Καλημερα σε ολους , διαβαζω το φορουμ για παρα πολυ καιρο και μολις σημερα αποφασησα να γραψω , η μαλλον ειχα αρκετα περισσοτερο χρονο για να γραψω . Καταρχην να σας χαιρετισω ολους . Ειμαι η Βικυ απο Θεσσαλονικη , ειμαι 38 ετων και ειμαι μαμα με 3 τελεια παιδια . Υποφερω απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου απο εκτακτοσυστολικες αρρυθμιες και διαφορα αλλα συμπτωματα αγχωδους διαταραχης οπου ανα καιρους εμφανιζονται η εξαφανιζονται και ζω λιγο καλυτερα απο πριν . Αγχος πολυ οταν εχω ειναι περιοδος συμπτωματων ή οταν δεν ειναι αγχος για εμφανιση αυτων . Βεβαια ειναι φορες που ζω απαλλαγμενη απο καθε συμπτωμα η αγχος και τοτε ειναι λιγο καλυτερα . Επισκεψη σε γιατρους πολλες , πολλοι διαφορετικοι γιατροι , μεχρι που εδω και 6 χρονια εχω τον ιδιο , το θεωρησα οτι ειναι πλεον χασιμο χρονου να αλλαζω συνεχεια καρδιολογους . ΓΙα μεγαλα διαστηματα εζησα χωρις αρρυθμιες εως και 1μιση χρονο μαζεμενο , βεβαια ειχα παρουασιασει αλλα συμπτωματα οπως δυσπνοιες κτλ αλλα τελικα δεν εχω αποφασισει ακομα τι ειναι χειροτερο απο το αλλο . Στις 2 πρωτες μου εγκυμοσυνες τα πραγματα ητανε ανεξελγκτα επι 10ημερου η καρδια μου χτυπουσε συνεχεια αρρυθμα μετα ενα μικρο διαλλειμα και μετα παλι τα ιδια και μετα απλα ε3αφανιζοτανε αφηνοντας πισω τους συντριμια και μια φοβισμενη βικυ η μαλλον τρομοκρατιμενη . Στην τριτη εγκυμοσυνη η τρομοκρατια κρατησε 2 μερες , αλλα σε ολη την εγκυμοσυνη ειχα καθημερινες αρρυθμιες ομως οχι πανω απο 3-4-5 το πολυ . Εκτος εγκυμοσυνων , παθαινα διαφορες κρισεις με ενα διαστημα με αρκετες αρρυθμιες εως 10 τη μερα το πολυ 20 ή πιο ελαφρια κατασταση με 3-4 τη μερα . Μετα και παλι ε3αναφιζοντουσαν , ολο αυτο ειναι το σκηνικο του ..... τρομου, οσο ξαφνικα και απροσδοκιτα ερχονται τοσο ξαφνικα φευγουνε , μπορει να κρατησουνε απο 1 εως 10 μερες και μετα παλι απο 1 μηνα . Το σιγουρο ειναι οτι ερχονται μετα απο ενα μεγαλο διαστημα εντονου στρες που θα εχω περασει εγω , εσωτερικου στρες . Ολο αυτο ξεκινησε το 2004 με ταχυπαλμιες , ξαφνικες ταχυπαλμιες , στα καλα καθουμενα 120-130 σφυγμοι σε ηρεμια . Ετρεξα σε παρα πολλα νοσοκομεια και παντα η απαντηση ιδια , δεν εχεις τιποτα . Τις αρρυθμιες τοτε δεν τις φοβομουνα δεν ειχα και πολλες , ητανε σπανιες . Αυξηθηκανε ραγδαια στην πρωτη εγκυμοσυνη , δηλαδη ουσιαστικα ζω με αυτες εδω και 8 χρονια πλεον . Απο χαπια , εχω παρει ιντεραλ και δεν βοηθησε και καποια αλλα που δεν βοηθησανε , η τελευταια συζητηση με το γιατρο μου , εναν πραγματικα υπεροχο ανθρωπο που με ανεχεται οταν παω εντρομη χτυπημενη απο καποια κριση αρρυθμιων ηταν να παρω ενα ηρεμο αγχολυτικο το βεσπαρ , το ειχα παρει ενα διαστημα στη 2η εγκυμοσυνη και με βοηθησε λιγο . Η γενικη κατασταση της υγειας μου ειναι καλη, αμα εξαιρεσεις λιγο τα υψηλα μου τρυγλικεριδια ,αλλα αυτο ειναι θεμα των 20 παραπανω κιλων που εχω και κανω διατροφη και για να τα χασω και για να μειωθουνε τα τρυγλεκιριδια μου .Ψυχολογους εχω αλλα3ει επισησ πολλους , με τελευταιο να εχω μεινει 7 χρονια , τουλαχιστον μου θεραπευσε τις κρισεις πανικου που παθαινα την εποχη των ταχυπαλμιων , απο και περα δεν καταφερε να κανει τη διαφορα με τις αρρυθμιες . Ο αντρας μου παντα διπλα μου , σε ολα αυτα να προσπαθει και εκεινος τις περιοδους των κρισεων να βρει λυσεις με τη δουλεια τουθ για να ειναι σπιτι περισσοτερο και να φροντιζει τα παιιδα οσο περισσοτερο γινεται .
Ευχαριστω που με ακουσατε , η μαλλον που με διαβασατε .