ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

[Κύκνος]

Σκέφτομαι/θυμάμαι την πρώτη φορά που ο αδελφός μου κατάλαβε ότι είχα προσπαθήσει να πεθάνω...ήμασταν για ποτό κι είδε τα hansaplast στα χέρια μου...ήταν η δεύτερη φορά που τον είδα να δακρύζει σαν ενήλικας...η πρώτη ήταν όταν πέθανε ο Τόμυ, ο 19χρόνος γάτος μας...Όμως παρά την αντίδραση του αυτή τότε μερικές φορές αναρωτιέμαι αν θα του έλειπα...όσοι έχετε αδέλφια πώς θ΄αντιδρούσατε σε τέτοια περίπτωση;

[boo]

ξυπνησα τωρα και το αγχος μου για τον καφε με την κοπελα ειναι στα υψη.θελω πολυ να βγω για καφε αλλα εχω φρικαρει..σκεφτομαι μηπως το ακυρωσω.αλλα και να το ακυρωσω για σημερα θα μου πει να βγουμε αλλη μερα.τι θα κανω δε ξερω.

[kavkaz]

ξυπνησα τωρα και το αγχος μου για τον καφε με την κοπελα ειναι στα υψη.θελω πολυ να βγω για καφε αλλα εχω φρικαρει..σκεφτομαι μηπως το ακυρωσω.αλλα και να το ακυρωσω για σημερα θα μου πει να βγουμε αλλη μερα.τι θα κανω δε ξερω.

τι θα πεις και πως θα το πεις; εφοαον την γνωρισες απο ομαδα αυτοβοηθειας να συζητησεις τα θεματα σου και τα δικα της θεματα...δεν λες παλι καλα που ειναι συγκαταβατικη και θα χεις ανθρωπο να μιλας; για φαντασου να ταν καμια ψωναρα οπως ειναι ολοι εξω που ειναι φοβητσιαρηδες καχυποπτοι και μονο απο το υφος σε στιγματιζουν ακομα και αν δεν ξερουν ποιος εισαι και τι εισαι...εφοαον δεν ειναι κατι απο αυτα προχωρα ελευθερα σκεψου οτι και κςινη σκεφτεται τα δικα της θεματα πως θα φανουν σε σενα

[boo]

δε θα ηθελα να της μιλησω για τα ψυχιατρικα μου θεματα φοβαμαι μηπως γινω κουραστικη.μονο αν το θιξει εχω σκοπο να της πω καποια πραγματα.νιωθω σαν να δινω εξετασεις.θα παρω 1 xanax πριν και αλλο 1 μαζι μου να ειμαι πιο χαλαρη μπας και μπορεσω να συζητησω πιο ηρεμα..γιατι νιωθω ετσι δε μπορω να καταλαβω.ναι φαινετ;αι καλη κοπελα ελπιζω να μη διαψευστω

[elis]

Μπου καλύτερα να μην ανοιχτείσ με τη μια αν κι εγώ το κάνω αυτό το λάθος

[boo]

απλα δε ξερω τι να πω.τι θεμα να ανοιξω.κι αν υπαρξει αμηχανια και δεν εχουμε τι να πουμε?ελπιζω να ειναι πιο ομιλητικη απο μενα..τωρα σε λιγο θα ερθει να με παρει.ουφ

[cdeleted29517]

Σκέφτομαι/θυμάμαι την πρώτη φορά που ο αδελφός μου κατάλαβε ότι είχα προσπαθήσει να πεθάνω...ήμασταν για ποτό κι είδε τα hansaplast στα χέρια μου...ήταν η δεύτερη φορά που τον είδα να δακρύζει σαν ενήλικας...η πρώτη ήταν όταν πέθανε ο Τόμυ, ο 19χρόνος γάτος μας...Όμως παρά την αντίδραση του αυτή τότε μερικές φορές αναρωτιέμαι αν θα του έλειπα...όσοι έχετε αδέλφια πώς θ΄αντιδρούσατε σε τέτοια περίπτωση;

Εχω βρεθεί στην θέση του αδερφού σου , αλλά σε μικρή ηλικία..Δεν το είχα συνειδητοποιήσει και πολύ να σου την αλήθεια τι θα συνέβαινε και δεν είχα πει τίποτα...και επειδή είμαι και τρομερά εχέμυθη σαν άνθρωπος σκέφτομαι μήπως αυτά που μας εμπιστεύονται μας τα λένε καμιά φορά για να τα μεταφέρουμε κάπου....

[Κύκνος]

Εχω βρεθεί στην θέση του αδερφού σου , αλλά σε μικρή ηλικία..Δεν το είχα συνειδητοποιήσει και πολύ να σου την αλήθεια τι θα συνέβαινε και δεν είχα πει τίποτα...και επειδή είμαι και τρομερά εχέμυθη σαν άνθρωπος σκέφτομαι μήπως αυτά που μας εμπιστεύονται μας τα λένε καμιά φορά για να τα μεταφέρουμε κάπου....

Η απόπειρα ήταν αποτυχημένη ελπίζω, ε;

Όσο για μένα προσωπικά δεν είχα καν σκοπό να του το πω αλλά έτσι όπως έκανα να πιάσω το ποτήρι είδε το hansaplast στον καρπό μου...με ρώτησε τι έπαθα και δεν κατάφερα, δεν άντεξα να υποστηρίξω ψέματα...δεν ήθελα να τον πληγώσω και στην αρχή είπα ότι κάηκα στο φούρνο αλλά μετά είχα παγώσει και κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και με ρωτούσε κι εγώ δεν απαντούσα μέχρι που με ρώτησε εκείνος "έκοψες τις φλέβες σου;" κι έκανα ένα νόημα κι αμέσως δάκρυσε...
Εσύ πόσο χρονών ήσουν τότε;

[cdeleted29517]

Η απόπειρα ήταν αποτυχημένη ελπίζω, ε;

Όσο για μένα προσωπικά δεν είχα καν σκοπό να του το πω αλλά έτσι όπως έκανα να πιάσω το ποτήρι είδε το hansaplast στον καρπό μου...με ρώτησε τι έπαθα και δεν κατάφερα, δεν άντεξα να υποστηρίξω ψέματα...δεν ήθελα να τον πληγώσω και στην αρχή είπα ότι κάηκα στο φούρνο αλλά μετά είχα παγώσει και κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και με ρωτούσε κι εγώ δεν απαντούσα μέχρι που με ρώτησε εκείνος "έκοψες τις φλέβες σου;" κι έκανα ένα νόημα κι αμέσως δάκρυσε...
Εσύ πόσο χρονών ήσουν τότε;

Ναι αποτυχημένη, ....αυτό πότε έγινε με τον αδελφό σου? πάνε χρόνια δηλαδή?

[Κύκνος]

Ναι αποτυχημένη, ....αυτό πότε έγινε με τον αδελφό σου? πάνε χρόνια δηλαδή?

Ναι, έχει καμιά πενταετία αλλά επειδή δεν ήταν η μοναδική φορά που το προσπάθησα (υπήρξαν και μεταγενέστερες) μερικές φορές όταν τις θυμάμαι μου έρχεται αυτή η σκέψη στο μυαλό...κι αναρωτιέμαι πως θα ήταν...

Επίσης όταν τις θυμάμαι νιώθω και πληγωμένη, θυμάμαι την τελευταία φορά που πήρα χάπια και δεν το είπα σε κανέναν και περίμενα να πεθάνω, ήταν φριχτή η μοναξιά κι ο πόνος που ένιωθα...δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν δεν το καταλάβαιναν οι δικοί μου πάντως στο νοσοκομείο μου έκαναν πλύση στομάχου...

[kavkaz]

εγω μια φορα εκατσα και εκαψα το μισο χερι μου με τσιγαρα αλλα μετα εξελιχθηκα και ξεκινησα να τραυματιζω αλλους εχει πιο πολυ πλακα...ας πουμε καμια φορα οταν θυμαμαι που τραυματισα εναν σοβαρα καθομαι και σκεφτομαι αυτος τωρα θα νομιζει πως ημουν καποιοςγνωστος του και λες να του αφησα τετοια οδυνη που μετα να φοβοταν να βγει απο το σπιτι; χαχαχα....περα απ την πλακα θελω να κανω καποιες ερωτησεις...εχετε τραυματισει ποτε καποιον; αισθανθηκατε κατι μετα; το ρωταω αυτο γιατι εγω δεν αισθανομαι κατι και μου φαινεται φυσιολογικο δεν μπορω να κατανοησω την εννοια της ενοχης της μετανοιας και της στεναχωριας ποσο μαλλον οταν προκειται για αγνωστο...σκεφτομαι οτι αυτο πουπερναω ειναι μεγαλυτερο απ την ψυχοθεραπεια εχω αρνητικη αποψη για τους ανθρωπους το παραμικρο μου δημιουργει καταπιεσμενο θυμο και γιαυτο ισως δεν εχω ενοχες γιατι πιστευω οτι το αξιζουν..ειναι αδυνατον να δω με συμπονοια και ανεκτικοτητα τους και καλα συνανθρωπους οι σκεψεις μου προκαλουν αυτο το χαος και ο τροπος που βλεπω τα πραγματα και τους αλλους

[Κύκνος]

Δεν έχω τραυματίσει ποτέ μου κανέναν αν και θα ήθελα ν' αστράψω ένα χαστούκι σε δυο συγκεκριμένα άτομα...
Όμως έστω κι άθελα μου έχω δυσκολέψει κι ίσως στεναχωρήσει/πληγώσει κάποια άτομα και ναι, γι' αυτό νιώθω τύψεις...η μία από τις απόπειρες μου ήταν εν μέρει λόγω τύψεων...

[cdeleted29517]

Ναι, έχει καμιά πενταετία αλλά επειδή δεν ήταν η μοναδική φορά που το προσπάθησα (υπήρξαν και μεταγενέστερες) μερικές φορές όταν τις θυμάμαι μου έρχεται αυτή η σκέψη στο μυαλό...κι αναρωτιέμαι πως θα ήταν...

Επίσης όταν τις θυμάμαι νιώθω και πληγωμένη, θυμάμαι την τελευταία φορά που πήρα χάπια και δεν το είπα σε κανέναν και περίμενα να πεθάνω, ήταν φριχτή η μοναξιά κι ο πόνος που ένιωθα...δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν δεν το καταλάβαιναν οι δικοί μου πάντως στο νοσοκομείο μου έκαναν πλύση στομάχου...

Γενικά έχεις καλές σχέσεις με τον αδερφό σου?

[cdeleted29517]

εγω μια φορα εκατσα και εκαψα το μισο χερι μου με τσιγαρα αλλα μετα εξελιχθηκα και ξεκινησα να τραυματιζω αλλους εχει πιο πολυ πλακα...ας πουμε καμια φορα οταν θυμαμαι που τραυματισα εναν σοβαρα καθομαι και σκεφτομαι αυτος τωρα θα νομιζει πως ημουν καποιοςγνωστος του και λες να του αφησα τετοια οδυνη που μετα να φοβοταν να βγει απο το σπιτι; χαχαχα....περα απ την πλακα θελω να κανω καποιες ερωτησεις...εχετε τραυματισει ποτε καποιον; αισθανθηκατε κατι μετα; το ρωταω αυτο γιατι εγω δεν αισθανομαι κατι και μου φαινεται φυσιολογικο δεν μπορω να κατανοησω την εννοια της ενοχης της μετανοιας και της στεναχωριας ποσο μαλλον οταν προκειται για αγνωστο...σκεφτομαι οτι αυτο πουπερναω ειναι μεγαλυτερο απ την ψυχοθεραπεια εχω αρνητικη αποψη για τους ανθρωπους το παραμικρο μου δημιουργει καταπιεσμενο θυμο και γιαυτο ισως δεν εχω ενοχες γιατι πιστευω οτι το αξιζουν..ειναι αδυνατον να δω με συμπονοια και ανεκτικοτητα τους και καλα συνανθρωπους οι σκεψεις μου προκαλουν αυτο το χαος και ο τροπος που βλεπω τα πραγματα και τους αλλους

Νιώθεις γενικά ότι συμπαθείς ή αντιπαθείς κάποιον?

[loca]

οτι βαριεμαι να διαβασω αλλα εχω βγαλει περιπου τη μιση υλη κριμα ειναι να παει για σεπτεμβριο και θελω να παω μια βολτα και το αγορι μου δε μπορει