Results 1 to 15 of 28
-
24-10-2007, 14:53 #1
- Join Date
- Oct 2007
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 40
Γράφω αυτό το γράμμα γιατί θέλω να μιλήσω σε κάποιον
Χάνω την διάθεση μου για να κάνω πράγματα. Να ζήσω. Νιώθω ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω. Απελπίζομαι για το ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουνε και φοβάμαι πως δεν υπάρχει λύση. Χάνω την δύναμη μου. Ξέρω πως εγώ πρέπει να αλλάξω. Θα πρέπει να δω τον κόσμο από μια άλλη πλευρά. Τα έχω σκεφτεί πολλές φορές αλλά δεν μπορώ να αλλάξω τον εαυτό μου. Ξέρω πως για να με εμπιστευτούν οι άνθρωποι θα πρέπει πρώτα να τους εμπιστευτώ πρώτα εγώ.
Κρατάω θυμό στους γονείς μου. Για διαφορετικό λόγω τον καθένα, αλλά στην ουσία γιατί δεν μπόρεσαν να μου δώσουν την αυτοπεποίθηση πως η ζωή είναι ωραία και πως κάποια μέρα θα πραγματοποιήσω τα όνειρα μου. Δεν μου δώσανε δύναμη να τα καταφέρω. Τους φίλους μου δεν τους θέλανε στο σπίτι. Σχεδόν δεν τους ξέρανε. Πολλές φορές απλά είχαν να πούνε κάτι αρνητικό για αυτούς. Οι γονείς μου δεν έχουν πραγματικούς φίλους, ούτε εγώ. Πως αλλάζει αυτό; Προσπάθησα πολλές φορές να πλησιάσω κάποιους ανθρώπους αλλά πληγωνόμουν πολύ εύκολα. Έμαθα πως oι θυμωμένοι άνθρωποι αντιδρούν βίαια απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό με συνέπεια πολλές φορές να αυτοκαταστρέφονται.
Το χρήμα με κάνει έξαλλη. Δεν θέλω ούτε να συζητάω πλέων γι’ αυτό. Δεν έχω διάθεση να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου. Ο πατέρας μου το αγάπησε στην ζωή του, περισσότερο από κάθε τι. Ήθελα στην ζωή μου να καταφέρω μόνη μου. Ορκίστηκα στον εαυτό μου πως δε θα του ζητήσω ποτέ να με βοηθήσει.
Δούλεψα όσο περισσότερο μπορούσα όχι γιατί ήθελα να βγάλω χρήματα, αλλά για να αποδείξω στον εαυτό μου πως είμαι ικανή να τα καταφέρω να είμαι καλή με αυτό που κάνω. Είμαι 33 χρονών και νιώθω πολύ κουρασμένη. Θέλω να βγω στην σύνταξη αν γίνετε. Διαμαρτύρομαι εδώ και καιρό (τουλάχιστον ένα με ενάμισι χρόνο έντονα) αλλά για έναν ελεύθερο επαγγελματία είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο. Να τρέχω να καλύψω τα έξοδα που είναι πολλά και δεν μαζεύονται. Να αναγκάζομαι να ανέχομαι την παραξενιά του καθενός γιατί πρέπει να ανταπεξέλθω στα έξοδα μου. Δεν είμαι και μόνη μου. Είμαι με τον άντρα μου στο γραφείο, αν και τον τελευταίο καιρό είναι μόνος του. Έχω σταματήσει να πηγαίνω στον γραφείο εδώ και ένα μήνα. Φορτώνω τον Κώστα τον άντρα μου. Ότι δεν μπορώ να κάνω εγώ, τώρα το κάνει αυτός. Είναι ο μόνος άνθρωπος που με καταλαβαίνει αλλά καταλαβαίνω πως έχει φορτωθεί πολλά.
Θέλω να τον βοηθήσω αλλά δεν μπορώ, μου λέει πως έχει πελαγώσει με τις δουλειές αλλά εγώ δε θέλω ούτε να τα σκέφτομαι όλα αυτά. Με πιάνει κρύος ιδρώτας και νιώθω πως αρρωσταίνω. Καταλαβαίνω πως είναι ψυχολογικό αλλά αισθάνομαι πως δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Ούτε ο γάμος μου πάει καλά. Αποφασίσαμε να πάμε σε σύμβουλο γάμου. Πέσαμε σε κομπογιαννίτη. Ένιωθα χειρότερα όταν τελείωνε η συνεδρία. Ευτυχώς το ανακαλύψαμε γρήγορα. Να είναι καλά το internet. Μετά από αυτό έμαθα για μια γυναίκα ψυχολόγο που έχει βοηθήσει πολλά ζευγάρια. Την πήρα τηλέφωνο και μου είπε να βολευτώ με κάποιον άλλο γιατί είναι κλεισμένη για τον επόμενο μήνα.
Δεν ξέρω που να απευθυνθώ. Άρχισα να ψάχνω τα θέματα που αφορούν την ψυχολογία στον internet. Μου ταιριάζουν πολλά.
Χαμηλή αυτοεκτίμηση,
Επαγγελματική εξουθένωση,
Διαταραχές διάθεσης,
Δεν θέλω να κάνω παιδιά. Δεν θέλω να τα συμπεριφερθώ όπως έμαθα από τους γονείς μου. Που και αυτοί με την σειρά τους έτσι έμαθαν.
Στις γιορτές είμαι πάντα θλιμμένη. Τα τελευταία χριστούγεννα τα πέρασα στο κρεβάτι με πολύ αρνητικές σκέψεις και πολύ μοναξιά μέσα μου. Τώρα πλησιάζει η γιορτή μου και με ρίχνει ψυχολογικά. Δεν έχω την διάθεση να μιλήσω σε κανέναν. Πολύ θα ήθελα να ήταν διαφορετικά…
Μέσα από αυτό το site έμαθα πολλά. Νιώθω μια παρηγοριά. Εδώ και μέρες διαβάζω τις δικές σας ιστορίες και νιώθω να καταλαβαίνω πολλά.
Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι πως δεν μου κάνει καλό να ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα μου την στιγμή που δεν έχω κάποια λύση γι’ αυτό.
- 24-10-2007, 15:02 #2
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- athina
- Posts
- 3,863
soy stelno minima u2u se parakalo diabase to
Kali moy ..prepei na apeythinthis se psixologo ,oxi gia ton gamo soy alla gia sena.... prepei na kanete ipomoni ..otan niosis kalitera ,oloi oi tomis tis zois soy tha beltiothoyn... tha dis...
υγ. το u2u einai pano deksia...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...
..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....
..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...
24-10-2007, 16:17 #3
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- athina
- Posts
- 3,863
aa... episis...
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=1463
rikse mia matia...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...
..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....
..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...
24-10-2007, 16:32 #4
- Join Date
- Jun 2007
- Posts
- 2,337
Originally posted by Sad
Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι πως δεν μου κάνει καλό να ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα μου την στιγμή που δεν έχω κάποια λύση γι’ αυτό.
Απο αυτά που γράφεις φαίνεσαι άτομο με συνείδηση, μυαλό και συναισθηματισμό. Ξέρεις πως έχεις δυνατότητες γι\'αυτό κοίτα να αγαπήσεις τον κόσμο και με τα καλά του και με τα κακά του. Γιατι και εσύ όπως και εγώ είμαστε μέρος του κόσμου και είναι στο χέρι μας να κάνουμε και 5 σωστά πράγματα στη ζωή μας.
Φιλικά
24-10-2007, 17:12 #5
- Join Date
- Oct 2007
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 40
vince σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Μου λες να κοιτάξω να αγαπήσω τον κόσμο και με τα καλά του και με τα κακά του, μα εγώ δεν μπορώ να τα δω τα καλά. Προσέχω κάθετι το άσχημο γύρω μου και με πληγώνει πολύ. Βλέπω την υποκρισία και το συμφέρον να κυβερνά αυτόν το κόσμο και θέλω να φωνάξω να με ακούσουν όλοι. Θα με πάρουν με τις πέτρες... βολεύονται και δεν μιλάνε.... αυτό το συμφέρον... έχει καταστρέψει τις ψυχές μας, τις ανθρώπινες σχέσεις μας....
24-10-2007, 20:04 #6
- Join Date
- Mar 2007
- Posts
- 1,139
Originally posted by Sad
vince σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Μου λες να κοιτάξω να αγαπήσω τον κόσμο και με τα καλά του και με τα κακά του, μα εγώ δεν μπορώ να τα δω τα καλά. Προσέχω κάθετι το άσχημο γύρω μου και με πληγώνει πολύ. Βλέπω την υποκρισία και το συμφέρον να κυβερνά αυτόν το κόσμο και θέλω να φωνάξω να με ακούσουν όλοι. Θα με πάρουν με τις πέτρες... βολεύονται και δεν μιλάνε.... αυτό το συμφέρον... έχει καταστρέψει τις ψυχές μας, τις ανθρώπινες σχέσεις μας....
θα σου έλεγα να σταματήσεις να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο. Οταν αλλάξεις εσύ τρόπο σκέψης θα αλλάξουν και όλα γύρω σου.
24-10-2007, 22:22 #7
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- athina
- Posts
- 3,863
makari na itan toso aplo...otan mpenun biologikoi paragontes sti mesi den einai pia mono miso adio i miso gemato...
...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...
..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....
..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...
24-10-2007, 23:18 #8
- Join Date
- Mar 2007
- Posts
- 1,139
Εσύ πως κατάλαβες οτι η γράφουσα έχει βιολογικό πρόβλημα?
24-10-2007, 23:28 #9
- Join Date
- Jun 2007
- Location
- Αθηνα
- Posts
- 375
Καλησπέρα!
Από το μήνυμά σου καταλαβαίνω ότι δεν είσαι τόσο λυπημένη ή απογοητευμένη, όσο θυμωμένη, όπως λες και η ίδια. Αν μπορείς σκέψου τι σου έχει προκαλέσει όλο αυτό τον θυμό που κρύβεις τόσα χρόνια μέσα σου. Σίγουρα θα είναι πολλά πράγματα και καταστάσεις που θα σε έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση. Αν νομίζεις ότι μπορείς να διορθώσεις έστω και στο ελάχιστο κάποια κακώς κείμενα,εγώ θα σου πρότεινα να το κάνεις. Μπορεί το κόστος να είναι μεγάλο και δεν ξέρω αν θα βγεις κερδισμένη ή ζημιωμένη από αυτή την προσπάθεια. Εγώ πάντως,σε ανάλογη φάση με εσένα,το έκανα και μετά ένιωσα πολύ καλύτερα.
Ολοκληρώνοντας,θα συμφωνήσω με την liberchild. Όταν κοιτάμε το ποτήρι μισοάδειο.όλα μας φαίνονται μαύρα και βουνό. Το ίδιο ποτήρι όμως είναι και μισογεμάτο, και αυτό δεν το παρατηρούμε σχεδόν ποτέ..
25-10-2007, 09:52 #10
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 121
Sad Μια ώρα έγραφα και σβήστηκε. Είσαι λάθος. Λάθος που απογοητευεσαι επιδή ο κόσμος είναι κακός - ο καθένας μας δεν μπορεί να αλλάξειτον κόσμο αλλά μπόρεί να ορίσειτπον εαυτό του και το άμεσο περιβάλλον του. Είναι μάταιο να προβληματίζεσαι και να τσατίζεσαι για την αλλλοτρίωση του καθενός αδιάφορου. Έίσαι λα΄θος αν εμε΄νεις σεμια δουλειά που δεν σου ταιριάζει , δεν είναι κακό να αλλάξεις δουλειά ούτε χρειάζεται να δώσεις λογαριασμοτν καθένα. Και κοίταξε να κάνεις κανένα παιδάκι να καταλάβεις το νόημα της ζωής. Κια \'΄συνελθε δεν σου συμβαίνει τίποτα σοβαρό ή ανεπανόρθωτο. Δικαιούσια όπως ο καθένας μας να πάρεις λίγο χρόνο για τον εαυτό σου. Είναι η ηλικία ξέρεις. Εγώ έτσι το βλέπω. Εχουμε μαζέψει πολλά σε αυτή την ηλικία και γίνεται μια μικρή ή μεγάλη έκρηξη. Καλή μου Sad καλή δύναμη.
25-10-2007, 14:28 #11
- Join Date
- Oct 2007
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 40
Αχ να ξέρατε τι καλό που μου κάνετε...
Σήμερα είναι μια άλλη μέρα. Έχει ήλιο και όλα φαίνονται πιο όμορφα..
Το πρωί ένιωθα πολύ καλύτερα σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες. Σήμερα έχω την δύναμη για δράση (η δράση είναι ο εχθρός της σκέψης) και πήγα στο Κέντρο Ψυχολογικής Υποστήριξης της περιοχής μου. Δεν περίμενα και τίποτα το ιδιαίτερο. Μου πήραν απλά κάποια στοιχεία για να με καλέσουν σε κανέναν μήνα. Στην αρχή δεν μπορούσα να μιλήσω. Έκλεγα με αναφυλλητά και δεν μπορούσα να πω ούτε το όνομα μου. Προσπάθησα όμως να πω όσο γίνετε πιο καθαρά το πρόβλημα μου. Δεν ξέρω τι κατάλαβαν... Δεν πιστεύω και πολύ στην βοήθεια τους. Σε ένα μήνα ποιος ζει, ποιος πεθαίνει... μάλλον το θέμα είναι να νιώσω εγώ καλύτερα, και νιώθω. Όχι όμως γιατί πήγα εκεί....
La_ViTa
Είμαι και λυπημένη και απογοητευμένη αλλά και θυμωμένη. Πιο πολύ απογοητευμένη νιώθω. Ξέρω τι φταίει. Το Ξέρω εδώ και πολύ καιρό αλλά προσπαθόντας να διορθώσω τα λάθη του παρελθέντος, κατάφερα να απογοητευτώ περισσότερο. Διάβάζοντας στο internet άρθρα για την κατάθληψη, κατάλαβα πως μετά τα χριστούγεννα που έφτασα πάτο και δεν ήθελα να ζω... έβαλα όλη μου την δύναμη να τα καταφέρω. Να διορθώσω όσο γίνετε πιο πολλά. Αυτό με εξάντλησε υπερβολικά. Ήξερα τι μου φταίει αλλά δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω για να το διορθώσω. Θέλει πολύ κόπο. Θα πρέπει να δω τον κόσμο από άλλη οπτική γωνία. Εκεί χρειάζετε ένας ψυχολόγος, να μου δώσει κατευθύνσεις. Να μου πει τι πρέπει να κάνω για να δω την όμορφη πλευρά αυτού του κόσμου. Γιατί πιστεύω ότι υπάρχει, απλώς εγώ δεν την βλέπω.
Fly,
σε ευχαριστώ πολύ που ξαναπροσπάθησες να μου γράψεις (αφού το γράμμα σου σβήστηκε). Το ξέρω πως είμαι λάθος. Στα λόγια είναι όλα εύκολα, στην πράξη είναι το πρόβλημα... Την έκρηξη της ηλικίας τον 30, την έχω περάσει. Ξεπέρασα το γεγονός ότι μεγαλώνω. Τώρα λέω στον εαυτό πως είμαι πολύ μικρή ακόμα και πως πρέπει να ζήσω όσα περισσότερα μπορώ. Αυτός είναι ο πανικός, να προλάβω να τα ζήσω πριν γεράσω. Δεν μου έφταιγε το επάγγελμα μου, αλλά το γεγονός ότι αν συνέχιζα με τους ρυθμούς που δούλευα θα έφτανα στην σύνταξη και δεν θα είχα να θυμάμε τίποτα άλλο εκτός από τη δουλεία. Αυτό με έκανε να αντιδράσω και να θέλω όσο γίνετε πιο γρήγορα να αλλάξω τρόπο ζωής.
Όσο για το θέμα παιδί... αν δεν γίνω καλά δεν το συζητάω το θέμα... κι ας κλαίω όταν βλέπω παιδάκια στον δρόμο... Θα είναι χειρότερα, είμαι σίγουρη... Μου κάνει καλό να κλαίω γιατί από μικρή το έπνιγα και δεν ξεσπούσα. Τώρα όποτε με πιάνουν τα κλάματα νιώθω πολύ καλύτερα.
Δύναμη μου δίνει ο άντρας μου και τώρα και Όλοι Εσείς που μου συμπαραστέκεστε σε αυτήν τη δύσκολη φάση.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ..
25-10-2007, 15:42 #12
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- athina
- Posts
- 3,863
Καλη μου...ολα θελουν χρονο ναι αυτο ειναι αληθεια...ομωσ θα δεισ ολα θα πανε καλητερα, υπομονη θελει , ενασ μηνασ ειναι και ενα μικρο μικρο βηματακι θα εχει γινει...
να πιστευεισ πωσ θα βοηθησουν.... να το ξερεισ...
να ξερεισ επισεισ πωσ ολα θα πανε καλα...γιατι δεν υπαρχει αλλη λυση σωστα???
...πηγαινοντασ στο κ.ψ.υ μου εδεινα μια τελευταια ευκαιρια ζωησ...
...ενιωσα πωσ παρ ολο που δεν ειχα κανεναν..τωρα πια στην χειροτερη περιπτωση θα μπορουσα να παω εκει οπου θα παλευαμε μαζι για να μην πεθανω...πωσ δεν ημουν μονη σε αυτον τον αγωνα...
το μαγικο ειναι πωσ τωρα ειμαι ενασ ευτυχισμενοσ και απολυτα ενεργοσ ανθρωποσ...ναι πηρε 1 1/2 χρονο, πολυ κλαμα... πολυ ψαξιμο...ομωσ με βρηκα...και βρηκα και τα ονειρα αλλα και το κουραγιο και την θεληση..το νοημα...
..δεν λεω...ακομη τα χανω ολα αυτα καπου καπου...μα ολοι τα χανουν καπου καπου....
η ζωη σου θα αναβαθμιστει επειδη θα νιωσεισ πωσ δεν το παλευεισ μονη... τωρα πια ημαστε κι εμεισ συμμαχοι σου... καμια φορα η πιεση στην ζωη ειναι τερααστια...δεν την αντεχουμε...ενασ μονοσ του δεν την αντεχει...αλλα αν αυτο μοιραστει...ολα αντεχονται...
οταν ειχα πρωτομπει στο σαιτ....μου ειχαν πει..
εδω να μην φοβασαι..εισαι ασφαλησ..εδω ειναι ενασ για ολουσ και ολοι για εναν...χεχε....σαν τουσ σωματοφιλακεσ..... ......
σε φιλω στο κουτελο...και σου στελνω μια ζεστη αγκαλια....
....και μην ξεχνασ να καθεσε στην αγκαλια του αντρα σου οσο πιο συχνα μπορεισ...¨)...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...
..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....
..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...
27-10-2007, 13:37 #13
- Join Date
- Oct 2007
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 40
vince
σου ζητώ συγνώμη για την απαισιοδοξία μου.
Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω. Από που; Είναι πολλά τα μέτωπα. Εδώ και 6 μέρες έχω πονοκέφαλο και λέω πως πρέπει να είναι από τις πολλές σκέψεις. Τα έχω μπερδέψει πολύ μέσα στο μυαλό μου. Πρέπει να βρω την αρχή. Είμαι σίγουρη πως άν κάνω την αρχή θα πάρω θάρρος. Νιώθω όμως κουρασμένη από τις σκέψεις. Από την μια λέω να ξεκουραστώ λίγο, Να σταματήσω να σκέφτομαι, από την άλλη λέω πως μπορεί έτσι να το αναβάλλω. Σαν να εγκαταλείπω. Φοβάμαι να μην παρατήσω την προσπάθεια. Όλοι την νύχτα μέσα στον ύπνο μου βλέπω προβλήματα που έχω να λύσω και δεν ξέρω που να δώσω προτεραιότητα. Μιλάω πάντα για τα προβλήματα του χαρακτήρα μου. Όλα τα άλλα τα έχω βάλει σε δεύτερη μοίρα. Μπορεί και το γεγονός της αποκλειστικότητας που δίνω στον εαυτό μου να μην με βοηθάει.
Κολλάω εύκολα κάπου και είμαι ικανή να παραμερίσω όλα τα άλλα. Φοβάμαι μήπως κάνω πάλι το ίδιο. Προσπαθώ να μην έχω το νου μου να βοηθήσω τους άλλους.
Νομίζω πως αποφεύγω να βοηθήσω τον εαυτό μου. Μου είναι πιο εύκολο να βοηθήσω τους άλλους.
27-10-2007, 13:39 #14
- Join Date
- Oct 2007
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 40
Originally posted by liberchild
θα σου έλεγα να σταματήσεις να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο. Οταν αλλάξεις εσύ τρόπο σκέψης θα αλλάξουν και όλα γύρω σου.
27-10-2007, 14:11 #15
- Join Date
- Dec 2006
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 160
Originally posted by Sad
Originally posted by liberchild
θα σου έλεγα να σταματήσεις να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο. Οταν αλλάξεις εσύ τρόπο σκέψης θα αλλάξουν και όλα γύρω σου.
Συνταγές μπορεί να βρεις πολλές. Μερικοί τις πουλάνε κιόλας. Αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό το πράγμα γίνεται από μόνο του, όταν το θες. Φτάνει όμως να το θες. Να το θες αρκετά. Αλλά το αρκετά δεν είναι αυτονόητο ούτε είναι πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις το ίδιο. Το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να το επιθυμεί όσο πιο πολύ, όσο πιο ειλικρινά και ολόψυχα μπορεί. Κι όταν ακόμα βλέπει τον εαυτό του να μη θέλει να ακολουθήσει, να μη μπορεί ή να κοροϊδεύει, ακόμα και τότε να επιμένει. Το πώς πραγματοποιείται αυτό είναι θέμα προσωπικό. Κανείς δεν μπορεί (ούτε επιτρέπεται) να δώσει απαντήσεις σʼ αυτό.
Αυτά βέβαια είναι πολύ γενικά και αόριστα κι ίσως φανούν «αμπελοφιλοσοφίες», αλλά προσωπικά εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι αληθινά. Η στάση ζωής είναι που μετράει.
Ψυχοσωματικά;;
24-04-2024, 13:19 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή