Καταθλιψη

[kerasi]

Προσεξε, τωρα που εισαι down δεν εισαι για τιποτα. Πριν το παθεις εννοω πως ηταν η ζωη σου? μηπως κατι σε επηρεαζε? μηπως κατι σου πηγαινε στραβα? εαν ηταν ολα οκ, τοτε ναι μπορει να προερχεται απο διατροφη, κληρονομικοτητα, ελλειψη χαρας ή αλλες επιρροες. Αλλα ειναι μικρο το ποσοστο να ανηκεις σ αυτη την κατηγορια, χωρις να το αποκλειω.

[ΕΡΙΚΑ]

Ντιμ όλα αυτ΄απου περιγράφεις ςίναι συμπτώματα κατάθλιψης. Ο ψυχίατρος που πήγα εγώ την πρωτη φορά (κατατρομοκρατημένη) μου είπε ότι η κατάθλιψη δεν έχει αιτία. Απλά εκδηλώνεται. Για μένα είναι επιτακτική ανάγκη να πας σε έναν γιατρό, ψυχίατρο, ο οποίος θα σε καθοδηγήσει και να ξεκινήσεις και συνεδρία με ψυχοθεραπευτή (όχι ψυχαναλυτή - ψυχολόγο). Θα δεις ότι πηγαίνοντας εκεί και μιλώντας θα μπουν τα πράγματα σε τάξη. Θα ηρεμίσει το μυαλό σου και νιώθεις πολύ πολύ πιο δυνατός. Όλα θα πάνε καλα. Το πρώτο βήμα είναι να μιλήσεις και να αποδεχθείς την κατάστασή σου. Όλοι μας περνάμε δυσκολίες απλά καποιοι σαν κι εμάς τις βιώνου αρκετά πιο έντονα. Όλα όμως περνάνε. Θέμα μυαλού είναι και τπτ παραπάνω. Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και στο ελάχιστο.

[ΕΡΙΚΑ]

?ερικα σε ευχαριστω πολυ,αλλα ο φοβος μου δεν ειναι στο αν ειναι εθιστικα η οχι αλλα στις παρενεργειες που εχω ακουσει οτι υπαρχουν και σε τυχον μονιμες βλαβες.

Καμία παρενέργεια...μην φοβάσαι , ούτε μόνιμες βλάβες. Άλλωστε με την ψυχοθεραπεία στην πορεία θα μειώσεις και τα φάρμακα. ¨οσο θα ανεβαίνεις με την ψυχοθεραπέια τόσο τα φάρμακα δεν θα σου χρειάζονται! Σκέψου απλά ότι τα αντικαταθλιπτικά δεν έχουν καν κόκκινη γραμμή. Εγώ μόλις μου τερλειώσει το κουτί τα παίρνω από το φαρμακείο χωρίς συνταγή. Όσο για μόνιμες βλάβες....καμία σχέση!!! Και μιλάω εκ πείρας!

[καμμενος 1993]

δυστιχως δεν εχω τα λευτα ωστε να παρακολουθω τακτικα ψυχολογο ερικα.βρησκομαι σε ενα αδιεξοδο και φοβαμαι οτι θα τρελαθω

[ΕΡΙΚΑ]

Δεν πρόκειται να τρελλαθείς Ντιμ. Κάνε μια προσπάθεια να αποδεχθείς αυτό που σου συμβαίνει. Ειναι το πρωτο βήμα για να ηρεμίσει το μυαλό σου και να το νικήσεις, γιατί θα το νικήσεις και στο υπογράφω. Μόλις το αποδεχθείς θα νιώσεις πολύ καλύτερα. Οκ είσαι σε αυτή τη φάση. Θα περάσει. Δεν έγινε και τίποτα. Μην του πας κόντρα. Και αν δεν μπορείς να πας σε κάποιον ειδικό μίλα σε ανθρώπους δικούς σου που ξέρεις ότι θα σε καταλάβουν χωρίς όμως να σε αγχώσουν περισσότερο. Το ξέρω ότι τώρα σου φαίνεται αδιανόητο να το ξεπεράσεις, και νιώθεις ότι έτσι θα είσαι από δω και πέρα ομως δεν είναι έτσι. Θα περάσει. Όλα περνάνε... Και μίλα για αυτά που νοιώθεις σε ανθρώπους δικούς σου. Μην αφήνεις να σε εγκλωβίζουν οι σκέψεις σου.Όυτε που σου περνάει από το μυαλό πόση δύναμη έχεις μέσα σου!!!

[MaryJane]

Κι εγώ στην ίδια κατάσταση ακτίβως είμαι Ντιμ...αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να μην το σκεύτομαι και κάνω σωστή διατροφή και γυμναστική.έχουν βοηθήσει αρκετά αλλά αυτό που με έχει φάει είναι οι πανελλήνιες.Είχα αποφασήσει να μην δώσω φέτος για να καταφέρω να ξεπεράσω όλο αυτό πρώτα και γιατί μου είναι αδύνατο να διαβάσω αλλά δεν γινόταν να κάνω ανάκληση της αίτησης μου!Τώρα πάω να τρελαθώ είμαι 2 βδομάδες συνέχεια μέσα στο σπίτι και έχω πάθει 3 φορές κρίση πανικού νιώθω ότι πνίγομαι!

[jim1992]

Ντιμ, συμφωνώ με ΕΡΙΚΑ. Καλύτερα ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή. Και κουράγιο, μπόρα είναι θα περάσει!
Κουράγιο, MaryJane! Τα έχω περάσει! Λίγες μέρες έμειναν! Μόνο αυτό μπορώ να σου πω: ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

[elis]

[orestiss]

γεια σας και απο μενα !
μια απο τα ιδια και γω . κανω 2 βηματα μπροστα και μετα 3 πισω...
τιποτα μα τιποτα δεν μπορει να μ αλλαξει κατι... πιστευω και για μενα ο μονος μονοδρομος ειναι ο ψυχολογος.

διαβαστε και ενα κειμενο μιας κοπελας απο το forum που πραγματικα μπορει να βοηθησει οσους εχουν αυτο το προβλημα!
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BC%CE%BF%CF%85

θα γραψω και γω συντομα ενα κειμενο για την "ιστορια " μου και θελω τις απο
ψεις σας!

[ΕΡΙΚΑ]

μια απο τα ιδια και γω . κανω 2 βηματα μπροστα και μετα 3 πισω...!

Δεν πειράζει, και αυτός είναι ένας τρόπος να πας μπροστά.....όλα θα γίνουν σιγά σιγά, αρκεί να το θες...

[ΕΡΙΚΑ]

δυστιχως δεν εχω τα λευτα ωστε να παρακολουθω τακτικα ψυχολογο ερικα.βρησκομαι σε ενα αδιεξοδο και φοβαμαι οτι θα τρελαθω

Ο καλός ψυχοθεραπευτής δεν θα σε γδαρει. Βρες κάποιον, μίλα του για την οικονομική σου κατάσταση και είμαι σίγουρη, κόβω το κεφάλι μου ότι θα δεχτεί να σε βοηθήσει με το ελάχιστο τίμημα... Έχω δει ψυχοθεραπευτές που κάνουν συνεδρίες με εφήβους και πληρώνονται από το χαρτζιλίκι των παιδιών. Νομίζω ότι πιο πολύ δυσκολεύεσαι να το παρεις απόφαση, και είναι λογικό διότι σε αυτή τη φάση υπερισχύει ο φόβος, παρά να ανταπεξέλθεις οικονομικά. Όποιος θέλει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να βοηθηθεί βρίσκει τρόπο. Εύχομαι να πάνε όλα καλά...

[solanz]

Γεια σας παιδια,ειμαι καινουργειος στο φορουμ και εγινα μελος με σκοπο να μιλησω για το προβλημα μου ωστε να νιωσω καπως καλυτερα.ολα ξεκινησαν εναμιση μηνα πριν,οταν επεσα σε καταθλιψη.τα συμντωματα ειναι ελειψη ενδιαφεροντος για το οτιδηποτε,υπνηλια εν αρχη και μετα αυπνιες,εντονη κοπωση ακομα κι αν δεν κανω τιποτα,αισθημα ανικανοτητας,συνεχες απαισιοδοξες σκεψεις για το μελλον μου και ελειψη συγκεντρωσης με αποτελεσμα να δυσκολευομαι ακομα και στο να διαβασω για την σχολη μου.παραλληλα απομονοθηκα.μερα με την μερα νιωθω ολο και ποιο πολυ να με τυλιγει ενα μαυρο πεπλο και οσο περναει ο καιρος νιωθω να χαζευω,ξεχναω ευκολα πραγματα,δυσκολευομαι να κανω μια κουβεντα και φοβαμαι οτι θα τρελαθω.αποφασησα οτι χριζω ψυχολογικης βοηθειας μιας και οσο και αν προσπαθησα δεν μπορεσα να ξεφυγω απο ολο αυτο μονος.μου ειναι δυσκολο ομως να αποδεχθω οτι ενδεχεται να παρω αντικαθληπτικα.υπαρχει καποιος που εχει περασει παρομοιο προβλημα και μπορεσαι να το ξεπερασει χωρις την χρηση φαρμακων;

Γειά σου! Όλα αυτά τα συμπτώματα που αναφέρεις τα είχα κι εγώ....
Η δική μου συμβουλή είναι να απευθυνθείς σε γιατρό όσο πιο γρήγορα. Μην το αφήνεις. Πάρε απόφαση ότι είναι μια αρρώστεια κι αυτή όπως κι άλλες.
Πολύ δύσκολη το ξέρω, σε βουλιάζει... Αλλά μην φοβάσαι! Θα περάσει αργά ή γρήγορα! Προσωπικά Εμένα με βοήθησαν τα φάρμακα (κι εγώ φοβόμουν στην αρχή) , αλλά σε συνδυασμό με συνεδρίες με ψυχολόγο. Τώρα πια είμαι καλά και έκοψα και τα φάρμακα με καθοδήγηση.
Επίσης κάνε δουλειά μες στο μυαλό σου...
προσπάθησε να διώχνεις τις αρνητικές σκεψεις (δεν ειναι εύκολο αλλά εσύ να επιμένεις) και να απασχόλησε με πράγματα που πριν σε ευχαριστούσαν και τώρα δεν μπορείς...
Λίγο λιγο ..... θα περάσει!!! Θα τα καταφέρεις! Να το θυμάσαι.