Έχω την εντύπωση ότι δεν θα κάνω τίποτα στην ζωή μου.

[δελφίνι]

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένας φαύλος κύκλος.Εγώ για παράδειγμα έχω δουλειά απο την οποία δεν κινδυνεύω τουλάχιστον όχι άμεσα με απόλυση,σπίτι στο όνομα μου,ελάχιστα χρέη σε σχέση με άλλους,βγάζω κάποια χρήματα με τα οποία ναι μεν δε μπορώ να κάνω όσα θα ήθελα αλλά τουλάχιστον δε πεθαίνω απο πείνα. πχ ξέρω άτομο που έχει δάνειο γύρω στα 50.000€ και πληρώνει κάθε μήνα δόση 395€ και πλέον παίρνει μισθό 760€ και τα βγάζει δύσκολα πέρα.Αλλά ευτυχισμένος δεν είμαι.Αν δεν είσαι καλά και στο κομμάτι της προσωπικής σου ζωής δεν μπορείς να νιώσεις καλά ακόμη και αν έχεις λυμένο το οικονομικό σου θέμα.Και 500.000.000€ να είχα απο την στιγμή που δεν έχω καταφέρει να έχω μια σύντροφο και κάποιους φίλους που θα ήταν με μένα για εμένα ως άνθρωπο,δε θα ένιωθα ευτυχισμένος

Εμένα πάντως μου λείπουν όλα και οι φίλοι και η σχέση και το οικονομικό.

[girl1988]

Εγω ουτε καν βοηθάω στις δουλειες... Παω καμια βόλτα, παω γυμναστηριο.. Βρίσκομαι με ενα παιδι.. Αυτα

[Deleted-member-19102015]

Προσωπικά δε πιστεύω ότι υπάρχει άχρηστος άνθρωπος σε ότι αφορά το κομμάτι της δουλειάς.Αλλωστε σε μια κοινωνία πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν διάφορες δουλειές.Και ο επιστήμονας χρειάζεται,και ο οικοδόμος και ο υπάλληλος καθαριότητας,ο αγρότης,η νοικοκυρά και όλοι.Τώρα αν κάποιος επειδή δεν κατάφερε να γινει επιστήμονας,ηθοποιός,τραγο υδιστής κτλ που ονειρευόταν μικρός καταλήγει να νιώθει άχρηστος είναι άλλο ζήτημα.Η ζωή αγαπητοί φίλοι θέλει προσπάθεια.Και η προσπάθεια είναι αυτή που φέρει αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα χαρά.
Εγώ μετά απο 36 χρόνια παρουσίας μου σε αυτόν τον κόσμο θεωρώ ότι το πιο δύσκολο πράγμα για έναν άνθρωπο,δεν ειναι το να βρει μια δουλειά για να επιβιώσει αλλά το να δημιουργεί προσωπικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους.Ειτε φιλικές,είτε ερωτικές,ειτε επαγγελματικές.Με τις επαγγελματικές να θεωρώ ότι ειναι οι πιο εύκολες απο τις 3.

[panda333]

Εγώ μετά απο 36 χρόνια παρουσίας μου σε αυτόν τον κόσμο θεωρώ ότι το πιο δύσκολο πράγμα για έναν άνθρωπο,δεν ειναι το να βρει μια δουλειά για να επιβιώσει αλλά το να δημιουργεί προσωπικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Είτε φιλικές, είτε ερωτικές, είτε επαγγελματικές.

Συμφωνώ οτι και οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Οι φίλοι, οι συνάδελφοι, αδέλφια κλπ. Όπως και τα χόμπυ. Κάνεις κάτι έστω ερασιτεχνικά; Μπορείς να γραφτείς και σε κάποια λέσχη - ομάδα!
Δεν έχει σημασία αν είσαι εσωστρεφής ή εξωστρεφής. Ποιός στο είπε αυτό; Υπάρχουν δουλειές που βοηθάει η εξωστρέφεια και άλλες που δεν έχει σημασία τόσο (στη δουλειά) π.χ. αν καταχωρείς δεδομένα, λογιστικά κλπ.
Κοίτα, με την εργασία στην Ελλάδα τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα...Κι εγώ που έχω πτυχία και δούλευα τα τελευταία χρόνια πάλι αποτυχημένη νιώθω! Για αυτά που σπούδασα και τις γλώσσες που ξέρω κλπ. πάλι τίποτα δεν έκανα (αναλογικά με το τι θα μπορούσα να κάνω, αν τα πράγματα ήταν καλύτερα). Δεν πρέπει όμως να τα παρατάμε...

[Deleted-member-19102015]

Στη δουλειά πιστεύω πως όντως δεν έχει τόση σημασία αν είσαι εσωστρεφής ή εξωστρεφής.Κάτι θα βρεις να κάνεις.Αλλά στις προσωπικές σχέσεις θεωρώ πως έχει σημασία.Και επίσης επειδή σπούδασες κάτι δε σημαίνει ότι δε πρέπει να κάνεις και κάτι άλλο.Μπορεί κάνοντας κάτι άλλο εντελώς τυχαία ή απο καθαρή ανάγκη επιβίωσης να καταλάβεις ότι τελικά αυτό σου ταιριάζει.Προσωπικά άρχικα ήθελα να κάνω το επάγγελμα του πατέρα μου που είχε ένα μαγαζί.Μετά στη πορεία είδα ότι τελικά αυτό δεν ήταν εφικτό να το κάνω γιατί προέκυψαν κάποια νέα δεδομένα.Μετά είπα να γίνω ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων.Πήγα 2 χρόνια σε μια σχολή και ενώ μου άρεσε ως αντικείμενο,παράλληλα μου έγινε η πρόταση να έρθω στη δουλειά που είμαι μέχρι και σήμερα και δεν είχε καμμιά σχέση με αυτό που είχα σπουδάσει μιας και κάπως έπρεπε να βγάζω χρήματα για να επιβιώσω.Αλλά είπα κάτι πολύ απλό στον εαυτό μου "προσπάθησε και μετά παράτησέ τα.δες τι είναι αυτό και μετά πες ότι δε σου ταιριάζει." Ναι προφανώς και έφαγα τρελή φρίκη μέχρι να καταφέρω να προσαρμοστώ γιατί απο τη φύση μου ή σωστότερα απο διάφορες κατάστασεις που έχω περάσει,είμαι ανασφαλήςΑλλά κάτι μέσα στη ψυχή μου,μου έλεγε ότι θα τα καταφέρω. Και έπειτα πήγα ως τεχνικός υπολογιστών,κάτι που με βοήθησε στη δουλειά που βρίσκομαι.Αν κάποια στιγμή αναγκαστώ να φύγω απο εδώ,θα ψάξω κάτι άλλο.Αλλά πριν φύγω θα το παλέψω μέχρι τέλους.Και αυτό γιατί έχω μάθει πάντα να εκτιμώ τους ανθρώπους που μου φέρθηκαν καλά σε δύσκολες περιόδους της ζωής μου.
Μακάρι να σκεφτόμουν έτσι και στις προσωπικές μου σχέσεις.Μακάρι να είχα την δύναμη να πλησιάζω ανθρώπους και όσοι με πλησίασαν όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου,μακάρι να ρισκάριζα να με γνωρίσουν λίγο καλύτερα.Αλλά βλέπεις κάποια βιώματα της παιδικής μου ηλικίας με έχουν αναγκάσει να είμαι πέραν του δέοντος εσωστρεφής και ντροπαλός.Και δυστυχώς όσο θυμάμαι,δε μπορώ να κάνω αλλιώς.Δε μου βγαίνει να κάνω αλλιώς και ας ξέρω μέσα στο μυαλό μου ότι είναι λάθος αυτός ο τρόπος σκέψης,

[δελφίνι]

Πιστεύω τα πάντα είναι θέμα τύχης! Εμένα οι γονείς μου μέχρι πριν λίγα χρόνια λέγανε ότι σίγουρα θα παντρευτώ τώρα δεν ξέρουν. Τα δεδομένα αλλάζουνε συνεχώς. Και πριν λίγα χρόνια είχα καλή δουλειά και έβγαζα 900 ευρώ και εδώ και 10 χρόνια είμαι άνεργη. That's life!

[καθρεπτης]

Στο να πάρεις όμως οποιανδήποτε δουλειά μετράει ο χαρακτήρας, το να είσαι εξωστρεφής και εύχαρος, καθώς και η εμφανίση...
Πάντως αν δεν έχεις το οικονομικό είναι θέμα χρόνου να χάσεις και τις σχέσεις σου... αυτό το εργασιακό- οικονομικο πραγματικά με έχει τσακίσει... Και παρόλο που πιστεύω στην τύχη, πιστέυω πως όλα είναι θέμα επιλογών και όχι τύχης... όλα όμως...

Δελφίνι πόσο καιρό δούλευες σ' εκείνη την δουλειά? Γιατί είχες φύγει? Εγώ από την τελευταία μου δουλειά έφυγα για να πάω στην εταιρεία της μάνας μου που μετά από ελάχιστους μήνες έκλεισε... έχουν περάσει 3 με 4 χρόνια από τότε και δεν έχω βρει καμία δουλειά της προκοπής... και δεν νομίζω να μπορέσω να ξαναβρώ δυστυχώς...
Είχα παρακολούθησει ένα ντοκυμαντέρ για τις χώρες σε κρίση.. και έλεγε πως ακόμα και η χώρα να βγει απ' την κρίση, αυτοί που έχουν τσακιστεί απ' αυτήν, στο μεγαλύτερο ποσοστό δεν καταφέρνουν ποτέ να ορθοποδήσουν... κι αν το σκεφτείς αυτό όντως στέκει... μιας κι όταν η κρίση περάσει εγώ θα είμαι στα 35 με 40 στην καλύτερη περίπτωση και με 10 χρόνια απραξίας...

[panda333]

Στο να πάρεις όμως οποιανδήποτε δουλειά μετράει ο χαρακτήρας, το να είσαι εξωστρεφής και εύχαρος, καθώς και η εμφανίση...
Πάντως αν δεν έχεις το οικονομικό είναι θέμα χρόνου να χάσεις και τις σχέσεις σου...

Στη δουλειά μετράει πάνω από όλα να είσαι καλός στη δουλειά σου, να έχεις όρεξη, να συνεργάζεσαι κλπ. δεν είναι τα πάντα η εμφάνιση! Για μοντέλο πας; Δεν λέμε να μην πλένεσαι και να φοράς βρόμικα ρούχα! Σε τόσες εταιρίες και επιχειρήσεις νομίζεις οτι όλοι είναι μοντέλα / ηθοποιοί; Κι αν συμβαίνει αυτό σε κάποια μέρη είναι τελείως ρατσιστικό. Υπάλληλος είσαι, όχι φωτο-μοντέλο. Το αν είσαι δύστροπος, ή δύσκολος στη συμπεριφορά και δεν συνεργάζεσαι είναι άλλο θέμα...

Όσον αφορά τις σχέσεις, εμένα όλοι φίλοι μου άφραγκοι είναι, οπότε μαζευόμαστε στο σπίτι και τρώμε σουβλάκι π.χ. και πίνουμε αναψυκτικά/μπύρες απ'το super market. Το οικονομικό επηρεάζει τους περισσότερους πλέον. Δεν νομίζω οτι σε αφήνει κάποιος που είναι πραγματικός φίλος επειδή δεν έχεις λεφτά.

[δελφίνι]

Δελφίνι πόσο καιρό δούλευες σ' εκείνη την δουλειά? Γιατί είχες φύγει?

2 χρόνια δούλευα.Έκλεισε η επιχείρηση. Και πριν από αυτήν δούλευα σε ένα κυλικείο 2 χρόνια. Μετά από την επιχείρηση που έκλεισε, πήγα στο τει μέχρι το 2011 και εργαζόμουνα στο περίπτερο του αδελφού μου. Και μετά έκανα αποτυχημένες προσπάθειες να εργαστώ ως νοσηλεύτρια. Ουσιαστικά πλέον από το 2012 είμαι άνεργη.

[girl1988]

Τουλάχιστον τα κατάφερνες!! Απο το 2012 ειναι λιγοτερα απο δεκα χρονια ανεργιας που γραφεις πιο πανω.... Μια χαρα εισαι... απλα οι συγκυρίες σε οδηγησαν σε ανεργια

[δελφίνι]

Τουλάχιστον τα κατάφερνες!! Απο το 2012 ειναι λιγοτερα απο δεκα χρονια ανεργιας που γραφεις πιο πανω.... Μια χαρα εισαι... απλα οι συγκυρίες σε οδηγησαν σε ανεργια

Σε ξένη δουλειά για πολλά χρόνια όμως έχω να δουλέψω από το 2005.

[καθρεπτης]

Στο να σε πάρουν στην δουλειά μετράει και η εμφάνιση και το πόσο εύχαρος θα είσαι στην πρώτη συνάντηση... Μεταξύ δύο ανθρώπων με ίδια προσόντα όλοι θα διαλέγαμε τον ομορφότερο, ειδικά αν τον θέλαμε "βιτρίνα" στην δουλειά, πχ καφετέρειες, πωλητες κ.α. Το να είσαι κλειστός χαρακτήρας δεν σημαίνει πως δεν είσαι και συνεργάσιμος. Πόσες φορές μπορείς να πας σε ένα σπίτι που τρώτε σουβλάκι χωρίς να πληρώσεις? Και πόσα θέματα έχεις και να συζητήσεις απ' την στιγμή που δεν κάνεις καμία δραστηριότητα?

[δελφίνι]

Δεν ξέρω όμως έχω χάσει τις ελπίδες μου ότι θα κάνω καριέρα ως νοσηλεύτρια εκτός αν με πάρουνε κάπου στο δημόσιο πράγμα που δεν το βλέπω εφικτό. Γενικώς αισθάνομαι ότι έχω ξοφλήσει και στον αισθηματικό και στον εργασιακό τομέα.

[girl1988]

Εχε πιστη!!! Κατι θα ερθει δεν μπορει αρκεί να το εχεις βαλει στόχο και να δραστηριοποίεισαι προς αυτην την κατεύθυνση! Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μελλον!!! Κι εγω σκεφτομαι συνεχεια αρνητικά... Πως θα ειμαι μια ζωη ετι οπως ειμαι τωρα... Χωρις δουλεια και χωρις σύντροφο (απο επιλογη λογω προσωπικής ανασφάλειας). Αλλα δεν γινεται μια ζωη να περάσει μονότονη. Τα παντα ρεί..

[δελφίνι]

Αχ, μακάρι!!!!