ΙΨΔ/OCD (Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή)

[xristinaxrkd]

Καλησπέρα , είμαι νέος μέλος, στο forum Υποστήριξης, του e-psychology . Τα τελευταία χρόνια με ταλαιπωρεί το "θέμα" του ψυχαναγκασμού . Πριν λίγες μέρες, έγινα μέλος στην σελίδα, αλλά , μάλλον όχι και στο forum, κατάλαβα σήμερα. Έστειλα ένα μήνυμα στην φόρμα επικοινωνίας με τη ελπίδα , της απάντησης. Καμία απάντηση , όμως. Θα το αναφέρω λοιπόν εδώ. Θα ήθελα να μου απαντήσει κάποιος είτε από την εμπειρία του με την διαταραχή, είτε από γνώσεις που έχει αποκτήσει,σχετικά με τον ψυχαναγκασμό. Αν εγώ ως ασθενής ,μια μέρα, θα ξυπνήσω και θα είμαι πλήρως καλά, ή αν τελικά η ψυχαναγκαστική διαταραχή , είναι μία διαταραχή που μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι, αλλά σε συντροφεύει πάντα. Παρακαλώ, αν γίνεται οι απαντήσεις σας, να είναι σαφείς, διαφορετικά , μπερδεύομαι. Ευχαριστώ , προκαταβολικά.

[kerasi]

Παιζουν ρολο πολλοι παραγοντες. Για πες λιγα παραπανω περι τινος προκειται, τι σκεψεις σε απασχολουν? Ειναι ας πουμε σκεψεις με την καθαριοτητα, ελεγχεις αν εκλεισες τις συσκευες στο σπιτι, κοιτας πως θα βαδισεις στα πλακακια στο πεζοδρομιο, τι ακριβως?

[xristinaxrkd]

Ευχαριστώ , για την απάντηση. Ψυχαναγκαστική διαταραχή έχω από την ηλικία των 13ων . Διαγνώστηκε επίσημα στα 21 μου, μετά από μία κρίση πανικού. Εκ τότε παρακολουθούμαι από ειδικούς και παίρνω και την απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή. Η διάγνωσή από τον γιατρό μου είναι η εξής: Ψυχαναγκαστική καταναγκαστική Διαταραχή , κατάθλιψη (βαριάς μορφής) και κάποια ψυχωσική διαταραχή. Ο πυρήνας, του ψυχαναγκασμού μου είναι "σκληρός". Δουλεύω πολύ με τον εαυτό μου, αλλά έχω πολλά "εμπρός-πίσω" . Από πράξεις που ανέφερες, έχω ένα σωρό. Τόσο σκέψεις (αν γίνει αυτό, αν θέλω να πετύχω κάτι θα πρέπει να κάτω αυτό , πολλές δυσιδαιμονίες και προκαταλήψεις . Σε ότι αφορά τα τελετουργικά μου, πλακάκια ναι, μανία με καθαριότητα ναι, διακόπτες ναι, έλεγχος για τα πάντα πχ κουζίνα , θερμοσίφωνας , εξώπορτα ναι. Δεν πατάω υπονόμους. Κι ένα σωρό από φοβίες. Αυτά !

[xristinaxrkd]

Σας παρακαλώ , αν κάποιος από το forum γνωρίζει από την διαταραχή , ας μου απαντήσει σε αυτό που ρώτησα .. Αναρωτιέμαι όπως λέω και παραπάνω αν ο ασθενής με OCD , μπορεί να ξυπνήσει μια μέρα και να σταματήσει πια να έχει την διαταραχή , ή αν τελικά ναι μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι , αλλά ζεις με αυτό . Ήδη είμαι ψυχαναγκαστική εδώ και 10 χρόνια.Τα τελευταία , τρία, μόλις το έμαθα . Ευχαριστώ. Καλό βράδυ.

[αλεξανδρος_77]

αν θελεις μπορεις να με προσεξεις ε ενταξει μου εχει συμβει κ εμενα κατι παρομιο αλλα δε νομιζω να κανει καλο να ψαχνεις ασθενειες γιατι αυθυποβαλεσαι.
αν θελεις ασε τις διαταραχες κ μιλα μας για τη σχεση που εχεις με τους γυρω σου.

[66psy]

πιστευω πως οι ψυχολογικες διαταραχες δεν ξεπερνιουνται ποτε εντελως.. δεν ειναι γριπη.. ειναι μεσα στο μυαλο και οι σκεψεις δυσκολα εξαφανιζονται!
οταν αποδεχτηκα το προβλημα και λεω αυτη ειμαι (αγχωδεις) και θα μαθω να ζω ετσι και κυριως να το παλευω καθημερινα τοτε ειδα μοναχα βελτιωση..
πιστευω πως με σωστη δουλεια μπορουμε να φθασουμε σε πολυ ικανοποιητικο επιπεδο και να απολαμβανουμε τις χαρες της ζωης.. απλως θα εχουμε και μια πλευρα του εαυτου μας (την αγχωδη, την καταθλιπτικη, την καταναγκαστικη κλπ) που θα μας συντροφευει και εμεις με ολα τα εφοδια που εχουμε λαβει απο ψυχοθεραπεια, γνωσεις ψυχολογιας και προπαντως εσωτερικη ανασκοπηση θα την κατευναζουμε! αυτη ειναι η γνωμη μου! εξαλλου καθε ζωη εχει και τις δυσκολιες της!

[xristinaxrkd]

Η αλήθεια είναι πώς τον πρώτο καιρό , που επίσημα μου εξήγησαν από τί ταλαιπωρούμαι , άρχισα να ψάχνω αίτια , τρόπους αντιμετώπισης ,βιβλία κι άλλα πολλά ! Με λίγα λόγια πανικός. Αυτό το να δέχομαι σιγά-σιγά την διαταραχή του ψυχαναγκασμού , κυρίως είναι αποτέλεσμα,της δουλειάς που κάνω τα τελευταία χρόνια με την ψυχολόγο μου. Τώρα σε ότι αφορά τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Είμαι καλά και γεμάτη ,με την οικογένεια μου τις φίλες μου και το αγόρι μου. Οι άνθρωποι αυτοί , είναι που γνωρίζουν και βιώνουν δίπλα μου και τα "παράξενα" των διαταραχών μου. Μανία νευρώσεις κι άλλα παρόμοια. Στους "πιο κει" ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, εκδηλώνομαι , άκομψα και πολλές φορές με αγένεια, πράγμα που δεν ελέγχω, την στιγμή που το κάνω. Λέω την αλήθεια μου , την τεκμηριώνω και από κει κι έπειτα δεν μπορώ να καταλάβω αν προσβάλω τον άλλον παρα μόνο αν μου το επισημάνει κάποιος που με ξέρει και ξέρει κι από τι ταλαιπωρούμαι.

[xristinaxrkd]

Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που περιέγραψες , μόλις τα άτομα που πάσχουν από ψυχολογικές διαταραχές.Με λίγα λόγια όμως για να καταλάβω, θέλεις να μου πεις ότι, o OCD , είναι μια διαταραχή που όπως κι άλλες , δεν θεραπεύεται πλήρως, δεν επανέρχομαι ως ασθενής στην κατάσταση ενός "φυσιολογικού" ατόμου, απλά μαθαίνω και το διαχειρίζομαι εφόρου ζωής? Ευχαριστώ πολύ και πάλι!

[xristinaxrkd]

Τον πρώτο καιρό που μου διαγνώστηκαν όλα τα παραπάνω , έψαχνα παντού , για αίτια , θεραπείες βιβλία. Τα πάντα. Το γεγονός , ότι στο σήμερα έχω χαλαρώσει το οφείλω στην δουλειά που κάνει μαζί μου η ψυχοθεραπεύτριά μου. Έχουμε πολλή καλή χημεία. Απλά θέλω να ξέρω , με ένα "ναι" ή "όχι" αν μπορώ να το αποβάλλω πλήρως από πάνω μου μια μέρα , ή αν απλά θα είμαι μαζί με τον OCD μου, το υπόλοιπό της ζωής ,μαθαίνοντας να το διαχειρίζομαι, στα χρόνια.

[xristinaxrkd]

Καταλαβαίνω ότι γίνομαι κουραστική αλλά αλήθεια έχω ανάγκη από κάποιες απαντήσεις σχετικές με την διαταραχή μου, επιπλέον δεν ξέρω και πως λειτουργούν τα μέλη στο forum , ώστε να προσαρμοστώ. Πείτε κάτι που να μην με κάνει να νιώθω τόσο άβολα ρε παιδιά !! Κάποιος? #πιο εμμονική πεθαίνεις το ξέρω, αλλά....ΑΛΛΑ

[μυσπ]

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...λησπερα φιλη μου,σου στελνω ενα πολυ κατατοπιστικο αρθρο,ναι κ εγω πασχω απο ιδψ απο οταν θυμαμαι τον εαυτο μου περιλαμβανει ψυχαναγκαστικες σκεψεις κ κινησεις κ οφειλεται σε συσωρευμενο στρες,προβαινουμε σε αυτες τις κινησεις κ τις σκεψεις για να ηρεμησουμε προσωρινα απο το στρες αυτο το οποιο ομως επανερχεται μετα,ετσι κ επηρεαζει πολυ την καθημερινοτητα μας θελουμε ειδικο,παντως οι σκεψεις που κανουμε ειναι για εκτονωση του στρες μας δεν ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα

[Delmem080319a]

Καλησπέρα xristinaxrkd, η ΙΔΨ μπορεί να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, και έχει διαβαθμίσεις και διαφορετικούς τύπους, φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις και εσύ το ότι να σου πει κάποιος ένα ναι ή όχι για τη δική σου περίπτωση δεν στέκει, κανείς δεν ξυπνάει και του φεύγουν όλα έτσι και αλλιώς. Ηρέμησε λοιπόν, από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι μπορεί να είναι και χρόνια, αλλά μαθαίνεις να την αντιμετωπίζεις. Συνέχισε τη δουλειά που κάνεις με τη ψυχοθεραπεύτρια σου, αφού λες ότι έχετε καλή χημεία, να έχεις επιμονή και θέληση να δουλεύεις πάνω στο πρόβλημα και καλύτερα άφησε το άγχος του "θεραπεύτηκα πλήρως" μακριά σου.
Επίσης θα σου σύστηνα αν δεν το κάνεις, να βάλεις άσκηση και πολύ περπάτημα στη ζωή σου και να προσέχεις τη διατροφή σου, πολλά φρούτα, λαχανικά βοηθάνε, ολικής αλέσεως αλεύρι κλπ, γενικά ισορροπημένη διατροφή χωρίς πολύ ζάχαρη.
Στο φόρουμ της ΙΔΨ μπορείς να διαβάσεις διάφορα ενδιαφέροντα και απόψεις, εμπειρίες, αν και επαναλαμβάνω, το κάθε άτομο είναι διαφορετικό και η ίδια η πάθηση διαφέρει στον καθένα. Η ενημέρωση για το θέμα κάνει καλό, αλλά ως ένα σημείο, μην ασχολείσαι συνέχεια με αυτό, γιατί μπορεί να σε κουράσει ή να σε μπερδεύει. Να προσπαθείς να περνάς δημιουργικά τη μέρα σου.
Καλή δύναμη!

[ioannis2]

xristinaxrkd, η ψυχοθεραπεύτρια σε έχει μάθει τη μέθοδο της εσωτερικής παρατήρησης? Αν θες έχω κάποιες παλιές αναρτήσεις γι αυτη, στην ενότητα ΙΨΔ του φορουμ. Μεθοδολογικό εργαλείο ειναι με το οποίο μαθαινεις να αναγνωριζεις τις σκεψεις ως τετοιες (δλδ ως ΙΨΔ) και να τις απωθείς, στα πλαίσια της γνωστικής συμπεριφορικής μεθόδου ψυχολογίας. Κάποιος που εχει θεληση να την εφαρμόσει θα δει αποτελεσματα.
Η ΙΨΔ δρα αποτρεπτικά στις αλλαγες που το άτομο θα επιθυμούσε να εφαρμόσει στη ζωη του. Το άτομο ειναι ιδιαιτερα αναλυτικό για καθε τι που σκεφτεται να κανει, με εμφαση πάντα στην αρνητική πλευρά την οποια παραφουσκώνει. Η σχολαστικότητα η οποια αφορα συνηθειες της καθημερινότητας ειναι το αλλο σκέλος της ΙΨΔ. Πιστευω ότι η καταθλιψη είναι αποτελεσμα της ΙΨΔ, ήτοι το άτομο βιωνει πόνο/μελαγχολία γι αυτα που έχασε ή δεν έκανε λόγω της αποτρεπτικής δύναμης της ΙΨΔ.
Κατα τα λοιπα, η δικη μου εμπειρια συμφωνει μαζι σου ότι, ΙΨΔ, φοβοι και καταθλιψη πάνε πακετο. Η δουλεια όπως σωστα είπες (και τα χομπι) βοηθα πολύ στο να ξεπερασεις το προβλημα της ΙΨΔ αφού κρατα το άτομο αφοσιωμένο μακριά από την ΙΨΔ.

[xristinaxrkd]

xristinaxrkd, η ψυχοθεραπεύτρια σε έχει μάθει τη μέθοδο της εσωτερικής παρατήρησης? Αν θες έχω κάποιες παλιές αναρτήσεις γι αυτη, στην ενότητα ΙΨΔ του φορουμ. Μεθοδολογικό εργαλείο ειναι με το οποίο μαθαινεις να αναγνωριζεις τις σκεψεις ως τετοιες (δλδ ως ΙΨΔ) και να τις απωθείς, στα πλαίσια της γνωστικής συμπεριφορικής μεθόδου ψυχολογίας. Κάποιος που εχει θεληση να την εφαρμόσει θα δει αποτελεσματα.
Η ΙΨΔ δρα αποτρεπτικά στις αλλαγες που το άτομο θα επιθυμούσε να εφαρμόσει στη ζωη του. Το άτομο ειναι ιδιαιτερα αναλυτικό για καθε τι που σκεφτεται να κανει, με εμφαση πάντα στην αρνητική πλευρά την οποια παραφουσκώνει. Η σχολαστικότητα η οποια αφορα συνηθειες της καθημερινότητας ειναι το αλλο σκέλος της ΙΨΔ. Πιστευω ότι η καταθλιψη είναι αποτελεσμα της ΙΨΔ, ήτοι το άτομο βιωνει πόνο/μελαγχολία γι αυτα που έχασε ή δεν έκανε λόγω της αποτρεπτικής δύναμης της ΙΨΔ.
Κατα τα λοιπα, η δικη μου εμπειρια συμφωνει μαζι σου ότι, ΙΨΔ, φοβοι και καταθλιψη πάνε πακετο. Η δουλεια όπως σωστα είπες (και τα χομπι) βοηθα πολύ στο να ξεπερασεις το προβλημα της ΙΨΔ αφού κρατα το άτομο αφοσιωμένο μακριά από την ΙΨΔ.

Ευχαριστώ πολύ, για την απάντηση. Όχι , η ψυχοθεραπεύτρια μου, δεν μου έμαθε την "μέθοδο της εσωτερικής παρατήρησης". Η μέθοδος ψυχοθεραπείας που κάνουμε είναι αυτή της γνωστικής- συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας, η οποία έχει αποτελέσματα. Με τον ψυχίατρο μου, εστιάζουμε περισσότερο, πέραν της αγωγής και σε τρόπους ψυχανάλυσης. Θα ήθελα πολύ, να μου στείλετε το link της παλιότερης ανάρτησης σας, οπού αναφέρεται η μέθοδος, της εσωτερικής παρατήρησης. Πρώτη φορά την ακούω η αλήθεια. Σε ότι αφορά τα παραπάνω , σχετικά με τον ψυχαναγκασμό μου , έχω επισημάνει και παραπάνω πώς έχω 10 χρόνια , τώρα , διαγνώστηκε στα 21 μου και ο πυρήνας του είναι τέτοιος που χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς της υγείας μου ως "σκληρός" και δύσκολος ακόμη , να μπορέσω ακόμη να τον διαχειριστώ. Ναι, ο ψυχαναγκασμός είναι ο πυλώνας που ανοίγει την πόρτα της κατάθλιψης , όπου έχω τα τελευταία 3 χρόνια. Τέλος, σχετικά με την δουλεία , είμαι ακόμη φοιτήτρια κι εστιάζω στο διάβασμα της σχολής μου, με τρόπο-δυστυχώς- ψυχαναγκαστικό. Μέσα όμως από όλα αυτά , ανακάλυψα πλευρές του εαυτού μου, που δεν ήξερα. Πηγαίνω χορό, μεταποιώ πράγματα , δημιουργώ "μικρές καλλιτεχνίες" και τέλος γράφω πολύ. Αυτά!

[xristinaxrkd]

Καλησπέρα xristinaxrkd, η ΙΔΨ μπορεί να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, και έχει διαβαθμίσεις και διαφορετικούς τύπους, φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις και εσύ το ότι να σου πει κάποιος ένα ναι ή όχι για τη δική σου περίπτωση δεν στέκει, κανείς δεν ξυπνάει και του φεύγουν όλα έτσι και αλλιώς. Ηρέμησε λοιπόν, από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι μπορεί να είναι και χρόνια, αλλά μαθαίνεις να την αντιμετωπίζεις. Συνέχισε τη δουλειά που κάνεις με τη ψυχοθεραπεύτρια σου, αφού λες ότι έχετε καλή χημεία, να έχεις επιμονή και θέληση να δουλεύεις πάνω στο πρόβλημα και καλύτερα άφησε το άγχος του "θεραπεύτηκα πλήρως" μακριά σου.
Επίσης θα σου σύστηνα αν δεν το κάνεις, να βάλεις άσκηση και πολύ περπάτημα στη ζωή σου και να προσέχεις τη διατροφή σου, πολλά φρούτα, λαχανικά βοηθάνε, ολικής αλέσεως αλεύρι κλπ, γενικά ισορροπημένη διατροφή χωρίς πολύ ζάχαρη.
Στο φόρουμ της ΙΔΨ μπορείς να διαβάσεις διάφορα ενδιαφέροντα και απόψεις, εμπειρίες, αν και επαναλαμβάνω, το κάθε άτομο είναι διαφορετικό και η ίδια η πάθηση διαφέρει στον καθένα. Η ενημέρωση για το θέμα κάνει καλό, αλλά ως ένα σημείο, μην ασχολείσαι συνέχεια με αυτό, γιατί μπορεί να σε κουράσει ή να σε μπερδεύει. Να προσπαθείς να περνάς δημιουργικά τη μέρα σου.
Καλή δύναμη!

Σε ευχαριστώ πολύ για την συμβουλή σου. Το άγχος και η αγωνία "αν θα γίνω μια μέρα πλήρως καλά" μου γεννήθηκε μέσα στις γιορτές. Δεν ξέρω πώς και ποιο μπορεί να ήταν το ερέθισμα. Η υπομονή κι επιμονή μου άλλοτε είναι δίπλα μου άλλοτε εξαφανίζονται. Το να διαβάζω πολλά στο forum κυρίως με βοηθάει αλλά στην φάση , που βρίσκομαι τώρα μπερδεύομαι πολύ. Πηγαίνω χορό και κάνω και γυμναστική. Η διατροφή μου, πάλι δεν είναι καθόλου μα καθόλου σταθερή. Υπάρχουν μέρες που μπορεί και να μην φάω , επειδή το ξέχασα(!!!). Δεν έχω πάντα , την αίσθηση της πείνας..