Πάντως, δεν είναι υγιές ένα παιδί στην εφηβεία (12-22 ανάλογα με το παιδί) να μην έρθει σε ρήξη και να μην αμφισβητήσει τους γονείς του.
Είναι απαραίτητο για να απογαλακτιστεί και να ωριμάσει. Δεν είναι πολύ φυσιολογικό να τους δικαιολογεί και να ζει τη ζωή του όπως του υπαγορεύουν πιστεύοντας ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα. Καήκαμε αν στα 18 σκεφτόμαστε σαν συμβιβασμένοι 50άρηδες (χωρίς να θέλω να πω ότι όλοι οι μεγαλύτεροι είναι συμβιβασμένοι).
Εμένα ένα τέτοιο παιδί θα με ανησυχούσε πολύ περισσότερο από ένα παιδί αντιδραστικό που φτάνει να νιώθει ότι μισεί τους γονείς του σε εκείνη την ηλικία.
Άλλωστε, γι' αυτό συχνά βλέπουμε 30άρηδες και βάλε, που ζουν μια παρατεταμένη εφηβεία χωρίς ποτέ να αποδεσμεύονται από τους γονείς τους.