ΜΑΜΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑ

[Kleiw]

Originally posted by olorou

Originally posted by Sofia

Originally posted by olorou

Ένας μεγάλος σε τι (πρέπει να) διαφέρει σε όλα αυτά από ένα παιδί;

ο ενηλικας υποχρεουται να λαβει ευθύνες και πρωτα πρώτα του ιδιου του του εαυτου. το παιδί δεν μπορεί να αναλάβει ευθύνες που εχει ενας \"μεγάλος\".

Καθένας (πρέπει να) αναλαμβάνει μόνο τις δικές του ευθύνες. Μόνον αυτές του ανήκουν ...

Εννοείς οτι τα παιδιά πρέπει να αναλαμβάνουν τις δικές τους ευθύνες ???????????????? Και οι γονείς να μην αναλαμβάνουν την ευθύνη των παιδιών τους , αλλά μόνο την δικιά τους ????????????????????????

[liberchild]

Γιατί ακούγεται τόσο περίεργο να αναλαμβάνουν τα παιδιά τις ευθύνες τους? Ελεος πια μ αυτή την ευθύνη των γονιών απέναντι στα παιδιά τους. Καταντάει δογματικό. Μήπως να το ξανασκεφτούν οι αυριανοί γονείς?

[Kleiw]

Originally posted by liberchild

Originally posted by Sofia
επίσης: οι γονεις εχουν την ευθύνη του ανηλικου παιδιού τους

Πώς ειναι δυνατον να κρινουμε εναν ενηλικα κ ενα ανηλικο με τα ίδια μετρα κ σταθμά? Επειδη λοιπον ο καθενας πρεπει να αναλαμβανει τις ευθύνες του, ο καθε γονιος πρεπει να αναγνωρίζει τις ευθύνες που εχει στην ανατροφή των παιδιων του.

Η μοναδική ευθύνη που έχει ένας γονιός απέναντι στο παιδί του είναι να μη το στείλει σούμπιτο στον ψυχίατρο κουνώντας του μια ζωή το δάχτυλο.

Δεν είναι μοναδική !!!! Είναι μία ευθύνη, αλλά οχι μοναδική! Ευθύνη του γονιού είναι και αν το παιδί καταλήξει να δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο , αν δεν του δίδαξε σωστή συμπεριφορά και σεβασμό προς τους άλλους. Ευθύνη του γονιού είναι οταν το παιδί είναι 18 και συνεχίζει να συμπεριφέρεται με άμετρο εγωισμό και εγωκεντρισμό. Ευθύνη του γονιού είναι αν δεν του έδειξε οτι οι πράξεις έχουν συνέπειες , γιατί έτσι είναι η ζωή ! Προσεχε ! Δεν εννοώ να του φωνάζει και να το σαπίζει στο ξύλο ! Υπάρχουν και άλλοι τρόποι!!

[Kleiw]

Originally posted by liberchild
Γιατί ακούγεται τόσο περίεργο να αναλαμβάνουν τα παιδιά τις ευθύνες τους? Ελεος πια μ αυτή την ευθύνη των γονιών απέναντι στα παιδιά τους. Καταντάει δογματικό. Μήπως να το ξανασκεφτούν οι αυριανοί γονείς?

Τα παιδιά πρέπει να αναλαμβάνουν κάποιες απο τις ευθύνες τους ! Δεν μπορούν να τις αναλάβουν όλες !
Ολες θα τις αναλάμβαναν αν ήταν ανεξάρτητα !

[liberchild]

Εννοείται οτι ένα παιδί είναι αδύνατον πχ να εργαστεί για να συντηρίσει τον εαυτό του. Αυτό δεν πάει να πει οτι θα πρέπει να το πληρώσει με την ανεξαρτησία του. Αν οι γονείς μάθαιναν οτι χαρίζοντας απεριόριστη ελευθερία στα παιδιά τους βγάζουν υγιείς ανθρώπους, η κοινωνία μας θα ήταν πολύ καλύτερη. Γιατί να μη κάνει φασαρία στην τάξη ? γιατί νάναι ευγενικό? γιατί να μεγαλώνει μέσα στα πρέπει ? γιατί να σέβεται τους μεγαλύτερους? γιατί να συμμετέχει σε παρελάσεις ? και χιλιάδες άλλα γιατί και αναρωτιέμαι προς όφελος ποιάς κοινωνίας? αυτής που ζούμε και που θα γίνει ένα απο τα χιλιάδες μέλη? αν θέλει να μπει σ αυτό το σύστημα ας είναι δική του επιλογή κι όχι ευθύνη των γονιών του. Οι τελευταίοι τουλάχιστον ας του χαρίσουν το δικαίωμα αυτό της απόφασης.

[La_ViTa]

Originally posted by olorou

Originally posted by La_ViTa

Originally posted by olorou
Πρέπει να ʽναι κανείς «κάπως» δηλαδή; Κι αν ναι, πώς; Υπάρχουν κανόνες, προδιαγραφές; Και ποιος τα ορίζει αυτά; Να τον ρωτήσουμε. Πιθανόν να υπάρχουν κυρώσεις. Ποτέ δεν μπορείς να ʽσαι σίγουρος γιʼ αυτά τα πράματα. Φαντάζεστε να βγούμε μίαν ωραίαν πρωίαν στο δρόμο και να μας «γράψουν»; Τι γίνεται τότε;
Εγώ για τον εαυτό μου θα ρώταγα πρώτα τον ίδιο: «Πώς είμαι; Μʼ αρέσω; Όχι; Πώς θέλω να είμαι; Πώς θα γίνω έτσι;» Κι η απάντησή του θα (πρέπει να) είναι καθοριστική για τη ζωή μου. Γιατί χωρίς τον εαυτό μου δεν μπορώ να υπάρξω.
Κι έπειτα θα ρωτούσα αυτούς που η γνώμη τους μετράει για μένα τα ίδια πράγματα. Γνωρίζοντας καλά ότι θα μου είναι ενδεχομένως δύσκολο να υπομείνω την απάντησή τους. Γιατί ενδέχεται να διαπιστώσω ότι δε (θα μπορέσω ποτέ να) έχω μια θέση κοντά τους.

Καλέ μου olorou κανείς δεν είπε ότι πρέπει να είμαστε κάπως. Πρέπει όμως να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και σε ορισμένες περιπτώσεις να αντιδράμε σύμφωνα με την ηλικία μας.
Οι ερωτήσεις τύπου \"μ\'αρέσω,δεν μ\'αρέσω και πώς θέλω να είμαι\" είναι πολύ εύκολο να τεθούν στον εαυτό μας,αλλά πολύ πιο δύσκολα να απαντηθούν και οι απαντήσεις αυτές να γίνουν πράξη. Μην νομίζεις ότι δεν τις έχω κάνει. Απλά ποικίλουν από μέρα σε μέρα και έχουν φτάσει να είναι τόσες πολλές οι αλλαγές που θέλω να κάνω που πρέπει να τις βάλω σε μια σειρά.
Δεν λέω ότι είναι αδύνατο. Απλά θέλει αποφασιστικότητα και σιγουριά για το τι θέλεις να είναι ο εαυτός σου

Τίποτε δεν είναι αυτονόητο. Τίποτε δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το να φτάσει κανείς να θέτει τέτοια ερωτήματα στον εαυτό του και τίποτε δεν είναι πιο εύκολο από το να βρει τις απαντήσεις τους, αφού είναι μέσα στο ίδιο του το μυαλό.
Αφού όμως για σένα ισχύει το αντίθετο, μου φαίνεται πως δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να διστάζεις να κάνεις όσα επιθυμείς και να χρονοτριβείς. \"Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, 5 μέρες κοσκινίζει\". Και στο μεταξύ πεινάει...

[font=Comic Sans MS]Απέχει πολύ η πράξη από την επιθυμία. Γιατί ανάμεσά τους υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κενό που λέγεται δυνατότητες και ικανότητες. Εύκολο να χρησιμοποιούμε παροιμίες μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση,δεν ήταν η σωστή. Νομίζω ότι πιο πολύ μου ταιριάζει το \"καλύτερα γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε..\" [/font]Text

[Kleiw]

Originally posted by liberchild

Εννοείται οτι ένα παιδί είναι αδύνατον πχ να εργαστεί για να συντηρίσει τον εαυτό του. Αυτό δεν πάει να πει οτι θα πρέπει να το πληρώσει με την ανεξαρτησία του.

Αρα δεν είναι ανεξάρτητο. Εξαρτάται απο εσένα.

Αν οι γονείς μάθαιναν οτι χαρίζοντας απεριόριστη ελευθερία στα παιδιά τους βγάζουν υγιείς ανθρώπους, η κοινωνία μας θα ήταν πολύ καλύτερη.

Βγάζουν υγιείς ανθρώπους? Σιγουρο? Μηπως θέλεις να μοιραστείς την εμπειρία σου? Γιατί η δικιά μου εμπειρία απο παιδιά που είναι τελείως ελεύθερα να κάνουν οτι θέλουν και χωρίς περιορισμούς απο τους γονείς τους και χωρίς μέτρο στις απαιτήσεις που ικανοποιούνται απο τους γονείς τους, μου έχει δείξει άλλα πράγματα !
Καταρχήν τη σημαίνει υγιείς? Είναι υγιής μια άκρως εγωκεντρική συμπεριφορά, όταν αυτή εξακολουθεί να υφίσταται και στην ενηλικίωση? Είναι ενα τέτοιο άτομο ώριμο? Μην ξεχνάς οτι το παιδί που μεγαλώνεις θα αναγκαστεί να ζήσει σε κάποιο κοινωνικό πλαίσιο. Δεν είναι δυνατόν αυτό το κοινωνικό πλαίσιο να περιστρέφεται γύρω απο τον εαυτό του και μόνο.
Δεν είναι βιώσιμη μια τέτοια επιλογή! Θα πρέπει να μάθει αρχές , όπως πως να συνυπάρχει με άλλους ανθρώπους , να συνεργάζεται, να θέτει όρια στην ελευθερία του, να κάνει την αυτοκριτική του , να σέβεται τους άλλους ανθρώπους κ.λ.π.

Γιατί να μη κάνει φασαρία στην τάξη ?

Γιατί αν κάνει φασαρία στην τάξη θα υποστεί συνέπειες ! Μεταθέτεις τις ευθύνες σου στον δάσκαλο ! Θα αναγκαστεί ο δάσκαλος να του επιβάλει κάποιους κανόνες συμπεριφοράς. Αν εσύ δεν θέλεις να το κάνει ο δάσκαλος, δεν καταλαβαίνω γιατί στέλνεις το παιδί σου στο σχολείο? Δεν καταλαβαίνεις οτι το σχολείο θα του επιβάλει κάποιους κανόνες? Αρα επιλέγεις να τους τις επιβάλλει ο δάσκαλος ή ελπίζεις οτι το παιδί σου θα κυριαρχήσει στο σχολείο και θα επιβάλλει τους δικούς του κανόνες ????????????? Μήπως μπερδέυεις το παιδί σου, οταν εσύ του λες οτι μπορεί να είναι άτακτο και να κάνει οτι θέλει, αλλά το περιβάλλον του μαθαίνει άλλα?

γιατί νάναι ευγενικό? γιατί να μεγαλώνει μέσα στα πρέπει ?

ολα χρειάζονται!!! Και η ευγένεια και το θάρρος της γνώμης.Και τα πρέπει και τα θέλω! Αυτά πρέπει να του μάθεις! Και οχι τα μισά! Αν δεν του τα μάθεις εσύ, θα του τα μάθει η ζωή και δεν θα είναι τόσο προετοιμασμένο! ΚΑι επιπλέον αυτό που θέλεις να αποφύγεις, τον ψυχίατρο, αυτόν ακριβώς δεν θα αποφύγεις. Εγώ το έχω δει να γίνεται! Αν έχεις διαφορετική εμπειρία, είμαι όλη αυτιά!


γιατί να σέβεται τους μεγαλύτερους? γιατί να συμμετέχει σε παρελάσεις ?

να σεβεται τους ανθρώπους γενικά και οχι ειδικά τους μεγαλύτερους.να μην συμμετέχει σε παρελάσεις, αν δεν θέλει. δεν είπε κανενας οτι πρέπει να ακολουθούμε τις κοινωνικές επιταγές κατα γράμμα. ετσι και αλλιώς η παρελαση είναι πλεόν προαιρετική

και χιλιάδες άλλα γιατί και αναρωτιέμαι προς όφελος ποιάς κοινωνίας?

Προς όφελος καμιάς κοινωνίας.Προς το δικό του όφελος και μόνο.Γιατί σε κάποιο κοινωνικό σύνολο θα ζήσει και θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί σε κάποια πράγματα για να επιβιώσει

αυτής που ζούμε και που θα γίνει ένα απο τα χιλιάδες μέλη?

Καταρχήν δεν είναι μόνο χιλιάδες! Τελοσπάντων . Τι άλλες βλέψεις έχεις για το παιδί σου? Να φτιάξει το ίδιο μια άλλη κοινωνία , η οποία θα έχει λίγα μέλη? Μια εγωκεντρική κοινωνία?

αν θέλει να μπει σ αυτό το σύστημα ας είναι δική του επιλογή κι όχι ευθύνη των γονιών του.

Μα το βάζεις σε αυτό το σύστημα. Το στέλνεις σχολείο. Αργότερα σε αυτήν την κοινωνία θα ζήσει. Τι θα κάνει αν θέλει να επιβιώσει? Ποσο θα τον βοηθήσει αν περιθωριοποιηθεί? Θα νιώθει ευτυχισμένος?

Οι τελευταίοι τουλάχιστον ας του χαρίσουν το δικαίωμα αυτό της απόφασης.

Μαλλον της σύγχυσης και της δυσκολίας προσαρμογής , γιατί κανένας μας δεν είναι τελείως ελεύθερος να επιλέξει !

Για να μην παρεξηγηθώ, να συμπληρώσω οτι είμαι κατά των πολλών πρέπει και μη !
Ναι , να υπάρχουν κάποιες αρχές, αλλά να υπάρχει και περιθώριο αυτενέργειας και επιλογής.
Και προφανώς πρέπει να σεβόμαστε την διαφορετικότητα και την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου.
Ελευθερία μεν. Αλλά δεν μπορούμε να είμαστε τελείως ελεύθεροι ! (δηλαδή ασύδοτοι)

[liberchild]

Εχεις εντελώς διαφορετικές απόψεις και δεν θα ήθελα να επιχειρηματολογήσω οτι οι δικές μου είναι καλύτερες. Το αποτέλεσμα όμως μιας και έχω παιδιά θα μου επιτρέψεις να σου πω οτι τα καταρρίπτει όλα. Εφαρμόζοντας μια μέθοδο μη χειραγώγησης καθώς και περισσότερης ελευθερίας - τα παιδιά μου έμαθαν κατόπιν προτροπής μου να κάνουν μόνα διακοπές απο τα 15-, βγήκαν αρκετά υπεύθυνα και δυνατά στη ζωή τους και μου αρέσει αυτό. Υπήρξαν υπεύθυνα απο 5 χρονών με τα καθήκοντα στο σχολείο χωρίς να τους το επιβάλλω απλά το γούσταραν. Αλλά και να μη το γούσταραν δεν θα ήταν αυτό το ζητούμενο. Είχαν φιλαράκια αλβανάκια και ρουμανάκια και΄έμαθαν να σέβονται τη διαφορετικότητα χωρίς να τους το επιβάλλω. Δεν χρειάστηκε κατάλαβες? Ημουν ναι πολύ χαλαρή μητέρα και είμαι υπερήφανη γι αυτό. Δεν το μετάνιωσα στιγμή. Κυκλοφορούσαν γυμνά μεταξύ τους μέχρι τα ίδια να το απορρίψουν, δεν επενέβην πουθενά μα πουθενά. Εγωκεντρικά ναι υπήρξαν στο τί γουστάρουν απο τη ζωή τους και ακολουθούν τις επιταγές τους χωρίς εκπτώσεις. Ξέρεις είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά και απ ο,τι θυμάμαι το μεγάλωμά τους ήταν για όλους μας ένα χαλαρό και ελεύθερο παιχνίδι.

[olorou]

Originally posted by Kleiw

Εννοείς οτι τα παιδιά πρέπει να αναλαμβάνουν τις δικές τους ευθύνες ???????????????? Και οι γονείς να μην αναλαμβάνουν την ευθύνη των παιδιών τους , αλλά μόνο την δικιά τους ????????????????????????

ΝΑΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!

[Sofia]

καλο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!

[Reina]

:P

[Reina]

Originally posted by meretrix
kalimera k apo mena,

einai i prwti fora pou kanw post k an mou epitrepete tha thela na pw ti gmwmi mou.
molis prin liges imeres to sizitousa auto akrivws to thema me tin psuxologo mou
k mou eipe kati polu simantiko
oti dustuxos otan kapoios niwthei paidi:
skeftetai k san paidi
k sumperiferetai sa paidi
k diekdikei sa paidi
k pligwnetai sa paidi
k den mporei na upostirixei ton eauto tou opws k ena paidi
k den mporei na prostatepsei ton eauto tou opws k ena paidi
k einai ektethimenos opws einai k ena paidi
k einai exartimenos opws einai k ena paidi.........

egw pantws anagnwrisa polu ton eauto mou se auta pou eipe......

[Reina]

...για μένα ο ενήλικας πρέπει να \'οραματίζεται\' και όχι να ονειρεύεται.
Μου κάνει λιγο..

[Kleiw]

Originally posted by Kleiw

Originally posted by olorou

dustuxos otan kapoios niwthei paidi:

skeftetai k san paidi

(εγωκεντρικά, χωρίς ευθύνες, με υποχρεώσεις των μεγάλων, κρίνοντας και κατηγορώντας τους μεγάλους αυστηρά αλλά όχι τον ίδιο τον εαυτό του κ.λ.π.)

k sumperiferetai sa paidi όμοια
k diekdikei sa paidi όμοια
k pligwnetai sa paidi

(αφου δεν εχει ενσυναίσθηση και δεν αντιλαμβάνεται τα πράγματα σφαιρικά)

k den mporei na upostirixei ton eauto tou opws k ena paidi
(δεν νιώθει αρκετά δυνατός για να σταθεί ισότιμα απέναντι σε έναν μεγάλο και να αντιμετωπίσει τα πράγματα στηριζόμενος στα πόδια του)

k den mporei na prostatepsei ton eauto tou opws k ena paidi όμοια

k einai ektethimenos opws einai k ena paidi όμοια

k einai exartimenos opws einai k ena paidi......... όμοια

Ένας μεγάλος σε τι (πρέπει να) διαφέρει σε όλα αυτά από ένα παιδί;

ευθύνη και υποχρεώσεις, συναισθηματική νοημοσύνη, ενσυναίσθηση, αυτοκριτική, κοινωνική ωριμότητα, σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων, υπευθυνότητα, δυνατή προσωπικότητα κ.α. Πράγματα που πρέπει να βοηθήσουν οι μεγαλύτεροι τα παιδιά να διαμορφώσουν, ώστε οταν είναι ελεύθεροι ενήλικες να μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με ωριμότητα και οχι αποκλειστικά εγωκεντρικότητα και πείσματα και ανεύθυνες πράξεις.

Από ένα παιδί που το άφησαν ήσυχο, να σκέφτεται, να συμπεριφέρεται, να διεκδικεί, να πληγώνεται, να υποστηρίζει και να προστατεύει τον εαυτό του, να είναι εκτεθειμένο σε ό,τι θέλει και να εξαρτάται από ό,τι εκείνο κρίνει, χωρίς να του το υπο-/ επι- βάλλουν διαρκώς και παντοιοτρόπως, χωρίς να το «υποστηρίζουν» και να το «προστατεύουν», μόνο και μόνο για να το κρατάν υποταγμένο;

Κατα αρχήν το παιδί χρειαζεται υποστήριξη και προστασία, γιατί αν το αφήσουμε τελείως ελεύθερο δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Ομως με το να το προστατεύουμε μόνο και να το υποστηρίζουμε μόνο, δημιουργούμε για αυτό ενα πλασματικό κοινωνικό περιβάλλον και δεν το βοηθάμε να ωριμάσει.
Πρέπει να του δίνονται και άλλα ερεθίσματα, για να αποκτήσει τα εφόδια ενός ώριμου ενήλικα.
Η αλήθεια είναι οτι οι γονείς τις γενιάς μας, μην εχοντας καθόλου παιδαγωγικές γνώσεις, το μόνο που κατάφερναν είναι να μας πληγώνουν και να μας καταπιέζουν ωστε να μην ενοχλούμε ! Κατα κάποιον τρόπο \'\'μας πατουσανε\'\', \'\'μας υπονόμευαν\'\', \'\'δεν μας σεβόντουσαν\'\'
Προφανώς δεν είναι η σωστή αντιμετώπιση! Αλλα είναι σωστή αντιμετώπιση , η πλήρης υποστήριξη και προστασία, no matter what ? Τι ανθρωπος διαμορφώνεται τότε ? Οι επιπτώσεις των πράξεων μας, έχουν πολύ σημαντικό παιδευτικό ρόλο και δεν πρέπει να αφαιρούνται απο την διαπαιδαγώγιση.

Πολλές αντιρρήσεις μπορούν ασφαλώς να υπάρξουν για όλα αυτά, όπως και για όποια άλλα μπορεί να πει κανείς. Το γεγονός είναι ότι η διαμορφωμένη κατάσταση στις σχέσεις γονιών – παιδιών στην εποχή και την κοινωνία μας δεν επιτρέπει στην πλειονότητα των περιπτώσεων να υπάρχουν ίσες (αδύνατον να είναι ίσες) και κατά συνέπεια καλές, υγιείς και δημιουργικές σχέσεις μεταξύ τους. (σε αυτό συμφωνώ)

olorou αυτό σε εσένα αναφέρεται ! Μην βαριέσαι να αναπτύξεις λίγο και εσύ τις απόψεις σου ! Δεν θα βγάλουμε άκρη με μονολεκτικές απαντήσεις τύπου \"ναι!!!!!!!!!!!\"

[Reina]

μια παράκληση: ΄λιγότερα χρώματα στα quote, έχασα τη μπάλα λέμε.

ευχαριστώ