Πρόβλημα με μητέρα και αδερφή

[karolou.leka]

Κοριτσάκι μου γλυκό, μην σκέφτεσαι είναι ο κόπος του πατέρα μου και το βλεπεις συναισθηματικά το θέμα του σπιτιού! Στην τελική είναι ένα σπίτι... ντουβάρια, τα ντουβάρια δεν νιώθουν... Εσύ από την άλλη είσαι ένας άνθρωπος...Σου μιλάω επειδή κι εμείς ζούσαμε σαν παιδια στο πατρικό του πατέρα μου με τη γαγιά και τους θείους μου. Να ξέρεις οτι σαν παιδιά εγώ με την αδερφή μου, ζήσαμε όλες τις σκηνές του παραλογισμού και των τσακωμών που γινόντουσαν. Μεχρι και στο αυτοκίνητο κοιμόμασταν, όταν μας σφράγιζαν το σπίτι οι κλητήρες για χρέη του θείου μου... Και όλα αυτά τα χρόνια, να πέφτουν τα εξόδικα βροχή από τα αδέρφια του πατέρα μου -από τα ¨παιδιά¨του όπως τα αποκαλούσε αφού όταν πέθανε ο παππους μου ανέλαβε το ρόλο να τα αναθρέψει. Τελοσπάντων μην σε κουράζω προσωπικά πράγματα, απλά ήθελα να στο φέρω ως παράδειγμα. Απο προσωπική λοιπόν πείρα, κορίτσι μου, αν θες να έχεις μια υγιή σχέση με τον άντρα σου, να φέρετε στον κόσμο τα παιδάκια σας γερά και σε ένα αρμονικό περιβάλλον, μην μείνεις πάνω από τους δικούς σου!!! Τα προβλήματα με τον καιρό θα αυξάνονται και θα γινονται πιο ασχημα. Αν δεν θες μην το συζητήσεις με τον άντρα σου, κατανοητο. Αν και το να του εκφράσεις κάποιους φόβους και ενδοιασμούς που έχεις δεν θα ήταν κακό! Anyway, Δεν θα βρεις ποτε την ησυχία σου αν τους έχεις μέσα στα πόδια σου, δεν θα σταματήσουν να σου δημιουργούν προβλήματα και το πιο πιθανό είναι να σε χωρίσουν από τον άντρα σου. Αυτό θες; Αυτή τη ζωή θες να ζήσεις;

Όχι δεν θα ήθελα να ζήσω αυτή τη ζωή εννοείται... Ποιος τη θέλει αυτή τη ζωή. Όμως τώρα τι να κάνω;

Να πω στους δικούς μου τι; Φεύγω για να περάσω καλύτερα πιο μακρυά από εσάς; Δεν θα πουν ότι ο σύντροφος με απομακρύνει;

Στον σύντροφό μου τι θα πω; Δεν θέλω να μέινουμε στους δικούς μου γιατί βλέπω πως δεν τρελλαίνονται με σένα; Δεν θα θέλει να τους βλέπει ούτε τυπικά μετά.

Πως έμπλεξα έτσι; Ούτε φανταζόμουν ποτέ ότι θα πάνε έτσι οι καταστάσεις...

[dream05]

Όχι δεν θα ήθελα να ζήσω αυτή τη ζωή εννοείται... Ποιος τη θέλει αυτή τη ζωή. Όμως τώρα τι να κάνω;

Να πω στους δικούς μου τι; Φεύγω για να περάσω καλύτερα πιο μακρυά από εσάς; Δεν θα πουν ότι ο σύντροφος με απομακρύνει;

Στον σύντροφό μου τι θα πω; Δεν θέλω να μέινουμε στους δικούς μου γιατί βλέπω πως δεν τρελλαίνονται με σένα; Δεν θα θέλει να τους βλέπει ούτε τυπικά μετά.

Πως έμπλεξα έτσι; Ούτε φανταζόμουν ποτέ ότι θα πάνε έτσι οι καταστάσεις...

Δεν χρειάζεται να απολογηθείς ουτε στους γονείς σου, ούτε στον σύντροφό σου! Τα έχεις μπλέξει όλα μεσα στο κεφάλι σου και δεν μπορεις να βρεις την άκρη. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις κατα την άποψή μου είναι να βάλεις τα πράγματα κάτω, να σκεφτείς ήρεμα και κυρίως ΨΥΧΡΑΙΜΑ και να πάρεις αποφάσεις. Πιάσε για αρχή τον σύντροφό σου και κάνε του μα κουβέντα γι'αυτά που σκέφτεσαι και νιώθεις, εξήγησέ του οτι δεν βλέπεις καλή ιδέα το να μείνετε πάνω από το πατρικό σου και πως για να διατηρηθούν οι ισορροπίες είναι καλύτερα το να ακολουθήσετε το μονοπάτι που λέγεται : " Μακριά και αγαπημένοι" . Αν σε αγαπάει και έχετε καλή και μια καλή και υγιή σχέση θα σε καταλάβει και μην σου πω οτι θα συμφωνήσει κι όλας.
Το ίδιο και με τους δικούς σου. Η ήρεμη και εκβαθεων κουβέντα είναι το καλύτερο όπλο!!
Αλλωστε δεν πιστεύω πως οι γονείς σου δεν θέλουν το καλό σου και δεν σ' αγαπούν και στην τελική είναι η πορεία του ανθρωπου να εγκαταλείπει καποια στιγμή την πατρική στέγη. Οι δικοί σου όταν παντρεύτηκαν τι έκαναν; Δεν πήγαν στο δικό τους σπίτι; Δεν εκαναν την δική τους οικογένεια; Τους κατηγόρησε κανένας οτι εγκατέλειψαν τη μαμα και το μπαμπά;; Γιατί τοσος φόβος και τόση ανασφάλεια; Απογαλακτίσου... Η μήπως συντρέχουν άλλοι λόγοι και δεν είσαι τόσο σίγουρη για τον σύντροφό σου;

[Remedy]

Όχι δεν θα ήθελα να ζήσω αυτή τη ζωή εννοείται... Ποιος τη θέλει αυτή τη ζωή. Όμως τώρα τι να κάνω;

Να πω στους δικούς μου τι; Φεύγω για να περάσω καλύτερα πιο μακρυά από εσάς; Δεν θα πουν ότι ο σύντροφος με απομακρύνει;

Στον σύντροφό μου τι θα πω; Δεν θέλω να μέινουμε στους δικούς μου γιατί βλέπω πως δεν τρελλαίνονται με σένα; Δεν θα θέλει να τους βλέπει ούτε τυπικά μετά.

Πως έμπλεξα έτσι; Ούτε φανταζόμουν ποτέ ότι θα πάνε έτσι οι καταστάσεις...

μου φαινεται τοσο περιεργο και απιστευτο να εχει γινει ολο αυτο επειδη σε ζηλευουν οι ιδιοι σου οι γονεις!!!!
πραγματικα απιστευτο..
για μια αδερφη που εχετε κακες σχεσεις, θα το καταλαβαινα, αλλα οι γονεις γιατι να σε ζηλευουν που παντρευτηκες? δεν ηθελαν να παντρευτεις?
εισαι βεβαιη οτι ειναι αυτος ο λογος ολου του κακου κλιματος και τοσο ασχημης συμπεριφορας? δεν μπορω να το πιστεψω.
μηπως βλεπουν στον δικο σου καποια πραγματα που δνε βλεπεις εσυ και δεν τον χωνευουν?
μπορει να μην ειναι πραγματικα, αλλα εκεινοι τα βλεπουν. μπορει και να ειναι. δεν ξερω...

παντως, εφοσον ειναι τοσο χαλια τα πραγματα, συμφωνω σε αυτο που καποιοι ειπαν, να κανετε τα αδυνατα- δυνατα να μεινετε αλλου. αν σκεφτεσαι το ενοικιο, νοικιασε σε αλλον το σπιτι που θα εμενες και παρε εσυ καπου αλλου, σπιτι.

[karolou.leka]

Το κακό είναι πως επέμενα εγώ να μείνουμε εκεί χωρίς να έχω φανταστεί την έκβαση που θα πάρει η κατάσταση. Τελικά όσο ζούμε τα μαθαίνουμε όλα... Ο μόνος λόγος που συμφώνησε να μείνουμε εκεί είναι το οικονομικο, ότι δεν θα έχουμε ενοίκιο. Αν του πω ότι κι εγώ η ίδια που είναι οικογένειά μου δεν θέλω να μείνω εκεί από φόβο μήπως μας κουράσουν δεν θα έχει αντίρρηση να φύγουμε πιστεύω.

Δεν έχω καμία αμφοβολία για το σύντροφο μου. Θέλω και θα πάμε παρακάτω δεν μου περνάει καν από το μυαλό το αντίθετο.

[karolou.leka]

Δεν με ζηλεύουν απλώς θα ήθελαν να ζήσει πρώτα η αδερφή μου αυτό που ζω και έπειτα εγώ. Ήθελαν να παντρευτώ όμως όχι πριν την άλλη κόρη τους μάλλον.
Λόγω αυτού από την αρχή ήταν κάπως το κλίμα και συνεχίζει να είναι γιατί δεν ξέρουν πως να χειριστούν ότι η αδερφή μου νιώθει μειονεκτικά. Στην προσπάθεια τους να μη νιώσει εκείνη παργκωνισμένη, παραγκωνίζουν εμένα και αυτό που ζω. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Ότι το κλίμα είναι κάπως είναι φανερό στο σύντροφό μου και αυτό τον κάνει να κρατάει τυπική στάση.

Σίγουρα τον θεωρούν καλό και άξιο παιδί, έχει τη δουλειά του δεν είναι τεμπέλης, με σέβεται και με αγαπάει. Ίσως κάτι άλλο να τους χαλάει δεν μου έχουν πει κάτι όμως ποτέ.

Δεν απαιτώ να τον αγαπήσουν σαν παιδί τους αν δεν τους βγαίνει όμως είναι παράλογο οτιδήποτε ξεστομίσει να τους φαίνεται κακοπροαίρετο.

Θα περιμένω να ηρεμήσω λίγο και θα τα σκεφτώ ξανά.

[dream05]

Το κακό είναι πως επέμενα εγώ να μείνουμε εκεί χωρίς να έχω φανταστεί την έκβαση που θα πάρει η κατάσταση. Τελικά όσο ζούμε τα μαθαίνουμε όλα... Ο μόνος λόγος που συμφώνησε να μείνουμε εκεί είναι το οικονομικο, ότι δεν θα έχουμε ενοίκιο. Αν του πω ότι κι εγώ η ίδια που είναι οικογένειά μου δεν θέλω να μείνω εκεί από φόβο μήπως μας κουράσουν δεν θα έχει αντίρρηση να φύγουμε πιστεύω. Απλώς μία τέτοια περίπτωση πάλι μας πάει πιο πίσω γιατί μας πήρε λίγους μήνες να αποφασίσουμε αν θα πάμε και τώρα πάλι θα σκεφτομαστε τα ίδια.

Δεν έχω καμία αμφοβολία για το σύντροφο μου. Θέλω και θα πάμε παρακάτω δεν μου περνάει καν από το μυαλό το αντίθετο.

Οι δικοί μου ναι παντρέυτηκαν και έκαναν τη δικιά τους οικογένεια αλλά μάλλον τώρα τους κακοπάει που το παιδί τους θέλει και είναι υγιές να κάνει το ίδιο.

Βέβαια μένουμε δίπλα με τη γιαγιά και για πολλά χρόνια τους δημιούργουσε θέματα μέχρι που η μάνα μου τους απόκοψε όλους με τον τρόπο της και οι σχέσεις πάντοτε ήταν τυπικές. Είδε πως μόνο έτσι θα γλίτωνε την ψυχική της υγεία...
Τώρα που κοντεύει να διαλύσει τη δική μου ψυχική υγεία δεν το βλέπει έτσι νομίζει πως πράτει ορθώς σε όλα.

Αν θυμάμαι καλά είπες πως εχει αρκετές ελλείψεις το σπιτι.... Να λοιπόν άλλη μια αφορμή, έιναι καλύτερο να πας σε ένα σπίτι που δεν θα χρειαστεί να κάνεις επισκευές, επίσης μια πολύ καλή λύση είναι να το νοικιάσεις σε άλλους οπότε, βγαίνεις και κερδισμένη. Ασε που αν είναι φασαριόζοι οι δικοί σου και δεν σέβονται την κοινή ησυχία προβλέπονται μυθικοί καβγαδες μεταξυ σας... (αφού ο σύντροφός σου είναι άνθρωπος που του αρέσει η ησυχια θέλει τα μεσημέρια να κοιμάται)!!!

Το λες κι εσυ, η μάνα σου τους απέκοψε όλους, ρίξ' το κι αυτό στο "τραπέζι" των συζητήσεων.... Επίκληση στο συναίσθημα!!!! Φέρε την μητέρα σου, αντιμέτωπη με την δική της ζωή... Καμία μάνα δεν θέλει να περάσει το παιδί της άσχημη ζωή!!! Και όταν μάλιστα το παιδί της παρουσιάζει εν δυνάμει σημάδια των προβλημάτων που είχε ή συνεχίζει να έχει η ίδια, πιστεψέ με, κάνει τα πάντα για να το αποτρέψει.... Ισως δεν το βλέπει, ίσως δεν το έχει συνδέσει και δεν το έχει καταλάβει.... Δείξ' της το ΕΣΥ!!!!!

[karolou.leka]

Ναι σκοπεύω να τους κάνω μία κουβέντα εφ'όλης της ύλης παρόλο που ξέρω πως τον αράπη και ας τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς. Σε ένα παράλληλο σύμπαν κάπου μπορεί να βρω την αποδοχή τους στις επιλογές μου και να τους δώσω λίγη χαρά μέσα από αυτές.

[Diana1982]

Καλά θα κάνεις....εσύ θα χρησιμοποιησεις τις επιλογές που έχεις και στο τέλος θα γίνει αυτό που είναι να γίνει.

[ioannis2]

Ο λόγος μπορει να ναι και το ότι μια ζωη εμαθαν να ζουν με τον αρνητισμό. Όποιος μαθαινει να ζει μ αυτο τον τροπο, ακόμα και σ' ενα ευχαριστο γεγονος (όπως το να βρει η κορη τους καποιον τον οποιο όπως λες θεωρουν καλό και άξιο παιδί για να παντρευτει) με αρνητισμό θα αντιδρασει, ήτοι, θα βλεπει τις άσχημες πλευρες αυτου του γεγονοτος και θα επικεντρωνεται/ασχολειται με αυτες (πχ οτι θα πρεπε πρωτα να παντρευτει η μεγαλύτερη ηλικιακα κόρη, ζήλια, παρεξηγησεις για κατι που θα πει ο αλλος κλπ). Μην μου πεις πως οι γονεις σου αλλά και η αδερφη σου ειχαν πάντα μια σταση ζωης θετικη μεσα στην αισοδοξία και στην ευχαριστη ατμοσφαιρα και στο γέλιο.

Ειναι και το αλλο που λες ότι, μενετε διπλα στη γιαγια σου που για χρονια δημιουργουσε θεματα στους δικους σου. Οσο κι αν σου φαινεται παραξενο, αμα καποιος δεν εχει τις καταλληλες ψυχικες αντιστασεις, δεν ξερει να διαχωριζει και να μην λαμβανει υποψη το άσχημο το οποιο ο αλλος του δινει με τη συμπεριφορα σου (η σταση της γιαγιας σου ενανατι των δικων σου), ετσι αντιγραφει τον αλλο, πολλες φορες χωρις καν να το παρει ειδηση, τα αποτυπωνει στο υποσυνειδητο και γινονται πλεον και δικη του συμπεριφορα προς τους αλλους. Αυτα που σου κανει τωρα η μανα σου μπορει να ναι ιδια ή παρομοια μ αυτα που της εκανε καποτε η γιαιγια.

Η δικη μας ψυχικη υγεια διαλύεται ανάλογα με το πόσο σημασία, πόσο ένταση θα δωσουμε μεσα μας στη σταση του αλλου εναντι μας. Μιλω για στασεις των αλλων που εξαντλουνται στα λόγια, στις κουβεντες πισω απ την πλατη και στον εκνευρισμό. Καποιου μπορει να μην του καιγεται καρφι, αλλος μπορει να αρρωστησει!

[karolou.leka]

Ο λόγος μπορει να ναι και το ότι μια ζωη εμαθαν να ζουν με τον αρνητισμό. Όποιος μαθαινει να ζει μ αυτο τον τροπο, ακόμα και σ' ενα ευχαριστο γεγονος (όπως το να βρει η κορη τους καποιον τον οποιο όπως λες θεωρουν καλό και άξιο παιδί για να παντρευτει) με αρνητισμό θα αντιδρασει, ήτοι, θα βλεπει τις άσχημες πλευρες αυτου του γεγονοτος και θα επικεντρωνεται/ασχολειται με αυτες (πχ οτι θα πρεπε πρωτα να παντρευτει η μεγαλύτερη ηλικιακα κόρη, ζήλια, παρεξηγησεις για κατι που θα πει ο αλλος κλπ). Μην μου πεις πως οι γονεις σου αλλά και η αδερφη σου ειχαν πάντα μια σταση ζωης θετικη μεσα στην αισοδοξία και στην ευχαριστη ατμοσφαιρα και στο γέλιο.

Ειναι και το αλλο που λες ότι, μενετε διπλα στη γιαγια σου που για χρονια δημιουργουσε θεματα στους δικους σου. Οσο κι αν σου φαινεται παραξενο, αμα καποιος δεν εχει τις καταλληλες ψυχικες αντιστασεις, δεν ξερει να διαχωριζει και να μην λαμβανει υποψη το άσχημο το οποιο ο αλλος του δινει με τη συμπεριφορα σου (η σταση της γιαγιας σου ενανατι των δικων σου), ετσι αντιγραφει τον αλλο, πολλες φορες χωρις καν να το παρει ειδηση, τα αποτυπωνει στο υποσυνειδητο και γινονται πλεον και δικη του συμπεριφορα προς τους αλλους. Αυτα που σου κανει τωρα η μανα σου μπορει να ναι ιδια ή παρομοια μ αυτα που της εκανε καποτε η γιαιγια.

Η δικη μας ψυχικη υγεια διαλύεται ανάλογα με το πόσο σημασία, πόσο ένταση θα δωσουμε μεσα μας στη σταση του αλλου εναντι μας. Μιλω για στασεις των αλλων που εξαντλουνται στα λόγια, στις κουβεντες πισω απ την πλατη και στον εκνευρισμό. Καποιου μπορει να μην του καιγεται καρφι, αλλος μπορει να αρρωστησει!

Γιάννη πιστεύω πως ισχύουν κατά πολύ αυτά που λες. Πάντα σκεφτόμασταν τα άσχημα που μας έχουν βρει (που ΟΚ δεν είναι λίγα) παρά τα καλά και όσο τα σκεφτόμαστε τόσο και άσχημα μας βρίσκουν σα να προκαλούμε την τύχη μας. Κάπως σαν τα καλά να τα έχουμε δεδομένα και δεν τους δίνουμε την δέουσα σημασία.

Η μητέρα μου μου όλη τη ζωή της ήταν και είναι μια γυναίκα της προσφοράς, δίνει την ψυχή της για να σε ευχαριστήσει με κάτι που θα σου κάνει. Δεν έχει κακία απλώς δεν σκέφτηκε ποτέ ότι ίσως σε κάτι που λέει ή κάνει δεν έχει δίκιο. Επειδή στο σπίτι μας είναι πολύ δυναμική και όλα περνούν από τα χέρια της ίσως την πειράζει υποσυνείδητα που στο δικό μου δεν θα έχει την ίδια εξουσία και δεν θέλω να την έχει. Αν ήθελα στο σπίτι μου να κάνει κουμάντο θα καθόμουν στο σπίτι της μία ζωή δεν θα έφευγα. Εκείνη όμως μπορεί να νομίζει ότι το αγόρι μου με επηρεάζει και πάλι υποσυνείδητα να της βγαίνει η αντιπάθεια... Δεν είμαι ψυχολόγος υποθέσεις κάνω. Θεωρώ ότι αν κάποιος ψυχολόγος την αναλάμβανε θα είχε δουλειά για χρόνια μαζί της.

Όσό για την τελευταία παράγραφό σου είναι πάρα πολύ εύστοχη. Εγώ πρέπει να αλλάξω στάση για να μην αρρωστήσω. Δεν μπορώ να απαιτώ τίποτα από τους άλλους ας θεωρήσω σαν δεδομένο ότι έτσι είναι και ας αλλάξω εγώ απέναντί τους. Όσο δύσκολο και αν είναι και θέλει δουλειά μόνο αν αν δεν μου καίγεται καρφί θα είμαι καλά.

[Diana1982]

Όσό για την τελευταία παράγραφό σου είναι πάρα πολύ εύστοχη. Εγώ πρέπει να αλλάξω στάση για να μην αρρωστήσω. Δεν μπορώ να απαιτώ τίποτα από τους άλλους ας θεωρήσω σαν δεδομένο ότι έτσι είναι και ας αλλάξω εγώ απέναντί τους. Όσο δύσκολο και αν είναι και θέλει δουλειά μόνο αν αν δεν μου καίγεται καρφί θα είμαι καλά.

Για άλλη μία φορά ο Γιάννης έδωσε μία πολύ εύστοχη απάντηση και φυσικά εγώ θα κρατήσω την τελευταία παραγραφό σου και σου προτείνω να την κάνεις πράξη στο έπακρο.....όχι να γίνεις αναίσθητη,αλλά να μην επηρεάζεσαι από αυτά που συμβαίνουν στο σπίτι τόσο πολύ γιατί σου αποσπούν ενέργεια και ασυνείδητα φέρνουν πίσω την ζωή σου-το μόνο σου μέλημα θα είναι να ΜΗΝ μείνεις στο πάνω σπίτι γιατί θα σου χαλάσει πάααααρα πολύ η ζωή!

Πολύ σωστά είπες,δεν έχει νόημα να αλλάξεις τους άλλους-είναι άσκοπος χρόνος-λειτούργησε τον χρόνο προς όφελος σου.

[karolou.leka]

το μόνο σου μέλημα θα είναι να ΜΗΝ μείνεις στο πάνω σπίτι γιατί θα σου χαλάσει πάααααρα πολύ η ζωή!

Diana το βλέπω αυτό που λες και το έχω δει να συμβαίνει σε πολλά ζευγάρια που είχαν μόνο αυτή τη λύση στέγασης. Από την άλλη έχω δει ζευγάρια που είτε επειδή είναι άλλοι χαρακτήρες είτε επειδή οι από κάτω τους είναι πιο χαλαροί δεν αντιμετωπίζουν κανένα θέμα.

Επειδή όμως έχω τον χαρακτήρα που έχω και οι δικοί μου το δικό τους ίσως είναι καταστροφική για μένα μία τέτοια συμβίωση. Πολλές φορές η αναισθησία σώζει...

[αλεξανδρος_77]

ξαναδιαβαζοντας καλυτερα το θεμα σου εχω να πω τα εξης.

αυτο που με κανει αρνητικο σχετικα με την αδερφη σου ειναι αυτο εδω

και επιτίθεται στο αγόρι μου με το καλημέρα σας όποτε τον δει.

εγω αυτο που συμπεραινω ειναι οτι η αδερφη σου δεν ειναι μαζι σου κ η μανα σου ειναι απο αρνητικη εως ουδετερη η απλα κανει τον πιανιστα

επισης δε μου αρεσουν οι ανθρωποι που ζηλευουν με κακοπροαιρετο τροπο εχω πει κ γω σε καπιους αν κ σπανια α σε ζηλευω αλλα δε το εκανα κακοπροαιρετα επισης δε καταλαβαινω γιατι αφου η αδερφη σου ειναι αρνιτικη με εσενα εσυ γιατι καθεσε κ σκεφτεσαι πως θα επικοινωνισεις μαζι της αν καπιος ειναι αρνητικος δεν εχει νοημα να σκεφτεσαι πως να τον κανεις θετικο ντε κ καλα μαλον χασιμο χονου ειναι εκτος αυτου υποπτευομαι οτι αδερφη κ μανα σου εχουν κανει κομα αν κ δε το ξερω

αλλα εσυ γιατι να καθεσε να σκεφτεσαι πως να βοηθησεις την αδερφη σου ενω αυτη ειναι εχθρικη μαζι σου? αυτο δε το καταλαβαινω ασχολουσου με το γαμο σου κ τα υπολοιπα δευτερεοντα

[αλεξανδρος_77]

αυτο πχ μου θυμιζει τον εαυτο μου ειμουν ο πιο σοφιστικε τυπος της οικογενιας κ μελεταγα πολυ καλα τις κινησεις που εκανα κ αυτο τον εαυτο τον κραταγα πιο πολυ για παρτι μου κ επιδη εβγαζα ενα αλλο προσωπο γενικα οταν δε το φιλοσοφουσα που φαινοταν επιπολαιο κ προχειρο εδινα την εντυπωση στους αλλους οτι θα τη πατησω κ θα μαθω ειχαν παει κ σε ενα ψυχολογο καποτε που τους προοθησε προς αυτη τη κατευθυνση κ τελικα οταν ειδαν οτι εχω κ αλλο προσωπο περα απο αυτο που εδιχνα τσατιζοντουσαν επιδη φροντιζα ολα να μου πανε οσο δυνατον καλυτερα αφου το μυαλουδακι μου το ειχα κουρασει ενω αυτοι καθολου. (μπερδεμα ε? δε ξερω αν το πιασες)