χαλι μαυρο...

[pandelic85]

καλησπερα σας,

εχω ξαναστειλει προσφατα σχετικα με μια κριση πανικου που ειχα παθει πριν περιπου 2 μηνες κ καποια συμπτωματα που με ακολοθουν απο τοτε ομως τις τελευταιες ημερες ειδικοτερα ειμαι σε αρκετα ασχημη ψυχολογικη κατασταση. νιωθω εντονη δυσφορια κ δυσθυμια, αδυναμια, κακη διαθεση, νωχελικοτητα, στεναχωρια, απελπισια,εντονο αγχος κ ανησυχια κ ταυτοχρονα απαθεια.δεν μπορω να ανταποκριθω στις υποχρεωσεις μου κ νιωθω σαν να μην εχω πυγμη κ δυναμη.ειμαι νευρικος κ οξυθυμος.δεν εχω καθολου αυτοεκτιμηση κ νιωθω αχρηστος γενικοτερα κ βαριεμαι η αναγκαζομαι να κανω καποια πραγματα κ αλλα δεν τα κανω καθολου.στο τελος της ημερας νομιζω πως δεν εχω κανει τπτ η οτι δεν εγινε τπτ.ο υπνος μου ειναι πολυ κακος με συνεχομενα εντονα ασχημα ονειρα κ το πρωι οταν ξυπναω πολλες φορες νιωθω σαν να μην ξυπνησα κ ας εχω τα ματια μου ανοιχτα η ξυπναω εντρομος στον υπνο μου με αισθημα κ παλι "χασιματος" με ταχυκαρδια κ πανικο.το κυριοτερο συναισθημα ομως που μου προκαλει απιστευτο τρομο (το παθαινω τις τελευταιες ημερες εντονα) ειναι οτι ωρες ωρες νομιζω πως "φευγω" απτον εαυτο μου κυριολεκτικα,πως δεν ειμαι εγω, νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου, το μυαλο μου κ την συνειδηση μου κ οτι θα κανω χαζα πραγματα που δεν καταλαβαινω κ με πιανει πανικος. σα να μπλοκαρει το μυαλο μου κ δεν σκεφτομαι τπτ. νιωθω σαν...μωρο. την ωρα που το παθαινω αυτο αισθανομαι απολυτα συγχυσμενος, σαν να εχω "χαθει" και ολα να μην εχουν κανενα νοημα. φοβαμαι πως θα τρελαθω! το μυαλο μου ειναι σε μια διαρκη συγχυση σαν να μην κατανοω που βρισκομαι κ τι ειμαι (ξερω μπορει να ακουγεται αστειο αλλα ετσι νιωθω), νιωθω παραξενο το περιβαλλον(ηχους,εικονες κτλ.) σαν να αλλοιωνεται κ να ειναι ολα περιεργα,εχω μια διαρκη αμφιβολια αν υπαρχουν ολα γυρω μου κ αν υπαρχω κ εγω κ πολλες φορες φοβαμαι να βγω εξω μηπως νιωσω ετσι ασχημα παλι.(δεν μπορω να το περιγραψω αλλιως) η σκεψη μου ειναι παντα θολη κ μπερδεμενη, κ φοβαμαι οτι δεν θα μπορω να
μιλησω σιγα σιγα κ οτι δεν θα μπορω να εκφρασω αυτα που νιωθω στο τελος η θα λεω κ θα κανω βλακειες. μερικες φορες σκεφτομαι κτ που θελω να πω κ το ξεχναω σε δευτερολεπτα η μπερδευομαι οταν παω να μιλησω κ τρομαζω.πολλες φορες οταν μιλαω αισθανομαι σαν να μην μιλαω εγω κ αυτο με κανει να αποφευγω να μιλαω ακομα κ με τους δικους μου η οταν μιλαω εχω αμφιβολιες διαρκεις ή οταν κοιταζομαι στο καθρεφτη σαν να βλεπω καποιον αγνωστο κ μενω αποσβολωμενος κ εντρομος! επισης ξεχναω πολυ ευκολα κ ειτε δεν θυμαμαι ειτε εχω αμφιβολιες ακομα κ για τα οικεια μου προσωπα κ με τρομαζει!φοβαμαι επισης πως θα αρχισω να εχω παραισθησεις η οτι θα ακουω φωνες κ οτι θα τρελαθω τελειως!στα σωματικα οταν με πιανουν αυτα τα συμπτωματα πολυ νιωθω ενα καψιμο κ φουντωμα στο κεφαλι, ενα βουητο, μυρμηγκιασμα,εχω πονους στο στηθος κ στη πλατη, τσιμπηματα στην καρδια, σουβλιες στους μυς κ αισθανομαι κουρασμενος πολλες φορες κ εξαντηλημενος απο τις σκεψεις, σαν να χανεται η ακοη μου η ακουω μονο απο το ενα αυτι, συχνοουρια, ειμαι ολη την ωρα σφιγμενος ειδικα στο κεφαλι κ ειμαι σε διαρκη αναμονη μην παθω καποιο συμπτωμα η μην παθω κτ κ χασω το μυαλο μου, ζαλιζομαι αρκετα κατα τη διαρκεια της μερας κ ενα σωρο αλλα ψυχοσωματικα συμπτωματα!δεν ξερω τι να κανω.αναζητω μια ψυχολογικη αναταση γτ εχω πολλες υποχρεωσεις κ φοβαμαι οτι δεν θα μπορεσω να ανταποκριθω!η αληθεια ειναι οτι οταν βγαινω με φιλους υπαρχουν ωρες που δεν εχω κανενα απολυτως συμπτωμα κ νιωθω καλα, σαν να μην εχω τπτ ειδικα οταν πινω κ κανενα ποτο αλλα μετα ξανακυλαω αργα η γρηγορα! επισης υπαρχουν μερες που οντως νιωθω καλα κ εχω...διαυγεια αλλα μπορει σε δευτερολεπτα να ανατραπει η ψυχολογια μου κ να ειμαι χαλια παλι. φοβαμαι πως τρελαινομαι!ισχυει? τι εχω??κ πως μπορω να βοηθηθω??

με συγχωρειτε αν σας κουρασα κ για το μακροσκελες κειμενο.σας ευχαριστω!

[το αγχος προσωποποιημενο!]

καλησπερα σας,

εχω ξαναστειλει προσφατα σχετικα με μια κριση πανικου που ειχα παθει πριν περιπου 2 μηνες κ καποια συμπτωματα που με ακολοθουν απο τοτε ομως τις τελευταιες ημερες ειδικοτερα ειμαι σε αρκετα ασχημη ψυχολογικη κατασταση. νιωθω εντονη δυσφορια κ δυσθυμια, αδυναμια, κακη διαθεση, νωχελικοτητα, στεναχωρια, απελπισια,εντονο αγχος κ ανησυχια κ ταυτοχρονα απαθεια.δεν μπορω να ανταποκριθω στις υποχρεωσεις μου κ νιωθω σαν να μην εχω πυγμη κ δυναμη.ειμαι νευρικος κ οξυθυμος.δεν εχω καθολου αυτοεκτιμηση κ νιωθω αχρηστος γενικοτερα κ βαριεμαι η αναγκαζομαι να κανω καποια πραγματα κ αλλα δεν τα κανω καθολου.στο τελος της ημερας νομιζω πως δεν εχω κανει τπτ η οτι δεν εγινε τπτ.ο υπνος μου ειναι πολυ κακος με συνεχομενα εντονα ασχημα ονειρα κ το πρωι οταν ξυπναω πολλες φορες νιωθω σαν να μην ξυπνησα κ ας εχω τα ματια μου ανοιχτα η ξυπναω εντρομος στον υπνο μου με αισθημα κ παλι "χασιματος" με ταχυκαρδια κ πανικο.το κυριοτερο συναισθημα ομως που μου προκαλει απιστευτο τρομο (το παθαινω τις τελευταιες ημερες εντονα) ειναι οτι ωρες ωρες νομιζω πως "φευγω" απτον εαυτο μου κυριολεκτικα,πως δεν ειμαι εγω, νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου, το μυαλο μου κ την συνειδηση μου κ οτι θα κανω χαζα πραγματα που δεν καταλαβαινω κ με πιανει πανικος. σα να μπλοκαρει το μυαλο μου κ δεν σκεφτομαι τπτ. νιωθω σαν...μωρο. την ωρα που το παθαινω αυτο αισθανομαι απολυτα συγχυσμενος, σαν να εχω "χαθει" και ολα να μην εχουν κανενα νοημα. φοβαμαι πως θα τρελαθω! το μυαλο μου ειναι σε μια διαρκη συγχυση σαν να μην κατανοω που βρισκομαι κ τι ειμαι (ξερω μπορει να ακουγεται αστειο αλλα ετσι νιωθω), νιωθω παραξενο το περιβαλλον(ηχους,εικονες κτλ.) σαν να αλλοιωνεται κ να ειναι ολα περιεργα,εχω μια διαρκη αμφιβολια αν υπαρχουν ολα γυρω μου κ αν υπαρχω κ εγω κ πολλες φορες φοβαμαι να βγω εξω μηπως νιωσω ετσι ασχημα παλι.(δεν μπορω να το περιγραψω αλλιως) η σκεψη μου ειναι παντα θολη κ μπερδεμενη, κ φοβαμαι οτι δεν θα μπορω να
μιλησω σιγα σιγα κ οτι δεν θα μπορω να εκφρασω αυτα που νιωθω στο τελος η θα λεω κ θα κανω βλακειες. μερικες φορες σκεφτομαι κτ που θελω να πω κ το ξεχναω σε δευτερολεπτα η μπερδευομαι οταν παω να μιλησω κ τρομαζω.πολλες φορες οταν μιλαω αισθανομαι σαν να μην μιλαω εγω κ αυτο με κανει να αποφευγω να μιλαω ακομα κ με τους δικους μου η οταν μιλαω εχω αμφιβολιες διαρκεις ή οταν κοιταζομαι στο καθρεφτη σαν να βλεπω καποιον αγνωστο κ μενω αποσβολωμενος κ εντρομος! επισης ξεχναω πολυ ευκολα κ ειτε δεν θυμαμαι ειτε εχω αμφιβολιες ακομα κ για τα οικεια μου προσωπα κ με τρομαζει!φοβαμαι επισης πως θα αρχισω να εχω παραισθησεις η οτι θα ακουω φωνες κ οτι θα τρελαθω τελειως!στα σωματικα οταν με πιανουν αυτα τα συμπτωματα πολυ νιωθω ενα καψιμο κ φουντωμα στο κεφαλι, ενα βουητο, μυρμηγκιασμα,εχω πονους στο στηθος κ στη πλατη, τσιμπηματα στην καρδια, σουβλιες στους μυς κ αισθανομαι κουρασμενος πολλες φορες κ εξαντηλημενος απο τις σκεψεις, σαν να χανεται η ακοη μου η ακουω μονο απο το ενα αυτι, συχνοουρια, ειμαι ολη την ωρα σφιγμενος ειδικα στο κεφαλι κ ειμαι σε διαρκη αναμονη μην παθω καποιο συμπτωμα η μην παθω κτ κ χασω το μυαλο μου, ζαλιζομαι αρκετα κατα τη διαρκεια της μερας κ ενα σωρο αλλα ψυχοσωματικα συμπτωματα!δεν ξερω τι να κανω.αναζητω μια ψυχολογικη αναταση γτ εχω πολλες υποχρεωσεις κ φοβαμαι οτι δεν θα μπορεσω να ανταποκριθω!η αληθεια ειναι οτι οταν βγαινω με φιλους υπαρχουν ωρες που δεν εχω κανενα απολυτως συμπτωμα κ νιωθω καλα, σαν να μην εχω τπτ ειδικα οταν πινω κ κανενα ποτο αλλα μετα ξανακυλαω αργα η γρηγορα! επισης υπαρχουν μερες που οντως νιωθω καλα κ εχω...διαυγεια αλλα μπορει σε δευτερολεπτα να ανατραπει η ψυχολογια μου κ να ειμαι χαλια παλι. φοβαμαι πως τρελαινομαι!ισχυει? τι εχω??κ πως μπορω να βοηθηθω??

με συγχωρειτε αν σας κουρασα κ για το μακροσκελες κειμενο.σας ευχαριστω!

Chill-out ! Δεν τρελενεσαι,δεν πεθαινεις,δεν ,δεν ,δεν...μιλαω εκ πειρας.Πολλα απο αυτα που αναφερεις τα περασα και εγω σε συνδυσμο βεβαια με απειρους πανικους. Ολα αυτα για παραδειγμα που νιωθεις οτιβγαινεις εξω απο τον εαυτο σου,οτι κοιταζεσαι στον καθρεφτη και δεν σ αναγνωριζεις ,οτι μιλας και νιωθεις σαν να μην μιλας εσυ ,ανηκουν στα αθλια συμπτωματα της αποπραγματοποιησης/αποπροσωποιησης που στην ουσια οφειλεται στο πολυ αγχος. Εμενα το χειροτερο μου ηταν οτι ενιωθα λες και ημουν μεσα σε ονειρο και σαν ολα οπως λες και εσυ να ηταν αλλοιωμενα.Τρεχαγυρευοπου� �ος. Παντελη,μην αγχωνεσαι για τιποτα,ολα θα γινουν οπως πριν να εισαι σιγουρος και μονο που ορισμενες φορες νιωθεις παλι καλα,ειναι θετικο.Απλα μην το αφησεις παραπανω. Πανε σε ψυχολογο ή ψυχιατρο που εμπιστευεσαι και κανε οτι σου πει ! Παντως μην ανυσηχεις καθολου,αν εμπιστευτεις καποιον ειδικο,θα μαθεις πως να τ χειριζεσαι αυτα μεχρι να φυγουν πληρως !

[pandelic85]

ευχαριστω για την απαντηση σου αγχος προσωποποιημενο!η αληθεια ειναι πως με νυχια κ με δοντια κρατιεμαι οταν με πιανει αυτο το πραγμα στο να μην παθω πανικο.προφανως ειναι απο πολύ αγχος εχεις δικιο αλλα δεν μπορω να το αποβαλλω ο,τι κ να κανω.ακομα κ οταν νιωθω καπως καλα κ λεω πως δεν εχω τπτ κ οτι μου εχει φυγει, με το πρωτο ερεθισμα ξανακυλαω κ αισθανομαι οτι γινεται χειροτερο καθε φορα.ειναι μια παγιωμενη κατασταση που με εμποδιζει στην καθημερινοτητα μου κ δεν εχω ορεξη να κανω τπτ.αυτο που λες με το να ζεις σε ενα ονειρο το παθαιμω κ γω ειδικα κατα την διαρκεια του υπνου...αν ξυπνησω δλδ στην διαρκεια της βραδιας ενω καταλαβαινω πως εχω τα ματια ανοιχτα νιωθω σαν να μην ειμαι εκει,σαν να κοιμαμαι κ να μην εχω ξυπνησει πραγματικα.επισης ωρες ωρες νομιζω πως βλεπω ταινια..γενικα ειναι παρα πολυ ασχημο κ δυσκολο να μην "αναγνωριζεις" τον εαυτο σου η να εχεις αμφιβολιες για τα παντα γυρω σου!

[MimiXx]

καλησπερα σας,

εχω ξαναστειλει προσφατα σχετικα με μια κριση πανικου που ειχα παθει πριν περιπου 2 μηνες κ καποια συμπτωματα που με ακολοθουν απο τοτε ομως τις τελευταιες ημερες ειδικοτερα ειμαι σε αρκετα ασχημη ψυχολογικη κατασταση. νιωθω εντονη δυσφορια κ δυσθυμια, αδυναμια, κακη διαθεση, νωχελικοτητα, στεναχωρια, απελπισια,εντονο αγχος κ ανησυχια κ ταυτοχρονα απαθεια.δεν μπορω να ανταποκριθω στις υποχρεωσεις μου κ νιωθω σαν να μην εχω πυγμη κ δυναμη.ειμαι νευρικος κ οξυθυμος.δεν εχω καθολου αυτοεκτιμηση κ νιωθω αχρηστος γενικοτερα κ βαριεμαι η αναγκαζομαι να κανω καποια πραγματα κ αλλα δεν τα κανω καθολου.στο τελος της ημερας νομιζω πως δεν εχω κανει τπτ η οτι δεν εγινε τπτ.ο υπνος μου ειναι πολυ κακος με συνεχομενα εντονα ασχημα ονειρα κ το πρωι οταν ξυπναω πολλες φορες νιωθω σαν να μην ξυπνησα κ ας εχω τα ματια μου ανοιχτα η ξυπναω εντρομος στον υπνο μου με αισθημα κ παλι "χασιματος" με ταχυκαρδια κ πανικο.το κυριοτερο συναισθημα ομως που μου προκαλει απιστευτο τρομο (το παθαινω τις τελευταιες ημερες εντονα) ειναι οτι ωρες ωρες νομιζω πως "φευγω" απτον εαυτο μου κυριολεκτικα,πως δεν ειμαι εγω, νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου, το μυαλο μου κ την συνειδηση μου κ οτι θα κανω χαζα πραγματα που δεν καταλαβαινω κ με πιανει πανικος. σα να μπλοκαρει το μυαλο μου κ δεν σκεφτομαι τπτ. νιωθω σαν...μωρο. την ωρα που το παθαινω αυτο αισθανομαι απολυτα συγχυσμενος, σαν να εχω "χαθει" και ολα να μην εχουν κανενα νοημα. φοβαμαι πως θα τρελαθω! το μυαλο μου ειναι σε μια διαρκη συγχυση σαν να μην κατανοω που βρισκομαι κ τι ειμαι (ξερω μπορει να ακουγεται αστειο αλλα ετσι νιωθω), νιωθω παραξενο το περιβαλλον(ηχους,εικονες κτλ.) σαν να αλλοιωνεται κ να ειναι ολα περιεργα,εχω μια διαρκη αμφιβολια αν υπαρχουν ολα γυρω μου κ αν υπαρχω κ εγω κ πολλες φορες φοβαμαι να βγω εξω μηπως νιωσω ετσι ασχημα παλι.(δεν μπορω να το περιγραψω αλλιως) η σκεψη μου ειναι παντα θολη κ μπερδεμενη, κ φοβαμαι οτι δεν θα μπορω να
μιλησω σιγα σιγα κ οτι δεν θα μπορω να εκφρασω αυτα που νιωθω στο τελος η θα λεω κ θα κανω βλακειες. μερικες φορες σκεφτομαι κτ που θελω να πω κ το ξεχναω σε δευτερολεπτα η μπερδευομαι οταν παω να μιλησω κ τρομαζω.πολλες φορες οταν μιλαω αισθανομαι σαν να μην μιλαω εγω κ αυτο με κανει να αποφευγω να μιλαω ακομα κ με τους δικους μου η οταν μιλαω εχω αμφιβολιες διαρκεις ή οταν κοιταζομαι στο καθρεφτη σαν να βλεπω καποιον αγνωστο κ μενω αποσβολωμενος κ εντρομος! επισης ξεχναω πολυ ευκολα κ ειτε δεν θυμαμαι ειτε εχω αμφιβολιες ακομα κ για τα οικεια μου προσωπα κ με τρομαζει!φοβαμαι επισης πως θα αρχισω να εχω παραισθησεις η οτι θα ακουω φωνες κ οτι θα τρελαθω τελειως!στα σωματικα οταν με πιανουν αυτα τα συμπτωματα πολυ νιωθω ενα καψιμο κ φουντωμα στο κεφαλι, ενα βουητο, μυρμηγκιασμα,εχω πονους στο στηθος κ στη πλατη, τσιμπηματα στην καρδια, σουβλιες στους μυς κ αισθανομαι κουρασμενος πολλες φορες κ εξαντηλημενος απο τις σκεψεις, σαν να χανεται η ακοη μου η ακουω μονο απο το ενα αυτι, συχνοουρια, ειμαι ολη την ωρα σφιγμενος ειδικα στο κεφαλι κ ειμαι σε διαρκη αναμονη μην παθω καποιο συμπτωμα η μην παθω κτ κ χασω το μυαλο μου, ζαλιζομαι αρκετα κατα τη διαρκεια της μερας κ ενα σωρο αλλα ψυχοσωματικα συμπτωματα!δεν ξερω τι να κανω.αναζητω μια ψυχολογικη αναταση γτ εχω πολλες υποχρεωσεις κ φοβαμαι οτι δεν θα μπορεσω να ανταποκριθω!η αληθεια ειναι οτι οταν βγαινω με φιλους υπαρχουν ωρες που δεν εχω κανενα απολυτως συμπτωμα κ νιωθω καλα, σαν να μην εχω τπτ ειδικα οταν πινω κ κανενα ποτο αλλα μετα ξανακυλαω αργα η γρηγορα! επισης υπαρχουν μερες που οντως νιωθω καλα κ εχω...διαυγεια αλλα μπορει σε δευτερολεπτα να ανατραπει η ψυχολογια μου κ να ειμαι χαλια παλι. φοβαμαι πως τρελαινομαι!ισχυει? τι εχω??κ πως μπορω να βοηθηθω??

με συγχωρειτε αν σας κουρασα κ για το μακροσκελες κειμενο.σας ευχαριστω!

Απαντάω μετά από 2 χρόνια .. αλλά δεν έχει σημασία .. αν συνεχίζεις να αντιμετοπίζεις αυτά που έγραψες .. ένα έχω να σου πω .. ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ .. ότι σύμπτομα ανέφερες προέρχεται από το μυαλό σου ... ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕΣ (και ακόμα περισσότερα ψυχολογικά)...και δεν είμαι 100% σίγουρη ότι μου έχουν περάσει ακόμα... πήγαινα σε ψυχολόγο για κάμποσα χρόνια και σταμάτησα φέτος επειδή έτυχε κάτι. Μπορώ να πω πως με βοήθησε αρκετά...με έκανε να συνειδητοποιήσω κάποια πράγματα...με έβαλε σε σκέψεις και όταν τα πράγματα ήταν σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση (περισυ τέτοια εποχή) αναγκάστηκε να μου δώσει κάποια χάπια ηρεμιστηκά για να μπορέσω να ξεμπλοκάρω και να ενεργώ κανονικά...μου τα έδωσε για μικρό διάστημα γιατί είναι κατά των φαρμάκων..μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούσα να προχωρήσω αλλιώς...H ψυχανάλυση είναι αυτό που βοηθάει και όχι τα φάρμακα...αργότερα ήμουν στο παρατσάκ να ξεκινήσω αντικαταθλιπτικά γιατί με είχε πιάσει και κατάθλιψη ... άλλα αποφάσισα ότι θέλω να γίνω καλά με φυσικό τρόπο και όχι με φάρμακα γιατί πολύ απλά όλα αυτά ήταν στο μυαλό μου και θα ήταν γελοίο για εμένα να πάρω ψυχοφάρμακα...απ'την στιγμή που μπορώ να κάνω ψυχανάλυση...τέλος πάντων... εγώ δεν θα σου πω ότι θες ψυχολόγο...θα σου πω ότι μπορείς να τα αντιμετοπίσεις και μόνος σου αμα καταλάβεις πως εσύ ο ίδος τα δημηουργείς και πως όλα αυτά περνάνε ΜΟΝΟ άμα τα αποδεχτείς και πεις "OKAY ... ΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΘΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ? ΑΦΟΥ ΤΑ ΕΧΩ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΩ ΑΣ ΤΑ ΑΠΟΔΕΧΤΩ..."άλλη λύση δεν υπάρχει... όλα αυτά είναι φοβίες....όσο τα φοβάσαι τόσο και αυτά αυξάνονται και δεν περνάνε ποτέ !! πιστεψέ με .... τα έχω περάσει και ξέρω... μέχρι και να αυτοκτονήσω ήθελα κάποιο διάστημα επειδή δεν άντεχα άλλο αυτή την ζωή... αλλά αμα σκευτείς πως όσο πιο πολύ ασχολήσε με αυτά που σου συμβαίνουν τόσο πιο πολύ ασχολούνται και αυτά μαζί σου ,ίσως και να βοηθηθείς!! anyway! Ελπίζω να σου έχουν περάσει .. αν όχι σκέψου αυτά που σου είπα

[αλεξανδρος_77]

αν κ αυτος δε θα ειναι τωρα στο φορουμ καπου ελεγε οτι αισθανομαι σα να μην ειμαι εγω αυτος που μιλα ενοει προφανος οτι λεει πραγματα που δεν τον εκφραζουν. αυτο σου λεει κατι?

[66psy]

http://www.e-psychology.gr/anxiety-s...riseis-panikou
ΔΕΝ ΤΡΕΛΕΝΕΣΑΙ !! διαβασε αυτο αν θες.. για δ.πανικου πιστευω ειναι πολυ κατατοπιστικο και βοηθητικο και πολυ καθηχυχαστικο!