Ο χωρισμός δεν αντέχεται

[ΜαριαΚ]

Γεια σας. Θα ηθελα να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία πανω στο χωρισμό μου και να ακούσω αντικειμενικές γνώμες αν γινεται.
Με το φίλο μου ημασταν μαζί 7,5 χρονια οταν χωρίσαμε. Αρχικά περνούσαμε με πολυ ωραια, με μικροτσακωμους οπως ολα τα ζευγάρια. Παντα μέσα μου ομως κατι έλεγε οτι δεν ταιριάζουμε, ισως γιατι αυτος δεν ήθελε να βρει δουλεια επειδή θεωρούσε οτι δε θα έπαιρνε όσα χρήματα άξιζε, ισως επειδή ηταν τσιγκούνης, ισως επειδή ηταν πεισματάρης και δεν ήθελε να συζητάμε τα προβλήματα που προέκυπταν.
Τα πράγματα χειροτέρεψαν οταν έχασα τον πατέρα μου 6 μήνες πριν χωρίσουμε, οποτε άρχισα αντί καταθλιπτική αγωγή και γενικά ημουν χάλια. Παρόλα αυτα αποφασίσαμε να φύγουμε στο εξωτερικό να ψάξουμε για δουλεια ( κατι το οποίο εκείνος επεδίωξε κυρίως). Τοτε λοιπον μείναμε πρώτη φορά μαζί και άρχισαν τα παρατράγουδα. Εγω ειχα βρει δουλεια, αλλα εκείνος τιποτα. Ηταν ολη μερα στον υπολογιστή και έλεγε οτι έψαχνε, αλλα δεν εύρισκε τιποτα. Τα νεύρα άρχισαν να φουντώνουν και απο τους δυο μας, εγω γιατι ζοριζομουν με δουλεια, γλώσσα και νέο περιβάλλον, εκείνος γιατι ( υποθέτω) βαριούνται, δεν ειχε φίλους και που να ξεδωσει( συν οτι του ζήτησα να πληρώνει το μισό ενοίκιο/ ειχε αρκετά χρήματα στην άκρη/ και ψιλοστραβωσε).
Εν τελει ενα βράδυ μετα απο 3 μήνες αποφασίζει οτι θελει να χωρίσουμε και να γυρίσει πισω ελλαδα.
Αυτο ηταν το τελειωτικό χτύπημα για μενα. Ένιωσα τη γη να χάνεται κατω απο τα πόδια μου, να πεθαίνω και τη ζωη μου να τελειώνει. Τον αγαπούσα πολυ. Πέρασα μια απο τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής μου.
Μαθαίνω μετα απο λιγο οτι με το που χωρίσαμε βρήκε άλλη σε μια βδομάδα. Ένιωσα να χάνομαι. Πως μπόρεσε να το κανει? μόλις χωρίσαμε, μετα απο τόσα χρονια?
Συναντηθήκαμε οταν γύρισα ελλαδα για διακοπες και τρελάθηκα μόλις τον ειδα, του την έπεσα και το δέχτηκε!
Έφυγα και μαθαίνω οτι εκανε νεα σχέση. Χώρισε και με αυτήν και μετα αρχίσαμε να ξανά ερχόμαστε κοντά. Μάλιστα ήρθε και έμεινε μαζί μου 10 μερες. Άρχισε να λεει οτι με θελει και με αγαπάει, αλλα δεν ειναι έτοιμος να ειμαστε ακομα μαζί, γιατι ειναι μπερδεμένος και θελει να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα. Παρόλα αυτα μου ειχε δώσει ελπίδες και οταν τον ρώταγα αν ψάχνεται για άλλη σχέση έλεγε οτι μονο εμενα θελει.
Κατεβαίνω ελλαδα λοιπον πριν 15 μερες και βρισκόμαστε ερωτικά σαν να μη συμβαίνει τιποτα. Μετα απο τρεις μερες βγαίνουμε για καφέ και μου ανακοινώνει οτι βγαίνει με μια κοπέλα, οτι ειναι ερωτευμένος μαζί της και οτι θελει να ειμαστε μονο φίλοι. Για δεύτερη φορά χάνω τη γη κατω απο τα πόδια μου και νιωθω προδομένη.
Εχω γυρίσει πισω στη δουλεια μου αλλα νιωθω χάλια, χειρότερα απο χάλια.
Τα εχω με τον εαυτο μου που τον ξανά πίστεψε και δεν έπαψε να τον αγαπάει, αλλα και με εκεινον που μπόρεσε και με κοροιδεψε με αυτον τον τροπο και μάλιστα εχει το θράσος να λεει οτι με νοιάζεται και θελει να με δει ευτυχισμένη!
Έμαθα οτι η σχέση του ειναι μια διαστάσεων μοντέλου απο βορειοανατολική Ευρώπη, πιο νεα απο μενα και πιθανά πιο όμορφη.
Τον πήρα τηλεφωνο 4 φορές σε δυο μερες γιατι ημουν χάλια και με κατηγόρησε ως αντροχωριστρα και μου ζήτησε να μην ξανά τηλεφωνήσω γιατι η σχέση του ενοχλείται!
Ποσο πιο χαμηλά να πεςω? Ολα αυτα με εχουν κουρελιασει. Αισθάνομαι οτι του πρόσφερα την καρδια μου και την κατακρεούργησε με το χειρότερο.
Τι κανω λάθος?
Γιατι συνέβησαν ολα αυτα?
Και τωρα τι κανω, πως θα επιβίωσω? ειχα συνδέσει ολη μου την ύπαρξη μαζί του...
Συγνώμη για το μακροσκελές της αφήγησης.

[astimatnam]

Τωρα που ζεις; στην ελλαδα η στο εξωτερικο;; αν ζεις στο εξωτερικο μεινε εκει με τη δουλεια που εχεις βρει κ προσπαθησε να ορθοποδησεις. Σου κανει καλο που εισαι μακρυα κ θα σε βοηθησει να κανεις μια καινουργια αρχη.
Κ φυσικα εχε στο μυαλο ποσο μ*****σμενα σου φερθηκε. Δεν αξιζει...

[pameoloi]

όλα αυτά συνέβησαν επειδή ο τύπος είναι αρχιμαλά*** και εσυ πολύ ερωτευμένη για να το καταλάβεις.
παρεούλα να μην είσαι μόνη σου και να περνάς καλά όσο γίνεται και μετά να περάσει χρόνος, δεν υπάρχει άλλη λύση

[ΜαριαΚ]

Ειμαι ακομα στο εξωτερικό, αλλα δυστυχως εχω αλλάξει δουλεια και εχω ερθει σε ενα μέρος όπου ουσιαστικά ειμαι ολομοναχη, χωρις φίλους. Το μονο που κανω ειναι να κλαίω και δεν εχω κι ενα ώμο να κλάψω πανω του...

[αλεξανδρος_77]

με προβληματιζει καπως το οτι τον ηθελες πολυ κ αυτος σε αφησε γιατι εγω πιστευω οτι η ελξη ειναι αμοιβαια αναρωτιεμαι... σε ηθελε κ αυτος κ απο εγωισμο σε αφησε επιδη δε μορουσε να αντιμετωπισει τον εαυτο του?

αλλα σιγουρα τον ηθελες πολυ? δεν ειμαι σιγουρος για αυτο... μου μιαζει λιγο απιστος ομως αλλα δε ξερω αν ειναι μια βγηκε μαζι σου κ μετα με αλλη? υποπτη εναλαγη..

τον αγαπουσες πολυ η για να τον θες πρεπει να τον διεκδηκεις συνεχεια;

(δε βγαζω κ εντελως ακρη)

τωρα οτι του την ελεγες συνεχεια για τη δουλεια; αυτο δε το εβρισκα κ τοσο καλη ιδεα μαλον λαθος ηταν

αλλα αυτη τη φραση δε τη κατανοω παντως..

Παντα μέσα μου ομως κατι έλεγε οτι δεν ταιριάζουμε, ισως γιατι αυτος δεν ήθελε να βρει δουλεια

[αλεξανδρος_77]

Ειμαι ακομα στο εξωτερικό, αλλα δυστυχως εχω αλλάξει δουλεια και εχω ερθει σε ενα μέρος όπου ουσιαστικά ειμαι ολομοναχη, χωρις φίλους. Το μονο που κανω ειναι να κλαίω και δεν εχω κι ενα ώμο να κλάψω πανω του...

παντα θα υπαρξει καπιος που θα ειναι ικανος να σε καταλαβει απο συμπτωση επιδη ετυχε να μιαζετε τοσος κοσμος κυκλοφορει εδω το θεμα ειναι να εισαι ικανος να τον αναγνωρισεις αυτο ειναι το δυσκολο εως πολυ δυσκολο

[ΜαριαΚ]

Συμφωνώ οτι δεν ειναι καλη πρακτική να λες σε καποιον οτι πρεπει να βρει δουλεια. ομως οταν εισαι με καποιον 7,5 χρονια, απο τα οποία εχει δουλέψει συνολικά το 1,5 επειδή θεωρεί οτι του δίνουν ψίχουλα και αυτο ειναι εκμετάλλευση, οποτε προτιμάει να κάθεται και να ξενυχτάει ολη νύχτα βλέποντας ταινίες και παίζοντας παιχνίδια, ε τοτε κάποια στιγμή σου τη δινει. Και στο εξωτερικό ειχε βρει δουλεια, αλλα θεωρούσε οτι το χίλιαρικο που θα έβγαζε αρχικά ηταν πολυ λιγο γι'αυτον. Ας ειναι καλα τα δυο ενοίκια και η μαμά του!
Όσον αφορά αν τον ηθελα, η απάντηση ειναι ναι. Παντα τον ηθελα ακομα κι οταν ειχε άλλες σχέσεις και προσπαθούσα να κρατάω επαφή μαζί του εστω και φιλικά. Πιστεύω ομως οτι τελικα με ειχε σίγουρη και απλα ημουν η 'καβαντζα' του οποτε έμενε μόνος. Με πειράζει βεβαια αυτο, αλλα πίστευα οτι τελικα θα ξαναγυρνουσε σε μενα αφου θα εκτονωνοταν.
Και ναι δεν ταιριαζαμε απο την άποψη οτι είχαμε άλλες αντιλήψεις πχ. Για τη δουλεια οπως ανέφερα, για την οικογενεια(εγω ειμαι κοντά με τους δικούς μου, ενω αυτος δεν εχει επαφές και συνήθως τσακωνονονται για περιουσιακά οταν μιλάνε), για το οτι εγω ηθελα να ξοδεύω τα χρήματα μου εκει που μου αρεσει ενω εκείνος με πίεζε να κανω οικονομία και διάφορα αλλα που δείχνουν αντίθετους χαρακτήρες. Ομως ξερω οτι δεν υπαρχει τέλειο ζευγάρι και αν αγαπάς καποιον θα πρεπει να τον δεχτείς με τα ελαττώματα του.
Απλα καταλήγω στο συμπέρασμα οτι ειμαι λιγο χαζή και δε βλεπω ξεκάθαρα το τι γινεται γύρω μου.
Και δυστυχως μετα το τελευταίο σοκ έμαθα πράγματα γι'αυτον που δεν τον αναγνωρίζω πλέον.

[αλεξανδρος_77]

δε σε πολυπιανω ρε παιδι μου ετσι οπως τα λες ειναι δυνατον να χωρισατε για αυτο το λογο? μηπως εκτος αυτου σου ειχε συμβει κ κατι αλλο με κανενα προηγουμενο κ εβλεπες αντρα κ αγριευες?

δε ξερω γιατι δε σε γνωριζω απλα σου λεω τι σκεφτομαι

[betelgeuse]

[QUOTE=ΜαριαΚ;488358
Και τωρα τι κανω, πως θα επιβίωσω? ειχα συνδέσει ολη μου την ύπαρξη μαζί του...
[/QUOTE]

Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να δωσεις χρονο στον εαυτο σου για να τον ξεπερασεις .

[ΜαριαΚ]

Να σου πω Αλέξανδρε, κι εγω δεν εχω καταλάβει γιατι χωρίσαμε. Ηταν δική του απόφαση και η μονη εξήγηση που μου έδωσε ηταν οτι δεν ταιριάζουμε πια. Εγω δεν ηθελα να χωρίσουμε, οποτε προσπαθώ μονη μου να καταλάβω ποιοι ηταν οι πραγματικοί λόγοι που φτάσαμε στο χωρισμό.

[αλεξανδρος_77]

εγω ενα δε καταλαβα μπορεις να μου πεις ηλικρινα τον ηθελες απο την αρχη η δε τον ηθελες? κ ποσο?

[pameoloi]

ποιοι ηταν οι πραγματικοί λόγοι

τι δεν καταλαβαίνεις κοπέλα μου; σύνθετη λέξη, Α Ρ Χ Ι Μ Α Λ Α Κ Α Σ
είναι στην κορυφή της πυραμίδας, είναι ο λόγος που υπάρχουν τα αντρικά στερεότυπα
σκέψου το λίγο, περνάς απο μια τέτοια κατάσταση, σε ξεσηκώνει να φύγετε και μετά σε παρατάει; αν είχε έστω και λίγο φιλότιμο μόνο και μόνο για τα 7 χρόνια που περάσατε μαζί έπρεπε να κάτσει και να σε στηρίξει, αλλά άντρας που ακούει της ψ**** του τα παραγγέλματα μόνο δεν έχει φιλότιμο

[ΜαριαΚ]

Θα σου πω ειλικρινά λοιπον. Στην αρχή περνούσαμε καλα, είχαμε τον αρχικό ενθουσιασμό. Μετα ήρθε η συνήθεια και η ρουτίνα, αλλα νοιαζόμαστε ο ενας τον άλλον και ναι τον αγαπούσα. Εκει ομως που έφαγα τρελό κόλλημα και ένιωθα και νιωθω να τον αγαπώ ακομα ειναι μετα που χωρίσαμε. Τοτε ένιωσα τη ζωη μου να αδειάζει εντελώς χωρις αυτον και αν θες πιθανότατα να τον εξιδανικευσα κιόλας, ισως επειδή δε μπορούσα να τον εχω πια.
Δεν ξερω αν ειμαι σαφής σε αυτο.

[αλεξανδρος_77]

αν τον ηθελες πολυ θα σε ηθελε κ αυτος αλλα μαλον επιδη ηταν εγωιστης κ επιδη φοβοταν να αντιμετωπισει τον εαυτο του θα το εκρυβε υπαρχουν μερικοι που οταν τους αρεσει πολυ κατι κολωνουν κ φευγουν γιατι αισθανονται αδυναμοι κ τους πειραζει

[pameoloi]

αν τον ηθελες πολυ θα σε ηθελε κ αυτος αλλα μαλον επιδη ηταν εγωιστης κ επιδη φοβοταν να αντιμετωπισει τον εαυτο του θα το εκρυβε υπαρχουν μερικοι που οταν τους αρεσει πολυ κατι κολωνουν κ φευγουν γιατι αισθανονται αδυναμοι κ τους πειραζει

Μα τι λές τώρα και εσύ; μετά απο 7 χρόνια το θυμήθηκε;