Εμμονικό σύνδρομο και αγάπη....

[Soulight]

Θα το κάνω....

ελπίζω να μη τον φέρω σε δύσκολη θέση, αλλά θα το κάνω γιατί δεν βλέπω άλλη επιλογή.

[αλεξανδρος_77]

Συμφωνα με τους γιατρους τα ξεσπασματα θυμου θεωρουνται και αυτα οτι κρυβουν καποια ψυχικη αρρωστεια.

αντε παλι με τις διαγνωσεις...

[maus]

δεν αναφερομαι στο συγκεκριμενο ατομο. μιλησα γενικα. αυτο το εχω διαβασει σε ιατρικη σελιδα στο ιντερνετ και το αναφερω.

αντε παλι με τις διαγνωσεις...

[Soulight]

Ανακινώ πάλι το θέμα μου

γιατί πλέον έχω πλήρη εικόνα του τι συνέβη. Ήρθα σε επαφή με το γιατρό του, ο οποίος ήταν αρκετά διαφωτιστικός.
Δυστυχώς....όλο αυτό το διάστημα, ο άνθρωπος με τον οποίο σχετιζόμουν, έπαιρνε μόνο σεροπραμ και αυτά με διαλείμματα...

Το ζιπρέξα δεν το ξαναπήρε και το ομολόγησε και ο ίδιος στο γιατρό του.

Πιστεύω πως ο,τι ήταν να μου πει και ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας, το έκανε.

Η δε μεταξύ μας εξέλιξη ήταν κάθε άλλο παρά καλή.
Δεχτηκα μηνύματά του υβριστικά, τόσο που, έπαθα και γω σοκ. Ένας άλλος άνθρωπος, γεμάτος οργή, γεμάτος μίσος
μέχρι πως του έψαχνα το σπίτι μου είπε....πως σκεφτόμουν άσχημα πράγματα για κείνον και το βλεπε στα ματια μου,
πως πήγα να τον εκμεταλλευτώ (φυσικά χωρίς να επιχειρηματολογήσει σε τίποτα απο όλα αυτά, παρά το οτι ρωτούσα επίμονα
θεωρώντας πως παρερμήνευσε πράγματα).
Ήταν σαν να μιλώ με κάποιον που με μισεί, σαν να μιλάω σε εχθρό (ακόμα και που το γράφω με ξενίζει). Μου καταλόγισε πράγματα που ουδέποτε του είχα κάνει -σαν να μιλάει σε κάποια άλλη- έτσι ένιωθα.

Δεν ξέρω τελικά.....αν οι διαταραχές προσωπικότητας μπορούν να φτάσουν μέσα στην ψυχή του ανθρώπου,
να την αλλοιώσουν, δεν ξέρω αν όλα αυτά που άκουσα ήταν κομμάτι της πάθησής του, ή κομμάτι του εαυτού του.

Υποθέτω.....κάπου ανάμεσα, ποιός ξέρει....

Αυτά τα δυσάρεστα απο μένα....

Τώρα....προσπαθώ να αναρρώσω εγω.

[maus]

Αν παρει τα φαρμακα του θα κελαηδαει.

[Soulight]

Γεια σου maus!

:)

τι να πω μωρε.....δεν πιστεύω πως είναι όλα θέμα φαρμάκων και ψυχώσεων...
διάβαζα εδω ενα παλικάρι τον keep_walking και εκεί είδα τι σημαίνει ήθος υπο συνθήκες πάθησης....δεν θα τα ισοπεδώσω όλα.

Στην περίπτωση του πρώην -πλέον- συντρόφου μου, είδα έναν άνθρωπο σε 2 όψεις, και ο ίδιος επέλεξε να παραμείνει στη 2η...την εκτός ελέγχου του θυμού, την εμμονική...την....την...

[maus]

Ειναι η παθηση που τον κανει ετσι.

Αυτο που καταλαβα απο τα φαρμακα ειναι οτι δεν ελεγχουμε ουτε το μυαλο μας, ακομα και οι υγιεις. Ολοι ειμαστε ερμαιοι της χημειας του εγκεφαλου μας.
Εσυ δε το καταλαβαινεις, αλλα εγω που εχω παρει φαρμακα το καταλαβαινω.

Με τα φαρμακα μπορεις να κανεις οτι θελεις , να τον κανεις χαρουμενο, ηρεμο, καλοσυνατο κλπ. ή και αντιστροφα αμα παρεις τα αντιστροφα φαρμακα.

Και τα συναισθηματα εχουν καποια βιολογικη βαση.

Στο χερι σου ειναι αμα θα το δεχθεις αυτο ή αμα θα τον προσπερασεις.

Γεια σου maus!

:)

τι να πω μωρε.....δεν πιστεύω πως είναι όλα θέμα φαρμάκων και ψυχώσεων...
διάβαζα εδω ενα παλικάρι τον keep_walking και εκεί είδα τι σημαίνει ήθος υπο συνθήκες πάθησης....δεν θα τα ισοπεδώσω όλα.

Στην περίπτωση του πρώην -πλέον- συντρόφου μου, είδα έναν άνθρωπο σε 2 όψεις, και ο ίδιος επέλεξε να παραμείνει στη 2η...την εκτός ελέγχου του θυμού, την εμμονική...την....την...

[Diana1982]

Στο μεταξύ όσο ήσασταν και δεν ήσασταν μαζί
όσο έπαιρνε και δεν έπαιρνε τα φάρμακά του,τον είχες ρωτήσει ποτέ τί τον έκανε να φθάσει σε αυτό το νοητικό επίπεδο;

Τί τον είχε στεναχωρήσει βαθιά στην ζωή του;
Πόσα χρόνια έχει αυτή την πάθηση τον ρώτησες ποτέ;

[Soulight]

Ναι Diana....

αυτά που ξέρω είναι όσα ο ίδιος μου είχε πει (και κάποιο μέλος της οικογένειάς του που είχαμε φιλική επαφή)

οτι ταξίδευε έξω για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί και απο την πρώην σύζυγό του και απο τα παιδιά του,
και να καταλήξουν σε ενα διαζύγιο πολυτάραχο.
Με τα παιδιά του δεν είχε καθόλου σχέσεις.....ο ίδιος το απέδιδε σε κακό χειρισμό της πρώην συζύγου του (απέφευγα να παίρνω θέση, σπάνια το κάνω για τη ζωή κάποιου, απλά τον άκουγα όταν ήθελε να τα πει).
Αυτό ξέρω πως τον πονούσε πολύ, συχνά έλεγε πως ο,τι έκανε πήγε στράφι, πως όλοι οι κόποι του δεν αναγνωρίστηκαν κλπ.

Όσο για το χρόνο της πάθησης....εκείνος έλεγε πως το είχε απο τότε που χώρισε ως απλή κατάθλιψη αρχικά (εν όσω ήμασταν μαζί προέκυψε η διάγνωση εμμονικού συνδόμου με τάσεις σχιζοφρένειας).
Είναι το μόνο που δεν πίστεψα εξ ολοκλήρου....το οτι συνεχώς επέλεγε να ταξιδεύει με τη δουλειά του, ειδικά για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, ενω είχε ήδη τα παιδιά μικρά, με οδηγούσε στη σκέψη πως ήθελε να απομακρύνεται....φυσικά τίποτα δεν είναι βέβαιο....

Πάντως υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια, η μητέρα του πάσχει απο σχιζοφρένεια επι χρόνια.

[Soulight]

maus....πλέον δεν είναι στο χέρι μου.
μου δήλωσε πως δεν θέλει να έχει καμία επαφή μαζί μου, ει δυνατόν να εξαφανιστώ απο προσώπου γης...

πέραν αυτού όμως....δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται, να είναι κάποιος υπό την επήρρεια μιας πάθησης και να μην έχει μεν διαύγεια
στο χειρισμό της δικής μας κατάστασης, αλλά να έχει αρκετή διαύγεια για να στέλνει κατεβατά μηνυμάτων με στοιχειοθετημένες "κατηγορίες" εναντίον μου.
Ίσως και να γίνεται....δεν ξέρω....
Πάντως αυτή τη φορά, σε αντίθεση με τις άλλες φορές που είχε ξεσπάσματα, δεν έδειξε καμία μετάνοια για το οτιδήποτε έκανε και είπε.

Καμία διάθεση να επανορθώσει, καμία προσέγγιση υπο ανθρώπινες συνθήκες συνεννόησης.

[Diana1982]

Όσο για το χρόνο της πάθησης....εκείνος έλεγε πως το είχε απο τότε που χώρισε ως απλή κατάθλιψη αρχικά (εν όσω ήμασταν μαζί προέκυψε η διάγνωση εμμονικού συνδόμου με τάσεις σχιζοφρένειας).
Είναι το μόνο που δεν πίστεψα εξ ολοκλήρου....

Ναι και καλά έκανες.....

Πάντως υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια, η μητέρα του πάσχει απο σχιζοφρένεια επι χρόνια.

Σίγουρα υπάρχει θέμα κληρονομικότητας,αλλά κάτι έγινε που του πυροδότησε την ασθένεια.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται με τον συγκεκριμένο άνθρωπο να προσπαθήσεις κάτι περισσότερο...
Δεν μπορώ να σου πω ναι ή όχι,αλλά επίσης πιστεύω ότι υπάρχουν και χαρακτήρες πίσω από κάθε ασθένεια,όπως διαπίστωσες και συ με κάποια μέλη εδω μέσα...

Σοουλ,το ότι σου στέλνει στοιχειοθετημένες "κατηγορίες" εναντίον σου και αντιλαμβάνεσαι ότι τα έχει 400 δυστυχώς δεν είναι αυτή η πραγματικότητα,η πραγματικότητα είναι ότι ζει σε έναν άλλο κόσμο,ειδικά σε φάσεις υποτροπής και απλά τα έχει 400 στον δικό του κόσμο όμως.

Διαφαίνεται ότι είσαι τσιμπημένη μαζί του και ενδεχομένως να τον αγαπάς...
μήπως να προσπαθούσες κάτι καινούργιο;

[Soulight]

Diana

έχω ήδη αποκολληθεί (ή έστω είμαι σε καλό δρόμο)

συναισθηματικά.

Η αλήθεια είναι οτι αυτό που (νόμιζα) πως είχαμε ήταν μια σχέση μεγάλης και βαθειάς αγάπης
αλλά τώρα πλέον πιστεύω πως ήμουν και γω ενας κρίκος στην αλυσιδα εμμονών του....
Αλλιώς δεν θα ξεχνούσε τόσο εύκολα ούτε θα τα πετούσε όλα έτσι.

Δεν θα τον εγκατέλειπα ποτέ, ακόμα και σε φάσεις υποτροπής (όπως και δεν το είχα κάνει).
Αλλά εφόσον με άδειασε κατ' αυτόν τον τροπο και με αυτή την τόσο ακραία συμπεριφορά....

Είμαι και γω άνθρωπος, μπορεί να μην πάσχω απο κάτι για να το νιώσω εκ των έσω,
αλλά έφτασα να αρρωστήσω 2 μήνες με όλα αυτά.
Είναι πολύ σκληρό να βλέπεις και να ακούς τον μέχρι πριν λίγο καιρό σύντροφό σου
να βγάζει εναν εαυτό.....αστα να πάνε.

Αυτό που λες με τα..."400 στο δικό του κόσμο", ναι απαντά πολύ στην απορία μου.
Δεν σου κρύβω, οτι πέραν του ερωτικού κομματιού, νοιάζομαι για το τι θα του συμβεί....

Είναι εντελώς μόνος, αποκομμένος απ' όλους.
Δεν θα ήθελα να συνεχιστεί έτσι η ζωή το. Αλλά δεν μπορώ πια και να κάνω το οτιδήποτε.
Με πέρασε στη σφαίρα των "εχθρών" του ...ποιός ξέρει τι συμβαίνει μέσα του. Προφανώς αυτό το διάστημα, έπλαθε ιστορίες, ποιός ξέρει....

Φίλος ψυχίατρος που το συζήτησα, μου είπε πως οι ιστορίες που μπορεί να πλάσει ενας νους με εμμονές, είναι στηριγμένες σε απόλυτα λογικά κατ' αυτόν κριτήρια και συμβάντα που επινοεί/αλλοιώνει το μυαλό του.

[Soulight]

Θυμήθηκα κάποια περιστατικά που συνεβησαν τον καιρό που ήμασταν μαζί, και σε γενικές γραμμές ήταν
συνεννοησιμος και γεμάτος αγάπη, με ομαλή επικοινωνία μεταξύ μας.
Αυτά τα περιστατικά κρατούσαν γύρω στο 24ωρο...απλά τα ανακινούσε κάθε που τον έπιανε μια τέτοια-κρίση να την πω?

Ενα απαυτά ήταν για ενα βράδυ (μέναμε χωριστά τότε, ήταν στις αρχές σχεδόν)

που πήγα στο σπίτι του νωρίς για να τακτοποιήσω σε φαγητό και νερό το κατοικίδιό του, ενω έλειπε σε ταξίδι.
Του τηλεφώνησα αργότερα απο το σπίτι μου, μιλήσαμε πολύ όμορφα.
Μετά απο λίγες ώρες, λαμβάνω μήνυμά του με πολλές απανωτές ερωτήσεις:
γιατί πήγα τέτοια ώρα εκεί και όχι αργότερα.
γιατί ενω είχα κανονίσει να βγω με μια φίλη που φιλοξενούσα τότε (πραγματικό γεγονός)
δεν βγήκα μαζί της και προτίμησα να πάω στο σπίτι του, να περιποιηθώ το σκύλο και να γυρίσω σπίτι μου.
Ενα σωρό απο γιατί τα οποία έμοιαζαν λογικά αλλά δεν είχαν βάση!

Όλα αυτά, αποτέλεσαν μέρος των "κατηγοριών" που μου απηύθυνε τελευταία, ως "απορίες που δεν απαντήθηκαν ποτέ".
Κατάλαβα οτι ήταν μάταιο να εξηγήσω (ασε που δεν μου άφησε περιθώρια)
μια και τι να απαντήσεις σε τέτοιες ερωτήσεις ?
Απο πίσω υπήρχε το δικό του σενάριο, ο,τι κι αν έλεγα θα το γύριζε....

[μυσπ]

Κουραγιο φιλη μου πρεπει να του σταθεις γιατι οπωσδηποτε η κατασταση δεν ειναι ευκολη,Πρεπει παση θυσια να πειστει να συνεχισει τα φαρμακα του,Μου θυμιζει πως ηταν ο πατερας μου επαχσε απο βαριας μορφης καταθλιψης κ σταματησε τα φαρμακα με δικη του πρωτοβουλια αποτελεσμα να επειδεινωθει η κατασταση να αδυνατει να κοιμηθει το βραδυ κ επακολουθο να ζαλιστει κ να πεσει απο ενα λοφο κ να σκοτωθει κ δεν θα μαθουμε ποτε εαν επεσε καταλαθος η αν αυτοκτονησε,Η μητερα μου του σταθηκε απιστευτα ενα βραδυ επαθε κριση νευρων επειδη ηταν βρωμικο το ψυγειο κ ελλειπε απο το σπιτι ολο το βραδυ ηταν κ χαλια στην δουλεια του κ επαιρνε ολο αδειες αυτος που ηταν τοσο εργατικος,Ο δικος σου ομως ζει κ υπαρχει ελπιδα για το καλυτερπο προτεινω να επισκεφτεις ειδικο ιδιαιτερως για να σε καθοδηγησει πως θα συμπεριφερθεις κ στην αναγκη του δινεις κ κρυφα τα φαρμακα του ειτε εσθ ειτε ενα οικειο του προσωπο,Εμας ο πατερας μου σκοτωθηκε επειδη δεν επαιρνε φαρμακα ομως για σενα υπαρχει ελπιδα για το καλυτερο στο μελλον,Καλη δυναμη!

[Soulight]

Να είσαι καλά μυσπ....
αλλά δυστυχώς ο ίδιος με έβγαλε απο τη ζωή του με τόσο βίαιο τρόπο
που δεν μπορώ να κάνω πια τίποτα.
Μέσα σε λίγη ώρα (προφανώς για μένα λίγη....γιατί ποιός ξέρει τι είχε στο μυαλό του και για πόσο καιρό)
έγινα εχθρός που τον μισεί. Και δυστυχώς αυτό το μίσος του είχε διάρκεια.
Είναι και για μένα απίστευτα σκληρό το να με θεωρεί εχθρό του, μετά απο τέτοια σχέση που είχαμε.
Όσο κι αν λεω οτι ξεπέρασα το σοκ, άλλο τόσο παγώνω κάθε φορά που τα ξαναφέρνω στο μυαλό μου.
Ο άνθρωπος που μέχρι χθες σ' αγαπούσε και μοιραζόταν μαζί σου τα πάντα, ξαφνικά να φοράει ενα προσωπείο άλλο,
και να βγάζει τόση κακία, τόσο μένος ανεξήγητο, σενάρια στο μυαλό του που δεν τα στηρίζει πουθενά,
κατηγορίες και ύβρεις τόσες που....ούτε στον χειρότερο καυγά με άνθρωπο δεν έχεις ξανακούσει.

Ξέρετε τι σκέφτομαι?
Οτι εκείνος ήξερε τα όριά του......δεν έπρεπε να με πάρει στο λαιμό του....
δεν έπρεπε να φύγει, να με διώξει.
Όχι.....υπάρχει ευθύνη, γιατί εκείνος ζούσε για χρόνια μ' αυτό (απ' όσα κατάλαβα και απο τα δικά σας λεγόμενα εδω).
Εκείνος πίεζε τα πράγματα εξ αρχής να μείνουμε μαζί, να βάλω τη δουλειά μου στο σπίτι του, να...να...να....
Και γω μια εμμονή ήμουν....κάτι σαν υποτροπή ερωτική....δεν ξέρω πια.
Αυτό που έζησα και ζω ακόμα (μόνο που τώρα το ζω μόνη μου), είναι πως έχασα εγω τη γαλήνη μου για κάποιον
που την είχε ήδη χάσει.
Με σκότωσε και αυτό είναι πάνω απο αυτό που έχει. Είναι θέμα ήθους....