τα παιδικά μου χρόνια
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 20
  1. #1

    τα παιδικά μου χρόνια

    καλησπέρα.αποφάσισα να γράψω για την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση που δέχτηκα στα παιδικά μου χρόνια στο σχολικό αλλά και στο σπιτικό περιβάλλον.καταρχήν να πω ότι μεγάλωσα σε μικρή επαρχιακή πόλη που πάνω-κάτω όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.το πρόβλημα μου ξεκινά στην Α` δημοτικού και συγκεκριμένα όταν έπιασα μολύβι στο χέρι μου για να μάθω να γράφω.εγώ ασυναίσθητα άρχισα να γράφω με το αριστερό χέρι.και αυτό ήταν το "έγκλημά" μου.οι γονείς μου θεώρησαν ότι αυτό είναι κακό και προσπάθησαν με λεκτική και σωματική βία να με κάνουν να γράφω με το δεξί χέρι.μου έδεναν το αριστερό χέρι και μου έβαζαν το μολύβι στο δεξί,μου το χτυπούσαν με χάρακα αλλά εγώ παρά το ότι έκλαιγα και προσπαθούσα να τους κάνω το χατήρι σωματικά δε μπορούσα.το δεξί μου χέρι τελείως ανίκανο να πιάσει στυλό και να αρχίσει να γράφει.και αυτοί εκεί να επιμένουν.αυτό με έκανε να μην θέλω να πάω σχολείο αλλά ούτε και να μείνω στο σπίτι.κάποια στιγμή το αποδέχτηκαν και σταμάτησαν να με ενοχλούν.
    ομως και ο τρόπος που γράφω με το αριστερό χέρι,έγινε αφορμή για να μου κολλήσουν οι "έξυπνοι" της τάξης παρατσούκλι.έγραφα και λόγω αριστερού χεριού "σκούπιζα" ότι έγραφα με αποτέλεσμα να έχω συνεχώς λερωμένο αριστερό χέρι με κιμωλία ή μελάνι.και ένα "έξυπνο" κοριτσάκι πετάει την άτακα "ο βρωμιάρης" και μου κολλάει όλη η τάξη αυτό το παρατσούκλι ενώ δεν είχα δώσει αφορμή σε θέμα γενικής καθαριότητας κτλ.και δε μου έκανε κανείς παρέα.άλλωστε και εγώ δεν ήθελα κανέναν.Στους γονείς μου δεν ήθελα να πω τίποτε γιατι φοβόμουν ότι θα φάω ξύλο.απο θέμα μαθημάτων ήμουν αρκετά καλός μαθητής.το παρατσούκλι τουλάχιστον στο δημοτικό μου το έλεγαν μόνο εντός σχολείου.
    και έρχεται και η ώρα της γυμναστικής και το αριστερό συνεχίζει να με καταδιώκει.δε μπόρεσα και να συνεχίζω να μην μπορώ να συντονιστώ σε ομαδικές ασκήσεις.όταν οι άλλοι ειναι στο δεξί,εγώ είμαι στο αριστερό.ο γυμναστής να μου φωνάζει γιατί νόμιζε ότι του κάνω πλάκα και τα άλλα παιδιά να γελάνε εις βάρος μου.παρέλαση στα σχολικά μου χρόνια,έκανα μόνο μια φορά στην πέμπτη δημοτικού.μετά καταλάβαιναν ότι δεν συντονίζομαι και με απάλλασαν απο την αρχή.
    Στο γυμνάσιο πια,είχε ξεχαστεί το παρατσούκλι αλλά συνέχιζα να μην έχω και να μην θέλω φίλους.με 1-2 παιδιά μιλούσα και αυτά τελείως τυπικά.στους γονείς μου έκανα κάποια παράπονα αλλά μου έλεγαν ότι όλα ειναι καλά και στο μυαλό μου και σταμάτησα πλέον να ασχολούμαι.ήθελα να παω τεχνικό λύκειο γιατι μου άρεσε να γίνω ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων αλλά επέλεξα το γενικό γιατί στο τεχνικό είχαν πάει όλα τα καλόπαιδα --->πλην 2-3 που με κορόϊδευαν όλα αυτά τα χρόνια.και εκεί που έλεγα ότι θα έχω ένα ήσυχο περιβάλλον για να πάρω τουλάχιστον ένα απολύτηριο λυκείου,ξεγελάστηκα.την πρώτη ημέρα που μεταφέραμε τα θρανία στη τάξη δε προσέξαμε μαζί με ένα συμμαθητή μου ότι το θρανίο αυτό έχει ζωγραφισμένη σε ένα σημείο μια πεντάλφα και τότε ένας εξυπνάκιας και πάλι πέταξε ένα παρατσούκλι και μου το κόλλησαν και αυτό.και το πρόβλημα εδώ είναι ότι μου το έλεγαν και έξω.αντι να με φωνάζουν με το ονομα μου με έλεγαν έτσι.τους αγνοούσα όσο μπορούσα αλλά και πάλι με χαλούσε απίστευτα την διάθεση όλο αυτό.άντεξα μέχρι τα μέσα της δευτέρας λυκείου και μετά αποφάσισα να τα παρατήσω.η μάνα μου κόντεψε να τρελαθεί οπότε συνέχισα να πηγαίνω και γ λυκείου αλλά πήγα 3η δέσμη γιατί ήταν το μόνο τμήμα με περισσότερα κορίτσια και άλλα 4 αγόρια που δε με κοροίδευαν. είχα πέσει πολύ ψυχολογικά και δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτε.στις πανέλληνιες πήγα ως τουρίστας.την πρώτη έτσι για την πλάκα και την 2η φορά επειδή ήθελα να πάρω αναβολή απο το στρατό.
    στο διάστημα που μεσολάβησε απο το τέλος του λυκείου μέχρι να πάω στρατό και ενώ ήμουνα χάλια ψυχολογικά η μάνα μου με έβαλε με το ζόρι να πάω σε δουλειές όπως οικοδομή και λαντζιέρης σε ξενοδοχείο γιατί πίστευε ότι αυτό θα μου κάνει καλό.και εκεί όμως κατάφερα να είμαι το παιδί που δε μιλούσε με κανέναν και έτρωγε φάπες.κλείστηκα ακόμη περισσότερο στον ευατό μου και δεν ήθελε να μιλάω σε κανέναν.3,5 μήνες πριν πάω στρατό μου γίνεται μέσω συγγενικού προσώπου να πιάσω δουλειά σε κάποια επίχειρηση που ναι μεν δεν ήξερα το αντίκειμενο που είχε σχέση με pc και όχι μόνο αλλά μου άρεσε γιατί μάθαινα γρήγορα και οι άνθρωποι εκεί μου φέρονταν επιτέλους με κάποιο σεβασμό.ειναι η δουλειά που διατηρώ μέχρι σήμερα και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος σε αυτό το κομμάτι.και το θετικό ήταν ότι ήταν σε άλλη πόλη απο αυτή που μεγάλωσα και έτσι δεν είχα πάνω απο το κεφάλι μου ούτε τους γονείς μου αλλά και έξω δεν έβλεπα τους παλιούς συμμαθητές μου.
    μετά ήρθε η ώρα να πάω στο στρατό.δεν υπήρχε περίπτωση να πάω έτσι που ήμουνα.γιαυτό κατέφυγα σε ψυχολόγο και με συμβούλευσε να δηλώσω ξανά για πανελλήνιες και μετά απο 1.5 χρόνο βλέπουμε.τελικά πήγα και ευτυχώς πέρασα σχετικά καλά γιατί έπεσα σε θάλαμο με παιδιά που δεν είχαν όρεξη να πειράζουν όποιον δε μιλάει πολύ και έτσι ενώ είχα αγχωθεί,δεν υπήρξε κάποιο σημαντικό πρόβλημα.μετά με ξαναπροσέλαβαν στην δουλειά και παράλληλα το είχα "απωθημένο" να ξαναπάω λύκειο.έτσι στα 22 μου πήγα στο τεχνικό λύκειο και τελείωσα τεχνικός υπολογιστών.παράλληλα δούλευα και διάβαζα και κατάφερα να είμαι ο καλύτερος μαθητής της τάξης.τα υπόλοιπα παιδιά πλην 2 ακόμη που ήταν στα 20 ήταν 16-17 και κανείς ποτέ δε μου είπε κάτι.στη γυμναστική είχα πάλι ένα θεματάκι αλλά κανείς δε μου έλεγε τίποτε.όλοι με ρωτούσαν και μου μιλούσαν όπως και εγώ.απόλυτα ευγενικά.έντονες διαπροσωπικές σχέσεις συνέχισα να μην έχω,γιατί πάντα είχα και έχω ένα φόβο ότι θα με κοροϊδέψουν.πλέον όμως μπορούσα να κυκλοφορώ άνετα έξω,να μπαίνω σε μαγαζιά κτλ χωρίς να έχω πρόβλημα ότι κάποιος θα με πει με το αισχρό παρατσούκλι.στα 25 μου επειδή δεν υπήρχε σχολή τει πληροφορικής στη πόλη που μένω,έπρεπε να επιλέξω αν μείνω μόνο στη δουλειά ή θα φύγω εκτός.έτσι δεν έδωσα καθόλου πανελλήνιες για να περάσω κάπου και έμεινα στη δουλειά γιατί δεν ήθελα να ζητήσω βοήθεια απο τους δικούς μου.
    τώρα πια κοντεύω στα 36 και το θέμα των επαγγελματικών μου επαφών,το έχω λύσει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.με βοήθησε πολύ η δουλειά που κάνω μιας και έρχομαι καθημερινά σε επαφή με αρκετό κόσμο.το θέμα των προσωπικών μου επαφών το παλεύω ακόμη αλλά θέλω να ελπίζω ότι θα καταφέρω να κάνω κάτι και γιαυτό.σκέφτομαι να πάω πάλι σε ψυχολόγο αλλά η αλήθεια ειναι ότι ντρέπομαι αρκετά γιατί εδώ στην πόλη μου όσοι ψυχολόγοι καλοί υπάρχουν,με γνωρίζουν διαμέσω της δουλειάς και επειδή και εδώ ειναι σχετικά μεσαία επαρχιακή πόλη και έστω και μόνος κυκλοφορώ σε κάποια σημεία.οπότε θα δω τι μπορώ να κάνω και με αυτό.στη δουλειά πάντα χαμογελάω και είμαι ευγενικός.έτσι θέλω και μου αρέσει να είμαι.και ας μετά μόνος μου καμμιά φορά κλαίω.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2014
    Posts
    211
    μα είναι δυνατόν να ντρέπεσαι να πας σε ψυχολόγο στην εποχή που ζούμε; ποιός κάφρος θα τολμήσει να το σχολιάσει αρνητικά;
    εδω εγω θα παω σε τρελογιατρό απευθείας και δεν σκέφτομαι τον θάνατο, τουλάχιστον όχι αυτή την εποχή :P
    δεν είμαστε στο σχολίο πλέον, ο κόσμος έχει προβλήματα, όπως έγραψες και μόνος σου τους λες καλημέρα και δεν ανταποκρίνονται, αυτοί θα σχολιάσουν το οτι πήγες σε ψυχολόγο;

  3. #3
    Quote Originally Posted by pameoloi View Post
    μα είναι δυνατόν να ντρέπεσαι να πας σε ψυχολόγο στην εποχή που ζούμε; ποιός κάφρος θα τολμήσει να το σχολιάσει αρνητικά;
    εδω εγω θα παω σε τρελογιατρό απευθείας και δεν σκέφτομαι τον θάνατο, τουλάχιστον όχι αυτή την εποχή :P
    δεν είμαστε στο σχολίο πλέον, ο κόσμος έχει προβλήματα, όπως έγραψες και μόνος σου τους λες καλημέρα και δεν ανταποκρίνονται, αυτοί θα σχολιάσουν το οτι πήγες σε ψυχολόγο;
    Δυστυχώς αυτός που δεν ανταποκρίνεται στην καλημέρα μπορεί άνετα να σε σχολιάσει απο πίσω σου..το ενα δεν αναιρεί το άλλο. Απεναντίας εχω παρατηρήσει οτι οι καιροί που διανύουμε ευνοούν το κουτσομπολιό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για μια κλειστή κοινωνία..

  4. #4
    για τους καλούς ψυχολόγους της πόλης λέω ότι με γνωρίζουν αλλά οκ.κοίτα ούτε εγώ θέλω να πεθάνω στην πραγματικότητα.και τόσα χρόνια δεν επεδίωξα να πάρω κάποιου είδους εκδίκηση ή να ξεσπάσω σε άτομα που δε μου φταίνε.και ποτέ δε μου έχει περάσει η ιδέα να κάνω σε άλλους ότι έχω πάθει εγώ.να φανταστείς ότι όταν πήγαινα στο τεχνικό λύκειο υπήρχε ένα παιδί που ήταν δυσλεκτικό και δε μπορούσε να γράψει αλλά στα προφορικά ήταν αστέρι.κάναμε αρκετή παρέα και ποτέ δεν τον κοροϊδεψα όπως άλλοι συμμαθητές.
    Quote Originally Posted by sugar kane View Post
    Δυστυχώς αυτός που δεν ανταποκρίνεται στην καλημέρα μπορεί άνετα να σε σχολιάσει απο πίσω σου..το ενα δεν αναιρεί το άλλο. Απεναντίας εχω παρατηρήσει οτι οι καιροί που διανύουμε ευνοούν το κουτσομπολιό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για μια κλειστή κοινωνία..
    συμφωνώ.το θέμα είναι να μπορείς να τα γράψεις και λίγο στα τέτοια σου.εγώ χαράμισα κάποια χρόνια της ζωής μου τσάμπα γιατί δεν τους άντεχα.δε ξέρω ποια θα ήταν η ζωή μου σήμερα αν πήγαινα απο την αρχή στο τεχνικό λύκειο.πάντα θα αναρωτιέμαι αλλά ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και έτσι δε θα μπορέσω να το μάθω.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2014
    Posts
    211
    Quote Originally Posted by sugar kane View Post
    Δυστυχώς αυτός που δεν ανταποκρίνεται στην καλημέρα μπορεί άνετα να σε σχολιάσει απο πίσω σου..το ενα δεν αναιρεί το άλλο. Απεναντίας εχω παρατηρήσει οτι οι καιροί που διανύουμε ευνοούν το κουτσομπολιό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για μια κλειστή κοινωνία..
    λέω πως δεν αξίζει να σκέφτεται καν τι θα πούν αυτοί, και εγω εχω θέμα με το τι θα πει ο κόσμος αν με δούν να μπαίνω στον τρελογιατρό αλλά οχι απο κάτι τέτοια μίζερα άτομα που δεν απαντάνε ούτε σε ενα καλημέρα.

    Quote Originally Posted by kozchr View Post
    για τους καλούς ψυχολόγους της πόλης λέω ότι με γνωρίζουν αλλά οκ.κοίτα ούτε εγώ θέλω να πεθάνω στην πραγματικότητα.και τόσα χρόνια δεν επεδίωξα να πάρω κάποιου είδους εκδίκηση ή να ξεσπάσω σε άτομα που δε μου φταίνε.και ποτέ δε μου έχει περάσει η ιδέα να κάνω σε άλλους ότι έχω πάθει εγώ.να φανταστείς ότι όταν πήγαινα στο τεχνικό λύκειο υπήρχε ένα παιδί που ήταν δυσλεκτικό και δε μπορούσε να γράψει αλλά στα προφορικά ήταν αστέρι.κάναμε αρκετή παρέα και ποτέ δεν τον κοροϊδεψα όπως άλλοι συμμαθητές.
    το οτι σε γνωρίζουν δεν θα το κάνει πιο άνετο;
    κανείς δεν θέλει στην πραγματικότητα, έρχεται το ένστικτο της επιβίωσης και σου καθίζει μια σφαλιάρα 8 ρίχτερ, αλλά έστω και για να το σκέφτεσαι πάει να πει πως είσαι πολύ πεσμένος

  6. #6
    ναι σωστό και αυτό.απλά με αγχώνει κάπως το γεγονός ότι δεν έχω δείξει ότι έχω κάποιο ψυχολογικό θέμα.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2014
    Posts
    211
    να σε παραπέμψω στα προηγούμενα πόστ σου και ειδικά στο
    Quote Originally Posted by kozchr View Post
    προσωπικά είμαι στο τρυπάκι να μην νιώθω προσωπική ευτυχία πολλά χρόνια τώρα.σε αυτό το φόρουμ ήρθα γράφοντας στο google "θέλω να αυτοκτονήσω".έκανα λάθος αρκετές επιλογές και νιώθω ότι πλέον δε μπορώ να διορθώσω κάτι.
    αυτό είναι το ψυχολογικό θέμα, άλλο το ψυχολογικό άλλο το ψυχιατρικό :P

  8. #8
    Και καλά θα κάνει να ζητήσει βοήθεια κ ούτε καν συμφωνώ με τον όρο 'τρελογιατρός', αλλα εδώ λέει οτι τους γνωρίζει κ εγω προσωπικά δεν θα μπορούσα να ανοιχτώ σε αυτή την περίπτωση κ λόγω ρίσκου οτι θα μπορούσε κάτι να διαρρεύσει αλλά δεν θα ένιωθα κ άνετα, όσο πιο άγνωστος τόσο το καλύτερο. Δεν θα μου ήταν κ το πιο ευχάριστο να τον πετυχαίνω μετά στην καθημερινότητά μου.

  9. #9
    έχεις δίκιο αλλά ρε γμτ δεν έχω το θάρρος να το κάνω.είμαι δειλός και στο να πεθάνω αλλά και στο να ζήσω όπως θέλω να ζήσω.Η ορθότερα είμαι δειλός στο να προσπαθήσω να αποκτήσω όσα θέλω για να έχω πλήρη συναισθηματική και ψυχική ηρεμία.
    Quote Originally Posted by sugar kane View Post
    Και καλά θα κάνει να ζητήσει βοήθεια κ ούτε καν συμφωνώ με τον όρο 'τρελογιατρός', αλλα εδώ λέει οτι τους γνωρίζει κ εγω προσωπικά δεν θα μπορούσα να ανοιχτώ σε αυτή την περίπτωση κ λόγω ρίσκου οτι θα μπορούσε κάτι να διαρρεύσει αλλά δεν θα ένιωθα κ άνετα, όσο πιο άγνωστος τόσο το καλύτερο. Δεν θα μου ήταν κ το πιο ευχάριστο να τον πετυχαίνω μετά στην καθημερινότητά μου.
    ακριβώς αυτό.θα νιώθω άσχημα όταν γνωρίζει για μένα όλα αυτά και μετά να συνεργάζομαι μαζί του στη δική μου δουλειά

  10. #10
    Πλέον δεν πάνε σε ψυχολόγο kozchr όσοι έχουν σοβαρά θέματα, αν σε απασχολεί αυτό, στις εποχές που ζούμε κ ειδικά στο άμεσο μέλλον οι περισσότεροι θα πηγαίνουν σε ψυχολόγο όπως πηγαίνουν κ στις υπόλοιπες ειδικότητες, δεν είναι πλεον taboo. Εντάξει το να πας σε ψυχίατρο είναι πιο βαρύ, τότε ίσως να σε απασχολούσε αν θα σχολιαστεί.

  11. #11
    Δεν μπορεί να μην υπάρχουν άλλοι ψυχολόγοι εκεί..

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2014
    Posts
    211
    να διαρρεύσει κάτι, δεν μπορεί να διαρρεύσει, ειδικά επειδή είναι κλειστή κοινωνία, και τις κυρώσεις να εξαιρέσεις, ποιός θα τον εμπιστευτεί μετά τον συγκεκριμένο; μόνο το οτι θα τον δούν να μπαινοβγαίνει στο γραφείο και έχει και δικαιολογία λόγω δουλειάς..
    φίλε μου το να ανοιχτείς έτσι σε έναν άγνωστο ενοήτε πως δεν είναι κάτι που θα σε κάνει να νιώθεις άνετα μετά, δεν γίνεται να έχεις και την πίτα και τον σκύλο χορτάτο, μην βρίσκεις δικαιολογίες, αν κολλάς τόσο ψάξε σε κοντινή πόλη

  13. #13
    ναι έχεις δίκιο.η φυγή απο το πρόβλημα είναι μια τακτική που έχω χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα.κάποιες φορές μου βγήκε αυτή η λύση αλλά δε μπορει να συνεχιστεί έτσι επ`άπειρον.

  14. #14
    Δεν θα φάει κυρώσεις αν πει στους κολλητούς του στη δουλειά κάτι που μπορεί να του κινήσει το ενδιαφέρον, ούτε την πελατεία τους θα χάσει γιατί εκείνοι δεν θα πήγαιναν σε αυτόν λογικά. Πολλοί στον εργασιακό χώρο κάνουν τα πάντα για να γίνουν λίγο αρεστοί. Ας μην μιλαμε εκ του ασφαλούς για κάτι το οποίο δεν ζούμε απο κοντά.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2013
    Posts
    1,820
    Κουραγιο φιλε μου,οντως κ εγω εχω βιωσει ασκημο σχολικο περιβαλλον κ κοροιδια διοτι δεν ημουν καλη στην γυμναστικη πασχω απο πλατυποδια πραγμα που δεν γνωριζαμε τοτε καν κ ημουν τελευταια στο τρεξιμο κ σε αλλες διαστηριοτητες κ επισης πολυ ντροπαλη,Αυτο με το αριστερο χερι εχει ξεπεραστει τωρα κ οι αριστεροχειρες δεν αντιμετωπιζονται το ιδιο οπωσδηποτε βεβαια σκεφτεσαι το παρελθον κ νιωθεις ετσι,εισαι ακρως φυσιολογικος κ δεν αποτελει στις μερες μας αντικειμενο κοροιδιας,Προτεινω να βρεις ειδικο σε κοντινη πολη κ να πηγαινεις με λεωφορειο η αυτοκινητο 2 3 φορες το μηνα παροτι κανονικα δεν πρεπει να νοιαζεσαι για την γνωμη των αλλων αλλωστε αρκετα σε ταλαιπωρησαν,Η επισκεψη σε ειδικο επισης δεν ειναι θεμα ταμπου στις μερες μας κ πρεπει να το τολμησεις κ να παλεψεις εναντιον καθε φοβιας που εχεις τωρα η κ στο παρελθον,Καλη δυναμη κ να βρεις ο,τι επιθυμεις!

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Παιδικά και εφηβικά χρόνια.
    By ΜΑΡΙΑΝΝΑ3 in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 36
    Last Post: 29-11-2013, 16:41
  2. Παιδικά απωθημένα ή κάτι άλλο..?
    By Anna M. in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 45
    Last Post: 08-06-2013, 04:26
  3. θυμαστε τα παιδικα μας Χριστουγεννα?τι αλλαξε?
    By jackrabit in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 5
    Last Post: 11-12-2012, 16:18
  4. Παιδικα τραυματα-εκδικιση
    By OloiEnantiwnmou in forum Κακοποίηση
    Replies: 67
    Last Post: 05-10-2012, 10:53
  5. Ελατωση φαρμακων στα 3 χρονια και διακοπη στα 5 χρονια.
    By mihalis in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 4
    Last Post: 02-08-2011, 22:07

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •