Σκέψεις

[Antreas MpR]

Ανακαλύπτω ακόμα των εαυτό μου,όπως οι περισσότεροι,και βλέπω είμαι η του ύψους η του βάθους.
Μαύρο-Άσπρο.
Η κανεις τα πάντα η δεν κανεις τίποτα.
Δεν υπάρχει αυτό το γκρι ενδιάμεσα.
Εκεί που λειτουργούν οι περισσότεροι.
Και μου την σπάει αυτή η επιθετικότητα που βγάζω,face το face,μαυρίλα.
Θα προτιμούσα να μπορώ να γράφω τα όσα θέλω να πω,θα ήταν πολύ ευκολότερα.
Είσαι στην εφορία,για ένα χαρτί τέλος πάντων,όλα cool μέχρι να έρθει η σειρά σου,ξαφνικά έρχεται και σκαλώνεις,ξεχνάς τι ήθελες να ζητήσεις,πως,και μιλάς σαν μογγόλο...

[streidi]

Ανακαλύπτω ακόμα των εαυτό μου,όπως οι περισσότεροι,και βλέπω είμαι η του ύψους η του βάθους.
Μαύρο-Άσπρο.
Η κανεις τα πάντα η δεν κανεις τίποτα.
Δεν υπάρχει αυτό το γκρι ενδιάμεσα.


Είσαι στην εφορία,για ένα χαρτί τέλος πάντων,όλα cool μέχρι να έρθει η σειρά σου,ξαφνικά έρχεται και σκαλώνεις,ξεχνάς τι ήθελες να ζητήσεις,πως,και μιλάς σαν μογγόλο...

Θα μπορούσες να ξεκινήσεις από αυτό και σιγά σιγά να προχωρήσεις. Τι εννοώ: μου φαίνεται να σε πάει πίσω κάποιου είδους τελειομανία έτσι όπως το περιγράφεις. Ε λοιπόν και τι έγινε; Τι έγινε αν μιλάς σα μογγόλο ενώ είσαι έξυπνος, τι έγινε αν παίρνεις λιγότερα από όσα περίμενες, τι έγινε αν δε συμπεριφέρεσαι όπως υποτίθεται πως πρέπει; Το νόημα βρίσκεται σε όσα έχεις κι όχι σε όσα ΔΕΝ έχεις...

[1-555-Confide]

Συμφωνώ με Στρείδι εδώ, και σε μένα αυτή η εντύπωση δόθηκε, εξ ου και η εμμονή στο πώς "πρέπει" να σε προσλαμβάνουν οι άλλοι,
αυτός ο μηρυκασμός να το πω? για το πώς θα φανείς, πώς θα μιλήσεις, τι θα πεις, που σου βγαίνει τελικά ως μπλοκάρισμα. Υποθέτω πάντα.

[Antreas MpR]

Ευχαριστώ καταρχάς για της απαντήσεις.
Συμφωνώ και με τους 2,απλά από την σκέψη στην πράξη υπάρχει μια κάποια διαδρομή.
Πήγα πχ στην εφορία τώρα πριν μερικές μέρες,και μιας και περίμενα 2 ώρες,μίλησα σαν άνθρωπος.
Οποτε,απλά πρέπει να βρω των τρόπο να βάζω της σκέψεις μου σε μια σειρά χωρίς την ύπαρξη νεύρων και άγχους