Results 16 to 21 of 21
Thread: διαζυγιο γονεων
-
27-11-2007, 20:06 #16
- Join Date
- May 2007
- Posts
- 328
Γονέας δεν γεννιέται κανένας. Γίνεται κι εκπαιδεύεται καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής.Λάθη κάνουν όλοι οι γονείς. Τα τραγικά λάθη δε συγχωρούνται που έχουν αντίκτυπο στην ψυχική υγεία του παιδιού μέχρι την ενήλικη ζωή του,μην πώ και όλη τη ζωή του. Εδώ μέσα αν ρωτήσεις κάποιο προβληματάκι μικρό ή μεγαλύτερο θα είχαμε όλοι με με τους γονείς μας.
Όσο για το διαζύγιο,είναι άλλη ιστορία, είναι μύθος αν κάποιος πιστεύει ότι θα είναι ανώδυνο για το παιδί. Αυτό είναι αδύνατο, εκτός ελάχιστων περιπτώσεων. Αλλά να χρησιμοποιούν οι γονείς το παιδί για τις κόντρες τους είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ! Το έζησα στο πετσί μου κι ας μη χώρισαν οι γονείς μου. Ο ένας να βρίζει τον άλλον μπροστά μου. Ακόμη ζητάω εξηγήσεις απ τη μητέρα μου γιατί το έκαναν αυτό. Δεν μπορώ να το χωνέψω. Ακόμη της λέω να μου ζητήσει συγνώμη.
- 27-11-2007, 20:18 #17
- Join Date
- Sep 2006
- Posts
- 2,456
Το κακό με την περίπτωση του παγωμένου, ίσως και με τη δική σου, είναι ότι δεν υπάρχει \"καταφύγιο\". Κάπου να ηρεμήσει στο σπίτι. Ευτυχώς τώρα είναι στις σπουδές του κι η απόσταση πάντα βοηθάει να δούμε τα πράγματα, από που αλλού, εξ αποστάσεως. Τα σχήματα φαίνονται καλύτερα από μακρυά. Ακόμα και το δικό μας.
Να προσθέσω, με έναυσμα αυτό που είπες στο τέλος, ότι να ψάχνεις για δικαίωση μπορεί να είναι ψυχοφθόρο. Το λες μία φορά κι αν είναι το δέχεται. Μετά κάνεις τη ζωή σου.
27-11-2007, 20:28 #18
- Join Date
- May 2007
- Posts
- 328
Η λύση που βρήκα εγώ ήταν να φύγω από σπίτι για πάρα πολλά χρόνια. Παρόλα αυτά, πάντα θα ψάχνω δικαίωση, γιατί σαν παιδί δεν τους είχα ζητήσει να μείνουν μαζί και να μου παρέχουν διάφορα. Αυτοί το διάλεξαν. Εγώ τους είχα ζητήσει να μην προσβάλλουν ο ένας τον άλλον γιατί τους αγαπούσα και τους δυο. Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβαν.
28-11-2007, 18:36 #19
- Join Date
- Sep 2006
- Posts
- 2,456
Φίλη magda,
στη δική μου περίπτωση ο πατέρας μου με είχε εγκαταλείψει. Εντελώς. Ζήτημα αν τον είδα 4-5 φορές σε 30 χρόνια...!
Η απάντηση του όταν τον έψαξα: εσύ φταις.
Πέρασα περίπου 2 χρόνια προσπαθώντας να έχω πατέρα. Είχα αγριέψει, σαν αγρίμι ήμουνα. Προσπάθεια-απόρριψη. Όταν τελικά μου είπε \"εσύ φταις\", τα πάντα καθάρισαν. Δεν τον ξαναενόχλησα ποτέ πια. Μερικοί άνθρωποι απλά δεν δέχονται. Ήθελα αυτή τη δικαίωση πάρα πολύ. Να μου πει γιατί με είχε εγκαταλείψει. Ένα τεράστιο γιατί. Δεν υπάρχει γιατί. Γιατί είναι μ@..κας. Και δεν πρόκειται να το δεχτεί ποτέ.
Προχωράμε.
28-11-2007, 18:49 #20
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Αλέξανδρε, δεν εγκατέλειψε εσένα αλλά τις ευθύνες που δεν άντεξε οπως φαινεται να αναλάβει. Γιατί, λίγη σημασία έχει...ειδικά για σενα.
Αν θέλει ας ψάξει να το βρει μόνος του...εσύ εισαι πλέον άντρας.
28-11-2007, 18:55 #21
- Join Date
- Sep 2006
- Posts
- 2,456
100% σύμφωνος.
n/t
Ένα μικρό γρομπαλακι στον λαιμό δεξιά κάτω από το σαγόνι
26-06-2025, 12:41 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή