Πειτε μου οτι δεν ειμαι η μονη..

[λιλιουμ]

Σκεφτομαι οτι δε μπορω να σχετιστω με αντρα. Και ειναι αστειο γιατι μπορω να εχω αριστες εως υπεροχες κοινωνικεσ/φιλικες/συγγενικες/συναδελφικες σχεσεις με τα αρσενικα, αλλα μου ειναι απολυτως αδυνατον να λειτουργησω καλα σε επιπεδο ερωτικης σχεσης.

Χανω τον εαυτο μου, χανω το κεφι μου, χανω την αισιοδοξια, το χιουμορ και την αυτοπεποιθηση μου με το που αρχισω απλα να εμπλεκομαι με καποιον λιγο παραπανω συναισθηματικα, φυγουμε δλδ απο το πολυ αρχικο σταδιο της γνωριμιας και του φλερτ και του ενθουσιασμου. Παυω να με αναγνωριζω πια, αλλαζω σε ολους τους τομεις γενικοτερα, χανω τη λιλιουμ. Πως γινεται αυτο το μαγικο πραγμα, και θα σταματησει ποτε να συμβαινει? ΑΠορω..

Με προσεγγισε ενα παιδι πολυ ωραιο, το στυλ μου, πολυ ομορφα, ε δεν ηταν να μαρεσει και να γουσταρω και να χαρω και να περασω καλα, με το που φαινεται οτι μπορει να παει παρακατω, σταματησα να ειμαι εγω. Γινομαι εναν μιζερο ανασφαλες δυστυχισμενο πλασμα.

ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ και δε μπορω να το εξηγησω. Τα παιδικα μου βιωματα φταινε? Τα στραβα του χαρακτηρα μου? Το συμπαν? Το παθαινει κανενας αλλο ανθρωπος αυτο?? Η ειμαι η μοναδικη στην ανρθωποτητα?

[Deleted-member-18-05-2015]

Η ανασφαλεια σου φταιει , τι αλλο μπορει να ειναι?
Φοβασαι μηπως τον απογοητευσεις εναν ανδρα που θελει να σε πλησιασει?Φοβασαι μηπως απογοητευτεις εσυ απο αυτον?Μονο εσυ μπορεις να τα απαντησεις αυτα..

[betelgeuse]

Λιλι , κρινοντας απο τον εαυτο μου θα σου ελεγα, οτι μπορει , ισως κατα βαθος να μην εχεις γνωρισει αντρα που να σου ταιριαζει για σχεση?.

[λιλιουμ]

mnimonio δεν ξερω. οταν ειμαι μονη μου δεν εχω καμια ανασφαλεια. Σκαω απο αυτοπεποιθηση και χαρα. Να μη μπλεκομαι δλδ για να μην αισθανομαι ανασφαλης. Γιατι μου βγαινει τοσο εντονα δεν ξερω. Και πως φευγει αυτο, αν φευγει.

beteelgeuse δεν ξερω. 30 χρονια φουρναρης... εεεχω ψηηηηησει :p

[Deleted-member-18-05-2015]

Δεν ρωτησα για το πως εισαι μονη.Ρωτησα τι σε φοβιζει οταν σε πλησιαζει καποιος ανδρας παραπανω , μην τον απογοητευσεις? Μην σε απογοητευσει εκεινος?

Νιωθεις ξαφνικα κατωτερη των περιστασεων ?

[δελφίνι]

Συμβαίνει και σε μένα. Ίσως φοβόμαστε την αποτυχία της σχέσης.

[Θεοφανία]

Η ανασφαλεια σου φταιει , τι αλλο μπορει να ειναι?
Φοβασαι μηπως τον απογοητευσεις εναν ανδρα που θελει να σε πλησιασει?Φοβασαι μηπως απογοητευτεις εσυ απο αυτον?Μονο εσυ μπορεις να τα απαντησεις αυτα..

...συμφωνώ απόλυτα :)

[Gothly]

Συμβαίνει και σε μένα. Ίσως φοβόμαστε την αποτυχία της σχέσης.

μαλλον φοβαστε την επιτυχια στις σχεσεις..
υπαρχει κ ο φοβος της επιτυχιας. μου τον ανελυσε η ψυχολογος μου, κ μου'πε οτι οφειλεται στη τελειομανια μου.
τωρα αυτα στο καθενα ειναι διαφορετικα. κ γω αυτα δε τα παθαινω στις σχεσεις.
ομως μπορει να φοβασαι μια επιτυχιμενη σχεση. μπορει να εχεις βαλει πολυ υψηλους στοχους για μια σχεση-την εξελιξη της κλπ.

[Macgyver]

Λιλιουμ , πολυ δυσκολα να βγαλει καποιος συμπερασμα τι κανεις λαθος , το καταλαβαινεις , εξυπνη εισαι , εκτος αν σε δει σε εν δρασει . Πιο καλα να ρωτησεις καποια φιλη σου , η τον κολλητο σου , που λες οτι εχεις .

[66psy]

...ή μαλλον εχεις μαζεψει πολλες αρνητικές εμπειριες απο σχεσεις σου με αντρες ή μπορει καταβαθος να σου αρεσουν οι γυναικες :P
το λιλιουμ κανει ασυναισθητα συνειρμο στο μυαλο μου με το lithium (οχι το χαπι, το τραγουδι)

[mama]

κι όμως, νομίζω ότι είναι θέμα αυτοπεποίθησης... το είχα κι εγώ, μέχρι τα 25 περίπου... μετά, άλλαξαν οι συνθήκες και άλλαξα κι εγώ... εντελώς όμως... ίσως δεν πρέπει να διαχωρίζουμε τους τομείς της ζωής μας τόσο στεγανά γιατί σχετίζονται πολύ μεταξύ τους... τελικά, στη δουλειά, στην παρέα, παντού, είμαστε ο ίδιος άνθρωπος...
ακόμα και η "τελειομανία" χαμηλή αυτοεκτίμηση δείχνει νομίζω (είναι ο φόβος της απόρριψης που μας κάνει να θέλουμε να είμαστε αλάνθαστοι)

[λιλιουμ]

o φοβος της επιτυχιας, πολυ σοφη κουβεντα :p δεν ειναι τυχαιο πως ολες οι επιλογες συντροφου που εκανα διασφαλιζαν οτι δε θα υπαρχει μελλον και επιτυχια :p

οσο για την ανασφαλεια, ναι το δεχομαι μου βγαινει ανασφαλεια, αλλα πως να το πω, δε με αναγνωριζω. Δεν ειμαι εγω ετσι. καλυτερα απο το "χανω τον εαυτο μου" δε μπορω να το αποδωσω.

οι γυναικες μια χαρα οντα ειναι μονο που δε μπορω να τις ερωτευτω!

οι αρνητικες εμπειριες τωρα.. αυτο παει πολυ πισω.. λες τοσο πολυ να με σημαδεψε η σχεση με τον φαδερ μου?

αυτοπεποιθηση χμ.. Παει μαζι με την ανασφαλεια. ΤΟ θεμα μου ειναι ο μαγικος τροπος με τον οποιο ξεφυτρωνει.

[Macgyver]

αυτοπεποιθηση χμ.. Παει μαζι με την ανασφαλεια. ΤΟ θεμα μου ειναι ο μαγικος τροπος με τον οποιο ξεφυτρωνει.

Δεν ξεφυτρωνει μαγικα , ειναι σε λανθανουσα κατασταση και αφυπνιζεται . Τωρα που το βρηκες , τι θα κανεις ?

[Remedy]

κι όμως, νομίζω ότι είναι θέμα αυτοπεποίθησης... το είχα κι εγώ, μέχρι τα 25 περίπου... μετά, άλλαξαν οι συνθήκες και άλλαξα κι εγώ... εντελώς όμως... ίσως δεν πρέπει να διαχωρίζουμε τους τομείς της ζωής μας τόσο στεγανά γιατί σχετίζονται πολύ μεταξύ τους... τελικά, στη δουλειά, στην παρέα, παντού, είμαστε ο ίδιος άνθρωπος...
ακόμα και η "τελειομανία" χαμηλή αυτοεκτίμηση δείχνει νομίζω (είναι ο φόβος της απόρριψης που μας κάνει να θέλουμε να είμαστε αλάνθαστοι)

συμφωνω σε ολα.
αυτοπεποιθησης και αυταξιας θα ελεγα.
ισως οι εκ των προτερων λαθος επιλογες που διασφαλιζαν την αποτυχια, να ηταν επειδη δεν πιστευεις οτι αξιζεις την ευτυχια.

[λιλιουμ]

συμφωνω σε ολα.
αυτοπεποιθησης και αυταξιας θα ελεγα.
ισως οι εκ των προτερων λαθος επιλογες που διασφαλιζαν την αποτυχια, να ηταν επειδη δεν πιστευεις οτι αξιζεις την ευτυχια.

μηπως δεν ειναι οτι δεν πιστευα οτι αξιζω την ευτυχια, αλλα φοβομουν τη μακροπροθεσμη δεσμευση με εναν ανθρωπο, γιατι τις ειχα αποδωσει μοναχα αρνητικα χαρακτηριστικα, βασανα και πονο? γιατι αυτο ειχα δει μες στην οικογενεια μου??

οσο για την αυτοποιθηση και την αυταξια συμφωνω. εχω αρχισει να παιρνω τα πανω μου ομως τωρα..

συμφωνω μαγκαιβερ οτι ειναι σε λανθανουσα κατασταση, με το ξεφυτρωνει ηθελα να πω πυροδοτειται ξαφνικα. τσακ μπαμ. φοβερο.

τι θα κανω τωρα που το ανακαλυψα δεν ξερω. το πρωτο πραγμα λενε ειναι να το συνειδητοποιησεις, και μετα αρχιζει η αλλαγη.. σας ευχαριστω παντως παιδια για τις απαντησεις σας :)