...21. Πώς δρουν τα ψυχοφάρμακα; Τί θεραπευτικό αποτέλεσμα, ποιές παρενέργειες έχουν;

[marian_m]

a+b η Μαριον δεν ειναι εκτος θεματος , αλλα τοχει δηλωσει οτι εχει την διαστροφη να ειρωνευεται κ να σαρκαζει κ την βρισκει να κανει επιθεσεις . Μαριον , σταματω να ειρωνευομαι , το εκανα για να καταλαβεις οτι κ ο αλλος μπορει να περασει στην αντεπιθεση , κ τοτε συνεννοηση τερμα , ειδαλλως δεν εχω κατι μαζι σου .

Ε όχι ρε συ, και στο' χω πει, αυτό το γράψε-σβήσε, ράβε-ξήλωνε δεν είναι καλό.
Κοίτα τώρα που έχασα την αντεπίθεση και την ευκαιρία να πάρω το μάθημά μου!

[ftatl]

Για την έξαρση και την επιδημική μορφή σ' όλες σχεδόν τις αρρώστιες,
αλλά και τις άλλες τις δήθεν αρρώστιες, ευθύνεται ο δυτικός/καταναλωτικός τρόπος ζωής.
Αυτό το σάπιο κι άθλιο σύστημα, που αντί να συνθλίβει ψυχές, με απώτερο σκοπό να καταλήξουν,
στο βόλεμα και την εύκολη λύση δηλαδή το χαπάκωμα, θάπρεπε ν' ανοίγει
δρόμους για τη δημιουργικότητα, να δίνει κίνητρα και ν' αντιμετωπίζει τα αίτια,
που οδηγούν κάποιον στα σημερινά αδιέξοδα προβλήματα.
Μάλλον δεν ξυπνάει κανένας από μια στιγμή στην άλλη με συμπτώματα αρρώστιας...
και το θέμα είναι τι φταίει μέχρι να εκδηλωθούν αυτά κι εκεί είναι που παίζεται όλο το παιχνίδι!

Και οι ψύχωσεις, δεν κρίνονται αυστηρά ως κληρονομικές, οπότε τα συμπτώματά τους
συνήθως εκδηλώνονται όταν τους δοθεί το "κατάλληλο" περιβάλλον.

τι εννοεις δηθεν αρρωστιες???

[giorgos panou]

το μετρο είναι το σωστο!! "μετριος" είναι αρετη σαν εισαι, δυστυχως στα χρονια μας εχει καταντησει προσπβολη!! ,ετσι λοιπον κατά τη γνωμημου κι στα φαρμακα θελει μετρο
τωρα, αυτά που λες, δε ξερω για να σου πω, παντος δεν εχουν όλα τις παρενέργειες που λεει ο φιλος ο γριβας!! όταν όμως τους εσκαγα το 50ευρο στην επισκεψη μια χαρα μου εγραφαν ,ότι ηθελα!!¨)¨)
ετσι λοιπον υπαρχουν κι οι ανθρωποι που ειμαστε ατυχοι από τη γεννησημας, π.χ. εμενα ο οργανησμος μου δεν επαρκει η "εσιταλοπραμη" από τα τροφημα κι από την αθληση,οσα φρουτα κι να φαω,οσα,,,, δεν !!πρεπει λοιπον να παρω τα χαπακια, αλλιως για καποιο καιρο μπορει ένα ομορφο απόγευμα να ανοιξω την μπαλκονοπορτα κι επειδή δεν κοιμηθηκα καλα να σαλταρω κατω!! κι να το μετανοισω την ωρα που θα μετραω τα μπαλκονια!! αρα,, δεν είναι παντα κι για όλα το ιδιο, παντος συμφωνω απολυτα ότι να περνουμε χαπια για το παραμικρο είναι μεγα λαθος

Υ.Γ. αυτό για τα αρνταν κι το ακινεντον που το ακουσες?? προσωπικα παντος όταν τα επερνα αυτά, μικρος, τα επερνα κι μετα ηθελα υπνοστεντον η αλλα,, για να μου φυγουν οι κομποι κι οι δυσκαψια στον λαιμομου! ,οσο για την "χοφμαν κομπανι" ηξερα κατι χαρτακια μικρα,ποτησμενα με λικουιτ πουτ α βαζαμε υπογλοσσια σαν είμασταν μικρα κι ανοριμα παιδια, τα περναμε-μου τα εδιναν δλδη- σαν πηγαίναμε σε διαφορες εκδηλώσεις η παρτυ, στα νησια!! η στα δασοι της παρνηθας!!¨)¨)

[Macgyver]

Ε όχι ρε συ, και στο' χω πει, αυτό το γράψε-σβήσε, ράβε-ξήλωνε δεν είναι καλό.
Κοίτα τώρα που έχασα την αντεπίθεση και την ευκαιρία να πάρω το μάθημά μου!

Marion , δεν εχω την προθεση να σου δωσω ενα μαθημα ( ποιος ειμαι για να δινω μαθηματα στους αλλους ) αλλα οταν δηλωνεις οτι σου αρεσει να ειρωνευεσαι κ να σαρκαζεις , αυτο παραπεμπει σε διαστροφη . Γιατι το ραβε - ξηλωνε ειναι κακο ? το κανω επειδη θελω νακριβολογω , οπως κ στην ζωη μου , διαλεγω προσεκτικα τις λεξεις που θαπευθυνω σε καποιον ( αγνωστο ) για να μην υπαρχει παρανοηση . Φιλικα . Αγγελος .

[raniatarzan]

Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΑΓΚΑΙΒΕΡ! ΕΨΑΧΝΑ ΠΑΝΤΟΥ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ....Κ ΜΕΝΑ ΤΑ LADOSE ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΜΙΑ ΕΥΦΟΡΗ ΑΠΑΘΕΙΑ...ΑΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΟΝΤΑΡΟΧΤΥΠΙΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΠΑΘΟΣ...ΧΜ...ΟΧΙ ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ...
ΠΗΡΑ Κ ΛΙΓΑ ΚΙΛΑ...ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΩ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΟΨΩ..ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ...ΟΝΤΩΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΚΡΑΙΕΣ Κ ΑΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΒΛΑΠΤΟΥΝ...ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖ� �ΥΝ Κ ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ Κ ΑΣΧΗΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ...
ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΩ ...ΠΗΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΝΑ....ΤΟ ΞΕΡΩ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΩ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΠΡΩΤΑ...ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ...

ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΑΠΑΘΕΙΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ Κ ΠΑΘΟΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ..ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ...
ΠΑΝΤΩΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ...
ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΕΙΔΗΝ.

Και ομως Μαρκελλα , υπαρχει ψυχιατρος που θαπαιρνε ο ιδιος τα φαρμακα που συνταγογραφει . Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ . Επειδη εχει μια καταθλιψουλα , παιρνει ladose , επειδη το προτιμα , κ μου γραφει seroxat , επειδη το προτιμω , παρατηρωντας ομως οτι τα φαρμακα αυτα δεν εχουν ιδιαιτερο αποτελεσμα , κ μαλιστα ( λεει ) οτι σε κανουν απαθη , οποτε δεν εισαι ο εαυτος σου . Αλλα ειναι πολυ εντιμος κ σπανιος ανθρωπος .
Συγχαρητηρια Μαρκελλα , που θιγεις ενα τετοιο θεμα , κ επικροτω τα γραφομενα σου στο επακρον .

[deleted-member141015]

«Μedicating Women’s Feelings»
Παραθέτω μια πολύ ωραία άποψη για την καταχρηστική συνταγογράφηση αντικαταθλιπτικών και άλλων φαρμάκων, ιδίως στις γυναίκες.
http://www.nytimes.com/2015/03/01/op...temail0=y&_r=3

Το κείμενο υπογράφει η Julie Holland, ψυχίατρος από τη Νέα Υόρκη με 20 χρόνια εμπειρία και λέει πώς φτάσαμε φυσιολογικές συναισθηματικές αντιδράσεις και διακυμάνσεις, να τις θεωρούμε ασθένειες και να τις ‘θεραπεύουμε’ με χημικά φάρμακα.

«Προφανώς και υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες επιβάλλεται η χρήση ψυχιατρικών φαρμάκων. Το πρόβλημα όμως είναι πως πολλοί πραγματικά ασθενείς παραμένουν χωρίς θεραπεία, κυρίως λόγω κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων. Ενώ άνθρωποι που δεν χρειάζονται πραγματικά αυτά τα φάρμακα, προσπαθούν να διορθώσουν με χάπια μια φυσιολογική αντίδραση σε αφύσικα στρεσογόνες συνθήκες: ζωές χωρίς αρκετό ύπνο, ήλιο, θρεπτικά συστατικά, κίνηση και οπτική επαφή, που είναι τόσο σημαντική για εμάς ως κοινωνικά όντα.»

[panagiwtis23]

Πάντως νομίζω όλοι ξέρουμε πως τα φάρμακα κυρίως αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και όχι την αιτία.
Εγώ τουλάχιστον όταν πάω στον ψυχίατρο και γκρινιάζω για άγχος, κατάθλιψη, πανικούς κτλ χωρίς να ψάξω ταυτόχρονα τι γίνεται απλά ζητώντας κάτι να με ανακουφίσει γρήγορα από τα συμπτώματα αυτά, αυτό ζητάω κάτι να μου μειώσει τα συμπτώματα.

Ξέρω πως δεν με θεραπεύει

[panagiwtis23]

Πάντως νομίζω όλοι ξέρουμε πως τα φάρμακα κυρίως αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και όχι την αιτία.
Εγώ τουλάχιστον όταν πάω στον ψυχίατρο και γκρινιάζω για άγχος, κατάθλιψη, πανικούς κτλ χωρίς να ψάξω ταυτόχρονα τι γίνεται απλά ζητώντας κάτι να με ανακουφίσει γρήγορα από τα συμπτώματα αυτά, αυτό ζητάω κάτι να μου μειώσει τα συμπτώματα.

Ξέρω πως δεν με θεραπεύει

[white]

Τα φάρμακα είναι σαν τα παυσίπονα.Σε κάποιες ασθένειες αν δεν πάρεις φάρμακα γίνεσαι επικίνδυνος για τον εαυτό σου αλλά και τους άλλους.Σε κάποιες άλλες παίρνεις τα φάρμακα για να μπορέσεις να συνέλθεις,να ηρεμήσεις και να μπορέσεις να βρείς λύσεις για την θεραπεία.Στις κρίσεις αγχους/πανικού μια περίοδος σε φαρμακευτική αγωγή θα σε βοηθήσει να μπορέσεις να βγείς από το σπίτι,να πάρεις το αμάξι,να καταλάβεις τι σου συμβαίνει και να φτάσεις στον ψυχολόγο να θεραπευτείς.Όσο για το αν ένας γιατρός θα έπαιρνε τα φάρμακα που χορηγεί στους ασθενείς του,ναι θα τα έπαιρνε.Πιο εύκολα κιόλας.Ο γιατρός έχει ευθύνη για ότι σου γραφει.Εγώ δεν έχω σχέση με χορήγηση φαρμακων αλλα έχω ράψει τον εαυτό μου.Το ξέρω είναι αστείο,αλλα συμβαίνει.

[panagiwtis23]

Δεν ξέρω αν οι ψυχίατροι θα έπαιρναν ψυχοφάρμακα.
Μερικοί πιστεύουν στα αλήθεια σε αυτά πάντως γιατί βλέπουν πως οι ασθενείς τους βελτιώνονται.
Εγώ πχ με τα αντικαταθλιπτικά ζούσα, δούλευα, είχα φίλους και όταν τα έκοψα διαλύθηκαν όλα δεν άντεχα ούτε τον εαυτό μου.

Ξέρω ότι το μόνο που κάνουν είναι να καπελώνουν τα συμπτώματα αλλά αυτό θέλω.
Δοκίμασα τα πάντα πριν από αυτό αποτυχημένα δυστυχώς.
Και ναι είχα και έχω παρενέργειες (τα ξαναξεκίνησα πριν 8 μέρες με άλλο γιατρό) και περιμένω απλά και πάλι να εξαφανιστούν τα συμπτώματα της αγχώδους καταθλιπτικής και να αρχίσω πάλι να ζω.
Να δω πάλι τον ήλιο να λάμπει, να δω το πράσινο των φυτών πράσινο, να χαμογελάω, να έχω ενέργεια και όρεξη για ζωή.

Και από την στιγμή που δεν υπάρχει - δεν έχω βρει κάτι καλύτερο που να μου επιτρέπει να ζω χωρίς να είμαι όλη μέρα κλεισμένος σπίτι ή έξω με κρίσεις πανικού θα τα πάρω.
Άλλωστε όλα για μένα είναι θέμα ζυγαριάς. Τα συν και τα πλην κάθε απόφασης.
Τι κερδίζω και τι χάνω με αυτά.
Και το ισοζύγιο είναι θετικό μακράν...

[BillytheKid]

Δεν ξέρω αν οι ψυχίατροι θα έπαιρναν ψυχοφάρμακα.
Μερικοί πιστεύουν στα αλήθεια σε αυτά πάντως γιατί βλέπουν πως οι ασθενείς τους βελτιώνονται.
Εγώ πχ με τα αντικαταθλιπτικά ζούσα, δούλευα, είχα φίλους και όταν τα έκοψα διαλύθηκαν όλα δεν άντεχα ούτε τον εαυτό μου.

Ξέρω ότι το μόνο που κάνουν είναι να καπελώνουν τα συμπτώματα αλλά αυτό θέλω.
Δοκίμασα τα πάντα πριν από αυτό αποτυχημένα δυστυχώς.
Και ναι είχα και έχω παρενέργειες (τα ξαναξεκίνησα πριν 8 μέρες με άλλο γιατρό) και περιμένω απλά και πάλι να εξαφανιστούν τα συμπτώματα της αγχώδους καταθλιπτικής και να αρχίσω πάλι να ζω.
Να δω πάλι τον ήλιο να λάμπει, να δω το πράσινο των φυτών πράσινο, να χαμογελάω, να έχω ενέργεια και όρεξη για ζωή.

Και από την στιγμή που δεν υπάρχει - δεν έχω βρει κάτι καλύτερο που να μου επιτρέπει να ζω χωρίς να είμαι όλη μέρα κλεισμένος σπίτι ή έξω με κρίσεις πανικού θα τα πάρω.
Άλλωστε όλα για μένα είναι θέμα ζυγαριάς. Τα συν και τα πλην κάθε απόφασης.
Τι κερδίζω και τι χάνω με αυτά.
Και το ισοζύγιο είναι θετικό μακράν...

Συμφωνω απολυτα. Ακριβως ετσι λειτουργει και σε μενα..

[NeurobiologicallyImpaired]

Τυχαίνει να έχουμε οικογενειακους φιλους γιατρούς που παίρνουν ψυχοφαρμακα...ακομα και πανεπιστημιακοι παίρνουν δεν θέλω να γίνω συγκεκριμένος για ευνόητους λόγους(και δε το λέω με σκοπό να προκαλεσω

[Macgyver]

Για μενα το καλυτερο φαρμακο ειναι η προσευχη και η πιστη . Και δεν ειμαι κανας θρησκοληπτος , εχω τις μοτοσυκλετες μου , τα χομπυ μου , αλλα η πιστη μου σε ανωτερες δυναμεις ποτε δεν μεχει διαψευσει .

[ioannis2]

Macgyver, συμφωνώ μαζί σου. Είναι εναλλακτική αλλά πολύ αποτελεσματική μέθοδος η πίστη, η αξία της οποίας αναγνωρίζεται από ειδικούς.

Αυτό που με προβληματιζει είναι εάν υπάρχουν σοβαρες και τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες ( κι όχι οι κουβεντες του καθενός) που να είναι υπερ της καταργησης των ψυχοφαρμάκων.

Το σίγουρο είναι ότι τα φάρμακα δεν αλλάζουν τον τρόπο σκέψης, ουτε διαγραφουν, και δη επιλεκτικά, γεγονότα στη μνήμη.

[manos32]

Καλημέρα σας!!
Μιας και γω φλερτάρω απο την εφηβεία μου με καταθλιπτικά επισόδεια ανα καιρούς, κρίσεις πανικου, και ψυχαναγκασμους,
και έχω εμπειρία απο γιατρούς (3 έχω αλλάξει και οι 2 πανακριβοι καθηγητές αλλά με μένα έντιμοι και ειλικρινείς) έχω να προσθέσω οτι :
Οντως δεν είναι θεραπευτικά τα φάρμακα αλλά μόνο βοηθητικά-καταπραυντικά (παυσίπονα ψυχής). Δεν υπάρχει αναίτια κατάθλιψη οσο κι αν επιμένουν κάποιοι οτι έχει βιολογικο και χημικό-σωματικό χαρακτήρα(πλην ελαχιστων ορμονικών διαταραχών οπως του θυρεοειδή αδένα που λύνονται χωρις ψυχοφάρμακα, με άλλες θεραπείες)
Είναι εσωτερικές συγκρουσεις και ψυχολογικά άλυτα θέματα που λόγω ελλειψης γνώσης και αναγνωρισης τα προσπερνάμε..
Ετσι δημιουργείται μια χρόνια αρνητική ψυχική κατάσταση, εμμένει , κι επηρεάζεται ασχημα η λειτουργία του εγκεφάλου οπως είναι λογικό, (εξαντλείται η σεροτονίνη ,ντοπαμίνη) .
Σα να μένει κάποιος στο κρύο θα κάνει πυρετό, η αν μένει στον ήλιο θα πάθει ηλίαση.
Αν κάποιος ΓΝΩΡΙΖΕΙ τα σημαδια οτι κάθεται στο ρευμα ιδρωμένος θα προστατευτεί ντυμένος καλά και θα αποφυγει τα "φάρμακα" που στην προκειμένη περίπτωση είναι η αντιβίωση και τα παυσίπονα αντιπυρετικά.
Απλά στο επίπεδο της γνώσης της ψυχής ο κόσμος εχει μεσάνυχτα γιατί λίγοι ασχολουνται, και έτσι προκύπτουν σοβαρά θέματα οπως ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ VS ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, γρηγοροι ρυθμοί ,ανταγωνιστικό και ατομικό περιβάλλον, και χιλια δυο, και προκαλούνται παθήσεις της ψυχής..
Υπάρχει μία διαφορά στους ανθρώπους στην αντοχή τους στο στρές και την κακή καθημερινότητα, λόγω των γονιδίων και της ανατροφης τους κατά την παιδική ηλικία , αλλά και πάλι εάν δεν υπάρχουν σοβαρά άλυτα θέματα να πυροδοτήσουν αυτές τις καταστάσεις δεν θα παρουσιάσει καποιος κατάθλιψη.
Ενα πολύ μικρό ποσοστό είναι με σοβαρές παθήσεις του εγκεφάλου που θα χρειάζεται διαρκώς αγωγή και οχι για να γίνει καλά, παρά μόνο για να παραμένει λειτουργικο το άτομο.
Το θέμα είναι οτι η σημερινή κοινωνία και ο άνθρωπος παραμένει στις αναζητήσεις των έτοιμων συνταγων και των μαγικών χαπιών που απλά δεν υπάρχει τίποτα απ τα 2.
Και οι αντιλήψεις που εχουν σχηματιστεί σε κάποιον απ την αρχή της παιδικής του ηλικιας και τον οδηγουν σε κατάθλιψη, θέλουν πολύ επιμονή, υπομονή, αγάπη για τον εαυτό του και ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ , για να αλλάξουν, και για να ξεπεράσει το μαύρο σύνεφο της κατάθλιψης.
Ισως να χρειάζεται λοιπόν κάποιος να βοηθηθεί απο την χρήση των φαρμάκων οπως εγω λόγω κακής καθημερινότητας χτυπάω κάνα xanax σαν βοηθημα , με την διαφορά ότι ξέρω οτι δε θα με κάνει "καλά" ούτε το xanax ούτε κανένα ladose.
Αν ήταν τοσο απλό το θέμα δεν θα υπήρχε η ψυχιατρική συνεντευξη για να εντοπίσουν τα εσωτερικά θέματα των ασθενών οι γιατροί.
Η θεραπέια είναι προσωπική υπόθεση του καθενός, και κάποιων συγκυριών δυστυχώς με το κωλοσύστημα που φτιάξαμε διότι σκεφτείτε οτι αν κάποιος κάνει δυο δουλειές να επιβιώσει η οικογένειά του και ο ίδιος, που λεφτά για ψυχανάλυση, που χρόνος, που ορεξη για εσωτερική αναζήτηση...
Ελπίζω να έλυσα εστω και σε κάποιον κάποια απορία..
Επίσης ενας απο τους ψυχιάτρους μου ανέφερε οτι η δράση των αντικαταθλιπτικών είναι μερικές φορές εντελώς ανεπαρκής..