Παρενεργειες απο τα χαπια

[margo44]

Eπιπλεον θελω να προσθεσω οτι οταν ξεκινησαν ολα αυτα εμεινα σπιτι λιγο καιρο δεν μπορουσα να παω πουθενα φοβομουν τα παντα.
Mετα αποφασισα οτι δεν μπορω να ζω ετσι και οτι θα συνεχισω να κανω AYTA ΠOY MΠOPΩ οχι τα πολυ δυσκολα μετρο και τετοια. Σκεφτηκα οτι το πολυ πολυ να παθω κριση με μερικους αγνωστους γυρω μου. Kαι τι θα γινει? Aντε να γινω λιγο ρεζιλι σε μερικουσ ασχετους. Kαι; Δεν θελω να παραιτηθω η ζωη ειναι μπροστα, τα καλοκαιρια ο ερωτας οι φιλοι.. Δεν θελω να φτασει μια μερα και να λεω οτι απλα δεν εζησα γιατι φοβομουν. Oσο δυσκολο και αν ειναι. Kαι ειναι.

[keep_walking]

Χαιρομαι margo44 που δεν εχεις κατι σοβαρο και το παλευεις...ναι ειναι δυσκολα.

αλλά ας μου εξηγήσει κάποιος παρακαλώ για ποιο λόγο ορισμένοι άνθρωποι μέσα σε αυτό το ταλαίπωρο φόρουμ επιμένουν να παρουσιάζουν εριστική διάθεση, χωρίς ειδικό λόγο και να μιλούν, χωρίς τελικά να λένε κάτι. Το αν τα ψυχοφάρμακα είναι καλή επιλογή ή όχι, υπάρχουν, νομίζω, αρμόδιοι γιατροί να το κρίνουν, να το μελετήσουν και αναλόγως πάθησης να κρίνουν. Προσωπική άποψη μπορεί να εκφράζει ο καθένας από μας, βασιζόμενος στο απλούστατο γεγονός, αν βοηθήθηκε από φαμακευτική αγωγή ή όχι

Μπορεις να μου κανεις παραθεση ενα μηνυμα μου που να λεω το αντιθετο?

[Relia]

Nop φίλε Keep! Έχω διαβάσει αρκετά posts σου εδώ μέσα και μπορώ να πω ότι τουλάχιστον σε εκτιμώ και σέβομαι τις απόψεις σου, αν και δε σε ξέρω προσωπικά. Γι αυτό και δεν αναφερόμουν σε σένα, συμφωνώ απολύτως μαζί σου...

[keep_walking]

Συγγνωμη

[Kassi]

Originally posted by krino

Originally posted by Kassi

Originally posted by krino
παρενεργειες θα εχεις σιγουρα αναλογα το πως λειτουργει ο οργανισμος σου.
Μην ξεχνας οτι αμα αρχισεις να παιρνεις φαρμακα βαζεις χημεια μεσα σου την οποια εθιζεις τον οργανισμο σου.
Με τα φαρμακα στην ουσια αυτο που καταφερνεις ειναι να πιεσεις τον οργανισμο σου να ισορροπήσει σε αυτο που αρνεισαι η αποφευγεις να κανεις μονη σου.
Ενδεχωμενα τα φαρμακα να κανουν την βρωμοδουλεια που \"αρνεισαι\" να κανεις μονη σου αλλα αυτο δεν θα ειναι χωρις προβληματα.

Εν ολιγεις προτεινω να εντεινεις τις προσπαθειες σου σε οτι εκανες αλλα με αλλη στρατιγικη.
Πηγαινε και σε ψυχολογο για υποβοηθηση, αλλα αποφυγε να παρεις φαρμακα,
Συνηθως οι ψυχολογοι παιζουν αυτο το το ρολο, συνηθως λεω γιατι δεν ειναι απαραιτητο.

Τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης πώς θα τα αυξήσει η φίλη μας χωρίς χάπια;;;Είναι καθαρά βιολογικό το θέμα.....Η ψυχοθεραπεία όπως έχω καταλάβει σε βοηθάει να βρεις λύσεις σε προβλήματα ώστε να ισορροπήσεις και να σταθεροποιηθείς σαν χαρακτήρας.....και ίσως μια μέρα να απαλλαγείς και από τα χάπια.......Τώρα γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που χρήζουν εφ΄όρου ζωής ψυχοφάρμακα δεν το ξέρω....

δεν το καταλαβα αυτο,
πως εσυ καταλαβες τι επιπεδα σεροτονινης εχει η φιλη μας??
και επιπλεον θα σου πω οτι οταν κλεινεις μια τρυπα και διπλα ανοιγουν αλλες τρεις πρεπει να εισαι πολυ προσεκτικη με αυτο που κανεις.....

υπαρχει ενας κοσμος (μεσα και εσυ σε αυτους) που εχουν ακουμπησει ολες τις ελπιδες τους στα φαρμακα. Δεν θα σας κρινω για αυτο δικαιωμα σας. Μην σπρωνετε ομως ολο τον υπολοιπο κοσμο προς αυτη την κατευθυνση για να νιωσετε εσεις καλυτερα για τις επιλογες σας.

Α όχι όχι..Εγώ ήμουν αυτή που αντιδρούσε στην φαρμακοθεραπεία και επιπλέον παίρνω την χαμηλότερη δόση που υπάρχει σε αντικαταθλιπτικό...Δεν θα ήθελα κανέναν όχι μόνο να παίρνει φάρμακα αλλά ούτε καν να τρέχει σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους για να λύνει πενήντα διαταραχές και κατάλοιπα του παρελθόντος.Παρά ταύτα υπάρχουν προβλήματα που δεν λύνονται χωρίς χάπια..Η φίλη μας μάς περιγράφει μάλλον μια καταθλιπτική κατάσταση η οποία δεν την αφήνει να ευχαριστηθεί την ίδια της την ζωή..Όταν εγώ πήρα χάπια ήμουν σε θέση που δεν εύχομαι να έρθεις μόνο και μόνο γιατί ξέρω πόσο χάλια είναι...να τα βλέπεις όλα μαύρα,να μην επικοινωνείς με τους γύρω σου..Να κάθεσαι και να ουρλιάζεις και να μην έχεις κοιμηθεί καλά βράδια.Να πιστεύεις ότι θα πεθάνεις και να μην μπορείς να πας απόσταση δύο λεπτών και να σε πιάνει τρόμος και ταχυπαλμία.....Να βλέπεις τους πάντες και να θέλεις να πλακωθείς μαζί τους..Να αισθάνεσαι τόσο κενή και επιθετική......Τίποτα να μην σε χαροποιεί και να προσπαθείς να βρεις δικαιολογία για να ζήσεις..Να χτυπάς τα χέρια σου στους τοίχους και να ουρλιάζεις...και να σε βλέπει ο αδερφός σου που σε έχει χεσμένη και να λέει με πόνο η Μαρία δεν είναι καλά......να πηγαίνεις σχολείο και να φεύγεις γιατί το γύρω σου περιβάλλον μοιάζει ρευστό.....και η αίσθηση του χρόνου λανθασμένη....Λοιπόν ας επανεξετάσουμε το ζήτημα των φαρμάκων και αν εσύ θα είχες δύναμη να βγεις από αυτό το λούκι χωρίς αυτά ή αν θα το άντεχες εν τέλει...

[La_ViTa]

Originally posted by Relia
Συγνώμη που θα πεταχτώ πάλι σαν την ...., αλλά ας μου εξηγήσει κάποιος παρακαλώ για ποιο λόγο ορισμένοι άνθρωποι μέσα σε αυτό το ταλαίπωρο φόρουμ επιμένουν να παρουσιάζουν εριστική διάθεση, χωρίς ειδικό λόγο και να μιλούν, χωρίς τελικά να λένε κάτι. Το αν τα ψυχοφάρμακα είναι καλή επιλογή ή όχι, υπάρχουν, νομίζω, αρμόδιοι γιατροί να το κρίνουν, να το μελετήσουν και αναλόγως πάθησης να κρίνουν. Προσωπική άποψη μπορεί να εκφράζει ο καθένας από μας, βασιζόμενος στο απλούστατο γεγονός, αν βοηθήθηκε από φαμακευτική αγωγή ή όχι. Προφανώς, η φίλη μας η Μαργκό, δεν ανήκει στους ανθρώπους που είδαν καλό, οπότε η ίδια ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ της, θα επιλέξουν εναλλακτική θεραπεία. Στη δική μου περίπτωση, αν είχα 1000000? στην Τράπεζα, σίγουρα θα καθόμουν σπίτι για κανένα χρόνο και θα έκανα γιόγκα, θα δοκίμαζα όλες τις θεραπείες που υπάρχουν (συνήθεις και εναλλακτικές) προκειμένου να γίνω καλά. Έλα όμως που δεν έχω τα περιθώρια και την πολυτέλεια να απέχω από τα πράγματα, κυρίως από τα επαγγελματικά και εφόσον δεν την \"πάλευα\" έπρεπε να βρω γρήγορα μία λύση, για να \"επιστρέψω\" στα πράγματα και να αρχίσω πάλι να κυκλοφορώ σαν άνθρωπος. Τα φάρμακα, ναι, με βοήθησαν. Εμένα όμως. Άλλον πιθανόν να μην τον βοηθούν. Χαίρομαι ειλικρινά τα παιδιά εκείνα, στα οποία τα συμπτώματα είναι πιο ήπια και δεν τα εξαναγκάζουν να κλείνονται στο σπίτι. Δυστυχώς δεν ανήκω στην κατηγορία αυτή.

Συμφωνώ με όλο το μήνυμα της Reina αλλά γενικότερα έχω βαρεθεί να διαβάζω ανά καιρούς στο forum το πόσο και αν και σε τι βοηθάνε τα ψυχοφάρμακα.Οι ειδικοί ξέρουν,και είμαι από τις περιπτώσεις που τους έχουν βοηθήσει.Και τους ευγνωμονώ γι\'αυτό.Για ποιο λόγο να είμαστε τόσο αρνητικοί σε κάτι επιστημονικό?
Κρίνο,λες να μην παρασύρουμε τους άλλους στον κόσμο που εναποθέτει όλες τις ελπίδες του στα φάρμακα? Από που έχεις βγάλει αυτό το συμπέρασμα?Και πότε έγινες τόσο ειδικός ώστε να πιστεύεις ότι όλη η ψυχοφαρμακοβιομηχανία είναι για πέταμα?
Νομίζω ότι η υπερβολή δεν εξυπηρετεί πουθενά. Η margo όπως και ο καθένας νομίζω ότι μπορεί να κρίνει αν θα έπρεπε να πάρει φάρμακα,τα οποία ενδεχομένως να τη βοηθήσουν,ή θέλει να ακολουθήσει άλλο δρόμο άνευ φαρμάκων.
Το να γινόμαστε εριστικοί,δεν χρησιμεύει πουθενά

[Reina]

λα_vita,

το post ανήκει στην Relia

[Reina]

..αυτό το θέμα με ιντριγκάρει εδώ και καιρό- θα ενημερωθώ και θα λάβω θέση..

[Sofia]

Η μητέρα μου ειναι μια περίπτωση που βοηθήθηκε από τη φαρμακευτική αγωγή, την εποχή που στην Ελλαδα, τουλάχιστον, η λέξη ψυχοθεραπεια ήταν αγνωστη λέξη.

Υπάρχουν γνωστοί μου, που έχουν επιλέξει τα φάρμακα ως μια βολική,\"εύκολη\" και γρήγορη λύση. Αλλοι, εχουν καταφύγει εκει θερώντας την εσχατη λύση. Αλλοι ματαιοπονουν προσπαθώντας να αποδειξουν μια ζωή πως δεν εχουν αναγκη βοηθεια, ενω μονο έτσι δεν ειναι...Υπάρχουν επίσης άλλες περιπτώσεις οπου δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια ώστε να τα αποφύγεις.

Πιστεύω πως πραγματικα ειναι αστειο να υποδειξει καποιος ειδικα σ αυτο το θέμα τί να κανει ο άλλος:δλδ να ναι κατηγορηματικος ή απόλυτος. Αντίθετα το να γνωρίζει καποιος οτι υπάρχουν πολλες οδοι, και οτι οι επιλογες πάντα θα υπάρχουν ειναι ανακουφιστικο κ χρήσιμο.Πραγματικά, ειναι τοσο διαφορετικος ο καθενας μας που ειναι ματαιο να παραμενουμε αμετακινητοι, ακουγοντας μονο το \"εγω\" μας.

[La_ViTa]

Συμφωνώ απόλυτα Σοφία

[krino]

Originally posted by Kassi



Α όχι όχι..Εγώ ήμουν αυτή που αντιδρούσε στην φαρμακοθεραπεία και επιπλέον παίρνω την χαμηλότερη δόση που υπάρχει σε αντικαταθλιπτικό...Δεν θα ήθελα κανέναν όχι μόνο να παίρνει φάρμακα αλλά ούτε καν να τρέχει σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους για να λύνει πενήντα διαταραχές και κατάλοιπα του παρελθόντος.Παρά ταύτα υπάρχουν προβλήματα που δεν λύνονται χωρίς χάπια..Η φίλη μας μάς περιγράφει μάλλον μια καταθλιπτική κατάσταση η οποία δεν την αφήνει να ευχαριστηθεί την ίδια της την ζωή..Όταν εγώ πήρα χάπια ήμουν σε θέση που δεν εύχομαι να έρθεις μόνο και μόνο γιατί ξέρω πόσο χάλια είναι...να τα βλέπεις όλα μαύρα,να μην επικοινωνείς με τους γύρω σου..Να κάθεσαι και να ουρλιάζεις και να μην έχεις κοιμηθεί καλά βράδια.Να πιστεύεις ότι θα πεθάνεις και να μην μπορείς να πας απόσταση δύο λεπτών και να σε πιάνει τρόμος και ταχυπαλμία.....Να βλέπεις τους πάντες και να θέλεις να πλακωθείς μαζί τους..Να αισθάνεσαι τόσο κενή και επιθετική......Τίποτα να μην σε χαροποιεί και να προσπαθείς να βρεις δικαιολογία για να ζήσεις..Να χτυπάς τα χέρια σου στους τοίχους και να ουρλιάζεις...και να σε βλέπει ο αδερφός σου που σε έχει χεσμένη και να λέει με πόνο η Μαρία δεν είναι καλά......να πηγαίνεις σχολείο και να φεύγεις γιατί το γύρω σου περιβάλλον μοιάζει ρευστό.....και η αίσθηση του χρόνου λανθασμένη....Λοιπόν ας επανεξετάσουμε το ζήτημα των φαρμάκων και αν εσύ θα είχες δύναμη να βγεις από αυτό το λούκι χωρίς αυτά ή αν θα το άντεχες εν τέλει...

Δεν ειπα οτι δεν υπαρχουν περιπτωσεις που δεν λυνονται χωρις χαπια.
Εγω λεω οτι πολλες περιπτωσεις θα μπορουσαν να λυθουν χωρις χαπια, αυτο ακριβως και οχι κατι αλλο.

Μην με βαζεις σε αυτο το λουκι τι θα εκανα εγω αν επαιρνα χαπια. Προφανως οτι κανει και ο υπολοιπος κοσμος.
Τι πρεπει να κανω δηλαδη, να παρω 2 κουτια αλοπερντιλ και μετα να ερθω να σου πω αμα περασα καλα η οχι?

[krino]

Originally posted by La_ViTa

Κρίνο,λες να μην παρασύρουμε τους άλλους στον κόσμο που εναποθέτει όλες τις ελπίδες του στα φάρμακα? Από που έχεις βγάλει αυτό το συμπέρασμα?Και πότε έγινες τόσο ειδικός ώστε να πιστεύεις ότι όλη η ψυχοφαρμακοβιομηχανία είναι για πέταμα?
Νομίζω ότι η υπερβολή δεν εξυπηρετεί πουθενά. Η margo όπως και ο καθένας νομίζω ότι μπορεί να κρίνει αν θα έπρεπε να πάρει φάρμακα,τα οποία ενδεχομένως να τη βοηθήσουν,ή θέλει να ακολουθήσει άλλο δρόμο άνευ φαρμάκων.
Το να γινόμαστε εριστικοί,δεν χρησιμεύει πουθενά

Εχω ξαναπει αρκετες φορες οτι δεν ειμαι ειδικος αυτο νομιζω ειναι σαφες.
Ωστοσο κλεινω προς ενα ρευμα που υπαρχει στο φασμα της ψυχιατρικης που ειναι εναντια στα φαρμακα.
Θελω να πω οτι δεν ειμαι εγω ο ειδικος αλλα μελετες ειδικων που εχω διαβασει που εχω διαβασει με τετοια η παρομοια συμπερασματα με εχουν πεισει για καποια ζητηματα.
Πιθανον εσενα να σε καλυπτει αλλο ρευμα, αλλα αυτο ειναι τι επεισε εσενα.

Το να υποστηριζω την αποψη μου δεν νομιζω οτι ειναι εριστικο εκτος πια οτι δεν ειναι συννομο με τις υπολοιπες αποψεις κατανταει εριστικο.

Οσο για την Χ μαργκο ειναι η μονη καταλληλη να αποφασισει τις της κανει, μιας και αυτη ειναι η ληπτρια η οχι τετοιων ουσιων και οχι εγω.

[margo44]

Kαλημερα σε ολους και όλες. Συνεχιζω χωρις φαρμακα και ετσι θα συνεχισω. Mακαρι να περασει αυτος ο εφιαλτης. Kαθε μερα φοβαμαι βεβαια και δεν μπορω να μενω μονη μου σπιτι (κλασικα). Παρολα αυτα δεν μπορω να μην ελπιζω οτι θα ερθει ενα τεος σε ολα αυτα. Eν τω μεταξυ σε λιγο καιρο θα συζησω με τον καλο μου και θελω να ειμαι καλα. Mακαρι να βρω την δυναμη που χρειαζεται να ξεκολησω το μυαλο μου. Θα παω και για γενικες εξετασεις αιματος και τετοια. Πρεπει να κοιταξω κατι συγκεκριμενο; ξερει κανεις αν εχει κατι καποια σχεση με αυτα??

[Sad]

Ψυχική Υγεία και Ελλάδα

Το παρακάτω άρθρο μας αφορά όλους.
http://psychologein.wordpress.com/2007/10/28/mental-health-in-greece/

Πάρτε μια γεύση...
\"Άλλο θέμα φυσικά είναι και η συνταγογράφηση φαρμάκων από τους ψυχιάτρους. Αυτό το θέμα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά όλο τον κόσμο. Δυστυχώς ο κλάδος της ψυχιατρικής - μιλάω για την ψυχιατρική γιατί μόνο οι ψυχίατροι έχουν δικαίωμα συνταγογράφησης - είναι άμεσα εξαρτώμενος από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες. Τα συμφέροντα που υπάρχουν πίσω από την αγορά κάθε ψυχοφαρμάκου είναι μεγάλα και οι πιέσεις ή ο δελεασμός ψυχικών λειτουργών για συνταγογράφηση φαρμάκων συγκεκριμένης εταιρίας δυστυχώς δεν είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, ή τουλάχιστον δεν είναι τόσο σπάνιο όσο θα θέλαμε. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός του χορού αυτού.\"


Είναι καλό να γνωρίζουμε για να προσέχουμε.

[Kassi]

Originally posted by Sofia
Η μητέρα μου ειναι μια περίπτωση που βοηθήθηκε από τη φαρμακευτική αγωγή, την εποχή που στην Ελλαδα, τουλάχιστον, η λέξη ψυχοθεραπεια ήταν αγνωστη λέξη.

Υπάρχουν γνωστοί μου, που έχουν επιλέξει τα φάρμακα ως μια βολική,\"εύκολη\" και γρήγορη λύση. Αλλοι, εχουν καταφύγει εκει θερώντας την εσχατη λύση. Αλλοι ματαιοπονουν προσπαθώντας να αποδειξουν μια ζωή πως δεν εχουν αναγκη βοηθεια, ενω μονο έτσι δεν ειναι...Υπάρχουν επίσης άλλες περιπτώσεις οπου δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια ώστε να τα αποφύγεις.

Πιστεύω πως πραγματικα ειναι αστειο να υποδειξει καποιος ειδικα σ αυτο το θέμα τί να κανει ο άλλος:δλδ να ναι κατηγορηματικος ή απόλυτος. Αντίθετα το να γνωρίζει καποιος οτι υπάρχουν πολλες οδοι, και οτι οι επιλογες πάντα θα υπάρχουν ειναι ανακουφιστικο κ χρήσιμο.Πραγματικά, ειναι τοσο διαφορετικος ο καθενας μας που ειναι ματαιο να παραμενουμε αμετακινητοι, ακουγοντας μονο το \"εγω\" μας.

Σε βρίσκω σε πολλά σωστή...