ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

[betelgeuse]

Διακοπες , ταξιδακια , αδειες .
Τι ειναι αυτα ρε παιδια?????
Tεσπα , καλα να περασετε!!!!!!!!!!

[Macgyver]

πολυ ωραιο παπα και ευχαρισtω, κι εχουμε παει
οπως τα λεει και το κορoιδομνημονιο απο κατω :P

Eμενα μαρεσει το Γαλαξειδι . Εχει θαλασσα , γραφικο , και πολυ ρομαντικο . Εχει και ωραιες πανσιον . Και ωραιες ταβερνες .

[αλεξανδρος_77]

βασικα δε θα με χαλαγε καμια ταβερνα στη μυτηλινη με παρεα φιλους κ μεζεδες να σου πω... αν κ δεν εχω παει..

[Deleted-member-18-05-2015]

Και εμενα δεν θα με χαλαγε μια καλαμαρακια , πατατες , χταποδακι ξυδατο , μυδια , γαυρο μαρινατο και ενα πλωμαρι.

[Αλαφροίσκιωτος]

[Μακροσκελες ποστ οπου αναλυω τις ανθρωπινες σχεσεις κατα τα προτυπα της μαριποζα και της ρεμεντυ]

[ioannis2]

στο πρωτο σκελος που απαντας στο αλλο μηνυμα, +1000. συμφωνω απολυτως..

σε αυτο που ρωτας για σενα, δυο περιπτωσεις μπορω να σκεφτω.
η μια ειναι, οτι αυτοι πουλες, οταν γνωριστηκατε αποφασισαν οτι δεν ταιριαζετε η αν ηταν και ερωτικη η προσεγγιση, οτι δεν ταιριαζετε ερωτικα, αλλα σε θεωρουν "καλο' ατομο και ετσι χαρηκαν που σε ξαναειδαν.
η δευτερη περιπτωση ειναι να τους ελλειψες κιολας και χαρηκαν που σε ειδαν και η απομακρυνση οφειλετο σε διαφορετικους ρυθμους. δλδ, πιθανοτατα να μην ηθελαν τοσο συχνη επικοινωνια οσο εσυ, δεν την αποκλειουν ομως.

εντιτ: υπαρχει και μια τριτη. τον καιρο που περασε, να μετανοιωσαν για την απομακρυνση σας και να σκεφτηκαν οτι θα σε ηθελαν στην ζωη τους, πιθανα να μεσολαβησαν αλλες γνωριμιες που τους απογοητευσαν κι ετσι εκτιμησαν περισσοτερο εσενα, που εχασαν, σε αυτη την περιπτωση αξιζει να ξαναδοκιμασεις.

Συνήθως τις αληθινές φιλίες (άρα την πραγματική εκτίμηση προς το άτομο μας) δεν τις χωρίζουν οι αποστάσεις. Ακόμα και στην άλλη πλευρά της γης να ζει πλέον, που και που θα βρισκει ευκαιρία έστω για μια τηλεφωνική επικοινωνία κάθε τόσο. Εκτός κι αν τα προβλήματα και οι σκοτούρες της ζωής είναι τέτοια που αποκλείουν την επικοινωνία. Άρα τα περί αποστάσεων, ελλειψης χρόνου και νέων ρυθμών ζωής δεν ισχύουν.
Απ αυτό το σημείο κι επειτα δεν συζητάμε πλέον για αληθινές φιλίες αλλά για γνωριμίες, παρέες και συμφέροντα. Δηλαδή, το κατά πόσον τότε ήταν αληθινή φιλία θα το διαπιστώσουμε από τη σταση του αλλου έναντι μας κατα την περίοδο που μας χωρίζουν πλέον οι αποστάσεις. Από αυτό το έστω ελάχιστο επικοινωνίας που προανέφερα.
Συνήθως η εξέλιξη μιας γνωρμίας για τη συνέχεια φαίνεται από την αρχή της γνωριμίας. Πχ αν αυτο που θα μας συνδεει με τον αλλο θα είναι μια καλή παρέα, συμφέρον, αληθινή φιλία, ερωτική σχέση, ατομο που μας καλύπτει κενά ή συμφεροντα κλπ. Αυτό δεν αλλάζει στην πορεία παρά μόνο αν συμβει κάτι συνταρακτικό.

[Macgyver]

[Μακροσκελες ποστ οπου αναλυω τις ανθρωπινες σχεσεις κατα τα προτυπα της μαριποζα και της ρεμεντυ]

Πλακα εχεις !!!!

[Remedy]

[Μακροσκελες ποστ οπου αναλυω τις ανθρωπινες σχεσεις κατα τα προτυπα της μαριποζα και της ρεμεντυ]

πουντο ??????? το θελω!

[Remedy]

1. Συνήθως τις αληθινές φιλίες (άρα την πραγματική εκτίμηση προς το άτομο μας) δεν τις χωρίζουν οι αποστάσεις. Ακόμα και στην άλλη πλευρά της γης να ζει πλέον, που και που θα βρισκει ευκαιρία έστω για μια τηλεφωνική επικοινωνία κάθε τόσο. Εκτός κι αν τα προβλήματα και οι σκοτούρες της ζωής είναι τέτοια που αποκλείουν την επικοινωνία. 2. Άρα τα περί αποστάσεων, ελλειψης χρόνου και νέων ρυθμών ζωής δεν ισχύουν.
3. Απ αυτό το σημείο κι επειτα δεν συζητάμε πλέον για αληθινές φιλίες αλλά για γνωριμίες, παρέες και συμφέροντα. 4. Δηλαδή, το κατά πόσον τότε ήταν αληθινή φιλία θα το διαπιστώσουμε από τη σταση του αλλου έναντι μας κατα την περίοδο που μας χωρίζουν πλέον οι αποστάσεις. Από αυτό το έστω ελάχιστο επικοινωνίας που προανέφερα.
5. Συνήθως η εξέλιξη μιας γνωρμίας για τη συνέχεια φαίνεται από την αρχή της γνωριμίας. 6. Πχ αν αυτο που θα μας συνδεει με τον αλλο θα είναι μια καλή παρέα, συμφέρον, αληθινή φιλία, ερωτική σχέση, ατομο που μας καλύπτει κενά ή συμφεροντα κλπ. Αυτό δεν αλλάζει στην πορεία παρά μόνο αν συμβει κάτι συνταρακτικό.

1. Συμφωνω. οπως τα λες ειναι. αλλα λαβε υποψη σου αυτο που ηδη λες για τις σκοτουρες και τον ρου γενικοτερα της ζωης, που μπορει να σε κανουν να "ξεχαστεις" στα δικα σου, ειτε ζορικα , ειτε χαρουμενα .
2. Μπορει και να ισχυουν κατα περιπτωση (βλεπε 1.)
3. +6. χμμμ... κοιτα να δεις. και ναι και οχι.
κατα βαθος, ολες οι σχεσεις, σχεσεις συμφεροντος με την ευρυτερη εννοια, ειναι. δεν ειναι ταμπου να το παραδεχτουμε.
το οτι ο αλλος σου προσφερει ενα συναισθημα που σε καλυπτει και σε γεμιζει ψυχικα ειναι προς συμφερον σου, γι αυτο τον κανεις παρεα.
το οτι ο ιδιος (hopefully) σε καλυπτει σεξουαλικα και σου χαριζει ηδονη, ειναι προς το συμφερον σου, γι αυτο τον εχεις διπλα σου.
το οτι καποιος μοιραζεται μαζι σου τις ενδιαφερουσες σκεψεις του, ειναι προς συμφερον σου, γι αυτο τον θελεις για φιλο σου.
το οτι σου συμπαραστεκεται σε δυσκολες στιγμες και σε στηριζει, ειναι προς το συμφερον σου, γι αυτο τον θελεις στην ζωη σου.
το οτι σε κανει να γελας, επισης. ολα οσα σου προσφερουν οσοι εχεις/θελεις διπλα σου, καποιες αναγκες σου πληρουν, καποια κενα σου γεμιζουν, καποιο οφελος εχεις απο αυτους. οφελος δεν ειναι μονο το οικονομικο. ολα τα επιθυμητα εισερχομερνα , οφελη ειναι, αρα κατ ουσια, ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΜΑς ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ.
κι εμεις το ιδιο φυσικα και σε αυτη την αμοιβαιοτητητα ειναι η εντιμοτητα και η καθαροτητα της "συναλλαγης".

το "συμφερον" οπως εσυ το υπαινισεσαι, προυποθετει εξαπατηση. να επιδιωκεις δηλαδη οφελη απο καποιον στον οποιο εσυ δεν προσφερεις αρκετα, η να ανταλλασεις παρεα, με χρημα , κλπ.
να του κανεις τον φιλο χωρις αληθινη συμπαθεια και ειλικρινεια, προσβλεποντας σε κατι αλλο που δεν ομολογεις.(τα λεφτα του, την γυναικα του, τις γνωριμιες του κλπ)
αυτο το τελευταιο ομως, δεν ειναι θεμα "συμφεροντος", αλλα σκατοχαρακτηρα. απλα πραγματα..

5.Συνηθως ναι, αλλα οχι παντα.


ως προς την ελαχιστη επικοινωνια, να σου πω μια προσωπικη εμπειρια.
εχει τυχει να κανω πολλη παρεα με μια φιλη που ειναι ακομα φιλη μου κι εχουμε βρει πλεον ρυθμους που ταιριαζουν και στις δυο. αλλα περασαμε ενα διαστημα πολλων χρονων που εγω ημουν εντελως εξαφανισμενη. κι αυτο γιατι οι ρυθμοι της αρχικης σχεσης μας, εμενα με πιεζαν πολυ και δεν ηθελα ουτε να το πω και να την στεναχωρησω, ουτε εβρισκα τροπο να αποδεσμευθω γιατι επανερχοταν η ιδια με τους ρυθμους που την βολευαν και με απασχολουσε παρα πολλες ωρες με χρονοβορες συζητησεις και συναντησεις. την αγαπω ειλικρινα και την εκτιμω, αφανταστα. απομακρυνθηκα ομως. δικη μου η ευθυνη. δεν μπορεσα να το χειριστω ομαλα, τοτε. αφου περασε αρκετο διαστημα αρχισαμε μια αραιοτερη επαφη που συντηρουσε την φιλια μας αλλα και την αυτονομια μας (μου).

[Remedy]

Και εμενα δεν θα με χαλαγε μια καλαμαρακια , πατατες , χταποδακι ξυδατο , μυδια , γαυρο μαρινατο και ενα πλωμαρι.

την καταπληκτικη, κρητικη, τηγανητη, πατατα δεν την μαθαμε τελικα..

[Remedy]

Eμενα μαρεσει το Γαλαξειδι . Εχει θαλασσα , γραφικο , και πολυ ρομαντικο . Εχει και ωραιες πανσιον . Και ωραιες ταβερνες .

πολυ ωραιο μαγκ, οντως.κι εμενα μ αρεσει.

[Deleted-member-15102015]

Σχετικά με αυτήν την φράση .......... "όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, τη 2η φορά είναι φάρσα"........
Δεν ξέρω αν (όταν επαναλαμβάνεται ολόιδια όμως κ ίσως κ ακόμα καλύτερη) όντως Ο Θεός μας κάνει φάρσα ή εάν εμείς το βαφτίζουμε έτσι, προκειμένου να το διασκεδάσουμε κ να το ζήσουμε κ να μη βάλουμε τα κλάματα (αν είναι να κλάψεις, καλύτερα να γελάσεις). Κλίνω προς τη 2η version.

[ioannis2]

1...ως προς την ελαχιστη επικοινωνια, να σου πω μια προσωπικη εμπειρια.
εχει τυχει να κανω πολλη παρεα με μια φιλη που ειναι ακομα φιλη μου κι εχουμε βρει πλεον ρυθμους που ταιριαζουν και στις δυο. αλλα περασαμε ενα διαστημα πολλων χρονων που εγω ημουν εντελως εξαφανισμενη. κι αυτο γιατι οι ρυθμοι της αρχικης σχεσης μας, εμενα με πιεζαν πολυ και δεν ηθελα ουτε να το πω και να την στεναχωρησω, ουτε εβρισκα τροπο να αποδεσμευθω γιατι επανερχοταν η ιδια με τους ρυθμους που την βολευαν και με απασχολουσε παρα πολλες ωρες με χρονοβορες συζητησεις και συναντησεις. την αγαπω ειλικρινα και την εκτιμω, αφανταστα. απομακρυνθηκα ομως. δικη μου η ευθυνη. δεν μπορεσα να το χειριστω ομαλα, τοτε. αφου περασε αρκετο διαστημα αρχισαμε μια αραιοτερη επαφη που συντηρουσε την φιλια μας αλλα και την αυτονομια μας (μου).

Είναι φυσικό όταν είμαστε σε σχέση να ξεκόβουμε από όλους, ακόμα και από την οικογενεια μας. Απλά εκεινη την περίοδο, μέχρι να επισημοποιηθεί/οριστικοποιηθεί σε βαθμό συμβίωσης/συγκατοίκησης, με όλους, κραταμε/διατηρούμε μια τυπική επικοινωνια (πχ ενα τηλεφωνημα, ενα καφε ή μια επίσκεψη κάθε τόσο), για να μην χαθούμε ή/και να μην παρεξηγηθούμε. Και κυρίως δεν θελουμε να δίνουμε λογαριασμό σε κανενα για το πως παέι η σχέση μας.
Διαπροσωπική σχεση, που από τη δική μου την πλευρα εχει σε σημαντικό βαθμό σαν υπόβαθρο και εξαντλείτε (όταν ειμαι μαζι του) το να καθομαι να ακουω τον πόνο του αλλου, προφανώς δεν ειναι η ευχαριστη φιλία. Απλά του καλύπτω αυτό το κενό. Το να τα λέει κάπου, δλδ σε μενα, δεν σημαινει ότι με κατατάσσει σε νοήμων και επιπέδου ανθρωπο, απλά βρήκε τον καλό ακροατή σε μένα. Έτσι μου φαινεται πως δεν μιλάμε για φιλία. Φιλία, εκτός από εμπιστοσύνη και επικοινωνία έχει το γνώρισμα της χαράς, της ευχαριστησης και ετσι επιδιώκω τη συναναστροφή χάνοντας την αισθηση του χρονου όταν ειμαι με τον αλλο.

[Αλαφροίσκιωτος]

Σχετικά με αυτήν την φράση .......... "όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, τη 2η φορά είναι φάρσα"........
Δεν ξέρω αν (όταν επαναλαμβάνεται ολόιδια όμως κ ίσως κ ακόμα καλύτερη) όντως Ο Θεός μας κάνει φάρσα ή εάν εμείς το βαφτίζουμε έτσι, προκειμένου να το διασκεδάσουμε κ να το ζήσουμε κ να μη βάλουμε τα κλάματα (αν είναι να κλάψεις, καλύτερα να γελάσεις). Κλίνω προς τη 2η version.

Ο Μαρξ το χε πει για ιστορικα/πολιτικα γεγονοτα.Δε ξερω αν εχει εφαρμογη και στην καθημερινη ζωη.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97_...81%CF%84%CE%B7

[Remedy]

Είναι φυσικό όταν είμαστε σε σχέση να ξεκόβουμε από όλους, ακόμα και από την οικογενεια μας. Απλά εκεινη την περίοδο, μέχρι να επισημοποιηθεί/οριστικοποιηθεί σε βαθμό συμβίωσης/συγκατοίκησης, με όλους, κραταμε/διατηρούμε μια τυπική επικοινωνια (πχ ενα τηλεφωνημα, ενα καφε ή μια επίσκεψη κάθε τόσο), για να μην χαθούμε ή/και να μην παρεξηγηθούμε. Και κυρίως δεν θελουμε να δίνουμε λογαριασμό σε κανενα για το πως παέι η σχέση μας.
Διαπροσωπική σχεση, που από τη δική μου την πλευρα εχει σε σημαντικό βαθμό σαν υπόβαθρο και εξαντλείτε (όταν ειμαι μαζι του) το να καθομαι να ακουω τον πόνο του αλλου, προφανώς δεν ειναι η ευχαριστη φιλία. Απλά του καλύπτω αυτό το κενό. Το να τα λέει κάπου, δλδ σε μενα, δεν σημαινει ότι με κατατάσσει σε νοήμων και επιπέδου ανθρωπο, απλά βρήκε τον καλό ακροατή σε μένα. Έτσι μου φαινεται πως δεν μιλάμε για φιλία. Φιλία, εκτός από εμπιστοσύνη και επικοινωνία έχει το γνώρισμα της χαράς, της ευχαριστησης και ετσι επιδιώκω τη συναναστροφή χάνοντας την αισθηση του χρονου όταν ειμαι με τον αλλο.

συμφωνω σε ολα.
στην φιλια, πρεπει να υπαρχει μια ισορροπια.
αφ ενος δεν γινεται να εισαι ΠΑΝΤΑ αυτος που ακουει και συντρεχει χωρις να εχεις αλλη θεση στην ζωη του αλλου.
χωρις να δεχεσαι κι εσυ στηριξη δηλαδη, χωρις εκτος απο αυτα να υπαρχει και διασκεδαση, χαρα, δραστηριοτητες, ειλικρινη αισθηματα.
οταν καπου γερνει μια γνωριμια , πχ βρεθεις στην θεση του μονιμου παρηγορητη, ξεκοβεις.