Ερωτευμενος με τη καλυτερη φιλη μου...

[ODYSSEAS1976]

Καλησπερα σε ολους και ολες και καλη χρονια!
Οπως φαινεται και στο τιτλο του θεματος,εντασσομαι και εγω σε εκεινες τις περιπτωσεις των ατομων που εμπλεξαν ασχημα συναισθηματικα στη ζωη τους...και εξηγουμαι:Εχω μια παιδικη φιλη με την οποια μεγαλωσαμε μαζι,οι γονεις μας γνωριζονται εδω και πολλα χρονια,πριν καν γεννηθουμε εμεις.Με τη συγκεκριμενη κοπελα βλεπομασταν τακτικα στα παιδικα μας χρονια(ειμαστε συνομηλικοι) κατα τη διαρκεια των επισκεψεων των γονεων εκατερωθεν καθως και στο χωριο που παραθεριζουμε (κοινη καταγωγη) και μεγαλωνοντας συνεχισαμε να βγαινουμε μαζι,τοσο κατα τη διαρκεια των σχολικων χρονων οσο και αργοτερα στο πανεπιστημιο(ανηκουμε σε διαφορετικους κλαδους)μεχρι και σημερα.

Ενω λοιπον στην αρχη τα αισθηματα μου ηταν καθαρα σε φιλικο και μονο επιπεδο,στη πορεια και μετα απο αρκετα χρονια,αρχισαν σιγα σιγα να εμφανιζονται και καποια νεα πρωτογνωρα συναισθηματα τα οποια πραγματικα με προβληματιζαν και συνεχιζουν εως σημερα να με προβληματιζουν ως προς το πως να τα διαχειριστω.Αυτη η μεταστροφη συνεβη καπου στα 25 μου(τωρα αισιως 37),οταν ειχα αρχισει να πιανω τον εαυτο μου να την σκεφτεται περισσοτερο απο οσο επρεπε,να με ενοχλει να την βλεπω με αλλους,ενω παραλληλα συνεχιζαμε ακαθεκτα την κολλητη μας σχεση περνωντας πολλες ωρες μαζι,συζητωντας για καθε προσωπικο μας θεμα και γενικοτερα οτι προβλεπεται σε μια μακροχρονια φιλια τετοιου τυπου.Ειχα αρχισει να την ερωτευομαι απο το πουθενα...

Προσπαθησα να το διαχειριστω απο τοτε με καθε τροπο και κυριως προχωροντας σε σχεσεις με διαφορες κοπελες,παντα ομως στο μυαλο μου βρισκοταν εκεινη,καποιες φορες περισσοτερο,καποιες λιγοτερο.Γενικοτερα το απωθουσα οσο μπορουσα στο πισω μερος του μυαλου μου και συνεχιζα στον ιδιο ρυθμο που ειχαμε θεσει απο μικρα παιδια,δισταζοντας η μαλλον φοβουμενος τις πιθανες επιπτωσεις που θα ερχονταν ως λογικο επακολουθο μιας μη ταυτισης των συναισθηματων μας.Κυριως δηλαδη το να την χασω ως φιλη και ανθρωπο απο τη ζωη μου το οπιο θα ηταν σιγουρα εξοντωτικο.Προφανως δεν ειναι και λιγο ο ανθρωπος που γνωριζεις απο τοτε που θυμασαι τον εαυτο σου,ξαφνικα να σου φερει τα πανω κατω και να σου αλλαξει το κοσμο σου....

Θα με ρωτησετε αν εκεινη εχει δειξει κατι ολα αυτα τα χρονια (35+).Ειναι δυσκολο να απαντησω σε κατι τετοιο γιατι μεσα σε μια τετοια σχεση που η οικειοτητα βρισκεται στο υψηλοτερο δυνατο επιπεδο,πολλες φορες οι αγκαλιες,το παρατεταμενο χαιδεμα και τα φιλια στο μαγουλο που απλοχερα μου δινει,δεν μπορω να πω με απολυτη σιγουρια αν ειναι αποκλειστικα και μονο φιλικα εκ μερους της.Σιγουρα παντως λεκτικα δεν εχει ξεφυγει ποτε.

Να σημειωσω οτι επι του παροντος και οι δυο βρισκομαστε σε σχεση,κατι για το οποιο προφανως και δεν ειμαι περηφανος απεναντι στη συντροφο μου με την οποια εχουμε μια φυσιολογικη πορεια,με τα αναμενομενα πανω και κατω της,οπως αλλωστε συμβαινει στις περισσοτερες σχεσεις,σιγουρα ομως μεσα μου η φωτια σιγοκαιει για αλλη γυναικα,καλα κρυμμενη.Η φιλη μου απο τη πλευρα της,εχει σταθερα προβληματα με τον συντροφο της με τον οποιο συζουν εδω και καποια χρονια,χωρις ομως προφανως να παιρνει την αποφαση να διακοψει.

Και φτανουμε στο ερωτημα του τι να κανει κανεις...το γνωστοποιεις η οχι?Πως θα το παρει αραγε?Τι θα συμβει στη φιλια σε περιπτωση που δε τρεφει τα αναλογα συναισθηματα?Πως διαχειριζομαι απεναντι της το σοκ που σιγουρα θα βιωσει οταν το μαθει?Θα χαρω να δω αποψεις απο ομοιοπαθουντες και μη...Ευχαριστω πολυ για το χρονο σας!

[marsia]

Καλησπερα σε ολους και ολες και καλη χρονια!
Οπως φαινεται και στο τιτλο του θεματος,εντασσομαι και εγω σε εκεινες τις περιπτωσεις των ατομων που εμπλεξαν ασχημα συναισθηματικα στη ζωη τους...και εξηγουμαι:Εχω μια παιδικη φιλη με την οποια μεγαλωσαμε μαζι,οι γονεις μας γνωριζονται εδω και πολλα χρονια,πριν καν γεννηθουμε εμεις.Με τη συγκεκριμενη κοπελα βλεπομασταν τακτικα στα παιδικα μας χρονια(ειμαστε συνομηλικοι) κατα τη διαρκεια των επισκεψεων των γονεων εκατερωθεν καθως και στο χωριο που παραθεριζουμε (κοινη καταγωγη) και μεγαλωνοντας συνεχισαμε να βγαινουμε μαζι,τοσο κατα τη διαρκεια των σχολικων χρονων οσο και αργοτερα στο πανεπιστημιο(ανηκουμε σε διαφορετικους κλαδους)μεχρι και σημερα.Ενω λοιπον στην αρχη τα αισθηματα μου ηταν καθαρα σε φιλικο και μονο επιπεδο,στη πορεια και μετα απο αρκετα χρονια,αρχισαν σιγα σιγα να εμφανιζονται και καποια νεα πρωτογνωρα συναισθηματα τα οποια πραγματικα με προβληματιζαν και συνεχιζουν εως σημερα να με προβληματιζουν ως προς το πως να τα διαχειριστω.Αυτη η μεταστροφη συνεβη καπου στα 25 μου(τωρα αισιως 37),οταν ειχα αρχισει να πιανω τον εαυτο μου να την σκεφτεται περισσοτερο απο οσο επρεπε,να με ενοχλει να την βλεπω με αλλους,ενω παραλληλα συνεχιζαμε ακαθεκτα την κολλητη μας σχεση περνωντας πολλες ωρες μαζι,συζητωντας για καθε προσωπικο μας θεμα και γενικοτερα οτι προβλεπεται σε μια μακροχρονια φιλια τετοιου τυπου.Ειχα αρχισει να την ερωτευομαι απο το πουθενα...Προσπαθησα να το διαχειριστω απο τοτε με καθε τροπο και κυριως προχωροντας σε σχεσεις με διαφορες κοπελες,παντα ομως στο μυαλο μου βρισκοταν εκεινη,καποιες φορες περισσοτερο,καποιες λιγοτερο.Γενικοτερα το απωθουσα οσο μπορουσα στο πισω μερος του μυαλου μου και συνεχιζα στον ιδιο ρυθμο που ειχαμε θεσει απο μικρα παιδια,δισταζοντας η μαλλον φοβουμενος τις πιθανες επιπτωσεις που θα ερχονταν ως λογικο επακολουθο μιας μη ταυτισης των συναισθηματων μας.Κυριως δηλαδη το να την χασω ως φιλη και ανθρωπο απο τη ζωη μου το οπιο θα ηταν σιγουρα εξοντωτικο.Προφανως δεν ειναι και λιγο ο ανθρωπος που γνωριζεις απο τοτε που θυμασαι τον εαυτο σου,ξαφνικα να σου φερει τα πανω κατω και να σου αλλαξει το κοσμο σου....Θα με ρωτησετε αν εκεινη εχει δειξει κατι ολα αυτα τα χρονια (35+).Ειναι δυσκολο να απαντησω σε κατι τετοιο γιατι μεσα σε μια τετοια σχεση που η οικειοτητα βρισκεται στο υψηλοτερο δυνατο επιπεδο,πολλες φορες οι αγκαλιες,το παρατεταμενο χαιδεμα και τα φιλια στο μαγουλο που απλοχερα μου δινει,δεν μπορω να πω με απολυτη σιγουρια αν ειναι αποκλειστικα και μονο φιλικα εκ μερους της.Σιγουρα παντως λεκτικα δεν εχει ξεφυγει ποτε.Να σημειωσω οτι επι του παροντος και οι δυο βρισκομαστε σε σχεση,κατι για το οποιο προφανως και δεν ειμαι περηφανος απεναντι στη συντροφο μου με την οποια εχουμε μια φυσιολογικη πορεια,με τα αναμενομενα πανω και κατω της,οπως αλλωστε συμβαινει στις περισσοτερες σχεσεις,σιγουρα ομως μεσα μου η φωτια σιγοκαιει για αλλη γυναικα,καλα κρυμμενη.Η φιλη μου απο τη πλευρα της,εχει σταθερα προβληματα με τον συντροφο της με τον οποιο συζουν εδω και καποια χρονια,χωρις ομως προφανως να παιρνει την αποφαση να διακοψει.Και φτανουμε στο ερωτημα του τι να κανει κανεις...το γνωστοποιεις η οχι?Πως θα το παρει αραγε?Τι θα συμβει στη φιλια σε περιπτωση που δε τρεφει τα αναλογα συναισθηματα?Πως διαχειριζομαι απεναντι της το σοκ που σιγουρα θα βιωσει οταν το μαθει?Θα χαρω να δω αποψεις απο ομοιοπαθουντες και μη...Ευχαριστω πολυ για το χρονο σας!

Αφού δεν έχει περάσει σε λεκτικό επίπεδο η καψουρα μην αγχώνεσαι .. κουράγιο πάντως αυτό που ζεις είναι τραγικό, δεν θα ήθελα να ήμουν στην θέση σου με τίποτα ..

[Diana1982]

Καλησπέρα Οδυσσέα,καταρχήν όταν γράφεις ένα μακρόσυρτο άρθρο καλό είναι να αφήνεις κενά ανάμεσα στις παραγράφους για να είναι πιο ευανάγνωστο το άρθρο σου.!

Οταν τα έχεις όλα κολλητά χάνονται οι γραμμές και διπλοδιαβάζονται με αποτέλεσμα να κουράζει τον αναγνώστη.!
Επι του παρόντος όμως...

Δεν μου έχει τύχει ποτέ κάτι ανάλογο με την ιστορία σου,οπότε δεν είμαι η πλέον αρμόδια για κάτι τέτοιο...
αλλά....πιστεύω κατα κάποιον τρόπο αν τα συναισθήματα ήταν αμοιβαία,θα είχε προχωρήσει η σχέση από πολύ καιρό στο ερωτικό κομμάτι-εξάλλου φίλοι ήσασταν από μικροί-όχι αδέλφια!
από την άλλη όμως μπορεί και εκείνη να νιώθει όπως εσύ και να μη θέλει να χαλάσει μία φιλία που κρατάει από χρόνια...αν αυτό το συναίσθημα είναι τόσο δυνατο,καλό είναι να της εξηγήσεις τα συναισθήματα σου και το τι θα γίνει μετά,είναι κάτι άλλο....

[HarleyQuinn]

Πνίγεις τα συναισθήματα σου 13 χρόνια?! Αφού το έχεις αντέξει, μπράβο σου!
Από εκεί και πέρα, γράφεις μόνος σου πως η ενδέχομενη απόμακρυνση της φίλης σου από την ζωή σου, θα ήταν για εσένα κάτι το εξοντωτικό.
Ποιο από τα 2 τελικά είναι περισσότερο εξοντωτικό για εσένα:
Η πιθανή απομάκρυνση της κοπέλας από την ζωή σου ή να πνίξεις άλλα 15 χρόνια τον έρωτα σου γι' αυτήν?

Το πώς θα το πάρει η κοπέλα αν της το εκφράσεις, δεν μπορεί να το ξέρει κανείς-παίζουν όλα τα σενάρια, τι λες?
Επίσης, αυτό που έχετε 13 χρόνια δεν ονομάζεται πια ''φιλία'', ονομάζεται ''μονόπλευρος έρωτας'' μέχρι στιγμής.
Το τι θα συμβεί στη''φιλία'' σας ούτε κι αυτό είναι δυνατό να το μαντέψει κάποιος.
Ακόμη όμως και στο χειρότερο σενάριο που λέει πως θα θελήσει να απομακρυνθεί και να ξεκόψετε, μπορείς να κάνεις προσπάθειες μετά να την κρατήσεις ως φίλη. Δεν νομίζω ότι θα διαλυθεί ολόκληρη η σχέση σας, ότι θα γίνεται 2 ξένοι με μιας...
Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι πως είσαι 37 χρονών, κοντεύεις 40, κρατάς τον έρωτα σου κρυφό 13 χρόνια. 13 χρόνια το σκέφτεσαι. Δεν νομίζεις ότι θα έπρεπε να έχεις περισσότερο θάρρος και να είσαι πιο ξεκάθαρος προς τον εαυτό σου, όχι προς την φίλη σου.
Δηλαδή.. ή θα το πάρεις απόφαση ότι δεν θα της το πεις ποτέ σου και θα μείνεις ευχαριστημένος όμως (αυτό που κάνεις τώρα δηλ. αλλά δεν μένεις ευχαριστημένος) με αυτό ή θα πάρεις απόφαση να της τα πεις όλα κι από κι έπειτα θα είσαι έτοιμος να διαχειριστείς την όποια κατάσταση προκύψει.
Ή θα παραμείνεις στην ίδια κατάσταση βασανισμού που ζεις εδώ και τόσα χρόνια και θα συνεχίσεις την ίδια ιστορία, αφού αυτό κάνεις μέχρι τώρα. Φοβάσαι τον εαυτό σου, φοβάσαι να αντιμετωπίσεις το όποιο αποτέλεσμα... και κάθεσαι στο φόβο. Δεν ξεπερνάς τον εαυτό σου.

Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, δεν μπορώ να σου πω κάνε εκείνο ή κάνε το άλλο.
Έχεις τον δικό σου χαρακτήρα και προφανώς δεν μπορείς να παίρνεις δραστικές και ξεκάθαρες αποφάσεις.
Αν ήμουν στην θέση σου ,θα της είχα εξομολογηθεί τα πάντα πριν από 10 χρόνια το πολύ με τις όποιες συνέπειες, αλλά εγώ είμαι εγώ , εσύ είσαι εσύ.
Πάρε την απόφαση που θα σε κάνει να νιώθεις καλά και θα ικανοποιήσει εσένα.

Η ειλικρινής μου άποψη είναι ''πες τα όλα εδώ και τώρα κι ό,τι γίνει'' αλλά σου είπα, δεν μπορώ να ξέρω αν θα μπορέσεις να διαχειριστείς ένα αποτέλεσμα που δεν θα σε ικανοποιήσει.
Οπότε...

[ODYSSEAS1976]

Φιλε/η vodka.
Αν μπορουσα να χαρακτηρισω τη φυση της σχεσης μας,η απαντηση μου σε αυτο που ρωτας ειναι και τα δυο.Δηλαδη φιλια(τουλαχιστον)για εκεινη,ενω για μενα φιλια και ερωτας.Οσο περιεργο και αν ακουγεται,αυτα τα δυο συμβαδιζουν μεσα μου και πολλες φορες ομολογω συγκρουονται μεταξυ τους.Ποτε μου ομως δεν επαψα να την βλεπω σαν την μοναδικη παιδικη μου φιλη που με ξερει οσο κανεις αλλος.
Στο χειροτερο σεναριο που αναφερεσαι,δηλαδη αν δεν υπαρχει ανταποκριση απο μερους της,νομιζω οτι θα ειναι πολυ δυσκολο τα πραγματα να επανελθουν οπως ηταν.Πιθανοτατα,εχοντας στο μυαλο της τα νεα δεδομενα,θα αποστασιοποιηθει και δε θα λειτουργει το ιδιο με πριν απεναντι μου και εκει ακριβως βρισκεται η ανησυχια μου.
Συμφωνω μαζι σου οτι θα επρεπε να το ειχα διαχειριστει διαφορετικα το προβλημα και κυριως εν τη γενεσει του.Το θεμα ειναι ομως τωρα τι γινεται....Το να παραμεινω σταθερος σε αυτο που κανω ολα αυτα τα χρονια,δηλαδη απλα να το αποκρυπτω,προφανως και μπορω να το συνεχισω.Το θεμα ειναι οτι απλα κουραστηκα πια.Προσανατολιζομαι λοιπον εντονα στο να της το ανακοινωσω,αυτος ειναι ο λογος αλλωστε της υπαρξης του συγκεκριμενου thread.
Σε πληροφορω οτι ως χαρακτηρας ειμαι εντονα δυναμικος,παντα αντιδρουσα και αντιμετωπιζα τις προκλησεις οπως ερχονταν,το συγκεκριμενο θεμα ειναι το μοναδικο ζητημα στη ζωη μου που επελεξα να μην το παλεψω,αγνωστο γιατι και τωρα χτυπαω το κεφαλι μου..

Την ειδα χτες σε μια συγκεντρωση φιλων και σκοπευουμε να βρεθουμε απο κοντα για ποτακι ενα βραδυ συντομα.Της ειπα οτι θελω κατι να της πω.Ειπε οτι της ελειψα (εχουμε να ειδωθουμε καπου ενα μηνα) κλπ και οτι ειναι πολυ περιεργη να μαθει τι εγινε.Οταν αστειευομενος της ειπα για το καλο της καλυτερα να πιουμε το ποτακι και να μιλησουμε περι ανεμων και υδατων και οχι για το συγκεκριμενο,μου ειπε οτι πλεον δεν υπαρχει γυρισμος κοιτωντας με εντονα(ιδεα μου?)και χαμογελωντας.Τι να πω,προφανως κατι τετοια εξηγουνται και σε φιλικο αλλα και σε ερωτικο υποβαθρο...Αλλα το νερο μπηκε στο αυλακι..και ο θεος βοηθος.

[λιλιουμ]

Που ξέρεις.. Μπορεί να νιώθετε τα ίδια! Κ μόνο αν της το πεις θα το ανακαλύψεις! Κ σε περίπτωση που δε νιώθετε τα ίδια όμως, ειναι δύσκολο να φανταστώ μια τόσο γερή φιλία ετών να χαλάει. Αν χαλάσει όμως δε θ. α οφείλεται στη. συμπεριφορά της, αλλά στη συμπεριφορά σου, γιατί εσύ θα είσαι ο ερωτευμένος. Εμένα πάντως αν ερχόταν υποθετικά ο κολλητός μου κ μου έλεγε κάτι τέτοιο, θα τον έπαιρνα με το καλό κ στην πλάκα για να ξεκολλήσει κ να μην πονέσει πολύ. Από κει και πέρα η σχέση μας θα εξαρτιόταν από το αν θα μπορούσε αυτός ΣΜ κ ερωτευμένός κ έχοντας φάει διακριτικό όχι να κάνει παρέα μμαζί μου. Αλλά να σου πω κάτι, δε νομίζω να είχα φτάσει ποτέ σε αυτή την κατάσταση, γιατί λένε οτι ο έρωτας κ ο βήχας δεν κρύβονται. Τόσο καλά που τον ξερΩ, κάτι θα είχα καταλάβει. Κ αυτό πρέπει να ισχύει κ για τη φίλη σου.

[HarleyQuinn]

Στο χειροτερο σεναριο που αναφερεσαι,δηλαδη αν δεν υπαρχει ανταποκριση απο μερους της,νομιζω οτι θα ειναι πολυ δυσκολο τα πραγματα να επανελθουν οπως ηταν.Πιθανοτατα,εχοντας στο μυαλο της τα νεα δεδομενα,θα αποστασιοποιηθει και δε θα λειτουργει το ιδιο με πριν απεναντι μου και εκει ακριβως βρισκεται η ανησυχια μου.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η δραστική απόφαση που θα πάρεις για τον εαυτό σου.
Γιατί η προσωπική μου άποψη λέει πως το καλύτερο είναι να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας ή όχι, περιμένοντας να έρθει το οποιοδήποτε απότελεσμα και μαζί με αυτό, πρέπει και πάλι να νιώθουμε εντάξει. Ότι αυτό που κάναμε το θέλαμε κι ας ήταν η μεγαλύτερη βλακεία του κόσμου, κι ας ήρθε η χειρότερη καταστροφή πχ.
Κι αν γύριζες τον χρόνο πίσω , να είσαι σίγουρος πως πάλι το ίδιο θα έκανες. Κατάλαβες?
Για να στο πω αλλιώς, οκ αποφάσισες να της πεις τον έρωτα σου κι έφερε το αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να λειτουργήσει απένταντι σου το ίδιο.
Ή οκ, αποφάσισες να πιεστείς και μην της πεις τίποτα ποτέ προκειμένου να μην την χάσεις ως φίλη και συνεχίζεις έτσι.
Μαζί με το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις, και οι δύο απόφασεις είναι δραστικές και σίγουρες οπότε στο τέλος δεν μένεις με κατεβασμένα μούτρα για ό,τι έκανες ή δεν έκανες, αλλά απόλυτα ευχαριστημένος.
Αυτό που θέλεις να κάνεις τώρα πρέπει να το σκεφτείς ως εξής: ''εγώ της το είπα, το έβγαλα από μέσα μου. Αυτή απομακρύνθηκε και τώρα θα κάνω το..(''το'' οποίο ποικίλει από το να αποδεχθείς την καινουριά της συμπεριφορά κι ας πέσεις στη μαύρη κατάθλιψη, να το βάλεις πείσμα ότι θα την καταφέρεις να είστε μαζί , να αποφασίσεις ότι θα τα γυρίσεις όλα για να το πάρει πιο ανάλαφρα και να είστε όπως πριν -εκατό διαφορετικές ενέργειες μπαίνουν κι εδώ που μπορείς να κάνεις-όμως απαιτείται και πάλι η δραστική και σίγουρη απόφαση ώστε να νιώθεις εσύ καλά με ό,τι κάνεις). Σιγουριά και θάρρος σε ό,τι κάνεις κι ας φέρνει για αποτέλεσμα κάτι το στενάχωρο πχ.
Να είσαι έτοιμος να τα χειριστείς όλα όσο πιο ικαναποιητικά θεωρείς εσύ.

Συμφωνω μαζι σου οτι θα επρεπε να το ειχα διαχειριστει διαφορετικα το προβλημα και κυριως εν τη γενεσει του.
Σε πληροφορω οτι ως χαρακτηρας ειμαι εντονα δυναμικος,παντα αντιδρουσα και αντιμετωπιζα τις προκλησεις οπως ερχονταν,το συγκεκριμενο θεμα ειναι το μοναδικο ζητημα στη ζωη μου που επελεξα να μην το παλεψω,αγνωστο γιατι και τωρα χτυπαω το κεφαλι μου..

Όχι, δεν είπα ότι θα έπρεπε να το είχες διαχειριστεί διαφορετικά, είπα πως θα το είχα διαχειριστεί εγώ στη θέση σου. Ποια είμαι εγώ για να σε κρίνω :Ρ?
Για να λειτούργησες έτσι, σημαίνει ότι απλά αυτό ένιωθες και αυτό έκανες. Αυτός ήταν ο τρόπος διαχείρισης σου. Αν από τότε μπορούσες να είχες κάνει κάτι διαφορετικό, σίγουρα θα το είχες κάνει. Οπότε μην χτυπάς το κεφάλι σου. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του, μην μετανιώνεις και μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Στο σήμερα...

Αλλα το νερο μπηκε στο αυλακι..και ο θεος βοηθος.

...Στο σήμερα, αφού έβαλες το νερό στο αυλάκι, ζήσ'το όλο αυτό που θα έρθει όπως κι αν είναι.
Κατά την γνώμη μου έκανες πολύ καλά! Γιατί να μην εκφράσεις τον έρωτα σου, γιατί να το κρατάς μέσα σου? Έίναι κάτι όμορφο.

Και πού ξέρεις? Μπορεί όλα να σου έρθουν πολύ καλά!
Έλα μωρέ, μια ζωή την έχουμε όλα μέσα είναι.

[deleted-member141015]

Εγώ Οδυσσέα θα σου έλεγα ναι μεν να εκφραστείς, αλλά χωρίς να κάνεις ερωτική εξομολόγηση με πάθος, δράμα κι υπερβολές :) ... Ίσως δεν χρειάζεται καν ξεχωριστή συζήτηση, αλλά μέσα σε κάποιο γενικότερο θέμα που ως φίλοι θα ανοίξετε, να πεις στο χαλαρό ότι σου αρέσει και ως γυναίκα, όχι μόνο ως φίλη και... ανάλογα προχωράς την κουβέντα.
Προσωπικά δεν βρίσκω παράξενο να συνδυάζεται μια καλή φιλική επικοινωνία με ερωτική έλξη.
Το θέμα είναι όμως τι το κάνεις όλο αυτό... Εδώ λες ότι είσαστε και οι δύο σε άλλες σχέσεις και μάλιστα σταθερές.
Ποιες είναι λοιπόν οι απόψεις σου γύρω από αυτό και ποιες οι προσδοκίες σου?

[Θεοφανία]

...συμφωνω με μαρινα και το παω λιγο παρακάτω :Ρ
Γιατί δεν της το παρουσιαζεις ως δίλημμα κάποιου άλλου?
Πες την ιστορία σου αλλά αναφερόμενος σε κάποιον φίλο/συνάδελφο ο οποίος σου ζήτησε τη γνώμη σου και δες τις απόψεις της πάνω σε αυτό το θέμα. Ισως έτσι καταλάβει κάτι και κάνει κάποια κίνηση να σου δώσει θάρρος, αν είναι αρνητική και δεν νιώθει όπως εσύ θα σε προσανατολίσει αρνητικά ως προς τον "φιλο".

[λιλιουμ]

Εμένα αυτή η πλάγια οδός δε μ'αρέσει. Η πες κάτι η μην το πεις καθόλου. Αυτές τις φανταστικές ιστορίες τις βρίσκω ξενερωτικες, ειναι λιγάκι για κότες.. Πιστεύω εγΩ.

[Θεοφανία]

Εμένα αυτή η πλάγια οδός δε μ'αρέσει. Η πες κάτι η μην το πεις καθόλου. Αυτές τις φανταστικές ιστορίες τις βρίσκω ξενερωτικες, ειναι λιγάκι για κότες.. Πιστεύω εγΩ.

...λιλι ελπιζω να μη λες εμενα κοτα :Ρ
Είναι εύκολο να πεις στον άλλο "πηγαινε διαλυσε μια φιλια 35 χρονων" ? Για μένα όχι, ελπίζω όχι και για σένα.
Οπότε θα ήταν καλύτερα να του το κόψει μόνο και μόνο με την υποψία, απο μια στρειτ ερώτηση που θα καταστρεψει εντελως τη σχέση που έχτιζαν τόσα χρόνια.

[λιλιουμ]

Αν το βλέπεις έτσι, τότε κ πάλι ζημιά θα είχε γίνει. Τελοσπαντων ειμαι της άποψης οτι σε τέτοιες καταστάσεις πιο πολλά κερδίζεις αν είσαι ευθύς. Ας αποφασίσει!

[Deleted-member-18-05-2015]

Συμφωνω με την ευθυτητα της Λιλιουμ αλλα οχι για αυτη την υποθεση..Υπαρχει και μια φιλια αναμεσα..

[λιλιουμ]

ΕγΩ πιο σημαντικό θέμα βλέπω να πληγωθεί ο ερωτευμένος αν Ρον απορρίψει ερωτικά η κοπέλα. Παρά να πληγεί η φιλία. Γιατί αν πληγεί όντως η φιλία. Αυτός θα πονέσει εκατό φορές περισσότερο από αυτήν, ακριβώς λόγω του έρωτα. Κ τελοσπαντων για να φας ομελέτα πρέπει νΑ σπάσεις αυγά.
ΕγΩ πάντως ανήκω σε σπάνια κατηγορία, περισσότερο θα με πειραζαν τα υπονοούμενα, παρά να μου έλεγε στα μούτρα κάτι τέτοιο ο κολλητός. Οπότε μη με ακούτε! :-P

[ODYSSEAS1976]

@marina38: Μαρινα χτυπησες διανα στο δευτερο σκελος του προβληματος μου το οποιο δεν ανεπτυξα ακομα εδω.Ειναι αληθεια οτι με προβληματιζει πολυ το γεγονος οτι βρισκομαστε ηδη και οι δυο σε σχεσεις και αισθανομαι τεραστιες ενοχες απεναντι στην κοπελα με την οποια ειμαι μαζι.Το θεμα ομως με τη φιλη μου εχει ριζες πισω στο χρονο και με εχει ταλαιπωρησει σε τετοιο βαθμο,που οπωσδηποτε πρεπει να διευθετηθει πια.Ποιες οι προσδοκιες μου?Καταρχην να μη χασω τη φιλη μου.Τωρα σε περιπτωση που και εκεινη αισθανεται το ιδιο,πρεπει τουλαχιστον εγω να φυγω απο τη σχεση που βρισκομαι τωρα.Μη σου πω οτι ισως θα επρεπε να ειχα φυγει ηδη και να μη βαλω τη κοπελα που ειμαστε μαζι σε ολη αυτη τη διαδικασια,αφου τα πραγματα ειναι κουλουβαχατα μεσα στο μυαλο μου εδω και χρονια.Δε θα μου αρεσε καθολου να περιμενω να δω τι θα γινει με εκεινη και μετα εκμεταλλευομενος τη κατασταση να τη διωξω.Θα ηταν πολυ αναξιοπρεπες εκ μερους μου και με σκοτωνει και μονο η σκεψη.Ειναι προφανες οτι πρεπει να χωρισω,εδω και τωρα.
Οσον αφορα στο πρωτο σκελος της απαντησης σου,συμφωνω 1000%.Δεν εχω καθολου σκοπο να κατσω να της κανω δακρυβρεχτη ερωτικη εξομολογηση,δε με εκφραζει καθολου κατι τετοιο.Προσανατολιζομαι να της το πω ευθεως και οτι γινει.Αν ειναι να πεσω φλεγομενος,τουλαχιστον να πεσω ορθιος,με αξιοπρεπεια! :)

@Θεοφανια: Σε ευχαριστω για τη προταση-σκεψη σου αλλα δε νομιζω οτι μου ταιριαζει κατι τετοιο.Δε θελω να της το φερω ετσι πλαγιως,θα ειναι σαν να κρυβομαι πισω απο πλαγια επιχειρηματα.Ασε που δεν ειναι στο χαρακτηρα μου κατι τετοιο και εκεινη το ξερει,με γνωριζει σαν ανοιχτο βιβλιο.

@λιλιουμ: Συμφωνω πολυ με οσα λες.Ειμαι και εγω της ευθυτητας γενικοτερα ως ανθρωπος.Οπως εγραψα παραπανω ομως,στο συγκεκριμενο θεμα λογω των συνθηκων επραξα εναντια στα πιστευω μου και το απεκρυψα απο εκεινη επι σειρα ετων.Αν τελικα αποδειχτει οτι δε με βλεπει και εκεινη με αυτο τον τροπο,σιγουρα θα ειναι επιπονο για μενα ως βιωμα.Ειναι δεδομενο ομως καποια στιγμη οτι θα το χωνεψω.Το χειροτερο θα ειναι να την χασω απο τη ζωη μου,ή να αλλαξει η τωρινη συμπεριφορα της απεναντι μου.Αυτο θα ηταν το χειροτερο δυνατο σεναριο.Θελω και ελπιζω η φιλια μας να αποδειχτει πολυ ανωτερη του δεδομενου θεματος και να επιβιωσει οσο το δυνατον ανεγγιχτη.