ΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

[Deleted-member-15102015]

Καλησπέρα σε όλους!
Είμαι τελείως καινούρια στο φόρουμ κ αν κ έχω διαβάσει πολλά για τη διπολική διαταραχή, θα ήθελα και την άποψη όσων έχουν βιώσει κάτι παραπάνω από εμένα:
Άτομο του περιβάλλοντός μου έχει διπολική σε βαριά έκδοση, δε θέλει θεραπεία (κάποτε έκανε για λίγο, αλλά το λίθιο του χάλαγε το χάι), πρώην ναρκομανής, νυν αλκοολικός, που το 90% της ζωής του είναι σε φάση μανίας ή μεικτών επεισοδίων (η κατάθλιψη είναι πολύ σπάνια), διανύει 2 περίπου χρόνια που η μανία έχει χτυπήσει κόκκινο: Απώλεια κάθε αίσθησης πραγματικότητας, αυτοκριτικής κ μέτρου. Δεν ξέρουμε τί να τον κάνουμε, κ φυσικά ο ίδιος δεν το βλέπει, κ ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να τον "αναγκάσει" σε θεραπεία εθελοτυφλεί λέγοντας ότι έτσι είναι ο χαρακτήρας του (σιγά μην παραδεκτεί ότι το δικό της το παιδί της οικογένειας ............... έχει σοβαρό πρόβλημα!) . Κ θα περιγράψω κ κάτι το οποίο ξέρω ότι το γνωρίζουν άνθρωποι που έχουν εμπειρία από συναναστροφή με διπολικούς: Επιτίθεται ακατάπαυστα, ποτέ δεν παίρνει την ευθύνη των πράξεών του, πάντα η πάρτη του, δεν είναι διατεθειμένος να προσπαθήσει για τίποτα (τα πάντα τα θέλει πανεύκολα κ στο πιάτο) κ όταν μιλάει περνάω πλέον στη ζώνη του λυκόφωτος, γιατί λέω ότι εάν αυτά που λέει τα πιστεύει, τότε είναι τρελός για δέσιμο, εάν δεν τα πιστεύει κ τα λέει έτσι για εφέ, τότε είναι ο πιο κακός, ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο. Φυσικά δεν κρατάω κακία (άλλο αν παθαίνω απανωτά εγκεφαλικά), ξέρω ότι έχω να κάνω με άρρωστο άνθρωπο που χρειάζεται ειδική μεταχείριση.
Απλά θέλω 2 ερωτήσεις σε όποιον ξέρει κάτι παραπάνω: Αυτά που λέει κάποιος σε φάση μανίας τα πιστεύει ή τα λέει έτσι? Κ άμα τα πιστεύει, αν (λέμε τώρα) ποτέ επανέλθει σε φάση νορμοθυμίας ή έστω η μανία υποχωρήσει κάπως, αντιλαμβάνεται ότι ήταν τόσο καιρό παράλογος κ λάθος?

[alex12]

Αν είναι σε φάση μανίας σιγά μν το παραδεχτεί... εγώ δν θα το έκανα... είναι από τις καλύτερες περιόδους της ζωής ενός διπολικού (τουλάχιστον σε μένα)... Προσωπικά στην φάση της μανίας λέω και κάνω πράγματα ακραία και όταν μου περάσει το μετανιώνω και φτάνω εντελώς στο άλλο άκρο...

[μυσπ]

Κοιτα φιλη μου απο διπολικη δεν γνωριζω ομως απο καταθλιψη εχω μεγαλη πειρα κ γενικα πιστευω οτι οταν ειναι θολωμενο το μυαλο σου απο τα ψυχολογικα αρκετα συχνα δεν ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα οσα λες η σκεφτεσαι κ πρεπει να συνελθεις για να δεις καθαρα

[Deleted-member-15102015]

Από κατάθλιψη εγώ να δεις πόσα ξέρω............. κάπου στο 857.724 διδακτορικό βρίσκομαι.... Αλλά άλλου είδους θόλωμα είναι αυτό του "πιάνω πάτο" κ άλλου είδους θόλωμα είναι αυτό που διέπει έναν διπολικό σε φάση μανίας, όταν οι νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλό του κάνουν ecstacy party στο φεγγάρι κ μάλιστα σε ρυθμούς full trance επί ολόκληρα χρόνια χωρίς διακοπή. Οι ίδιοι οι διπολικοί, όπως σημείωσε ο alex παραπάνω, νοιώθουν super στην πραγματικότητα όμως ζούνε "αλλού" κ οι γύρω τους βλέπουν τον εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες live non stop. Αυτού του είδους η προσγείωση όποτε γίνεται, [B]ε ά ν[/B] γίνεται, ήθελα να ξέρω αν επιφέρει μια έστω προσωρινή διαύγεια κ συνειδητοποίηση των σφαλμάτων. Γιατί έχω ακούσει ότι όσοι διπολικοί ζητούν βοήθεια αυτό πολύ πολύ σπάνια να γίνει σε φάση μανίας, μάλλον σε φάση κατάθλιψης μπορεί να συμβεί. Ισχύει?

[alex12]

Εγώ ζήτησα βοήθεια όταν άρχισε να ξεκινάει η κατάθλιψη... μόνο η κατάθλιψη θέλω να περάσει και να μην ξανάρθει...

[Diana1982]

mariposa καλώς ήρθες στο φόρουμ,είναι ένας πολύ καλός χώρος ανταλλαγής απόψεων και θα δεις ότι θα σου αρέσει να συμμετάσχεις.!
Οι ερωτήσεις οι οποίες κάνεις είναι ακριβώς οι ίδιες που κάνω τα τελευταία χρόνια επειδή ζω με διπολική αδερφή 31 χρόνια και ακριβώς δεν έχω καταλαβει αν συνέρχονται από αυτά που λένε και κατανοούν το πριν με το μετά....

Αυτό ίσως καποιος ψυχίατρος να στο εξηγήσει καλύτερα....
Νομίζω παρ'όλα αυτά ότι έχουν σε φάση νορμοθυμίας μία επίγνωση του τι συνέβη αλλά σε ομιχλώδη κατάσταση,όχι ακριβώς....αυτό θα ξανασυμβεί μόλις επανέλθει η φάση της μανίας τους και φτου ξανά από την αρχή και μένα η μάνα μου αρνείτο να παραδεχτεί το πρόβλημα της αδερφής μου για χρόνια,αλλά μάλλον περισσότερο άγνοια και αδιαφορία ήταν παρά ότι δεν καταλάβαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά!

Αλήθεια τι έχεις σπουδάσει αν θελεις να το μοιραστείς μαζί μας;
Είδα μία ευχέρεια σε ιατρικά θέματα κάτι ότι κάνεις σχετικό διδακτορικό και μία πολιτική συγκριτική που όντως παραπέμπει σε διαβασμένο άνθρωπο.!

[Deleted-member-15102015]

Να'σαι καλά!Το διδακτορικό για αστείο το είπα, γιατί πιστεύω πλέον ότι γεννήθηκα με κατάθλιψη, το έχω ζήσει τόσο πολύ σε τόσες φάσεις που πλέον έχω συμφιλιωθεί με το σπορ.... Δηλ. άμα με ρώταγες για 1 περίοδο της ζωής μου που να ήταν ευτυχισμένη δεν θα έβρισκα ούτε 1!Τώρα αν κ ήταν το απωθημένο μου ιατρική δε σπούδασα γιατί δυστυχώς με αποθαρρύνανε οι γονείς μου, ήταν κ οι συγκυρίες περίεργες οπότε ήρθε κ έδεσε. Νομική κ ΑΣΟΕΕ έχω τελειώσει, συν κάτι παράλληλα σε λογιστική, γερμανική φιλολογία κλπ. Ουδεμία σχέση με ιατρική δηλ..... Αλλά για τη διπολική έκατσα κ διάβασα πολλά γιατί δεν ήξερα πώς να αντιμετωπίσω την κατάσταση κ πώς να χειριστώ τον άνθρωπο αυτόν. Βέβαια έχω κάποιες απορίες γιαυτό κ ρωτάω ανθρώπους που το ξέρουν από πρώτο χέρι ή το έχουν ζήσει περισσότερο από μένα. Στη σχολή είχαμε διδαχτεί τη μανιοκατάθλιψη ως νόσο που δικαιολογεί πχ τη στέρηση της γονικής επιμέλειας ή τη θέση σε μερική ή ολική δικαστική συμπαράσταση (δηλ. δεν έχεις το δικαίωμα να διαχειριστείς την περιουσία σου χωρίς άδεια κ συναίνεση από αυτόν που το δικαστήριο σου έχει θέσει ως συμπαραστάτη κλπ), αλλά δεν μας εξήγησε κανείς ποτέ τί είναι αυτή η νόσος, αυτό υποτίθεται αποδεικνύεται στο δικαστήριο με έγγραφα από δημόσια νοσοκομεία κλπ. Οπότε τώρα κάθησα κ ασχολήθηκα με την ουσία της υπόθεσης. Οι απαντήσεις σας πάντως με βοηθούν πολύ οπότε ευχαριστώ!Εσένα η αδερφή σου, αν επιτρέπεται, περνάει γρήγορα από τη μια φάση στην άλλη ή πχ κάνει χρόνια ολόκληρα με μανία κ ύστερα γυρνάει σε κατάθλιψη ή νορμοθυμία?

[kerasi]

Παντως λαβε υποψη οτι πολλες φορες χρησιμοποιειται η ψυχικη ασθενεια σαν δικαιολογια για το χαρακτηρα και την προσωπικη ευθυνη. Εγω δεν εχω μελετησει την περιπτωση του ατομου που λες, αλλα γενικα εχει καταντησει σκοινι κορδονι να τα αποδιδουμε ολα στα ψυχολογικα. Η συμπεριφορα του αυτη ειναι αδιακριτως ιδια προς καθε ατομο ή μονο στους δικους του που ξερει οτι τον ''παιρνει'' χωρις να χει συνεπειες? Σε ατομα αγνωστα με authority κανει τα ιδια? Αυτα στα λεω γτ πολλοι ''τρελοι'' χρησιμοποιουν την ασθενεια οποτε τους συμφερει και παρασυρονται και οι συγγενεις συχνα απο λυπηση.

[Deleted-member-15102015]

Σε αυτό έχεις 1 δίκιο. Γενικά είναι full διπολική περίπτωση, η οποία επιβαρύνεται πολύ κ από τη χρήση αλκοόλ, αλλά ας πούμε "καμουφλάρει" κάποια πράγματα σε ό,τι αφορά πρόσωπα κύρους. Δηλ. στη θεωρία θα πει το σωστό, θα νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με σχετικά νορμάλ άτομο, στην πράξη όμως κ στην καθημερινότητα θα κάνει ακριβώς τα αντίθετα..... Για δικαιολογία πάντως ποτέ δε χρησιμοποίησε την ασθένεια, την έχει αναφέρει αλλά ως ελάσσονος σημασίας θέμα (ενώ στην πραγματικότητα από τις 15 ενδείξεις- συμπτώματα του διπολισμού παρουσιάζει τα 13 στο maximum), πιο πολύ στο αλκοόλ δίνει την εξήγηση για ορισμένα πράγματα. Το αλκοόλ όμως είναι σύμπτωμα κ όχι αιτία. Πάντως στο ότι παρεκτρέπεται εκεί που νοιώθει ότι τον παίρνει, ναι ισχύει.

[Diana1982]

Να'σαι καλά!Το διδακτορικό για αστείο το είπα, γιατί πιστεύω πλέον ότι γεννήθηκα με κατάθλιψη, το έχω ζήσει τόσο πολύ σε τόσες φάσεις που πλέον έχω συμφιλιωθεί με το σπορ.... Δηλ. άμα με ρώταγες για 1 περίοδο της ζωής μου που να ήταν ευτυχισμένη δεν θα έβρισκα ούτε 1!Τώρα αν κ ήταν το απωθημένο μου ιατρική δε σπούδασα γιατί δυστυχώς με αποθαρρύνανε οι γονείς μου, ήταν κ οι συγκυρίες περίεργες οπότε ήρθε κ έδεσε. Νομική κ ΑΣΟΕΕ έχω τελειώσει, συν κάτι παράλληλα σε λογιστική, γερμανική φιλολογία κλπ. Ουδεμία σχέση με ιατρική δηλ..... Αλλά για τη διπολική έκατσα κ διάβασα πολλά γιατί δεν ήξερα πώς να αντιμετωπίσω την κατάσταση κ πώς να χειριστώ τον άνθρωπο αυτόν. Βέβαια έχω κάποιες απορίες γιαυτό κ ρωτάω ανθρώπους που το ξέρουν από πρώτο χέρι ή το έχουν ζήσει περισσότερο από μένα. Στη σχολή είχαμε διδαχτεί τη μανιοκατάθλιψη ως νόσο που δικαιολογεί πχ τη στέρηση της γονικής επιμέλειας ή τη θέση σε μερική ή ολική δικαστική συμπαράσταση (δηλ. δεν έχεις το δικαίωμα να διαχειριστείς την περιουσία σου χωρίς άδεια κ συναίνεση από αυτόν που το δικαστήριο σου έχει θέσει ως συμπαραστάτη κλπ), αλλά δεν μας εξήγησε κανείς ποτέ τί είναι αυτή η νόσος, αυτό υποτίθεται αποδεικνύεται στο δικαστήριο με έγγραφα από δημόσια νοσοκομεία κλπ. Οπότε τώρα κάθησα κ ασχολήθηκα με την ουσία της υπόθεσης. Οι απαντήσεις σας πάντως με βοηθούν πολύ οπότε ευχαριστώ!Εσένα η αδερφή σου, αν επιτρέπεται, περνάει γρήγορα από τη μια φάση στην άλλη ή πχ κάνει χρόνια ολόκληρα με μανία κ ύστερα γυρνάει σε κατάθλιψη ή νορμοθυμία?

Εμένα η αδερφή μου σπάνια πέφτει σε κατάθλιψη,ελάχιστα και για σύντομο διάστημα,το μόνο που παρατηρω κοινό με αυτα που περιγράφεις είναι μία αλλόκοτη και απρόσμενη επιθετικότητα-μία ελαφριά έλλειψη της πραγματικότητας και αυτό όχι συχνά,τώρα πλέον παίρνει φάρμακα και δείχνει κάπως καλύτερα και πιο ήσυχη....
Το θέμα είναι ότι τα άτομα με τετοια προβλήματα αρνούνται να δεχτουν ιατρικη και φαρμακευτική βοήθεια-το έχω παρατηρήσει και σε άλλους ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα!

[Diana1982]

Παντως λαβε υποψη οτι πολλες φορες χρησιμοποιειται η ψυχικη ασθενεια σαν δικαιολογια για το χαρακτηρα και την προσωπικη ευθυνη. Εγω δεν εχω μελετησει την περιπτωση του ατομου που λες, αλλα γενικα εχει καταντησει σκοινι κορδονι να τα αποδιδουμε ολα στα ψυχολογικα. Η συμπεριφορα του αυτη ειναι αδιακριτως ιδια προς καθε ατομο ή μονο στους δικους του που ξερει οτι τον ''παιρνει'' χωρις να χει συνεπειες? Σε ατομα αγνωστα με authority κανει τα ιδια? Αυτα στα λεω γτ πολλοι ''τρελοι'' χρησιμοποιουν την ασθενεια οποτε τους συμφερει και παρασυρονται και οι συγγενεις συχνα απο λυπηση.

Σε αυτό που λες έχεις δίκιο κεράσι,αν και νομίζω ότι αυτά τα άτομα και η κακή τους συμπεριφορά σε οικεία άτομα οφείλεται στην παθολογία τους περισσότερο και λιγότερο στον χαρακτήρα τους.
Ακόμα και τα φάρμακα νομίζω δεν υποκαθιστούν την υγιή κατάσταση ενός ασθενούς δυστυχώς! Απλώς χαλαρώνουν τα συμπτώματα....

[Tasos75]

Mariposa επειδή τυχαίνει να έχω πολύ κοντινό συγγενή με διπολική τύπου 1 αυτό που έχω δει είναι ότι παίζει ρόλο η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του ατόμου. Το ίδιο μου είπαν και δύο ψυχολόγοι που ρώτησα. Στην περίπτωση που σου περιγράφω, το άτομο επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα ψυχολόγο και όταν είναι να μπει σε φάση υπομανίας το καταλαβαίνει και το επικοινωνεί κατευθείαν οπότε λαμβάνει και την απαραίτητη βοήθεια το δυνατόν γρηγορότερα.
Όταν υπάρχει περίοδος αποσταθεροποίησης παίρνει λίγο καιρό μέχρι να ισορροπήσει πάλι, δηλ εκείνη την περίοδο θα παίρνει κάποια ηρεμιστικά για να μπορεί να κοιμηθεί και γενικά η μεταβατική αυτή κατάσταση διαρκεί περίπου μία εβδομάδα.
Έχει τύχει μετά από μία αρκετά στρεσογόνα περίοδο να μπει σε φάση υπομανίας που συνδυαζόταν με πολύ άγχος και τότε πηρε αρκετές μέρες για να ηρεμήσει.
Επίσης το φάρμακο που τελικά δείχνει τα καλύτερα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι το λίθιο (μετά από σεροκουέλ + λαμικτάλ που δεν έφερναν ιδιαίτερη σταθεροποίηση).
Γενικά αυτό που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο σε ένα διπολικό είναι να έχει συνεχή στήριξη από κάποιον ειδικό. Επίσης για να είναι σταθερός πρέπει είναι να ακολουθεί ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου, μία ρουτίνα στην ημέρα του και να αποφεύγει ιδιαίτερα στρεσογόνες καταστάσεις, πολλούς καφέδες, ναρκωτικά και κατάχρηση αλκοόλ.

[kristian F.]

τασο εμενα εδω και μερικουσ μηνεσ μονο μου χορηγουν νεβποντιν.ζητησα βοηθεια ενω βρισκομουνα σε περιοδο μανιασ για το λογο οτι ωσ τωρα η διαγνωση μου ηταν απλα ψυχωσικη συνδρομη..εχω ξανα ακουση για το λιθιο αλλα δεν γνωριζω κατι παραπανο.Αυτο που με βασανιζη ομωσ αυτο το καιρο ειναι πωσ παρολο που πεινω χρονια αντικαταθλιπτικα εχω πεση σε φαση καταθλιψησ.σκεφτομααι εντονα το θανατο ωσ τη μονη υποφερτη λυση.επισησ τωρα τελευταια ακουσα πωσ τα αντικαταθλιπτικα δεν βοηθανε τουσ δυπολικουσ,σκεφτομαι να κοψω τα φαρμακα μπασ και προκαλεσω κανενα επισοδιο μανιασ ετσι να παρω μια ανασα.Με τη ψυχιατρο μου εχω αριστη σχεση απλα δεν βρισκω το κουραγιο να βγω απο το σπιτι και να παω να τη βρω...

[Tasos75]

kristian καλησπέρα, περί διπολικής διαταραχής έχω διαβάσει κάποια πράγματα αλλά σαν εξωτερικός παρατηρητής προσπαθώ να είμαι φουλ αντικειμενικός με το τί βλέπω στο κοντινό μου πρόσωπο που ανέφερα παραπάνω. Για κατάθλιψη να σου πω ότι θέλεις! 15 χρόνια με βασανίζει, 8 χρόνια στα χάπια αν και τον τελευταίο καιρό την παλεύω μόνο με ομοιοπαθητικά.
Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να μαζέψεις ότι κουράγιο έχεις και να πας στο γιατρό σου ο οποίος σίγουρα θα σε βοηθήσει. Από αυτά που έχω καταλάβει είναι ότι το δύσκολο με τους διπολικούς είναι να τους πείσεις να πάρουν αγωγή, κυρίως στη φάση της μανίας-υπομανίας και να βρεθεί το κατάλληλο σχήμα που θα τους ισορροπήσει σε βάθος χρόνου ώστε να αποφεύγονται και οι φάσεις μανίας και οι φάσεις της κατάθλιψης. Τώρα μάλλον έχεις μπει σε φάση κατάθλιψης, κάτι που με κατάλληλη αγωγή ξεπερνιέται, οπότε κατευθείαν στη γιατρό σου, μην ταλαιπωριέσαι άδικα!

[Diana1982]

Για κατάθλιψη να σου πω ότι θέλεις! 15 χρόνια με βασανίζει, 8 χρόνια στα χάπια αν και τον τελευταίο καιρό την παλεύω μόνο με ομοιοπαθητικά.

Τασο καλησπέρα,για πες μου τα ομοιοπαθητικά σε έχουν βοηθήσει στην κατάθλιψη;
Χρησιμοποιείς μόνο ομοιοπαθητικά ή παίρνεις και αντικαταθλιπτικά συγχρόνως;

Πόσο καιρό κάνεις ομοιοπαθητική;
Σόρυ για τις πολλές ερωτήσεις,αλλά είχα ξεκινήσει και εγώ ομοιοπαθητική και την διέκοψα σχετικά σύντομα!