ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

[elis]

Κούκλα είδα ένα έργο στην τηλεόραση που του λεγε ο γιος στον πατέρα πατέρας είσαι εσύ που μ αφήνετε να γυρνάω από εδώ κι από εκεί κ λέει ο πατέρας σου έλεγα πρόσεχε αλλά δε με άκουγες τώρα που μεγαλωσεσ κι έφυγες από το σπίτι στο λέει κανεισ;Κι εκεί κατάλαβα όλο το νόημα της σχέσης γονιού παιδιού κι έσκασα το καταλαβεσ το νόημα;

[elis]

Καληνύχτα πέφτω γ ύπνο

[Natalia_sups]

Καληνύχτα πέφτω γ ύπνο

Καληνυχτα!

[cdeleted29517]

Κοίτα νέα είσαι ακόμα.....δηλαδή και ελλάδα να ρθεις και να μένεις με γονείς (και να χεις μια δουλίτσα) σε δυο χρόνια μπορεί να πας να συγκατοικήσεις με το φίλο σου ας πούμε.. πολύ πιθανό και πάλι νέα θα είσαι, άλλοι είναι 30+ χρονών και ζούνε με γονείς , ε αυτή είναι η ελλάδα τώρα.....( προσπαθώ να σε πείσω να γυρίσεις τώρα υποτίθεται ) και εκεί να κάτσεις βέβαια το ίδιο........από την άλλη τα μισά κατάλαβα! Δηλαδή οπουδάζεις και δουλεύεις? Και σου είπανε να δουλεύεις περισσότερο? Δηλαδή άμα βγάλεις την σχολή με αργούς ρυθμούς πειράζει?

[Natalia_sups]

Κοίτα νέα είσαι ακόμα.....δηλαδή και ελλάδα να ρθεις και να μένεις με γονείς (και να χεις μια δουλίτσα) σε δυο χρόνια μπορεί να πας να συγκατοικήσεις με το φίλο σου ας πούμε.. πολύ πιθανό και πάλι νέα θα είσαι, άλλοι είναι 30+ χρονών και ζούνε με γονείς , ε αυτή είναι η ελλάδα τώρα.....( προσπαθώ να σε πείσω να γυρίσεις τώρα υποτίθεται ) και εκεί να κάτσεις βέβαια το ίδιο........από την άλλη τα μισά κατάλαβα! Δηλαδή οπουδάζεις και δουλεύεις? Και σου είπανε να δουλεύεις περισσότερο? Δηλαδή άμα βγάλεις την σχολή με αργούς ρυθμούς πειράζει?

Ομολογω τα επιχειρηματα σου για να γυρισω ελλαδα ειναι πολυ πειστικα :P
Να ζω με γονεις μεχρι τα 30 και και να φυγω μονο αν συγκατοικησω με καποιον; Ειναι που ειναι ευκολες οι σχεσεις ας μπλεξουμε και τον οικονομικο παραγοντα στην εξισωση :P
Τι καλα λολ.
Μωρε δε πειραζει να τη βγαλω με αργους ρυθμους μονο που οι ρυθμοι μου ηταν ηδη αργοι...και οκ ειπαμε ενα δυο εξαμηνα παραπανω οχι αιωνια φοιτητρια. Οχι τιποτα αλλα αυτο ειναι τζαμπα μονο στην ελλαδα...απο τα προβλεπομενα εξαμηνα και πανω εδω περα τα ακουμπας μετα...ε τι θα δουλευω για να πληρωνω μια σχολη που δεν μπορω να τελειωσω λογω δουλειας επ αοριστον; μαλακια.

[cdeleted29517]

Kατάλαβα, μήπως όμως βιάστηκες να πας στη σχολή? μήπως να είχες μαζέψει κάποια χρήματα πρώτα? αναβολή δεν μπορείς να πάρεις για κάνα χρόνο, χωρίς να πληρώσεις παραπάνω?
Κοίτα άμα δεν θες σχέση :P γίνεται και το άλλο...δουλεύεις, μετά μπαίνεις σε ταμείο ανεργίας και δουλεύεις πάλι τα παίρνεις μαύρα, από κάποια δουλειά...ωραία όνειρα ...πάντως συμβαίνει γύρω μας....Η κάνεις ένα ιδιαίτερο δηλαδή άμα έχεις ένα βασικό εδώ και ζήσεις κάνα χρόνο με τους γονείς σου μέχρι να αποκτήσεις δυο τρια πέντε παιδιά , όχι δικά σου , και σου φτάνει μετά το εισόδημα.......μπορεί να μην είναι και τόσο απλό δεν ξέρω.......

[Natalia_sups]

Kατάλαβα, μήπως όμως βιάστηκες να πας στη σχολή? μήπως να είχες μαζέψει κάποια χρήματα πρώτα? αναβολή δεν μπορείς να πάρεις για κάνα χρόνο, χωρίς να πληρώσεις παραπάνω?
Κοίτα άμα δεν θες σχέση :P γίνεται και το άλλο...δουλεύεις, μετά μπαίνεις σε ταμείο ανεργίας και δουλεύεις πάλι τα παίρνεις μαύρα, από κάποια δουλειά...ωραία όνειρα ...πάντως συμβαίνει γύρω μας....Η κάνεις ένα ιδιαίτερο δηλαδή άμα έχεις ένα βασικό εδώ και ζήσεις κάνα χρόνο με τους γονείς σου μέχρι να αποκτήσεις δυο τρια πέντε παιδιά , όχι δικά σου , και σου φτάνει μετά το εισόδημα.......μπορεί να μην είναι και τόσο απλό δεν ξέρω.......

Αυτο ισχυει, θα βολευε πρωτα να ειχα καποια χρηματα στην ακρη αλλα αυτο το μεταπτυχιακο ηταν ολη η αφορμη που με εφερε εδω που με εφερε. Χωρις να ειχα κανει την αιτηση και χωρις το γραμμα αποδοχης δεν θα μπορουσα να φυγω απο την ελλαδα για διαφορους λογους.
Αυτο που λες για την "αναβολη" δεν το ξερω καν...ισως, θα μαθω.
Αλλα και παλι ειμαι σκεπτικη γιατι ηδη ειμαι 25 και νιωθω υπερβολικα μεγαλη για διαβασματα και δε τη πολυπαλευω...βασικα δεν ειναι ειναι θεμα ηλικιας, ειναι το οτι οσο το καθυστερω και δεν κραταω επαφη με το αντικειμενο τοσο πιο δυσκολο μου ειναι να πετυχαινω στο διαβασμα και τις εξετασεις κλπ. Αυτο που λενε οτι αμα κατι το αφηνεις σε αφηνει. Ηδη μου κοστιζει το οτι μεσολαβησαν δυο χρονια δουλειας αναμεσα σε πτυχιο και μεταπτυχιακο, εστω και με τα φροντιστηρια που ψιλοδουλευα.
Αυτο με το ταμειο ισχυει ελα μου ομως που αυτος που θελει απο εβδομαδα να δουλευω παραπανω ωρες ειναι ελληναρα ολε και κλασσικα δε με εχει δηλωμενη οπως πρεπει :P
Με εχει δηλωμενη δεκαωρο την εβδομαδα. Ενω δουλευω διπλασιες ωρες και μετα θα γινουν και τριπλασιες. Εδω το ταμειο το παιρνεις σε αναλογια με το μισθο σου. Ενα ποσοστο του μισθου σου κι ολας, και το για ποσο καιρο εξαρταται απο το ποσο τους πειθεις στον "οαεδ" τους ας πουμε οτι δεν εισαι ρεμαλι.
Οσο για βασικο στην ελλαδα μαζι με ιδιαιτερα και να ζω μονη και να μαι οκ παλι χλωμο. Γιατι δεν ξερω προσωπικα καμια καθηγητρια στο αντικειμενο μου ανυπαντρη η που δεν συζει ακομα και με ωρες σε φροντιστηριο και με ιδιαιτερα μαζι λολ. Η αυτο η με γονεις.
Γιατι απλα το ιδιαιτερο δεν ειναι σταθερο εισοδημα. Τα παιδακια μεγαλωνουν, πρεπει να βρισκεις συνεχεια καινουρια, οι γονεις δε πληρωνουν/καθυστερουν υπερβολικα και ειναι ολο μα μου, μπουρουμπουρου, δεν τους εμποδιζει τιποτα να σε φεσωσουν ειδικα αμα δουλευεις μαυρα, το να βγαλεις μπλοκακι ελευθερου επαγγελματια ειναι υπερβολικα ασυμφορο, εν ολιγοις γαμησε τα πολυχρονη. Ειναι ψυχοφθορο να κηνυγας ιδιαιτερα. Τουλαχιστον για εμενα. Καποιος μπορει να ειναι σουπερ κοινωνικος/διπλωματης και να τα καταφερνει ευκολα με το κοντο και το μακρυ του καθενα. Εγω ειμαι κουτουρου με το σταυρο στο χερι και σημαια την ειλικρινια/ευθυτητα :P
Ξερεις ποσο πιεζω τον εαυτο μου για να διαχειριζομαι καποια πραγματα πιο διπλωματικα σε αυτη τη σκατοδουλεια; Το κανω, δεν εχω επιλογη, αλλα μου κοστιζει ψυχικα παρα πολυ, νιωθω δυστυχισμενη πως το λενε, μου ξεζουμιζει το ειναι αυτο το περιβαλλον.
Εκτος αυτου ειμαι που ειμαι λιγο αγχωδης ειναι πολυ αγχωτικο να μη ξερεις "θα πληρωθω αυτο το μηνα η οχι ακομα; Θα με πληρωσει για αυτο το ιδιαιτερο η μπα;"... Και αντε αμα εισαι με γονεις παει κι ερχεται...αμα μενεις μονος και οι λογαριασμοι τρεχουν; Τοτε τι κανεις; Δεν υπαρχει περιπτωση να βασιστω σε ιδιαιτερα για να πω" μπορω να νοικιασω μονη μου σπιτι και να ζησω στην ελλαδα". Ουτε με σφαιρες. Θα τρελλαθω απο το αγχος. Τα παιδια καλα ειναι οι γονεις ειναι αστα. Οσο για δικα μου παιδια θα εχω καποτε ελπιζω πεντε...ενα κοργκι, ενα καβαλιερ κινγκ τσαρλσ σπανιελ, ενα παπιγιον, ενα γατι και κανα παπαγαλο... :P

[cdeleted29517]

Πάντως από ότι βλέπω κανείς δεν είναι εξασφαλισμένος....δηλαδή είναι δύσκολο να εξασφαλίσεις ένα μισθό και ένα ιδιαίτερο, μαύρα πάντα τα ιδιαίτερα και να πεις θα ζήσω εδώ σε αυτό το νοίκι για 5 χρόνια κλπ.. κάτω των 30 είναι λίγο στο φλου όλοι και λόγω κατάστασης, δηλαδή ότι προκύψει...έχω αυτό το χρόνο λεφτά, έχω δουλειά, έχω σύντροφο ας συγκατοικήσω, μένω χωρίς λεφτά, δουλειά κλπ ? γυρίζω στους γονείς μου και τέλειωσε η υπόθεση..ε ολοι κάπως έτσι ζούνε...τι να κάνεις....

[Deleted-150217]

Στην Ελλάδα της τελευταίας 40ετιας εξασφαλισμένοι συνεχίζουν να είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι και κατά καιρούς εξασφαλισμένοι όσοι έχουν τα κονέ να βολεύονται με τις εκάστοτε κυβερνήσεις..Και θα συνεχίσουν να είναι εξασφαλισμένοι μέχρι να πεθάνουμε όλοι οι υπόλοιποι του ιδιωτικού τομέα..

[Natalia_sups]

Εγω καθε πρωι :P

[nick190813]

[ioannis2]

Διερωτώμαι πόσο ακόμα θα ζω με τη ψευδαίσθηση της φιλίας και να αρνούμαι να αντικρίσω την σκληρη πραγματικότητα της μοναξιάς.
Κάθε μερα όλο και περισσότερο ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε κανένα. Οι καχυποψίες μου ότι κατι δεν παει καλα, ότι δεν προκειται για φιλίες αλλά για γνωριμίες, όλο και περισσότερο βγαίνουν αληθινές.
Καταλαβαινω επίσης πως περισσότερες δυνατοτητες να δημιουργηθει φιλία υφιστανται αναμεσα σε ατομα του ίδιου επιπέδου από πλευρας μόρφωσης, επαγγελματος, χαρακτηρα και ενδιαφερόντων. Αλλιως υπάρχει πρόβλημα! Η μη ταυτιση δυο ατομων με βαση τα στοιχεια αυτα θα αναδείξει προβλήματα.
Συμβαίνουν τετοια και σε σας?
Μήπως τελικά φιλία είναι θεμα επιβολής? Μηπως η ειλικρινεια και η καλοσύνη δημιουργουν μονο γνωριμίες οι οποιες μπορει να φερουν εκμεταλλευση?

[ioannis2]

Εφυγα για να φτιαξω ενα καλυτερο μελλον για εμενα...για σπουδές και δουλεια που θα μου προσεφεραν την ευκαιρια να σταθω στα ποδια μου και να δυναμωσω και ψυχικα/συναισθηματικα ετσι ωστε να λυθουν και τα αλλα. Δεν εφυγα τοσο απο καποια κατασταση μεσα μου παντως οσο απο καπως νοσηρο οικογενειακο περιβαλλον σε συνδιασμο με αυτο που περιεγραψα παραπανω.

Αν καταλαβα καλα απο το μηνυμα σου αυτο και απο τα επομενα στη σειρα μηνυματα σου, βρισκεσαι εκτος Ελλάδας. Κάνεις εκει που εισαι καποιο μεταπτυχιακό κι εργαζεσαι κιολας σε ελληνα εργοδοτη. Σωστα?

Να επιστρεψεις να κανεις τί πίσω στην Ελλάδα? Στην Ελλάδα θα έχεις επαγγελματικά κατι χειροπιαστο να σε περιμένει ή απλα θα ελπίζεις να βρεις μια καλή δουλεια με βαση τα προσοντα σου?

Η ηλικια σου, 25 χρονών, για τα επαγγελματικά δεδομένα εισαι μικρή. Για την ηλικια σου ειναι σημαντικο που εχεις ηδη δυο χρονια επαγγελματικη πειρα. Δυο χρόνια δεν ειναι μεγαλο χρονικό διαστημα απο αποψης ξεκοψα απο το αντικειμενο των σπουδων μου. Δεν μπορεις να παρατησεις ενα μεταπτυχιακο, μια ροή σπουδών και να επιστρεψεις πίσω. Καλύτερα να μεινεις εκει που εισαι αν δεν σε περιμένει στην Ελλάδα επαγγελματικα και εκπαιδευτικα κατι το χειροπιαστο που να ειναι εν συγκρισει καλύτερο της παρουσας σου καταστασης.

Διοτι η επιστροφή σου στην Ελλάδα θα ειναι μια οριστική επιστροφή, δεν υπαρχει πλέον γυρισμος σ' αυτο που βρισκοσουν πριν. Θα χαθείς απο τη μια μερα στην αλλη μέσα στην ελλαδική καθημερινοτητα. Θα σου ειναι ψυχοφθόρο να προσαρμοστεις διοτι η σκεψη σου θα τρεχει ακομα εκει που βρισκεσαι τωρα. Κι απλα θα γινεις όπως όλους τους αλλους που μενουν με τους γονεις κι απλα ψαχνουν για δουλεια, κι αυτη που βρισκουν ειναι κατωτερη (συνηθως κατα πολύ) των προσδοκιων τους κι απλα ζουν με την ελπίδα να αποκατασταθουν επαγγελματικά σε κατι καλύτερο. Κι αυτο το κατι μπορει να μην ερθει και ποτε. Επίσης, μην συνδεεις την επιθυμια σου για μια καλή σχεση με τα επαγγελματικα διοτι το ενα προφανως δεν συνδεεται με το άλλο.

[Natalia_sups]

Αν καταλαβα καλα απο το μηνυμα σου αυτο και απο τα επομενα στη σειρα μηνυματα σου, βρισκεσαι εκτος Ελλάδας. Κάνεις εκει που εισαι καποιο μεταπτυχιακό κι εργαζεσαι κιολας σε ελληνα εργοδοτη. Σωστα?

Να επιστρεψεις να κανεις τί πίσω στην Ελλάδα? Στην Ελλάδα θα έχεις επαγγελματικά κατι χειροπιαστο να σε περιμένει ή απλα θα ελπίζεις να βρεις μια καλή δουλεια με βαση τα προσοντα σου?

Η ηλικια σου, 25 χρονών, για τα επαγγελματικά δεδομένα εισαι μικρή. Για την ηλικια σου ειναι σημαντικο που εχεις ηδη δυο χρονια επαγγελματικη πειρα. Δυο χρόνια δεν ειναι μεγαλο χρονικό διαστημα απο αποψης ξεκοψα απο το αντικειμενο των σπουδων μου. Δεν μπορεις να παρατησεις ενα μεταπτυχιακο, μια ροή σπουδών και να επιστρεψεις πίσω. Καλύτερα να μεινεις εκει που εισαι αν δεν σε περιμένει στην Ελλάδα επαγγελματικα και εκπαιδευτικα κατι το χειροπιαστο που να ειναι εν συγκρισει καλύτερο της παρουσας σου καταστασης.

Διοτι η επιστροφή σου στην Ελλάδα θα ειναι μια οριστική επιστροφή, δεν υπαρχει πλέον γυρισμος σ' αυτο που βρισκοσουν πριν. Θα χαθείς απο τη μια μερα στην αλλη μέσα στην ελλαδική καθημερινοτητα. Θα σου ειναι ψυχοφθόρο να προσαρμοστεις διοτι η σκεψη σου θα τρεχει ακομα εκει που βρισκεσαι τωρα. Κι απλα θα γινεις όπως όλους τους αλλους που μενουν με τους γονεις κι απλα ψαχνουν για δουλεια, κι αυτη που βρισκουν ειναι κατωτερη (συνηθως κατα πολύ) των προσδοκιων τους κι απλα ζουν με την ελπίδα να αποκατασταθουν επαγγελματικά σε κατι καλύτερο. Κι αυτο το κατι μπορει να μην ερθει και ποτε. Επίσης, μην συνδεεις την επιθυμια σου για μια καλή σχεση με τα επαγγελματικα διοτι το ενα προφανως δεν συνδεεται με το άλλο.

Καλημερα Ιωαννη σε ευχαριστω που μπηκες στο κοπο να μου απαντησεις...η αληθεια ειναι πως το να γυρισω Ελλαδα δεν το σκεφτηκα καθολου σοβαρα μεχρι στιγμης ουτε βλεπω να το σκεφτομαι στο μεσοπροθεσμο μελλον...εκτος πια κι αν μου τη βαρεσουν καποτε τοσο τα ψυχολογικα που δεν αντεξω καθαρα απο αυτη την αποψη.
Μα και η προυπηρεσια δυο χρονων που εχω εκει δεν ειναι καμια σοβαρη, λιγες ωριτσες σε φροντιστηρια ειναι που τις πληρωνομουν του αγιου ποτε ανημερα.
Συμφωνω σε αυτα που λες...
Αλλα ουτε και με το να ξεκινησω τα νεα ωραρια εδω στη δευτερη δουλεια θα αντεξω (ειναι μετα την εξεταστικη μου εδω, απο δευτερα). Για αυτο αποφασισα αυριο μεθαυριο απλα να σταματησω απο αυτη τη δουλεια. Και θα εχω μεν το σπιτακι μου και χρονο να διαβασω αλλα δεν θα εχω ψωμι να φαω...και αει κατσε διαβασε αγχωμενος αμα δε ξερεις αμα θα εχεις να φας λολ
Ειναι τοσο απαλευτος ο εργοδοτης και οι συνθηκες φαντασου που φευγω χωρις να εχω πρωτα εξασφαλισει κατι αλλο...αλλα δε με νοιαζει πια. Ο Θεος/η τυχη βοηθος. Αν δεν κατσει δεν εκατσε, θα τα πουμε στην ελλαδα παιδια :P

[Natalia_sups]

Διερωτώμαι πόσο ακόμα θα ζω με τη ψευδαίσθηση της φιλίας και να αρνούμαι να αντικρίσω την σκληρη πραγματικότητα της μοναξιάς.
Κάθε μερα όλο και περισσότερο ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε κανένα. Οι καχυποψίες μου ότι κατι δεν παει καλα, ότι δεν προκειται για φιλίες αλλά για γνωριμίες, όλο και περισσότερο βγαίνουν αληθινές.
Καταλαβαινω επίσης πως περισσότερες δυνατοτητες να δημιουργηθει φιλία υφιστανται αναμεσα σε ατομα του ίδιου επιπέδου από πλευρας μόρφωσης, επαγγελματος, χαρακτηρα και ενδιαφερόντων. Αλλιως υπάρχει πρόβλημα! Η μη ταυτιση δυο ατομων με βαση τα στοιχεια αυτα θα αναδείξει προβλήματα.
Συμβαίνουν τετοια και σε σας?
Μήπως τελικά φιλία είναι θεμα επιβολής? Μηπως η ειλικρινεια και η καλοσύνη δημιουργουν μονο γνωριμίες οι οποιες μπορει να φερουν εκμεταλλευση?

Εγω εχω εγκαταλειψει την ιδεα της φιλιας εδω και καιρο...μια εχω, τα αλλα ειναι γνωριμιες οπως λες. Ειχα παρομοιες αποριες με εσενα αλλα τελικα απλα συμφιλιωθηκα με την ιδεα των γνωριμιων...οτι ολοι θελουν κατι απο ολους και καπως ετσι βολευεται το πραγμα. Αμα δεν εχεις κατι που θελει ο αλλος αστο...αμα υπαρχει καλως, θα τα βρειτε. Αλλα γενικα βοηθαει το να εχεις χαμηλες προσδοκιες και να εισαι χαλαρος με τον καθε παπαρα.