ενα περιστατικο ...πωσ διαμορφονονται χαρακτηρεσ...

[Kleiw]

Originally posted by liberchild
Δεν είμαι όμως καθηγήτρια για να σου απαντήσω. Αλλά για να πω κάτι , ρίχνω βάρος στο ενδιαφέρον που μπορεί να εμπνεύσει ένας καθηγητής στην τάξη.

Είναι κάτι πολύ σημαντικό. Αλλά αρκεί? Δεν μπορείς να μπείς καθόλου στον ρόλο?

[Kleiw]

Originally posted by liberchild
Λιμπερ εμένα μου φάνηκες απόλυτη ! Δεν περιέγραψες απλώς την εμπειρία σου, αλλά γενίκευες και ήταν (για μένα) κάπως ακραίες κάποιες θέσεις! Γι\'αυτό και η δικιά μου αντίδραση![/color]

--η εμπειρία μου με καθιστά απόλυτη ίσως γιατί ήταν θετική.

Ηταν μόνο μια εμπειρία, την οποία (κατα την γνώμη μου) ίσως να μην την επεξεργάστηκες αρκετά. Και αν θές να το στηρίξω αυτό!

[krino]

Originally posted by Kleiw

Originally posted by liberchild
Λιμπερ εμένα μου φάνηκες απόλυτη ! Δεν περιέγραψες απλώς την εμπειρία σου, αλλά γενίκευες και ήταν (για μένα) κάπως ακραίες κάποιες θέσεις! Γι\'αυτό και η δικιά μου αντίδραση![/color]

--η εμπειρία μου με καθιστά απόλυτη ίσως γιατί ήταν θετική.

Ηταν μόνο μια εμπειρία, την οποία (κατα την γνώμη μου) ίσως να μην την επεξεργάστηκες αρκετά. Και αν θές να το στηρίξω αυτό!

για στηριζε να διαβαζουμε....
:)

[liberchild]

Στήριξέ το αλλά πρόσεξε μη φανείς απόλυτη με τη σειρά σου.!;)

[Sofia]

Originally posted by olorou

Συνοψίζοντας λοιπόν τις απόψεις μου και προσπαθώντας να το κάνω αυτό με όσο μπορώ πιο σαφή τρόπο, θα ʽλεγα πως τα παιδιά είναι το ίδιο άνθρωποι όσο και οι γονείς τους. Όσο δικαίωμα (πρέπει να) έχει ένας ενήλικος να διαμορφώσει τη ζωή του άλλο τόσο (πρέπει να) το ʽχει αυτό το δικαίωμα κι ένα παιδί. Κι αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί ούτε πρέπει να καταστρατηγείται χάριν οποιασδήποτε παιδαγωγικής ή άλλης σκοπιμότητας. Η κοινωνικοποίησή του παιδιού θα περάσει από όπου εκείνο επιλέξει να περάσει, είτε πρόκειται για καλές είτε για κακές εμπειρίες. Η προσωπικότητά του θα σχηματιστεί από την αλληλεπίδραση της ιδιοσυγκρασίας και του περιβάλλοντός του κι αυτό είναι νομοτέλεια, όχι επιλογή. Η «παιδαγωγική» επιρροή της οικογένειας ή του σχολείου το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Ο γονιός ή ο δάσκαλος το καλύτερο που έχουν να κάνουν για τον εαυτό τους πρώτα κι έπειτα για τα παιδιά που έχουν «υπό την εποπτεία» τους, είναι να είναι ο εαυτός τους κι όχι ο ρόλος που νομίζουν ότι πρέπει να παίζουν. Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζεται σε όποιες συνθήκες βρίσκεται και ποτέ περισσότερο απʼ όταν είναι παιδί. Όλα τα άλλα είναι προϊόν της ανασφάλειας των μεγαλυτέρων μάλλον παρά της αδυναμίας ή ανεπάρκειας των μικρότερων.
Η ωριμότητα και η ολοκλήρωση μιας προσωπικότητας δεν μπορεί να κριθεί μονοσήμαντα και αντικειμενικά. «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» και πολύ περισσότερο ο ίδιος. Όλοι κρίνουν και κρίνονται, αλλά πάντα υποκειμενικά. Ούτε η προσωπική ευδοκίμηση ούτε η κοινωνικές δεξιότητες ενός ατόμου είναι από μόνα τους ικανά κριτήρια. Καθένας κρίνει σύμφωνα με το τι προτιμά, αρκεί να του το επιτρέπουν οι άλλοι κι ο εαυτός του.

[/font]
[/size]
:)

πως μπορουν τα παιδια να αναλαβουν την ευθύνη της ανατροφής του? μπορουν να εχουν την ευθύνη αυτη? πως?

πως να ζητήσουμε απο ενα παιδι να λογοδοτήσει για την ιδια πραξη που μπορει να κανει ενα ενηλικας?

πως να ζητήσουμε απο ενα παιδι να ναι αυτονομο κ ανεξάρτητο?

οι γονεις κ οι δάσκαλοι οτι ρολο κι αν επιλεξουν να εχουν απεναντι στο παιδι, αυτο αντιλαμβανεται τις αληθειες τους έτσι κ αλλιως.αργα ή γρηγορα.

κι επειδη ο ανθρωπος εχει τη δυνατότητα να προσαρμοζεται στις οποιες συνθήκες τί σημαινει?οτι κοιτταω τονεαυτο μου κ αδιαφορω για το παιδι?ας αναλαβει τις ευθύνες του μονο του?

[Kleiw]

Μην διαβάζεται μόνο , γράψτε κι όλας ! Και αναφέρομαι και στους δύο ! Εχω και εγώ δώσει αρκετή τροφή με τα σχόλια μου ! :) :) :)

[liberchild]

Originally posted by Kleiw
Μην διαβάζεται μόνο , γράψτε κι όλας ! Και αναφέρομαι και στους δύο ! Εχω και εγώ δώσει αρκετή τροφή με τα σχόλια μου ! :) :) :)

Χαλάρωσε βρε :)

[Kleiw]

Originally posted by Kleiw

Originally posted by liberchild

Originally posted by Sofia
επίσης: οι γονεις εχουν την ευθύνη του ανηλικου παιδιού τους

Πώς ειναι δυνατον να κρινουμε εναν ενηλικα κ ενα ανηλικο με τα ίδια μετρα κ σταθμά? Επειδη λοιπον ο καθενας πρεπει να αναλαμβανει τις ευθύνες του, ο καθε γονιος πρεπει να αναγνωρίζει τις ευθύνες που εχει στην ανατροφή των παιδιων του.

Η μοναδική ευθύνη που έχει ένας γονιός απέναντι στο παιδί του είναι να μη το στείλει σούμπιτο στον ψυχίατρο κουνώντας του μια ζωή το δάχτυλο.

Δεν είναι μοναδική !!!! Είναι μία ευθύνη, αλλά οχι μοναδική! Ευθύνη του γονιού είναι και αν το παιδί καταλήξει να δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο , αν δεν του δίδαξε σωστή συμπεριφορά και σεβασμό προς τους άλλους. Ευθύνη του γονιού είναι οταν το παιδί είναι 18 και συνεχίζει να συμπεριφέρεται με άμετρο εγωισμό και εγωκεντρισμό. Ευθύνη του γονιού είναι αν δεν του έδειξε οτι οι πράξεις έχουν συνέπειες , γιατί έτσι είναι η ζωή ! Προσεχε ! Δεν εννοώ να του φωνάζει και να το σαπίζει στο ξύλο ! Υπάρχουν και άλλοι τρόποι!!

[olorou]

Originally posted by Kleiw
Αν έιχαν πάρει το μάθημα τους όπως λές olorou, δεν θα κατηγορούσαν το δάσκαλο την επόμενη χρονιά αλλά τον εαυτό τους , που δεν μάθανε τίποτε. Και επίσης, θα άλλαζαν τακτική και συμπεριφορά στο μέλλον, κάτι που δεν έγινε απο τους συγκεκριμμένους συμμαθητές.
Ισως να συνειδητοποίησαν κάποια πράγματα όταν ενηλικιώθηκαν ή ίσως όχι (δεν ξέρω), αλλά η ζωή τους είχε πάρει ήδη ένα δρόμο .........
Κάποια στιγμή πάντως που συζήτησα με κάποιο απο αυτά (30 ετών πλέον) συνέχιζε να ισχυρίζεται οτι \'\'είναι ευθύνη του καθηγητή να επιβάλλεται και πρέπει να βάζει όρια και να είναι οταν χρειάζεται αυστηρός\'\'. Εγω δεν βλέπω καμιά συνειδητοποίηση ευθύνης μάλλον μεταφορά !

Μπορείς για λίγο να δεις τα παιδιά που λες όπως και τους άλλους ανθρώπους; Είναι γενικά δύσκολο να δεις κάποια πράγματα \"με άλλο μάτι\". Το έχω κάνει εκών-άκων πολλές φορές ως τώρα. Έτσι έφτασα να βλέπω και τους ανθρώπους που βρίσκονται στην αρχή της ζωής τους, όπως και τους υπόλοιπους. Πίστεψέ με, κι εκείνοι δεν περιμένουν ούτε επιθυμούν τίποτε περισσότερο ή λιγότερο απ\' αυτό. Αν μπορούσες να το κάνεις, πιστεύω πως και το φαινόμενο που περιέγραψες, αλλά κι εμένα θα καταλάβαινες.
Καθένας ό,τι κάνει το κάνει για τον εαυτό του και στον εαυτό του.
Τα παιδιά έχασαν το χρόνο τους χάνοντας μαθήματα, αλλά κέρδισαν τη γνώση ότι αυτό δεν τους συμφέρει. Αποκόμισαν ακόμα και την εμπειρία ότι το να μην κάνουν ό,τι περιμένουν απʼ αυτά δε φέρνει τη συντέλεια του κόσμου. Μάλλον την αρχή ενός καινούργιου. Κι ακόμα γλίτωσαν και τη βαρεμάρα που φέρνει η ενασχόληση με χαζά και ανούσια πράγματα, όπως είναι το 90% της διδακτέας ύλης των σχολείων.
Κι ο καθηγητής δεν έχασε τίποτα, αφού για ό,τι έκανε, είτε ήταν μάθημα είτε όχι, πληρώθηκε. Η ευγνωμοσύνη κι η αναγνώριση των προσπαθειών του δεν περιλαμβάνεται στις τακτικές του αποδοχές, απʼ όσο γνωρίζω. Αλλά πιστεύω βαθιά πως την έχει. Άσχετα απʼ το τι πιστεύω εγώ, εσύ ή κι ο ίδιος, κάθε παιδί που ήταν στην τάξη μαζί του νιώθει ό,τι νιώθει. Αυτό το ξέρει κι αυτό αφορά.
Η αγωνία κι η φροντίδα αυτού που νοιάζεται, δεν αρκεί μόνο να φαίνεται, αλλά και να φαίνεται κι εκεί που πιάνει τόπο. Το αποτέλεσμα μετράει, όχι οι προθέσεις. Μπορεί να καλυφθεί η ύλη του σχολείου κι όμως να μην καλύφθηκε κανένα κενό στην εκπαίδευση των παιδιών. Μπορεί να έχει γίνει διδασκαλία επί ώρες, αλλά μάθηση να μην υπήρξε ποτέ. Τις ευθύνες τους γιʼ αυτό τα παιδιά τις αναλαμβάνουν στο ακέραιο, είτε θέλουν είτε όχι, γιατί τις βρίσκουν μπροστά τους. Οι υπόλοιποι;

[krino]

κλειω,
θα γραψω για να μην λες.
Απλα επειδη καλη η τροφη που εχεις δωσει, αλλα εχω μια πεινα τεραστια.
Παω να φαω τα σουτζουκακια μου και ερχομαι.
(εβαλα και κυμινο)

[Kleiw]

Originally posted by Kleiw

Originally posted by liberchild
Γιατί ακούγεται τόσο περίεργο να αναλαμβάνουν τα παιδιά τις ευθύνες τους? Ελεος πια μ αυτή την ευθύνη των γονιών απέναντι στα παιδιά τους. Καταντάει δογματικό. Μήπως να το ξανασκεφτούν οι αυριανοί γονείς?

Τα παιδιά πρέπει να αναλαμβάνουν κάποιες απο τις ευθύνες τους ! Δεν μπορούν να τις αναλάβουν όλες !
Ολες θα τις αναλάμβαναν αν ήταν ανεξάρτητα !

[Kleiw]

Originally posted by Kleiw

Originally posted by liberchild

Εννοείται οτι ένα παιδί είναι αδύνατον πχ να εργαστεί για να συντηρίσει τον εαυτό του. Αυτό δεν πάει να πει οτι θα πρέπει να το πληρώσει με την ανεξαρτησία του.

Αρα δεν είναι ανεξάρτητο. Εξαρτάται απο εσένα.

Αν οι γονείς μάθαιναν οτι χαρίζοντας απεριόριστη ελευθερία στα παιδιά τους βγάζουν υγιείς ανθρώπους, η κοινωνία μας θα ήταν πολύ καλύτερη.

Βγάζουν υγιείς ανθρώπους? Σιγουρο? Μηπως θέλεις να μοιραστείς την εμπειρία σου? Γιατί η δικιά μου εμπειρία απο παιδιά που είναι τελείως ελεύθερα να κάνουν οτι θέλουν και χωρίς περιορισμούς απο τους γονείς τους και χωρίς μέτρο στις απαιτήσεις που ικανοποιούνται απο τους γονείς τους, μου έχει δείξει άλλα πράγματα !
Καταρχήν τη σημαίνει υγιείς? Είναι υγιής μια άκρως εγωκεντρική συμπεριφορά, όταν αυτή εξακολουθεί να υφίσταται και στην ενηλικίωση? Είναι ενα τέτοιο άτομο ώριμο? Μην ξεχνάς οτι το παιδί που μεγαλώνεις θα αναγκαστεί να ζήσει σε κάποιο κοινωνικό πλαίσιο. Δεν είναι δυνατόν αυτό το κοινωνικό πλαίσιο να περιστρέφεται γύρω απο τον εαυτό του και μόνο.
Δεν είναι βιώσιμη μια τέτοια επιλογή! Θα πρέπει να μάθει αρχές , όπως πως να συνυπάρχει με άλλους ανθρώπους , να συνεργάζεται, να θέτει όρια στην ελευθερία του, να κάνει την αυτοκριτική του , να σέβεται τους άλλους ανθρώπους κ.λ.π.

Γιατί να μη κάνει φασαρία στην τάξη ?

Γιατί αν κάνει φασαρία στην τάξη θα υποστεί συνέπειες ! Μεταθέτεις τις ευθύνες σου στον δάσκαλο ! Θα αναγκαστεί ο δάσκαλος να του επιβάλει κάποιους κανόνες συμπεριφοράς. Αν εσύ δεν θέλεις να το κάνει ο δάσκαλος, δεν καταλαβαίνω γιατί στέλνεις το παιδί σου στο σχολείο? Δεν καταλαβαίνεις οτι το σχολείο θα του επιβάλει κάποιους κανόνες? Αρα επιλέγεις να τους τις επιβάλλει ο δάσκαλος ή ελπίζεις οτι το παιδί σου θα κυριαρχήσει στο σχολείο και θα επιβάλλει τους δικούς του κανόνες ????????????? Μήπως μπερδέυεις το παιδί σου, οταν εσύ του λες οτι μπορεί να είναι άτακτο και να κάνει οτι θέλει, αλλά το περιβάλλον του μαθαίνει άλλα?

γιατί νάναι ευγενικό? γιατί να μεγαλώνει μέσα στα πρέπει ?

ολα χρειάζονται!!! Και η ευγένεια και το θάρρος της γνώμης.Και τα πρέπει και τα θέλω! Αυτά πρέπει να του μάθεις! Και οχι τα μισά! Αν δεν του τα μάθεις εσύ, θα του τα μάθει η ζωή και δεν θα είναι τόσο προετοιμασμένο! ΚΑι επιπλέον αυτό που θέλεις να αποφύγεις, τον ψυχίατρο, αυτόν ακριβώς δεν θα αποφύγεις. Εγώ το έχω δει να γίνεται! Αν έχεις διαφορετική εμπειρία, είμαι όλη αυτιά!


γιατί να σέβεται τους μεγαλύτερους? γιατί να συμμετέχει σε παρελάσεις ?

να σεβεται τους ανθρώπους γενικά και οχι ειδικά τους μεγαλύτερους.να μην συμμετέχει σε παρελάσεις, αν δεν θέλει. δεν είπε κανενας οτι πρέπει να ακολουθούμε τις κοινωνικές επιταγές κατα γράμμα. ετσι και αλλιώς η παρελαση είναι πλεόν προαιρετική

και χιλιάδες άλλα γιατί και αναρωτιέμαι προς όφελος ποιάς κοινωνίας?

Προς όφελος καμιάς κοινωνίας.Προς το δικό του όφελος και μόνο.Γιατί σε κάποιο κοινωνικό σύνολο θα ζήσει και θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί σε κάποια πράγματα για να επιβιώσει

αυτής που ζούμε και που θα γίνει ένα απο τα χιλιάδες μέλη?

Καταρχήν δεν είναι μόνο χιλιάδες! Τελοσπάντων . Τι άλλες βλέψεις έχεις για το παιδί σου? Να φτιάξει το ίδιο μια άλλη κοινωνία , η οποία θα έχει λίγα μέλη? Μια εγωκεντρική κοινωνία?

αν θέλει να μπει σ αυτό το σύστημα ας είναι δική του επιλογή κι όχι ευθύνη των γονιών του.

Μα το βάζεις σε αυτό το σύστημα. Το στέλνεις σχολείο. Αργότερα σε αυτήν την κοινωνία θα ζήσει. Τι θα κάνει αν θέλει να επιβιώσει? Ποσο θα τον βοηθήσει αν περιθωριοποιηθεί? Θα νιώθει ευτυχισμένος?

Οι τελευταίοι τουλάχιστον ας του χαρίσουν το δικαίωμα αυτό της απόφασης.

Μαλλον της σύγχυσης και της δυσκολίας προσαρμογής , γιατί κανένας μας δεν είναι τελείως ελεύθερος να επιλέξει !

Για να μην παρεξηγηθώ, να συμπληρώσω οτι είμαι κατά των πολλών πρέπει και μη !
Ναι , να υπάρχουν κάποιες αρχές, αλλά να υπάρχει και περιθώριο αυτενέργειας και επιλογής.
Και προφανώς πρέπει να σεβόμαστε την διαφορετικότητα και την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου.
Ελευθερία μεν. Αλλά δεν μπορούμε να είμαστε τελείως ελεύθεροι ! (δηλαδή ασύδοτοι)

[Kleiw]

Νομίζω οτι εξέφρασα την αντίφαση που είχαν κάποια απο τα επιχειρήματα και λογικοί συνειρμοί της Λίμπερ στα παραπάνω μηνυματά μου !

[Kleiw]

Και μια αντίφαση σε αυτά που ισχυρίζεται η Λιμπερ, είναι τα ίδια τα ερωτήματα που θέτει !

Απο την μία θέτει ένα σωρό γιατί \'\'στα πρέπει\'\' και απο την άλλη υποστηρίζει την αξία της εμπειρίας της όχι μέσα απο την αμφισβήτηση των κοινωνικών \'\'πρέπει\'\' απο τα παιδιά της, αλλά απο την κοινωνική τους ένταξη !

[Kleiw]

Olorou έχεις μπερδέψει το αναλαμβάνω ευθύνες με το θα υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους.
Δεν μαθαίνουν όλοι το ίδιο γρήγορα απο τις εμπειρίες τους και δεν αρκεί η εμπειρία για να αποκτηθεί μαθηση και γνώση ! Η επεξεργασία της εμπειρίας σωστά , είναι το κλειδί !
Ολοι κάνουμε λάθη στην ανάγνωση, επεξεργασίας, αποθήκευση και γενίκευση της εμπειρίας μας.
Σε ποιο βαθμό, εξαρτάται απο το βαθμό νοημοσύνης, την σφαιρική μας αντίληψη, την ύπαρξη άλλων εμπειριών, την εγωκεντρικότητα μας, την ευαισθησία μας κ.α.

Τα παιδιά είναι μικροί ανθρωποι, οκ, αλλά όχι ώριμοι απο τα γεννοφάσκια τους ! Αυτό δεν σημαίνει οτι θα τους φερθούμε απαξιωτικά ή θα τους τιμωρούμε για να μάθουν ! Ποτέ δεν ισχυρίστικα αυτό ! Ομως η συζήτηση, το παιχνίδι ρόλων, η οριοθέτηση της ελευθερίας τους και οι εμπειρίες που αποκτούν απο το κοινωνικό τους περιβάλλον τους βοηθούν να ωριμάσουν !