ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

[αλεξανδρος_77]

Οτιδήποτε ικανοποιεί την ψυχή είναι αλήθεια.
Walt
Whitman
ποιητής

[elis]

αλεξανδρε γραφεισ δεν αντιγραφεισ

[elis]

ραδιο καψουρα στα φμ

[elis]

[elis]

[elis]

[elis]

[elis]

[elis]

[ioannis2]

Συνεχίζω να αναλαμβάνω παράλληλες υποχρεώσεις δίνοντας καλή εντυπωση γι αυτες ότι θα τις φερω εις πέρας ενώ κατα βάθος έχω αμφιβολίες μέσα μου αν στο εξης εχω το κουραγιο για τετοια, κι αν συνεπώς κοροιδεύω πρώτα τον εαυτο μου και επειτα τους άλλους.
Τι να ναι άραγε? Αυτοεπιβεβαίωση μεσα απο την αποδοχή που μου δείχνουν οι αλλοι όταν με θεωρούν ικανό για τις υποχρεώσεις αυτές ή απωθημενο να κανω πράγματα που ειχα στερησει τον εαυτο μου χρόνια πριν?
Και πως επιλέγω το ένα αναμεσα στα πολλα και ποια τα κριτηρια?
Πρωτα πρεπει να μην μου αποστερει ο χρονος που θα διαθετω για αυτα από αλλες προτεραιότητες της ζωής.
Ειναι και θεμα ενθουσιασμου αλλα και θεμα καποιες ώρες ελευθερου χρονου να γεμίζουν.
Ζήτημα ειναι και το να εκτιθεσαι υποσχομενος για πραγματα που κατα βαθος δεν εισαι σίγουρος αν θα τα επιλέξεις τελικά.
Μπορει να ναι και λάθος χειρισμός. Ήτοι, πρωτα κατασταλάζεις και μετα κανεις πραγματα που συνιστουν υποσχέσεις. Κι οχι τελικα να μην ξερεις αν και τι θα επιλέξεις.
Το ζητημα ειναι πως κανω την επιλογη με βαση τα δεδομενα μου αυτα.

[Remedy]

στο τελος τις καταφερνεις, ιωαννη, η εκτιθεσαι?

[Remedy]

σκεφτομαι το ζευγος κωμικων μιουζικαλς, την φρεντ αστερω και τον τζιντζερ ροτζερς, σε νεο κωμικο ρολο. γελαμε στο σπιτι..

[ioannis2]

στο τελος τις καταφερνεις, ιωαννη, η εκτιθεσαι?

Αμα τελικώς επιλέξω κάτι τα καταφέρνω, πάντα!
Το ζήτημα εδώ ειναι ότι φανηκα ήδη θετικος και θα πρεπει εκ των πραγματων να επιλέξω ένα. Άρα το ζητημα ειναι τα κριτηρια με τα οποια τελεσίδικα επιλέγω το ένα και το να εκτεθώ υπαναχωρώντας από τη θετική μου απάντηση στα υπόλοιπα.

[Remedy]

Αμα τελικώς επιλέξω κάτι τα καταφέρνω, πάντα!
Το ζήτημα εδώ ειναι ότι φανηκα ήδη θετικος και θα πρεπει εκ των πραγματων να επιλέξω ένα. Άρα το ζητημα ειναι τα κριτηρια με τα οποια τελεσίδικα επιλέγω το ένα και το να εκτεθώ υπαναχωρώντας από τη θετική μου απάντηση στα υπόλοιπα.

και οχι μονο.
το θεμα ειναι και το οτι αν τελικα τα επιλεξεις ολα, η οσα χωρουν στον χρονο σου, τελικα δεν θα εχεις καθολου ελευθερο χρονο.

νομιζω οτι ισχυουν ολα τα παραπανω που και μονος σου υποθετεις.
και χαιρεσαι που τα καταφερνεις σε αυτα τα πραγματα, και χαιρεσαι που εισαι χρησιμος και σε εκτιμουν γι αυτες τις ικανοτητες, πιθανα και να αισθανεσαι ασφαλης καταναλωνοντας ετσι τον ελευθερο χρονο σου, πραγμα που σε πιεζει απο δουλεια, αλλα σε ξαλαφρωνει απο το να ασχοληθεις με αλλα πραγματα προσωπικα που ισως σε ζοριζουν περισσοτερο ακομα κι απο τις υποχρεωσεις η την κουραση που προκυπτει απο αυτες.

[ioannis2]

Ένα μόνο! Το θέμα ειναι ποιο!
Βεβαια (από προηούμενα μου - άρα δεν διορθώθηκα) επιλέγω το πιο ασφαλές (από άποψη χρόνου, πίεσης και υποχρεώσεων). Και εδώ μου φαίνεται πως θα ισχύσει το ίδιο. Μόνο ου εδώ τίθεται και θέμα κόστους. Άρα κάποιο με λιγότερο κόστος σε σχέση με τα υπολοιπα που να καλύπτει όμως κι αυτη την ασφαλεια η οποια με τη σειρα της μου διασφαλίζει ελεύθερο χρονο για προσωπική ζωη. Ολα παίζουν...