Αρωστοβια, ΓΑΔ, ψυχοσωματικα και φοβος για το χειροτερο (ΣΚΠ, καρκινος)
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 55
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    14

    Αρωστοβια, ΓΑΔ, ψυχοσωματικα και φοβος για το χειροτερο (ΣΚΠ, καρκινος)

    Σας καλησπεριζω ολους.

    Πρωτα απ ολα σας ευχαριστω ολους για τα θεματα σας, καθως δινεται δυναμη σε αλλους που αντιμετωπιζουν προβληματα. Εχω διαβασει παρα πολλα θεματα σας τα τελευταια χρονια. Ας μπω ομως στο ψητο.

    Ειμαι ενας 23 χρονος αντρας, που ζω και εργαζομαι στο εξωτερικο. Ειμαι 1,89, 95 κιλα, μια ζωη αθλητικος και παντα με καλους φιλους γυρω μου Τα τελευταια 3 χρονια ομως ταλαιπωρουμε απο απιστευτα συμπτωματα. Αλλα ας τα παρουμε ολα απο την αρχη.

    Απο τοτε που θυμαμαι τον ευτο μου ημουν αγχωδης. Στεναχωριουμουν για ολα (Κυριως για διαπροσωπικες σχεσεις) αλλα και αγχωνομουν σχεδον με ολα. Η μαλλον με ΟΛΑ.

    Οπως ηταν φυσικο (για καθε ανθρωπο με τον δικο μας τροπο σκεψης) στο τελος του προπτυχιακου μου, και καθως προσπαθουσα να βγαλω τον απαιτουμενο βαθμο για το μεταπτυχιακο μου αγχωθηκα σε μεγαλυτερο βαθμο. Σε αυτο βοηθησε και ενας χωρισμος απο σχεση 2,5 χρονων. Την περιοδο εκεινη εβγαλα το πρωτο μου ψυχοσωματικο, το οποιο ηταν αρυθμιες. Πηγα σε καρδιολογο και παθολογο, μου ειπαν οτι ειμαι καλα και συνεχισα την ζωη χωρις να δινω σημασια.

    Μολις ομως τελειωσα με το πτυχιο μου, ολα ειχαν παει καλα και ετοιμαζομουν για να φυγω εξωτερικο για το μεταπτυχιακο μου (κολοκαιρι 2012) αρχισα να νιωθω ενα σφιξημο στον λαιμο. Αρχισα να ψαχνομαι και βρηκα και πρησμενους αρκετους λεμφαδενες στην περιοχη του λαιμου. Ιντερνετ και ΜΠΟΥΜ! Πρωτο αρθρο συνδρομο Hodgkin. Ψαχνομαι απο παντου, αιματολογος ωριλας, τιποτα. Οι Λεμφαδενες ειχαν μεινει ετσι απο τις απειρες αμυγδαλιτιδες που με ειχαν ταλαιπωρησει μικρο. Ομως μου ειχε γινει εμμονη ιδεα και ετσι ξεκινησα το μεταπτυχιακο μου. Μεχρι το επομενο καλοκαιρι, ειχε μεινει μονο οι πτυχιακη για τιν ολοκληρωση του πτυχιου. Γυρναω Ελλαδα για καλοκαιρι και αρχιζουν παλι εντονες ταχυκαρδιες, σωματικη κουραση και δυσκολια στην αναπνοη. Καθε βραδυ μολις ημουν ετοιμος να με παρει ο υπνος ενιωθα την καρδια μου να σταματαει και πεταγομουν. Οσπου ενα βραδυ πεταχτηκα και ενιωθα οτι εσβηνα. Ξυπνημα γονεις, επιγωντα.. Διαγνωση... Αγχος...

    Ηρεμω... Τροπος του λεγειν. Γυρναω Εξωτερικο, οι ταχυκαρδιες καλυτερα αλλα μου αρχιζει εντονη ζαλαδα, ασταθεια και σωματικη κουραση. Η ζαλαδες καλα κρατουν αλλα εγω αρνουμαι να παω σε γιατρο, πεπεισμενος οτι το σωμα μου κανει τα γνωστα του παιχνιδια. Τελειωνω και την πτυχιακη μου, και αρχιζω να ψαχνω για δουλεια.. Καψουρευομαι και μια κοπελιτσα (η οποια δεν εκατσε), με φιλοξενει και ενα φιλαρακι λογω οικονομικων δυσκολιων και ετσι ξεχνιεμαι για λιγο και ειμαι καλυτερα...

    Αλλα η δουλεια δεν λεει να βρεθει, οι γονεις πιεζουν και αυτοι χωρις να το θελουν, μετακομιζω και παλι μονος (ενταξει σχεδον 2 μηνες του φορτωθηκα) και συνεχιζω την αναζητηση. Καθεται ενα πολυ καλο interview για διαδακτορικο. Μια δουλεια που ηθελα πολυ. Αλλα δεν καθεται. Και εχουμε φτασει αισιως τον περασμενο Δεκεμβριο. Νιωθω μια περιεργη αδυναμια στο δεξι μου ποδι αλλα δεν δινω σημασια. Κι αλλη συνεντευξη για δουλεια στο αντικειμενο μου. Περνω την θεση και καταρεω για καποιον λογο. Ξυπναω με μυρμηγγιασμα και στα δυο μου ποδια το οποιο ειχα συντροφο ολη μερα. Η ζαλαδα μονιμη φιλη του μυρμηγγιασματος. Ιντερνετ- Σκλυρηνση κατα πλακας. Πλεον οποτε βγαινω εξω νιωθω οτι ζω σε ενα ονειρο και οτι ανα πασα στιγμη θα καταρευσω... Φευγω για διακοπες Χριστουγεννων στο εξωτικο Greece. Πρωτη μερα διακοπων ετσι για να χαλαρωσουμε, νευρολογος. Δεν εχεις τιποτα μου λεει. Αλλα ηρθε η ωρα να παρεις Σεροτονινη. Παω σπιτι λιγο ποιο ηρεμος αλλα τα συμπτωματα καλα κρατουν. Πρωτο βραδυ εξω, κρυος ιδρωτας, ζαλαδα, μουδιασμα και τρεχω σπιτι... Και απο τοτε μεσα 5 μερες σερι... Ο πατερας μου κλεινει ραντεβου σε εναν απο τους καλυτερους νευρολουγους-ψυχιατρους στην Ελλαδα. Μυλωνας, με εδρα την ερωτικη Θεσσαλονικη. Μεχρι να ερθει εκεινη η μερα ομως (ηταν και γιορτες), εγω μεσα και τα συμπτωματα χειροτερευουν... Μουδιασμα και στο δεξι χερι και στην γλωσσα, σαν να μην βλεπω καλα ( ενω ειχα παει και σε οφαλμιατρο πριν κατι μερες) και αισθηση οτι δεν εχω καλη αρθρωση στον λογο μου. Πεπεισμενος πλεον για ΣΚΠ παω στον Μυλωνα για να ακουσω τα κακα μαντατα. Εχεις κατι παρα πολυ σοβαρο, μου λεει. Αλλα στην ψυχη σου... ΓΑΔ η διαγνωση. Βγες σημερα εξω, πιες χωρεψε, γυρνα 6 η ωρα σπιτι αλλα απο αυριο ξεκινα bespar. Οπως και εκανα. Το μουδιασμα καλυτερα. Αλλα οι ζαλαδες εκει. Αλλα προσπαθω να μην δινω σημασια. Φτανουν οι μερες να φυγω παλι εξωτερικο για να ξεκινησω δουλεια (μεσα γεναρη). Απο τοτε η ιδεα του οτι κατι εχω εχει γινει εμμονη. Πλεον νιωθω πως θα καταρευσω οταν στεκομαι ορθιος στην ιδια θεση, το δεξι μου ποδι αδυναμο και ενα μονιμο καψιμο στο δεξι μου πελμα (φευγει μονο οταν κοιμαμαι...) Τα bespar δεν κανουν και πολλα (ισως να εχουν επιδινωσει και τις ζαλαδες) αλλα τουλαχιστον δεν χανομαι πλεον οταν ειμαι εξω με κοσμο. Αλλα φοβαμαι να παιξω μπασκετ μηπως δεν με υπακουσουν τα ριμαδια τα ποδια και σωριαστω, οπως και να παιξω μουσικη (αρκετα χρονια dj για το χαρτζιλικη.) Εχω αρχισει και ψυχοθεραπεια τον τελευταιο καιρο (Humanistic-Person Centred Psychotherapy) με μια πολυ καλη κυρια. Και νιωθω σαν να ακουω αληθειες τις οποιες ομως δεν μπορω να εφαρμοσω. Παω και χαλαρο τρεξιμο τους τελευταιους 2 μηνες. Στην δουλεια τα παω καλα αλλα τα συπτωματα εκει να με γαμανε.

    Παω σε γιατρο εδω πριν κανα δυο εβδομαδες. του τα λεω. Μου λεει ελα παλι την αλλη εβδομαδα γιατι αυτο το ραντεβου το φαγαμε με συμτωματα. Τελος παντων μου κανει 3 σελιδες αιματολογικες. Ολα φυσιολογικες. Του λεω αιμα ρε γιατρε για ΣΚΠ? Μου λεει αν δεν με εμπιστευεσαι παρε και το referal σου και τρεβα σε αλλον. Και ετσι καθε πρωι ξυπναω με την σκεψη οτι θα σηκωθω, δεν θα μπορω να σταθω ακινητος στην σταση και στο λεοφορειο γιατι θα νιωσω τα ποδια μου να κοβονται και το πελμα μου να καει. Οτι δεν θα μπορω να παω στο μπαρακι το βραδυ να πιω μια μπυρα ορθιος γιατι θα ειμαι ετοιμος να πεσω (ΣΤΑ 23 ΜΟΥ?!?!?!?!). Τα μουδιασματα στα ποδια μου ερχονται περισσοτερο οταν φοραω στενα παντελονια. Σαν να μην αντεχει το σωμα μου αλλη πιεση. Επισης πλεον φοβαμαι να τα κουναω κιολας (Βλακας) και μουδιαζω και απο την ακινησια. Τα αλλα στο χερι γλωσσα, κεφαλι εχουν φυγει, αλλα εχω ενα αλλο στην πλατη το οποια μια το χω μια δε το χω... Διαβαζω και το ιντερνετ αν και ξερω τι μπουρδελο ειναι, οτι η ΣΚΠ δεν βρισκεται ευκολα και οτι και οι γιατροι την χανουν πολλες φορες, και ειμαι μονιμος χεσμενος πανω μου. Νιωθω και τυψεις για τους γονεις μου και του φιλους μου που τους εχω τρελανει με αυτα. Νομιζω οτι βλεπω και θολα απο το ενα ματι, αλλα κατα αλλα ΣΚΑΤΑ. Σκατα? μαλλον οχι... Νεος, με δουλεια 2 πτυχια, φιλους, οταν αλλοι πεινανε και δεν εχουν βρακι να βαλουν. Αλλα ετσι ειναι ο ανθρωπος.. ΕΓΩκεντρικο ον....

    Αυτα. Ολα αυτα τα εγραψα γιατι πιστευω πως με την συζητηση γινονται θαυματα. Και ποσο μαλλον απο ανθρωπους που ισως μοιραζονται και τα ιδια συμπτωματα. Οποτε εδω ειμαι να τα πουμε και να νιωσουμε καλυτερα..

    Και τελος θα μοιραστω και αυτο μαζι σας. Ειναι μια δεσμευση με τον εαυτο μου. Και δεν ειναι σαν αυτη με το τσιγαρο καθε Πρωτοχρονια. Αν ποτε με αξιωσει ο απο πανω να βγω απο αυτο το μαρτυριο θα γραψω ενα βιβλιο. Για να βοηθησω και εγω ανθρωπους σαν εμας που περναμε αυτα τα μαρτυρια, απο την ποιο υπουλη ασθενεια της εποχης μας... Το αγχος

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    9
    Καλά είναι απίστευτο. Πριν να γίνω μέλος εδώ νόμιζα ότι είμαι η μόνη που περνάει αυτό το βάσανο. Τι να σου πω από μικρή και εγώ αγχώδες άτομο, να θέλω να είμαι τέλεια σε όλα ! Οταν σπούδαζα με βρήκε άγχος. Ζάλη και αστάθεια! Περπατούσα σαν χαμένη στο δρόμο..Αφού έκανα εξετάσεις και δεν μου βρήκαν τίποτα ηρέμησα. Αποφοίτησα και πάλι με ξανα βρήκε..23 χρονών είμαι και αντί να είμαι μες την τρέλα κάθομαι και τραβάω ότι τραβάω. Αν βγω έξω δύσπνοια, αστάθεια, τρέμουλο ! Πόδια έχω και νομίζω ότι δεν με βαστάνε. Τώρα άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά! Πρέπει να το καταπολεμήσω. Να σου πω κάτι δεν χρειάζεται να φοβάσαι. Τίποτα δεν έχεις! Και μόνο που κάνεις τέτοιες σκέψεις είναι φανερό άγχος έχεις. Βρες τα με τον εαυτό σου. Εγω λέω στον εαυτό μοτ πως δεν έπαθα κάτι όταν βγήκα. Πχ δεν λιποθύμησα ποτέ! Ο φόβος φαίρνει αυτά τα δυσάρεστα συμπτώματα οπότε μην ανησυχείς..

  3. #3
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    Καλά είναι απίστευτο. Πριν να γίνω μέλος εδώ νόμιζα ότι είμαι η μόνη που περνάει αυτό το βάσανο.
    διαβαζω κατεβατα με το ιδιο θεμα πανω απο ενα χρονο

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    130
    φιλαράκι όντας στην ίδια ηλικία με περίπου ίδια ζωή πτυχία κλπ, θα σου πρότεινα να πας σε ένα πολύ καλο ψυχίατρο που να έχει σπουδάσει εξωτερικό κατά προτίμηση να σου δώσει κάποια φάρμακα τις προκοπης, αυτό που παίρνεις τώρα είναι μέτριο. εσύ θες SSRI/SNRI να σου ανεβεί και λίγο η διάθεση.

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    14
    Οταν κανεις τις εξετασεις και βγαινουν αρνητικες τι σκεφτεσαι; Μηπως να πας σε ψυχιατρο στην περιοχη σου γιατι δεν εχει τοση σημασια να ειναι ο καλυτερος αλλα να ειναι ενας καλος γιατρος κοντα σου που να μπορει να παρακολουθει την εξελιξη σου καθε μηνα περιπου. Παντως επειδη εισαι πολυ νεος μην το αφηνεις στην τυχη του ουτε να περασει μονο του. Ειναι δυσκολο οταν βλεπεις οτι εχεις σωματικα συμπτωματα να αποδεχτεις οτι τα αιτια ειναι ψυχολογικα, αλλα εφοσον εχεις κανει ολες τις εξετασεις ετσι ειναι.. Και αν συνεχισεις να ελεγχεσαι σωματικα το μονο που θα κανεις ειναι να τροφοδοτεις την κατασταση την οποια βιωνεις

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    3
    Λυπάμαι πολύ που από τέτοια ηλικία εσύ παθαίνεις αυτά τα πράγματα.
    Και εγώ είχα μια ζωή ψυχοσωματικά αλλά οφείλω να ομολογήσω όχι και έτσι και σίγουρα όχι σε τέτοια ένταση και όχι συνέχεια ούτε από τα 23.
    Προσπαθώ να αποφεύγω μάλιστα τέτοιες συζητήσεις ακριβώς για να μην μου υπενθυμίζουν τα δικά μου "προβλήματα" δήθεν προβλήματα.
    Τώρα πια κοντά στα 40 έχω μάθει να τα ελέγχω πολύ καλύτερα αν και τα τελευταίο έτος έχω κάνει κάθε εξέταση που μπορεί να φανταστεί κανείς.
    Εν κατακλείδι για να μην κουράζω εάν οι γιατροί δεν ανησυχούν, εάν τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν είναι ανησυχητικά , εάν δεν συμβαίνει τίποτα το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σοβαρό τότε σου λέω ότι θα περάσεις πολλούς μήνες έτσι ακόμα και στο τέλος (εάν υπάρξει τέλος σε αυτά) θα έχεις περάσει άσχημα ενώ άλλοι στην ηλικία αυτή θα είναι τελείως ανέμελοι.
    Ειδικός φυσικά ψυχολόγος πολύ πιθανόν να βοηθήσει αποτελεσματικά μήπως παθαίνεις και κρίσεις πανικού μέσα σε όλα αυτά.
    Υ.Γ:Πληροφοριακά , ο μόνος μα ο μόνος τρόπος να βρεις την σκλήρυνση κατά πλάκας είναι οι μαγνητικές εγκεφάλου - κανείς άλλος.

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2013
    Posts
    10
    Axxx ... διαβασα το κειμενο σου και η αληθεια ειναι φιλε οτι δακρυσα, διοτι θυμηθηκα αυτα που περναω και εγω... εισαι μολις 23 χρονων και σε καταλαβαινω, και εγω απο τα 23 τα εχω αυτα και ειμαι μολισ 25 τωρα... υπηρχαν μερες που νομιζα οτι ειμαι τρελη.... τι να σου πω υπομονη;;; θα σου πω κατι που μου ειπε ενας καρδιολογος (μετα απο τις 10 φορες που με εξετασε μεσα σε ενα χρονο).. Κουκλα μου μου λεει δεν ειναι αρρωστη η καρδια σου αλλα το μυαλο σου, μονη σουυ θα βρεις την λυση... ολα αυτα μου ειπε δεν ειναι αγχος της μια στιγμης αλλα συσσωρευμενα γεγονοτα πολλων χρονων... και ειχε δικιο..... χρειαζεσαι ανθρωπους να σε ακουσουν, να ακουσουν εσενα και τα προβληματα σου, χωρις να σε κρινουν χωρις να σε πουν τρελο... ειναι πολυ σημαντικο... χρειαζεσαι ατομα που θα σε κανουν να γελας δυνατα τοσο δυνατα για να τα ακους και εσυ.... πραγματικους φιλους... ειναι τοσο κοινο αυτο που λεω αλλα τοσο αληθινο.. εγω οταν το περασα αυτο ειχα παρα πολλους φιλους διπλα μου αλλα κανεναν που να ειναι ετοιμος να διαχειρηστει αυτο που μου συνεβαινε εκεινη την περιοδο, κανεις δεν πεθανε απο το αγχος κανεις..... οσο για την ΣΚΠ φυσικα και δεν εχεις κατι τετοιο διοτι αυτο που εχεις φιλε μου ειναι η λεγομενη αρρωστοφοβια που προκαλει τετοια συμπτωματα και ειναι ολα εξισου τρομακτικα οσο φαινονται... αν θελεις οτιδηποτε μπορεις να μου στειλεις μνμ να μιλησουμε....

  8. #8
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    θα πρεπει να γραψεις αλλα 33 περιπου μην στο φορουμ για να στηλεις κ να λαβεις πμ

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    14
    Σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις σας. Alone Angel εχω κανει απειρες συζητησεις με γιατρους για το θεμα της ΣΚΠ. Οταν φτασεις σε σημειο να εχεις εστιες στον εγκεφαλο η ασθενεια θεωρειτε πλεον σε προχωρημενο σταδιο. Συνηθως ο γιατρος (νευρολογος) στηριζετε στο ιστορικο του ασθενη και οχι σε μια μαγνητικη και μονο, για τον λογο του οτι η μαγνητικη μπορει να ειναι καθαρη αλλα η ασθενεια να υπαρχει, οπως και το αντιθετο ( να υπαρχουν εστιες - φαινονται σαν μικρα ασπρα στιγματα στην μαγνητικη - τα οποια μπορει να προερχονται ακομα και απο χρονια ημικρανια). Ολοι ομως συμφωνουν οτι η μαγνητικη ειναι ενα πολυ καλο εργαλειο το οποιο βοηθα στην διαγνωση. Απο εκει και περα δεν μπορω να ζητησω με το ζορυ μαγνητικη, ειδικα στο εξωτερικο. Εγω απλα θα στηριχθω στις διαβεβαιωσεις 4 γιατρων (ο ενας απο αυτους ειδικος στην ΣΚΠ) οτι αυτη η περιπτωση δεν υπαρχει. Επισης για καποιες απαντησεις που με συμβουλευουν να κανω ψυχοθεραπεια, στο μυνημα μου αναφερω πως κανω εδω και δυο μηνες. Οσοι-ες θελετε παντως να μιλησουμε το mail μου ειναι [email protected] (εκανα εναν fake λογαριασμο γιατι θελω να διατηρησω την ανωνυμια μου) και τα λεμε απο εκει.

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    14
    Tracy, οταν κανω εξετασεις και βγαινουν αρνητικες νιωθω ανακουφιση αλλα και μια μικρη απογοητευση που το μαρτυριο μου συνεχιζετε χωρις να βρισκο καποιο αιτιο. Οσο για τον ψυχιατρο τον αποφευγω και δεν τον συστηνω και σε κανεναν αλλον. Συζητησεις που κανω με φιλους μου που κανουν διδιακτορικα στην ψυχολογια, συμφωνουν στο γεγονος οτι οτι η ψυχιατροι, στην πλεοψηφια τους, προσπαθουν να κουκουλωσουν το προβλημα με φαρμακα και οχι να το λυσουν. Εγω εχω απευθυνθει σε ψυχολογο και αυτο συμβουλευω και αλλους σε παρομοια θεση με εμενα να κανουν. Σε ολα τα υπολοιπα συμφωνω απολυτα. Ειδικα στο οτι ολα τα προβληματα ψυχολογικης φυσης ειναι καλο να τα λυνεις με βοηθεια ειδικου. Φιλικα!

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    14
    Chrisaki, nick_electro kai pasxalita σας ευχαριστω για τα ωραια λογια σας και περιμενω να στειλετε μυνημα στο mail που αφησα ποιο πανω να τα λεμε.

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2014
    Posts
    14
    Aleksandre παρε και εσυ μια απαντηση μπας και φτασω τα 33 μυνηματα που λες

  13. #13
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    Quote Originally Posted by psycology View Post
    Aleksandre παρε και εσυ μια απαντηση μπας και φτασω τα 33 μυνηματα που λες
    χαχαχαχαχαχαχαχα

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2013
    Posts
    10
    χαχαχαχχα ετσι οπως πας θα τα φτασεις τα 33

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Posts
    163
    psycology φιλε μου καλωσηρθες...αν και καλυτερα να μη χρειαζοταν να ερθεις...κγω παθουσα...στα 24 μου αρχισανε ολα,το 2008...σας παρακαλω μη κανετε πραξειςςςςςςςςς...δεν ειμαι κ τα 6 χρονια σαυτη την αθλια κατασταση...ευτυχως...εκανα και ενα διαλειμματακι 3 σχεδον χρονων...αλλα τωρα δυστυχως,ειμαι νομιζω,χειροτερα απο ποτε...ππππφφφφφφφφφ...
    Αυτο που λες πως δε βλεπεις καλα,με απασχολει και μενα το τελευταιο καιρο...ειναι καινουριο συμπτωματακι,ετσι για να μη βαριομαστε βρε αδερφε...φυσικα πηγα κγω σε οφθαλμιατρο και δε βρηκε τπτ...αλλα παραμενει...και ειναι πολυ κουραστικο και ενοχλητικο...τι ακριβως νιωθεις εσυ;;;
    Κατα τα αλλα,η συμβουλη μου...προσπαθησε να τα διαγραψεις ολα αυτα,οσο ειναι νωρις...δεν εχεις τπτ και δε προκειται να παθεις το παραμικροοοοοο!!!

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. ΦΟΒΟΣ ΦΟΒΟΣ ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ,ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ...
    By POP in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 9
    Last Post: 19-10-2021, 21:15
  2. καρκινος
    By mateo in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 1
    Last Post: 02-07-2012, 03:24
  3. ΑΓΧΟΣ 'Η ΚΑΡΚΙΝΟΣ?
    By dream84 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 12
    Last Post: 24-07-2010, 14:59
  4. Νοσοφοβια η καρκινος...
    By Panito in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 57
    Last Post: 29-06-2009, 10:20
  5. καρκινος
    By Sofia in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 30
    Last Post: 26-12-2007, 15:44

Tags for this Thread

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •