Results 61 to 73 of 73
-
17-05-2014, 02:04 #61
- Join Date
- Mar 2014
- Location
- Μακρυά ..πολύ μακρυά πιά
- Posts
- 488
Νομιζω πως εισαι σε καλο δρομο.. μη μου λες ευχαριστω... εγω νομιζω πως οφειλω να σε βοηθεισω αν σε βοηθαω.. γιατι, σκεψου το ..οταν δινεις το χερι σου σε καποιον που το εχει αναγκη.. βοηθας και τον εαυτο σου να ''σηκωθει''.... να νιωσει καλυτερα.. ετσι νιωθω και οι περισσοτεροι ετσι νιωθουν.. κι εσυ νομιζω... ασχετα που η ''επιτηδευμένα σκληρη και ατομιστική κοινωνία'' δε μας αφήνει να το παραδεχτουμε.. εγω παντως νιωθω καλα οταν μπορω να βοηθαω τον οποιοδήποτε.. νιωθω πολύ βρε κοριτσακι ότι κυριως βοηθαω τον εαυτο μου.
χωρις να θελω να σου δωσω καμια συμβουλη θα σου πω τι κανω εγω σε σχεση μ αυτα που εχεις και μαζευεις τοσο καιρο..αυτα που σε ''στενχωρησαν και σε ανησυχησαν''
ορισμενα πρεπει να τα λυσω και το κανω αλλα ομως ..προσπαθω να τα ξεχασω εντελως.. ή δεν προσπαθω καθόλου.. απλα τα ξεχναω..
δεν θα σου πω τι να κανεις.. δεν μπορω να σου πω μακαρι να ηξερα και να στο ελεγα.... σου περιγραφω την εμπειρια μου.. μηπως κι αυτη σε βοηθειση λιγακι..
ελπιζω συντομα να τα ... ''ξαναπουμε'' καληνυχτα..
- 17-05-2014, 03:14 #62
- Join Date
- Dec 2009
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 870
Αυτό που σου συμβαίνει, για εμένα δεν είναι περίεργο. Είναι μια επώδυνη κατάσταση. Νομίζω ότι το σημαντικό είναι να καταλάβεις το που οφείλεται. Δεν μπορεί να παλαίψει κανείς σωστά με κάτι που είναι άγνωστο. Φαντάζομαι θα συμφωνείς. Όσο κι αν υποφέρεις, θα χρειαστεί να επιστρατεύσεις τις δυνάμεις σου όχι στο να ξεφύγεις απλά. Γιατί τότε θα παλεύεις με το άγνωστο. Καλό είναι να επιστρατεύσεις τις δυνάμεις στου στο να καταλάβεις, ώστε να ξέρεις τι να προσπαθήσεις, τι να κάνεις, πώς να αντιδράσεις.
Αυτό που λες για τον αδελφό σου και την υγεία του είναι κάτι που τέλειωσε, δηλαδή κάτι που πέρασε και τώρα δεν έχει πρόβλημα, ή υπάρχει κάτι που συνεχίζει με κάποιο τρόπο να υπάρχει? Δεν θέλω να σε ρωτήσω τι ακριβώς, αλλά έχει σημασία αν έπαθε κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσει. Γιατί το ανέφερες σαν βαρύ.
Δεν έχω το καθαρό μυαλό για να σκεφτώ και να σου πω πολλά, αλλά κάτι εντοπίζω σε σχέση με εσένα, τον αδελφό σου και τους γονείς σου. Λες ότι ο αδελφός σου ήταν πάντα ιδιότροπος. Κάτι που δεν το καταλαβαίνουμε το ονομάζουμε "ιδιοτροπία", "περίεργο", με μια λέξη ακατανόητο. Γιατί να μην στρέψεις και σε αυτό το θέμα την προσοχή σου ώστε να κατανοήσεις καλύτερα και τον αδελφό σου και τις αντιδράσεις των γονιών σου. Κάποιες φορές δεν καταλαβαίνουμε τους άλλους και αυτό δυσκολεύει τη σχέση μας μαζί τους.
17-05-2014, 03:40 #63
- Join Date
- Dec 2009
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 870
Το άτομο kerasi δεν το είπε με κακία, στο υπογράφω. Απλά είπε απότομα αυτό που σκέφτηκε, άλλωστε πώς να πεις κάτι μαλακά μέσα από λίγες λέξεις? Εννοεί πιστεύω, ότι αφού τώρα νιώθεις εξαντλημένη συναισθηματικά, το πιθανότερο είναι να συνεχίσεις να αισθάνεσαι εξαντλημένη συναισθηματικά. Κάποτε στη ζωή μου είχα ακούσει κάτι αντίστοιχο όταν μετά από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός είχα πει: "τώρα νιώθω ότι όλα τα προβλήματά μου λύθηκαν". Και πήρα την απάντηση: "δεν νομίζω ότι είναι έτσι όπως πιστεύεις". Είχα λίγο νευριάσει, και δεν κυρίως δεν άκουσα αυτό που μου είπαν. Στο λέω για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι, ότι όποιος σε κολακεύει ή κάνει πως σε εμψυχώνει θα γίνεται "φίλος" και όποιος σου λέει κάποια "δύσκολη" αλήθεια θα γίνεται "εχθρός". Πρόσεξέ αυτό το θέμα. Ο άλλος λόγος γιατί θέλω άλλη μια φορά να σου πω ότι η κατανόηση, το να καταλαβαίνουμε συμπεριφορές ανθρώπων, γεγονότα, καταστάσεις, κλπ, δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση όσο αρχικά νομίζουμε. Και νομίζω ότι αυτό είναι που μας λείπει, και όχι να ανακαλύψουμε κάποιον εύκολο ή γρήγορο τρόπο να ξεφύγουμε από ένα πρόβλημα. Συνήθως αν δεν δούμε τη ρίζα, τις ρίζες, δεν γίνεται να λύσουμε κάτι.
17-05-2014, 19:57 #64
- Join Date
- May 2014
- Posts
- 163
Το καταλαβα ότι δν μου το ειπε με κακια από την στιγμη που ρωτησα κιολας να μου πει τι πιστευει..
Απλα οντως συμφωνω δεν εχει νοημα να σε εμψυχωνει καποιος ''ψευτικα'' , ουτε και μου αρεσε ποτε αυτό,
σε ''γεμιζει'' παροδικα και μετα η ανησυχια σου ξαναερχεται.. Απλα η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια και μεχρι να παω στο πανεπιστημιο
εχω μπροστα μου 4 μηνες και ναι εχω ελπιδες για το μελλον αλλιως δεν θα ειχα που να στηριχτω..
Μεσολαβει το καλοκαιρι που θα είμαι ελευθερη και να σκεφτω και να συζητησω και αν το αποφασισω να παρω τελικα
και την γνωμη ειδικου οποτε πιστευω το πανεπιστημιο θα ειναι και κατι σαν προκληση να δοκιμασω την τυχη μου με καινουριους φιλους και γενικα την κοινωνικη μου ζωη..
17-05-2014, 20:24 #65
- Join Date
- May 2014
- Posts
- 163
[QUOTE=John11;483223]Αυτό που σου συμβαίνει, για εμένα δεν είναι περίεργο. Είναι μια επώδυνη κατάσταση. Νομίζω ότι το σημαντικό είναι να καταλάβεις το που οφείλεται. Δεν μπορεί να παλαίψει κανείς σωστά με κάτι που είναι άγνωστο. Φαντάζομαι θα συμφωνείς. Όσο κι αν υποφέρεις, θα χρειαστεί να επιστρατεύσεις τις δυνάμεις σου όχι στο να ξεφύγεις απλά. Γιατί τότε θα παλεύεις με το άγνωστο. Καλό είναι να επιστρατεύσεις τις δυνάμεις στου στο να καταλάβεις, ώστε να ξέρεις τι να προσπαθήσεις, τι να κάνεις, πώς να αντιδράσεις.
Αυτό που λες για τον αδελφό σου και την υγεία του είναι κάτι που τέλειωσε, δηλαδή κάτι που πέρασε και τώρα δεν έχει πρόβλημα, ή υπάρχει κάτι που συνεχίζει με κάποιο τρόπο να υπάρχει? Δεν θέλω να σε ρωτήσω τι ακριβώς, αλλά έχει σημασία αν έπαθε κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσει. Γιατί το ανέφερες σαν βαρύ.
Δεν έχω το καθαρό μυαλό για να σκεφτώ και να σου πω πολλά, αλλά κάτι εντοπίζω σε σχέση με εσένα, τον αδελφό σου και τους γονείς σου. Λες ότι ο αδελφός σου ήταν πάντα ιδιότροπος. Κάτι που δεν το καταλαβαίνουμε το ονομάζουμε "ιδιοτροπία", "περίεργο", με μια λέξη ακατανόητο. Γιατί να μην στρέψεις και σε αυτό το θέμα την προσοχή σου ώστε να κατανοήσεις καλύτερα και τον αδελφό σου και τις αντιδράσεις των γονιών σου. Κάποιες φορές δεν καταλαβαίνουμε τους άλλους και αυτό δυσκολεύει τη σχέση μας μαζί τους.[/QUOTΜΕ
Με το πρωτο σκελος συμφωνω..! Στην αρχη σκεφτόμουνα μονο πως θα μπορεσω να το διωξω
και να μπορεσω να ζησω μια κανονικη κοινωνικη ζωη..Αλλα μετα από σκεψεις και βιβλια που διαβαζα σχετικα με αγχος κλπ
καταλαβα ότι οντως δεν εχει νοημα να παλευω με το αγνωστο και να ''γιατρευτω'' επιφανειακα, αλλα να βρω την βαθια αιτια
που δημιουργει αυτό το πρόβλημα.. Νομιζω πως εχω ψιλο αρχισει και βγαζω θησαυρο.. γιατι ολο κατι εικονες από το παρελθον
μου ερχονται στο νου που δεν σου κρυβω ότι με κανουν να νιωθω ενοχη, πολλες φορες νιωθω θλιψη λογω ενός αποχωρισμου με μια κολλητη που ειχα
και παρατηρω ότι ολα αυτά πρεπει να παιζουν καποιο σημαντικο ρολο με την φοβια.. Αλλα προς το παρον εχω μονο ''θεωρια''..! Τελος παντων...!
Σχετικα με τον αδερφο μου τωρα.. Θα σου μιλησω με τις πιο ''προσωπικες'' μου σκεψεις!! Πρωτα από όλα το περιστατικο με την υγεια του
ηταν καρκινος, δεν νομιζω πως υπαρχει λογος να μην το αναφερω.. Και νομιζω πως παθολογικα δεν υπαρχει λογος να φοβάσαι
γιατι νομιζω ότι μετα από τις χημοθεραπειες κλπ είναι δυσκολο να ξαναεμφανιστεί.. Οποτε όπως ακριβως ειπες μπορει μεσα στο μυαλο του να πιστευει
ότι με καποιον τροπο συνεχιζει να υπαρχει ειτε να πιστευει ότι μπορει να ξαναβγεί..(αυτο, αν παντα το αγχος του δημιουργειται σε σχεση με την υγεια).Αυτό είναι που ισχυρίζονται
οι γονεις μου και μπορει και να ισχυει δν ξερω..! Αλλα τωρα θα ηθελα να μοιραστω και την δικη μου πλευρα.. Λογω της φοβιας που επαθα αρχισα από φετος να παρατηρω ποσοι αλλοι
ανθρωποι ''ντρεπονται'' επισης να κανουν πραγματα μπροστα σε αλλους οτιδήποτε μπορει να ναι αυτό, και μπορω να πω ότι ολος ο κοσμος από ότι παρατηρησα και από κατι ''φοβαται'' να το πω ετσι σε σχεση με τον κοινωνικο περιγυρο ..! Ανακαλυψα πολλους που κοκκινιζαν όταν τους ερχοταν ο λογος στην παρεα, αλλοι που δεν μπορουσαν να φανε και να πιουν ανετα κ.α... Οποτε καταλαβα ότι στην ουσια δεν μπορεις να τα κανεις όλα μπροστα στους αλλους και ότι κατι παντα μπορει να ντρεπεσαι και αυτό μου ''αρεσε'' γιατι ειχα υπεροβολικες απαιτησεις απο τον εαυτο μου σε αυτό θεμα.. Απλα στην κοινωνικη φοβια είναι διαφορετικα γιατι είναι μια σειρα καστασεων και όχι 1-2 πραγματάκια οποτε αναγκαστηκα χρειαζεται να το αντιμετωπίσεις.. Ολο αυτό στο αναφερα γιατι αυτό παρατηρουσα και στον αδελφο μου.. και μπορω να σου πω ότι εκλπηχτηκα από πραγματα που δεν εκανε ποτε μπροστα σε ολη την οικογενεια και τωρα τα συνειδητοποιω ενώ ηταν πολύ απλα και φυσιολογικα.. Και αυτό με εκανε να συμπερανω μηπως και με τον αδερφο μου συμβαινει κατι σε κοινωνικη φοβια αλλα δεν ξερω αν από εκει δημιουργείται το αγχος ή όχι(αν ισχυει αυτό) .. Ο λογος δικο σου...! Ειπα πολλα!Last edited by Ιωαννα!; 17-05-2014 at 20:42.
18-05-2014, 02:21 #66
- Join Date
- Dec 2009
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 870
Σε τέτοια θέματα έχω και εγώ μόνο θεωρίες... Νομίζω ότι όταν κάποιος καταλαβαίνει αμέσως μια κακή κατάσταση, τότε έρχεται η κατανόηση και δεν ριζώνει μέσα μας σαν κάτι δυσάρεστο. Νομίζω ότι και σε εμένα έχουν ριζώσει αρκετά δυσάρεστα.
> Και νομιζω πως παθολογικα δεν υπαρχει λογος να φοβάσαι γιατι νομιζω ότι μετα από
> τις χημοθεραπειες κλπ είναι δυσκολο να ξαναεμφανιστεί..
Υπάρχει αρκετός κίνδυνος επανεμφάνισης που εξαρτάται από το είδος και από την ηλικία. Σε πολλές περιπτώσεις είναι αρκετά υψηλός, θα ήθελα να σου πω αρχικά να αντλήσεις πληροφορίες από το internet.
> Λογω της φοβιας που επαθα αρχισα από φετος να παρατηρω ποσοι αλλοι ανθρωποι
> ''ντρεπονται'' επισης να κανουν πραγματα μπροστα σε αλλους οτιδήποτε μπορει να
> ναι αυτό, και μπορω να πω ότι ολος ο κοσμος από ότι παρατηρησα και από κατι
> ''φοβαται'' να το πω ετσι σε σχεση με τον κοινωνικο περιγυρο ..!
Πράγματι η ντροπή είναι αρκετά διαδεδομένη, άσχετα αν κάποιος το δείχνει ή το κρύβει. Και από αυτό το "κρύψιμο" πηγάζουν όλα τα προβλήματα. Για την ακρίβεια όχι αν κάποιος απλά το κρύβει, αλλά αν κάποιος δεν το παραδέχεται. Αυτός που δεν το παραδέχεται αναγκάζεται να κάνει τους άλλους να αισθάνονται άσχημα γιατί τους πείθει ότι εκείνοι έχουν πρόβλημα, αλλά ό ίδιος όχι.
> Απλα στην κοινωνικη φοβια είναι διαφορετικα γιατι είναι μια σειρα καστασεων και όχι
> 1-2 πραγματάκια οποτε αναγκαστηκα χρειαζεται να το αντιμετωπίσεις.. Ολο αυτό
> στο αναφερα γιατι αυτό παρατηρουσα και στον αδελφο μου.. και μπορω να σου πω
> ότι εκλπηχτηκα από πραγματα που δεν εκανε ποτε μπροστα σε ολη την οικογενεια
> και τωρα τα συνειδητοποιω ενώ ηταν πολύ απλα και φυσιολογικα.. Και αυτό με εκανε
> να συμπερανω μηπως και με τον αδερφο μου συμβαινει κατι σε κοινωνικη φοβια αλλα
> δεν ξερω αν από εκει δημιουργείται το αγχος ή όχι(αν ισχυει αυτό) ..
Απλά η κοινωνική φοβία είναι το ίδιο πράγμα σε μεγαλύτερη κλίμακα.
Και όσο μεγαλύτερη γίνεται η προσοχή σου, τόσο περισσότερα θα καταλαβαίνεις.
13-08-2015, 00:52 #67
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
Κορίτσι μου δεν είσαι μονη σου πίστεψε με... Εγώ σε καταλαβαίνω και μπορω να σε νιώσω γιατί και εγώ έχω κοινωνική φοβία και το βιώνω σε σημείο να θέλω και να κάνω σκέψεις για το πως να πεθάνω και νιώθω τόσο μονη μου...θέλω να το
ππολεμήσω θέλω να βάλω τέλος σε αυτή την τρελα!!!Εγώ έχω κανει αρκετά βήματα μπροστά και είμαι έτοιμη να κάνω κι άλλο άλμα αλλά θέλω κάποιον σαν εμένα στη ζωή μου να μη νιώθω άλλο μονη μου.Εγώ έχω μιλήσει και μιλάω για το πρόβλημα μου πλεον ανοιχτα... Ιωάννα κ εγώ 17 είμαι και θα ήθελα να κάνω παρεα μαζί σου να βοηθήσουμε η μια την άλλη και να γίνουμε φυσιολογικά άτομα... Χρειάζομαι ατομα σαν εμένα δίπλα μου και ΕΣΥ το ίδιο κοπελα μου!!!
14-08-2015, 05:36 #68
- Join Date
- Dec 2009
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 870
Γειά Βασούλα, χαίρομαι που το βλέπεις με αυτόν τον τρόπο και κάνεις αυτή την κίνηση που θεωρώ προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά βλέπω από το profile της Ιωάννας ότι έχει να μπει στο forum από τις 29/3/2015. Γι' αυτό θα σου πρότεινα να της στείλεις προσωπικό μήνυμα γιατί θα πάρει ειδοποίηση μέσω email και ίσως το διαβάσει.
21-08-2015, 11:37 #69
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
Εντάξει ευχαριστώ πολύ
21-08-2015, 11:42 #70
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
Τα μηνύματα που μου στέλνουν πως μπορω να τα δω????
21-08-2015, 11:51 #71
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 22,718
ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΜΕΙΛ ΣΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ
Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))
21-08-2015, 12:05 #72
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
Δε μπορω προσπάθησα δε ξέρω...
22-08-2015, 02:20 #73
- Join Date
- Dec 2009
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 870
Υπάρχουν δύο επιλογές να σου έχει στείλει κάποιος private message (προσωπικό μήνυμα) ή να σου έχει στείλει email.
Για το πρώτο πάνω αριστερά πατάς Private Messages. Επίσης σου έρχεται και ειδοποίηση στο email εγγραφής.
Το δεύτερο προφανώς κατ' ευθείαν στο email εγγραφής.
Similar Threads
-
Υπολείμματα κοινωνικής φοβίας
By Asterix in forum Κοινωνικό Άγχος-ΦοβίαReplies: 12Last Post: 26-01-2013, 18:36 -
Θα ηθελα κι εγω να μοιραστω ενα προβλημα που αφορα τη σχεση μου
By Lens in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 25Last Post: 11-05-2012, 17:35 -
ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΦΟΒΙΑΣ.........
By Remedy in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 24Last Post: 09-09-2010, 08:24 -
Μεταπτυχιακό κοινωνικής/κλινικής ψυχολογίας στο Ελσίνκι
By athanasiageo in forum Σχολές ΨυχολογίαςReplies: 0Last Post: 23-01-2008, 23:37 -
Ειναι κοινωνικης φοβιας αυτα τα "σημαδια"?
By SpyrosGR21 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 4Last Post: 01-01-2007, 20:47
Μηπως γινεται να διαγραφει το post μου
29-04-2024, 18:32 in Σχόλια, προτάσεις, προβλήματα