Τι είναι η κατάθλιψη τελικά?

[Sofia]

πιστεύω πως το εξωτερικο περιβάλλον επηρεάζει-κ πως να γινει διαφορετικα-το ανθρωπο περισσοτερο ή λιγοτερο αναλογα με τον ψυχισμο του...

[keep_walking]

Η αιτια ειναι σημαντικη πιστευω και ελπιζω να προχωρησουν οι ερευνες γιατι αν φταιει το περιβαλλον ή το ατομο ( πχ σαν χαρακτηρας ή νοοτροπιας ή δεν ξερω τι) τοτε η ψυχοθεραπεια μπορει να βοηθησει τα μεγιστα...αλλα αν προκειται για χημικη ανισοροπια στον εγκεφαλο τοτε σιγουρα θα βελτιωσει ορισμενα πραγματα αλλα χρειαζεται και την φαρμακευτικη αγωγη.
Ετσι πιστευω δηλαδη.

[fly]

Ακόμη και για εμάς που το ζούμε είναι δύσκολο να το προσδιορίσουμε. Προσωπικά δεν έχω καταλάβει από που μου ρθε, ή καλύτερα πόσο εύκολο είναι να έρθει στη ζωή σου η κατάθλιψη. Αν δεν με χτυπούσε σωματικά ακόμα δεν θα είχα καταλάβει ότι υπάρχει. Τώρα ξέρω ότι υπέφερα από κατάθλιψη πολλά χρόνια πριν γίνει η διάγνωση , αλλά δεν την είχα ονομάσει, δεν ήξερα τι μου συμβαίνει. Και μετά ήρθε και χτύπησε το σώμα μου παντού , με διέλυσε αλλά δόξα το Θεό σιγά σιγά νιώθω καλύτερα. Αυττό πυο σίγουρα δεν ξέρω είναι αν διακόπτοντας τηνφαρμακευτική αγωγή στο χρόνο έστω που συνιστούν οι γιατροί θα μπορέσω ποτέ να είμαι ακαλά. Δεν είμαι σίγουρη ότιτόσο εγώ όσο και το περιβάλλον μου πήραμε τα μηνύματα που έπρεπε να πάρουμε. Είμαι σκληρή με τον εαυτό μου τοίδιοκαι το περιβάλλον μου. Διαισθάνομαι σαν να περιμένω να σηκωθώ για να αρχίσω να καταναλώνω πάλι τον εαυτό μου. Θα μου πέιτε κακό του κεφαλιού μου, αλλά δεν ξέρω πως πραγματικά θα με βρει το τέλος αυτής της ιστορίας, αλλαγμένη ή όχι , είμαι μάλλον προς το όχι. Αισθάνομαι ότι ο παλιός μου εαυτός και τρόπος ζωής είναι εδώ , κεροφυλαχτεί για να βρει την χρυσή ευκαιρία να γυρίσει πίσω. Το ίδιο αισθάνομαι και από το περιβάλλον μου. ¨οτι κατά κάποιο τρόπο οι λανθρωπιοι του στενού μου περιβάλλοντος κάνουν υπομονή μέχρι να περάσει και δεν είναι διατεθιμένοι να αλλάξουν για χάρη μου τίποτα. Μα αλλάζουν οι άνθρωποι, δεν το πιστευω , η μόνη λύση είναι να αλλάξω εγώ και όποιος με δεχθεί με δέχθηκε. Αυτό όμως έχει κόστος και πρέπει να είμαι έτοιμη. Αλλά ποιός έχει κουράγιο για αντιπαραθέσεις. Μακάρι να μπορούσα να βάλω στο μυαλό του καθενός τι θέλω , πως θέλω να μου φέρεται, ποια είμαι και τι αξίζω. Μέχρι στιγμής αισθάνομαι αδικημένη. Δεν έπρεπε να μου συμβούν όλα αυτά , δεν το άξιζα. Αξίζω να με αγαπούν και να με προσέχουν όπως ξέρω και εγώ να αγαπώ και να προσέχω τους άλλους . Αλλά όλοι επαναπάυθηκαν στην διάθεησ μου να δίνω και να μην ζητάω. Και τώρα πως τους ξεμαθαίνεις απότα εύκολα. Το σκέφτομαι και πραγματικά θυμώνω με τον τρόπο που γονείς, σύζυγος, αδέρφια όλοι με άφησαν μόνη. Και εγώ τους συγχωρώ δεν μπορώ να κάνω και τίποτα άλλο. Δεν μπορώ να δικάσω κανένα . Εχω μία κόρη και θέλω να είμαι δυνατή να σταθώ δίπλα της σαν κέρβερος απέναντι σεόποιον θελήσει να την πειράξει, να την αγνοήσει, να την πληγώσει. Μόνη αυτή αξίζει τηνπροσπάθεια μουνα γίνω καλά. Ολοι οι άλλοι θα μπορούσαν να τιμωρηθούν μέσα απότη δική μου διάλυσηαλλά τι νόημα θα είχε.

[Kleiw]

Originally posted by Μιχάλης
Παλιότερα πίστευα πως η κατάθλιψη είναι μια χημική ανισορροπία του εγκεφάλου. Πλέον δεν το πιστεύω. Νομίζω πως είναι αποτέλεσμα του πολιτισμού μας.

Τί εννοείς είναι αποτέλεσμα του πολιτισμού μας?

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Εννοώ ότι ως άνθρωποι έχουμε μάθει να λειτουργούμε κατευθυνόμενοι από εξωτερικά κίνητρα και όχι από εσωτερικά. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που μας αποξένωσε από τον εαυτό μας και μας οδήγησε στην κατάθλιψη. Ο πολιτισμός που ταυτίζει την αξία του ανθρώπου με τα υπάρχοντά του, τις σπουδές του, την δουλειά του, κοινωνική του θέση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια εκεί.
Πόσοι από μας πιστεύουμε ότι αξίζουμε γιατί και μόνο υπάρχουμε?

[keep_walking]

Πόσοι από μας πιστεύουμε ότι αξίζουμε γιατί και μόνο υπάρχουμε?

Δυσκολο αυτο....να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου ναι...αλλα για να τα εχεις καλα πρεπει να πετυχαινεις τους στοχους σου και να ειναι βατοι αυτοι.
Δεν ξερω να θεωρησω οτι αξιζω μονο γιατι υπαρχω μου φαινεται εξωφρενικο...οχι δεν μπορω να σκεφτω ετσι...ισως και να εχεις δικιο.

[Sofia]

Νομίζω λίγοι. Με την ιδια λογική η ευτυχια που πλασαρεται ως επιτακτική, με τους όρους του πολιτισμου μας ειναι σαθρη και ψεύτικη. Αυτο γιατι δεν επισημαινεται?

Οπως και να χει οι εξωτερικοι παράγοντες δεν αρκουν παντα να ρίξουν καποιον στην κατάθλιψη. Πόσοι πετυχημενοι επαγγελματικα, οικονομικα, κοινωνικα δεν πάσχουν απο κατάθλιψη?

[keep_walking]

Το ποσο ψηλα μπορεις να φτασεις...δεν εχει σχεση με το τι ζητας απο τον εαυτο σου να πετυχει.Ασε που οσο πιο ψηλα τοσο περισσοτερο \"φυσαει\".
Βεβαια υπαρχουν και αλλοι λογοι..απλως πιανω τον ενα της επιτευξης στοχων ωστε να ικανοποιηθουμε και να δωσουμε νοημα στην ζωη μας.

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Originally posted by keep_walking

Πόσοι από μας πιστεύουμε ότι αξίζουμε γιατί και μόνο υπάρχουμε?

Δυσκολο αυτο....να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου ναι...αλλα για να τα εχεις καλα πρεπει να πετυχαινεις τους στοχους σου και να ειναι βατοι αυτοι.
Δεν ξερω να θεωρησω οτι αξιζω μονο γιατι υπαρχω μου φαινεται εξωφρενικο...οχι δεν μπορω να σκεφτω ετσι...ισως και να εχεις δικιο.

Είδες Κλειώ? Ο Keep όπως και όλοι μας ταυτίζει την αξία του με την επίτευξη των στόχων του. Αυτή είναι για μένα η βασική αρχή που διέπει όλους τους \"καταθλιπτικούς\". Και αυτό είναι πολιτισμικό. Διαπαιδαγωγούμαστε από μικρά παιδιά ότι η αξία μας είναι έξω εμάς, που πλέον μας φαίνεται εξωφρενικό ότι \"ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ\"

[Kleiw]

Εχεις απο μια αποψη δίκιο Μιχάλη !!
Συνεχώς κρίνουμε τον εαυτό μας και συνεχώς μας κρίνουνε !

Είναι μόνο αποτέλεσμα του πολιτισμού μας ?

Η δικιά μου η κατάθλιψη, νομίζω, χωρίς βέβαια να είμαι ειδική, οτι οφείλεται στις κακές σχέσεις που είχα με ενα πολύ σημαντικό πρόσωπο στη ζωή κάθε ανθρώπου ! Την μητέρα μου !

[keep_walking]

Χωρις στοχους τι νοημα εχει η ζωη?
Ζεις...πεθαινεις και τι κανεις στο ενδιαμεσο...απλως υπαρχεις?Δεν μπορω να το συλλαβω.

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Δεν εννοούσα να μην έχεις στόχους Νίκο. Εννοούσα ότι δεν πρέπει να συνδέουμε την αξία μας με την επίτευξη των στόχων μας ή όχι. Έτσι νιώθουν οι άνθρωποι που λειτουργούν σε ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας.

[Kleiw]

Δεν σου λέει να μην έχεις στόχους και να μην κάνεις πράγματα ! Αλλα κάποιοι στόχοι μας είναι κοινωνικοί και οταν δεν καταφερνεις να τους επιτύχεις δεν νοιώθεις καλά με τον εαυτό σου !
Η μπορεί και να τους φτάσεις και να μην νοιώθεις καλά με τον εαυτό σου, γιατί δεν είναι αυτό που εσύ πραγματικά θέλεις !

[keep_walking]

Μα αν τρως τα μουτρα σου συνεχεια...και δεν καταφερνεις να εκπληρωσεις τους στοχους σου ή να το πω καλυτερα τις επιθυμιες σου...φυσικο ειναι να υποφερεις...και το αναποδο να νοιωθεις ικανοποιηση και ευτυχια για το καθε μικρο βημα που κανεις προς αυτους.
Πρεπει να υποφερεις και λιγο ωστε να ευτυχησεις...μια ατελειωτη ευτυχια-νιρβανα νομιζω ειναι εξω απο την ανθρωπινη φυση.

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Originally posted by Kleiw
Η δικιά μου η κατάθλιψη, νομίζω, χωρίς βέβαια να είμαι ειδική, οτι οφείλεται στις κακές σχέσεις που είχα με ενα πολύ σημαντικό πρόσωπο στη ζωή κάθε ανθρώπου ! Την μητέρα μου !

Το πως συμπεριφέρονται οι γονείς στα παιδιά τους δεν είναι πολιτισμικό κλειώ?