ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

[αλεξανδρος_77]

αυτο που με ενοχλησε περισσοτερο ειναι οτι αντι να σκεφτουν καποιοι οτι αυτη η χωρα χρειαζοταν κατεπειγουσα βελτιωση τα τελευταια χρονια στη λουμπα που ειχαμε πεσει αυτοι τρεμουν ολη την ωρα μηπως πεσει κανενα ελαχιστο ο εγωισμος τους ενω τοσα χρονια που ειχαμε πατωσει και μας ειχαν οι ισχυρες χωρες για να μας ριχνουν ...... αυτο δε τους ενοχλησε το οτι τα παιδια τους πχ θα ζουσαν σε μια χωρα ακομα χειροτερη απο οτι τωρα και ακομα ποιο υποβαθμισμενη απο οτι τωρα αυτο δε τους ενοχλησε ενα διαστημα ειμουν τοσο απαισιοδοξος γι αυτο τη χωρα που σκεφτομουν οτι τα παιδια αυτης τη χωρας θα ζησουν σε πολυ χειροτερη κατασταση απο οτι εμεις το συμπερασμα ειναι οτι τη γλιτωσαν απο θαυμα αφου η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΛΛΟ.

[ioannis2]

Σε όλους εκείνους τους φίλους εδώ στο φόρουμ που αγωνίζονται καθημερινά να κρατήσουν καθαρό μυαλό από τα απωθημένα - τραυματικές εμπειρίες ενώ διεκπεραιώνουν πνευματική εργασία είτε στη δουλειά τους είτε αλλού. Όταν κάτι πιο βαθύ από τα απωθημένα τα φέρνει στη σκέψη έτσι που έρχονται στη σκέψη σε τέτοιο βαθμό που αρνείσαι να σκεφτείς ότι έμαθες μεθοδολογία απώθησης και θα μπορούσες να την εφαρμόσεις.

Όταν ο άλλος που αν δεν τον πάρω τηλέφωνο δεν με θυμάται ποτέ με ρωτάει πως τα πάει ο τάδε, απλά σαν να μου λέει κάνε τον εκείνο παρέα εμένα δε μου κάνεις. Μου ξανάτυχε κάτι τέτοιο. Κάποιους άμα τους πάρω τηλέφωνο διερωτώμαι αν στο μεταξύ με έχουν διαγράψει, κάτι που έχει συμβεί αρκετές φορές.

Η σκέψη μου πάει και σε κάποιον συμφορουμίτη, που ζούσε στη μοναξιά, αρρώστησε απότομα πρόσφατα, κι αυτος από ψυχαναγκασμούς υπέφερε και φοβίες και δεν ξέρω τώρα αν το χει ξεπεράσει αυτό το θέμα σωματικής υγείας.

Απ την άλλη, πιέζω τον εαυτό μου να πάρει τηλέφωνο και να συσχετιστεί με άτομα που σε γενικές γραμμές θεωρώ καλό κόσμο, αν και είτε δεν συσχετιζόμουν ποτέ με τέτοιο κόσμο σε επίπεδο φιλίας ή παρέας είτε με απέρριπταν τέτοια άτομα και απλά μέναμε γνωστοί. Το κάνω απλά μπας και αυτή τη φορά, λαμβάνοντας υπόψη τις εμπειρίες του παρελθόντος, εξοικειωθώ με τέτοιες συναναστροφές, γίνω αποδεκτός και μου προκύψουν σωστές φιλίες.

[ioannis2]

εφοσον βλεπω καποιους που προσπαθουν να με εκνευρσουν με οτι προπο βρουν θα κανω και εγω το ιδιο μεχρι να δουμε ποιος ειναι ο πιο απαλευτος απ τους δυο.

Άμα έχεις τις αντοχές κάντο, ειλικρινά! Θα το εκλάβουν ότι δεν τους φοβάσαι επειδή σε θεωρούσαν ασφαλή στόχο.
Κάποιοι ψάχνουν εύκολους στόχους για να βγάλουν απωθημένα.
Εκείνο το κράνος (φωτο) που μου χες στείλει παλιά είναι μια καλή λύση στους εκνευρισμούς που δέχεσαι. Ακόμα προσπαθώ να το εφαρμόσω.

[kz1975]

Καλημέρα . πάλι μια δυσκολη μέρα , μόνος στο σπίτι με πολύ άγχος και πόνο στο στομάχι την τελευταία εβδομάδα έχασα 4 κιλά μόλις πήρα και δεύτερο ζαναξ μήπως και ηρεμισω αλλά που; Και φυσικά και το σιπραλεξ τον 20 μερικές φορές πιστεύω ότι δεν θα βγω από αυτό το τούνελ που μπήκα ,αν και πριν 3 χρόνια το είχα καταφέρει . νιώθω αδύναμος μόνος ....

[kz1975]

Μάλλον και εδώ είμαι μόνος έχω ανάγκη να μιλήσω με κάποιον που με καταλάβει ,όταν το άγχος σε πνίγει και δεν μπορείς να χαρείς ούτε τα τρία παιδιά μου σε χάρισε ο θεός

[ioannis2]

Μάλλον και εδώ είμαι μόνος έχω ανάγκη να μιλήσω με κάποιον που με καταλάβει ,όταν το άγχος σε πνίγει και δεν μπορείς να χαρείς ούτε τα τρία παιδιά μου σε χάρισε ο θεός

Η οικογένεια είναι πηγή γαλήνης. Επικεντρώσου στα παιδιά σου για να σου φύγει το άγχος.
Γενικά, όσους ξέρω, ιδίως σε νεαρές σχετικά ηλικίες, που έχουν οικογένεια, είναι γενικά πολύ πιο γαλήνιοι και ψυχικά ισορροπημένοι απ αυτούς που έμειναν ελεύθεροι ή ψάχνουν ακόμα για ταίρι. Εσύ είσαι εξαίρεση απ ότι φαίνεται απ΄τον κανόνα.

[kz1975]

Η οικογένεια είναι πηγή γαλήνης. Επικεντρώσου στα παιδιά σου για να σου φύγει το άγχος.
Γενικά, όσους ξέρω, ιδίως σε νεαρές σχετικά ηλικίες, που έχουν οικογένεια, είναι γενικά πολύ πιο γαλήνιοι και ψυχικά ισορροπημένοι απ αυτούς που έμειναν ελεύθεροι ή ψάχνουν ακόμα για ταίρι. Εσύ είσαι εξαίρεση απ ότι φαίνεται απ΄τον κανόνα.

.
Έχω μια υπέροχη γυναίκα που με στηρίζει και τρία παιδιά που δεν μου δημιουργούν προβλήματα , αλλά έχω περάσει πολλά από θέμα υγείας πέντε χειρουργεία και μια πνευματική εμβολή έχασα και τον πατέρα μου τώρα . μερικές φορές πιστεύω Ιωάννης ότι δεν θα γίνω πάλι καλά .έχω δύο χρόνια που κάνω ψυχοθεραπεία ήμουν καλά αλλά από τον Δεκέμβριο και μετά έπεσα σε μελαγχολία και περνώ δύσκολα....

[kz1975]

Δυστυχώς η μελαγχολία είναι ένα τέρας που τρέφεται από τους φόβους μας .όσο κανείς δυσάρεστες σκέψεις τόσο αυτές μεγαλώνουν ,το ξέρω δεν πρέπει να μένω ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου όλη την μέρα γιατί το μυαλό μου θα γυρίζει σε αυτές αλλά μου λείπει η θέληση να ανοίξω την πόρτα και να βγω έξω στο φως...

[λουλούδι]

Κραταω αυτο απο ενα ποιημα που εγραψε καποιος στις ψυχωσεις, και αφορα την τρελα,
" "Είναι ένας δάσκαλος..
Γιατί;
Αν της κάνεις παρέα σου δίνει το χάρισμα της οπτικής ότι η πραγματικότητα χωρίς τρέλλα είναι, ξέρω εγώ, παιχνιδάκι;;;"
Μου αρεσε παρα πολυ και το θεωρω πολυ ρεαλιστικο. Αυτη τη στιγμη οπως παντα υποφερω και παιρνω παραπανω απο τη μεγιστη δοση για να μην υποφερω αλλα δεν με πιανει......μαζευτηκαμε πολλοι τελικα.........

[ioannis2]

Πως κοιμαστε μόνοι με τα απωθημένα να σας κτυπανε εκεί που παει να σας πάρει ο ύπνος ή όταν ξυπνατε μεσα στη νύχτα!!

Η σκέψη θέλει να βρω τα ατομα, στους χώρους τους, να αντιδρασω, για να πω απλα εκανα κάτι, γιατί η εμπειρία έδειξε ότι αλλιώς δεν ηρεμά ο άνθρωπος.

[ioannis2]

Ο νους χρειάζεται ηρεμία από τα απωθημένα. Απλά κάνε κάτι που σε πιέζει η ψυχή να κάνεις ως αντίδραση, ως εκδίκηση, έστω κάτι που μπορεί να είναι απλά ένταση έκφρασης, μια πράξη που σε κάποιον αντικειμενικό παρατηρητή δεν λέει πολλά και είναι αντίδραση στα πλαίσια του αποδεκτού και του νόμου.
Η συνείδηση δεν ηρεμά με τα περί συγχώρεσης.
Για συγχώρεση επιμένουν αυτοί που δεν ξέρουν και μιλάν απ την ασφαλή τους θέση ή αυτοί που τους έχουν πείσει ότι είναι η λύτρωση και ζουν με τη ψευδαίσθηση ενω η σκέψη τους δεν έχει κατα τα λοιπά ηρεμήσει, διότι η συγχώρεση δεν σβήνει τραυματικές εμπειρίες.

[λουλούδι]

Ο νους χρειάζεται ηρεμία από τα απωθημένα. Απλά κάνε κάτι που σε πιέζει η ψυχή να κάνεις ως αντίδραση, ως εκδίκηση, έστω κάτι που μπορεί να είναι απλά ένταση έκφρασης, μια πράξη που σε κάποιον αντικειμενικό παρατηρητή δεν λέει πολλά και είναι αντίδραση στα πλαίσια του αποδεκτού και του νόμου.
Η συνείδηση δεν ηρεμά με τα περί συγχώρεσης.
Για συγχώρεση επιμένουν αυτοί που δεν ξέρουν και μιλάν απ την ασφαλή τους θέση ή αυτοί που τους έχουν πείσει ότι είναι η λύτρωση και ζουν με τη ψευδαίσθηση ενω η σκέψη τους δεν έχει κατα τα λοιπά ηρεμήσει, διότι η συγχώρεση δεν σβήνει τραυματικές εμπειρίες.

Γιαννη ετσι ειναι για την συγχωρεση. Κι εγω με τα απωθημενα μου παλευω και καθε μερα αποκταω και πιο πολλα. Ευχομαι μονο να παθουν χειροτερα απο οσα μου εκαναν εμενα οσοι μου εκαναν.

[kz1975]

Καλημέρα μια ακόμη μέρα που δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι με κυριεύει το άγχος και η σκέψη ότι δεν θα γίνω καλά.μερικες φορές σκέφτομαι την αυτοκτονία σαν λύτρωση από αυτό που περνάω αλλά έχω και τρεις αγγέλους που με χρειάζονται και μια γυναίκα . αλλά είναι δίκαιο να τους ταλαιπωρω με την αρρώστια μου και αυτούς ο μεγάλος μου γιος είναι 15 έχει καταλάβει τι περνώ τα άλλα δύο είναι 7 και 5 δεν καταλαβαίνουν τι περνάω νομίζουν ότι ο μπαμπάς είναι άρρωστος απλά και θα γίνει καλά.νιωθω ότι δεν θα γίνω καλά και έχω κουραστεί από τα πολλά προβλήματα που έχω περάσει ( 5 χειρουργεία σε μέση και έντερα μια πνευμονική εμβολή μια μάνα που την έχω 35 χρόνια σε κλινική έχασα και τον πατέρα και πολλά άλλα.....) Κουράστηκα έχασα τις αντοχές μου .... υπάρχει κάποιος που περνάει τα ίδια;

[ioannis2]

Καλημέρα μια ακόμη μέρα που δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι με κυριεύει το άγχος και η σκέψη ότι δεν θα γίνω καλά.μερικες φορές σκέφτομαι την αυτοκτονία σαν λύτρωση από αυτό που περνάω αλλά έχω και τρεις αγγέλους που με χρειάζονται και μια γυναίκα . αλλά είναι δίκαιο να τους ταλαιπωρω με την αρρώστια μου και αυτούς ο μεγάλος μου γιος είναι 15 έχει καταλάβει τι περνώ τα άλλα δύο είναι 7 και 5 δεν καταλαβαίνουν τι περνάω νομίζουν ότι ο μπαμπάς είναι άρρωστος απλά και θα γίνει καλά.νιωθω ότι δεν θα γίνω καλά και έχω κουραστεί από τα πολλά προβλήματα που έχω περάσει ( 5 χειρουργεία σε μέση και έντερα μια πνευμονική εμβολή μια μάνα που την έχω 35 χρόνια σε κλινική έχασα και τον πατέρα και πολλά άλλα.....) Κουράστηκα έχασα τις αντοχές μου .... υπάρχει κάποιος που περνάει τα ίδια;

Κράτησε τα ψυχολογικά σου μακριά από τα παιδιά σου. Μόνο αυτό μου έρχεται στο νου. Για να τα χαίρεσαι μετά από χρόνια ως υγιείς και επιτυχημένους στη ζωή τους. Αυτή θα ναι η λύτρωση σου. Είναι δε η στήριξη σου και η πηγή δύναμη σου στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γονείς τους. Μακάρι να τα καταφέρουν!

[ioannis2]

Γιαννη ετσι ειναι για την συγχωρεση. Κι εγω με τα απωθημενα μου παλευω και καθε μερα αποκταω και πιο πολλα. Ευχομαι μονο να παθουν χειροτερα απο οσα μου εκαναν εμενα οσοι μου εκαναν.

Χαίρομαι που συμφωνούμε (αν κατάλαβα καλά). Αν δεν πεις κάτι, αν δεν κάνεις κάτι ως αντίδραση σ' αυτό που σου έκαναν, τότε τα απωθημένα θα είναι χειρότερα.