AΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ

[kallia13]

μιλάμε για μεγάλος ποιητής !!!

χαχαχαχαχαχα

[mixalakis]

ENNOEITAI KALLIA

[mixalakis]

Aραγε θα βρεθει μια γυναικα
αληθινα να με αγαπησει,
και ο ερωτας μας
ιστορια να αφησει..

[Kassi]

Originally posted by mixalakis
κασσι δεν κοιμασαι παιδι μου?
τι σε απασχολει?
μηπως το μαγευτικο μου το κορμι?
μηπως το ανεμελο μου το μαλλι?
μηπως η μυτη μου που μοιαζει γαλλικη?
μηπως το δασυτριχο μου στηθος?
που ολες λενε οτι ειναι μυθος?
μηπως τα γαλαζοπρασινα ματακια μου?
η τα γυμνασμενα στηθακια μου?
μηπως ο γυμνασμενος μου μοιρος?
αν θες ποιασε μου και τον γλουτο!!!
αντε επειδη εισαι τρελο θυληκο,
θα σε αφησω να μου ποιασεις και το πισινο!!!
ισως να θες να ποιασεις τους δικεφαλους μου,
καλα και που να δεις τους τετρακεφαλους μου..

α ρε γελια χαχαχα

Όχι δηλαδή εδώ διακρίνω ρίμα....Τα γαλαζοπράσινα ματάκια να φανταστώ ότι ήταν σκοτάδι και τα είδα κατράμι;;;;;Δηλαδή δημιούργησες.......Λίγο τσοντέ το ποιηματάκι.....Κάτι σε Γκουσγκουνοκατάσταση.....

[Kassi]

Άραγε θα ξεριζώσω τα μαλλιά σου φίλη;;
Άραγε θα σε πατήσω σαν χοντρό σταφύλι;
Άραγε θα πάρει το αίμα σου το ποτάμι;
Άραγε θα κάνω τα μάτια σου κατράμι
ή θα σε αφήσω και μόνη θα ζήσω
και μια μέρα μείνω στο να με αγαπήσω;;;

[mixalakis]

Originally posted by kassi_21

Originally posted by mixalakis
κασσι δεν κοιμασαι παιδι μου?
τι σε απασχολει?
μηπως το μαγευτικο μου το κορμι?
μηπως το ανεμελο μου το μαλλι?
μηπως η μυτη μου που μοιαζει γαλλικη?
μηπως το δασυτριχο μου στηθος?
που ολες λενε οτι ειναι μυθος?
μηπως τα γαλαζοπρασινα ματακια μου?
η τα γυμνασμενα στηθακια μου?
μηπως ο γυμνασμενος μου μοιρος?
αν θες ποιασε μου και τον γλουτο!!!
αντε επειδη εισαι τρελο θυληκο,
θα σε αφησω να μου ποιασεις και το πισινο!!!
ισως να θες να ποιασεις τους δικεφαλους μου,
καλα και που να δεις τους τετρακεφαλους μου..

α ρε γελια χαχαχα

Όχι δηλαδή εδώ διακρίνω ρίμα....Τα γαλαζοπράσινα ματάκια να φανταστώ ότι ήταν σκοτάδι και τα είδα κατράμι;;;;;Δηλαδή δημιούργησες.......Λίγο τσοντέ το ποιηματάκι.....Κάτι σε Γκουσγκουνοκατάσταση.....

εαν απο ολα αυτα που ειπα ειναι αληθεια ειναι για τα ματια μου που ειναι γαλαζοπρασινα, απορω πως δεν τα ειδες..
ισως να φταινε τα γιαλια που φορουσα..

τι λεει εχεις ορεξουλα για ποιηματακια?

[mixalakis]

το ποιημα αναφερετε σε αληθινη ιστορια, που εγινε εχθες το βραδυ, πρωταγωνιστες ειναι ο φιλος μου παναγιωτης, και η κοπελα που ημουνα ερωτευμενος μαζι της μαρια. στο ρολο του κομπαρσου η του θυματος ποιος αλλος φυσικα εγω..

H κοπελα που αγαπησα
τα εφτιαξε με τον κολητο μου,
που του εκανε το κονε ο ιδιος ο αδερφος μου,
παιρνω τους δρομους
και μιλω για τον καημο μου,
πινω για να σβησω τα σημαδια,
που την ζωη μου εκανε ρημαδια.
με την Μαρια ημουν ερωτευμενος,
αλλα τωρα που εμαθα με ποιον
τα εχει φτιαξει ειμαι απογοητευμενος.
Οταν τους ειδα να φιλιουνται στο στομα με την γλωσσα,
ξενερωσα τοσο πολυ που πειρα τα υπογλωσια.
ηξερε η Μαρια οτι την γουσταρα πολυ,
αλλα αυτη δεν ντραπηκε ουτε μια στιγμη,
συνεχισε να φιλιεται,και
ναι χαιδολογιεται.
οταν το εμαθα δεν το πιστεψα
και ηθελα να τους δω απο κοντα,
αλλα οταν τους ειδα επαθα μεγαλη συμφορα,
πανικοβλητος ετρεξα ,στις λιοσιων τα στενα ,
απο ξενα ατομα περιμενα παρηγορια.
τι σου ειναι λοιπον η φιλια?
να σου ερχεται ο κολητος σου και να σου παιρνει την Μαρια?
ηθελα να ξερα ρε παναγιωτη,
δεν σου εφτανε η αδερφη της?
πηγες και μαζι της ?(Μαρια)
ευτηχως που δεν πουλησα το αμαξι μου σε εσενα,
και το εδωσα σε μια αεροσυνοδο που ηρθε απο τα ξενα.
Παναγιωτη οταν ξεμενες απο λεφτα?
σε ποιον ερχοσουν για δανεικα?
για να βαζεις στο αμαξι σου βενζινη,
και στο δρομο να μην σου σβηνει?
Μαρια μαρια, τα σαγαπω που μου λεγες
εχουν περασει στην ιστορια,
ανηκουν ποια στο παρελθον,
και εσυ κοιτας το παρον.
Να ειμασταν μια ζωη μαζι μου ελεγες,
χαιδευοντας μου τα μαλλια,
και χορτενοντας με παθιαρικα φιλια,
και ελεγες οτι εγω για εσενα ειμαι το παν.
με επαιρνες τηλεφωνο, και μου ελεγες τραγουδια αγαπημενα
μαλλον τα νουμερα του τηλεφωνου μπερδεψες και δεν τα ελεγες για εμενα .
αραγε θα βρεθει μια γυναικα αληθινα να με αγαπησει?
και οχι στην πρωτη δυσκολια να με παρατησει?
Μεσα μου Μαρια, εχω πολυ πεισμωσει,
και οταν ξαναμαθεις νεα μου θα εχεις ξενερωσει,
θα δεις οτι εχασες εναν αντρα με χαρισματα,
και με πλουσια συναισθηματα, που απο την στεναχωρια του
καθεται και γραφει ποιηματα.
Το σε αγαπω για να το πεις,
πρεπει να το εννοεις,
δεν μπορεις να πληγωνεις
ετσι μια ψυχη.
Με αυτον που εμπλεξες θα σε παρατησει,
κοιτα μην τυχον και ξαναγυρισεις,
η πορτα για εσενα θα εχει κλησει,
οσο και να μου στοιχησει.
τα δωρα που μου εκανες τι να τα κανω?
Να τα βαλω σε μια κουτα και στο μπαταρι επανω?
Η να τα πεταξω στα σκουπιδια,
που στην αγαπη σου επεσα θυμα.
Η ομαδα μου επαιζε καθε κυριακη,
αλλα εσυ μου ελεγες να ειμαστε μαζι,
στο γηπεδο δεν πηγαινα και εκανα υπομονη,
γιατι για εμενα ησουνα μοναδικη.
τα γραμματα σου τα εκαψα,
και μαζεψα την σταχτη,
σε ενα μπουκαλι την εβαλα,
και την πεταξα απο τον φραχτη.
Δεν θελω τιποτα απο εσενα που να σε θυμιζει,
σε προειδοποιω κοιτα να μην με δυσφιμιζεις
γιατι παλι σε εμενα θα γυρισεις,
οταν ο αλλος θα σε εχει παρατησει,
αλλα πλεον θα ειναι αργα,
γιατι αλλην θα εχω αγαπησει ποια,
που θα συμπληρωνει τα δικα σου τα κενα.
Θυμησου τι μου ελεγες στο ακρογιαλι,
που μου εποιανες το χερι?
οτι χωρις εμενα πλαι σου
η καρδια σου υποφερει.


Τελος και πολλα τους εγραψα.

[liberchild]

Miχάλη μου αγαπημένε, διακρίνω πίκρα στα λόγια σου. Δεν σε λυπάμαι όμως. Αν δεν αποφασίσεις να γίνεις όπως πριν θα εξακολουθήσεις να γράφεις ποιηματάκια νοσταλγίας.

[Kassi]

Originally posted by mixalakis
το ποιημα αναφερετε σε αληθινη ιστορια, που εγινε εχθες το βραδυ, πρωταγωνιστες ειναι ο φιλος μου παναγιωτης, και η κοπελα που ημουνα ερωτευμενος μαζι της μαρια. στο ρολο του κομπαρσου η του θυματος ποιος αλλος φυσικα εγω..

H κοπελα που αγαπησα
τα εφτιαξε με τον κολητο μου,
που του εκανε το κονε ο ιδιος ο αδερφος μου,
παιρνω τους δρομους
και μιλω για τον καημο μου,
πινω για να σβησω τα σημαδια,
που την ζωη μου εκανε ρημαδια.
με την Μαρια ημουν ερωτευμενος,
αλλα τωρα που εμαθα με ποιον
τα εχει φτιαξει ειμαι απογοητευμενος.
Οταν τους ειδα να φιλιουνται στο στομα με την γλωσσα,
ξενερωσα τοσο πολυ που πειρα τα υπογλωσια.
ηξερε η Μαρια οτι την γουσταρα πολυ,
αλλα αυτη δεν ντραπηκε ουτε μια στιγμη,
συνεχισε να φιλιεται,και
ναι χαιδολογιεται.
οταν το εμαθα δεν το πιστεψα
και ηθελα να τους δω απο κοντα,
αλλα οταν τους ειδα επαθα μεγαλη συμφορα,
πανικοβλητος ετρεξα ,στις λιοσιων τα στενα ,
απο ξενα ατομα περιμενα παρηγορια.
τι σου ειναι λοιπον η φιλια?
να σου ερχεται ο κολητος σου και να σου παιρνει την Μαρια?
ηθελα να ξερα ρε παναγιωτη,
δεν σου εφτανε η αδερφη της?
πηγες και μαζι της ?(Μαρια)
ευτηχως που δεν πουλησα το αμαξι μου σε εσενα,
και το εδωσα σε μια αεροσυνοδο που ηρθε απο τα ξενα.
Παναγιωτη οταν ξεμενες απο λεφτα?
σε ποιον ερχοσουν για δανεικα?
για να βαζεις στο αμαξι σου βενζινη,
και στο δρομο να μην σου σβηνει?
Μαρια μαρια, τα σαγαπω που μου λεγες
εχουν περασει στην ιστορια,
ανηκουν ποια στο παρελθον,
και εσυ κοιτας το παρον.
Να ειμασταν μια ζωη μαζι μου ελεγες,
χαιδευοντας μου τα μαλλια,
και χορτενοντας με παθιαρικα φιλια,
και ελεγες οτι εγω για εσενα ειμαι το παν.
με επαιρνες τηλεφωνο, και μου ελεγες τραγουδια αγαπημενα
μαλλον τα νουμερα του τηλεφωνου μπερδεψες και δεν τα ελεγες για εμενα .
αραγε θα βρεθει μια γυναικα αληθινα να με αγαπησει?
και οχι στην πρωτη δυσκολια να με παρατησει?
Μεσα μου Μαρια, εχω πολυ πεισμωσει,
και οταν ξαναμαθεις νεα μου θα εχεις ξενερωσει,
θα δεις οτι εχασες εναν αντρα με χαρισματα,
και με πλουσια συναισθηματα, που απο την στεναχωρια του
καθεται και γραφει ποιηματα.
Το σε αγαπω για να το πεις,
πρεπει να το εννοεις,
δεν μπορεις να πληγωνεις
ετσι μια ψυχη.
Με αυτον που εμπλεξες θα σε παρατησει,
κοιτα μην τυχον και ξαναγυρισεις,
η πορτα για εσενα θα εχει κλησει,
οσο και να μου στοιχησει.
τα δωρα που μου εκανες τι να τα κανω?
Να τα βαλω σε μια κουτα και στο μπαταρι επανω?
Η να τα πεταξω στα σκουπιδια,
που στην αγαπη σου επεσα θυμα.
Η ομαδα μου επαιζε καθε κυριακη,
αλλα εσυ μου ελεγες να ειμαστε μαζι,
στο γηπεδο δεν πηγαινα και εκανα υπομονη,
γιατι για εμενα ησουνα μοναδικη.
τα γραμματα σου τα εκαψα,
και μαζεψα την σταχτη,
σε ενα μπουκαλι την εβαλα,
και την πεταξα απο τον φραχτη.
Δεν θελω τιποτα απο εσενα που να σε θυμιζει,
σε προειδοποιω κοιτα να μην με δυσφιμιζεις
γιατι παλι σε εμενα θα γυρισεις,
οταν ο αλλος θα σε εχει παρατησει,
αλλα πλεον θα ειναι αργα,
γιατι αλλην θα εχω αγαπησει ποια,
που θα συμπληρωνει τα δικα σου τα κενα.
Θυμησου τι μου ελεγες στο ακρογιαλι,
που μου εποιανες το χερι?
οτι χωρις εμενα πλαι σου
η καρδια σου υποφερει.


Τελος και πολλα τους εγραψα.

Αχ Μαρία τι μας έκανες......Λοιπόν είχα έμπνευση για μια κοπέλα που ψήνει το ψάρι στα χείλη σε έναν φίλο μου...με έπιασε ρέντα για ποίημα πάλι...Μιχάλη σε έφαγε αυτό το ακρογιάλι..Άλλη θα βρεις να αγαπήσεις...Στην πρώτη αποτυχία μην τα παρατήσεις..Σου το λέει η καμμένη και από σχέσεις απογοητευμένη...Χαχα..Κάσι here...

[Kassi]

Είμαι μαλάκας,είμαι μαλάκας που ακόμα σε γουστάρω..
Είμαι μαλάκας,είμαι μαλάκας που ακόμα σε κοζάρω..
Τι μου έχεις κάνες ρε μωρό μου; Θα φλιπάρω.
Την παγωνιά σου, ρούχο που πάνω μου μοστράρω.


Σου αφιερώνω Μιχαλάκη Johny B how much there is to see?Just open your eyes and listen to me....Straight ahead a green light turns to red..Oh why can\'t you see?Oh Johny B..

[Kassi]

Μες στα στενά μου μονοπάτια
χαράζει η αυγή
Στα πέτρινά σου σκαλοπάτια
θα με βρει το πρωί

Εσύ δρεπάνι και σφυρί
σα στάχυα κόβεις την ζωή
δόρατα ρίχνεις στην καρδιά
αίμα κυλούσε στα σκαλιά...

Αιώνια μου φυλακή
μες στο μυαλό μου το κλειδί
για να σ\'ανοίξω ψάχνω
Να σου γλιστρήσω μια στιγμή
να μην θυμάμαι πως και τι
να μη θυμάμαι ούτε γιατί
θέλησες να πεθάνω...

[Kassi]

Σε παραλλαγή

It\'s a sleepless night, I\'m callin\' his name
It\'s a lonely ride, he knows how I want him
Again and Again, it\'s driving me mad yeah
But doctor my friend, it\'s not what it seems

Doctor say how many years should I pay?
Just give me my pills and leave me to pray..
Straight ahead, a green light turns to red
So puzzled and sick,so dazzled and weak!!!

[Βέρα]

Νόμιζα πως είχα!

Κάτι πέρα απ’τους άλλους.Κάτι πέρα
Απ’το καθημερινό.

Νόμιζα πως είχα!

Τον ουρανό και τ’αστέρια στα πόδια μου.
Τη θάλασσα στη φούχτα μου.
Τον αέρα στην αγκαλιά μου.

Νόμιζα πως είχα!

Τη γη να γυρίζει γύρω μου.
Τα στάχυα κορώνα στο κεφάλι μου.
Την καρδιά σου στα χέρια μου.

Νόμιζα πως είχα!

Εσένα κοντά μου.Να μ’αγαπάς, να με νοιάζεσαι, να με χαιδεύεις, να με θέλεις.



Και μετά κοίταξα γύρω μου και είδα.

Είδα την πραγματικότητα,τη σκληρή.


Είδα τα άδεια χέρια μου,
Είδα τον ουρανό,τη θάλασσα και τ’αστέρια
ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ.

Είδα τα μαλλιά μου φτιαγμένα με τέχνη,
Αλλά χωρίς τα στάχυα γύρω τους.

Σε είδα εσένα χαμένο στο πλήθος να μου γνέφεις ...αντίο


Οι άνθρωποι περνούσαν κοντά σου,
Σε άγγιζαν,
Ήσουν εκεί.........μα έφευγες.


Είδα τον κόσμο ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ


ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ

[Βέρα]

Και κοιτώντας το σύννεφο
Ζαλίζομαι
Γιατί τόσο γρήγορα αλλάζει.

Και κοιτώντας τη θάλασσα
Χαίρομαι
Γιατί τόσο απέραντη είναι


Και κρύβομαι.......γιατί
Οι ευαισθησίες μου είναι πολλές
Και οι πληγές μου αμέτρητες

Αμέτρητοι μικροί θάνατοι
Που ακολουθούνται πάντα από
Μία Ανάσταση......


Μα κρύβομαι γιατί δεν θέλω
Να με βλέπουν αυτοί που δεν
Με καταλαβαίνουν.


Κι είναι σαν αστείο---να κρύβομαι---γιατί

Αυτοί που δεν με καταλαβαίνουν
Έτσι κι αλλιώς δεν με βλέπουν
Κι αυτοί που με καταλαβαίνουν
Έτσι κι αλλιώς θα με δούνε
Όσο κια να κρύβομαι.

φιλικά

[Kassi]

Originally posted by Βέρα
Νόμιζα πως είχα!

Κάτι πέρα απ’τους άλλους.Κάτι πέρα
Απ’το καθημερινό.

Νόμιζα πως είχα!

Τον ουρανό και τ’αστέρια στα πόδια μου.
Τη θάλασσα στη φούχτα μου.
Τον αέρα στην αγκαλιά μου.

Νόμιζα πως είχα!

Τη γη να γυρίζει γύρω μου.
Τα στάχυα κορώνα στο κεφάλι μου.
Την καρδιά σου στα χέρια μου.

Νόμιζα πως είχα!

Εσένα κοντά μου.Να μ’αγαπάς, να με νοιάζεσαι, να με χαιδεύεις, να με θέλεις.



Και μετά κοίταξα γύρω μου και είδα.

Είδα την πραγματικότητα,τη σκληρή.


Είδα τα άδεια χέρια μου,
Είδα τον ουρανό,τη θάλασσα και τ’αστέρια
ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ.

Είδα τα μαλλιά μου φτιαγμένα με τέχνη,
Αλλά χωρίς τα στάχυα γύρω τους.

Σε είδα εσένα χαμένο στο πλήθος να μου γνέφεις ...αντίο


Οι άνθρωποι περνούσαν κοντά σου,
Σε άγγιζαν,
Ήσουν εκεί.........μα έφευγες.


Είδα τον κόσμο ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ


ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ

Περίεργο ποίημα και γι\'αυτό του βάζω τρρρρρρρρρρία...Χεχε..Μου άρεσε το ποίημα σου...Αλληγορικό...