Μια παράξενη κατάσταση...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 49
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2014
    Posts
    20

    Unhappy Μια παράξενη κατάσταση...

    Γνωριστήκαμε πριν 6 χρόνια (Ιούνιος 2008), σε μια εποχή παράξενη και για τους δυο μας, εκείνη είχε τελειώσει μόλις το σχολείο, εγώ μόλις είχα πιάσει ως φοιτητής μια δουλειά και έβγαζα τα πρώτα μου λεφτά. Κεραυνοβόλος έρωτας...ένα βλέμμα ήταν αρκετό για να τρελαθούμε και οι δύο. Στα 5 αυτά χρόνια δε χωρίσαμε ποτέ, είχαμε διάφορα καβγαδάκια της καθημερινότητας, αλλά την αγαπούσα όσο τίποτα άλλο. Δεν ήμουν ο πιο εύκολος χαρακτήρας, ισχυρογνώμων, επίμονος με αυστηρή προτεραιότητα στη λογική κι όχι στο συναίσθημα.Εκείνη εκρηκτική, συναισθηματική, περήφανη και εξωστρεφής. Της θύμωνα όταν έβγαινε χωρίς εμένα τα βράδια, το ξεχνούσα την επόμενη μέρα όταν μου μιλούσε γλυκά. Μου θύμωνε που δεν την ακολουθούσα σε χορούς και διασκεδάσεις, μου το συγχωρούσε την άλλη μέρα που πήγαινα να την πάρω για βόλτα. Την αγαπούσαν οι δικοί μου, ήταν αρκετά χαλαροί και οι δικοί της, οι πόρτες στα σπίτια και των δύο ήταν ορθάνοιχτες πάντα. Περάσαμε μια κρίση πριν 3 χρόνια, καλοκαίρι σε διακοπές με τους γονείς μου στο χωριό μου, της πήγαινα λίγο κόντρα, ένιωσε αμήχανα ανάμεσα σε μένα και την οικογένεια μου, ίσως έφταιξα, ίσως ήταν και φορτισμένη. Το ξεπεράσαμε και προχωρήσαμε πιο ήρεμα και πιο αγαπημένα.

    Πριν ένα χρόνο ξεκίνησα μια συνεργασία με τους γονείς της μέσω μιας εταιρείας που είχαν, παίρνοντας μάλιστα μερίδιο της εταιρείας,μέγιστο λάθος μου!! Λίγο η πλεονάζουσα ευγένεια, λίγο η διαφορετική νοοτροπία επί των επαγγελματικών θεμάτων, καταλήξαμε πέρσι το Πάσχα σε μια ελαφριά παρεξήγηση. Η προσπάθεια να λυθεί το θέμα ναυαγούσε συνεχώς λόγω αδικαιολόγητων αναβολών από την πλευρά των δικών της, ενώ η ίδια αρνιόταν να πάρει θέση και να λύσει την παρεξήγηση. Παράλληλα το διάστημα που ακολούθησε ένιωθα πως της βάζανε λόγια εναντίον μου, σε βαθμό που την έκαναν να "πνίγεται" όπως έλεγε σε ένα δίλημμα ανάμεσα σε μένα και την οικογένεια της. (Συγγνώμη αν σας κούρασα ήδη). Μέσα στο καλοκαίρι πήγαμε διακοπές ενώ το θέμα της εταιρείας είχε προσωρινά "ξεχαστεί" από τους δυο μας, αλλά παρέμενε άλυτο,καθ'ότι οι δικοί της είχαν παρατήσει την εταιρεία στα χέρια μου...

    Στις διακοπές ήταν πολύ θερμή μαζί μου, κάναμε σχέδια να μείνουμε μόνοι μας, να συγκατοικήσουμε μετά από 5+ χρόνια σχέσης. Γυρνώντας από τις διακοπές, ξεκίνησε η εξεταστική της, 5ο προς 6ο έτος στη σχολή με κάμποσα μαθήματα στις υποχρεώσεις της. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια στις εξεταστικές χαλάρωναν λίγο οι επαφές μας και έπεφτε και κάνα καβγαδάκι.

    Όμως φέτος τα πράγματα άλλαξαν...οι αποστάσεις μεγάλωσαν πολύ, η παρεξήγηση με τη δουλειά δεν είχε λυθεί και ένιωθα ότι συνέχιζαν να της βάζουν λόγια ακόμα πιο έντονα με αποτέλεσμα να έχουμε καυγάδες και πλέον να εκτοξεύει κατηγορίες εναντίον μου κατά καιρούς χωρίς ποτέ να επιζητεί λύση στο θέμα, ενώ θα μπορούσε σχετικά εύκολα. Μετά από μια συζήτηση στο σπίτι των δικών της ένα βράδυ που κατέληξε σε αδιέξοδο με λίγα νεύρα από την πλευρά της οικογένειας της (ο ξένος συνήθως την πληρώνει) μου ζήτησε για πρώτη φορά να μείνουμε χωριστά, με αστεία επιχειρήματα που δεν αφορούσαν τη σχέση μας αλλά το γενικότερο περιβάλλον μας. Σημειωτέον πως δούλευε ήδη δύο χρόνια και δεν εξαρτιόταν οικονομικά από τους δικούς της. Πέρασαν λίγες μέρες και της ζήτησα να μιλήσουμε για να δούμε τι θα γίνει, είχε ήδη μαλακώσει το κλίμα ανάμεσα μας και τη ρώτησα αν εξακολουθεί να με αγαπάει κι αν μπορεί να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα της οικογένειας της. Μου ζήτησε να λύσω με τον καλύτερο τρόπο τη διαφωνία με τους γονείς και μετά το μεταξύ μας θα το λύναμε αφού αγαπιόμασταν πολύ. Επίσης την ίδια περίοδο της έτυχαν διάφορα προβληματάκια υγείας, προσωπικά και οικογενειακά, πήγε χάλια η εξεταστική της, ξεκίνησαν κάτι προβλήματα στη δουλειά της και γενικά όλα έμοιαζαν να της πηγαίνουν στραβά. Βλέποντας την όλη κατάσταση και θεωρώντας ότι εκείνη δε φταίει να βασανίζεται από την παρεξήγηση μου με τους γονείς της, δίνω τέλος θυσιάζοντας εντελώς τα προσωπικά μου συμφέροντα προκειμένου να είμαι μαζί της, τη λάτρευα κι ακόμα το κάνω. Τα ξαναβρίσκουμε αλλά σε 10 μέρες μου λέει πάλι οτι δεν αισθάνεται καλά, πως είναι πιεσμένη, μπερδεμένη πνιγμένη και άλλα τέτοια ψυχολογικά.

    Μεσολάβησε ένα διάστημα από τον Οκτώβρη ως τα Χριστούγεννα με επαναλαμβανόμενους "μίνι" χωρισμούς. Στις αρχές Δεκέμβρη έπειτα από μια σχετική αναθέρμανση της σχέσης μας σε ένα ταξιδάκι, μου ζητάει πάλι να χωρίσουμε, όμως ένιωθα οτι με αγαπάει και οτι κάτι άλλο εξωτερικό την πιέζει. Χωρίζουμε για 15 μέρες και ιδιαιτέρως στεναχωρημένος κι εγώ της ζητάω να βρεθούμε, 2 μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Ήξερα οτι λόγω κλίματος εορτών θα ήταν πιο συναισθηματική και θα ήθελε να τα ξαναβρούμε αλλά αυτή τη φορά έθεσα και τους όρους μου, που φαινομενικά αποδέχτηκε και δεσμεύτηκε οτι αυτή τη φορά είναι οριστικό και οτι μαζί θα το ξεπεράσουμε όλο αυτό, αφού φυσικά είχε λυθεί και οριστικά το θέμα με την επιχείρηση (είχε λυθεί η εταιρεία και είχαμε χωρίσει τις δουλειές μας εντελώς). Από τα Χριστούγεννα και μετά πέρασαν 20 μέρες που ήμαστε όπως τον παλιό καλό καιρό...μέχρι που άρχισε για άλλη μια φορά η εξεταστική της. Αποδιοργανωμένη εντελώς, άρχισε να κλείνεται στον εαυτό της, δεν κατάφερνε να διαβάσει και γενικά δεν ήθελε να βγαίνει από το σπίτι. Ένιωθα για άλλη μια φορά οτι την πιέζουν οι δικοί της και δε θέλει να δίνει αφορμές για να της την πουν που δε διαβάζει. Στην εξεταστική δεν την ενοχλούσα καθόλου, της έδινα χρόνο να διαβάσει, την έβλεπα όποτε εκείνη μπορούσε και γενικά της έδειχνα οτι είμαι εκεί και τη στηρίζω καθημερινά.

    Την περασμένη Τετάρτη βγαίνουμε βραδινή βόλτα για κρασάκι και ποτό, την είδα αλλαγμένη, βαριά και με μια ελαφριά τάση "ειρωνείας". Την επόμενη βραδιά δημοσίευσε μια φωτογραφία που έλεγε πως είναι πιο άσχημο να είσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις μόνη παρά να είσαι εντελώς μόνη. Παρασκευή πρωί, του Αγ. Βαλεντίνου μιλώντας στο FB μου είπε ακόμα μια φορά ότι δε νιώθει όπως ένιωθε, οτι δε νιώθει ερωτευμένη, οτι νιώθει πνιγμένη, ότι η ζωή της περνάει χωρίς εκείνη να μπορεί να την ελέγξει, και άλλα τέτοια πολλά. Έπεσα από τα σύννεφα πάλι, έκανε τα ίδια που είχε πει πως έχουν ξεπεραστεί...το ίδιο βράδυ ενώ της έδινα το δωράκι για τη γιορτή του έρωτα (πανάθεμα τον) μου ζήτησε να χωρίσουμε λέγοντας μου να προχωρήσω τη ζωή μου και πως θέλει όταν και αν γυρίσει σε μένα να έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει και να είμαστε μαζί με πιο υγιείς βάσεις...επίσης είπε πως όλες τις άλλες φορές που τα ξαναβρίσκαμε ήταν λάθος και δεν είχε προλάβει να ξεπεράσει όσα την ενοχλούσαν. Δέχτηκα όσα μου είπε και έφυγα χωρίς να ξαναμιλήσουμε από τότε...

    Επίσης ούτε σε αυτή την εξεταστική κατάφερε να περάσει μάθημα, πιθανόν να την εμποδίζει το περιβάλλον στη δουλειά που τη στρεσάρουν πολύ και της βγαίνει σε κούραση αλλά και εσωστρέφεια σε βαθμό κατάθλιψης. Είναι θλιβερό να βλέπεις έναν άνθρωπο που δεν ήθελε να μείνει ούτε λεπτό στο σπίτι να γυρνάει από τη δουλειά και να πέφτει για ύπνο από τις 9 το βράδυ ως την άλλη μέρα το πρωί, λέγοντας οτι θέλει να μείνει μόνη της και να μη δει κανέναν.

    Κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ αφού σας κούρασα τόσο...μπορεί αυτή η κοπέλα να μη με αγαπάει πια; Είναι δυνατόν ένας τόσο υγιής και δυνατός έρωτας να έσβησε επειδή χαλαστήκαμε λίγο με τους γονείς της; (με τους δικούς μου τα πήγαινε πολύ καλά) Είναι δυνατόν να ξέχασε όλα όσα ζήσαμε μαζί, όσα όνειρα κάναμε αυτά τα χρόνια και να θέλει να μείνει μακριά μου; Μπορώ να αλλάξω εγώ αυτή την κατάσταση; Να της μιλήσω; Να προσπαθήσω να τη βοηθήσω; Ή να την αφήσω μόνη της μέχρι να συνειδητοποιήσει τι θέλει; Εγώ τη βλέπω οτι με αγαπάει, δεν το αρνήθηκε άλλωστε, όμως δε μπορώ να ερμηνεύσω με κάποιο τρόπο τις κινήσεις της. Νιώθω σαν να έχω χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου και κάθε μέρα που περνάει με πονάει γιατί δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να παλέψω γι'αυτό που είχαμε...το έφερε τόσο ξαφνικά και με άφησε άναυδο. Θέλω να τη βοηθήσω να το ξεπεράσει όλο αυτό όμως δε ξέρω αν μπορεί...και ναι θα μπορούσα να το γράψω βιβλίο όλο αυτό με πρωταγωνιστή τον Παπακαλιάτη αλλά είναι αλήθεια!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2013
    Posts
    101
    Καλησπερα και καλως ηρθες στην παρεα μας!Δυσκολη κ μπερδεμενη η κατασταση...Πολυ γλυκο αυτο που ειχατε,ισως ομως να μην ηταν τοσο δυνατο να αντεξει την φθορα του χρονου και της ρουτινας.Παραλληλα υπαρχουν ανασταλτικοι παραγοντες στην σχεση σας,η πιεση των γονιων η εξεταστικη κλπ.Δωσε της χρονο,με μερικες μερες χωρις επαφη,να της λειψεις εσυ/η στηριξη σου...Κ αν ειναι γραφτο,θα ξανα σμιξετε.Αλλα σε καμια περιπτωση μην τρεχεις απο πισω της,γιατι εμεις οι γυναικες κολακευομαστε με αυτο κ μπορει να κανουμε παιχνιδια ακομη κ αν δεν το θελουμε..Ετσι απλα να τεσταρουμε τον αλλον...


    Φιλικα

  3. #3
    Banned
    Join Date
    May 2012
    Location
    Στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα
    Posts
    4,694
    Σίγουρα θα σε αγαπάει 5 χρονια ηταν αυτά..μήπως όμως ο έρωτας έκανε φτερά?
    Ναι δώσε της λίγο χρονο χωρίς να την προσεγγίζεις και άσε την να πάρει τις αποφάσεις της.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    May 2013
    Location
    όπου σκάνε τ'αστέρια
    Posts
    326
    Πληρώνεις το λάθος σου να μπλεχτούν τα σόγια στον έρωτα. Τι δουλειά μωρέ έχουν οι γονείς του ενός και του άλλου ανάμεσά σας? Κλασικά εικονογραφημένα.
    Εννοείται ότι την επηρέασαν και ίσως και επηρεάζουν ακόμα. Ξέρεις, μπορεί "επ' ευκαιρίας" να της μπήκαν και άλλες σκέψεις για το μέλλον, τύπου αφού τώρα τα πάει σκατά
    με τους γονείς μου, και έχουμε τέτοια, τι θα γίνει αργότερα και τα λοιπά. Με λίγα λόγια, η πραγματικότητα εισήλθε και όταν το κάνει, ακόμη κι αν πριν όλα φαίνονταν ρόδινα,
    η απομυθοποίηση δίνει καλά χτυπήματα. Καλύτερα να της είχατε κλειδώσει την πόρτα εξαρχής. Άφησέ την λίγο να ξεκουραστεί από την ένταση όλων αυτών και να είσαι σίγουρος ότι
    αν εξακολουθήσετε να θέλετε ο ένας τον άλλον (γιατί μέχρι τότε και συ μπορεί να το ξανασκεφτείς), δεν υπάρχει περίπτωση ένας από τους δύο να μην προσεγγίσει τον άλλον.
    Be warned. My shite detector is on high alert.

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2014
    Posts
    20
    Είμαι της ίδια άποψης, οτι πρέπει να συμπεριφερθώ έξυπνα, να την αφήσω να κρατήσει τις αποστάσεις της...και να κρατήσω φυσικά και τις δικές μου. Τη σκέφτομαι τακτικά και ορισμένες φορές στεναχωριέμαι πολύ. Όμως ξέρω οτι στην παρούσα φάση οποιαδήποτε κίνηση από μέρους μου θα την πίεζε περισσότερο και θα την έκανε να επιμείνει στην "απόφαση" της. Πάνε τώρα 5 μέρες που δεν έχουμε μιλήσει καθόλου, τη βλέπω στο FB κάθε μέρα που είναι στη δουλειά, ξέρω οτι κι εκείνη κοιτάει το δικό μου προφιλ...φροντίζω να δείχνω έναν ευδιάθετο χαρακτήρα, οτι δε με πήρε από κάτω και ελπίζω να της δείξω οτι την ξεπερνάω πιο εύκολα απ'όσο φαντάζεται. Όμως από την άλλη θα ήθελα πολύ να της δείξω οτι είμαι εδώ, οτι δεν έχω γυρίσει σελίδα στη ζωή μου και θέλω να παλέψω γι'αυτό που είχαμε. Ξέρω, δεν πρέπει να το κάνω, πρέπει να σφίξω τα δόντια και να μείνω μακριά της.

    Αυτό που μου δίνει ελπίδα είναι ότι όλη μας η ζωή είναι γεμάτη από τον άλλο...δωράκια, αναμνηστικά, φωτογραφίες στο FB (εκείνη τις έχει ακόμα, εγώ τις κατέβασα), ακόμα και το περιβάλλον στη δουλειά της είναι γεμάτο από εμένα, τους έφτιαχνα τους υπολογιστές, τους έχω φτιάξει την ιστοσελίδα και άλλα πολλά που φαίνονται ασήμαντα αλλά φροντίζουν να της δείχνουν οτι είμαι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής της. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και σε μένα, απλά η δική μου ζωή μπήκε σε τάξη νωρίτερα και έτσι έχω επικεντρώσει το ενδιαφέρον μου πάνω της εδώ και 1 χρόνο...ίσως αν κι εγώ είχα προβλήματα δουλειάς, οικογενειακά ή υγείας να μην είχα διάθεση να παλέψω τόσο για τη σχέση...σε κάθε περίπτωση σας ευχαριστώ για τη διάθεση να μου απαντήσετε και εν τέλει καταλήγουμε στα ίδια περίπου πράγματα που είχα σκεφτεί κι εγώ...αν αλλάξει κάτι, θα το αναφέρω έτσι για την ιστορία του θέματος. :D

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2014
    Posts
    20
    Quote Originally Posted by mnimonio View Post
    Σίγουρα θα σε αγαπάει 5 χρονια ηταν αυτά..μήπως όμως ο έρωτας έκανε φτερά?
    Ναι δώσε της λίγο χρονο χωρίς να την προσεγγίζεις και άσε την να πάρει τις αποφάσεις της.
    Νομίζω οτι ο έρωτας με την έννοια του ενθουσιασμού είναι λογικό να έχει χαθεί, η σχέση μετά από τόσα χρόνια δε βασίζεται στο ενθουσιασμό και την ανυπομονησία να δει ο ένας τον άλλο...όμως για μένα ήταν το κίνητρο να παλέψω για την κάθε μου μέρα, δούλευα για να έχω χρήματα να της προσφέρω πράγματα, ρύθμιζα το ωράριο μου ώστε τα βράδια να μπορώ να της αφιερώνω έστω 1 ώρα από τη ζωή μου...γενικά είχα χτίσει μια ζωή γύρω από κείνη, ίσως κι αυτό να την έπνιγε, οτι δε μπορούσε να μου προσφέρει το ίδιο, ίσως να ένιωσε οτι ήταν λίγη γι'αυτά που εγώ ζητούσα...συνήθως όταν δίνεις παραπάνω από όσα μπορεί ο άλλος τον κάνεις να νιώθει άσχημα να νιώθει κατώτερος των περιστάσεων.

    Πάντως τα μάτια της όταν με κοιτάνε δείχνουν αγάπη, δείχνουν πάθος και μια ανάγκη για μια σφιχτή αγκαλιά που δε θα αφήσει κανέναν να την πληγώσει...όμως δε με αφήνει αυτή τη στιγμή να της την προσφέρω...

  7. #7
    Banned
    Join Date
    May 2012
    Location
    Στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα
    Posts
    4,694
    Quote Originally Posted by beealone View Post
    Νομίζω οτι ο έρωτας με την έννοια του ενθουσιασμού είναι λογικό να έχει χαθεί, η σχέση μετά από τόσα χρόνια δε βασίζεται στο ενθουσιασμό και την ανυπομονησία να δει ο ένας τον άλλο...όμως για μένα ήταν το κίνητρο να παλέψω για την κάθε μου μέρα, δούλευα για να έχω χρήματα να της προσφέρω πράγματα, ρύθμιζα το ωράριο μου ώστε τα βράδια να μπορώ να της αφιερώνω έστω 1 ώρα από τη ζωή μου...γενικά είχα χτίσει μια ζωή γύρω από κείνη, ίσως κι αυτό να την έπνιγε, οτι δε μπορούσε να μου προσφέρει το ίδιο, ίσως να ένιωσε οτι ήταν λίγη γι'αυτά που εγώ ζητούσα...συνήθως όταν δίνεις παραπάνω από όσα μπορεί ο άλλος τον κάνεις να νιώθει άσχημα να νιώθει κατώτερος των περιστάσεων.

    Πάντως τα μάτια της όταν με κοιτάνε δείχνουν αγάπη, δείχνουν πάθος και μια ανάγκη για μια σφιχτή αγκαλιά που δε θα αφήσει κανέναν να την πληγώσει...όμως δε με αφήνει αυτή τη στιγμή να της την προσφέρω...
    Λεγοντας ερωτα εννοω την φλογα..Οχι τα χτυποκαρδια.

    Εισαι αξιος συγχαρητηριων για ολα οσα προσφερες στην κοπελα σου,ομως πολυ φοβαμαι οτι η ιδια ισως να μην τα ειχε ολα αυτα αναγκη..Ακομα και η πολυ αγαπη "πνιγει" και φθειρει,δεν νομιζω οτι ενιωσε λιγη οπως λες.Ειμαστε περιεργα φρουτα οι ανθρωποι και δη οι γυναικες :)

    Mακαρι να περναει απλα μια φαση και να επανελθει,στο ευχομαι!Αν γυρισει,μιας και φροντιζεις τα παντα εσυ σε αυτη την σχεση,κρατα και λιγο την "αλητεια" ενεργη στον ερωτα σας και χεστε λιγο εως πολυ τα σογια σας :)

  8. #8
    Member
    Join Date
    Oct 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    62
    Το οτι σε αγαπαει ειναι σιγουρο. Πιστευω ομως οτι απλως εφτασε σε ενα σημειο που διαπιστωσε οτι οσο κ αν σε αγαπαει σαν ανθρωπο δεν νοιωθει πως μπορειτε να ειστε πια μαζι. Δεν νομιζω οτι θα γυρισει ξανα σε εσενα, κ αν γυρισει μετα απο λιγο θα σε ξαναχωρισει οπως αλλωστε λες οτι εχει ηδη γινει τοσες πολλες φορες. Περσσοτερο πιστευω οτι αυτο που την ενοχλει πραγματικα ειναι η συνειδητοποιηση οτι απλως δεν θελει να ειστε πια μαζι κ απλως φοβαται ακομα να το παραδεχτει(η ισως κ να μην το εχει συνειδητοποιησει ακομα κ να ριχνει το φταιξιμο για αυτη την κατασταση σε εντελως αλλα πραγματα). Στα λεω αυτα γιατι κ εγω στην ιδια φαση με την κοπελα ημουν, ειχα σταματησει να βλεπω ερωτικα το αγορι μου, ενοιωθα οτι ηθελα να ζησω την ζωη μου κ οτι μου ηταν τοσο δυσκολο να το πετυχω αυτο αμα συνεχιζαμε να ημασταν μαζι. Απλως δεν εβλεπα πια ενα κοινο μελλον, δεν ηταν ο σωστος για μενα. Επισης δεν πιστευω οτι υπαρχει κατι συγκεκριμενο που την ενοχλει κ πρεπει να το λυσει για να ειστε ξανα μαζι, η παρεξηγηση με τους δικους της περισσοτερο σαν δικαιολογια ακουγεται παρα σαν λογος για χωρισμο. Τα εμποδια αμα θες να τα ξεπερασεις, τα ξεπερνας, η θεληση πρεπει να υπαρχει κ στην συγκεκριμενη περιπτωση η κοπελα μου ακουγεται πολυ μπερδεμενη κ ακουγεται σαν να κλινει περισσοτερο προς τον οριστικο χωρισμο.
    http://www.youtube.com/watch?v=rEXhAMtbaec

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2014
    Posts
    20
    Για ποιο λόγο όμως να "συνειδητοποιήσεις" οτι δεν θες να είσαι με κάποιον όταν δεν έχει κάτι που σε ενοχλεί, κάτι που σε πληγώνει, όταν σου προσφέρει τα πάντα απλόχερα και γενικά όταν δείχνεις οτι η ζωή σου κυλά χωρίς εμπόδια...;; Συνήθως τόση αντίδραση εκφράζουν άνθρωποι που περνάνε δυσκολίες, οπότε εγώ ερμηνεύω περισσότερο τη συμπεριφορά της σαν έκρηξη απέναντι στα τόσα προβλήματα που τα βλέπει ανυπέρβλητο βουνό μπροστά της...σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε τουλάχιστον άλλη μία συζήτηση εφ'ολης της ύλης και να ξεκαθαρίσουμε/επιβεβαιώσουμε την κατάληξη της σχέσης μας. Δε ξέρω σε αυτή τη συζήτηση τι να ζητήσω, να δείξω ανεξάρτητος, να δείξω οτι το ξεπέρασα και να την ωθήσω στη ζήλια ή να της δείξω οτι είμαι δίπλα της και εξακολουθώ να την αγαπάω (όπως όντως συμβαίνει); Αξίζει να προσποιηθώ προκειμένου να την "σοκάρω" και να την κάνω να αναθεωρήσει όσα της λέει το μυαλό της;;

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2014
    Posts
    20
    Επανέρχομαι για νεότερα...συναντηθήκαμε χθες μετά από 3 εβδομάδες περίπου...μιλήσαμε ήρεμα και όμορφα...φοβόμουν πριν τη δώ οτι θα νιώθω διαφορετικά, ότι θα τη νιώθω ξένη, όμως τελικά τίποτα μέσα μου δεν είχε αλλάξει...σα να μην είχε περάσει ούτε μέρα. Κι εκείνη αν και κάπως μουδιασμένη ήταν εξίσου όμορφη και χαμογελαστή. Μιλούσαμε σαν να μην είχε γίνει τίποτα, σαν να είχαμε απλά να βρεθούμε αρκετές μέρες. Μου είπε οτι της είναι δύσκολο, οτι της λείπω πάρα πολύ, οτι ήθελε πριν μερικές μέρες να με πάρει τηλ και να έρθει να με βρει για να τα ξαναβρούμε...αλλά δεν το έκανε γιατί φοβόταν οτι για άλλη μια φορά θα περνούσε 1-2 μήνες και θα μου ζητούσε πάλι να χωρίσουμε...
    Γενικά μου εξήγησε οτι ψυχολογικά δεν είναι καλά, δέχεται πολύ στρες από τη δουλειά και την οικογένεια της, μου τόνισε οτι δεν υπάρχουν από το σπίτι της "κακές" κουβέντες για μένα και ότι είναι μια δικιά της απόφαση να μείνει για λίγο καιρό μόνη της προκειμένου να δει με ποιο τρόπο με βλέπει μετά από 5+ χρόνια σχέσης-ζωής. Μου ανέφερε επίσης οτι δεν το κάνει για να γνωρίσει άλλους, απλά οτι εδώ και καιρό δε μπορούσε να ανταπεξέλθει σε όσα της προσέφερα λόγω της κακής ψυχολογίας της και του άγχους. Εν τέλει μου είπε οτι θέλει λίγο χρόνο μέχρι να ξεπεράσει ορισμένες καταστάσεις αλλά δε θέλει να με βάλει στον πάγο να την περιμένω γιατί δε μπορεί να μου εγγυηθεί ούτε το πότε ούτε το αν σίγουρα θα γυρίσει σε μένα.
    Τα δικά μου συμπεράσματα ήταν αρκετά διαφωτιστικά, κατάλαβα οτι δε μπορώ με κανένα τρόπο να τη βοηθήσει η παρουσία μου ή τα λόγια μου, αντιθέτως αυτό που θα τη βοηθήσει είναι η απουσία μου και η σιωπή μου, θα προσπαθήσω να εξαφανιστώ εντελώς από τη ζωή της, να μη μαθαίνει νέα μου, να μην ξέρει τι κάνω και πως περνάω και παράλληλα θα συνεχίσω κι εγώ τη ζωή μου, είτε μόνος είτε με κάποιο άλλο πρόσωπο...έστω κι αν δεν είμαι εκεί 100%, πράγμα "ανήθικο" αλλά σωτήριο για μένα...ξέρω πλέον οτι δεν υπάρχουν από το σπίτι της παρεμβάσεις και ελπίζω κάποια στιγμή να ξεπεράσει όλες αυτές τις μετ-εφηβικές ανησυχίες της και την ανασφάλεια της μακροχρόνιας σχέσης και αν είμαι κι εγώ καλά, να τα ξαναβρούμε και τότε να προχωρήσει και παρακάτω αυτή η σχέση. Επίσης της τόνισα οτι εγώ δε μπορώ να περιμένω τίποτα, οτι μπορεί σε 10 μέρες να είμαι με άλλη κοπέλα κι εκεί την είδα οτι πάγωσε ελαφρώς...και επιπλέον την είδα να κλαίει, κάτι που δεν είχε συμβεί τις προηγούμενες φορές οπου προσπαθούσε να μου βγάλει ένα σκληρό προσωπείο προκειμένου να στηρίξει εγωιστικά αυτή την απόφαση της...

    Ευχαριστώ για το χρόνο σας...

  11. #11
    Quote Originally Posted by beealone View Post
    Τα δικά μου συμπεράσματα ήταν αρκετά διαφωτιστικά, κατάλαβα οτι δε μπορώ με κανένα τρόπο να τη βοηθήσει η παρουσία μου ή τα λόγια μου, αντιθέτως αυτό που θα τη βοηθήσει είναι η απουσία μου και η σιωπή μου, θα προσπαθήσω να εξαφανιστώ εντελώς από τη ζωή της, να μη μαθαίνει νέα μου, να μην ξέρει τι κάνω και πως περνάω και παράλληλα θα συνεχίσω κι εγώ τη ζωή μου, είτε μόνος είτε με κάποιο άλλο πρόσωπο...έστω κι αν δεν είμαι εκεί 100%, πράγμα "ανήθικο" αλλά σωτήριο για μένα...ξέρω πλέον οτι δεν υπάρχουν από το σπίτι της παρεμβάσεις και ελπίζω κάποια στιγμή να ξεπεράσει όλες αυτές τις μετ-εφηβικές ανησυχίες της και την ανασφάλεια της μακροχρόνιας σχέσης και αν είμαι κι εγώ καλά, να τα ξαναβρούμε και τότε να προχωρήσει και παρακάτω αυτή η σχέση...
    Να ξερες πόσο έξυπνη απόφαση πήρες!
    Οι περισσότεροι από μας σε μια τέτοια κατάσταση βομβαρδίζουμε τον άλλον με την παρουσία μας προκειμένου να μη τον χάσουμε και στο τέλος φεύγει ακόμη πιο γρήγορα απ όσο και ο ίδιος πίστευε.
    Ενας άνθρωπος που σε αγαπάει αλλα για τους χ ψ λόγους αποστασιοποιείται, ΜΟΝΟ όταν λείψεις πραγματικά από τη ζωή του και δεν έχει ΚΑΜΙΑ απολύτως εικόνα σου, θα γυρίσει και μάλιστα με τις καλύτερες συνθήκες.
    Αν δεν γυρίσει, τότε το θέμα έχει τελειώσει, οπότε καλύτερα για σένα.

  12. #12
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    ο τιτλος αυτος που εχεις βαλει απο τη μια μου θυμιζει ενα τραγουδι που με εκφραζει http://www.youtube.com/watch?v=WllStg5GITA κ απο την αλλη εξακολουθω να εχω την εντυπωση οτι η συγκεκριμενη αισθανετε παντου μονη οτι κ να κανει αυτο θα μπορουσε να εξηγιθει οτι σκεφτετε συνεχως τον εαυτο της οτι κ αν κανει γι αυτο κ επιδη δεν υπολογιζει τους αλλους γι αυτο εχει μεναξιες συνεχεια

    παρ ολα αυτα εξακολουθω να μη πειθομαι οτι αυτο που συνεβει εχει σχεση με σενα κ εξακολουθω να πιστευω οτι με οπιον κ ειχε κανει σχεση θα εκανε ακριβως το ιδιο.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    Quote Originally Posted by beealone View Post
    ............

    Την περασμένη Τετάρτη βγαίνουμε βραδινή βόλτα για κρασάκι και ποτό, την είδα αλλαγμένη, βαριά και με μια ελαφριά τάση "ειρωνείας". Την επόμενη βραδιά δημοσίευσε μια φωτογραφία που έλεγε πως είναι πιο άσχημο να είσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις μόνη παρά να είσαι εντελώς μόνη. Παρασκευή πρωί, του Αγ. Βαλεντίνου μιλώντας στο FB μου είπε ακόμα μια φορά ότι δε νιώθει όπως ένιωθε, οτι δε νιώθει ερωτευμένη, οτι νιώθει πνιγμένη, ότι η ζωή της περνάει χωρίς εκείνη να μπορεί να την ελέγξει, και άλλα τέτοια πολλά. Έπεσα από τα σύννεφα πάλι, έκανε τα ίδια που είχε πει πως έχουν ξεπεραστεί...το ίδιο βράδυ ενώ της έδινα το δωράκι για τη γιορτή του έρωτα (πανάθεμα τον) μου ζήτησε να χωρίσουμε λέγοντας μου να προχωρήσω τη ζωή μου και πως θέλει όταν και αν γυρίσει σε μένα να έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει και να είμαστε μαζί με πιο υγιείς βάσεις...επίσης είπε πως όλες τις άλλες φορές που τα ξαναβρίσκαμε ήταν λάθος και δεν είχε προλάβει να ξεπεράσει όσα την ενοχλούσαν. Δέχτηκα όσα μου είπε και έφυγα χωρίς να ξαναμιλήσουμε από τότε............

    Κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ αφού σας κούρασα τόσο...μπορεί αυτή η κοπέλα να μη με αγαπάει πια; Είναι δυνατόν ένας τόσο υγιής και δυνατός έρωτας να έσβησε επειδή χαλαστήκαμε λίγο με τους γονείς της; (με τους δικούς μου τα πήγαινε πολύ καλά) Είναι δυνατόν να ξέχασε όλα όσα ζήσαμε μαζί, όσα όνειρα κάναμε αυτά τα χρόνια και να θέλει να μείνει μακριά μου; Μπορώ να αλλάξω εγώ αυτή την κατάσταση; Να της μιλήσω; Να προσπαθήσω να τη βοηθήσω; Ή να την αφήσω μόνη της μέχρι να συνειδητοποιήσει τι θέλει; Εγώ τη βλέπω οτι με αγαπάει, δεν το αρνήθηκε άλλωστε, όμως δε μπορώ να ερμηνεύσω με κάποιο τρόπο τις κινήσεις της. Νιώθω σαν να έχω χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου και κάθε μέρα που περνάει με πονάει γιατί δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να παλέψω γι'αυτό που είχαμε...το έφερε τόσο ξαφνικά και με άφησε άναυδο. Θέλω να τη βοηθήσω να το ξεπεράσει όλο αυτό όμως δε ξέρω αν μπορεί...και ναι θα μπορούσα να το γράψω βιβλίο όλο αυτό με πρωταγωνιστή τον Παπακαλιάτη αλλά είναι αλήθεια!
    διαβαζοντας ολη την προηγουμενη διηγηση, σκεφτομουν οτι συμβαινει αυτο ακριβως που σου ειπε στα υπογραμμισμενα.
    νομιζω οτι για την κοπελα σου εχει χαθει το παθος και δεν θελει να συνεχισει χωρις παθος μια σχεση που κατα τα αλλα φαινεται ταιριαστη.
    διαβασα και τα της προσφατης συναντησης σας και εξακολουθω να πιστευω τα ιδια.
    νομιζω πως οτι αλλο σου ειπε, δλδ οτι ισως καποτε το δειτε αλλιως και ξαναβρεθειτε κλπ, ειναι ειτε παρηγοριες για εσενα που ξερει ποσο την αγαπας, ειτε καβαντζες για την ιδια, σκεπτομενη οτι αν αποτυχει σε αλλες σχεσεις, ας μεινει μια πορτουλα ανοιχτη προς εσενα.

    η αγαπη, οχι δεν χανεται ΑΝ υπαρχει, αλλα ειναι αλλο πραγμα απο το ερωτικο παθος και προφανως η φιλη σου το θεωρει απαραιτητο.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    5,780
    Οι γονείς της γιατι δε σε θέλουν? Είναι μονο απ την παρεξήγηση στη δουλειά? Και τι είδους παρεξήγηση έγινε? Γιατι το περνάς ντούκου το θέμα αλλα απο κει στράβωσε η δουλειά με τα λόγια που της βάλανε. Αυτό έγινε μετα που τα τσουγκρίσατε στη δουλειά ή δε σε θέλανε απο πιο παλιά?

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2014
    Posts
    20
    Κοίτα με τον αδερφό της και τη μάνα της μιλούσαμε χαλαρά και μέσα στις γιορτές, βγήκαμε με τον αδερφό της για τη γιορτή του, και δεν έδειχνε πως κάτι τον απασχολεί ή οτι στο σπίτι υπάρχει γκρίνια. Άλλωστε και η ίδια το τόνισε πως δεν υπάρχει πρόβλημα από το σπίτι απλά η ίδια έχει διάφορα προβλήματα. Με τον πατέρα της δεν είχαμε καμία επαφή, γιατί απλά δεν έτυχε. Πιο παλιά με θέλανε και με παραθέλανε...

    Τώρα για το άλλο θέμα του πάθους που λέτε, μου είπε πως "δεν τη νοιάζει που έχει χαθεί ο ενθουσιασμός του πρώτου καιρού γιατί είναι λογικό μετά από τόσα χρόνια αυτή η σχέση να έχει περάσει σε άλλο επίπεδο" και οτι το πρόβλημα δεν είναι ερωτικό...απλά η ίδια λόγω όλων αυτών που την απασχολούν δε μπορεί να είναι με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο έξω από αυτή τη σχέση...δηλαδή μου είπε οτι δε νιώθει πως ανταποκρίνεται σε όσα της δίνω και συνεπώς δε μπορεί να νιώσει και αρκετά καλά μέσα σε όλο αυτό...επιθυμεί να μείνει μόνη της για ένα διάστημα για να τα βρει με τον εαυτό της, μου είπε οτι της λείπω κι οτι με σκέφτεται αλλά πρέπει να στηρίξει την επιλογή της (14 Φλεβάρη) να μείνουμε για ένα διάστημα χωριστά...γιατί αν ξαναγυρίσει τώρα που της λείπω αλλά μετά από 1 μήνα την πιάσει πάλι το ίδιο θα είναι ακόμα δυσκολότερο και για τους δύο και έτσι θέλει αν τελικά καταλήξει στο να είμαστε πάλι μαζί να είναι ήρεμη και κατασταλαγμένη...

    Γενικά ο γυναικείος τρόπος σκέψης σε μια ηλικία όπως η δική της και με τόση πίεση που δέχεται από το περιβάλλον της, μπορούν να είναι αφάνταστα δυσνόητα...εγώ που την ξέρω καλά αρνούμαι να δεχτώ οτι έχει σβήσει η αγάπη μέσα της και τείνω στο να καταλήξω σε δύο συμπεράσματα...

    1. Της συμβαίνει κάτι που δε θέλει να μου πει από εγωισμό και ανασφάλεια οτι θα "πέσει" στα μάτια μου, είτε οικογενειακό είτε θέμα υγείας είτε κάτι άλλο...η εποχή της κρίσης έχει προκαλέσει πολλά side-effects...
    2. Πιέστηκε πολύ από το περιβάλλον της με το πτυχίο και τη δουλειά και επιθυμεί να πατήσει ξανά στα δικά της πόδια έξω από σχέση και περισσότερες υποχρεώσεις...μου έχει αναφέρει άλλωστε στο παρελθόν οτι υπήρχαν μέρες που ήθελε να μείνει στο σπίτι της γιατί της γκρίνιαζαν που έβγαινε και που δεν ασχολιόταν με τα θέματα της (διάβασμα) αλλά από την άλλη για να μην της θυμώσω εγώ ή για να μην μου χαλάσει χατίρι αναγκαζόταν κι έβγαινε αλλά το μυαλό της ήταν στο σπίτι ή σε κάτι άλλο που δε μου έλεγε...(όχι σε 3ο πρόσωπο εννοείται).

    Έχει περάσει ένας μήνας κι ακόμα όλα είναι στο φλου ανάμεσα μας...δε ξέρει τι να υποστηρίξει, δε ξέρει τι να μου πει...τη μία λέει οτι θέλει να της δώσω χρόνο για να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη, την άλλη λέει οτι θέλει να προχωρήσω τη ζωή μου, την τρίτη οτι της λείπω πολύ και είναι στο τσακ από το να με πάρει τηλέφωνο και να τα βρούμε και εν τέλει παραμένουμε σε αυτό το "τίποτα". Για παράδειγμα κρατάει και χρησιμοποιεί ακόμα την τηλεφωνική μου σύνδεση που της έχω δώσει και εξακολουθώ να πληρώνω εγώ, έχω πράγματα της στο σπίτι μου, έχω πράγματα μου στο δικό της, το ποδήλατο της και άλλες διάφορες εκκρεμότητες που σε ένα χωρισμό θα έπρεπε να έχουν ξεκαθαριστεί...γι'αυτό επέλεξα να εξαφανιστώ και να μην της μιλάω προκειμένου να την αφήσω να βιώσει όλο αυτό που επιθυμεί και να καταλήξει μόνη της στα συμπεράσματα της...

    Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας μάλλον...

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. Μία παράξενη σχέση ή ένας παράξενος άνθρωπος?
    By Jupiter.12 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 9
    Last Post: 18-08-2012, 08:28
  2. μια παραξενη θλιψη..
    By secretly in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 9
    Last Post: 10-08-2012, 00:02
  3. Παραξενη ιστορια με κοπελα.
    By napoleonh7 in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 5
    Last Post: 20-07-2012, 20:50
  4. ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ
    By stefanos_la_del_barrio in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 14
    Last Post: 06-07-2009, 15:02

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •