Κατάθλιψη-παραλλήριμα!

[2y7]

Χαιρετώ!!

Αν δεν μου το κόπψουν οι Ανδμιν το γραμματάκι μου και δεν σκάσετε στα γέλια απο την ανορθωγραφία μου και ...(ουφ!) δεν βαρέσται - διαβάστε και το δικό μου παραλλήριμα και εκφέρετε γνώμη παρακαλώ!!.


Λοίπον, εγώ φαίνομαι παιδάκι χάρωπο & από ότι λένε, ακόμα & τώρα που έιμαι σε αυτή την κατάστασή! Αν και οι άλλοι προσπαθόυν να υποβιβάσουν το γεγονός εγώ νομίζω ότι έχω κατάθλιψη, δεν ξέρω αν είναι & τίποτα άλλο!

Εδώ & 2 συν μήνες είμαι πολύ ωραία... Ο χρόνος περνάει & εγώ ενώ είμαι πόλυ κοινωνικό ον, έχω αποξενωθεί από οικογένεια, φίλους - γνωστούς / με έχουν γράψει & αυτοί λόγο της κατάστασης μου- βαρεθήκανε. Τα βλέπω όλα μαύρα άντε & γκρι, με ορεώτατες κρίσεις κλάματος! Δεν έχω κάμια όρεξη για να ψάξω για δουλεία (είμαι & άνεργη έδω και κάποιο διάστημα), να ασχοληθώ με τα χόμπυ μου, με τον ευατό μου κ.α. Αντα αυτών καπνίζω περισσότερο, πίνω περισσότερο αλκοόλ, μου έχει μειωθεί & η όρεξη, κοιμάμαι ακόμα ποιο αργά, μαδάω περισσότερο (ακόμα & από τον γάτο μου!!:P), όταν κοιμάμαι βλέπω σύνηθως οτι με κυνηγάνε ή κάνω διακεκομένο ύπνο, α....και πολύ κλάααμα ακόμα & όταν βλέπω Βουτσά(έλεος!)!Και όταν επιτέλους βγαίνω ή θα δείνω την αίσθήση (ενώ ξέρουν) στους άλλους ότι στην δεδομένη στίγμη είμαι μια χαρά το πάρτυ άνιμαλ ενα πράμα ένω το ίδιο βράδυ εγώ θα γυρνά σπίτι & θα βάζω τα κλάμα & ας μου την έχουν πέσει 3 άντρές! ή θα πιγαίνω βόλτα, θέατρο μόνη μου! Δεν είμαι άνθρωπος που ζητάω βοήθεια ή παρακαλάω οπότε ντρέπομαι για την κατάντια μου και απόμονονομαι. Και για να κλείνω, η παρούσα κατάσταση είναι μόνη (σαν το λεμόνι!) χωρίς άντρα, φίλους, λευτά, δουλεία!!Τέλεια!

Αυτά!!!Σας ευχάριστω, θα χαιρόμουν αν μου γράφατε κάτι...ότι νομίζετε!

Υ.Γ. Να ΄στε πάντα καλά, χαρούμενοι & ευτυχισμένοι

[2y7]

Ξέχασα να προσθέσω το.....καλύτερο! Όλα αυτα φυσικά ξεκίνησαν ήστερα από έναν ωραιότατο χωρισμό!

[vince]

Το πρώτο βήμα το έκανες γράφοντας στο φόρουμ. Το επόμενο βήμα είναι να εντοπίσεις το κουράγιο που έχεις μέσα σου και να αρχίζεις να ξαναπερπατάς.

[La_ViTa]

Originally posted by 2y7
Χαιρετώ!!

Αν δεν μου το κόπψουν οι Ανδμιν το γραμματάκι μου και δεν σκάσετε στα γέλια απο την ανορθωγραφία μου και ...(ουφ!) δεν βαρέσται - διαβάστε και το δικό μου παραλλήριμα και εκφέρετε γνώμη παρακαλώ!!.


Λοίπον, εγώ φαίνομαι παιδάκι χάρωπο & από ότι λένε, ακόμα & τώρα που έιμαι σε αυτή την κατάστασή! Αν και οι άλλοι προσπαθόυν να υποβιβάσουν το γεγονός εγώ νομίζω ότι έχω κατάθλιψη, δεν ξέρω αν είναι & τίποτα άλλο!

Εδώ & 2 συν μήνες είμαι πολύ ωραία... Ο χρόνος περνάει & εγώ ενώ είμαι πόλυ κοινωνικό ον, έχω αποξενωθεί από οικογένεια, φίλους - γνωστούς / με έχουν γράψει & αυτοί λόγο της κατάστασης μου- βαρεθήκανε. Τα βλέπω όλα μαύρα άντε & γκρι, με ορεώτατες κρίσεις κλάματος! Δεν έχω κάμια όρεξη για να ψάξω για δουλεία (είμαι & άνεργη έδω και κάποιο διάστημα), να ασχοληθώ με τα χόμπυ μου, με τον ευατό μου κ.α. Αντα αυτών καπνίζω περισσότερο, πίνω περισσότερο αλκοόλ, μου έχει μειωθεί & η όρεξη, κοιμάμαι ακόμα ποιο αργά, μαδάω περισσότερο (ακόμα & από τον γάτο μου!!:P), όταν κοιμάμαι βλέπω σύνηθως οτι με κυνηγάνε ή κάνω διακεκομένο ύπνο, α....και πολύ κλάααμα ακόμα & όταν βλέπω Βουτσά(έλεος!)!Και όταν επιτέλους βγαίνω ή θα δείνω την αίσθήση (ενώ ξέρουν) στους άλλους ότι στην δεδομένη στίγμη είμαι μια χαρά το πάρτυ άνιμαλ ενα πράμα ένω το ίδιο βράδυ εγώ θα γυρνά σπίτι & θα βάζω τα κλάμα & ας μου την έχουν πέσει 3 άντρές! ή θα πιγαίνω βόλτα, θέατρο μόνη μου! Δεν είμαι άνθρωπος που ζητάω βοήθεια ή παρακαλάω οπότε ντρέπομαι για την κατάντια μου και απόμονονομαι. Και για να κλείνω, η παρούσα κατάσταση είναι μόνη (σαν το λεμόνι!) χωρίς άντρα, φίλους, λευτά, δουλεία!!Τέλεια!

Αυτά!!!Σας ευχάριστω, θα χαιρόμουν αν μου γράφατε κάτι...ότι νομίζετε!

Υ.Γ. Να ΄στε πάντα καλά, χαρούμενοι & ευτυχισμένοι

Είναι λογικό,όταν νιώθεις άσχημα ψυχολογικά να θέλεις να αποξενωθείς από τους άλλους. Εγώ,όμως,θα σου πρότεινα να μην το κάνεις.
Καταλαβαίνω ότι δεν θες να βγαίνεις όπως πριν,αλλά από προσωπική πείρα σου λέω ότι η παρέα των άλλων,θα σου κάνει πολύ καλό. Θα σε βοηθήσει να ξεχαστείς.
Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί υποκρίνεσαι στους άλλους ότι είσαι μια χαρά. Αφου δεν αισθάνεσαι καλά,γιατί δεν τους το λες?Γιατί προσποιείσαι ότι είσαι μια χαρά? Φοβάσαι μην σε παρεξηγήσουν?
Μην περιμένεις από τους άλλους να καταλάβουν με την πρώτη ότι σου συμβαίνει κάτι. Αν δεν μιλήσεις,θα αποξενωθείς ακόμη περισσότερο,θα \"βουλιάξεις\" στην κατάθλιψη και μετά θα είναι ακόμα πιο δύσκολα να την ξεπεράσεις.
Δεν είναι κατάντια η κατάστασή σου. Όλοι οι άνθρωποι περνάνε κάτι ανάλογο,να είσαι σίγουρη. Δεν χρειάζεσαι να ντρέπεσαι για τίποτα. Ζήτα βοήθεια και όλα θα πάνε καλά!