Ανεξήγητο άγχος για τα πάντα, ακόμη και για το πιο ασήμαντο και ανόητο πράγμα!

[αλεξανδρος_77]

και με έπιαναν τρελές σκέψεις και άγχος "πως θα γίνουν και τα δικά μου αφού δεν εργάζομαι, και αν εργαστώ πότε θα βρω σπίτι; και αν βρω σπίτι πως θα φύγω απο το σπίτι των γονιών μου"

ετσι οπως τα γραφεις μου δινεις την εντυπωση οτι σκεφτεσε συνεχεια τα δικα σου κ αυτα που λες στους αλλους εχουν μεγαλη διαφορα απο οσα σκεφτεσε για αυτο κ πιστευεις οτι εισαι μονη σου μεσα σε αγνωστους ετσι μου φαινετε.

[panagiwtis23]

Ήμουν και εγώ σε παρόμοια φάση πολλά χρόνια.
Περίπου 8 χρόνια.
Με άγχωναν όλα.
Το παραμικρό.
Πολλές φορές αγχωνόμουν, το σώμα έμενε στην αγχώδη κατάσταση (ταχυπαλμίες, σφίξιμο κτλ) χωρίς να θυμάμαι καν τι με άγχωσε.
Κρίσεις πανικού, ταχυπαλμίες κτλ

Όλη μέρα κάθε μέρα.
Την πάλευα με ότι μπορούσα να βρω προσβάσιμο από αγχολυτικά βότανα και βιταμίνες μέχρι αγιουρβέδα, μαγνήσιο, rhodiola, ginseng, ginkgo, μείγματα τσαγιού για το άγχος και ένας Θεός ξέρει τι άλλο.
Α ναι, τάματα, προσευχές, διαλογισμό, eft, nlp και δε ξέρω γω τι άλλο...

Όλα βοήθαγαν λίγο.
Μέχρι που κάποια στιγμή κατέρρευσα ξανά.
Γιατί είχα και κατάθλιψη.
Αυτοκτονικές τάσεις στο προσκήνιο όλη μέρα.
Κάθε τι που έπεφτε στα χέρια μου το έβλεπα σαν εργαλείο για να ηρεμήσω (αυτοκτονία)...

Όχι με μισή, με 1/10 καρδιάς πήγα σε ψυχίατρο.
Τους φοβόμουν.
Αλλά δεν άντεχα άλλο.
Με κρίσεις πανικού, τρέμουλο και δακρυσμένα μάτια μπήκα στο ιατρείο του...

Διέγνωσε αγχώδη καταθλιπτική διαταραχή με κρίσεις πανικού.
Και μάλιστα αδούλευτη πολλά χρόνια...

Με ξεκίνησε με cipralex (ssri) και μου πήρε 2μιση μήνες για να πιάσει.
2μιση φριχτούς μήνες γιατί αγχωνόμουν αν θα δουλέψει καθώς έλεγε πως η πρώτη βελτίωση γίνεται στις 15 μέρες.
Μου έδωσε και ζάναξ. Πολλά ζάναξ αλλά ουδέποτε τα πήρα...

Λίγο buspar είχα πάρει και βοήθησε στην αρχή μόνο.

Χωρίς cipralex πολύ αμφιβάλω αν θα ήμουν εδώ που είμαι σήμερα.
Και βέβαια δε μου αρέσει που χρειάζομαι χάπια.
Και βέβαια θα ήθελα να μην παίρνω τίποτα.

Αλλα πρίν τα χάπια και μόνο στην ιδέα της δουλειάς ανέβαζα παλμούς και έτρεμα.
Τώρα δουλεύω, δυσκολεύομαι βέβαια και με κουράζει και το full - time ωράριο και η πίεση στη δουλειά και το άγχος κτλ κτλ κτλ

Πήγα ξανά σε ψυχίατρο καθώς μόλις ξεκίνησα να δουλεύω ξανα έχασα την μπάλα των ψυχολογικών μου.
Δεν ήθελα να χάσω και την δουλειά.
Μου άλλαξε ξανά την αγωγή και τώρα είμαι ακόμα καλύτερα.

Αλλά πάντα σε συνδυασμό με ατομική δουλειά που παραδέχομαι δεν κάνω σχεδόν καθόλου και με ψυχολόγο...
Όταν είπα στον ψυχίατρο μου ότι το φάρμακο με βοήθησε 60-70 % μου είπε πως το υπόλοιπο είναι δική σου δουλειά...

Οπότε απευθύνσου σε κάποιον ειδικό και πάρε την βοήθεια που χρειάζεσαι

[http]

πρέπει.......

[Diana1982]

πρέπει.......

Το troll της παρεας,με σαρκα και οστά....

[http]

πρέπει.......

[http]

το μήνυμα διαγράφηκε από το φόρουμ . Το μέλος έχει αποκλειστεί.

[Αγχωμένη]

Επέστρεψα μετά απο λίγο καιρό όπου πήγα στον ψυχολόγο! Έχω πάει ήδη δύο φορές και κλείσαμε και επόμενη. Δυστυχώς δεν βλέπω ούτε στο ελάχιστο κάποια διαφορά, απλά περιέγραψα την κατάσταση και είπαμε κάποια βασικά πράγματα που μπορεί να οφείλεται όλο αυτό το άγχος! Ξέρω πως δεν είναι χρονικό διάστημα για αποτελέσματα, είναι πολύ λίγες δυο φορές, μπορει να χρειαστώ μήνες, αλλά δεν ένιωσα καμία διαφορά έστω αυτες τις δύο φορές!! Κουράστηκα να υπεραναλύω τα πάντα! Όλα τα υπεραναλύω και δεν αντέχω τόσες μαζεμένες σκέψεις στο μυαλό μου, θα κεραγεί! Πολλές σκέψεις μαζί που με ζαλίζουν! Σκέφτομαι ταυτόχρονα χιλιάδες πράγματα και υπεραναλύω καταστάσεις! Γιατί αυτό; Γιατί το είπε αυτός εκείνο; Γιατί με κοίταξε έτσι; Και αν του είπε κάποιος κάτι για μένα; Και αν στο ραντεβού αργήσω; Και τι θα μου πει κλπ κλπ και πάει λέγοντας!
Μου πρότεινε να πάρω για αρχή κάποια αντικαταθλιπτικά να ηρεμίσω και μετά να δουλέψουμε μαζί, αλλά ειλικρινά δεν θέλω.. Ο τρόπος σκέψης είναι που πρέπει να αλλάξω! Τα χάπια απλά θα μειώσουν το άγχος, τον τρόπο σκέψης μου θα τον αλλάξουν τα χάπια; Το είπα και στον ψυχολόγο! Αν το πάμε συντηρητικά θα πάρει πολύ χρόνο, και προτιμώ αυτόν, τον δύσκολο δρόμο και να αλλάξω επιτέλους. Δεν θέλω άλλο τον εαυτό μου έτσι! Ακόμη και σε συνεντευξη πρόσφατα που πέρασα για δουλειά, ήμουν η μόνη που δεν έβγαλε άκρη μαζί μου, έκανα συνέχεια ερωτήσεις, όλα με άγχωναν, αγχωνόμουν για το αν του χρόνου με κρατήσουν και τι θα γίνει με τη κάρτα κλπ κλπ και πόσα άλλα και μου είπε στα ίσια πως δε γίνεται να δουλέψεις εσύ έτσι. Αν αγχώνεσαι πριν ακόμη ξεκινήσεις. ΠΑιδιά χάνω και τις δουλειές! Δεν μπορώ να εργαστώ! Μου είναι δύσκολο να υπάρξω σε εργασιακό περιβάλλον με άλλους. Όλα με αγχώνουν και υπεραναλύω ακόμη και τα πιο ασήμαντα και όσο τα υπεραναλύω τόσο αγχώομαι, έχω ταχυπαλμίες, σφίξιμο κλπ.

Και σήμερα συνέβη ένα περιστατικό. Είπα κάτι σε μια γνωστη μου για μια άλλη, και απο το πρωί δε μπρώ να ηρεμίσω. Τι πήγα και είπα, και αν τα πεί, θα μαλώσουμε και θα με βρίσει, και σε περίπτωση που με βρίσει φτιάχνω σενάρια τι αθ της απαντήσω... και στο τέλος προσπαθώ να δώσω δίκαιο στον εαυτό μου για να νιώσω καλύτερα! Αλλά μέσα μου υποφέρω! Πρέπει να αλλάξει αυτό! Είμαι διατεθημένη να "δουλέψω" το πρόβλημά μου με τον ψυχολόγο αλλά είμαι κατά των χαπιών. Δε ξέρω τα παίρνω πολύ στραβά! Φοβάμαι πως θα εθιστώ.. Δεν θέλω να τα παίρνω μια ζωή! Θέλω να αλλάξω με φυσικές μεθόδους και όχι με χημικές! Γιατι αν τα σταματήσω κάποια στιγμή δεν θα ξανα κυλήσω;

[αλεξανδρος_77]

εγω πιστευω οτι εισαι σε καλο δρομο αλλα δε ξερεις πως να περπατισεις σε αυτον.η πρωτη εκτιμηση που θα εκανα αρχικα ειναι οτι ολο αυτο σου συμβαινει επηδη οι ανθρωποι που βρισκεσε διπλα τους δεν τεριαζεις μαζι τους.

προφανως αυτη η συνεντευξη που ελεγες για τη δουλεια να μη σε εκφραζε κ να μην ενιωθες αρκετα ανετα για αυτο κ εισουν ετσι.

[Delmem080319a]

Επέστρεψα μετά απο λίγο καιρό όπου πήγα στον ψυχολόγο! Έχω πάει ήδη δύο φορές και κλείσαμε και επόμενη. Δυστυχώς δεν βλέπω ούτε στο ελάχιστο κάποια διαφορά, απλά περιέγραψα την κατάσταση και είπαμε κάποια βασικά πράγματα που μπορεί να οφείλεται όλο αυτό το άγχος! Ξέρω πως δεν είναι χρονικό διάστημα για αποτελέσματα, είναι πολύ λίγες δυο φορές, μπορει να χρειαστώ μήνες, αλλά δεν ένιωσα καμία διαφορά έστω αυτες τις δύο φορές!! Κουράστηκα να υπεραναλύω τα πάντα! Όλα τα υπεραναλύω και δεν αντέχω τόσες μαζεμένες σκέψεις στο μυαλό μου, θα κεραγεί! Πολλές σκέψεις μαζί που με ζαλίζουν! Σκέφτομαι ταυτόχρονα χιλιάδες πράγματα και υπεραναλύω καταστάσεις! Γιατί αυτό; Γιατί το είπε αυτός εκείνο; Γιατί με κοίταξε έτσι; Και αν του είπε κάποιος κάτι για μένα; Και αν στο ραντεβού αργήσω; Και τι θα μου πει κλπ κλπ και πάει λέγοντας!
Μου πρότεινε να πάρω για αρχή κάποια αντικαταθλιπτικά να ηρεμίσω και μετά να δουλέψουμε μαζί, αλλά ειλικρινά δεν θέλω.. Ο τρόπος σκέψης είναι που πρέπει να αλλάξω! Τα χάπια απλά θα μειώσουν το άγχος, τον τρόπο σκέψης μου θα τον αλλάξουν τα χάπια; Το είπα και στον ψυχολόγο! Αν το πάμε συντηρητικά θα πάρει πολύ χρόνο, και προτιμώ αυτόν, τον δύσκολο δρόμο και να αλλάξω επιτέλους. Δεν θέλω άλλο τον εαυτό μου έτσι! Ακόμη και σε συνεντευξη πρόσφατα που πέρασα για δουλειά, ήμουν η μόνη που δεν έβγαλε άκρη μαζί μου, έκανα συνέχεια ερωτήσεις, όλα με άγχωναν, αγχωνόμουν για το αν του χρόνου με κρατήσουν και τι θα γίνει με τη κάρτα κλπ κλπ και πόσα άλλα και μου είπε στα ίσια πως δε γίνεται να δουλέψεις εσύ έτσι. Αν αγχώνεσαι πριν ακόμη ξεκινήσεις. ΠΑιδιά χάνω και τις δουλειές! Δεν μπορώ να εργαστώ! Μου είναι δύσκολο να υπάρξω σε εργασιακό περιβάλλον με άλλους. Όλα με αγχώνουν και υπεραναλύω ακόμη και τα πιο ασήμαντα και όσο τα υπεραναλύω τόσο αγχώομαι, έχω ταχυπαλμίες, σφίξιμο κλπ.

Και σήμερα συνέβη ένα περιστατικό. Είπα κάτι σε μια γνωστη μου για μια άλλη, και απο το πρωί δε μπρώ να ηρεμίσω. Τι πήγα και είπα, και αν τα πεί, θα μαλώσουμε και θα με βρίσει, και σε περίπτωση που με βρίσει φτιάχνω σενάρια τι αθ της απαντήσω... και στο τέλος προσπαθώ να δώσω δίκαιο στον εαυτό μου για να νιώσω καλύτερα! Αλλά μέσα μου υποφέρω! Πρέπει να αλλάξει αυτό! Είμαι διατεθημένη να "δουλέψω" το πρόβλημά μου με τον ψυχολόγο αλλά είμαι κατά των χαπιών. Δε ξέρω τα παίρνω πολύ στραβά! Φοβάμαι πως θα εθιστώ.. Δεν θέλω να τα παίρνω μια ζωή! Θέλω να αλλάξω με φυσικές μεθόδους και όχι με χημικές! Γιατι αν τα σταματήσω κάποια στιγμή δεν θα ξανα κυλήσω;

Γεια σου Αγχωμένη! πρώτα απ' όλα χαίρομαι που έχεις κάνει μια αρχή για να αντιπετωπίσεις το πρόβλημα και μιλάς με τον ψυχολόγο. Τώρα να σου πω το αυτονόητο... ότι σε τόσο λίγο διάστημα είναι λάθος να σκέφτεσαι αν είσαι καλύτερα ή δεν είσαι. Μη μπαίνεις σε αυτό το "τρυπάκι". Να σκέφτεσαι ότι προχώρησες, έκανες το βήμα και μίλησες. Σημαντικό βήμα! Επικεντρώσου σε αυτό.
Εφόσον είσαι διατεθειμένη να "δουλέψεις" για αυτό, τότε διάλεξε από τις λύσεις που υπάρχουν και που σου ταιριάζει, αν αποφασίσεις να πάρεις και φάρμακα ο ψυχολόγος καλό είναι να σου εξηγήσει ακριβώς τι είναι αυτά τα φάρμακα, πως δρουν, πόσο δυνατά ή ελαφριά είναι κλπ. Και αυτός προφανώς θέλει να "ψυχολογήσει" τι ακριβώς θα σου έκανε καλύτερο στην παρούσα φάση και να σε ηρεμήσει λίγο. Οπότε δες τι μπορεί να σε καλμάρει αρχικά είτε φάρμακο ή άλλη φυσική μέθοδος. Αν προτιμάς χωρίς φάρμακα, και σου είπε ίσως και ο ψυχολόγος πιο δύσκολος ο δρόμος και μακρύς, αποδέξου το. Οπότε μην παραπονιέσαι μέσα σου στις πρώτες δυσκολίες που συναντάς σε αυτό το δρόμο. Είναι κακοτράχαλος καμιά φορά, αλλά εσύ θα τον προχωράς και θα περπατάς σε αυτόν. Ο τρόπος σκέψης αλλάζει σιγά-σιγά και σταδιακά. Καλή συνέχεια! Και καλή πορεία!

[Αγχωμένη]

Πήγα και άλλη φορά στο ραντεβού.
Μου είπε πως έπρεπε να υπάρχει βελτίωση στιο θέμα άγχους και δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο. Όλοι λέγαν πως δεν θα δω αποτελέσματα ααμέσως και να μην περιμένω κάτι τέτοιο, και περιμένει ο ψυχολόγος απο τη τρίτη επίσκεψη να είμαι αλλαγμένη;
Απογοητεύτηκα διότι λέει πως μάλλον δεν θα τα καταφέρω και επιμένει να πάρω χάπια. Το αρνήθηκα απο την πρώτη φορά αλλα επιμένει. Τα χάπια δεν θα αλλάξουν το τρόπο που σκέφτομαι και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξω.
Δυστυχώς απ'ότι φαίνεται για να γίνει δουλειά πρέπει να τα σκάσεις χοντρά σε ιδιωτικό ψυχολόγο και όχι έτσι. Δεν σε προσέχουν.
Απογοητεύτηκα... Στο τρίτο ραντεβού και να λέει δεν θα τα καταφέρω; Δεν θέλω να ξανα πάω.

[αλεξανδρος_77]

Απογοητεύτηκα διότι λέει πως μάλλον δεν θα τα καταφέρω και επιμένει να πάρω χάπια.

τι παει να πει δε θα τα καταφερεις? τον πληρωνεις για να σου λεει οτι δε θα τα καταφερεις?

λοιπον.. το θεμα ειναι απλουστατο εδω λες..

Όλα τα υπεραναλύω και δεν αντέχω τόσες μαζεμένες σκέψεις στο μυαλό μου, θα κεραγεί!

προφανως σκεφτεσαι συνεχεια πραγματα που αμφιβαλω αν τα εχεις πει σε καπιον κ ετσι σκεφτεσαι σκεφτεσαι συνεχεια μονη σου κ εχεις υπερφορτωθει απο σκεψεις κ εχεις μποχτησει σε αυτες... αν δεν εχεις σκοπο να πεις στο ψυχολογο τι σκεφτεσε δεν εχει καπιο νοημα να πηγαινεις σε αυτον για να τον πληρωνεις τζαμπα πες σε καπιον τι σκεφτεσαι ακομα κ να ναι φουρναρης αρκει να σε καταλαβαινει.

[αλεξανδρος_77]

Απογοητεύτηκα διότι λέει πως μάλλον δεν θα τα καταφέρω και επιμένει να πάρω χάπια.

μαλον αυτος ενοει οτι δε μπορει να τα καταφερει μαζι σου.

[Αγχωμένη]

Παιδιά τα έχω πει όλα όλα όλα, μέχρι και πράγματα που δεν ξέρουν πολλοί! Στην αρχή μου είπε πως θα τα καταφέρουμε γιατί δεν είναι τίποτα σοβαρό, απλά θα βρούμε κάποιους τρόπους να μην υπεραναλύω τόσο τα πράγματα και κάποιες τεχνικές να μην κολλάω σε ασήμαντα θέματα.. Αλλά μου είπε σκέψου για τα χάπια.. Εξ'αρχής είπα όχι... Στα επόμενα ραντεβού προσπαθούσε να με πείσει να τα πάρω, αλλά όταν είπα αποφασισμένη "σας παρακαλώ δεν θέλω να τα πάρω θα κάνουμε απλά ραντεβού να έρχομαι και όσο καιρό πάρει" ε κι εκεί μου λέει ξαφνικά ότι είναι δύσκολο και δεν θα τα καταφέρω...
ΜΑ μου είπε ότι δεν είναι κάτι το σοβαρό, έχει αντιμετωπίσει πολύ δύσκολες καταστάσεις και το ότι δεν με παρότρυνε άλλος και πήγα ολομόναχη να βοηθηθώ είπε ότι είναι απλά τέλειο για αρχή που σημαίνει ότι θα έχουμε καλή συνεργασία.
Ίσως δεν αρνήθηκε άλλος τα χάπια που τους δίνουν με τη πρώτη και ίσως να τσίνισε.. Τι να πω; Αλλά πηγαίνοντας στο τρίτο ραντεβού μετά απο 3 βδομάδες μου λέει εαν έχουμε αποτελέσματα και ότι δεν έχω βελτίωση;;; Μα όλοι ίσα ίσα που λένε ότι θα πάρει καιρός και ο ψυχολόγος μου λέει ότι δεν είδε αποτελέσματα στα δύο πρώτα ραντεβού; Ε στο κάτω κάτω δεν μου είπε και τίποτα, στην ουσία στο πρώτο ραντεβού απλά μιλούσα και έλεγα πως έχουν τα πράγματα τι με απασχολεί και περιέγραφα τον εαυτό μου... Όπως και τη δεύτερη κάπως έτσι...

[αλεξανδρος_77]

πει όλα όλα όλα, μέχρι και πράγματα που δεν ξέρουν πολλοί!

δε το πιστευω δε μπορει ξαφνικα να ηρθε επιφυτηση κ να σαι ετσι..

[66psy]

Επέστρεψα μετά απο λίγο καιρό όπου πήγα στον ψυχολόγο! Έχω πάει ήδη δύο φορές και κλείσαμε και επόμενη. Δυστυχώς δεν βλέπω ούτε στο ελάχιστο κάποια διαφορά, απλά περιέγραψα την κατάσταση και είπαμε κάποια βασικά πράγματα που μπορεί να οφείλεται όλο αυτό το άγχος! Ξέρω πως δεν είναι χρονικό διάστημα για αποτελέσματα, είναι πολύ λίγες δυο φορές, μπορει να χρειαστώ μήνες, αλλά δεν ένιωσα καμία διαφορά έστω αυτες τις δύο φορές!! Κουράστηκα να υπεραναλύω τα πάντα! Όλα τα υπεραναλύω και δεν αντέχω τόσες μαζεμένες σκέψεις στο μυαλό μου, θα κεραγεί! Πολλές σκέψεις μαζί που με ζαλίζουν! Σκέφτομαι ταυτόχρονα χιλιάδες πράγματα και υπεραναλύω καταστάσεις! Γιατί αυτό; Γιατί το είπε αυτός εκείνο; Γιατί με κοίταξε έτσι; Και αν του είπε κάποιος κάτι για μένα; Και αν στο ραντεβού αργήσω; Και τι θα μου πει κλπ κλπ και πάει λέγοντας!
Μου πρότεινε να πάρω για αρχή κάποια αντικαταθλιπτικά να ηρεμίσω και μετά να δουλέψουμε μαζί, αλλά ειλικρινά δεν θέλω.. Ο τρόπος σκέψης είναι που πρέπει να αλλάξω! Τα χάπια απλά θα μειώσουν το άγχος, τον τρόπο σκέψης μου θα τον αλλάξουν τα χάπια; Το είπα και στον ψυχολόγο! Αν το πάμε συντηρητικά θα πάρει πολύ χρόνο, και προτιμώ αυτόν, τον δύσκολο δρόμο και να αλλάξω επιτέλους. Δεν θέλω άλλο τον εαυτό μου έτσι! Ακόμη και σε συνεντευξη πρόσφατα που πέρασα για δουλειά, ήμουν η μόνη που δεν έβγαλε άκρη μαζί μου, έκανα συνέχεια ερωτήσεις, όλα με άγχωναν, αγχωνόμουν για το αν του χρόνου με κρατήσουν και τι θα γίνει με τη κάρτα κλπ κλπ και πόσα άλλα και μου είπε στα ίσια πως δε γίνεται να δουλέψεις εσύ έτσι. Αν αγχώνεσαι πριν ακόμη ξεκινήσεις. ΠΑιδιά χάνω και τις δουλειές! Δεν μπορώ να εργαστώ! Μου είναι δύσκολο να υπάρξω σε εργασιακό περιβάλλον με άλλους. Όλα με αγχώνουν και υπεραναλύω ακόμη και τα πιο ασήμαντα και όσο τα υπεραναλύω τόσο αγχώομαι, έχω ταχυπαλμίες, σφίξιμο κλπ.

Και σήμερα συνέβη ένα περιστατικό. Είπα κάτι σε μια γνωστη μου για μια άλλη, και απο το πρωί δε μπρώ να ηρεμίσω. Τι πήγα και είπα, και αν τα πεί, θα μαλώσουμε και θα με βρίσει, και σε περίπτωση που με βρίσει φτιάχνω σενάρια τι αθ της απαντήσω... και στο τέλος προσπαθώ να δώσω δίκαιο στον εαυτό μου για να νιώσω καλύτερα! Αλλά μέσα μου υποφέρω! Πρέπει να αλλάξει αυτό! Είμαι διατεθημένη να "δουλέψω" το πρόβλημά μου με τον ψυχολόγο αλλά είμαι κατά των χαπιών. Δε ξέρω τα παίρνω πολύ στραβά! Φοβάμαι πως θα εθιστώ.. Δεν θέλω να τα παίρνω μια ζωή! Θέλω να αλλάξω με φυσικές μεθόδους και όχι με χημικές! Γιατι αν τα σταματήσω κάποια στιγμή δεν θα ξανα κυλήσω;

ειναι λογικο να μην νιωσεις καμια διαφορα μεσα σε δυο επισκεψεις!!
ο ψυχολογος σε βαζει στο τρυπακι να μιλας συνεχεια για τα πραγματα που σε απασχολουν ωστε να καταλαβει τι νιωθεις και να σε βοηθησει...ειδικα οι πρωτες επισκεψεις σ αυτο στοχευουν..
αλλα δεν καταλαβα ειναι ψυχολογος ή ψυχιατρος? τι χαπια σου προτεινε να παρεις ακριβως? αφου οι ψυχολογοι δεν εχουν το δικαιωμα συνταγογραφησης χαπιων
αν θες παντως μπορεις να στραφεις σε φυτικα χαλαρωτικα προιντα που δεν αποτελουν εξαρτηση...