Βιολογικό Ρολόι

[Aphelia]

krino, μάλλον έχουμε μπερδέψει και οι δύο στο που διαφωνούμε. Εσύ φαίνεται να αναφέρεσαι στο εθιμοτυπικό μέρος του γάμου, αν έγινε τελετή. Εγώ αναφέρομαι στην απόφαση δύο ατόμων να είναι οικογένεια (με ή χωρίς παιδιά).
Φυσικά αυτή η απόφαση μπορεί να παρθεί και να υλοποιηθεί χωρίς καμία τελετή. Οι τελετουργίες βέβαια έχουν κάποια σημασία για αυτό και υπάρχουν. Τι σχέση έχει το κράτος; Οι τελετουργίες υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια ενώ δεν υπήρχε κανένα κράτος τότε. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που αποφάσισαν ότι θα πρέπει να υπάρχουν νόμοι, κανόνες, παροχές, ευνοϊκή μεταχείριση κλπ για τους παντρεμένους γιατί είναι επιταγή της κοινωνίας όχι ενός απρόσωπου κράτους με αυτόφωτο εγκέφαλο που αποφασίζει και διατάζει.
Προσωπικά καταλαβαίνω την ανάγκη για τη γνωστοποίηση του είδους της σχέσης προς το κοινωνικό σύνολο. Θέλουν να ξέρουν πως να φερθούν, τι να περιμένουν, τι είδους αντιμετώπιση να επιδείξουν. Π.χ. θα είναι διαφορετικά για τους γονείς μου να τους φέρω κάποιον στο σπίτι που έχω απλά μία σχέση και διαφορετικά να ξέρουν ότι τον παντρεύτηκα. Γιατί όταν θα ξέρουν ότι πια είναι μέρος της οικογένειας, θα προσπαθήσουν να τον γνωρίσουν καλύτερα, θα επενδύσουν και αυτοί συναισθηματικά. Αν είναι αβέβαιοι για το μέλλον της σχέσης και σκέφτονται ότι μπορεί σε 3 μήνες να έχω άλλη σχέση, τότε θα είναι πιο κουμπωμένοι.
Όταν ανέφερα ότι μπορώ να είμαι μόνη μου, εννοούσα ότι θα μπορώ να κάνω σχέσεις αλλά να μη τις θεωρώ οικογένειά μου. Έχει διαφορά να πιστεύεις ότι θα είσαι με τον άλλο για πάντα και διαφορετικό να περιμένεις ότι κάποια στιγμή θα χωρίσεις. Ίσως έχει να κάνει με το χαρακτήρα μου γιατί μέχρι στιγμής βάζω όρια στις σχέσεις μου.
Και ίσως είμαι υπερβολικά σίγουρη για τον εαυτό μου, επειδή μέχρι στιγμής δεν είχα προβλήματα μέσα στις σχέσεις μου και αν υπήρχαν τα λύσαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ίσως γιατί οι σύντροφοί μου γνωρίζουν ότι αν δε μου φέρονται όπως πρέπει εγώ θα φύγω. Ίσως γιατί η αίσθηση που υπάρχει μέσα στις σχέσεις μου μέχρι στιγμής είναι ότι αν χωρίσουμε θα γίνει από την πλευρά μου. Για μένα εννοείται ο σεβασμός και άλλα στάνταρ μέσα σε μία απλή σχέση, δε τα περιμένω μόνο από το σύζυγό μου.
Λες ότι η γυναίκα που θα φέρει τα παιδιά σου θα την έχεις διαλέξει έτσι ώστε να την εμπνέεις και να μη φύγει. Το ίδιο πιστεύω κι εγώ ότι θα γίνει με το σύζυγό μου, ποια η διαφορά;
Επειδή εσύ νιώθεις ασφυκτικά τις κοινωνικές επιταγές και τις βλέπεις από αυτή την οπτική γωνία δε σημαίνει ότι και οι άλλοι τις βλέπουν έτσι.
Οι ερωτήσεις που έκανα για τα παιδιά θέλω να καταδείξουν πως βλέπω τη δέσμευση της οικογένειας. Θέλω η ισχύ της δέσμευσης που υπάρχει απέναντι στα παιδιά μου να την έχω και με το σύζυγό μου.

[pennyva]

Κλειώ, εξαρτάται όπως λες από το τι θεωρεί ο καθένας μας γάμο και βέβαια οικογένεια.

Για εμένα (και μόνο εμένα σαφώς!) ο γάμος δεν διαφοροποιείται από την καλή σχέση (και πάλι \'καλή\' σύμφωνα με το δικό μου ορισμό). Ή τουλάχιστον δεν είναι καλό να διαφοροποιείται, επί της ουσίας πάντα: δεν αποκτά ούτε ο σύντροφος ούτε εγώ δικαιώματα και υποχρεώσεις που δεν τα είχε και πριν. Δεν βλέπω γιατί να πω (ή γιατί να μου πει) \'ααα, τώρα παντρευτήκαμε είναι αλλιώς\'.

Όσο για το παιδί, επειδή εγώ προσωπικά το βλέπω σαν πιθανότητα μόνο μέσα σε μια καλή σχέση, επέλεξα να αγνοήσω τον παράγοντα ηλικία. Αν λοιπόν δεν προκύψει παιδί μέσα στα χρονικά όρια που θέτει το βιολογικό ρολόι, δεν θα το θεωρήσω και καταστροφή.

Από την άλλη, κατανοώ ότι για τους ανθρώπους που το παιδί είναι προτεραιότητα ή βασικός στόχος στη ζωή τους, οφείλουν να λάβουν υπόψη και τον παράγοντα ηλικία.

[Sofia]

pennyva
συμφωνω σε πολλά σημεια μαζι σου...

προσωπικα δεν βλεπω το λογο που επιμενουν καποιοι υπερ της σχεσης μεσα στο γαμο ή εξω απο αυτόν.Λες κ ο γαμος οδηγει καπου μια σχεση, με το ζευγάρι αμετοχο σ οτι του συμβαινει...

Γάμος ή οχι, ανθρωποι ισορροπημενοι με υγιεις σχεσεις υπάρχουν ειτε παντρεμενοι ειτε όχι. Αλλιως: τα ράσα δεν κανουν τον παπα....ο γαμος δεν αποδεικνυει απο μονος του το ποσο ουσιαστικη ειναι η σχέση, και η σχεση χωρις το πλαισιο του γάμου, δεν αποδεικνυει αν \"αναπνεει\" και πόσο η σχεση αυτη....

[Sofia]

να προσθέσω οτι το πλαισιο, είτε γαμου είτε σχεσης, το ορίζουν 2. δεν ερχεται ετοιμοπαράδοτο με ταμπελακι \"γαμος\" \"σχεση\"! βεβαια οι ταμπελες ειναι μια βολικη λυση πολλες φορες....

[krino]

Originally posted by Aphelia
krino, μάλλον έχουμε μπερδέψει και οι δύο στο που διαφωνούμε. Εσύ φαίνεται να αναφέρεσαι στο εθιμοτυπικό μέρος του γάμου, αν έγινε τελετή.


Λαθος...
αν και ειμαι αθεος, σιγα το θεμα.
Σε τετοια καραγκιοζιλικια εγω γινομαι πιο καραγκιοζης.
Ενας συνειδητα αθεος, δεν εχει προβλημα ουτε να μπει σε εκκλησιες, ουτε να ακουει παπαδες ουτε τιποτα.
Για ενα αθεο ολα αυτα ειναι ενα θεατρο, μια τελετη θρησκευομενων που αν θες απλα την σεβεσαι οπως θα σεβοσουνα μια τελετη ινδιανων που θα κανανε με το μαγο τους.


Η ολη μου κριτικη στεκεται αυστηρα στο πως μεθοδευει η πολιτεια τις σχεσεις των ανθρωπων και κατ επεκταση πως μια μεριδα ανθρωπων (η πλειοψηφια) εκμεταλευεται αυτα τα νομοθετηματα για να νουθετει η να κρατασει \"ζωντανες\" αυτες τις σχεσεις του.

Ο κυριος τροπος ειναι ενα κοινωνικο συμβολαιο μεταξυ δυο ανθρωπων που σημερα ονομαζεται γαμος, εγγαμος βιος οπως θες πες τον.

Επανω σε αυτα το νομοθετημα, επενδυονται συναισθηματα, λειτουργουν κοινωνικες πιεσεις, εφευρισκονται πλαστα ενστικτα και οτι αλλο μπορεις να φανταστεις για να κραταει τους ανθρωπους αλυσοδεμενους.
Σε ολα αυτα επιστρατευονται οι παπαδες, (θεος συνεζευξε - ανθρωπος μη χωριζετο), ο στενος κοινωνικος περιγυρος, η κοινωνικη απομονωση, ο στιγματισμος ιδιως στην επαρχια και γενικα οτι αλλο μπορει να επιστρατευτει για να μπορεσει να σε φερει στον \"ισιο δρομο\"......



Εγώ αναφέρομαι στην απόφαση δύο ατόμων να είναι οικογένεια (με ή χωρίς παιδιά).
Φυσικά αυτή η απόφαση μπορεί να παρθεί και να υλοποιηθεί χωρίς καμία τελετή.


μπερδευομαι τωρα...
εγω με την συντροφο μου που απλα συμφωνησαμε οτι μας αρεσει να ειμαστε μαζι, ειμαστε οικογενοια η οχι??
και ναι δεν καναμε καμια τελετη για αυτο, ενα σουβλακι ειχαμε φαει και αυτο ηταν ολο.






Οι τελετουργίες βέβαια έχουν κάποια σημασία για αυτό και υπάρχουν.



ναι σε αυτο συμφωνω. Υπαρχει απο αρχαιοτατων χρονων αλλωστε.




Τι σχέση έχει το κράτος;



αυτο και αν εχει.



Οι τελετουργίες υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια ενώ δεν υπήρχε κανένα κράτος τότε. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που αποφάσισαν ότι θα πρέπει να υπάρχουν νόμοι, κανόνες, παροχές, ευνοϊκή μεταχείριση κλπ για τους παντρεμένους γιατί είναι επιταγή της κοινωνίας όχι ενός απρόσωπου κράτους με αυτόφωτο εγκέφαλο που αποφασίζει και διατάζει.



δεν αντιλεγω οτι το αποφασισαν ανθρωποι.
Αυτο που σκεπτομαι ειναι το γιατι το αποφασισαν και οι τροποι που βρηκαν.
Οι κοινωνιες ξερεις αιωνα με τον αιωνα αλλαζουν και αν πολυ παλια μπορουσες να χωρισεις ευκολα σημερα δεν ειναι ετσι.




Προσωπικά καταλαβαίνω την ανάγκη για τη γνωστοποίηση του είδους της σχέσης προς το κοινωνικό σύνολο. Θέλουν να ξέρουν πως να φερθούν, τι να περιμένουν, τι είδους αντιμετώπιση να επιδείξουν. Π.χ. θα είναι διαφορετικά για τους γονείς μου να τους φέρω κάποιον στο σπίτι που έχω απλά μία σχέση και διαφορετικά να ξέρουν ότι τον παντρεύτηκα.



Οταν οι γονεις μου θα με βλεπουν με την ιδια γυναικα 10 χρονια η και 20 ας της φερθουν οπως νομιζουν οι ιδιοι.
Δεν μου αρεσει να φορτιζω εγω τους αλλους για το πως θα νιωθουν.
Ο καθε ανθρωπος ειναι μια ξεχωριστη προσωπικοτητα.
Δεν θα ηθελα ποτε κανεις να συμπαθησει την συντροφο μου επειδη συμπαθει εμενα η ειναι η νομιμη γυναικα μου.
Προτιμω να την συμπαθουν για αυτο που ειναι η ιδια.





Γιατί όταν θα ξέρουν ότι πια είναι μέρος της οικογένειας, θα προσπαθήσουν να τον γνωρίσουν καλύτερα, θα επενδύσουν και αυτοί συναισθηματικά. Αν είναι αβέβαιοι για το μέλλον της σχέσης και σκέφτονται ότι μπορεί σε 3 μήνες να έχω άλλη σχέση, τότε θα είναι πιο κουμπωμένοι.


μεγαλο λαθος, τον ανθρωπο το γνωριζεις για αυτο που ειναι ο ιδιος και δεν κρινω οτι θα πρεπει να παιρνει αλλη \"λαμψη\" επειδη παιρνει ενα τιτλο διπλα σου.

Μια γνωστη μου στο χωριο μου παντρευτηκε ενα παιδι απο αλλη πολη, αρκετα μακρια. Ο ανθρωπος εμεινε εκει φτιαξανε σπιτι και ζουσανε αρκετα χρονια. Ολα αυτα τα χρονια ο Κωστας ηταν το αγαπημενο παιδι ολων. Ξαφνικα μετα απο δεκα και πλεον χρονια γαμου αποφασισαν να χωρισουν. (ο λογος ηταν οτι δεν μπορουσαν να κανουν παιδια) Χωρισαν ομαλα χωρις φωνες και ιστοριες. Ξαφνικα ο Κωστας εγινε ο προικοθηρας (μιας και ειχε φτιαξει περιουσια στο χωριο της κοπελας), αυτος που ηρθε να κονομησει φραγκα κλπ κλπ....
Τετοιο φθονο δεν ειχα ξαναδει και να γυρναει απο την μια στιγμη στην αλλη.
Τον τυπο τον αγαπουσαν οσο ηταν ο γαμπρος της κοπελας....
Οταν τελειωσε το σεναριο εγινε ο χειροτερος ολων!!!
Οποια υποκρισια η οποια βεβαια στην ελληνικη επαρχια περισευει.
Φυσικα σε πληροφορω οτι ειμαι ο μονος που αμα τον βρω θα του μιλησω χωρις προβλημα. Εγω το τυπο τον γουσταρα γιατι ηταν οκ παιδι...
Σκασιλα μου τεραστια και δεκα εργοστασια ποια παντρευτηκε και τι εκανε.




Όταν ανέφερα ότι μπορώ να είμαι μόνη μου, εννοούσα ότι θα μπορώ να κάνω σχέσεις αλλά να μη τις θεωρώ οικογένειά μου.



αμα υποθεσουμε οτι κανεις μια σχεση και μενεις οπως εισαι για τα επομενα 20 χρονια χωρις να παντρευτεις,
αυτη την σχεση τι την θεωρεις??




Έχει διαφορά να πιστεύεις ότι θα είσαι με τον άλλο για πάντα και διαφορετικό να περιμένεις ότι κάποια στιγμή θα χωρίσεις.



ο γαμος σου εξασφαλιζει οτι θα εισαι για παντα???




Ίσως έχει να κάνει με το χαρακτήρα μου γιατί μέχρι στιγμής βάζω όρια στις σχέσεις μου.
Και ίσως είμαι υπερβολικά σίγουρη για τον εαυτό μου, επειδή μέχρι στιγμής δεν είχα προβλήματα μέσα στις σχέσεις μου και αν υπήρχαν τα λύσαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ίσως γιατί οι σύντροφοί μου γνωρίζουν ότι αν δε μου φέρονται όπως πρέπει εγώ θα φύγω. Ίσως γιατί η αίσθηση που υπάρχει μέσα στις σχέσεις μου μέχρι στιγμής είναι ότι αν χωρίσουμε θα γίνει από την πλευρά μου. Για μένα εννοείται ο σεβασμός και άλλα στάνταρ μέσα σε μία απλή σχέση, δε τα περιμένω μόνο από το σύζυγό μου.

Λες ότι η γυναίκα που θα φέρει τα παιδιά σου θα την έχεις διαλέξει έτσι ώστε να την εμπνέεις και να μη φύγει. Το ίδιο πιστεύω κι εγώ ότι θα γίνει με το σύζυγό μου, ποια η διαφορά;


οτι εγω δεν την δεσμευω με κανενα τροπο. Η μονη της δεσμευση που εχει ειναι απεναντι στον εαυτο της και οτι η ιδια εχει κανει την επιλογη της να μεινει κοντα μου.

Δεν εχει να δωσει λογο πουθενα για αυτο, ουτε καν σε εμενα. Ουτε να παει σε δικαστηριο να χωρισει, ουτε να το πει στη μανα της, ουτε στους φιλους της, πουθενα αλλου περα του εαυτου της.




Επειδή εσύ νιώθεις ασφυκτικά τις κοινωνικές επιταγές και τις βλέπεις από αυτή την οπτική γωνία δε σημαίνει ότι και οι άλλοι τις βλέπουν έτσι.



αυτο ποτε καταλαβες οτι ειπα κατι τετοιο.
Παρακαλω πολυ μην μου φορτωνεις σεναρια που δεν μου αντιστοιχουν.
Οταν γραφω, αναφερομαι στις σκεψεις μου και σε κανεναν αλλο.
Το τι κανουν οι αλλοι ειναι δικο τους ζητημα και δεν με αφορα ουτε στο χιλιοστο.




Οι ερωτήσεις που έκανα για τα παιδιά θέλω να καταδείξουν πως βλέπω τη δέσμευση της οικογένειας. Θέλω η ισχύ της δέσμευσης που υπάρχει απέναντι στα παιδιά μου να την έχω και με το σύζυγό μου.



Ειναι νοημον ανθρωπος, και οταν ακουω απο τα χειλη μιας γυναικας να μου λεει οτι θελει να ειναι μαζι μου να ειναι η πιο ισχυρη δεσμευση που θα επιζητουσα ποτε μου, αρκει να βγαινει απο την καρδια της.

[liberchild]

Βρε κορίτσια γιατί τέτοιος νταλκάς να παντρευτείτε? και γιατί τόσο ξόδεμα σα νάναι επένδυση?
δεν ξέρετε τι καλά είστε έτσι.

[krino]

Originally posted by Kleiw
Εν κατακλείδι, ούτε ο παπάς ούτε ο κουμπάρος ούτε ο δήμαρχος ούτε κανένας άλλος κάνει την διαφορά , αν δεν την κάνεις εσύ μέσα σου ! Και η διαφορά είναι , ένας καινούργιος ΡΟΛΟΣ που έχει και αυτός τις απαιτήσεις του !
Αν τον θές αυτόν τον ρόλο, δεν είναι ανάγκη να πάς στην εκκλησία, αλλά σίγουρα πρέπει να το συζητήσεις με τον συντροφό σου και να το συναποφασίσετε, γιατί (αν και δεν το έχω ακόμα αποτολμήσει) ξέρω οτι είναι ένας δύσκολος ρόλος και έχει και αυτός δουλειά !

στεκομαι σε αυτο γιατι νομιζω τα υπολοιπα τα εχω απαντησει,

Δεν διαφωνω με οσα γραφεις, απλα για μενα το να μην θελω να παντρευτω εχει και μια ηθικου τυπου αρνηση.
Σε πληροφορω και να παντρευτω δεν δεχομαι να αλλαξει κατι στη ζωη μου.
Απλα σκεφτομαι αφου δεν προκειται να αλλαξει κατι, ποιος ο λογος να παντρευτω??


Οσο για την συντροφο μου, δεν θα ηταν μαζι μου αν ειχε προοπτικη να βρει γαμπρο. απλως επαιξε και εχασε....
Φυσικα ξερω πολυ καλα οτι ειμαι αισχρη μειοψηφια και οτι αμα θελει να παντρευτει αντρες προθυμοι υπαρχουν μπολικοι.
Απλα δεν με νοιαζει τι κανουν οι αλλοι, με νοιαζει τι κανω εγω και πως ειμαι ενταξει με τον εαυτο μου.


Ολες οι σχεσεις εχουν δουλεια και θελουν καθημερινη ενασχοληση, σε πολλα επιπεδα.
Αλλα ετσι ειναι αν θες να παρεις, πρεπει να δωσεις και μαλιστα χωρις να μετρας τι δινεις και τι παιρνεις....

[krino]

Originally posted by Sofia


ο γαμος δεν αποδεικνυει απο μονος του το ποσο ουσιαστικη ειναι η σχέση, και η σχεση χωρις το πλαισιο του γάμου, δεν αποδεικνυει αν \"αναπνεει\" και πόσο η σχεση αυτη....

τι μας λες...
τοσο απλη ειναι η εξισωση??
γαμος και σχεση ειναι μια η αλλη??
Αμα ειναι ετσι τοτε να μην παντρευται κανεις να γλυτωνουμε και τα εξοδα...
αμ δεν ειναι ετσι λαθος στα ειπανε.

[Aphelia]

krino, δε κατάλαβα γιατί εξανίστασαι σε αυτό που έγραψα ότι νιώθεις ασφυκτικά τις κοινωνικές επιταγές. Τι κατάλαβες εσύ ότι σου είπα;

Και ναι για μένα υπάρχει διαφορά ακόμα και αν είμαι μετά από 20 χρόνια μαζί με κάποιον αν τον θεωρώ οικογένειά μου ή όχι. Αν μέσα μου υπάρχει το σκεπτικό ότι αύριο μπορώ να φύγω έτσι εύκολα αν το θελήσω όσα χρόνια και να περάσουν για μένα θα είναι το ίδιο. Είναι θέμα απόφασης, πρέπει να την έχω πάρει κάποια στιγμή, τη χρειάζομαι ψυχολογικά.

(άσχετο, αλλά την τελευταία εβδομάδα που κατάλαβα ότι είσαι άντρας άρχισα να αναρωτιέμαι αν το όνομά σου είναι από το κρίνο ή από το κρίνω).

[krino]

Originally posted by Aphelia
krino, δε κατάλαβα γιατί εξανίστασαι σε αυτό που έγραψα ότι νιώθεις ασφυκτικά τις κοινωνικές επιταγές. Τι κατάλαβες εσύ ότι σου είπα;



Νομιζω οτι λαθος ειχα δωσει να καταλαβεις ορισμενα πραγματα, ελπιζω και με το τελευταιο μυνημα να ξακαθαρισα στις αντιρησεις μου.




Και ναι για μένα υπάρχει διαφορά ακόμα και αν είμαι μετά από 20 χρόνια μαζί με κάποιον αν τον θεωρώ οικογένειά μου ή όχι. Αν μέσα μου υπάρχει το σκεπτικό ότι αύριο μπορώ να φύγω έτσι εύκολα αν το θελήσω όσα χρόνια και να περάσουν για μένα θα είναι το ίδιο. Είναι θέμα απόφασης, πρέπει να την έχω πάρει κάποια στιγμή, τη χρειάζομαι ψυχολογικά.



οκ δεκτη η ενσταση σου, μονο που εγω λειτουργω διαφορετικα.
Δεν χρειαζομαι καμια ψυχολογικη στηριξη για να νιωσω ασφαλεια στις σχεσεις μου.





(άσχετο, αλλά την τελευταία εβδομάδα που κατάλαβα ότι είσαι άντρας άρχισα να αναρωτιέμαι αν το όνομά σου είναι από το κρίνο ή από το κρίνω).


μου το εχουν ξαναπει αυτο αλλα γινεσαι αδικη,
στις συζητησεις που κανω κυριως δε, ο μονος που κανω κριτικη ειναι ο εαυτος μου και μεχρι εκει. (σε αυτο εξαιρειται μονο η σοφια)

καλημερα παρολα αυτα....
:)

[Kleiw]

Originally posted by krino

Originally posted by Kleiw
Εν κατακλείδι, ούτε ο παπάς ούτε ο κουμπάρος ούτε ο δήμαρχος ούτε κανένας άλλος κάνει την διαφορά , αν δεν την κάνεις εσύ μέσα σου ! Και η διαφορά είναι , ένας καινούργιος ΡΟΛΟΣ που έχει και αυτός τις απαιτήσεις του !
Αν τον θές αυτόν τον ρόλο, δεν είναι ανάγκη να πάς στην εκκλησία, αλλά σίγουρα πρέπει να το συζητήσεις με τον συντροφό σου και να το συναποφασίσετε, γιατί (αν και δεν το έχω ακόμα αποτολμήσει) ξέρω οτι είναι ένας δύσκολος ρόλος και έχει και αυτός δουλειά !

στεκομαι σε αυτο γιατι νομιζω τα υπολοιπα τα εχω απαντησει,

Εγω πάντως δεν νιώθω το ίδιο ! Προσωπικά διαφοροποιώ την σχέση χωρίς παιδιά και με παιδιά ! Στην σχέση χωρίς παιδιά συμφωνώ μαζί σου ! Στη σχέση με παιδιά, πιστεύω οτι πρέπει να υπάρχει κάποια δέσμευση και απο τους δύο και κάποια συνειδητοποίηση για έναν καινούργιο ρόλο ! Και είναι ρόλος που έχει ευθύνες και αλλαγές ! Απο αυτά που λες δεν καταλαβαίνω ποσο συμφωνείς σε αυτά !

Δεν διαφωνω με οσα γραφεις, απλα για μενα το να μην θελω να παντρευτω εχει και μια ηθικου τυπου αρνηση.
Σε πληροφορω και να παντρευτω δεν δεχομαι να αλλαξει κατι στη ζωη μου.
Απλα σκεφτομαι αφου δεν προκειται να αλλαξει κατι, ποιος ο λογος να παντρευτω??

Επαναλαμβάνω αν είναι να κάνεις παιδιά, πρέπει να αλλάξουν πολλά ! Θα πρέπει να αναλάβεις ευθύνες απέναντι στο παιδί και να στηρίξεις την συντροφό σου ψυχολογικά, οικονομικά και σεξουαλικά (ακόμα και αν το σώμα της δεν είναι τέλειο πια). Οι αλλαγές αυτές πρέπει να γίνουν για να διατηρηθεί η σχέση και να είναι όλοι \'\'καλά\'\' μεσα σε αυτή την νεα κατάσταση ! Δεν είναι βέβαια ανάγκη να υπάρξει γάμος (εκκλησία, δημαρχείο) (Σε αυτό συμφωνούμε.Στα υπόλοιπα?)


Οσο για την συντροφο μου, δεν θα ηταν μαζι μου αν ειχε προοπτικη να βρει γαμπρο. απλως επαιξε και εχασε....

Δεν κατάλαβες τι είπα ! Δεν μένει μαζί σου γιατί είναι \'\'ασχημότερη\'\' και με \'\'περισσότερες ευθύνες\'\', αλλά την βοηθάει να νιώθει καλύτερα, οτι παρόλες τις αλλάγές που θα έρθουν με τον καινούργιο της ρόλο, θα είσαι κοντά της ! Τέτοια δέσμευση υπάρχει απο μέρους σου ? (ανέφερα παραδείγματα αντρών που δεν πήραν την ευθύνη του δικού τους ρόλου) Η γυναίκα, επειδή γεννάει, μπαίνει πιο ευκολα στο ρόλο του γονιου και της δέσμευσης που αυτός χρειάζεται ! Για την στάση του άντρα δημιουργείται περισσότερη ανησυχία (χωρίς βέβαια όλα αυτά να είναι χωρίς εξαιρέσεις)

Φυσικα ξερω πολυ καλα οτι ειμαι αισχρη μειοψηφια και οτι αμα θελει να παντρευτει αντρες προθυμοι υπαρχουν μπολικοι.
Απλα δεν με νοιαζει τι κανουν οι αλλοι, με νοιαζει τι κανω εγω και πως ειμαι ενταξει με τον εαυτο μου.

Το δικό μου ερώτημα παραμένει : Είσαι ενάντια της τελετουργίας μόνο ? \'Η είσαι ενάντια των αλλαγών και των ευθυνών που συνεπάγεται η οικογένεια ?

Ολες οι σχεσεις εχουν δουλεια και θελουν καθημερινη ενασχοληση, σε πολλα επιπεδα.
Αλλα ετσι ειναι αν θες να παρεις, πρεπει να δωσεις και μαλιστα χωρις να μετρας τι δινεις και τι παιρνεις....

Σε αυτό με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη ! Αλλά είναι αρκετά θεωρητικό !

[krino]

Originally posted by Kleiw

στεκομαι σε αυτο γιατι νομιζω τα υπολοιπα τα εχω απαντησει,

Εγω πάντως δεν νιώθω το ίδιο ! Προσωπικά διαφοροποιώ την σχέση χωρίς παιδιά και με παιδιά ! Στην σχέση χωρίς παιδιά συμφωνώ μαζί σου ! Στη σχέση με παιδιά, πιστεύω οτι πρέπει να υπάρχει κάποια δέσμευση και απο τους δύο και κάποια συνειδητοποίηση για έναν καινούργιο ρόλο ! Και είναι ρόλος που έχει ευθύνες και αλλαγές ! Απο αυτά που λες δεν καταλαβαίνω ποσο συμφωνείς σε αυτά !


η μονη δεσμευση που μπορω να δωσω ειναι η εκφραση της αγαπης μου και πως αυτη εκλαμβανεται απο τον αλλον.
Περαν τουτου μηδεν.

Για να γινω πιο σαφης, δεν ειμαι ευθυνοφοβος, ουτε ανευθυνος ουτε κατι παρομοιο. Αντιθετα θα ελεγα....
Απλα οτιδηποτε εχει να κανει περα απο το τι συζηταω με την συντροφο μου και οτιδηποτε αλλο συμφωνουμε μαζι, ειναι περαν των αρχων μου. Και τις αρχες μου, ειναι κατι που δεν διαπραγματευομαι με κανενα για κανενα λογο.





Επαναλαμβάνω αν είναι να κάνεις παιδιά, πρέπει να αλλάξουν πολλά ! Θα πρέπει να αναλάβεις ευθύνες απέναντι στο παιδί και να στηρίξεις την συντροφό σου ψυχολογικά, οικονομικά και σεξουαλικά (ακόμα και αν το σώμα της δεν είναι τέλειο πια). Οι αλλαγές αυτές πρέπει να γίνουν για να διατηρηθεί η σχέση και να είναι όλοι \'\'καλά\'\' μεσα σε αυτή την νεα κατάσταση ! Δεν είναι βέβαια ανάγκη να υπάρξει γάμος (εκκλησία, δημαρχείο) (Σε αυτό συμφωνούμε.Στα υπόλοιπα?)


δεν εχω αντιρηση να στηριξω οτι προκυπτει απο μια σχεση μου, ακομα περισσοτερο αν ειναι να εχουμε και ενα παιδι το οποια φυσικα θα ειναι και κοινη μας αποφαση.
Δεν με απασχολησαν ποτε τα τελεια σωματα, επενδυω στις σχεσεις μου στα \"τελεια μυαλα\" τα οποια αν θες δεν φθειρονται ουτε ασχημαινουν στο χρονο. Αντιθετα θα ελεγα οτι γινονται ολο και ομορφοτερα μιας και με το χρονο ωριμαζουμε.

Για να στο κανω πιο λιανα,
μια γυναικα που φοβαται οτι θα την εγκαταλειψω γιατι δεν θα σταθω υπευθυνος, η γιατι θα την απορριψω γιατι εχει ασχημηνει η αλλες φοβιες, πολυ απλα δεν με εχει καταλαβει καθολου και αρα δεν κανει για μενα ουτε εγω για αυτην.

Εχω μαθει στη ζωη μου οτι ο λογος σου πρεπει να εχει βαρυτητα και υπευθυνοτητα και μαλιστα αρκετα πιο ισχυρο απο ενα συμφωνητικο γαμου.
Εχω μαθει να ειμαι αληθινος, να μην κρυβω τιποτα στις συντροφους μου και εκεινες να κανουν τις επιλογες τους.
Εγω ειμαι αυτο που ειμαι λοιπον, δεν κρυβομαι απο κανενα, και σε οποια αρεσω. Δεν απαιτω απο καμια να ξετρελαθει μαζι μου, ουτε να αλλαξει κατι που εμενα δεν μου κανει, θελω να βρισκω την ιδια ακριβως σταση απο τις συντροφους μου.





Οσο για την συντροφο μου, δεν θα ηταν μαζι μου αν ειχε προοπτικη να βρει γαμπρο. απλως επαιξε και εχασε....

Δεν κατάλαβες τι είπα ! Δεν μένει μαζί σου γιατί είναι \'\'ασχημότερη\'\' και με \'\'περισσότερες ευθύνες\'\', αλλά την βοηθάει να νιώθει καλύτερα, οτι παρόλες τις αλλάγές που θα έρθουν με τον καινούργιο της ρόλο, θα είσαι κοντά της ! Τέτοια δέσμευση υπάρχει απο μέρους σου ? (ανέφερα παραδείγματα αντρών που δεν πήραν την ευθύνη του δικού τους ρόλου) Η γυναίκα, επειδή γεννάει, μπαίνει πιο ευκολα στο ρόλο του γονιου και της δέσμευσης που αυτός χρειάζεται ! Για την στάση του άντρα δημιουργείται περισσότερη ανησυχία (χωρίς βέβαια όλα αυτά να είναι χωρίς εξαιρέσεις)



Οσοι με γνωριζουν προσπαθω να ειμαι οσο πιο διαφανος μπορω, να μην κρυβω τιποτα, αντιθετα να αποκαλυπτω τα παντα!
Οταν λοιπον αποφασισουμε απο κοινου οτι μας αρεσει που ειμαστε μαζι, η δικη μου σταση ειναι οτι εγω τουλαχιστον ουτε παιζει να αλλαξει κατι απο μεριας μου αλλα αντιθετα θα ειμαι μαζι της ακομα και μεχρινα μας θαψουν. (σημ. σχημα λογο αυτο, δεν θελω να με θαψουν γιατι μετα θα με φανε τα σκουληκια, προτιμω να καω...)
Συνηθως το ζητουμενο ειναι αν οι γυναικες ξερουν τι ζητανε...




Το δικό μου ερώτημα παραμένει : Είσαι ενάντια της τελετουργίας μόνο ? \'Η είσαι ενάντια των αλλαγών και των ευθυνών που συνεπάγεται η οικογένεια ?



Δεν ξερω γιατι υπαρχει ακομα αναπαντητο ερωτημα.
ΔΕΝ θελω να μπλεκω κανενα τριτο στο πως δομω τις σχεσεις μου, ειναι τοσο απλο!
Ουτε πεθερους, ουτε εκκλησιες, ουτε δημαρχεια ουτε κανενα!
Ξαναλεω οτι οι ευθυνες δεν με τρομαζουν αντιθετα πιθανουν να μου δωσουν νεα ενδιαφεροντα.






Σε αυτό με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη ! Αλλά είναι αρκετά θεωρητικό !



ενταξει απο εδω μεσα, μονο θεωρητικα μπορουμε να μιλαμε και βασει των εμπειριων μας ο καθενας....

[Kleiw]

Απο τις απαντήσεις σου στο τελευταίο μήνυμα καταλαβαίνω οτι δεν διαφωνούμε ! ;)

Απλα μερικές φορές, κρύβεται πίσω απο την επανάσταση κατά του γάμου, εγωκεντρισμός, ανευθυνότητα και ευθυνοφοβία !

Επίσης το οτι εσυ δεν ενδιαφέρεσαι για τέλειο σώμα, αυτό δεν είναι κανόνας ! Ισως να είναι και εξαίρεση ! Δεν έχω τόση μεγάλη εμπειρία για να πω με σιγουριά, αλλά απο οτι λένε \'\'η εικόνα\'\' παίζει σημαντικό ρόλο στην λειτουργια της γεννετήσιας φύσης του άντρα.

Καλή σου μέρα !

[Aphelia]

Krino, μου φαίνεται ότι έχεις την τάση να λαμβάνεις τα πράγματα από την αρνητική πλευρά.

Π.χ1. ακόμα δε κατάλαβα γιατί διαφώνησες τόσο έντονα με τη φράση που έγραψα, αφού και τα υπόλοιπα που είπες συμφωνούν με αυτή.

Π.χ2. μου καταλόγισες ότι γίνομαι άδικη με την ερώτηση που σου έκανα ενώ πραγματικά μου γεννήθηκε η απορία στην πρώτη σελίδα αυτού του θέματος όταν κατάλαβα με σιγουριά ότι είσαι άντρας. Γιατί κάποιος μπέρδεψε το φύλο σου και σκέφτηκα μα φυσικό είναι με τέτοιο όνομα λουλουδιού, λες μπας να μην εννοούσε το λουλούδι. Είχα σκάσει να το ρωτήσω νωρίτερα αλλά σκεφτόμουνα ότι θα το παρεξηγήσεις. Στο τελευταίο σχόλιο δεν άντεξα αλλά ταίριαζε και σαν αστείο. Γι\' αυτό το έβαλα σε παρένθεση και είπα ότι είναι άσχετο, αν ήθελα να σε κατηγορήσω ότι κατακρίνεις θα το έβαζα ευθέως. Εξάλλου το ρήμα κρίνω δεν έχει αρνητικό φορτίο, τουλάχιστον για μένα συμβαίνει το αντίθετο.

[krino]

Originally posted by Kleiw
Απο τις απαντήσεις σου στο τελευταίο μήνυμα καταλαβαίνω οτι δεν διαφωνούμε ! ;)


χαιρομαι για αυτο... :cool:



Απλα μερικές φορές, κρύβεται πίσω απο την επανάσταση κατά του γάμου, εγωκεντρισμός, ανευθυνότητα και ευθυνοφοβία !


δεν εχεις αδικο, και το εχω δει αρκετες φορες να συμβαινει αυτο.
Απλα πιστευω οτι οι καθαρες και τιμιες εξηγησεις ειναι το παν στις σχεσεις. Και με αυτες πορευομαι.





Επίσης το οτι εσυ δεν ενδιαφέρεσαι για τέλειο σώμα, αυτό δεν είναι κανόνας ! Ισως να είναι και εξαίρεση !



οκ... παιζει αυτο που λες, αλλα μην το κανεις και κανονα....




Δεν έχω τόση μεγάλη εμπειρία για να πω με σιγουριά, αλλά απο οτι λένε \'\'η εικόνα\'\' παίζει σημαντικό ρόλο στην λειτουργια της γεννετήσιας φύσης του άντρα.


καλως η οχι ναι παιζει σημαντικο ρολο...
και για μενα αν θες.
Απλα ενα ωραιο κορμι δεν μου δινει την σιγουρια και την ασφαλεια που θελω σε καποια πραγματα.
Εχω υπαρξει με αντικειμενικα ωραιες γυναικες και μου εχουν βγαλει το λαδι.
Πλεον εχω μια αποστροφη σε αυτο που λεμε \"ωραιες γυναικες\" και προτιμω απλα τις νορμαλ η και ασχημες αρκει να μην εχουν κομπλεξ με αυτο.
Και αυτο το λεω γιατι δεν αντεχω πλεον να κανω το ψυχολογο στις σχεσεις μου.
Γυναικα η οποια πονταρει στο οτι εχει ωραιο κορμι και τελος λογω των οσων εχω τραβηξει, απαξιω και να της πω καλημερα.





Καλή σου μέρα !
επισης !!!~~~!!!