Εγώ φοιτήτρια, αυτός καθηγητής 5 χρόνια ιστορία

[sofiasofaci]

Κοίτα, από τη στιγμή που λες ότι είσαι αποφασισμένη ότι θα πας να του μιλήσεις, δε νομίζω ότι κανείς από εμάς μπορεί να σου αλλάξει τη γνώμη αυτή. Στην τελική δική σου η ζωή, δική σου και η απόφαση.

Πιθανόν αν ήμουν Ελλάδα κι εγώ θα σκεφτόμουν έτσι, αλλά έχοντας σπουδάσει σε μια χώρα που οι άνθρωποι ξέρουν να διαχωρίζουν τους ρόλους τους και οι καθηγητές μπορούν να πάνε με τους φοιτητές τους για μια μπύρα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γίνανε φιλαράκια δεν μπορώ να δω από τις ενδείξεις που δίνεις ότι σε γουστάρει.

Ίσως το να πας να σου κάνει καλό από την άποψη ότι όταν του κάνεις κατά μέτωπον επίθεση θα πρέπει να σου δώσει πλέον αναγκαστικά μια ξεκάθαρη απάντηση. Ακόμη και αν αυτή είναι αρνητική, θα μπορείς πλέον να προχωρήσεις στη ζωή σου χωρίς να σε τρώει μήπως και αν του έδειχνες κάτι, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Για μένα το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να σκεφτείς και τα δύο ενδεχόμενα. Δηλαδή, και το υπέροχο σενάριο που σου λέει ότι κι αυτός νιώθει έτσι για σένα και το σενάριο που σου λέει ότι δεν νιώθει τίποτα. Το χειρότερο για μένα αν πας τώρα, θα είναι όπως σου είπα να μην σε θέλει αλλά να κολακεύεται και αντί να σου πει την αλήθεια να το ρίξει στο ότι είναι καθηγητής σου. Ετσι και δεν θα έχεις πάρει αυτό που ήθελες και δεν θα μπορείς να αποδεσμευτείς γιατί δεν θα έχεις λάβει μια ξεκάθαρα αρνητική απάντηση.

Σκέψου πολύ καλά πώς θα νιώσεις στην περίπτωση που σου πει ότι δεν σε βλέπει ερωτικά. Είσαι έτοιμη για μια τέτοια απόρριψη από κάποιον με τον οποίο είσαι ερωτευμένη 5 χρόνια; Αν ναι, τότε προχώρα.

Επίσης, αν ήμουν εσύ πέρα από το τι να κάνω και πώς να προχωρήσω, θα φρόντιζα κάποια στιγμή να ψάξω μέσα μου γιατί μπήκα στη διαδικασία να μου αρέσει ένας άντρας τόσα χρόνια μεγαλύτερός μου. Τι είναι αυτό που μου λείπει και έκανα μια τέτοια επιλογή;

Και εμείς βγαίνουμε με τους καθηγητές μας για ποτό και είμαστε πολύ άνετοι. Τα έχω σκεφτεί τα ενδεχόμενα και ξέρω ότι απάντηση δεν θα πάρω...Όσο για το να ψάξω γιατί τον ερωτεύτηκα.. Γιατί να αναρωτηθώ τον λόγο που ερωτεύτηκα κάποιον μεγαλύτερο και όχι κάποιον μικρότερο ή συνομίληκό μου;

[sofiasofaci]

επομενως, εφοσον ειχε σχεσεις τις οποιες δεν ξερεις εσυ, που το ξερεις οτι δεν εχει και τωρα σχεση???

σοφια μου, μαλλον το ενδιαφερον σου το εχουν καταλαβει στον περιγυρο και γινεται καλαμπουρι...
αν ενδιαφεροταν ο τυπος, θα το ειχε δειξει 5 χρονια και ειδικα μετα το πτυχιο σου..

Από τα συμφραζόμενα το έχω καταλάβει. Λίγο δύσκολο να το είχαν καταλάβει, αλλά ακόμη και έτσι να ήταν ποσώς με ενδιαφέρει. Το πτυχίο μου το πήρα, αλλά αμέσως πέρασα σε μεταπτυχιακό.

[Remedy]

Από τα συμφραζόμενα το έχω καταλάβει. Λίγο δύσκολο να το είχαν καταλάβει, αλλά ακόμη και έτσι να ήταν ποσώς με ενδιαφέρει. Το πτυχίο μου το πήρα, αλλά αμέσως πέρασα σε μεταπτυχιακό.

μονο ποτα πινετε με τους καθηγητες σας? σε εμας ειχαν δημιουργηθει και καποιες σχεσεις πιο στενες εκει που υπηρχε αμοιβαιο ενδιαφερον.
σοφια μου,δεν εισαι ανηλικη και το πτυχιο σου το εχεις παρει.δεν ειναι καθηγητης σου πλεον....
αν υπηρχε 5 χρονων ενδιαφερον και εκ μερους του, θα ειχε κανει κινηση,πιστευω. το δικο σου ενδιαφερον σιγουρα το εχει αντιληφθει.

[melissa]

Και εμείς βγαίνουμε με τους καθηγητές μας για ποτό και είμαστε πολύ άνετοι. Τα έχω σκεφτεί τα ενδεχόμενα και ξέρω ότι απάντηση δεν θα πάρω...Όσο για το να ψάξω γιατί τον ερωτεύτηκα.. Γιατί να αναρωτηθώ τον λόγο που ερωτεύτηκα κάποιον μεγαλύτερο και όχι κάποιον μικρότερο ή συνομίληκό μου;

Λοιπόν άκου να δεις τρελή σύμπτωση. Πριν από 5 λεπτά είδα στη δουλειά μου τον καθηγητή ο οποίος με βοήθησε να έρθω εδώ που βρίσκομαι. Ο καθηγητής 40αρης αλλά φαίνεται πολύ πιο νέος και δεν σου κρύβω ότι μου άρεσε κι εμένα από την πρώτη στιγμή που τον είδα. Θα μπορούσα να μείνω στο ότι απλά έτυχε να μου αρέσει ένας άνθρωπος - τι σημασία έχει η ηλικία ή η θέση του; Πιστεύω όμως πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το γεγονός ότι είναι ένας άνθρωπος φτασμένος στον τομέα αυτόν, σίγουρα λειτούργησε στον "έρωτα με την πρώτη ματιά". Όχι από την άποψη ότι θα με βοηθήσει ή έτυχε να με βοηθήσει μέχρι τώρα, αλλά γιατί τυχαίνει να έχει γνώσεις σε έναν εξειδικευμένο τομέα που με ενδιαφέρει τόσο πολύ. Επίσης το γεγονός ότι είναι πιο μεγάλος παίζει τον ρόλο του από την άποψη ότι στις επιλογές μας αντικατοπτρίζεται η ανάγκη μας για ασφάλεια, οι σχέσεις με τους γονείς μας, τα απωθημένα κλπ. Προσωπικά, η διαδικασία να βρω για ποιο λόγο με γοήτευσε κάποιος με βοηθάει να είμαι πιο συνειδητοποιημένη για τις επιλογές μου. Επίσης, το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή έχω προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα σε αυτόν τον τομέα εργασίας με έκανε να τον δω με άλλο μάτι στην τυχαία συνάντησή μας σήμερα. Συνέχισα να τον βρίσκω απίστευτα γλυκό αλλά από την άλλη δεν ένιωσα αυτό το δέος που ένιωθα ως φοιτήτριά του. Αν απογυμνώσεις το άτομο από το πλαίσιο που το έχεις γνωρίσει μπορεί να συνειδητοποιήσεις ότι το άτομο σαν άτομο δεν σου λέει πολλά. Ειδικά όταν δεν τον ξέρεις απόλυτα αλλά μόνο μέσω του πλαισίου φοιτήτρια-καθηγητής που όσο κοντά και αν σας έχει φέρει προϋποθέτει όρια.

Κάτι τελευταίο. Εφόσον λες ότι απάντηση δεν θα πάρεις γιατί τότε θέλεις να επιχειρήσεις να του μιλήσεις; Ποια ανάγκη σου θα καλύψει αυτή η αποκάλυψη αν στην τελική δεν θα σε βοηθήσει ούτε καν να προχωρήσεις, ίσα ίσα θα σε φέρει σε μια πιο "αδύναμη" θέση από πριν;

Remedy, δε νομίζω ότι είναι τόσο συνηθισμένος ο έρωτας καθηγητή-φοιτήτριας ακόμη και στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Προσωπικά, στο προπτυχιακό μου δεν είχα ακούσει ποτέ για κάτι τέτοιο αλλά προφανώς αυτό θα έχει να κάνει με το πανεπιστήμιο. Πχ στην περιφέρεια που οι ηλικίες των καθηγητών είναι μικρότερες ή σε κάποιο ΤΕΙ πιθανόν να γεννιούνται πιο εύκολα τέτοιοι έρωτες. Στην Αθήνα που σχεδόν όλοι έχουν πατήσει τα -ηντα πώς να γίνει αυτό. Όσο για το μεταπτυχιακό, μιας και ανέφερα την τρελή σύμπτωση με τον καθηγητή μου πιο πάνω, αν και όλοι μας οι καθηγητές ήταν πάρα πολύ νέοι και είχαμε πολύ στενές επαφές κανείς δεν διαννοείται να μπλέξει τους ρόλους όπως είπες κι εσύ. Προσωπικά, ποτέ δεν εξέλαβα το ενδιαφέρον του συγκεκριμένου καθηγητή ως ερωτικό παρότι με βοήθησε πολλές φορές και έχουμε βρεθεί στο γραφείο του αλλά και έξω.

Κάτι ακόμα και κλείνω. Δεν σε προβληματίζει το γεγονός ότι συνέκρινες έναν άνθρωπο 40 χρονών με συνομηλίκους σου και αυτοί έβγαιναν πάντα χαμένοι; Λογικό από μια άποψη, διότι δεν μπορεί ένα παιδί 20 χρονών να είναι τόσο γοητευτικό όσο ένας άνθρωπος με τα διπλά του χρόνια γιατί δεν έχει ζήσει τόσα πολλά. Αλλά στην πράξη ακύρωνες άτομα που είχες τη δυνατότητα να γνωρίσεις πραγματικά μέσα από την καθημερινότητα γιατί τα συνέκρινες με ένα υποθετικό φανταστικό άτομο. Ο καθηγητής σου είναι πραγματικός αλλά δεν έχεις δει ποιος πραγματικά είναι γιατί ξέρεις μόνο μια συγκεκριμένη πλευρά της ζωής του. Δεν ξέρεις πώς συμπεριφέρεται πχ με τους φίλους του, τα άγχη του, τα ελαττώματά του πράγματα που μπορεί να ρίξουν τον άλλο στα μάτια μας αλλά μας δείχνουν ποιος πραγματικά είναι. Δεν μπορούμε να λέμε ότι ένας έρωτας είναι "πραγματικός" αν δεν τον έχουμε υποβάλλει στην τριβή της καθημερινότητας. Αν θεωρείς ότι όσα λέω δεν ταιριάζουν στην περίπτωσή σου μπορείς να μην τα λάβεις καν υπόψιν. Τα αναφέρω όλα αυτά γιατί είναι ο τρόπος που εμένα με έχει βοηθήσει και μπορεί να βοηθήσει και κάποια άλλη κοπέλα αν όχι εσένα που θα μπει να διαβάσει αυτό το θέμα στο μέλλον.

[Remedy]

....
Remedy, δε νομίζω ότι είναι τόσο συνηθισμένος ο έρωτας καθηγητή-φοιτήτριας ακόμη και στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Προσωπικά, στο προπτυχιακό μου δεν είχα ακούσει ποτέ για κάτι τέτοιο αλλά προφανώς αυτό θα έχει να κάνει με το πανεπιστήμιο. Πχ στην περιφέρεια που οι ηλικίες των καθηγητών είναι μικρότερες ή σε κάποιο ΤΕΙ πιθανόν να γεννιούνται πιο εύκολα τέτοιοι έρωτες. Στην Αθήνα που σχεδόν όλοι έχουν πατήσει τα -ηντα πώς να γίνει αυτό. Όσο για το μεταπτυχιακό, μιας και ανέφερα την τρελή σύμπτωση με τον καθηγητή μου πιο πάνω, αν και όλοι μας οι καθηγητές ήταν πάρα πολύ νέοι και είχαμε πολύ στενές επαφές κανείς δεν διαννοείται να μπλέξει τους ρόλους όπως είπες κι εσύ. Προσωπικά, ποτέ δεν εξέλαβα το ενδιαφέρον του συγκεκριμένου καθηγητή ως ερωτικό παρότι με βοήθησε πολλές φορές και έχουμε βρεθεί στο γραφείο του αλλά και έξω.

Κάτι ακόμα και κλείνω. Δεν σε προβληματίζει το γεγονός ότι συνέκρινες έναν άνθρωπο 40 χρονών με συνομηλίκους σου και αυτοί έβγαιναν πάντα χαμένοι; Λογικό από μια άποψη, διότι δεν μπορεί ένα παιδί 20 χρονών να είναι τόσο γοητευτικό όσο ένας άνθρωπος με τα διπλά του χρόνια γιατί δεν έχει ζήσει τόσα πολλά. Αλλά στην πράξη ακύρωνες άτομα που είχες τη δυνατότητα να γνωρίσεις πραγματικά μέσα από την καθημερινότητα γιατί τα συνέκρινες με ένα υποθετικό φανταστικό άτομο. Ο καθηγητής σου είναι πραγματικός αλλά δεν έχεις δει ποιος πραγματικά είναι γιατί ξέρεις μόνο μια συγκεκριμένη πλευρά της ζωής του. Δεν ξέρεις πώς συμπεριφέρεται πχ με τους φίλους του, τα άγχη του, τα ελαττώματά του πράγματα που μπορεί να ρίξουν τον άλλο στα μάτια μας αλλά μας δείχνουν ποιος πραγματικά είναι. Δεν μπορούμε να λέμε ότι ένας έρωτας είναι "πραγματικός" αν δεν τον έχουμε υποβάλλει στην τριβή της καθημερινότητας. Αν θεωρείς ότι όσα λέω δεν ταιριάζουν στην περίπτωσή σου μπορείς να μην τα λάβεις καν υπόψιν. Τα αναφέρω όλα αυτά γιατί είναι ο τρόπος που εμένα με έχει βοηθήσει και μπορεί να βοηθήσει και κάποια άλλη κοπέλα αν όχι εσένα που θα μπει να διαβάσει αυτό το θέμα στο μέλλον.

σε ενα πολυ μεγαλο πανεπιστημιο σαν αυτο της θεσσαλονικης, ηταν αρκετα συνηθισμενο, μελισσα.
δεν ξερω αν εχουν αλλαξει τοσο πολυ τα πραγματα πλεον, αλλα αμφιβαλλω..
το ακομα πιο συνηθισμενο ομως ηταν, ειναι και θα ειναι, οι μονοπλευροι "ερωτες" μαθητων προς δασκαλους και καθηγητες για γνωστους λογους που σχεδον ανεφερες.
το 40 η 50 δεν κανει απολυτως καμια διαφορα.
ενα παιδι 18-20 χρονων, τα ατομα ανω των 30 τα θεωρει γερους. τα 40-50 δε, υπερηλικες....οποτε δεν εχει καμια διαφορα αν θα ειναι 40 και ΔΕΠ η 50 και καθηγητης, απο αποψη νιατων...
δεν γοητευεται απο τα νιατα και την φρεσκαδα τους οπως καταλαβαινεις, το ζητουμενο ειναι η γνωση, η αυθεντια και η εξουσια και τα διαφορων ειδων οιδιποδεια/ηλεκτρας κλπ...

για τον ιδιο λογο, οι 20χρονοι υποψηφιοι βγαινουν οφ. η συγκριση γινεται πανω στα χαρισματα του καθηγητη και οχι στα χαρισματα του ανδρα...

για μενα περισσοτερο απο τον λογο που ερωτευθηκε τον συγκεκριμενο, εχει σημασια ο λογος που επιμενει επι 5 χρονια ενω δεν εχει ανταποκριση. η συνηθεια σε εμμονες μονοπλευρες, ειναι μια αλλη ιστορια, που δεν ταυτιζεται απαραιτητα με το θεμα "εμμονη με καθηγητη"...

[sofiasofaci]

σε ενα πολυ μεγαλο πανεπιστημιο σαν αυτο της θεσσαλονικης, ηταν αρκετα συνηθισμενο, μελισσα.
δεν ξερω αν εχουν αλλαξει τοσο πολυ τα πραγματα πλεον, αλλα αμφιβαλλω..
το ακομα πιο συνηθισμενο ομως ηταν, ειναι και θα ειναι, οι μονοπλευροι "ερωτες" μαθητων προς δασκαλους και καθηγητες για γνωστους λογους που σχεδον ανεφερες.
το 40 η 50 δεν κανει απολυτως καμια διαφορα.
ενα παιδι 18-20 χρονων, τα ατομα ανω των 30 τα θεωρει γερους. τα 40-50 δε, υπερηλικες....οποτε δεν εχει καμια διαφορα αν θα ειναι 40 και ΔΕΠ η 50 και καθηγητης, απο αποψη νιατων...
δεν γοητευεται απο τα νιατα και την φρεσκαδα τους οπως καταλαβαινεις, το ζητουμενο ειναι η γνωση, η αυθεντια και η εξουσια και τα διαφορων ειδων οιδιποδεια/ηλεκτρας κλπ...

για τον ιδιο λογο, οι 20χρονοι υποψηφιοι βγαινουν οφ. η συγκριση γινεται πανω στα χαρισματα του καθηγητη και οχι στα χαρισματα του ανδρα...

για μενα περισσοτερο απο τον λογο που ερωτευθηκε τον συγκεκριμενο, εχει σημασια ο λογος που επιμενει επι 5 χρονια ενω δεν εχει ανταποκριση. η συνηθεια σε εμμονες μονοπλευρες, ειναι μια αλλη ιστορια, που δεν ταυτιζεται απαραιτητα με το θεμα "εμμονη με καθηγητη"...

Remedy είσαι ψυχολόγος;;; Γιατί έβγαλες πολύ γρήγορα διάγνωση.. Αν όντως είσαι μπορεις να μου πεις και τρόπους αντιμετώπισης.

[ioannis2]

Λοιπόν άκου να δεις τρελή σύμπτωση. Πριν από 5 λεπτά είδα στη δουλειά μου τον καθηγητή ο οποίος με βοήθησε να έρθω εδώ που βρίσκομαι. Ο καθηγητής 40αρης αλλά φαίνεται πολύ πιο νέος και δεν σου κρύβω ότι μου άρεσε κι εμένα από την πρώτη στιγμή που τον είδα. Θα μπορούσα να μείνω στο ότι απλά έτυχε να μου αρέσει ένας άνθρωπος - τι σημασία έχει η ηλικία ή η θέση του; Πιστεύω όμως πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το γεγονός ότι είναι ένας άνθρωπος φτασμένος στον τομέα αυτόν, σίγουρα λειτούργησε στον "έρωτα με την πρώτη ματιά". Όχι από την άποψη ότι θα με βοηθήσει ή έτυχε να με βοηθήσει μέχρι τώρα, αλλά γιατί τυχαίνει να έχει γνώσεις σε έναν εξειδικευμένο τομέα που με ενδιαφέρει τόσο πολύ. Επίσης το γεγονός ότι είναι πιο μεγάλος παίζει τον ρόλο του από την άποψη ότι στις επιλογές μας αντικατοπτρίζεται η ανάγκη μας για ασφάλεια, οι σχέσεις με τους γονείς μας, τα απωθημένα κλπ. Προσωπικά, η διαδικασία να βρω για ποιο λόγο με γοήτευσε κάποιος με βοηθάει να είμαι πιο συνειδητοποιημένη για τις επιλογές μου. Επίσης, το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή έχω προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα σε αυτόν τον τομέα εργασίας με έκανε να τον δω με άλλο μάτι στην τυχαία συνάντησή μας σήμερα. Συνέχισα να τον βρίσκω απίστευτα γλυκό αλλά από την άλλη δεν ένιωσα αυτό το δέος που ένιωθα ως φοιτήτριά του. Αν απογυμνώσεις το άτομο από το πλαίσιο που το έχεις γνωρίσει μπορεί να συνειδητοποιήσεις ότι το άτομο σαν άτομο δεν σου λέει πολλά. Ειδικά όταν δεν τον ξέρεις απόλυτα αλλά μόνο μέσω του πλαισίου φοιτήτρια-καθηγητής που όσο κοντά και αν σας έχει φέρει προϋποθέτει όρια.

Κάτι τελευταίο. Εφόσον λες ότι απάντηση δεν θα πάρεις γιατί τότε θέλεις να επιχειρήσεις να του μιλήσεις; Ποια ανάγκη σου θα καλύψει αυτή η αποκάλυψη αν στην τελική δεν θα σε βοηθήσει ούτε καν να προχωρήσεις, ίσα ίσα θα σε φέρει σε μια πιο "αδύναμη" θέση από πριν;

.

Γιατι να μην περιμενει να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό και μετα να βρει το θαρρος και να του μιλήσει ξεκάθαρα? Αν ειναι ωραια, γοητευτικη κοπέλα, τοτε κι αυτος θα ξεθαρρέψει, δεν θα εχει πλεον αναστολες λόγω της θεσης του, κι έτσι, έστω με τη δικη της πρωτοβουλία, θα της μιλησει κι αυτος στα ισια αν ενδιαφερεται κι αναλογα η κατασταση θα προχωρήσει. Εμεις οι αντρες γοητευομαστε πιο ευκολα απ τις μικροτερες μας παρα απ τις συνομιλικες μας. Όπως έχει πει η κοπελα, ειναι εδω και πεντε χρονια ερωτευμενη μαζι του (αν όντως ειναι ετσι), άρα, ισως δεν μιλαμε για ενα παροδικο ενθουσιασμό. Ναι υπάρχει διαφορα ηλικιας μεταξυ τους κι αυτο σιγουρα δεν ακουγεται οτι το φυσιολογικο, όμως πάντα υπάρχουν οι έστω ελαχιστες εξαιρεσεις στους κανονες.
Νοουμενου οτι οι δυο τους προχωρανε σε σχεση, δεν ειναι βεβαιο ότι η σχεση αυτη θα αντεξει στο χρονο, διοτι η διαφορα ηλικιας πάντα θα ειναι διαφορα ηλικιας ιδιως οταν τα σημαδια της αρχισουν να γινονται περισσοτερο προφανη και όσο προχωραει η γνωριμια οποτε θα αρχιζει να διαφαινεται τυχον χασμα νοοτροπιας αναμεσα στις δυο ηλικίες.
Πολλες φορες ο ερωτας ξεκιναει απο θαυμασμο για τον αλλο, πχ. για τη θεση του, για το χαρακτηρα του, την ευστροαφια του κλπ, για καποια δλδ συγκεκριμενα χαρακτηριστικα του και νοουμενου ότι ο αλλος μας καλύπτει εμφανισιακα και κατα τις λοιπες πτυχες του χαρακτηρα του σε ενα μινιμουμ βαθμο. Καποτε, αμα νιωθουμε ερωτευμενοι με καποιον, το ενδιαφερον και τη βοηθεια του προς το ατομο μας τεινουμε να την ερμηνευουμε ως ενδειξη ερωτα του προς το προσωπο μας.

[melissa]

Ιωάννη αυτή ήταν η πρώτη μου συμβουλή ώστε να μην υπαρχει το θέμα του ότι είναι φοιτήτριά του. Έτσι είτε έκανε κίνηση είτε δεν έκανε θα ήταν θέμα του πώς ένιωθε προς εκείνη. Αλλά η Σοφία λέει ότι θέλει να πάει τώρα και δεν μπορεί να περιμένει άλλο (άσχετα αν περίμενε 5 χρόνια και τώρα φαντάζομαι της έχουν μείνει μόνο λίγοι μήνες για να τελειώσει το μεταπτυχιακό). Αν πάει όμως τώρα υπάρχει ο κίνδυνος να μην πάρει ξεκάθαρη απάντηση γεγονός που θα κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Ναι πολλές φορές ξεκινάνε έρωτες από θαυμασμό αλλά συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις θαυμάζουμε το άτομο με τον τρόπο που το έχουμε πλάσει στο μυαλό μας. Δεν τον έχουμε ζήσει σε ένα ισότιμο πλαίσιο, ούτε στην καθημερινότητά του για να ξέρουμε ποιος πραγματικά είναι και τι έχει να μας προσφέρει σαν άτομο και όχι σαν πχ καθηγητής. Αλλά μια σχέση δεν χρειάζεται και άλλα στοιχεία για να προχωρήσει; Τι πιστεύεις; Άρα πώς μπορεί μια κοπέλα να λέει θέλω σοβαρή σχέση με έναν άνθρωπο που δεν ξέρει σχεδόν καθόλου στην καθημερινότητά του;

[ioannis2]

Ιωάννη αυτή ήταν η πρώτη μου συμβουλή ώστε να μην υπαρχει το θέμα του ότι είναι φοιτήτριά του. Έτσι είτε έκανε κίνηση είτε δεν έκανε θα ήταν θέμα του πώς ένιωθε προς εκείνη. Αλλά η Σοφία λέει ότι θέλει να πάει τώρα και δεν μπορεί να περιμένει άλλο (άσχετα αν περίμενε 5 χρόνια και τώρα φαντάζομαι της έχουν μείνει μόνο λίγοι μήνες για να τελειώσει το μεταπτυχιακό). Αν πάει όμως τώρα υπάρχει ο κίνδυνος να μην πάρει ξεκάθαρη απάντηση γεγονός που θα κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Ναι πολλές φορές ξεκινάνε έρωτες από θαυμασμό αλλά συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις θαυμάζουμε το άτομο με τον τρόπο που το έχουμε πλάσει στο μυαλό μας. Δεν τον έχουμε ζήσει σε ένα ισότιμο πλαίσιο, ούτε στην καθημερινότητά του για να ξέρουμε ποιος πραγματικά είναι και τι έχει να μας προσφέρει σαν άτομο και όχι σαν πχ καθηγητής. Αλλά μια σχέση δεν χρειάζεται και άλλα στοιχεία για να προχωρήσει; Τι πιστεύεις; Άρα πώς μπορεί μια κοπέλα να λέει θέλω σοβαρή σχέση με έναν άνθρωπο που δεν ξέρει σχεδόν καθόλου στην καθημερινότητά του;

Σίγουρα. Ο θαυμασμος ειναι απλα ενα εναυσμα για να ξεκινησει μια γνωριμία με προοπτική τη σχέση. Η συνεχεια δλδ θα εξαρτηθει απο το αν θα ταιριαξουν σαν ανθρωποι, ισοι μεταξύ τους, μακρια πια απ τους θαυμασμους. Όταν καποιος/α απλα με αυτο το θαυμασμο πιστευει πως βρηκε τον ιδανικο σύντροφο τότε μιλάμε για ανωριμότητα.