Η κατασταση ειναι απελπιστικη..:/

[Μητσάκος]

Γεια σας και παλι..Θα σας ξαναπω βασικα για το ιδιο προβλημα που ανεφερα πριν λιγο καιρο..την φοβια μου να μην φαω κολλημα με κοπελα..Η κατασταση ειναι απελπιστικη και απιστευτα κουραστικη!..Το ολο πραγμα ξεκινησε επειδη εκανα καποιες σκεψεις με μια φιλη μου...και σε καποια φαση λεω ''σταματα θα φας κολλημα''..απο εκεινη την στιγμη τρομοκρατηθηκα..στην αρχη το πηρα σαν να οντως κολλησα και λεω ''οχι παλι τα ιδια,θα πρεπει να ξεκοψω τωρα με ολη την παρεα,γιατι μου συμβαινει αυτο αφου ουτε καν προσπαθω για να γινει,δεν θελω να κανω σχεση με αυτη την κοπελα..γιατι μου συνεβη αυτο;,γιατι επανηλθε ενω πιστευα οτι το χα ξεπερασει;'' κλπ..Μπηκα λοιπον σε αυτη την διαδικασια..που με εριξε πολυ ψυχολογικα καθως μολις σκεφτηκα για κολλημα θυμηθηκα αμεσως οτι ολα τα κολληματα κατεληγαν με καταθλιψη χωρις να γινεται τιποτα και στο τελος να μην μιλαω καν με την αλλη...Και ξερω γω εχωντας ολα αυτα στο νου μου..μολις σκεφτηκα κολλημα σκεφτηκα αμεσως αυτο οτι ξεκοβω,χανω μια καλη παρεα κλπ..Τελοςπαντων εχωντας ολα αυτα στον νου μου..οτι δηλαδη αμα ειναι κολλημα και οχι η φοβια μου θα περασω παλι μια ασχημη φαση και στο τελος θα καταληξω να μην μιλαω καν με την κοπελα ή ακομα χειροτερα να ξεκοψω απο ολη την παρεα που θα ταν μεγαλη βλακεια..Εχωντας λοιπον αυτα στον νου μου..αρχισα να κοιταω τις πιθανοτητες να ναι απλα η φοβια..γτ ειχα ξαναπερασει παρομοια πραγματα παλια που φοβομουν εντονα μην φαω κολλημα...Τελοςπαντων σκεφτηκα οτι απλα ειναι η φοβια..και ενιωσα πολυ καλυτερα..αλλα μετα απο λιγο το ξανασκεφτομουν..δηλαδη ''γιατι ενιωθα ετσι;,μηπως τελικα δεν ειναι η φοβια και απλα το χρησιμοποιω σαν δικαιολογια;''..εκεινη την στιγμη πολυ αγχος..το σκεφτομουν ολο το βραδυ και αρχισα να πανικοβαλλομαι για το τι μου συμβαινει..Απο τοτε..ειμαι συνεχως αναμεσα σε αυτα τα 2 τα τρυπακια..δηλαδη το τρυπακι του ''κολλημα ειναι'' και το τρυπακι του ''η φοβια ειναι απλα να μην το σκεφτομαι και θα φυγει''..Οταν σκεφτομαι οτι ειναι η φοβια απλα..νιωθω καπως καλυτερα αλλα και παλι αναρωτιεμαι τι μου συμβαινει...αλλα μολις σκεφτομαι οτι μπορει να ναι καποιο κολλημα..αφηνω μεν τις σκεψεις να ρθουν να δω αμα νιωσω κατι..αλλα μονο που μπαινω στην διαδικασια και το κανω..με πιανει τρομερο αγχος και ψαχνω να κανω κατι για να σταματησω.Και μετα παλι απο την αρχη..Και ρε παιδια δεν ξερω τι μου γινεται πλεον..Μου ρχοντε και σκεψεις σχετικες πως θα ταν κλπ κλπ..απο την μια μαρεσουν επειδη θα θελα να βρω μια κοπελα..αλλα απο την αλλη αγχωνομαι και νευριαζω που τα σκεφτομαι γιατι με την συγκεκριμενη δεν θα μου βγαινε να κανω κατι.Δηλαδη περα απο φιλη..δεν μπορω να την φανταστω κατι παραπανω.οταν το σκεφτομαι ομως νιωθω πιεση και αγχος..σαν να μην θελω.Πραγματι το ολο πραγμα ειδικα οταν το σκεφτομαι νομιζω πως θα με τρελανει..γιατι τετοιες σκεψεις εκανα και οταν φοβομουν μην ειμαι κολλημενος με καποιες κοπελες..αλλα και οταν ειμουν κολλημενος..οπως ακριβως και με τα συναισθηματα..και τα 2 για εμενα εχουν κοινο το αγχος,τις σκεψεις και την θλιψη(αμα το υπεαναλυσω)..Μερικες φορες νιωθω οτι απλα το αρνουμαι γιατι δεν θελω σχεση και μερικες φορες νιωθω οτι ειναι απλα η φοβια..Mindblown..Δεν μπορω να βγαλω ακρη..Μπορειτε να με βοηθησετε να τα ξεμπερδεψω μεσα μου και πως να τα αντιμετωπισω;

[ioannis2]

Εισαι υπεραναλυτικός φίλε, βυθισμένος σε ατέρμονες αναλύσεις με τις οποίες όχι μόνο δεν βγαζεις άκρη αλλά και σε εμποδίζουν από το να προχωρήσεις σε πράξεις και σε τελική ανάλυση σε κρατανε στη στασιμότητα. Αμα σου ερχεται μια καλή ιδεα, κατι τελος πάντων που σε ενθουσιαζει ή νιωθεις πως σου ειναι χρησιμο, προχωρα γρηγορα στην πράξη διοτι όσο το αναβάλλεις η σκεψη μετατρεπεται σε λαβυρυνθο κι απλα δεν το κανεις ποτε. Εξασκησε την σκεψη σου στο να βλεπει τα πράγματα με απλο τροπο.
Ο φοβος αντιμετωπιζετε με το να κατανοησουμε πρωτα ότι προκειται για διαστρεβλωμενη εκτιμηση της πραγματικοτητας απο τη σκεψη. Να κατανοησουμε ότι προκειται για καταστροφικα σεναρια που υπαρχουν μονο στη σκεψη μας και δεν εχουν λογικο ερεισμα. Αμα βρεις τη διαφορα και διωξεις το διαστρεβλωμενο κομματι κανεις πολύ ευκολα αυτο που αμεσως πριν φοβοσουν να κανεις.

[Μητσάκος]

Εισαι υπεραναλυτικός φίλε, βυθισμένος σε ατέρμονες αναλύσεις με τις οποίες όχι μόνο δεν βγαζεις άκρη αλλά και σε εμποδίζουν από το να προχωρήσεις σε πράξεις και σε τελική ανάλυση σε κρατανε στη στασιμότητα. Αμα σου ερχεται μια καλή ιδεα, κατι τελος πάντων που σε ενθουσιαζει ή νιωθεις πως σου ειναι χρησιμο, προχωρα γρηγορα στην πράξη διοτι όσο το αναβάλλεις η σκεψη μετατρεπεται σε λαβυρυνθο κι απλα δεν το κανεις ποτε. Εξασκησε την σκεψη σου στο να βλεπει τα πράγματα με απλο τροπο.
Ο φοβος αντιμετωπιζετε με το να κατανοησουμε πρωτα ότι προκειται για διαστρεβλωμενη εκτιμηση της πραγματικοτητας απο τη σκεψη. Να κατανοησουμε ότι προκειται για καταστροφικα σεναρια που υπαρχουν μονο στη σκεψη μας και δεν εχουν λογικο ερεισμα. Αμα βρεις τη διαφορα και διωξεις το διαστρεβλωμενο κομματι κανεις πολύ ευκολα αυτο που αμεσως πριν φοβοσουν να κανεις.

Ευχαριστω για την απαντηση σου...ειμαι υπεραναλυτικος ναι..και ολα αυτα γιατι προσπαθω να αποφυγω το ασχημο σεναριο..το οποιο ειναι μηπως ειμαι κολλημενος..περυσι καταφερα να αντιμετωπιζω τετοιες καταστασεις..και τωρα ξαφνικα νιωθω οτι οτι καταφερα να κανω τωρα το καταστρεφω και παω παλι στο 0.

[λιλιουμ]

Μπορει να καταφερνεις να μην εισαι κολλημενος, ή να μενεις με την απορια αν εισαι η δεν εισαι, αλλα επισης καταδφερνεις να κουραεις τον εαυτο σου, να τον μπερδευεις, να ζεις μες στο φοβο, να σκεφτεσαι τα ιδια και τα ιδια, να συγχυζεσαι, να μη ζεις και α πολαμβανεις ελευθερα τη ζωη σου, να γκρινιαζεις και να ψαχνεσαι συνεχως και να αναρωτιεσαι. Αυτο ειναι το τιμημα του να μην αφηνεσαι να φας και καμια πικρα και καμια χυλοπιτα, που παντα μεσα στη ζωη οοοοοοολων των ανθρωπων ειναι, και ετσι χανεις και τις πιθανοτητες να φας και την ΠΙΤΑ.

[Μητσάκος]

Βασικα αμα ειναι κολλημα η χυλοπιτα ειναι σιγουρη..μιλαμε για φιλη μου..και περα απο αυτο το πιο λυπητερο ειναι οτι θα χαλασω ολη την παρεα..Αλλα ρε παιδια δεν θελω να κανω σχεση με την συγκεκριμενη..νιωθω οτι με πιεζω με αυτες τις σκεψεις.

[Antreas MpR]

http://www.youtube.com/watch?v=36m1o-tM05g

[ΧωρίςΣκιά]

Ευχαριστω για την απαντηση σου...ειμαι υπεραναλυτικος ναι..και ολα αυτα γιατι προσπαθω να αποφυγω το ασχημο σεναριο..το οποιο ειναι μηπως ειμαι κολλημενος..περυσι καταφερα να αντιμετωπιζω τετοιες καταστασεις..και τωρα ξαφνικα νιωθω οτι οτι καταφερα να κανω τωρα το καταστρεφω και παω παλι στο 0.

Το να αποφύγεις δεν ωφελεί σε τίποτα , αντίθετα καλύτερα να μιλήσεις γιαυτό όσο και δύσκολο και αν ακούγεται , μίλα στην κοπέλα

[ioannis2]

Βασικα αμα ειναι κολλημα η χυλοπιτα ειναι σιγουρη..μιλαμε για φιλη μου..και περα απο αυτο το πιο λυπητερο ειναι οτι θα χαλασω ολη την παρεα..Αλλα ρε παιδια δεν θελω να κανω σχεση με την συγκεκριμενη..νιωθω οτι με πιεζω με αυτες τις σκεψεις.

Δεν θελεις να κανεις σχεση επειδή κατα βαθος δεν τη γουσταρεις, δεν σ αρεσει ή επειδή την γουσταρεις μεν αλλά σκεφτεσαι πως μπορει να μην τα καταφερεις και χιλιες δυο άλλες σκεψεις που σε αποτρεπουν απ του να προχωρησεις μαζι της?
Η δικη μου εμπειρια λεει πως πραγματα που τελικα τολμησαμε και τα καναμε ήταν πολύ πιο εύκολα απ ότι πιστευαμε. Κι οσο καθυστερουμε να κανουμε κατι η σκεψη μας το κανει όλο και πιο ψηλό βουνό.

[ioannis2]

Μπορει να καταφερνεις να μην εισαι κολλημενος, ή να μενεις με την απορια αν εισαι η δεν εισαι, αλλα επισης καταδφερνεις να κουραεις τον εαυτο σου, να τον μπερδευεις, να ζεις μες στο φοβο, να σκεφτεσαι τα ιδια και τα ιδια, να συγχυζεσαι, να μη ζεις και α πολαμβανεις ελευθερα τη ζωη σου, να γκρινιαζεις και να ψαχνεσαι συνεχως και να αναρωτιεσαι. Αυτο ειναι το τιμημα του να μην αφηνεσαι να φας και καμια πικρα και καμια χυλοπιτα, που παντα μεσα στη ζωη οοοοοοολων των ανθρωπων ειναι, και ετσι χανεις και τις πιθανοτητες να φας και την ΠΙΤΑ.

Συμφωνώ! Τη ζημια τελικα μας την κανει η πολλη σκεψη, τα πραγματικά εμπόδια είναι πάντα πολύ λιγότερα και πολύ πιο εύκολα απ ότι η σκεψη μας τα κανει να φαινονται. Κι αυτο το διαπιστωνουμε καθε φορα που παρα τα κολληματα, τα μπερδεματα της σκεψης και τους φοβους τελικα τολμαμε.

[Μητσάκος]

Δεν θελεις να κανεις σχεση επειδή κατα βαθος δεν τη γουσταρεις, δεν σ αρεσει ή επειδή την γουσταρεις μεν αλλά σκεφτεσαι πως μπορει να μην τα καταφερεις και χιλιες δυο άλλες σκεψεις που σε αποτρεπουν απ του να προχωρησεις μαζι της?
Η δικη μου εμπειρια λεει πως πραγματα που τελικα τολμησαμε και τα καναμε ήταν πολύ πιο εύκολα απ ότι πιστευαμε. Κι οσο καθυστερουμε να κανουμε κατι η σκεψη μας το κανει όλο και πιο ψηλό βουνό.

Ειναι περιεργο..δεν ξερω..αλλα ειλικρινα δεν νομιζω να 'θελα σχεση με αυτη την κοπελα..Μου αρεσει μεν,την συμπαθω αλλα οχι και σε φαση κολληματος για να προχωρησει γενικα σε κατι παραπανω.