Για την ασχήμια...

[HarleyQuinn]

Πες το λίλιουμ (θα προσπαθήσω να μη σε ζαλίσω ).

Μόνο τα δικά μου έκλεισε? Κι ύστερα σου λέει... να μην κάνεις τσατ το φόρουμ. Πώς θα επικοινωνήσω εγώ τώρα χωρίς μηνύματα?
Μόνη μου να κάτσω στη γώνια μου.. Όλοι μαζί κι ο ψωριάρης μόνος του.
Ρε ειλικρινά.. από την πρώτη ημέρα που μπήκα εδώ μέσα μου πέρασε και η κατάθλιψη και όλα. Μου έχουν σπάσει τα νεύρα ...

[Macgyver]

Αγαπητη absolutvodka , οσον αφορα την αφορα την ομορφια , ναχες υπ οψην , οτι για τον ερασστη το αγαπημενο προσωπο ειναι παντα το πιο ομορφο το πιο ομορφο πλασμα που μπορει να φανταστει , αν κ την ιδια στιγμη ενας ξενος ειναι δυνατο να μην μπορει να την (τον ) διακρινει απο ενα καφασι σουπιες . Η ομορφια ειναι στα ματια του ορωντος .

[HarleyQuinn]

Mac με αφορμή το σχόλιο σου, το οποίο θεωρώ το ίδιο σωστό- όπως και όλων των υπολοίπων παιδιών- θέλω να γράψω ένα τελευταίο μονόλογο του παραλόγου κι ύστερα αποχωρώ και σας αφήνω , διότι δεν έχω κάτι άλλο να πω.
Εϊναι ένα πρόβλημα που μπορώ να το λύσω μόνο εγώ –αν μπορώ.
Απλώς το παραθέτω κι όπως ήδη θα έχετε καταλάβει , αδυνατώ να συνεχίσω τη συζήτηση πάνω σε αυτό, διότι οι οπτικές γωνίες και λύσεις που δίνετε είναι σωστές και συμφωνώ με όλες. Και ίσως έχουν εφαρμογή σε κάποιο άλλο άτομο μα όχι σε εμένα κι αυτό γιατί το πρόβλημα δεν είναι απλά τόσο και μόνο επιφανειακό, όπως το να πάω να κουρευτώ κι έτσι θα είμαι τέλεια.
Όλες τις επιφανειακές βελτιώσεις τις έχω κάνει στο σημείο που μου επιτρέπεται οικονομικά . Από εκεί κι έπειτα , χτυπάω πλατό οπότε και πρέπει να στραφώ στο σύστημα της σκέψης μου που μου γεννάει τα ανάλογα αρνητικά συναισθήματα , καθώς αυτό είναι που με εμποδίζει περισσότερο. Το είπατε κι αυτό.
Το ξέρω κι εγώ, μα κουμπώνει τόσο λογικά μέσα μου που για να το αλλάξω πρέπει να συμβεί κάτι το τυχαίο-το οποίο αγνοώ τι μπορεί να είναι ή να πάρω ανάποδες τελείως από μόνη μου.

Γιατί ξεκινάμε από το ότι δεν είμαι μέσα στο καθημερινό πρότυπο. Δεν έχω το όμορφο σώμα τις πιο καθημερινής κοπέλας. Αυτή η σκέψη μου που συνειδητοποιώ ότι είναι αντικειμενική , μου δημιουργεί όμως το συναίσθημα που περιέγραψα στο Μνημόνιο –σχόλιο #73.

Από αυτό δημιουργείται η αλυσίδα: τοποθετώ τον εαυτό μου μέσα στο καφάσι με τις σουπιές που λες , αυτή τη φορά μέσα όχι από τα μάτια τα δικά μου μόνο, αλλά και από τα μάτια του απέναντι μου.
Το παίρνω σαν δεδομένο ότι ο άλλος δεν με βλέπει διαφορετικά πέρα από το καφάσι. Αν μου πει είσαι εντάξει, θεωρώ πως είτε το λέει για το πει απλώς ή επειδή είναι χαζός ή επειδή δεν τα ξέρει καλά.
Και το υποστηρίζω με την πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας, καθώς γνωρίζουμε τι ακριβώς αναζητά ο μέσος καθημερινός άνθρωπος για σχέση του/ όλοι μας στην τελική αναζητούμε ό,τι καλύτερο μπορούμε να βρούμε και υπάρχει.
Οπότε συνεχίζεται η αλυσίδα ως εξής: δεν θέλω να πάω με κάποιον αφού σίγουρα δεν θα του αρέσω. Αφού σίγουρα μπορεί να βρει κάτι καλύτερο από εμένα έστω μόνο στην εμφάνιση.
Ξέρω ότι παίζει ρόλο η προσωπικότητα κι ο χαρακτήρας αλλά σιγά... Ό,τι έχω εγώ σαν χαρακτήρας μπορεί να το έχει και μια άλλη γυναίκα αντίστοιχα συν την καλύτερη εμφάνιση.
Όμως τώρα πια κι εγώ τους απορρίπτω διότι τους θεωρώ βλάκες (μιλάω για την συντριπτική καθημερινή πλειοψηφία γύρω μου),η επικοινωνία είναι αμφίδρομα αδύνατη ανάμεσα μας, γιατί αναγκάστηκα λόγω μακριών περιόδων μοναξιάς να έχω ασχοληθεί με τόσα θέματα ώστε να μου έχει ανοίξει το μυαλό (ως ένα σημείο) το οποίο αδυνατεί να λειτουργήσει μέσα στο πρότυπο-στο παίζω γκομενίτσα –μου το παίζεις τυπάς-τα φτιάχνουμε-πηγαίνουμε στα κλαμπ –λέμε σαχλαμάρες-περνάμε τέλεια-πάμε για άλλα .
Μπορώ να το παριστάνω αυτό, ναι, αλλά δεν μ’αρέσει. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου. Κι ο εαυτός μου δεν είναι η γυναικάρα με την απόλυτη θηλυκότητα που βλέπουμε.
Τους θεωρώ βλάκες-με θεωρούν σοβαρή-τους θεωρώ απολίτιστους γύφτους επιπέδου νεάντερταλ-με θεωρούν ξενέρωτη και πάει λέγοντας...
Δεν έχω την κλασική θηλυκότητα που έχει κάθε γυναίκα τώρα πια γιατί κι εγώ δεν θεωρώ σκόπιμο να προκαλέσω κανέναν.
ΤΗ θηλυκότητα που έχει απόκτησει κάθε γυναίκα, την έχει αποκτήσει αλληλεπιδραστικά με τους άλλους.
Εγώ, έχω μια αυτόνομη δική μου.
Φαντάσου σε πόσους ανθρώπους γύρω μου δεν χωράω τώρα πια όχι μόνο λόγω εμφάνισης –το κυριότερο για όλους- αλλά και: πεποιθήσεων, χαρακτήρα, συμπεριφοράς , ιδεών κτλ .
Ζηλεύω την κάθε μία που ζει απλά την ζωή της και δεν έχει αναγκαστεί ποτέ να σκεφτεί.
Όμως και πάλι καταλήγω στο ότι ακόμη κι αν στραφώ σε τύπους που ταιριάζουν στα δικά μου, είναι πιο ροκ, πιο αναρχικοί, πιο προβληματισμένοι κτλ κτλ- πάλι ταιριάζουμε ως φίλοι τελικά κι όχι ως ερωτικοί σύντροφοι- καθώς για την σχέση θα παίξει ρόλο και πάλι η εμφάνιση- γαμώτο!
Αδυνατώ να φανταστώ έναν ο οποίος θα με θέλει ερωτικά. Πολύ απλά πιστεύω ότι δεν υπάρχει αυτό το άτομο.
Κάνω παρέα με άντρες άνετα δεν έχω πρόβλημα. αλλά τους μετατρέπω σε φίλους μου και μόνο. Μάλιστα, όσο καλύτερο χαρακτήρα έχει κάποιος, τόσο καλύτερος για φίλος μου .
Όσο για το να στραφώ σε κάποιον που δεν μου αρέσει αλλά να πιεστώ να τον γνωρίσω ή να εκμετελλευτώ ότι είναι χαζός ή κάποια αδυναμία του ή να το πάω με συνοικέσια ή να καταλαβαίνω ότι κάθεται αυτός μαζί μου γιατί δεν έχει άλλες επιλογές προκειμένου να μην είμαι μόνη –το θεωρώ εξευτελιστικό και προτιμώ να μείνω μόνη μου για πάντα παρά να γίνει κάτι το οποίο δεν είναι αυθόρμητο και ειλικρινές και από τις δύο πλευρές.
Τελεία.
Παρακάτω.

Για να αλλάξω αυτό το συναίσθημα το ξέρω πως πρέπει να δέχτω ότι είμαι αυτή που είμαι κι ό,τι όπως άλλες άσχημες πάνω σε αυτόν κόσμο, έτσι υπάρχω κι εγώ κι έχω δικαίωμα στον έρωτα και την ζωή. Οπότε και βουτάω .
Μια ζωή την έχουμε και μπορούμε να κάνουμε ότι μας γουστάρει αρκεί να έχουμε τη θέληση, τα κότσια,τη δύναμη, την αδιαφορία. Αυτό το δέχομαι και το έχω εφαρμόσει σε όλους τους τομείς
αλλά εκεί δεν το καταφέρνω.
Γιατί το δικό μου σύστημα ακόμη μου λέει: οκ μπορείς να δοκιμάσεις να πας και άσχετα με το αποτέλεσμα , να περάσεις καλά εσύ και να μην σε νοιάξει η απόρριψη που θα φας. Τρως την απόρριψη , πας παρακάτω και συνέχιζεις μέχρι να βρεις κάποιον ο οποίος θα σε δεχτεί-αν βρεθεί.
Πόσες απορρίψεις μπορώ να αντέξω? Σήμερα δεν μπορώ ούτε μία. Σήμερα το θεωρώ κάτι δεδομένο και ανώφελο . κάτι που δεν είναι για εμένα.
Πρέπει να μάθω να τις αντέχω όλες και να μην κάνω την σκέψη μετά ό,τι ‘’να, είδες! με απέρριψε γιατί είμαι άσχημη. Γιατί δεν έχω ωραίο σώμα. Δίκιο είχε το παιδί-τι να κάνει... απορώ πώς πήγε και μαζί μου αφού είμαι μπάζο’’.
Το οποίο φέρνει την κατάθλιψη, την απογοήτευση, το παράτημα, την πίκρα , το ερώτημα ‘’γιατί έγω ?’’ που έχει για απάντηση ‘’γιατί έτσι’’.

Κι όλος αυτό ο φόβος τελικά της απόρριψης , έχει γεννηθεί γιατί από το ξεκίνημα της ζωής μου έφαγα απόρριψη από τους άλλους, εμποδίστηκα να ενταχθώ ομαλά και να εξελιχθώ σε κάτι το φυσιολογικό.
Έφταιγε η εμφάνιση όμως για αυτή την απόρριψη και το συνειδητοποιούσα από τότε.
Εν μέρη είμαι μόνη από επιλογή, εν μέρη επειδή δεν με δέχονται οι άλλοι ομαλά και όμορφα.
Η αλληλεπίδραση που λέμε.
Εν μέρη φταίει το μυαλό μου , ο χαρακτήρας μου που ήταν ευαίσθητος , ντροπαλός , αδύναμος απέναντι στα αρνητικά που δεχόμουν από το περιβάλλον και δεν μπόρεσα να τα ξεπεράσω όλα πιο νωρίς ηλικιακά. Άθελα μου έγιναν όλα αυτά.

Οπότε από ένα σημείο και μετά , αναγκάζομαι να φτιάξω εγώ τον εαυτό μου μόνη μου και συνειδητά. Εσείς όλοι έχετε έναν χαρακτήρα , μια προσωπικότητα , όλοι μας δηλαδή αυτό έχουμε, που έχει χτιστεί αυτόματα σε όλη την ζωή σας μέχρι τώρα.
Έτσι έχω κι εγώ. Μόνο που εγώ προσπαθώ να με αλλάξω γιατί δεν με βοηθάει καθόλου πρακτικά.
Προσπαθώ να επαναπρογραμματιστώ. Δεν είμαι ρομπότ όμως. Είμαι άνθρωπος με σκέψεις που γεννούν αισθήματα χωρίς να το θέλω. Προκειμένου να τα πάω καλύτερα στη ζωή μου και να γίνω αυτό που θέλω , είναι αναγκαίο να αλλάξω τα θλιβερά αισθήματα που μου δημιουργούν οι σκέψεις .
Υπάρχει και η πιο πρακτική λύση που λύνει όλο το πρόβλημα μπαμ κι έξω το οποίο είναι οι πλαστικές όμως δεν γίνονται λόγω οικονομικών-άλλα προβλήματα από εκείνη την μεριά.


Σήμερα, αν με γνωρίσεις θα δεις ότι είμαι ένα τέρας αναισθησίας, έχω απορρίψει κι εγώ τον μισό κόσμο γύρω μου λόγω βλακείας αλλά στο συγκεκριμένο είμαι τελείως άουτ.
Αφού διαβάζω κι εγώ τι γράφω και λέω ε όχι ρε δεν μπορεί να τα γράφει αυτά μια 24χρονη. Μοιάζω ανώριμη και βλάκας. Ντρέπομαι.

Τρομάζω κι εγώ στην ιδέα ότι δεν μου φαίνεται . Δεν μου φαίνεται ούτε εμφανησιακά,σαν επιφανειακή ματιά γιατί μπορεί να μην είμαι ωραία αλλά δεν έχω το στυλ της ουρανίας μιχαλολιάκου ας πούμε.
Κι αν δεν δηλώσω πως νιώθω, όλοι το παίρνουν για δεδομένο ότι νιώθω καλά.
Αφού για όλους είναι δεδομένο η αγάπη του εαυτού τους και δεν είναι κομπλεξάρες σαν εμένα.
Και ίσως φοβιτσιάρες σαν εμένα.
Κι ίσως και λίγο χαζές τελικά σαν εμένα.

[Macgyver]

[QUOTE=vodka;466368]Mac Εν μέρη φταίει το μυαλό μου , ο χαρακτήρας μου που ήταν ευαίσθητος , ντροπαλός , αδύναμος απέναντι στα αρνητικά που δεχόμουν από το περιβάλλον και δεν μπόρεσα να τα ξεπεράσω όλα πιο νωρίς ηλικιακά. Άθελα μου έγιναν όλα αυτά.

Προσπαθώ να επαναπρογραμματιστώ. Δεν είμαι ρομπότ όμως. Είμαι άνθρωπος με σκέψεις που γεννούν αισθήματα χωρίς να το θέλω. Προκειμένου να τα πάω καλύτερα στη ζωή μου και να γίνω αυτό που θέλω , είναι αναγκαίο να αλλάξω τα θλιβερά αισθήματα που μου δημιουργούν οι σκέψεις .


Βοdka , αφησα τα σημεια τα οποια θεωρω ' κλειδια ' . Δεχομαι οτι δεν εισαι απο τις ' ωραιες ' κοπελλες . Αυτο δεν δικαιολογει την ηττοπαθεια σου , διοτι το 80-90 % ανηκει στην κατηγορια των μετριας εμφανισης κοπελες . Αυτο το 80-90 πως καταφερνει κ βρισκει αντρες ? Ειτε εχεις προκαταβαλλει την ηττα σου ,ειτε εχεις βαλει ψηλα τον πηχυ οσον αφορα την εμφανιση σου ( αφου δεν ανηκω στο 90% , γιατι να προσπαθω ? ) , ειτε απευθυνεσαι σε πολυ ελκυστικους-γοητευτικους αντρες , οπτε παλι η αποτυχια ειναι εξασφαλισμενη . Σε πληροφωρω οτι εχω γνωρισει ομορφες κοπελες , που δεν εχουν καταφερει να με τραβηξουν ( επι μακρον ) , κ εχω γνωρισει μετριας εμφανισης κοπελα , με πολυ αυτοπεποιθηση , την οποια ερωτευτηκα σφοδρα .
Σιγουρα ολα ειναι στο μυαλο σου , κ ουτε χαζη μου φαινεσαι , ουτε κομπλεξαρα οπως λες . Φοβιτσιαρα ισως .
Κ να κλεισω με το κλισε , ' αυτο που πιστευουμε για τον εαυτο μας , ειναι αυτο που πιστευουν οι αλλοι για μας "

[Tomhet]

Εφόσον (μαλλον) άλλαξε όρους (επιτέλους) το forum και τα νέα μέλη δεν μπορούν πλέον να στέλνουν μηνύματα και διέκοψε την συζήτηση που είχαμε με pm θα σου δώσω την απάντηση μου στο τελευταίο μήνυμα εδώ vodka και αν θες απαντάς και πάλι εδω....
~~~~~
Όχι δεν προτείνω σαν λύση το να διορθώσεις την αντοχή στην απόρριψη... δεν ξέρω καν πως θα μπορούσε να το κάνει κάποιος αυτό. Νομίζω πως απλά κάποιοι είναι σκληρόπετσοι και κάποιοι άλλοι όχι.
Προσωπικά ότι φόβο είχα, τον έχω ακόμα, δεν τον έχω ξεπεράσει παρά το οτι τον αντιμετώπισα. Βρήκα κουράγιο και τον αντιμετώπισα... αυτό όμως δεν σημαίνει οτι τον ξεπέρασα... γιατί έτσι ειμαι σαν άνθρωπος... πάντα θα έχω τον ίδιο φόβο, και τις ίδιες ευαισθησίες γιατί δεν ειμαι σκληρόπετσος. Δεν ξέρω αν ειναι δυνατό κάποιος αντιστρέψει κάτι τέτοιο.

Η συνέχεια που ήθελα να δώσω είναι το οτι....αν πραγματικά λοιπόν δεν ειναι το πρόβλημα η εμφάνιση σου αλλά η αποδοχή απο το περιβάλλον, τι ειναι αυτό που σου την τροφοδότησε τελευταία φορά?
Πριν απαντήσεις θα σου πω την σκέψη μου πάνω σε όλο αυτό. Αφήνω στην άκρη όλα τα κλισε που λένε άπαντες "η εμφάνιση δεν παίζει ρόλο, το μέσα μετράει" και τις λοιπές μπούρδες γιατί λέω τα πράγματα με το όνομα τους.
Προχτές λοιπόν ήμουν με μια παρέα σε ένα μέρος και ήταν μια κοπέλα καθόλου όμορφη καθόλου ελκυστική, αλλά ...τα είχε πετάξει όλα έξω! Οπότε δεχόταν προσοχή, και φαντάζομαι πως αν το κάνει αυτό στην ζωή της γενικά, ενδεχομένως αυτός ειναι ο τρόπος της για να αποφευγει την απόρριψη. Να πηγαίνει λοιπόν σε κάτι που εγώ ίσως ονόμαζα "ακρα" αλλά ...ποιος νοιάζεται? αν δουλευει για εκείνη... δουλευει! Οπότε αν πχ τη ρωτούσα αν νιώθει άσχημη, εκείνη τη στιγμή θα μου απαντούσε "φυσικά και όχι" γιατί όπως είπα δεχόταν προσοχή απο άλλους.
Που θέλω να καταλήξω... δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει την εμφάνιση της... δεν έκανε πλαστικές που προτείνουν άλλοι εδω μέσα, δεν πήγε γυμναστήριο κλπκλπκλπ.... δεν έκανε τίποτα. Έβαλε τον εαυτό της όμως μέσα σε ένα περιβάλλον που της έδεινε προσοχή και αυτό την έκανε να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό της.

Το έχεις δοκιμάσει αυτό? δεν λέω το να ντυνεσαι προκλητικά, ήταν απλά ένα παράδειγμα... αλλά πχ, έχεις προσπαθήσει ποτέ να κάνεις κάτι που οι "φυσιολογικοί" άνθρωποι δεν θα έκαναν? έχεις δοκιμάσει ποτέ να πλησιάσεις κάποιον που σου αρέσει πρώτη εσύ? να του δείξεις ενδιαφέρον?
Γιατί να το κάνεις αυτό? ε γιατί άσχετα με την εμφάνιση σου, αν και εκείνος σου δείξει ενδιαφέρον τότε... τέλος! δεν θα χρειάζεσαι τις πλαστικές που μόνο σαν αστείο μπορώ να το πάρω...
Το έχεις δοκιμάσει λοιπόν? ή απλά φοβάσαι για το αποτέλεσμα? Αν θεωρείς πως βρίσκεσαι σε μια ακραία κατάσταση, δεν πιστευεις πως απαιτούνται ακραίες λύσεις?
Και πάλι btw δεν αναφέρομαι στο να ντύνεσαι προκλητικά ή να το να την πέφτεις σε οποιονδήποτε... αλλά πχ έχω ακούσει απο πολλές γυναίκες το "μου αρέσει να κάνει ο άλλος το πρώτο βήμα"... Ε... συγγνώμη αλλά αν είναι ΚΑΙ να βρίσκεσαι σε δύσκολη θέση ΚΑΙ να θες να γίνουν όλα με τον ιδανικό για σένα τρόπο.... ε δεν βοηθάς και πολύ την κατάσταση...

Εν κατακλείδι...
Αν νιώθεις απορριψη απο το περιβάλλον για το ποια είσαι, με δεδομένο το οτι το περιβάλλον σου θα έχει μια γνώμη για σένα ανεξάρτητα απο το τι προσπάθειες θα κάνεις για να αλλάξεις εσένα.... έχεις δοκιμάσει μήπως το να αλλάξεις περιβάλλον? να βάλεις τον εαυτό σου σε ένα περιβάλλον όπου δεν θα νιώθεις αυτή την κριτική, και την απόρριψη? Σε ένα περιβάλλον όπου δεν θα χρειάζεται να σκέφτεσαι οτι "πρεπει να αλλάξω αυτό, εκείνο, το άλλο το παράλλο" πάνω σου για να είσαι πιο αρεστή....
Διαβάζω κατα καιρούς τέτοιες απόψεις εδω μέσα και πάντα με προβληματίζει πως σε κάθε πρόβλημα που παρουσιάζει κάποιος για την ζωή του η απάντηση του "κοινού" ειναι να αλλάξει τον εαυτό του.
Είμαι χοντρός.... χάσε κιλά.
Είμαι άσχημος... κάνε πλαστική.
Είμαι μόνος.... βρες παρέα...κλπ
Κανείς δεν ασχολείται ποτέ με το "γιατί" έγιναν όλα αυτά και το πως τελικά στον κόσμο άλλοι άνθρωποι με αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά καταφέρνουν και ζουν χαρούμενοι. Για εμένα αυτό ειναι που μετράει... το να βρεις το "γιατί" και απο εκεί ίσως μπορέσεις να βρεις όχι τον τρόπο για να αλλάξεις (λες και εισαι φίδι) αλλά να βάλεις τον εαυτό σου σε ένα περιβάλλον αποδοχής.
~~~~

[Deleted-member-18-05-2015]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

[Diana1982]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

Και παρεπιπτόντως όποιος καταφέρει και αγαπήσει βαθιά τον εαυτό του,δεν θα δει ποτέ πια καμία ασχήμια!

[αλεξανδρος_77]

Εγώ στη θέση του θα έκανα ψυχοθεραπεία.!

[Tomhet]

Diana απο τις 6 πλεον σελιδες εκτασης που εχει το θεμα και απο ολα οσαν εχουν ειπωθει εσυ ενιωσες την αναγκη να postαρεις για να δωσεις την προσωπικη σου εκτιμηση σχετικα με το αν εγω χρειαζομαι ψυχοθεραπεια?
Τι λεει αυτο για σενα?

Θα υποθεσω πως δεν μπηκες καν στον κοπο να διαβασεις τι εγραψα.... αν παλι το διαβασες και διαφωνεις λυπαμαι που α)δεν μπορεις να δεχτεις οτι δεν συμφωνουμε και κυριοτερα που β)δεν εχεις αλλο τροπο να εκφρασεις την διαφωνια σου παρα με πικροχολα σχολια επι προσωπικου οπως αυτο που εγραψες.

[Deleted-member-18-05-2015]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

[Αναγνώστρια]

Vodka, γεια σου,
Μοιάζεις να περιγράφεις μια μη αναστρέψιμη κατάσταση. Δεν έχω διαβάσει όλο το νήμα ακόμη και πιθανόν να σου έχουν πει κι άλλοι τα ίδια με ό,τι πω.
Η ασχήμια ή η ομορφιά ή η μετριότητα ή το μυαλό είναι γονιδιακά ζητήματα. Και ό,τι έχει ο καθένας μπορεί να το βελτιώσει ή να το χειροτερεύει απεριόριστα. Η βελτίωση δεν έχει όρια, ακόμη κι αν δεν έχεις οικονομική άνεση για να κάνεις πλαστικές επεμβάσεις. Προσωπικά ούτε εγώ έχω...κερδίσει το λόττο, επομένως για να βελτιώνω την εμφάνισή μου, αρκούμαι σε σπιτική γυμναστική, τρέξιμο γύρω απο το οικοδομικό τετράγωνο, ένα καλό μεικαπ για να κρύβω...την φρίκη!, και άλλα τέτοια...μαγικά...
Ξέρεις, θα σου πω κάτι, από μια άλλη οπτική γωνία, πιθανώς να νευριάσεις, γιατί είσαι νέα κοπέλα, (κι εγώ είμαι λιγο πιο μικρή) αλλά όταν τελειώσεις τις οποίες βελτιώσεις, γιατί ακόμη δεν τις έχεις τελειώσει, θα δεις οτι για όλους υπάρχει το αντίστοιχό τους. Δηλαδή, θα ταιριάξεις με συγκεκριμένα άτομα. Τυχαίνει και το αναπάντεχο: ο πανέμορφος πρίγκιπας να ερωτευτεί την μέτρια προς άσχημη κοπέλα. Δεν μπορούμε όμως να βασιστούμε σε αυτό. Ούτε εσύ βέβαια δίνεις ιδιαίτερη βάση σε αυτό, φαίνεται να καταλαβαίνεις οτι πανέμορφος πρίγκιπας δεν έχει για σένα και απορρίπτεις συλλήβδην τα αρσενικά. Όμως τόσο καιρό αυτήν την σκέψη έθρεφες, της ομορφιάς, καλλιεργούσες την αντίληψη οτι το κανονικό είναι να είμαστε...καλλιστειακοί και κάθε μέρα βυθιζόσουν ολοένα και περισσότερο σε αυτήν χωρίς κάποιος να σε ταρακουνήσει, κι ας έλεγες ότι το ''ξεπερνας, οτι το προσπαθεις, το καλύπτεις, το έχεις μαζέψει καπως...'', η ουσία είναι μια και υποσυνείδητα υπήρχε και υπάρχει πάντα. Θεωρείς οτι είσαι άσχημη και ως εκ τούτου δεν αξίζεις.
Λάθος όμως.
Τώρα, ειπα πιο πριν ότι για τον καθένα υπάρχει και το αντίστοιχο του. Θα σου πω κάτι κοιτώντας μακριά: θα χρειαστεί να συμβιβαστείς με κάποιον. Είτε αυτό είναι σχέση είτε είναι γάμος. Αν αλληλοερωτευτείτε, τέλεια. Ας μιλήσουμε όμως ρεαλιστικά, γιατί διαβάζω τα πόστ σου και είσαι φουλ στην ειλικρίνεια, αυτός που θα σε θέλει για σχέση ή γάμο, θα είναι ένας άνθρωπος περίπου όπως εσύ, τουλάχιστον εμφανισιακά, για να μην νιώθει μειονεκτικά δίπλα σου.
Ο χαρακτήρας που αναφέρεις ότι δημιούργησες θα δυσκολέψει την κατάσταση. Βλέπεις κοπέλες που δεν έχουν πολλά περιθώρια, δεν μπορούν να το πολυβασανίσουν τόσο, γιατί θα πέσουν σε χειρότερο χάλι. Όπερ και εγένετο: δημιούργησες έναν χαρακτήρα που δεν θα αφήσει ούτε το αντίστοιχο σου αρσενικό να σε πλησιάσει, όχι επειδή δεν θα σε θέλει, αλλά γιατί θα τρώει τοίχο κατευθείαν.
Δεν είσαι η μόνη περίπτωση. Έχω μια συμφοιτήτρια που είναι άσχημη επίσης. Είναι χοντρή, το σώμα της είναι εκείνο το σωματότυπο που παχαίνουν μόνο τα μπούτια πολύ, και η μέση ομως λιγότερο, έχει πλατυποδία, άρα τακούνια και κάθε άλλο όμορφο παπούτσι αντίο, είναι κοντή, τα καλάμια της είναι στραβά, το στύλ της είναι αδιάφορο εως και γιαγιαδέ, δεν βάφεται ποτέ, έχει εντελώς αδιάφορο πρόσωπο, εντελώς όμως, άσχημο, δεν χρησιμοποιεί αποσμητικό,το μαλλί αφανέ και κοντό, ποτέ φτιαγμένο και στις συζητήσεις δεν έχει ποτέ τίποτε να πει. Πολλές φορές πετάω διάφορες συμβουλές ομορφιάς στην συζήτηση, τρικ που κάνω, φαίνεται να τα ακούει με περιέργεια, ποτέ όμως δεν θα τα εφαρμόσει. Ποτέ.
Αυτή είναι σε χειρότερη κατάσταση απο εσένα. Δεν είναι παρήγορο αυτό. Αλλά αυτή είναι πράγματι σε χειρότερη κατάσταση γιατί ενώ εσύ προσπαθείς, αυτή δεν κάνει τίποτα για να βοηθήσει τα γονίδια της. Περιττό να πω ότι περιμένει κάποιο καλό αγόρι, και συνήθως το βλέμμα της πέφτει στους ωραίους... Οι δε ωραίοι κοιτούν άλλες στο αμφιθέατρο και αυτή τσατίζεται...
Πάμε σε άλλο κορίτσι: επίσης συμφοιτήτρια μου. Όχι στην παρέα μου. Πολύ πολύ ασχημότερη απο μένα. Καμιά 50πόντους πιο κοντή, άσχημο και αδιάφορο μαλλί, όση κυτταρίτιδα λείπει απο μένα και σένα την έχει όλη αυτή και τριπλάσια, απο ρούχα μόνο φόρμες, καθόλου μακιγιάζ και γυαλιά μυωπίας. Αλλά, έχει μια σχέση που την λατρεύει. Είναι αστείο, αλλά βλέπω τις κοκέτες που σουφρώνουν το πρόσωπο τους 90% στον γκόμενο τους, αλλά ετούτη πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Είναι πάντα χέρι χέρι με το αγόρι της, είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, δεν την νοιάζει καν η εμφάνιση της, το απολαμβάνει, φιλιούνται στους διαδρόμους όταν νομίζουν ότι κανείς δεν βλέπει, παρά την ασχήμια της, είναι πολύ πιο ευτυχισμένη απο πολλές όμορφες κοπέλες. Και το αγόρι της είναι αντίστοιχό της. Δεν είναι ούτε πιο όμορφος ούτε πιο άσχημος. Είναι ταιριαστοί και όλοι το βλέπουν.
Βλέπεις δυο διαφορετικές περιπτώσεις κοριτσιών με το ίδιο πρόβλημα με εσένα. Τονίζω ότι η δεύτερη δεν είναι χαζοχαρούμενη γκομενίτσα (τις σιχαίνομαι κι εγώ αυτές), είναι ένα άκρως σοβαρό και προσγειωμένο κορίτσι.
Μην παγώνεις.Γιατί το τέλος του παγώματος είναι τραγικό. Μιλάω κι εγώ που είμαι αναίσθητη απο γεννησιμιού, όμως προσπάθησε να δώσεις ευκαιρίες σε άτομα. Σιγά, σιγά. Λίγο, λίγο. Την επόμενη φορά που θα σπαστείς με κάποιον, θυμίσου ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν προτερήματα και ελαττώματα.
Όλα όσα λέμε βέβαια είναι ενδεικτικά... Τα ατομα που έχουν ψυχολογικό πρόβλημα στις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν αναερμηνεύσει την πραγματικότητα με τρόπο που δεν είναι αληθής. Τι είναι όμως η αλήθεια; Είναι σωστή όμως και η ''λάθος ερμηνεία''; Λαμβάνουν υπόψη τους το τι συμβαίνει, όμως η ερμηνεία αυτού που συμβαίνει παρεκκλίνει της πραγματικότητας, στην αρχή λίγο, μετά παραπάνω, μετά κι άλλο, και μετά φτάνουμε στο αδιέξοδο, στο τέλμα, που ό,τι και να πεις στον ψυχολογούμενο δεν τον βοηθάς, αντίθετα βρίσκει και επιχειρήματα να σε αντικρούσει!
Για αρχή, ξεκίνα όπως είπα, λίγο λίγο. Δεν μπορεί να γίνει απότομα. Εσύ για σένα, χωρίς να το ξέρει κανείς (άλλος, εκτός απο εμάς)

[αλεξανδρος_77]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

αρχη μηνια κ αρχη χρονια
κ ετσι πιος θα το παλεψει πια
μεεεσα σε ενα λαπτοπ ολη μερα
ετσι α αντε πηγενε παραπερα
ολοι μπηκαν στο ιντερνετ
κ τοτε πιος το παλευει αυτο το πραγμα
τα μαλιαα σου πως να μη τραβας
αφου κανεις δε ξεκολα απο δω περα

[Alucard]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

[Alucard]

Και ξεκολλα,ολα φτιαχνοντε(σχεδον). Και οπως θα ηθελες να εισουν παλι κατι θα σου φταιει, ετσι ειναι,παντα θα εβρισκες μια δικαιολογια για τον εαυτο σου οτι κατι σου λειπει και δεν θα σε κοιταξει κανεις και και και. Σε πληροφορω ειμαι 1,92 85 κιλα καστανοξανθος δεν εχω καποιο σημαδι στο προσωπο ή κατι περιεργο (ενταξει λιγο στραβα δοντια ) . (δεν ηρθα για γαμπρος αν πεταχτει κανενας) και στην αρχη ελεγα μου λειπουν κιλα μοιαζω κοκαλιαρης, το διορθωσα κανω κ λιγο γυμναστικη για να εχω το σωμα ενος κανονικου ανθρωπου,ουτε υπερβολες ουτε τιποτα. μετα λεω....ειμαι χωρις δουλεια πως θα μπορω να βγενω να κερασω κ καποια, βρηκα δουλεια με τα χιλια ζορια,αλλαξα περιβαλον (ζουσα επαρχια με γονεις ) τωρα μενω με συγκατοικο αλλα σε λιγο μονος. εξω απο τα νερα μου. μου εχει τυχει να μου ποιανει συζητηση κοπελα στο μετρο...κ εγω να κομπλαρω να κοκκινιζω να χανω κ λιγο τα λογια μ ...ασε πικρα. και αυτο λογω ενα σωρο κομπλεξ που εχω δημιουργησει στο μυαλο μου,με αποτελεσμα να ειμαι λιγο αντικοινωνικος...

[HarleyQuinn]

Tomhet, ευχαριστώ για την απάντηση.. να σου πω την γνώμη μου στην πρώτη παράγραφο σου .Σίγουρα δεν μπορεί ο κάθε ένας από ευαίσθητος να αλλάξει σε χοντρόπετσο, όμως πιστεύω ότι είναι δυνατό. Κι όπως κι εσύ, έτσι κι εγώ παίρνω παράδειγμα από τον εαυτό μου, επειδή κι εγώ είχα φόβους και ευαισθησίες, τα οποία αντιμετώπισα και θεωρώ ότι τα ξεπέρασα όμως. Γιατί νομίζω ότι ο φόβος υπάρχει απέναντι σε κάτι επειδή ξέρεις πως αυτή η ενέργεια θα φέρει ένα αποτέλεσμα αρνητικό ίσως –κάτι κακό, οπότε και φοβάσαι ή δεν τολμάς να κάνεις κάτι προκειμένου να μη φέρεις το ανεπιθύμητο αποτέλεσμα. Εάν αποφασίσεις ότι το αποτέλεσμα δεν θα σε επηρεάσει αρνητικά αλλά θα γίνει κάτι το αδιάφορο, δεν θα σε ρίξει δεν δεν δεν, τότε θεωρώ πως ξεπέρασες τον φόβο μαζί και την ευαισθησία. Δεν είναι μία λύση μαθηματική που μπορώ να γράψω, την παίρνεις κάποιος και μπαμ το έφαρμοσε, πάντως γίνεται ως ένα σημείο στο δικό μου το μυαλό, με τη δύναμη της θέλησης και του ελέγχου ώστε φτάνεις να αντιμετωπίσεις τον φόβο πρώτα απ’ όλα , κι έπειτα στη θέση της ευαισθησίας τοποθετείς αδιαφορία οπότε και καταλήγεις λίγο πιο σκληρόπετσος από ευαίσθητος. Γι’ αυτό λέω ότι πρέπει να διορθώσω την αντοχή.

Αυτό που περιγράφεις με το περιβάλλον και την κοπέλα ,, το καταλαβαίνω γιατί το έχω εφαρμόσει και θα σου πω τι έγινε.
Ξεκινώντας τη σχολή, το θεώρησα τεράστια ευκαιρία, καθώς ήταν ένα καινούριο περιβάλλον όπου δεν με ήξερε κανείς κι έτσι μπορούσα να παρουσιάσω τον εαυτό μου από την αρχή, όπως θέλω. Παρουσίασα έναν εαυτό με άνεση, με αυτοπεποίθηση (άσχετα με το πως ένιωθα μέσα μου), απόλυτα φυσιολογικό σε όλα τα επίπεδα .
Την ίδια περίοδο είχα ξεκινήσει γυμναστική με κρεατίνες (αυτές φουσκώνουν) οπότε και είχα τουμπανιαστεί , ντυνόμουν όπως μου αρέσει (ευτυχώς που λες ότι δεν προτείνεις τη λύση του πετάγματος όλων έξω γιατί θα έλεγα ότι μου προτείνεις να γίνω ρεντίκολο, είναι πολύ ακραίο )εμένα, κάνοντας τα απαραίτητα που νομίζω εγώ ότι χρειάζονται , για το πρόσωπο δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο εκτός από βάψιμο.
Εκεί,λοιπόν, είχα ανταπόκριση και ευκαιρίες, όμως πάντα εντόπιζα το ίδιο πρόβλημα.
Όσοι με πλησίασαν νόμιζαν ότι έχω καλό σώμα. Γιατί μπορεί να μην είμαι παχουλή, είμαι όμως σάπια. Και δεν φαίνεται αυτό. Καλύτερα να ήμουν παχουλή παρά σάπια.
Εκεί μου τα χαλούσαν όλα ρε συ.
Γι’ αυτό για εμένα δεν σταματάει στο ‘’άμα έχει ανταπόκριση κι αυτός τελείωσε!’’- όχι δεν τελείωσε.
Έχει στηριχθεί σε λάθος δεδομένο. Ζητάει κάτι από εμένα που δεν το έχω .
Δεν με έχει απορρίψει ήδη? Αυτό λέω στην αρχή του θέματος ότι φοβάμαι.
Άρα και πρέπει να βρεθώ αντιμέτοπη με την απόλυτα πιθανή απογοήτευση του.
Ε αυτό δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα , γιατί έχω σίγουρη και την απογοήτευση την δική μου.
Γι’ αυτό λέω ότι πρέπει να αποκτήσω αντοχή στην απόρριψη.
Και απέκτησα αυτοπεποίθηση από την αποδοχή του περιβάλλοντος σαν άτομο γενικά , είχα τώρα πια αληθινή άνεση κτλ αλλά αυτό δεν με κάνει να αλλάξω γνώμη για το τι είμαι. Πάντα με κοιτάζω στον καθρέφτη και με θεωρώ απόλυτα άσχημη από πάνω μέχρι κάτω γιατί είμαι , πώς να το κάνουμε! Εϊναι μια αλήθεια που την ξέρω και πάει τελείωσε τώρα. Δεν μπορώ να παραμυθιαστώ με τίποτα.
Δεν ψάχνω εγώ κανέναν ιδανικό τρόπο, να μου έρθει κάποιος ουρανοκατέβατος κτλ δεν είναι εκεί τα κολλήματα μου.

Όσο για την αλλαγή περιβάλλοντος χωρίς καμία βελτίωση ή αλλαγή του εαυτού, η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να καταλάβω πώς ακριβώς το εννοείς ότι μπορεί να γίνει.
Έγω το βλέπω πως αλλάζεις τον εαυτό σου είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά προκειμένου να προσαρμοστείς και να ενταχθείς στο περιβάλλον γύρω σου, όποιο κι αν είναι αυτό.
Αν θες εξηγήσε το είναι ενδιαφέρον , αν πάλι βαριέσαι δεν πειράζει