους οπως το μετρημα , και θυμαμαι οτι δεν ειχα και για αρκετο καιρο μετα την διακοπη αλλα δεν θυμαμαι για ποσο.

Παντως κακως δεν σε παρακολουθει ψυχιατρος . . .

[ioannis2]

Ταλαίπωρε, δεν ήξερα ότι τα φαρμακα έχουν τοσο μεγαλη ευεργετικη δραση σαν κι αυτη που περιγραφεις για σενα, κι εγω εκπλήσσομαι θετικως από το ότι υπηρξαν περιπτωσεις πλήρους ιάσεως (με τη χρηση φαρμακων προφανως εννοεις). Διοτι μέχρι τωρα ειχα την εντυπωση πως η ουσια ειναι το να μην παθει κανεις τη ζημια, αμα την παθει τα ψυχολογικα θα τον συνοδευουν μια ζωη, κι απλα μεσα απ τη ψυχοθεραπεια θα δει μια καλή βελτιωση και θα αποκτησει συνηδητοποιηση για το πρόβλημα του.
Εγω το έχω παλέψει με μια καλή μέθοδο που εμαθα κανοντας ψυχοθεραπεια (ψυχολογο), για την οποια μεθοδο εχω γραψει αρκετες φορες εδω. Οι ψυχαναγκασμοι (καθως και το άγχος και ο φοβος) μου ερχονται τωρα πιο αραια, τις περισσοτερες φορες σε πιο ήπια μορφη, σε σχεση με πριν, τουλαχιστον ειμαι σε θεση να τους αναγνωριζω ως τετοιους αμα βρισκονται στη σκεψη μου σε εξελιξη και φαινεται πως απ εκει και περα δεν κανω αυτο που με εμαθε η μεθοδος, να τους διωχνω δλδ, να τους σταματω. Μπορει να εμφανιζονται εντονοι αμα μου συμβει καποιο περιστατικο που τους δινει τροφη. Κάπως ετσι έχει η δικη μου ας πουμε προοδος.

Πιστευω πως μια μεγαλη προοδος συμβαινει κατα την πρωτη περιοδο της ψυχοθεραπειας, κι αυτο λόγω του ενθουσιασμου και της ενθαρρυνσης που προσφερει η ψυχοθεραπεια, ότι βρηκες τον τροπο να ξεπερασεις το προβλημα, κι αυτο σε ωθει στο να κανεις συνεχως στην καθημερινοτητα σου τη θεωρια πράξη. Ετσι η βελτιωση σ αυτο το σταδιο εναι σημαντικη. Όμως στη συνεχεια πιστευω η προσπαθεια μειωνεται, ο ενθουσιασμος καταλαγιαζει και τοτε εισαι απλα καπως καλύτερα απ τα ίδια και τουλαχιστο ξερεις τον τροπο. Και μεσα σ αυτο το τελευταιο πλαισιο ειναι η βελτιωση που ειχες.
Ταλαιπωρε, τα καταφερες αποκλειστικα με τη χρηση των φαρμακων? ή εκπαιδευοντας τη σκεψη σου με καποιο τροπο? ή συνδυασμος και των δυο? θα με ενδιεφερε να μαθω.

[ταλαίπωρος]

Βρε χόμπυ έχω.500 όχι ένα άλλο ρωτάω.Γιατί παρακαλώ να μη αναζητώ την πλήρη ίαση ? Ξέρεις κανέναν που να θέλει να είναι καταθληπτικός συνέχεια ? Θα έλεγα αν αναζητήσεις και εσύ την πλήρη ίαση.Το κατάφερα τουλάχιστον για 3 μήνες φίλε μου.

[1-555-Confide]

Άμα διαβάζεις τα εγχειρίδια της ψυχιατρικής, σώθηκες. Χρόνιος ασθένεια και αηδίες. Εκτός του γεγονότος που παραγνωρίζεται, πως όταν ο άλλος καλύπτει τις ανάγκες του,
έχει το περιβάλλον που αυτός επιλέγει, περιστοιχίζεται από ανθρώπους που του πάνε και είναι του γούστου του, έχει ζωή με στιγμές πλούσιες, με ποικιλία, με ό,τι χρειάζεται
ανάλογα τις ιδιαιτερότητές του και τη μοναδικότητά του, και δεν φυτοζωεί αλλά ζει, για ποιο λόγο λες να είναι καταθλιπτικός? Το βρήκαμε τώρα, η ψυχιατρική σε ρόλο ειδήμονα. Σώθηκες σε λέω.

[marsia]

Άμα διαβάζεις τα εγχειρίδια της ψυχιατρικής, σώθηκες. Χρόνιος ασθένεια και αηδίες. Εκτός του γεγονότος που παραγνωρίζεται, πως όταν ο άλλος καλύπτει τις ανάγκες του,
έχει το περιβάλλον που αυτός επιλέγει, περιστοιχίζεται από ανθρώπους που του πάνε και είναι του γούστου του, έχει ζωή με στιγμές πλούσιες, με ποικιλία, με ό,τι χρειάζεται
ανάλογα τις ιδιαιτερότητές του και τη μοναδικότητά του, και δεν φυτοζωεί αλλά ζει, για ποιο λόγο λες να είναι καταθλιπτικός? Το βρήκαμε τώρα, η ψυχιατρική σε ρόλο ειδήμονα. Σώθηκες σε λέω.

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Εξάλλου αμα πιάσεις μια μια τις ασθένειες λίγο πολύ θα ανακαλύψεις ότι από κάτι πασχεις, και ας είσαι ο.κ.
Απλά είναι αυτό που λες για το περιβάλλον μας το έχουμε συνηθίσει σε μια αλφα κατάσταση και όταν κάτι αλλάξει, σαν να σου τραβήξει κάποιος το χαλί κάτω από τα πόδια σου χωρίς λόγο η αιτία σε κάνει να επανατοποθετηθεις η επαναπροσδιοριστείς από την αρχή.

[ioannis2]

Άμα διαβάζεις τα εγχειρίδια της ψυχιατρικής, σώθηκες. Χρόνιος ασθένεια και αηδίες. Εκτός του γεγονότος που παραγνωρίζεται, πως όταν ο άλλος καλύπτει τις ανάγκες του,
έχει το περιβάλλον που αυτός επιλέγει, περιστοιχίζεται από ανθρώπους που του πάνε και είναι του γούστου του, έχει ζωή με στιγμές πλούσιες, με ποικιλία, με ό,τι χρειάζεται
ανάλογα τις ιδιαιτερότητές του και τη μοναδικότητά του, και δεν φυτοζωεί αλλά ζει, για ποιο λόγο λες να είναι καταθλιπτικός? Το βρήκαμε τώρα, η ψυχιατρική σε ρόλο ειδήμονα. Σώθηκες σε λέω.

Θα συμφωνήσω μαζι σου. Ατομα που περασαν τα παιδικα και εφηβικα τους χρονια υπό τις συνθηκες που περιγραφεις, θα μπουν στα 18 υγιεις ψυχολογικα και κατα κανόνα η συνεχεια της ζωης τους θα ειναι συνεχεια αυτου του πλαισιου ζωης, επειδη εμαθαν πως να φτιαχνουν τετοιο πλαισιο ζωης ως κατι που γινεται φυσιολογικα, ως το αυτονοητο που συνεχιζει, έστω και αν βρεθουν μακρια απο την οικογενεια τους. Τα ψυχολογικα (ψυχαναγκασμοι και καταθλιψη) έχουν την αιτια τους στην ελλειψη καποιου/ων απο τα στοιχεια που περιγραφεις.

[betelgeuse]

Θα συμφωνήσω μαζι σου. Ατομα που περασαν τα παιδικα και εφηβικα τους χρονια υπό τις συνθηκες που περιγραφεις, θα μπουν στα 18 υγιεις ψυχολογικα και κατα κανόνα η συνεχεια της ζωης τους θα ειναι συνεχεια αυτου του πλαισιου ζωης, επειδη εμαθαν πως να φτιαχνουν τετοιο πλαισιο ζωης ως κατι που γινεται φυσιολογικα, ως το αυτονοητο που συνεχιζει, έστω και αν βρεθουν μακρια απο την οικογενεια τους. Τα ψυχολογικα (ψυχαναγκασμοι και καταθλιψη) έχουν την αιτια τους στην ελλειψη καποιου/ων απο τα στοιχεια που περιγραφεις.

Γιαννη , το ψυχολογικο προβλημα και η ψυχικη νοσος δεν ειναι ταυτοσημα , ασχετα αν το δευτερο μπορει να προκαλεσει το πρωτο.

[betelgeuse]

Βρε χόμπυ έχω.500 όχι ένα άλλο ρωτάω.Γιατί παρακαλώ να μη αναζητώ την πλήρη ίαση ? Ξέρεις κανέναν που να θέλει να είναι καταθληπτικός συνέχεια ? Θα έλεγα αν αναζητήσεις και εσύ την πλήρη ίαση.Το κατάφερα τουλάχιστον για 3 μήνες φίλε μου.

Tαλαιπωρε επειδη μπερδευτηκα λιγο , εχεις ιψδ ή καταθλιψη και ιψδ μαζι?
Εγω πιστευω πως εχω ξεπερασει πληρως την καταθλιψη , την ιψδ οχι.

[ταλαίπωρος]

Tαλαιπωρε επειδη μπερδευτηκα λιγο , εχεις ιψδ ή καταθλιψη και ιψδ μαζι?
Εγω πιστευω πως εχω ξεπερασει πληρως την καταθλιψη , την ιψδ οχι.

Τους καταναγκασμούς ξεπέρασα φίλε μου και δεν ξέρω και πως !Θαύμα έγινε ? Τι να σου πω ? Την ιδψ ! Κατάθλιψη υπό μία υποκλινική μορφή έχω ακόμα αλλά όχι κάτι πολύ σπουδαίο.Τώρα τελευταία μου έδωσε και κατάλαβα λίγες μέρες διότι σκέφτηκα ένα θέμα και αγχώθηκα.Για αυτό μπήκα και στο φόρουμ.Βασικά τα συμπτώματα της σωματικής,πνευματικής κόπωσης και της αναποφασιστικότητας μαζί με διλήμματα και πιεστικά και ψυχοφθόρα που προκύπτουν από το πουθενά υπάρχουν αλλά σε μία μείωση μεγάλη.Κατάλαβες ? Οι καταναγκασμοί που με απασχολούσαν εξέλιψαν.Το ωραίο είναι ότι όταν ήμουν υπό αγωγή υπήρχαν.Σταμάτησα μόνος μου τα φάρμακα να δω τι θα γίναι και έφυγαν ω του θαύματος εδώ και 3-4 μήνες ! Περιόδος τεράστια για μένα.Δεν ξέρω αν επιστρέψουν το παρακολουθώ.Βασικά αυτό που λες εσύ κατάθλιψη είναι σύμπτωμα της ιδψ που παράγεται από την ιδψ.Είναι σαν τον πυρετό παράγεται από πολλά μικρόβια η αιτία αλλάζει το σύμπτωμα είναι ίδιο.Εγώ ημερολογιακώς τα παρακολουθώ όλα τα συμπτώματα και βλέπω σε στατιστική ανάλυση τεραστία μείωση όλων και μηδνισμός των καταναγκασμών εδώ και μία περίοδο.Αν θέλουν οι κύριοι ψυχιάτροι τα δεδομένα και την αγωγή να τη μελετήσουν στη διάθεση τους.Έχω δει στατιστικώς και μία περιοδικότητα στην αυξομείωση των συμπτωμάτων των καταναγκαστικών γύρω στις 200-220 μέρες όταν αυτά υπήρχαν φυσικά.

[betelgeuse]

Tαλαιπωρε οπως σου ειπα την καταθλιψη την εχω ξεπερασει πληρως , αλλα που και που ακομα και χωρις σοβαρη αφορμη πχ εχω απλα κακοκεφιες , νομιζω οτι θα επιστρεψει παλι και με πιανει πανικος. Ομως επειδη δεν θελω να ξαναπερασω αυτο που περασα ( μιλαω για σοβαρη μορφη κλινικης καταθλιψης) , αναλαμβανω πλεον αμεσως δραση , δηλαδη αντιστεκομαι στην επιθυμια μου να μεινω σπιτι , δεν αφηνω υποχρεωσεις να τρεχουν , και ειμαι αναπασα στιγμη διατεθιμενη να μιλησω με τον ψυχιατρο ωστε να αρχισω και αγωγη αν χρειαστει ( πραγμα που δεν το θελω , γιατι ειμαι κατα των φαρμακων αλλα . . .)

Οσο αφορα την ιψδ , οπως ειπα και πιο πανω πολλους ψυχαναγκαμσους , περισσοτερες ιδεοληψιες εχω αλλα το διαχειριζομαι σε ικανοποιητικο βαθμο και δεν μου δημιουργει πλεον προβλημα.
Δεν θεωρω πως η καταθλιψη ειναι μερος της ιψδ , αλλα πιστευω πως σε εμενα προκληθηκε απο αυτην.

[ταλαίπωρος]

Tαλαιπωρε οπως σου ειπα την καταθλιψη την εχω ξεπερασει πληρως , αλλα που και που ακομα και χωρις σοβαρη αφορμη πχ εχω απλα κακοκεφιες , νομιζω οτι θα επιστρεψει παλι και με πιανει πανικος. Ομως επειδη δεν θελω να ξαναπερασω αυτο που περασα ( μιλαω για σοβαρη μορφη κλινικης καταθλιψης) , αναλαμβανω πλεον αμεσως δραση , δηλαδη αντιστεκομαι στην επιθυμια μου να μεινω σπιτι , δεν αφηνω υποχρεωσεις να τρεχουν , και ειμαι αναπασα στιγμη διατεθιμενη να μιλησω με τον ψυχιατρο ωστε να αρχισω και αγωγη αν χρειαστει ( πραγμα που δεν το θελω , γιατι ειμαι κατα των φαρμακων αλλα . . .)

Οσο αφορα την ιψδ , οπως ειπα και πιο πανω πολλους ψυχαναγκαμσους , περισσοτερες ιδεοληψιες εχω αλλα το διαχειριζομαι σε ικανοποιητικο βαθμο και δεν μου δημιουργει πλεον προβλημα.
Δεν θεωρω πως η καταθλιψη ειναι μερος της ιψδ , αλλα πιστευω πως σε εμενα προκληθηκε απο αυτην.

Το ξέρω είσαι άλλη περίπτωση.Οι καταναγκασμοί είναι κυρίως στην απλή ιδψ δηλαδή χωρίς κατάθλιψη.βέβαια εγώ όπως σου είπα σωματικώς και ψυχολογικώς νοιώθω τεράστια κόπωση και είναι και μία μπάλα προβλημάτων που με κάνει να μη μπορώ να σηκώσω κεφάλι αλλά βασικά μέσα σε αυτό το κλίμα τεραστίας πιέσεως μπορεί να μου πεις πως έφυγαν οι καταναγκασμοί οι οποίοι σε περιόδους άγχους μου έδιναν και καταλάβαινα ? Εν τω μεταξύ δεν ξέρω και που να πάω να απευθυνθώ μπας και βρεθεί η λύση εννοώ στην επιστήμη.Δεν ξέρω τι έκανα.Έφυγαν ως εκ θαύματος.Ποτέ άλλοτε δεν είχα τέτοια περίοδο ασυμπτωματικός.Υπήρχε περίοδος που όλα μου πήγαιναν πρίμα και είχα συμπτώματα συνέχεια και τώρα που όλα μου πάνε κατά διόλου ελευθερώθηκα εκ των καταναγκασμών.Είναι ίσως η στροφή μου στη μελέτη θρησκευτικών θεμάτων που άρχισε προσφάτως ? Δεν ξέρω.Εγώ το γράφω περισσότερο από επιστημονικής απόψεως το νήμα.

[Diana1982]

Εγω το έχω παλέψει με μια καλή μέθοδο που εμαθα κανοντας ψυχοθεραπεια (ψυχολογο), για την οποια μεθοδο εχω γραψει αρκετες φορες εδω

Ιωάννη,επειδή δεν έχει τύχει να ακούσω,θέλεις να πεις πολύ περιληπτικά ποια είναι η μέθοδος αυτή και πως θα μπορούσα να την αναζητήσω στην πόλη που ζω;

[ioannis2]

Γιαννη , το ψυχολογικο προβλημα και η ψυχικη νοσος δεν ειναι ταυτοσημα , ασχετα αν το δευτερο μπορει να προκαλεσει το πρωτο.

Δεν αναφέρομαι σε κάτι τετοιο. Αυτο που ήθελα να πω ειναι πως άτομα που εζησαν παιδικα και εφηβικα χρονια υπό τις συνθήκες που αναφερει ο 1-555-Confide (ωραιο περιβαλλον, ανθρωποι του γουστου τους, πλούσιες στιγμές) κατά κανόνα η συνέχεια της ζωης τους, μετα τα 18, όταν θα αρχισουν να απαγκιστρώνονται απ το σπίτι δλδ κι επειτα οταν θα εχουν ηδη φτιαξει τη δικη τους ζωη, θα ειναι η συνεχεια αυτου του ωραιου πλαισιου ζωης στο οποιο ειχαν συνηθισει να ζουν στην παιδικη/εφηβικη τους ηλικία, ως κατι το αυτονοητο που απλα συνεχίζει, επειδη εκεινο το ωραιο περιβαλλον τους εμαθε και πως να το ξαφτιαχνουν οπουδηποτε κι αν βρεθουν ή τουλάχιστο να το προσαρμόζουν ώστε να παιρνουν καλα. Τετοια άτομα σπάνια θα εμφανίσουν στη συνέχεια ειτε ψυχολογικα προβληματα ειτε ψυχικες νόσους.