αποπροσωποποιηση!

[Ιωαννα!]

Τότε σοβαρέβουν λίγο τα πράγματα... Γενικά βγαίνεις έξω με παρέες τλπ.. Έχεις κάνει σχέδια για το καλοκαίρι?? Μπορεί όταν τελειώσεις και τις ενδοσχολικες και βγουν και τα αποτελέσματα να χαλαρώσεις αρκετά..

Είναι πολύ περιεγο να σου απαντησω..
Οι φιλοι μου λενε διαφορα για 3ημερα, για θαλασσα
και τετοια και εγω δεν ξερω τι θεση να παρω.. δεν ξερω καν
αν θελω να παω και απλα όταν με ρωτάνε λεω θα δουμε..

Το πρόβλημα είναι ότι δν νιωθω τους φιλους μου δικους μου
και νιωθω μοναξια, οποτε δεν ξερω αν θελω να κανω πραγματα μαζι
τους μεσα στο καλοκαιρι.. από την άλλη με κραταει το γεγονος ότι δεν
μπορω να την βγαλω μονη μου.. Κανεις δεν καταλαβαινει...

[alexia888girl1]

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. Συμπτώματα της αποπροσωποποίησης είναι πχ να κοιτάζεις τον εαυτό σου στο καθρέφτη και να λες ποια είμαι τι κάνω να μην τον αναγνωρίζεις γενικότερα γιατί εγώ δεν έχω κλείσει ακόμα τα δεκατέσσερα και νιώθω αυτό το συναίσθημα εδώ και 1.5 μήνα δεν έχω μιλήσει σε κανένα για αυτό ούτε σε γονείς ούτε σε κανένα έχω πάψει να νιώθω αγάπη και όλ. αυτά και δεν είμαι καν 14 είχα σκεφτεί ότι μπορεί να πασχω από σχιζοφρενεια διότι το συναίσθημα είναι επίπεδο ένας σχιζοφρενης παραδέχεται ότι είναι σχιζοφρενης γιατί μου συμβαίνει αυτό γιατί γιατί δεν είμαι ούτε δεκατέσσερα ουτε

[anxious4ever]

Alexia..αν ειχες σχιζοφρενεια μαλλον θα το ελεγαν οι γυρω σου κ οχι εσυ.
ναι ετσι νιωθει καποιος που εχει αποπραγματοποιηση..εχεις στρες εντονο για κατι?
καλο θα ηταν να μιλησεις στους δικους σου..μη το αγνοεις.μιλα κ μη φοβασαι.
δεν ειναι ντροπη..πολλοι εδω μεσα εχουμε περασει ολα αυτα κ σε τρυφερη ηλικια.
κ γω στα 17 μου τα επαθα ολα αυτα κ για 2 μηνες δε μιλαγα στην μαμα μου μεχρι που καποια στιμγη επαθα μια βαρβατη κριση πανικου μπροστα της κ δεν χρειαστηκε να μιλησω .....κ ομως οι γονεις μου ηταν αυτοι που με βοηθησαν μεχρι τωρα!!! κ τωα ειμαι 35! μιλα μη το αφηνεις.

[Anakin]

Με ψιλοεπιανε κι εμενα αποπρωσοποιηση και ηταν απαισιο!Για να φυγει πρεπει να κανεις σαν να μην υπαρχει βεβαια ευκολο στα λογια!

[mariosss]

τελικα ιωαννα τι εγινε με την αποπροσωποποιηση? την ξεπερασες γιατι εχουν περασει αρκετει μηνες...

[66psy]

Γεια σας παιδια! Γραφω θεμα με την αποπροσωποποιηση γιατι με εχει τρομαξει πολύ.. Η μονη λεξη που μπορω
να σκεφτω είναι τρομακτικο και τερμα ανησυχητικο..! Γενικα ολο αυτόν τον χρονο που βιωνω το πρόβλημα μου και
το αγχος μπορει να το παθαινα πολύ παροδικα και κρατουσε σχεδόν λεπτα.. Αλλα τωρα υποφερω εδώ και σχεδόν 2 βδομάδες
από τοτε που αρχισαν οι πανελλήνιες..με αφηνε για καποιες μερες αλλα ξαναερχοταν και ερχεται.. εχω και τωρα..!
Είναι τοσο περιεργο.. νομιζω μονο οποιος το εχει ζησει μπορει να το καταλαβει.. Ωρες ωρες φοβάμαι τοσο πολύ που
νομιζω ότι θα τρελαθώ μεχρι και ότι θα πεθανω.. Κινουμαι μηχανικα, δεν ξερω τι κανω, λεω κατι και μετα μπορει να το
σκέφτομαι.. Καθομαι με τους φιλους μου και κοιταω το πατωμα για να δω αν στέκομαι, αν ζω..!!
Δεν ξερω ποια είμαι απλα.. Κοιτιέμαι στον καθρεφτη για να το επιβεβαιωσω στον εαυτο μου.. Είναι σαν όλα τα ερεθισματα
που δεχομαι να είναι ξενα, κυριως από τον εαυτο μου.. Πιστευα ότι μολις τελειωσουν οι πανελλήνιες, επειδή με αγχωσαν πολύ,
λογω της κοινωνικης φοβιας μου περισσοτερο.θα περνουσε ή εστω θα ενιωθα καλυτερα, αν και εχω και τις ενδοσχολικες εξετασεις
που είναι ακομη μια γυρα από ολο αυτό που περασα στις πανελλήνιες,.. αλλα αυτό συνεχιζει.. Ειμαι απεγνωσμενη και φοβισμενη..

Ιωαννα μου σε καταλαβαινω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!! Και μένα αυτό είναι που προβληματίζει περισσότερο. Είναι το πιο αθλιο, απαίσιο συναισθημα που εχω αισθανθει ποτε!! Ξέρω ακριβως πως είναι!! Αλλά αυτο συμβαίνει για τον εξής λόγο: όταν αγχωνόμαστε ο οργανισμός αρχίζει και προετοιμάζετε για να αντιμετωπίσει το κίνδυνο (που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει). Λόγω του άγχους αρχίζουμε να αναπνεούμε γρηγορότερα από το κανονίκό. Συνέπεια αυτής της υπερπαροχής οξυγόνου όταν δεν ακολουθήσει δράση για την οποία ο οργανισμός ετοιμάστηκε είναι μια ΑΚΙΝΔΥΝΗ μείωση της παροχής αίματος στον εγκεφαλο. Εξού και η αποπραγματοποίηση, η συγχηση, το αίσθημα ότι χάνεις το έδαφος κάτω από τα ποδια σου. Αλλά δεν πρόκειται να πάθεις απολύτως τίποτα!!
Να ξες όμως ότι καλό θα ήταν να κάνεις μια επίσκεψη σε κάποιον ειδικό. Εγώ αφού ο γιατρός μου εξήγησε τι συμβαίνει από βιολογικής πλευράς όταν αγχωνόμαστε και με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να πάθω τίποτα ( και απλως όταν με πιάνει να χαλαρώνω και να λεω ελα μωρε λιγα λεπτα και θα περασει) πραγματικα καθισηχάστηκα! Αν και μου πήρε μήνες μέχρι να το βγάλω από το μυαλό μου.. Αλλωστε, η ψυχοθεραπεία για να λειτουργησει θέλει καποιο χρόνο!
Έχεις πάντως την αμέριστη κατανόηση μου μέλος! Είναι όντως χάλια αυτό το συναίσθημα!!