Φοβάμαι πως δε θα τα καταφέρω

[psychangel]

Σ΄ευχαριστώ t-c για την απάντησή σου,
ήταν ακριβώς πάνω σ΄αυτό που ρώτησα και διαφωτίζει κάπως τις απορίες μου.

Originally posted by tonic_clonic
.........
Φαντάζομαι πως και στην δική σου περίπτωση τις συνεδρείες τις κάνεις μια κάποιον ψυχολόγο.

Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτρια είναι

Originally posted by tonic_clonic
Οι ειδικοί που ακολουθούν την αναλυτική προσσέγιση συνήθως δεν δέχονται τις \"διαγνώσεις\" δλδ δεν θα σου πεί κάποιος (και δεν είναι δουλεία του να το κάνει) πως μπορεί να λέγετε αυτό που έχεις. Καταλαβαίνω όμως το πόσο σημαντικό είναι για κάποιον να πάρει μια διάγνωση, μόνο και μόνο για να ξέρει οτι αυτό το άθλιο πράγμα που αισθάνετε λέγετε κάπως, είναι αναγνωρίσιμο και άρα πιθανώς θεραπεύσιμο.

Αυτό ακριβώς ! Μιά διάγνωση για νά ξέρω το όνομα του ... εχθρού! να ξέρω με τί έχω να κάνω ! Όχι για να ελέγξω το θεραπευτή αλλά για να κατανοήσω το πρόβλημά μου

Originally posted by tonic_clonic
Επίσεις δεν έιναι δουλεία αυτής της ειδικότητας το να σου μιλήσει ή το να σου δώσει φάρμακα. Αν νιώθεις την ανάγκη να μάθεις τι έχεις, όχι με κάποια απόλυτη έννοια καθώς υπάρχουν διαφορετικές διαγνώσεις ανάλογα με την επιστημονική εκπαίδευση ή \"σχολή\" του καθένα ...

δηλαδή αυτό που μπορεί να έχει κάποιος στη Γ/Σ προσέγγιση μπορεί να λέγεται \"κατάθλιψη\" και σε μία άλλη (π.χ gestalt -στην τύχη το λέω) μπορεί να λέγεται κάπως αλλιώς π.χ. Οριακή συμπεριφορά ;ή η κατάθλιψη έχει κάποιον άλλο ορισμό που χρησιμοποιήται από άλλη προσέγγιση ;

Originally posted by tonic_clonic
................. Η ψυχαναλυτική προσσέγιση είναι μια μακροχρόνια διαδικασία, συνήθως διαρκεί ένα με δύο χρόνια. Επίσεις δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρονικός ορίζοντας. Τελειώνει όταν ο ασθενής πιστεύει πως δεν μπορεί να βοηθηθεί άλλο, ή όταν ο ψυχολόγος πιστεύει το ίδιο. Επίσεις όπως όλλες οι θεραπευτικές προσεγγίσεις δεν έχει εγγυημένη αποτελέσματικότητα, όμως το ίδιο ισχύει και για την φαρμακοθεραπεία. Αν το χρονικό διάστημα σου φένετε μεγάλο τότε μπορείς να δοκιμάσεις πιο σύντομες θεραπευτικές μεθόδους όπως η γνωσιακή/συμπεριφοριστική. Οτι και αν κάνεις όμως συζήτησε το πρώτα με τον θεραπευτή σου

όπως είπα και πιο πάνω έχει και την ιδιότητα του Ψυχιάτρου, αλλά για φάρμακα δεν έχει πει τίποτα ακόμα( Αυτό που έγραψα και στην αρχή του topic είναι οτι σ΄αυτή (τουλάχιστον) την φάση το θεωρώ να μου είναι εξαιρετικά επώδυνο να αλλάξω θεραπευτή ή και θεραπευτική προσέγγιση ....

Originally posted by tonic_clonic
Η καθάρα πρωσοπική μου άποψη είναι πως η ψυχαναλυτική προσέγγιση αξίζει τον (πολύ) κόπο, μιας και δεν προσπαθεί μόνο να σε θεραπεύσει από τη κατάσταση στην οποία βρίσκεσε αλλά και να σε φέρει και σε επαφή με τον \"πιο αληθινό\" εαυτό σου, τις επιθυμίες σου, τις φοβίες σου, τα ονειρά σου κτλ
Η κατάθλιψη είναι μια πολύ περίπλοκη διαταραχή με διαφορετική έκφραση και αιτιολογία στον κάθε άνθρωπο (και περιορισμένη κατανόηση από τους ειδικούς). Αυτό κάνει τον τρόπο θεραπείας της να είναι διαφορετικός σε κάθε άτομο. Δεν κάνουν όλες οι ψυχοθεραπείες ή όλες οι φαρμακοθεραπείες για όλους. Όμως ο μόνος τρόπος για να μάθεις αν κάτι κάνει ή δεν κάνει για εσένα είναι να το δοκιμάσεις και να το αξιολογήσεις.

Χμ! σ΄αυτό συμφωνώ ! ναι είναι σημαντικότερο ναι διερευνηθεί ο βαθύτερος εαυτός, να πας πίσω .. στις αρχέγονες αιτίες που οδήγησαν στα αδιέξοδα και στο μπλοκάρισμα της κατάθλιψης ... μάλλον, παρά να προσπαθήσεις να το ..\"κουκουλώσεις\" με κάποια βραχεία ψυχοθεραπεία που εστιάζει και επεξεργάζεται μόνο στο \"φαινόμενο\" ενεργώντας δηλαδή ... \"επιφανειακά\" και επί των συμπτωμάτων και (ισως) όχι επί των αιτιών

Καλό ταξίδι μας λοιπόν.

σ΄ευχαριστώ κ πάλι

[Sofia]

[quote]Originally posted by psychangel

δηλαδή αυτό που μπορεί να έχει κάποιος στη Γ/Σ προσέγγιση μπορεί να λέγεται \"κατάθλιψη\" και σε μία άλλη (π.χ gestalt -στην τύχη το λέω) μπορεί να λέγεται κάπως αλλιώς π.χ. Οριακή συμπεριφορά ;ή η κατάθλιψη έχει κάποιον άλλο ορισμό που χρησιμοποιήται από άλλη προσέγγιση ;
[quote]

Η διάγνωση ειναι κοινή, ο τροπος αντιμετώπισης διαφέρει. Π.χ. η Gestalt θεωρείται βιωματική μακροχρονια θεραπεια, η γνωστική συμπεριφορική βραχεια κ.ο.κ. Καποιος μπορει να μην αντεχει μακροχρονια θεραπεια, ή μια βιωματική κ να επιλεξει μια πιο γρήγορη διαδικασια. Δεν ξέρω αν ολες δουλεύουν σε ολους. Υποθέτω πώς αλλες λιγοτερο κ αλλες περισσοτερο, αναλογα κ τη φάση ή το προβλημα που μας βασανίζει.

Σε οτι αφορά το αν ειναι δουλεια ή οχι της ψυχαναλυτικής προσεγγισης να κατονομασει ή οχι το προβλημα αυτο δεν το ξέρω. Αυτο ομως για το οποίο ειμαι σχεδον σιγουρη ειναι οτι ειναι δουλεια ολων των ψυχοθεραπευτικων προσεγγισεων (ή θα πρεπε) να παραπέμψουν αν θεωρουν οτι χρειάζεται (ή μπορει να χρειαζεται) σε ψυχιατρο.

[psychangel]

Originally posted by Sofia
Δεν ξέρω αν ολες δουλεύουν σε ολους. Υποθέτω πώς αλλες λιγοτερο κ αλλες περισσοτερο, αναλογα κ τη φάση ή το προβλημα που μας βασανίζει.Σε οτι αφορά το αν ειναι δουλεια ή οχι της ψυχαναλυτικής προσεγγισης να κατονομασει ή οχι το προβλημα αυτο δεν το ξέρω. Αυτο ομως για το οποίο ειμαι σχεδον σιγουρη ειναι οτι ειναι δουλεια ολων των ψυχοθεραπευτικων προσεγγισεων (ή θα πρεπε) να παραπέμψουν αν θεωρουν οτι χρειάζεται (ή μπορει να χρειαζεται) σε ψυχιατρο.

Το καλύτερο θα ήταν να είχαμε θεραπευτές/ψυχολόγους/ψυχίατρους όχι \'δογματικά’ προσκολλημένους στις προσεγγίσεις τους αλλά να μπορούν να επιλέγουν μια διαφορική/εναλλακτική προσέγγιση για τον θεραπευόμενο τους που να είναι κατάλληλη και πιο αποτελεσματική για το πρόβλημά του. Και στην περίπτωση που ο θεραπευτής δεν κατέχει επακριβώς την κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση να του συστήνει κάποιο πιο \'ειδικό’ συνάδελφό του ...

Μιλάμε τώρα για ΜΗ \"δογματική προσκόλληση\" ....
για \"διαφορική/εναλλακτική προσέγγιση\" ....
για \"παραπομπή σε άλλο .. \'πιο ειδικό συνάδελφο΄\"
.....
Ξέρω .... ίσως είμαι μακριά νυχτωμένη ...
κι απ΄ ότι καταλαβαίνω όχι λόγω \"κατάθλιψης\" αλλά για λόγους που φάνηκαν καθαρά και μέσα από \"συζητήσεις\" των τελευταίων ημερών σε διάφορα topics του forum που αν μη τι άλλο από μόνοι τους είναι ... αιτίες που σίγουρα μόνο \"θεραπευτικά\" δε λειτουργούν στην κατάθλιψη (... για όσους δύστυχους έχουν πάρε-δώσε με την ... κυρία !)

[krino]

πως τα πας?

[psychangel]

... αν εξαιρέσουμε την απουσία/αποφυγή
του ΄χρώματος΄, της ΄μουσικής΄, των \'στίχων΄, των ΄στόχων΄,της \'διάθεσης\', ... ,
και κάθε τί άλλου που υποκινεί ΄συναίσθημα΄.....
δηλώνω \'παρούσα\' ...

έτσι επίπεδα .... flat ...
Αυτά !

[Holden]

Πηρα μια βαθια ανασα, βουτηξα στο θεμα σου και αφου τα διαβασα ολα ξαναβγηκα στην επιφανεια...
Κρατησα μερικες φρασεις οπως:

\"Αυτό είναι το πρόβλημα μου (νομίζω ), στη φάση που είμαι αισθάνομαι σαν την \'ίσια γραμμή΄ στο μόνιτορ του καρδιογράφου .... \"

\" ενόχληση από τη μουσική , από το φως , πόνους στο στήθος και πνίξιμο στο λαιμό,αδυναμία να συγκεντρωθώ, καμία επαφή με τηλεόραση, εφημερίδες και το βασικότερο: τα βράδια , με όσο κούραση και αν έχω πέσει για ύπνο, γύρω στις 3.00 ξυπνάω και μέχρι το πρωί είμαι σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου/ξύπνιου.\"


\"συμφωνώ και σαφως καταλογίζω το βάρος σε μένα ... αυτό ξέρω να το κάνω Πολύ Καλά\"

\"Συμφωνώ ότι το συναίσθημα από μόνο του είναι μια παγίδα .Πάντα τόξερα και έτσι πήγα στην άλλη άκρη .
Καταπιέζοντας το και λειτουργώντας κύρια με τη λογική … ώσπου, με δεδομένη αυτή την έλλειψη ισορροπίας ήρθε ένα .. μπαράζ γεγονότων που πυροδότησε μια έκρηξη των πιεσμένων συναισθημάτων και ήρθε κι έδεσε το γλυκό …
Βρήκε έδαφος πάνω σε μια προβληματική ψυχολογία που προϋπήρχε κι έγινε το μπαμ !!!
(και τώρα μαζεύω τα κομμάτια ..) \"


Αυτα, ηταν σαν να τα εγραψα εγω...
Και οσο διαβαζω για περιπτωσεις ανθρωπων ευαισθητων που ταλαιπωρουνται οπως εγω, στεναχωριεμαι πολυ, εξοργιζομαι και μετα ξερεις τι σκεφτομαι;
Μου φαινεται οτι μαλλον πρεπει να βρουμε καποιον να πλακωθουμε στις μπουνιες και στο βρισιμο και στις φωνες και να σπασουμε και τιποτα.
Ριζικες λυσεις. Τι να πω...
Και μετα να βγουμε στην μεση του δρομου και να σταματησουμε την κυκλοφορια και μετα να βγαλουμε μια κραυγη ν ακουστει μεχρι την θαλασσα.
Και μετα να πεσουμε να κοιμηθουμε σαν μωρα...
Κατι καταπιεζουμε μεσα μας, δεν μπορει...
Η ενεργεια μας, εχει καθηλωθει λογω των κοινωνικων και αλλων συμβασεων και αντι να βγαινει προς τα εξω, σκαει μεσα μας.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΜΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!
(Αυτο το λεω για να το ακουσω κι εγω. Δεν το παιζω εξυπνος οτι το εχω καταφερει...)

[psychangel]

Originally posted by Holden
.... να βρουμε καποιον να πλακωθουμε στις μπουνιες
.... και στο βρισιμο
.... και στις φωνες
.... και να σπασουμε και τιποτα.

Και μετα
.... να βγουμε στην μεση του δρομου και
.... να σταματησουμε την κυκλοφορια

φαινεται οτι μαλλον πρεπει
.... να βγαλουμε μια κραυγη ν ακουστει μεχρι την θαλασσα.
.... να πεσουμε να κοιμηθουμε σαν μωρα...

Πόσες φορές νάξερες (παλιότερα) τόχα σκεφτεί κι εγώ έτσι ....
κινηματογραφικά ... ποιητικά ... έστω και σαν λύτρωση μέσα στα όνειρα γιατί το \"ξύπνιο\" σε ... \"ψαρώνει\" και δειλιάζεις , ... γιατί το εκλογικεύεις και ξέρεις πως ΤΙΠΟΤΑ δε θα βγεί μ΄αυτό ... ΤΙΠΟΤΑ δε θ΄αλλάξει και μετα την εκτόνωση στη θάλασσα και ένα γαλάζιο ήρεμο ύπνο , \"αυτό\" το \"θηρίο\" θάναι εκεί πάλι , μπροστά σου και μόλις ανοίξεις τα μάτια θάσαι΄μόνος σου πάλι εκεί μπροστά του να πρέπει να το αντιμετωπίσεις \"ενώπιος ενωπίω\" χωρίς καμιά βοήθεια από πουθενά από κανένα ...
Βλέπεις αυτή η ...\"διαδρομή\" είναι πολύ μοναχική μιάς και δύσκολα μοιράζεσαι αυτές τις αγωνίες, αυτά τα \"γιατί\" αυτά τα \"δεν πάει άλλο\" μ΄ανθρώπους τυπικά (έστω) \"δικούς\" σου ...
Βαρύ το βάρος αυτό της μοιρασιάς ....

Originally posted by HoldenΚατι καταπιεζουμε μεσα μας, δεν μπορει...
Η ενεργεια μας, εχει καθηλωθει λογω των κοινωνικων και αλλων συμβασεων και αντι να βγαινει προς τα εξω, σκαει μεσα μας.

... That\'s the point !!! ...

Originally posted by HoldenΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΜΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!

... Ναι! να πάρει γιατί ... \" ... πρέπει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) να βρει ένα νόμισμα η ζωή\" ....

[Holden]

\"\"\"ΤΙΠΟΤΑ δε θ΄αλλάξει και μετα την εκτόνωση στη θάλασσα και ένα γαλάζιο ήρεμο ύπνο , \"αυτό\" το \"θηρίο\" θάναι εκεί πάλι , μπροστά σου και μόλις ανοίξεις τα μάτια θάσαι΄μόνος σου πάλι εκεί μπροστά του να πρέπει να το αντιμετωπίσεις \"ενώπιος ενωπίω\" χωρίς καμιά βοήθεια από πουθενά από κανένα ... \"\"

Μπα! Και πως το ξερεις;;; Το χεις δοκιμασει ποτε;;; :-)
Και αν μετα την επομενη μερα το θηριο ειναι παλι εκει, εσυ...παλι το κραζεις...και μετα ξανα..και ξανα...μεχρι να φυγει!
Τα κορακια δηλ γιατι δεν εχουν ψυχολογικα προβληματα;
Διοτι κραζουν τους παντες απο κει ψηλα! :-)

[Adzik]

μια μεγαλη αγκαλια για καλημερα σου..την εχεισ ανατκη...σε φιλω..

[psychangel]

Originally posted by Adzik
μια μεγαλη αγκαλια για καλημερα σου..την εχεισ ανατκη...σε φιλω..

...όταν έγραφα στην Inter οτι :

Originally posted by psychangel
\"......στων φίλων μου τις ανάσες ακουμπώ
κι είναι μάλλινο ρούχο η χαρά τους
για να μην κρυώνω καθώς ξημερώνει\"

.. τό εννοούσα καλή μου Adούλα
Ιδιώς για σήμερα που ξημερώνοντας ένοιωθα τόσο ... \"κρύο\" -εκτός απο το κρύο της ... ΕΜΥ ... !

την είχα ανάγκη πράγματι ... :emoticonakiΠουΣκουπίζειΤηΜύτηΤ ου:

Νασαι καλά ... :smoutsss:

[psychangel]

Originally posted by Holden Μπα! Και πως το ξερεις;;; Το χεις δοκιμασει ποτε;;; :-)

.. χμ ! η αλήθεια είναι πως οχι ... Μόνο σε ... Mind simulation mode

Originally posted by Holden Και αν μετα την επομενη μερα το θηριο ειναι παλι εκει, εσυ...παλι το κραζεις...και μετα ξανα..και ξανα...μεχρι να φυγει!

...Το θηρίο είναι ο εαυτός μας ... κι εδώ είναι το ζόρι ...

Originally posted by Holden Τα κορακια δηλ γιατι δεν εχουν ψυχολογικα προβληματα;
Διοτι κραζουν τους παντες απο κει ψηλα! :-)

Ακριβώς γι αυτό δεν έχουν ψ/προβλήματα! Γιατί κράζουν ΑΠΟ ΨΗΛΑ ... κι όχι από (τόσο χαμηλά) τον πάτο !!!


Πάντως αυτό είναι πολύ σωστό κι εκεί είναι το θέμα της όλη υπόθεσης ... :

Originally posted by Holden
Κατι καταπιεζουμε μεσα μας, δεν μπορει...
Η ενεργεια μας, εχει καθηλωθει λογω των κοινωνικων και αλλων συμβασεων και αντι να βγαινει προς τα εξω, σκαει μεσα μας.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΜΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!

[bee]

Αγγελάκι της ψυχής, γεια σου.
Θέλω να σου πω την δική μου εμπειρία γιατί μπορεί και να σε βοηθήσει …


Εγώ έμαθα τι έχω, πως λέγετε το πρόβλημα μου, από την δεύτερη συνεδρία. Δεν μπορώ να πω ότι χρησιμεύει κάπου, δεν με βοήθησε σε κάτι που έμαθα το όνομα. Άλλωστε δεν ξανά αναφερθήκαμε σε αυτό.

Τον γιατρό μου τον συμπάθησα από την πρώτη συνάντηση. Μου άρεσε ο τρόπος που αντέδρασε όταν κάποια στιγμή με ρώτησε κάτι που με πονάει πολύ και έβαλα τα κλάματα. Με κοίταξε συμπονετικά και ένιωσα ασφάλεια. Γενικά από την αρχή πιστεύω πως γίνεται το κλικ. Αν όχι από την πρώτη συνάντηση, από την δεύτερη ή κάπου εκεί τέλος πάντων. Το θέμα είναι και εσύ να νιώσεις καλά για να μιλήσεις αλλά και ο γιατρός και είναι σωστός επαγγελματίας.

Είχα ακούσει πρώτα για την αποτελεσματικότητα του από μια κοπέλα που ήταν πελάτισσα του. Ήταν, δεν είναι. Είναι πολύ σημαντικό ο γιατρός σου να μην χρονοτριβεί και να έχει αποτέλεσμα η μέθοδος του. Πολλές φορές ευθύνεται για την αργή θεραπεία. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν ευθύνεται ο ίδιος ο ασθενής. Πρώτα από όλα πρέπει εσύ να θέλεις αυτήν την αλλαγή και ύστερα να βρεις τον κατάλληλο, έτσι πιστεύω.
Το ποσοστό που μπορεί να σε βοηθήσει ο γιατρός σε σχέση με το ποσοστό που μπορείς να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου, έχουν πολύ μεγάλη απόσταση. Στο νου μου αυτά τα ποσοστά είναι περίπου 85% εσύ και 15% ο θεραπευτής. Τι να τον κάνει λοιπόν τον γιατρό κάποιος που δεν έχει θέληση να προσπαθήσει;


Και εγώ ένιωθα αυτό το άδειο μέσα μου. Έπρεπε να γράφω τα όνειρα μου και τι αισθανόμουν και εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω τι ένιωθα για να το γράψω. Σιγά σιγά γίνονται όλα.

Δεν μιλάω μόνο εγώ στις συνεδρίες, συζητάμε και πάντα έχει στο νου του να κατευθύνει αυτός την συζήτηση. Δεν μου λέει τι να κάνω ή τι πρέπει να κάνω, μου δείχνει το δρόμο.


Πηγαίνω με ένα τετράδιο στα χέρια στο οποίο σημειώνω πράγματα που θέλω να πω. Αφήνω χρόνο στον εαυτό μου πριν και μετά την συνεδρία. Περπατάω πολύ, κυρίως όταν φεύγω από το ιατρείο και σκέφτομαι, καθώς περπατάω τι είπαμε. Έχει τύχη να περπατήσω και 4 ώρες.

Δεν είχα στόχους στην ζωή μου. Δεν με ενδιέφερε τίποτα όταν ξεκίνησα. Τώρα δεν μπορώ να πω το ίδιο. Δεν έβλεπα δρόμο μπροστά μου, μόνο αδιέξοδο. Κάποια στιγμή ο γιατρός μου ζήτησε να του γράψω τις ανάγκες της ψυχής μου. Εκεί κατάλαβα τι ήθελα. Δίχως να μου πει τίποτα ο ίδιος. Αυτό θαυμάζω σε αυτόν τον άνθρωπο που χωρίς να μιλήσει μου δείχνει τον δρόμο. (Δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω αυτό…πάρε παράδειγμα από το «ΠΩΣ N\' ANTIMETΩΠIΣOYME ΑPNHTIKOYΣ ANΘPΩΠOYΣ».)


Μου έλειπαν οι φίλοι. Με τον καιρό κατάφερα να καταλάβω πως η λύση ήταν μπροστά μου αλλά οι σκέψεις μου δεν με άφηναν να την δω. Είναι τακτική του γιατρού μου να παρατηρώ την σκέψη μου και να μην καταπιέζω τον εαυτό μου. Ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν το κατάφερα. Καλά, η απελευθέρωση από την καταπίεση του εαυτού μου ήταν άλλο πράμα….

Εγώ θα βρω τι θέλω, τι έχω ανάγκη όχι ο γιατρός μου.
Ένα πράγμα που μου είπε και το συγκράτησα πολύ καλά ήταν
πως ότι θετικό μου βγαίνει να το κάνω, να μην το αφήνω. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στο να νιώσω καλύτερα, να αρχίσω να αισθάνομαι, να βλέπω το ήλιο και να χαμογελάω.

Αν δεν δώσεις δεν θα πάρεις, αυτό το κατάλαβα καλά. Στην αρχή έπρεπε να προσπαθήσω περισσότερο εγώ. Δεν τα παρατούσα, χρησιμοποίησα το πείσμα μου και δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια στον στόχο που έβαλα.

Άρχισα να βασίζομαι στον εαυτό μου. Συζητώ μαζί του κυρίως αυτά που με απασχολούν, που με προβληματίζουν.
Με ικανοποιεί η προσέγγιση του σε μεγάλο βαθμό. Ακολουθεί ευθυνοκεντρική ψυχοθεραπεία στο –εδώ και τώρα- όπως λένε οι ειδικοί. Το να σκαλίζεις το παρελθόν με τις ώρες δεν σε βοηθά να προχωρήσεις. Το πρώτο μέρος της θεραπείας είναι να δεχτείς το παρελθόν. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο παρελθόν. Αν περάσεις αυτό το στάδιο όλα είναι πιο εύκολα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να το δεχτούν και κάνουν χρόνια ψυχοθεραπεία. Οι λόγοι είναι πολύ και μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω για το γιατί. Έχω την εντύπωση πως μια ψυχοθεραπεία που δεν επικεντρώνεται στο -εδώ και τώρα- ευθύνεται για αυτήν την καθυστέρηση γιατί στην ουσία σου η προσέγγιση αυτή σου λέει, άσε πίσω το παρελθόν, τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα.

Όσο για το θηρίο που έχω διαβάσει και από άλλους να λένε πως νιώθουν ότι έχουν ένα θηρίο μέσα τους, εγώ θα πω αυτό που νιώθω είναι πως είμαι εγώ και η σκέψη μου. Και από την δική μου πλευρά λέω πως τις δίνεις μεγάλη αξία, πιο μεγάλη και από τον ίδιο σου τον εαυτό και δεν της αξίζει.


Όλα αυτά σου τα γράφω για να ψάξεις μέσα σου να δεις τι φταίει. Και εγώ έτσι όπως και εσύ δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα όταν πρωτοπήγα. Μυαλό μαρμέλαδα. Μου αρέσει αυτή η έκφραση, είναι πολύ αντιπροσωπευτική πιστεύω.

Ο θεραπευτής χρειάζεται για να σου δίνει κουράγιο, χωρίς όμως να σου χαϊδεύει τα αυτιά. Τίποτα δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη. Θέλει προσπάθεια και επιμονή. Να λες μπορώ να τα καταφέρω, να μην απελπίζεσαι.



Τώρα για ότι λάθος έγραψα συγχωρήστε με και μην πυροβολείτε. Είναι ήδη αργά και έγραψα πολλά. Καληνύχτα

[psychangel]

Thanks bee για τις \"ξενυχτισμένες σκέψεις\" σου ...

Χρειάστηκα λίγο χρόνο να τις σκεφτώ να ...\"μπω\" μέσα τους.
( .... \'Όπως είπα και στη γιατρό μου προχθές : το μυαλό μου πάντα έτρεχε με \"τρελά γκάζια\" πηγαίνοντας είτε πολύ μακριά είτε πολύ πίσω ... Μετά ένοιωθα νάχω πάντα ανάγκη να σταθώ στη γωνιά μου να μηρυκάσω , να αποδελτιώσω , να σκεφτώ και να κάνω τους Ν το πλήθος συνδυασμούς μ΄ αυτές τις σκέψεις ... Πολλοί το εκλάμβαναν αυτό ως \"βραδύτητα\" -ίσως κι αδράνεια ... Ευτυχώς κάποια στιγμή ήρθε ο ... Κούντερα (.. \"η βραδύτητα\") και μ΄.. απενοχοποίησε κάπως αλλά όσο νάναι η ταραχή και το άγχος να συντονίσω τους εξωτερικούς με τους εσωτερικούς μου ρυθμούς ... πάντα ήταν ένα \"ΘΕΜΑ\" ... )
Η γιατρός μου ακόμα δεν έχει κάνει κουβέντα για το αν έχω και τί είδους είναι το πρόβλημά μου ... Οπότε εξακολουθεί να παραμένει \"no name disorder\" ....
Παρότι τώρα είναι \"λιγομίλητη\" έπαψε τουλάχιστον ναναι πια \"αμίλητη\" . Το είπα κάποια στιγμή μάλιστα ότι θάθελα η συνεργασία μας νάταν περισσότερο ... \" interactive\" άπ΄ τη μεριά της , γιατί ένιωθα να με πετάει στο κενό και να μ΄ αφήνει μόνη μου ...
Συμφωνώ ότι η δουλειά που είναι να γίνει βαρύνει κατά κύριο λόγο εμένα ... και σε δεύτερο επίπεδο (στο background ... ) εκείνη .. Προσπαθώ να πιάσω την κάθε της λέξη και όλη μου ή \"δουλειά\" αφού φύγω μέχρι την επόμενη συνεδρία είναι γύρω απ΄ αυτή τη λέξη-φράση-σκέψη ... Πολλές φορές νοιώθω να έχει χτυπήσει \"νεύρο\" με μια μόνο λέξη ...
Συνήθως πονάει κιόλας ... πονάει πολύ και θέλω να ξεφύγω, να το βάλω στα πόδια ...
Δε μου έχει πει τίποτα για να γράφω ή να κρατάω σημειώσεις (αν και θα το ήθελα πολύ να μου έδινε ένα ... \"μπούσουλα\") αλλά από μόνη μου -άρχισα χωρίς καλά καλά να το καταλάβω- είμαι μ΄ένα μπλοκ στο χέρι που έχει καταντήσει ...\"περιφερειακό\" του μυαλού μου ... σαν εξωτερικός \"δίσκος\" ένα πράμα ...
Ναι, γράφω και κρατάω σημειώσεις κάθε φορά που τελειώνει η συνεδρία, όχι μονάχα γι αυτά που ειπώθηκαν αλλά κυρίως σε όσα συνειρμικά αυτά οδήγησαν το μυαλό να πάει ...
Έχω την αίσθηση ότι η κάθε συνεδρία κάνει υπέρβαση του 45 λεπτού της και συνεχίζεται μέσα μου πολύ πιο έντονη πιο παραγωγική , πιο βασανιστική και αφού φύγω από κει (από το χώρο του ... \"βασανιστηρίου\") και εξελίσσεται στο δρόμο που περπατάω, στον καφέ που πίνω μετά για να \"συνέλθω\" , στη δουλειά, στον ύπνο ... στα ατέλειωτα χιλιόμετρα που κι εγω νοιώθω την ανάγκη να περπατάω για να σκέφτομαι ... Ναι, οι πιο σημαντικές σκέψεις και διαπιστώσεις μου έχουν έρθει ως ... \" επιφοίτηση \" περπατώντας στην πόλη ...
Ακόμα νοιώθω τα αδιέξοδα και πέφτω συχνά ... Ίσως αυτούς τους 3-3,5 μήνες να μην έλυσα κανένα μου πρόβλημα, ίσως κάποιες στιγμές να με πονάει πάρα πολύ η όλη διαδικασία αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι σιγά σιγά μαθαίνω πράγματα για μένα (όχι εύκολα ή εύπεπτα) που ποτέ δεν είχαν περάσει απ΄το μυαλό μου πριν ... ή ήταν σε ... λανθάνουσα γνώση.. )
Δε μπορώ να πω ότι βλέπω ακόμα το \"φως στο τούνελ\" και παρακολουθώ με αγωνία την όλη εξέλιξη αυτής της διαδικασίας που έχω αρχίσει ...

Το πρώτο μέρος της θεραπείας είναι να δεχτείς το παρελθόν. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο παρελθόν. Αν περάσεις αυτό το στάδιο όλα είναι πιο εύκολα.

Σ΄ αυτή τη φάση είμαι ακόμα και θέλει χρόνο ... πολύ χρόνο...

Όσο για το θηρίο που έχω διαβάσει και από άλλους να λένε πως νιώθουν ότι έχουν ένα θηρίο μέσα τους, εγώ θα πω αυτό που νιώθω είναι πως είμαι εγώ και η σκέψη μου. Και από την δική μου πλευρά λέω πως τις δίνεις μεγάλη αξία, πιο μεγάλη και από τον ίδιο σου τον εαυτό και δεν της αξίζει.

Αφού όλη αυτή η δουλειά γίνεται \"εσωτερικά\" εγκεφαλικά, συναισθηματικά, δεν μπορείς να ξεφύγεις απ΄ το θηρίο ... Μάχη με το \"θηρίο\" δίνεις ... πρέπει να το αντιμετωπίσεις μέχρις εσχάτων... Δεν έχει εναλλακτικές ... Ή αυτό ή εσύ .. κι όποιος αντέξει .. !!!

Όλα αυτά σου τα γράφω για να ψάξεις μέσα σου να δεις τι φταίει. Και εγώ έτσι όπως και εσύ δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα όταν πρωτοπήγα. Μυαλό μαρμέλαδα.

.... άστα .... στο ψάξιμο είμαι μα
.... η Μαρμελάδα , Μαρμελάδα είναι ακόμα !

Ο θεραπευτής χρειάζεται για να σου δίνει κουράγιο, χωρίς όμως να σου χαϊδεύει τα αυτιά. Τίποτα δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη. Θέλει προσπάθεια και επιμονή. Να λες μπορώ να τα καταφέρω, να μην απελπίζεσαι.

.... μια κουβέντα είναι αυτό ...
.... Το ΠΩΣ πάντως εξακολουθεί να είναι το ... (κατα)ζητούμενο !

[psychangel]

τί έχω να πω ; Πού έχω φτάσει λοιπόν ; Τί άλλαξε μέσα μου , στην καθημερινότητά μου ;;;

Τίποτα δεν είναι όπως πριν. Ο κόσμος (μου) που ήταν έξω , γύρω (μου) κι εγώ θεατής .. ήρθε κι εγκαταστάθηκε μέσα (μου) , στο κέντρο μου ακριβώς . Πίσω απ τα μάτια , πίσω απ την κάθε σκέψη , πίσω απ την κάθε αναπνοή είναι \'εκεί\' , σαν έγνοια μόνιμη να με απασχολεί συνεχώς ... Να μ΄ απελπίζει και να με τυραννά με τ΄ αδιέξοδα και τις αποφάσεις που πρέπει να παρθούν όσο η \'γνώση\' του εντός ξεκαθαρίζει το τοπίο ...
Κι εδώ είναι το δύσκολο .. μπορεί το τοπίο να μην είναι πια τόσο ΄θολό΄ αλλά αυτό που αρχίζει να φαίνεται είναι μια φιγούρα που πάντα ήθελα ν΄ απωθήσω ... είναι πλευρές και πραγματικότητες ενός εαυτού που πάντα μ\' άλλοθι την ... ομίχλη ... τη θολούρα του τοπίου , έκρυβα κι απωθούσα αποφεύγοντας να τον (απο)δεχτώ , να τον φορέσω , να .. \'είμαι\' !
Δεν ξέρω τελικά αν η \"γνώση\" φέρνει ..\"λευτεριά\" , δεν ξέρω αν αυτή η \"λευτεριά\" αντέχεται απ΄τις αντοχές μου ...
Ξέρω μονάχα οτι όλο \'αυτό\' έχει ΠΟΝΟ, πολύ ΠΟΝΟ και βάρος ...
Βάρος αβάσταχτο όσο κι η δύναμη που νιώθω να μου λείπει για να ΘΕΛΩ να σπρώξω τη ζωή μου πιό κάτω πάνω σε νέες προδιαγραφές, ανοίγοντας νέες πόρτες σ΄ άγνωστα δωμάτια ....
Κι εγώ φοβάμαι ...
(δε ντρέπομαι πια να το πω ... κι ίσως αυτό νάναι η πρόοδος απ΄την όλη διαδικασία .. ίσως !)

Λοιπόν : Ο ΦΟΒΟΣ !!!
(ή : η μοναξιά του .. \"εντός\" καθώς ξεθολώνει το τοπίο ..!)

[anwnimi]

Γράφεις πολύ όμορφα...και παραστατικά.
Διάβασα όλο το θέμα σου. Όλα όσα διάβασα σχετικά με τη λογική και το συναίσθημα είναι και δικά μου κύρια σημεία του εαυτού μου. Παρεπιπτόντως, η σκέψη σου χρησιμοποιεί πολλές φορές όρους πληροφορικής. Είσαι του κλάδου;

Psychangel, δεν είμαι και η πιο κατάλληλη να απαντήσω αλλά μην απελπίζεσαι. Μόλις άνοιξες το κουτί της πανδώρας. Που φαινομενικά μπορει αρχικά να πονάνε όλα αυτά που έμαθες και μαθαίνεις για εσένα αλλά θα βρεις τον τρόπο να τα οδηγήσεις και να τα αξιοποιήσεις. Φοβάσαι, είναι λογικό, είναι ανθρώπινο. Όμως, αφού έφτασες μέχρι εδώ σημαίνει ότι μπορείς να προχωρήσεις! Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τη δύναμη να κοιτάξουν κατάματα τον εαυτό τους, να τον ψηλαφίσουν. Εσύ το έχεις κάνει.
Δυνατός δεν είναι αυτός που δε φοβάται αλλά αυτός που αντιμετωπίζει τους φόβους του...