ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

[Ορέστης]

Στην κηδεια του πατερα μου σε μια φαση βρισκομουν στο δρομο. Απεναντι μου η γυναικα του ξαδερφου μου και νυφη του θειου μου εκεινου που σε ηλικια 10 ετων μου είπε οτι αυτα που κανω τα κανουν μονο οι ψυχοπαθεις και ο οποιος στηριζε παντα και δικαιολογουσε τον πατερα μου σε ολες τις βιαιες εκρηξεις εναντιον της οικογενειας του (πχ. του επεφτε ενα ποτηρι απο τα χερια και εσπαγε ενω ηταν μονος του στην κουζινα και αρχισε να ωρυεται γαμω την παναγια σας...). Αυτος ελεγε και στο χωριο οτι ειμαι επικινδυνος. Η νυφη του λοιπον που δεν γνωριζομασταν με κοιταξε και κουνησε τα μουτρα της απαξιωτικα. Αναρωτιεμαι ποσοι ανθρωποι θα το εκαναν αυτο. Να κουνανε τα μουτρα τους απαξιωτικα σε εναν αγνωστο συγγενη στην κηδεια του πατερα του. Νομιζω οτι ειναι ανθρωπος ειδικου χαρακτηρα και αυτη.

[george1520]

Στην κηδεια του πατερα μου σε μια φαση βρισκομουν στο δρομο. Απεναντι μου η γυναικα του ξαδερφου μου και νυφη του θειου μου εκεινου που σε ηλικια 10 ετων μου είπε οτι αυτα που κανω τα κανουν μονο οι ψυχοπαθεις και ο οποιος στηριζε παντα και δικαιολογουσε τον πατερα μου σε ολες τις βιαιες εκρηξεις εναντιον της οικογενειας του (πχ. του επεφτε ενα ποτηρι απο τα χερια και εσπαγε ενω ηταν μονος του στην κουζινα και αρχισε να ωρυεται γαμω την παναγια σας...). Αυτος ελεγε και στο χωριο οτι ειμαι επικινδυνος. Η νυφη του λοιπον που δεν γνωριζομασταν με κοιταξε και κουνησε τα μουτρα της απαξιωτικα. Αναρωτιεμαι ποσοι ανθρωποι θα το εκαναν αυτο. Να κουνανε τα μουτρα τους απαξιωτικα σε εναν αγνωστο συγγενη στην κηδεια του πατερα του. Νομιζω οτι ειναι ανθρωπος ειδικου χαρακτηρα και αυτη.

Αχ ρε Ορέστη.. Είσαι ένα μικρό παιδί που θέλει σημασία, αποδοχή και αγάπη.. Κάνε κάτι ρε φίλε. Αντιμετώπισε το παρελθόν σου.. Θα έρθει η μέρα που δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα..

[Ορέστης]

Η μανα μου πρωτα θα πεθανει και μετα θα καταθεσει τα οπλα.

[Ορέστης]

Αχ ρε Ορέστη.. Είσαι ένα μικρό παιδί που θέλει σημασία, αποδοχή και αγάπη.. Κάνε κάτι ρε φίλε. Αντιμετώπισε το παρελθόν σου.. Θα έρθει η μέρα που δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα..

Το "δικιο" τους εχει ριζωσει μεσα μου. Ειναι κομματι της ταυτοτητας μου. Ειμαι ο επικινδυνος ψυχοπαθης εγκληματιας.

[george1520]

Το "δικιο" τους εχει ριζωσει μεσα μου. Ειναι κομματι της ταυτοτητας μου. Ειμαι ο επικινδυνος ψυχοπαθης εγκληματιας.

Και εσύ κάνεις γιαυτό; το ποτιζεις;

Σε παρακολουθεί κάποιος γιατρός; δεν θυμάμαι.

[elisabet]

Καλημέρα...
Όσοι είναι στον κόσμο τους είναι και ευτυχισμένοι. Όλοι οι άλλοι που καταλαβαίνουν, ψάχνονται γενικά είναι καταδικασμενοι. Το βλέπω κάθε μέρα. Είτε με καταστάσεις που γίνονται, είτε με τους ανθρώπους που ξέρω.. Ένα κουμπάκι να το πατήσεις και να αλλάξουν όλα.

Δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοιο κουμπάκι. Ούτε μπορείς να γίνεις αναίσθητος και να μην σε ενοχλεί η βλακεία του κόσμου. Ξέρεις το βρίσκω υγιές αυτό. Όταν σταματήσουν να με ενοχλούν πράγματα γύρω μου, να απογοητευομαι, να θυμώνω, να θλίβομαι....μάλλον θα με θεωρήσω βαριά άρρωστη. Είναι υγιές να σε ενοχλεί μια κακή συμπεριφορά, σημαίνει πως δεν έχεις γίνει τόσο γομάρι που να μην σε αγγίζει τίποτα άρα σημαίνει πως υπάρχει ακόμα ελπίδα στον κόσμο να αλλάξει μια μέρα.

[george1520]

Θα προτιμούσα να σου πω τι αλήθεια να μη με ενοχλούσε καμια συμπεριφορά.. Να μη με ένοιαζε.. Να εβλεπα πως ο άλλος δεν είναι σωστός και απλα να πήγαινα παρακάτω. Και ειναι κάτι που έκανα χρόνια..

Από χθες σέρνεται η σελίδα. Δεν με αφήνει να μπω.

[elisabet]

Εγώ νόμιζα πως το έκανα παλιότερα. Χρειάστηκαν χρόνια για να καταλάβω πως το μόνο που έκανα ήταν τελικά να μην με αφήνω να δεθώ πολύ με κάποιον επειδή φοβόμουν πως θα απογοητευτώ στην συνέχεια. Έτσι αντί για το τεκμήριο της αθωότητας, όλοι είχαν το τεκμήριο της ενοχής από μένα εκ των προτέρων. Αποφάσισα κάποια στιγμή συνειδητά να το αλλάξω αυτό. Βλακεία. Δεν ήμουν αναίσθητη ούτε δυνατή όπως θεωρούσα τότε, χέστρα ήμουν, απλά φοβόμουν πως θα πληγωθώ. Δεν είναι και τόσο τρομερό να πληγώνεσαι τελικά. Πληγώνεσαι, μαθαίνεις, πηγαίνεις παρακάτω. Το κακό είναι να μένεις αιώνια εκεί που πληγώνεσαι.

[αλεξανδρος_77]

Απλα κανε περα καποιον που σε κακοποίησε λεκτικα. Οσο του δινεις σημασια δινεις και αξια.

μου ζητουν το σεβασμο την ωρα που καταπατησαν καθε ατομικο και δημοκρατικο μου δικαιωμα να επιλεξω με ελευθευρη βουληση οτι θελω να κανω και σε ποιον θελω να μιλησω το οτι ειπα τις αποψεις μου δημοσια αυτο δε σημαινει οτι επετρεψα σε κανενα να μου κατσει στο σβερκο με πιο δικαιομα θελουν να αποφασισουν αλλοι αντι για μενα για το τι θα φορεσω που θα παω και τι θα αγορασω με ποιο δικαιομα μου πουλανε συσκευες που δε λειτουργουν? με ποιο δικαιομα μου πουλησαν ενδυματα με ξηλωμενες ραφες? μηπως τους επετρεψα ποτε επειδη ειμαι δημοσιο προσωπο πλεον να συναποφασιζουμε μαζι για οτι θελω ΕΓΩ να κανω?
ειναι δυνατον πχ στην εποχη του 2020 που κοντευουμε το δικτυο 5G να υπαρχει ανθρωπος που να πιστευει οτι το δικτυο δεν εχει τη δυνατοτητα καλυψης? και οτι κλινει η γραμη απο σημα διαφημιζουν δικτια 5G και μετα το παιζουν οτι δεν υπαρχει σημα παντου? ειναι προφανες οτι ολα τα κανουν για να μας ελεγχουν οσο δυντον περισσοτερο αυτο τους ενδιαφερει πχ πριν απο κατι μερες το αντιβαιρους μου εβγαλε ενα μυνημα οτι η συνδεση μου δεν ειναι ιδιωτικη και μολις το φωτογραφισα εξαφανιστικε εισβαλουν με το ετσι θελω στη ζωη μου για να παρεμβουν σε οτι αποφασιζω εγω για να καταλαβω δηλαδη δημοκρατια εχουμε η μηπως εχουμε χουντα και δε το εχω καταλαβει την ενοια της φρασης δικο ΜΟΥ την εχουν καταλαβει? δε ντρεπονται καθολου πλεον για οσα κανουν η δε τους εμεινε ουτε η ελαχιστη τσιπα που ειχαν? οι καταπατητες διαμαρτυρονται οτι δε τους σεβαστηκα γιατι αυτοι μηπως με σεβαστηκαν οταν μου πουλησαν μια συσκευη που εκανε 100 ευρω και δε μπορω να τη χρησιμοποιησω? απο ποτε οι καταπατητες τις ιδιωτικης συνδεσης που εχω εχουν και δικαιοματα εγω δε προκειται να σταματησω να μιλω αυτο νομιζουν δε τους εδωσε κανεις το δικαιωμα να εισβαλουν στις σκεψεις μου και τα πιστευω μου το ειμαι ειναι δικος μου λογαριασμος αρα αν αυτοι δε με σεβονται νομιζουν οτι θα τους σεβαστω εγω παριστανοντας τα θυματα ενω ειναι θυτες μηπως το ζορι που τραβανε μαζι μου ειναι επειδη δε τους βολευουν αυτα που λεω για να προωθησουν τις ηλεκτρονικη διακυβερνηση με τα μικροτσιπ παντου ακομα και μεσα μας γιατι δε λενε πχ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ στο κοσμο ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ δε λεω ανακοινωσαν οτι εχουν συστημα ταυτοποιησης απο αποσταση μηπως επειδη προσπαθουν να προοθησουν πονηρα τη νεα ταξη πραγματων συμφωνα με τις εντολες που πηραν? δε τους ζητω να ντραπουν γιατι αν ειχαν ελαχιστη ντροπη μεσα τους δε θα εκαναν τιποτα απο ολα αυτα ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΕς ΠΛΕΟΝ ΟΤΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ τελικα για να καταλαβω δημοκρατια εχουμε η μηπως ειμαστε πια σε υποζυγιο ηλεκτρονικης σκλαβιας

[αλεξανδρος_77]

αν δεν επανορθωσουν για τα λεφτα που εχασα το σιγουρο ειναι οτι το θεμα δε θα το αφησω ετσι το ποτηρι ξεχειλησε πλεον θα φτασω μεχρι τη διοικηση για να μου εξηγισει τι συμβαινει με τη καλυψη δικτυου στη περιοχη μου την αυγη του 2020 λες και βρισκομαστε σε δικτιο hispa με φτανουν στα ακρα και μετα το παιζουν και θυματα καταλαβες...

[george1520]

Εγώ νόμιζα πως το έκανα παλιότερα. Χρειάστηκαν χρόνια για να καταλάβω πως το μόνο που έκανα ήταν τελικά να μην με αφήνω να δεθώ πολύ με κάποιον επειδή φοβόμουν πως θα απογοητευτώ στην συνέχεια. Έτσι αντί για το τεκμήριο της αθωότητας, όλοι είχαν το τεκμήριο της ενοχής από μένα εκ των προτέρων. Αποφάσισα κάποια στιγμή συνειδητά να το αλλάξω αυτό. Βλακεία. Δεν ήμουν αναίσθητη ούτε δυνατή όπως θεωρούσα τότε, χέστρα ήμουν, απλά φοβόμουν πως θα πληγωθώ. Δεν είναι και τόσο τρομερό να πληγώνεσαι τελικά. Πληγώνεσαι, μαθαίνεις, πηγαίνεις παρακάτω. Το κακό είναι να μένεις αιώνια εκεί που πληγώνεσαι.

Είναι σαν και περιγράφεις εμένα πραγματικά.. Πάντα προσπαθούσα να μη δένομαι με τους ανθρώπους και το κατάφερνα.. Έβγαζα από την ζωή μου τους ανθρώπους με τόση ευκολία όπως ακριβώς τους έβαζα. Προσπαθούσα να μη πληγωσω εννοείται απλά στόχος μου ήταν πάντα να μη δεθω και να μη πληγωθω. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό έχω γίνει ευαίσθητος, άρχισα να μαλακωνω, να έχω ανάγκες. Έλεγα στην ψυχολόγο πως χάνω το μοναδικό όπλο που με βοήθησε να επιβιώσω τόσα χρόνια και μου είπε ότι σιγά σιγά από σκληρός(με τους άλλους αλλά κυρίως με μένα) θα γίνω δυνατός. Θα πληγωνομαι χωρίς αυτό να με αφήνει στάσιμο. Είναι μια τεράστια αλλαγή που πραγματικά δεν την θέλω.. Βλέπω πλέον ότι δένομαι και ότι θέλω να μιλαω για μένα. Πίστευα πως όταν ο άλλος ξέρει για σένα θα έχει όπλα για να σε πληγωσει. Έμαθα να είμαι μόνος χωρίς να έχω ανάγκη κανένα. Έχει και τα καλά του όλο αυτό.. Αν βρεις ένα σωστό άνθρωπο (στο φιλικό ή ερωτικό) που θα σεβαστεί ότι του πεις, που όταν σε πληγώσει (γιατί είναι ανθρώπινο) θα απολογηθεί και θα κάνει ότι μπορεί να μη χαλάσει ότι χτίσετε τότε το να δεθεις ίσως να μη είναι και τόσο κακό.. Αλλά όταν δεν έχεις μάθει να δένεσαι με τους άλλους τότε όταν συμβαίνει φοβάσαι και όταν πληγωνεσαι πονάς περισσότερο από κάποιον που είναι συνηθισμένος.

Θα καθίσω κάποια στιγμή να δω τα θέματα που έχεις ανοίξει να δω αν έχουμε κοινά γιατί βλέπω και σε θέματα που σχολιάζεις ότι έχουμε συχνά ίδιο τρόπο σκέψης.

[αλεξανδρος_77]

τις προαλες μου πουλησαν μια καρτα σιμ για τηλεφωνικη συσκευη ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ αφου τις αλαξαν για να βγαλουν λεφτα ασκοπα απ αυτους που αγοραζουν νεες συσκευες που εχουν παλιοτερες καρτες σιμ η οποια εσπασε σε ενα σημειο και τωρα δε μπορω να τη βγαλω απ το τηλεφωνο ειναι πολα τα λεφτα θα μου πεις αφου υπαρχει ενας νομος που λεει οσο πιο αρχηστο ειναι ενα προιον προς πωληση τοσο πιο πλουσιο κανει τον πωλητη KAI KOITAΞΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ειναι οφθαλμοφανες οτι το πανω μερος ειναι ετοιμο να σπασει https://www.mobileeurope.co.uk/image...DtripleSIM.jpg αυτος ειναι ο σεβασμος στο καταναλωτη? στο μεγεθος σχεδον της ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ ειναι το πανω μερος

[αλεξανδρος_77]

προσεξτε και κατι αλλο το τελευταιο καιρο κυκλοφορουν καπια τηλεφωνα που εχουν μικρυνει το χωρο για τα μυνηματα με αποτελεσμα να σε χρεωνει ενα μυνημα για να γραψεις 30 λεξεις κοιταξτε πανω δεξια διχνει τον αριθμο των γραματων που απομενουν και λεει πχ 70/1 που σημαινει 70 γραματα σε ενα μυνημα οταν εξαντληθουν τα γραματα μετα το σπαει στο επομενο αν δεν εχει χωρο στο μυνημα και λεει πχ 30/1 θα εξαφανιζει τα μυνηματα σε χρονο μηδεν αυτο στην αρχη το εκανα γαργαρα αλλα οταν αρχισε να κολαει οταν εγραφα μυνηματα και δε μπορουσα να απαντησω εκει βγηκα πραγματικα απ τα ρουχα μου

[elisabet]

Είναι σαν και περιγράφεις εμένα πραγματικά.. Πάντα προσπαθούσα να μη δένομαι με τους ανθρώπους και το κατάφερνα.. Έβγαζα από την ζωή μου τους ανθρώπους με τόση ευκολία όπως ακριβώς τους έβαζα. Προσπαθούσα να μη πληγωσω εννοείται απλά στόχος μου ήταν πάντα να μη δεθω και να μη πληγωθω. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό έχω γίνει ευαίσθητος, άρχισα να μαλακωνω, να έχω ανάγκες. Έλεγα στην ψυχολόγο πως χάνω το μοναδικό όπλο που με βοήθησε να επιβιώσω τόσα χρόνια και μου είπε ότι σιγά σιγά από σκληρός(με τους άλλους αλλά κυρίως με μένα) θα γίνω δυνατός. Θα πληγωνομαι χωρίς αυτό να με αφήνει στάσιμο. Είναι μια τεράστια αλλαγή που πραγματικά δεν την θέλω.. Βλέπω πλέον ότι δένομαι και ότι θέλω να μιλαω για μένα. Πίστευα πως όταν ο άλλος ξέρει για σένα θα έχει όπλα για να σε πληγωσει. Έμαθα να είμαι μόνος χωρίς να έχω ανάγκη κανένα. Έχει και τα καλά του όλο αυτό.. Αν βρεις ένα σωστό άνθρωπο (στο φιλικό ή ερωτικό) που θα σεβαστεί ότι του πεις, που όταν σε πληγώσει (γιατί είναι ανθρώπινο) θα απολογηθεί και θα κάνει ότι μπορεί να μη χαλάσει ότι χτίσετε τότε το να δεθεις ίσως να μη είναι και τόσο κακό.. Αλλά όταν δεν έχεις μάθει να δένεσαι με τους άλλους τότε όταν συμβαίνει φοβάσαι και όταν πληγωνεσαι πονάς περισσότερο από κάποιον που είναι συνηθισμένος.

Θα καθίσω κάποια στιγμή να δω τα θέματα που έχεις ανοίξει να δω αν έχουμε κοινά γιατί βλέπω και σε θέματα που σχολιάζεις ότι έχουμε συχνά ίδιο τρόπο σκέψης.

Έτσι κάπως ήμουν κι εγώ. Υπερβολικά αυστηρή με τον εαυτό μου και με τους άλλους. Αν κάτι με ενοχλούσε στον άλλον απομακρυνόμουν με συνοπτικές διαδικασίες και του έβαζα χ. Το θεωρούσα δύναμη αυτό. Επίσης υπήρξα πολύ μυστικοπαθής, δεν ήθελα να μιλώ για μένα ούτε να δείχνω τα συναισθήματα μου γιατί αυτά τα θεωρούσα αδυναμίες.

Νομίζω ότι βρίσκεσαι σε καλό δρόμο Γιώργο. Δεν θα σου πω ψέματα, όντως θα γίνει αυτό που φοβάσαι, θα πληγωθείς και θα πληγωθείς πολύ, πιθανόν να χάσεις και το μέτρο και δεν θα μπορείς να ξεχωρίσεις αν είσαι ακόμα τόσο αυστηρός ή αν έφτασες στο άλλο άκρο και παρα κάνεις πίσω αλλά θα είναι μαγευτικό το ταξίδι. Αν επιτρέψεις στον εαυτό σου να ζήσει ρουφώντας στο φουλ όσα συμβαίνουν θα βιώσεις και συναισθήματα όπως η χαρά η αγάπη, το νοιάξιμο με τρόπο που δεν τα έχεις ξαναβιώσει ως τώρα γιατί κρατούσες πισινές συνεχώς κι αυτά θα είναι η ανταμοιβή σου για τον πόνο, την απογοήτευση κι όλα τα αρνητικά. Γιατί αυτά χάνεις τώρα. Μαζί με τα αρνητικά χάνεις και τα θετικά χωρίς να το καταλαβαίνεις. Είναι φοβιστικό και το καταλαβαίνω αυτό που λες πως αμα συμβεί κάτι αρνητικό εσύ θα πονέσεις περισσότερο από άλλους που είναι συνηθισμένοι. Είναι ο μόνος τρόπος να μάθουμε όμως αυτός. Μόλις θα δεις την πρώτη φορά ότι παρόλο που πονάς, ξανασηκώνεσαι στα πόδια σου και προχωράς, από ένα σημείο και μετά θα πάψει να σε τρομάζει ο πόνος. Τώρα φοβάσαι γιατί νομίζεις πως αν απογοητευτείς θα σταματήσει ο κόσμος, μόλις δεις όμως πως δεν σταματά και θα μπορείς να συνεχίζεις παρόλη την απογοήτευση ή την προσδοσία ή οτιδήποτε, τότε θα ξέρεις πως οκ, δεν έγινε και τίποτα αν φάω τα μούτρα μου, θα μου περάσει.

Προσωπικά το μέτρο το χάνω ακόμα, είναι πολλές φορές που δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική, σκληρή ή υποχωρητική αλλά ο πόνος δεν με τρομάζει πια. Αυτά που κερδίζεις δεν συγκρίνονται.

[george1520]

Έτσι κάπως ήμουν κι εγώ. Υπερβολικά αυστηρή με τον εαυτό μου και με τους άλλους. Αν κάτι με ενοχλούσε στον άλλον απομακρυνόμουν με συνοπτικές διαδικασίες και του έβαζα χ. Το θεωρούσα δύναμη αυτό. Επίσης υπήρξα πολύ μυστικοπαθής, δεν ήθελα να μιλώ για μένα ούτε να δείχνω τα συναισθήματα μου γιατί αυτά τα θεωρούσα αδυναμίες.

Νομίζω ότι βρίσκεσαι σε καλό δρόμο Γιώργο. Δεν θα σου πω ψέματα, όντως θα γίνει αυτό που φοβάσαι, θα πληγωθείς και θα πληγωθείς πολύ, πιθανόν να χάσεις και το μέτρο και δεν θα μπορείς να ξεχωρίσεις αν είσαι ακόμα τόσο αυστηρός ή αν έφτασες στο άλλο άκρο και παρα κάνεις πίσω αλλά θα είναι μαγευτικό το ταξίδι. Αν επιτρέψεις στον εαυτό σου να ζήσει ρουφώντας στο φουλ όσα συμβαίνουν θα βιώσεις και συναισθήματα όπως η χαρά η αγάπη, το νοιάξιμο με τρόπο που δεν τα έχεις ξαναβιώσει ως τώρα γιατί κρατούσες πισινές συνεχώς κι αυτά θα είναι η ανταμοιβή σου για τον πόνο, την απογοήτευση κι όλα τα αρνητικά. Γιατί αυτά χάνεις τώρα. Μαζί με τα αρνητικά χάνεις και τα θετικά χωρίς να το καταλαβαίνεις. Είναι φοβιστικό και το καταλαβαίνω αυτό που λες πως αμα συμβεί κάτι αρνητικό εσύ θα πονέσεις περισσότερο από άλλους που είναι συνηθισμένοι. Είναι ο μόνος τρόπος να μάθουμε όμως αυτός. Μόλις θα δεις την πρώτη φορά ότι παρόλο που πονάς, ξανασηκώνεσαι στα πόδια σου και προχωράς, από ένα σημείο και μετά θα πάψει να σε τρομάζει ο πόνος. Τώρα φοβάσαι γιατί νομίζεις πως αν απογοητευτείς θα σταματήσει ο κόσμος, μόλις δεις όμως πως δεν σταματά και θα μπορείς να συνεχίζεις παρόλη την απογοήτευση ή την προσδοσία ή οτιδήποτε, τότε θα ξέρεις πως οκ, δεν έγινε και τίποτα αν φάω τα μούτρα μου, θα μου περάσει.

Προσωπικά το μέτρο το χάνω ακόμα, είναι πολλές φορές που δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική, σκληρή ή υποχωρητική αλλά ο πόνος δεν με τρομάζει πια. Αυτά που κερδίζεις δεν συγκρίνονται.

Δεν ξέρω αν θέλω να τα ζήσω ή να τα νιώσω - νιώθω όλα αυτά ή αν θέλω να περάσω αυτή την διαδικασία. Ξέρω πως αν είναι να γίνει.. Θα ήθελα να εχω τον έλεγχο.