Φιλία, Εχεμύθεια, Απιστία υπάρχουν όρια;

[Eleni5000]

Με την φίλη μου Χ είμαστε φίλες από μικρά παιδιά. Οι οικογένειες μας είναι πολύ κοντά και έχουμε μεγαλώσει σαν αδελφές. Περάσαμε πολλά όλα αυτά τα χρόνια, σπουδάσαμε στις ίδες πόλεις, στις ίδες χώρες, σε ξεχωριστές, τσακωνόμασταν τα βρίσκαμε πάντα όμως οι ζωές μας ήταν παράλληλες και αλληλοσυνδεόμενες με κάποιο τρόπο.
Είναι αυτό που θα λέγαμε κολλητή. Ξέρω τι θέλει να πεί πριν ακόμα το πεί, όπως και αυτή για μένα. Μου έχει σταθείς τα δύσκολα όπως και εγώ. Πάντα ήμασταν εκεί η μια για την άλλη.
Πρίν απο 5 χρόνια έκανε δεσμό με κάποιον που θα έλεγε κανείς οτι δεν της ταίριαζε. Ακόμα και εγώ είχα τις επιφυλάξεις μου. Στην πορεία όμως την είδα ευτυχισμένη, ήρεμη και κατάλαβα οτι ο φίλος της είναι πολύ καλό παιδί και εξαιρετικός άνθρωπος.
Αποφασίσανε να παντρευτούνε και ήμουν η κουμπάρα.
Ο άντρας της φίλης μου λείπει συχνά λόγω δουλειάς και μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αυτό είναι κάτι που η Χ το ήξερε απο την αρχή. Τον τελευταίο χρόνο όμως τα πράγματα άρχισαν να μπερδεύονται.
Μετά απο διάστημα μεγάλης απουσίας του άντρα της αισθανόμουν οτι η φίλη μου «ψαχνόταν» όταν την έκανα συζήτηση μου είπε οτι απλά δεν μπορούσε να καταπιεστεί να μην περάσει καλά. Κάποια μέρα κατάλαβα και παραδέχτηκε οτι είχε βρεί γκόμενο.
Ό γκόμενος προήλθε απο δικό μου φιλικό χώρο. Δεν ήταν όμως απλώς η τρέλα μιας βραδιάς αλλά η ιστορία συνεχιστικέ για αρκετό καιρό. Ή ίδια το έχει δικαιολογήσει λέγοντας οτι δεν ήταν έτοιμη για γάμο, οτι πιέστηκε, οτι δεν αντέχει την ζωή ώς γυναίκα κάποιου που απουσιάζει τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα. Επίσεις δήλωσε και πιστεύω οτι είναι αλήθεια οτι δεν είναι ερωτευμένη. Της εξέφρασα την έντονη διαφωνία μου για αυτό και της είπα όμως οτι πάντα θα την υποστηρίζω ακόμα και αν διαφωνώ.

Εκεί άρχισαν τα δικά μου προβλήματα, η φίλη μου αισθάνομαι ότι απομακρύνθηκε, ξέρω ότι συνέχισε τη σχέση λέγοντας μου συνεχώς ψέματα (που εγώ έκανα οτι δεν καταλάβαινα) για να τον συναντήσει, όταν ο άντρας της επέστρεψε δεν τολμώ να τον κοιτάξω στα ματία, όπως επίσης δεν τολμώ να κοιτάξω στα μάτια και κανένα απο την οικογένεια της. Ξέρω ότι αν ποτέ μαθευτεί η οικογένεια της και ο άντρας της θα τα βάλει μαζί μου. Ξέρω ότι με χρησιμοποιεί ώς άλλοθι παρ’ όλου που της είπα ότι δεν αντέχω να το κάνω αυτό και προτιμώ να μην γνωρίζω τίποτα. Επίσης το οτι γνώρισε αυτόν τον τύπο μέσω εμού, με βαραίνει ακόμα περισσότερο.

Έχω χάσει πολλά βράδια τον ύπνο μου μην γνωρίζοντας τι να κάνω. Το χειρότερο όλων είναι οτι την βλέπω πολύ ζορισμένη. Η παράλληλη της σχέση συνεχίζεται και τώρα που επέστρεψε ο άντρας της. Κάποιες φορές που προσπάθησα να της μιλήσω αρνείται οτι συνεχίζει να τον βλέπει και επίσης είναι κλειστή σα στρείδι. Δεν θέλω να την κριτικάρω, δεν έχω καμία δικαιοδοσία άλλωστε, της το είπα αυτό, αλλά δεν μπορώ να την βλέπω τόσο ζορισμένη. θα μπορούσα να την δικαιολογήσω αν συνέβαινε μια φορά. Αλλά αυτό που επαναλαμβάνεται με έχει καταρρακώσει.

Σκέφτομαι να μιλήσω στον αδελφό της, που είναι πολύ ανοιχτόμυαλος και πολύ καλός μου φίλος, ελπίζοντας οτι ίσως να μπορεί να κάνει κάτι να της βάλει μυαλό. Απο την άλλη όμως αντιλαμβάνομαι οτι αυτή η υπόθεση αφορά την ίδια και δεν είναι δικαιοδοσία δικιά μου να μιλήσω στον αδελφό της.
Εμένα δεν με ζορίζει μόνο το μυστικό που δεν τολμώ να μοιραστώ με κανένα αλλά κυρίως οι τύψεις που με κυνηγάνε ψάχνοντας να βρώ ευθύνες σε μένα που θα μπορούσαν κάποτε ίσως ο άντρας της και η οικογένεια της να μου καταλογίσουν. Κυρίως ψάχνω να βρω ευθύνες δικές μου που είναι τόσο ζορισμένη και που είμαστε τόσο απομακρυσμένες. Αν και κάνω πλέον οτι δεν υπήρξε ποτέ αυτό το σκηνικό και δεν ξέρω τίποτα νομίζω οτι στα μάτια της είμαι οτι εκπροσωπεί τις τύψεις της και αυτό την απομακρύνει απο κοντά μου. Ξέρει οτι σιωπηλά την κατακρίνω ακόμα και αν δεν θέλω να το κάνω.

Να μιλήσω σε δικό της άνθρωπο όπως τον αδελφό της ή όχι; Που φτάνει η φιλία και η εχεμύθεια που περικλύει; Αν βλέπεις τον φίλο σου να οδεύει προς την καταστροφή τον αφήνεις να το ζήσει με όποιες δραματικές συνέπειες για εκείνη κυρίως; Που μπορεί να φτάσει η φιλία;

[nikoleta87]

Ελένη καλημέρα,
Η φίλη σου έκανε μια επιλογή και όπως κάθε επιλογές που κάνουμε, θέλοντας και μη, λουζόμαστε τις συνέπειές τους. Δεν μπορείς να βάλεις μυαλό σε κανέναν. Ούτε να τον κλείσεις σε κουτάκια ηθικής και ανηθικότητας κλπ γιατί εάν μπεις σε αυτό το τριπάκι, την έχασες την μπάλα. Η δική μου άποψη είναι πως ο δικός σου ρόλος ως φίλη έχει τα δικά του όρια κι εσύ οικειοποιείσαι ρόλους που δεν είναι δικοί σου. Ακόμα κι αν εσύ η ίδια επέλεξες τον ρόλο αυτό ή στον έδωσε η φίλη σου, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τον παίξεις. Ο ρόλος σου σταμάτησε όταν της έδωσες τις συμβουλές μέσα από την ψυχή σου όχι μόνο μία αλλά πολλές φορές. Εκεί ήταν το δικό σου όριο και μέχρι εκεί φτάνει η δική σου η δύναμη. Ούτε ο αδερφός της, ούτε η μαμά της, ούτε κανείς δε θα μπορούσε να της αλλάξει μυαλό. Και σε συμβουλεύω να μην μιλήσεις σε άλλους. Γιατί αυτό θα την έστρεφε εναντίον σου και επειδή αυτό μοιάζει άμυνα, πετάς το μπαλάκι αλλού για να αλλάξεις πλευρό. Δε σου λέω ότι αυτό κάνεις ε? Σου λέω πως μοιάζει.
Γιατί όμως να νιώθεις ενοχές; έκανες ότι καλύτερο μπορούσες. Όσον αφορά το θέμα του άλλοθι, μην ανησυχείς. Με την έννοια του ότι ακόμα κι αν σταματούσες να μιλάς μαζί της, αυτή πιθανώς να σε χρησιμοποιούσε πάλι. Και όχι μόνο εσένα, αλλά και τον οποιοδήποτε. Οπότε δεν έχεις προσωπική ευθύνη. Σίγουρα θα σε χρέωναν πως εσύ σαν κολλητή τα ήξερες και δεν έκανες τίποτα και πιστεύω πως δύσκολα θα σε πιστέψουν εάν τους πεις ότι εσύ την απέτρεψες. Οπότε πάλι μπλέκεσαι και πάλι δε θα βγει άκρη. Αυτό απλά το δέχεσαι έτσι όπως είναι. Θα βραχείς από την καταιγίδα... Εγώ στη θέση σου θα απομακρυνόμουν. Ακριβώς επειδή δε θα μπορούσα να την βλέπω να οδηγείται στον γκρεμό, επειδή θα με πονούσε η ψυχή μου. Και με τη σειρά της η φίλη σου σε διώχνει. Ίσως επειδή νιώθει πως δεν την καταλαβαίνεις. Επειδή η μόνη αποδεκτή απάντηση για αυτήν θα ήτανε "Ναι, έχεις δίκιο. Σε καταλαβαίνω, καλά κάνεις αυτό που κάνεις". Ξέρεις γιατί; Γιατί είναι το πιο εύκολο. Γιατί όλοι θέλουμε να μας γλύφουνε τα αυτιά. Ίσως να είναι εγωίστρια και να μην την ενδιαφέρει να ακούσει και να βγάλει συνεννόηση, αλλά μόνο να βγει από πάνω. Αληθινή φιλία όμως κατ εμέ, είναι αυτό που έκανες εσύ. Και δεν το αντιμετωπίζω ως δική σου προσπάθεια να βάλεις τον άλλον στα καλούπια σου. Για μένα αυτή είναι η αλήθεια σου (και προσωπικά την εγκρίνω) και εκεί να μείνεις. Το σωστό είναι πάντα σωστό Ελένη και ποτέ κανείς δε θα μπορέσει να του δώσει άλλη διάσταση.
Συνεπώς, εσύ ξηγήθηκες. Κι αν απομακρυνθείς , να της πεις γιατί. Για να μην μείνει κάτι να αιωρείται. Ευθέως και ειλικρινά, έστω και για τελευταία φορά (δε θα ναι το τέλος σας, να μου το θυμηθείς). Στο φινάλε θα φανούν όλα. Όταν ξεθολώσουν όλα. Μετά την μπόρα. Τότε μόνο θα σε θυμηθεί. Ίσως όταν είναι αργά. Αλλά ίσως πρέπει να το πάθει αυτό. Για να εκτιμήσει σωστά κάτι άλλο. Αλλά αυτό είναι ο δικός της δρόμος. Στο τέλος θα σε θυμηθεί. Εσύ κοίτα να σαι σωστή, καθαρή. Συγχαρητήρια που είσαι τόσο καλή φίλη. Φαίνεται ότι την νοιάζεσαι όντως.
Καλή δύναμη σου εύχομαι...

[Remedy]

......Της εξέφρασα την έντονη διαφωνία μου για αυτό και της είπα όμως οτι πάντα θα την υποστηρίζω ακόμα και αν διαφωνώ.

Εκεί άρχισαν τα δικά μου προβλήματα, η φίλη μου αισθάνομαι ότι απομακρύνθηκε, ξέρω ότι συνέχισε τη σχέση λέγοντας μου συνεχώς ψέματα (που εγώ έκανα οτι δεν καταλάβαινα) για να τον συναντήσει, όταν ο άντρας της επέστρεψε δεν τολμώ να τον κοιτάξω στα ματία, όπως επίσης δεν τολμώ να κοιτάξω στα μάτια και κανένα απο την οικογένεια της. Ξέρω ότι αν ποτέ μαθευτεί η οικογένεια της και ο άντρας της θα τα βάλει μαζί μου. Ξέρω ότι με χρησιμοποιεί ώς άλλοθι παρ’ όλου που της είπα ότι δεν αντέχω να το κάνω αυτό και προτιμώ να μην γνωρίζω τίποτα. Επίσης το οτι γνώρισε αυτόν τον τύπο μέσω εμού, με βαραίνει ακόμα περισσότερο.

.......
Σκέφτομαι να μιλήσω στον αδελφό της, που είναι πολύ ανοιχτόμυαλος και πολύ καλός μου φίλος, ελπίζοντας οτι ίσως να μπορεί να κάνει κάτι να της βάλει μυαλό. Απο την άλλη όμως αντιλαμβάνομαι οτι αυτή η υπόθεση αφορά την ίδια και δεν είναι δικαιοδοσία δικιά μου να μιλήσω στον αδελφό της.
Εμένα δεν με ζορίζει μόνο το μυστικό που δεν τολμώ να μοιραστώ με κανένα αλλά κυρίως οι τύψεις που με κυνηγάνε ψάχνοντας να βρώ ευθύνες σε μένα που θα μπορούσαν κάποτε ίσως ο άντρας της και η οικογένεια της να μου καταλογίσουν. Κυρίως ψάχνω να βρω ευθύνες δικές μου που είναι τόσο ζορισμένη και που είμαστε τόσο απομακρυσμένες. Αν και κάνω πλέον οτι δεν υπήρξε ποτέ αυτό το σκηνικό και δεν ξέρω τίποτα νομίζω οτι στα μάτια της είμαι οτι εκπροσωπεί τις τύψεις της και αυτό την απομακρύνει απο κοντά μου. Ξέρει οτι σιωπηλά την κατακρίνω ακόμα και αν δεν θέλω να το κάνω.

Να μιλήσω σε δικό της άνθρωπο όπως τον αδελφό της ή όχι; Που φτάνει η φιλία και η εχεμύθεια που περικλύει; Αν βλέπεις τον φίλο σου να οδεύει προς την καταστροφή τον αφήνεις να το ζήσει με όποιες δραματικές συνέπειες για εκείνη κυρίως; Που μπορεί να φτάσει η φιλία;

πως θα την υποστηριζεις ακομα κι αν διαφωνεις, οταν εισαι ετοιμη να ανακατεψεις την οικογενεια της και να την εκθεσεις με τροπο που δεν ξερεις καν τι επιπτωσεις μπορει να εχει?
μαλλον τον εαυτο σου θελεις να εξασφαλισεις με μια τετοια κινηση. οτι ως "καταδοτης¨, δεν μπορει να εισαι και "συνεργος"..

νομιζω οτι σε απασχολουν δυο αντικρουομενα προβληματα κι αυτο που σε επηρρεαζει περισσοτερο ειναι το πως δεν θα εκτεθεις, εσυ..
γιατι θεωρεις τον αδερφο της καταλληλο να τον εμπλεξεις στα καλα καθουμενα? ανηλικη ειναι η φιλη σου?
αυτο που μπορεις να κανεις σαν φιλη, ειναι να της πεις την γνωμη σου κι αυτο μονο αν στην ζητησει.
σε εχει βαλει κανεις θεματοφυλακα της ηθικης του?
για την δικη σου εμπλοκη, μπορεις να της ξεκαθαρισεις ΞΑΝΑ οτι δεν εχεις σκοπο να εκτεθεις καλυπτοντας την, ουτε σου αρεσει ενας τετοιος ρολος μιας και εισαι φιλη ολων και κουμπαρα και να εχει υποψη της, οτι αν αντιληφθεις οτι σε χρησιμοποιει με τετοιον τροπο, δεν θα στηριξεις το ψεμα της αλλα θα πεις την αληθεια σε οτι σε αφορα, οποτε να προσεχει καλα τι λεει για εσενα.
αυτα βεβαια, αντικρουονται με την στηριξη που ειπες οτι της παρεχεις, οποτε ειναι κατανοητη και η δικη της απομακρυνση...

[mama]

Eleni 5000: ετοιμαζόμουν να σου πω κι εγώ τη γνώμη μου (για να έχεις πολλές) αλλά με κάλυψε πλήρως η προλαλήσασσα Remedy... ξαναδιάβασε τη...

[mama]

α... κι όσο για την ερώτηση του θέματος: ναι, σε όλα υπάρχουν όρια (και όλα από τα όρια τους παίρνουνε μορφή)

[marian_m]

Ελένη, μιλάς για τη φίλη σου σα να πρόκειται για την ανήλικη κόρη σου.
Φυσικά απομακρύνθηκε εφόσον απορρίπτεις τόσο έντονα αυτό που κάνει.
Και δεν έχει κάνει κανένα τρομερό έγκλημα!
Μπορεί να μη συμφωνείς με μια απιστία, ούτε κι εγώ τη θεωρώ λύση για να αντέχει κάποιος ένα γάμο που δεν του κάνει πλέον, όμως νομίζω ότι με τους φίλους μας συνήθως είμαστε πιο επιεικείς. Τουλάχιστον, προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τι τους οδηγεί σε τέτοιες λύσεις και έχουμε την τάση να τους δικαιολογούμε ευκολότερα από ότι κάποιον ξένο, άσχετα αν εμείς δε συμφωνούμε πάντα με τις επιλογές τους.
Αυτό δεν το βλέπω από την πλευρά σου, αλλά μάλλον σκέφτεσαι περισσότερο το τι θα σκεφτούν οι γύρω της παρά η ίδια.
Ίσως έχεις πάψει να νιώθεις το ίδιο για τη φίλη σου όπως παλιά, οπότε είναι μοιραία μία απομάκρυνση.
Εγώ πάντως θα έπαυα μεμιάς να θεωρώ φίλο μου κάποιον που σκέφτεται να με "καρφώσει" στην οικογένειά μου προκειμένου να με σώσει από την απιστία!
Έλεος, δεν έχει πέσει στα σκληρά ναρκωτικά!